eitaa logo
کیمیای سعادت
41 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
260 ویدیو
138 فایل
آثار و یادداشت‌های آرش رجبی (محسن رجبی تهرانی)
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از کیمیای سعادت
📚اربعین_کلیمی ⚪️بسم الله الرحمن الرحیم 🔴اربعین موسوی یا کلیمی در اصطلاح به سی روز ماه ذی القعده به علاوه ده روز اوّل ذی الحجه گفته می‌شود که طبق روایات خداوند در این ایام حضرت موسی را به کوه طور فراخوانده و سی روز (تا پایان ماه ذی القعده) با آن حضرت مواعده نموده و سپس به ده روز اول ذی الحجه آن را تکمیل فرمود. 🔵چون این چهل روز در آیات قرآن و روایات دوره عبادت حضرت موسی کلیم الله در خلوت خود با خداوند بوده و پس از این چهل روز بود که خداوند تورات را بر آن حضرت نازل نمود این ایام را اربعین موسوی یا اربعین کلیمی می‌نامند. خداوند متعال در آیۀ ۱۴۲ از سورۀ اعراف به این مسأله اشاره فرموده است: 🔹وَ واعَدْنا مُوسى‌ ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى‌ لِأَخيهِ هارُونَ اخْلُفْني‌ في‌ قَوْمي‌ وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبيلَ الْمُفْسِدينَ . حضرت موسای کلیم در این ایام حالاتی خاص داشتند و از جذبات الهیه به شکلی مخصوص بهره‌مند بودند. در برخی روایات اشاره شده که آن حضرت در این ایام از شدّت جذبات الهیه و شوقی که داشتند نه چیزی خوردند و نه چیزی نوشیدند و نه خوابیدند: كما اخبر الله تعالى عن موسى عليه‌السّلام في ميعاد ربّه، و فسّر النّبىّ صلّى‌الله‌عليه‌و‌آله‌ عن حاله انّه ما اكل‌ و ما شرب و لا نام، و لا اشتهى شيئا من ذلك في ذهابه و مجيئه اربعين يوما... منبع: سایت عرفان و حکمت https://eitaa.com/KimiyayeSaadat
هدایت شده از کیمیای سعادت
🔵علامه حسن زاده آملی دامت برکاته در ضمن کلمۀ ۴۳ کتاب شریف هزار و یک کلمه، (جلد اول، صفحۀ ۵۸) بر خامۀ سراسر نورشان چنین رفته است: 🔹«بدان كه طلب رؤيت حضرت كليم- عليه السلام- بعد از رياضت اربعين‌ كليمى‌ بوده است، چه اين كه و واعدنا موسى ثلاثين ليلة ماه ذى القعده بوده است، و اتممناها بعشر دهه نخستين ذى الحجة؛ و در علّت اتمام بعشر آمده است كه لسِواكٍ استاك آخر الثلاثين قبل الإفطار؛ و چون اربعين را به اتمام رسانيد بدان نعم آلهى كه در سوره اعراف آمد تشرف يافت: وَ واعَدْنا مُوسى‌ ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى‌ لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ وَ لَمَّا جاءَ مُوسى‌ لِمِيقاتِنا وَ كَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ قالَ لَنْ تَرانِي وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوْفَ تَرانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى‌ صَعِقاً فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ قالَ يا مُوسى‌ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتِي وَ بِكَلامِي فَخُذْ ما آتَيْتُكَ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُرِيكُمْ دارَ الْفاسِقِينَ‌ «اعراف ۷: ۱۴۲ ـ ۱۴۷». در اربعين و ليله و ميقات و رؤيت و تجلى و ربّ مضاف به موسى و كلمه ربه‌ و امر كليم به نظر به جبل و دك جبل و صعق موسى و نعمى كه بعد از اتمام اربعين بدانها تشرف يافت و لطائف بسيار ديگرى كه در آيات ياد شده آمده است بايد تأمل بسزا شود و همچنين در رواياتى كه از اهل بيت عصمت در اين باب مأثور است، و ما به برخى از آنها در شرح عين ۲۸ و ۴۷ كتاب سرح العيون في شرح العيون اشارتى نموده‌ايم.» https://eitaa.com/KimiyayeSaadat
هدایت شده از کیمیای سعادت
📚اربعین_موسوی (علیه السلام) 🔴حضرت استاد سعادت پرور (رحمة الله علیه) می فرمود: اصلی ترین دستور مرحوم آیت الله آقا سیدعلی قاضی (رحمة الله علیه) در این ایام به شاگردانش «مراقبه» بود البته مراقبه ی هر کس بنا به مرتبه ای که دارد متفاوت است، ولی اصل جامع همه ی آنها حفظ حریم ادب بندگی است که ابتدایی ترین آن حفظ حریم گناه و پرهیز از محرمات الهی است، و بعد مراتب بالاتر آنست که سالک می بایست مراقبات سخت تری را در رعایت ادب بندگی انجام دهد. https://eitaa.com/KimiyayeSaadat
🔴حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 🔹 «مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَايَتِهِ إِلَى وَلَايَةِ الشَّيْطَانِ فَلَا يَقْبَلُهُ الشَّيْطَانُ» 🔸 هر كه بر علیه مؤمنی سخنی بگويد و قصدش عيب‌جویی از او و ريختن آبرويش باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از ولایت خود خارج مى‌کند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى‌دهد؛ ولى شیطان هم او را نمى‌پذیرد! 📚 كافى، ج2، ص 358، ح1 https://eitaa.com/KimiyayeSaadat
