eitaa logo
علوم و معارف حدیث
1هزار دنبال‌کننده
626 عکس
207 ویدیو
214 فایل
امام رضا: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا. رحمت خدا بر کسی که نام و یاد ما را زنده کند. کانال علوم و معارف حدیث، بستری جهت نشر معارف حدیثی اهل‌بیت علیهم‌السلام است. پاسخگویی ↙️ تبادل ️⬅️ ️ @MaarefHadithi تبلیغ ️↖
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸امام صادق علیه‌السلام: همانا خداوند به بنده، به خاطر محبّت زياد او به فرزندش، رحم مى كند. 💠عن الامام الصادق علیه‌السلام: إنَّ اللّهَ لَيَرحَمُ العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ. 📗من لا يحضره الفقيه،ج ٣ ص ٤٨٢. @MaarefHadith
✍️عمیدرضا اکبری، علی عادل‌زاده ▪این روزها و البته پیشتر از سوی جریان موسوم به طب اسلامی، ، به عنوان دوای امراض جهان‌گیر معرفی می‌شود. بازخوانی تنها خالی از لطف نیست. 💠«السري بن أحمد بن السري قال: حدثني محمد بن يحيى الأرمني قال: حدثنا محمد بن سنان عن الرضا ع قال: سَمِعْتُ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ ع وَ قَدِ اشْتَكَى فَجَاءَهُ الْمُتَرَفِّعُونَ بِالْأَدْوِيَةِ يَعْنِي الْأَطِبَّاءَ فَجَعَلُوا يَصِفُونَ لَهُ الْعَجَائِبَ فَقَالَ أَيْنَ يَذْهَبُ بِكُمْ اقْتَصِرُوا عَلَى سَيِّدِ هَذِهِ الْأَدْوِيَةِ الْإِهْلِيلَجِ وَ الرَّازِيَانَجِ وَ السُّكَّرِ فِي اسْتِقْبَالِ الصَّيْفِ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ فِي كُلِّ شَهْرِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ فِي اسْتِقْبَالِ الشِّتَاءِ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ كُلَّ شَهْرٍ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ يُجْعَلُ مَوْضِعَ الرَّازِيَانَجِ مَصْطَكَى فَلَا يَمْرَضُ إِلَّا مَرَضَ الْمَوْتِ.» (طب الأئمة ع، ص50) ۱_منبع این روایت تنها کتاب منسوب به فرزندان بسطام است. در پژوهشی نشان داده‌ایم نسبت این کتاب به نادرست است؛ بلکه بنا بر نسخه فرزندان بسطام در طبقه مشایخ مؤلف و صرفاً واسطه روایت از محمد بن خلف از وشاء فرض شده‌اند، و جایگاه دیگری ندارند. بر این اساس مؤلف کتاب شناخته شده نیست. هرچه هست شواهد علاقه مؤلف به راویان غالیان خطابیه و از آن جمله خود ابو الخطاب، سردمدار این فرقه در نسخه بسیار است. (نک: مقالات اکبری و انصاری در مورد کتاب) ۲_با این حال اگر بر فرض هم نسخه موجود اثر فرزندان بسطام می‌بود، باز درگیر این مشکل بود، که از خود آن دو، و نیز و واسطه روایت کتابشان جرح و تعدیل و شرح حالی در دست نیست. تنها در گزارش آمده که راوی متسامح و پرتخلیطی چون ابن عیاش (نک‍: نجاشی، ص85) از این اثر گزارش داده است. (نجاشی، ص39) ۳_به کلی معلوم نیست طب الأئمه موجود از طریق کدام جریان های روایی به دست ما رسیده. اما از اسناد آن برمی‌آید خود مؤلف با راویانی از جبال و مناطق میان عراق و شام ارتباط داشته است. مناطقی که امامیه از راویان این محافل کمتر روایت کرده‌اند. واسطه ابن عیاش و فرزندان بسطام نیز صالح بن الحسين النوفلي‏ است که جز در دو سند دیگر از خود ابن عیاش نامش دیده نمی‌شود، و البته در سند دیگر غیر از طب الأئمه نیز از سران صوفیه و با مصطلحات غلات روایت می‌کند. (مقتضب الأثر، ص53؛ خبر دیگر: بحار الأنوار، ج‏94، ص74) بر این اساس و با عنایت به طبقه‌اش شاید همان صالح بن الحسین بن الفرج باشد که صوفیه از او روایت کرده‌اند (نمونه‌: انصاری، ذم اهل الکلام، ج5، ص103) ۴_اما