هدایت شده از کیمیای سعادت
🔴منشور وحدت ایمانی 🔹سخنی از حضرت سیدالکریم عبدالعظیم الحسنی (علیه السلام) ⚪️یکدیگر را تخریب نکنید 📚و رُوِيَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا(علیه السلام) قَالَ: يَا عَبْدَ الْعَظِيمِ أَبْلِغْ عَنِّي أَوْلِيَائِيَ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُمْ أَنْ لَا يَجْعَلُوا لِلشَّيْطَانِ عَلَى أَنْفُسِهِمْ سَبِيلًا وَ مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِمْ وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَرَةِ فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَةٌ إِلَيَّ وَ لَا يَشْتَغِلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِيقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً فَإِنِّي آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي إِنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ وَ أَسْخَطَ وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي دَعَوْتُ اللَّهَ لِيُعَذِّبَهُ فِي الدُّنْيَا أَشَدَّ الْعَذَابِ وَ كَانَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ* وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِيئِهِمْ إِلَّا مَنْ أَشْرَكَ بِهِ أَوْ آذَى وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءاً فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ عَنْهُ فَإِنْ رَجَعَ وَ إِلَّا نَزَعَ رُوحَ الْإِيمَانِ عَنْ قَلْبِهِ وَ خَرَجَ عَنْ وَلَايَتِي وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ نَصِيباً فِي وَلَايَتِنَا وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِكَ. 💠الاختصاص، شیخ مفید، ص 247 🔵عبدالعظيم حسنى از حضرت رضا(علیه السلام) روايت كرده كه آن حضرت فرمودند: اى عبدالعظيم، دوستان مرا از جانب من سلام برسان و به آنان بگو: شيطان را به دلهاى خويش راه ندهند و آنان را به راستگويى در گفتار و اداى امانت امر كن. و نيز آنان را به سكوت، ترك منازعه و جدال در كارهاى بيهوده، توجه به يكديگر و به ديدار يكديگر رفتن دستور بده؛ چرا كه اين كار مايه قرب به من است. دوستان من نبايد به مخالفت و دشمنى با يكديگر و تخریب یکدیگر خود را مشغول سازند؛ چون من با خويش پيمان بسته ام كه هر كس چنين كارى كند و يكى از اولياى مرا خشمگين سازد دعا كنم و از خداوند بخواهم تا او را در دنيا به شديدترين عذاب مجازات كند و او در آخرت از زيانكاران باشد. دوستان مرا متوجه کن که خداوند نیکوکاران آنها را آمرزیده و از بدکاران آنان درگذشته، مگر کسانى که مشرک شده و یا یکى از دوستان مرا رنجانیده‌‌اند، و یا در دل خود نسبت به وى کینه و عداوتى دارند. پروردگار از این گروه نخواهد گذشت و آنها را نمى‌‌بخشد، مگر اینکه از نیت خود برگردند. اگر از این کار زشت خود برگشت، مورد آمرزش خداوند متعال قرار خواهد گرفت، و اگر در این عمل باقى ماند، خداوند روح ایمان را از دل او خارج خواهد ساخت و از ولایت من نیز بیرون می‌‌رود، و از دوستى ما اهل بیت نیز بهره‌‌اى نخواهد برد، و من به خداوند از این امور پناه می‌‌برم. https://eitaa.com/KimiyayeSaadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴صاحب ، نخست در دامان پدر و نيایی اهل تقوا و علم و ولاء پرورش يافت. سپس راهی نجف شد و در پرتو انوار علوی و درک محضر عالمان زمان، به مراحل عالی علم و اجتهاد و فضيلت نفسی و موقعيّت اجتماعی و شهامت اخلاقی نايل آمد. او به جز اين صفات کسب کرده، از مواهب والایی، چون قامت بلند، پيکر رشيد، دل شجاع،‌ کالبد توانا، استخوان بندی درشت و متناسب، سيمای جذّاب، چشمان درشت و سياه و نافذ و عميق و محبّت‌بار و هيئت شکوهمند ( و به تعبير ابن سينا: «سَمْتٍ رشيد») برخوردار بود، و در چنين پيکری، روحی بزرگ و دلی «چون دشت‌های بی انتها» جای داشت که احساسات بیکران و تعقّل وافر آن، موجب اين همه برکت علمی و اجتماعی شد، و همراه اين صفات اکتسابی و طبيعی، فضايل ارجمند ديگری داشت چون قاطعيّت کامل، شجاعت مقدّس، ايمان سوزان، اخلاص سرشار، عاطفه‌ای چون جوهر نسيم، و عشقی ـ چونان عظمت ـ به خاندان پيامبر.... حماسه غدير، ، ص 285. 💠دوازدهم تیرماه، سالروز ارتحال علامه ‌شیخ عبدالحسین امینی نجفی است. بزرگ باد نام و یادش؛ مفتخرم که توفیق یافتم کتاب «ادب الزائر لمن یمّم الحائر» ایشان را سال هشتاد و پنج با عنوان «» ترجمه، تحقیق و شرح کنم، و نیز شرحی از احوال زندگی آن عالم ربانی در آن کتاب بنویسم.