از نظر سند داخل کتاب نیز، روایت داروی امام کاظم ع از دو واسطه ناشناس روایت شده، و البته نسبت یکی از آن دو یعنی ارمنی در اسناد غلات رایج است. او از روایت می‌کند که سخن در مورد اتهام او مفصل است (نمونه نک‍: حسینی‌نژاد، وثاقت محمدبن‌سنان در ترازوی نقد و بررسی) ۵_گذشته از بحث سندی و منبعی، در متن خبر نیز اضطرابی وجود دارد. اولا در این روایت سخن از بیمار شدن خود امام کاظم ع است و اطباء به عنوان معالجه دارو معرفی می کردند، در حالی که امام از یک برنامه دارویی سه ماهه برای پیشگیری سخن می‌گوید. ۶_ثانیا به فرض که این اضطراب با توجیهاتی حل شود، اگر امام کاظم خودشان به این عمل نکرده‌اند چرا آن را با این لحن توصیه می‌کنند؟ و اگر استفاده کرده اند چرا بیمار شده اند؟ با این که در انتها به صورت مطلق گفته اند : فلا یمرض الا مرض الموت؟! که این هم اضطراب دیگر است. البته اگر کسی هم بگوید که این مرض، مرض موت امام کاظم ع بوده است درست نیست، چرا که امام کاظم ع در زندان و دور از امام رضا ع با سم شهید شدند. ۷_ثالثا بر فرض چشم‌پوشی از این اضطراب‌ها؛ این روایت دو برنامه‌ سه‌ماهه برای پیشگیری دارد. پس در شرایط واگیر بیماری در این روزها، که مثلاً ممکن است کرونا چند روزه فرد را بیمار کرده، و یا حتی بکشد، چرا مدعیان طب اسلامی در پی تبلیغات گسترده برای فروش این دارو برآمده اند؟! از طرفی نیز نسخه روایت در «استقبال تابستان / زمستان» وارد شده، اما ایشان در همه ایام سال آن را تبلیغ می‌کنند. ۸_البته منکر آن نیستیم که شاید -چنان‌که از مقدمه روایت نیز بر می‌آید- این نسخه بنا بر تجربه بشری، گاه اثر مفیدی نیز داشته باشد. با این همه نسبت آن به امامان معصوم ع، ناروا و به دور از روش علمی است. به هر رو تجویز عمومی آن بر اساس تجربه نیز نیازمند مطالعات بالینی پزشکی دقیق، و با ارائه داده‌های آماری در مقیاس گسترده از نظر مزایا و مضرات است، و طبعاً این از عزیزان دوستدار طب اسلامی که با روش علمی نه در پزشکی و نه در علوم حدیث آشنا نیستند، بر نمی‌آید. @Al_Rijal @MaarefHadith
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: اگر کسی ثروتمند شد نباید تکبرش زیاد شود و از خاندانش فاصله بگیرد. _______________________________ لا يَزدادَنَّ أحَدُكُم كِبرا وعِظَما فی نَفسِهِ ونَأيا عَن عَشيرَتِهِ، إن كانَ موسِرا فِی المالِ 📙الکافی،ج۲،ص۱۵۴. @MaarefHadith
، آیا مقبره‌ی‌ «بابا مسافر» در قم، مزار یکی از اصحاب امام جواد(ع) است؟ 🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌🕌 در یکی از محله‌های قدیمی شهر قم، در نزدیکی مسجد جامع این شهر، مقبره‌ای به نام «بابا مسافر» وجود دارد که می‌گویند منتسب به یکی از اصحاب امام جواد(ع) است.[1] گویا اصل ساختمان این مقبره از ابنیه تاریخی عصر صفوی است که در عصر حاضر مرمّت شده است.[2] آنچه در مورد شخصیت وی می‌توان گفت آن است که فردی به نام «مسافر»، با کنیه‌ی «ابو مسلم»[3] در بین اصحاب ائمه(ع) -از جمله امام جواد(ع)- وجود داشته که در ذیل به شواهدی در این باره اشاره می‌گردد: الف) بر اساس روایتی، مسافر از زمان زندانی شدن امام کاظم(ع) تا هنگام وفات حضرتشان، در شهر مدینه و در کنار امام رضا(ع) در حوالی منزلشان سکونت داشت.[4] ب) طبق برخی از نقل‌ها، وی از خادمان و اصحاب سرّ امام رضا(ع) نیز شمرده‌ می‌شد که حضرت رضا(ع) قبل از شهادت خود در منطقه‌ی خراسان، به او فرمود: «به نزد فرزندم ابو جعفر(امام جواد) برو