🔴فرزند ايشان، حجت‌الاسلام و المسلمين دکتر محمّدهادی امينی می گفت: «روزی آمدم خدمت ايشان و گفتم: شما از اين همه بحث‌ها که در دنيا هست، دست برداشته‌ايد و آمده‌ايد در مورد اميرالمؤمنين (عليه السلام) بحث می کنيد؟ ايشان تأمّلی فرمودند و فرمودند: من وقتی به درجه اجتهاد رسيدم، بنا بر اين شد که از حقوق شرعيّه، اعاشه و امرار معاش نکنم. به من هم می فرمود: ای پسر! تو نه پسر هستی و نه پسر مجتهد، تو پسر هستی، من هم کار می کنم و امرار معاش می نمايم، تو هم همين طوری بايستی کار کنی و امرار معاش کنی. من هم الحمد لله در اثر دعاهای ايشان، مشغول تأليف و کار شدم و الحمد لله هم اسمی و رسمی و عنوانی در دفتر هيچ مرجع تقليدی نداشته‌ام. پدرم فرمود: بعد از اين که به درجه اجتهاد رسيدم، بنابراين شد که کار کنم، تأليف و تحقيق نمايم. آمدم خدمت (عليه السلام) ، شرفياب شدم. بعد از اين که مراسم دعا و نماز زيارت تمام شد، رو به روی حضرت نشستم و عرض کردم: آقا! مردانه، می توانی مرا نگه داری بدون اين که به حقوق شرعيّه اين مرجع و آن مرجع نياز پيدا کنم، مرا نگه دار و هدايتم کن. امّا اگر نمی توانی، السّاعه به تبريز برمی گردم. سپس تمامی مطالب و بحث‌هایی که از جلوی چشمم گذراندم و هر موضوعی را بررسی کردم ديدم در آن زمينه کتاب‌ها نوشته شده و ارزش ندارد. من می خواستم يک هدف عالی و بزرگ را پیگيری کنم. بنابر اين نسبت به شخصيّت‌ها انديشيدم! درباره که بنويسم؟ تمامی شخصيت‌ها را بعد از وفات پيغمبراکرم (صلّی الله عليه وآله) ، از دريچه چشمم گذراندم. هيچ کس را لايق و شايسته آن نديدم که عمرم را درباره او صرف کنم، ناگهان فکرم متوجّه اميرالمؤمنين (عليه السلام) شد، هنگامی که وضع او را بررسی کردم، ديدم واقعاً در طول اين چهارده قرن، نخستين شخصی که واقعاً مظلوم تاريخ واقع شده، اميرالمؤمنين (عليه السلام) است. لذا براي اين که مظلوميّت اميرالمؤمنين (عليه السلام) را برملا کنم و به دنيا بگويم: دنيا! اميرالمؤمنين، مظلوم واقع شده است، نيروی خودم را بسيج کردم و شروع به نوشتن کتاب «الغدير» نمودم. امینی https://www.instagram.com/p/CQ2kw2-smnk/?utm_medium=share_sheet
🔴در کتابخانه يکی از شهرهای ، به پرداخته بود، چون اين کتابخانه در هر شبانه روز تنها چهار ساعت بيشتر باز نبود، جناب امينی هم نمی توانست بيش از چهار روز در آن شهر بماند، با توافقی که ميان وی و رئيس برقرار شده بود،‌ امينی هر روز هنگام ظهر ـ يعنی ساعت تعطيلی کتابخانه ـ وارد آن جا می شد، کتابدار در را به روی او می بست تا روز بعد ساعت هشت صبح كه در را به رويش می گشود، در نتيجه او روزی بيست ساعت در اين کتابخانه کار کرد و با لقمه نانی که همراه داشت و جرعه آبی که کتابدار در اختيارش می گذاشت، توانست از ميان چهار هزار ، مأخذ دلخواه خود را بيابد، ضمناً زحمتی هم برای کتابدار فراهم نسازد. حماسه غدیر، ص ۴۸۰ 💠 از ياران علامه در نجف و تهران می گفت: «روزی علاّمه امينی به من گفت: برای تأليف «» ده هزار جلد کتاب خوانده‌ام....او مردی گزافه‌گو نبود، وقتی می گفت کتابی را خوانده‌ام، به درستی خوانده و در ذهن سپرده و از آن يادداشت برداشته بود.» https://www.instagram.com/p/CQ2l7aMsS6E/?utm_medium=share_sheet
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا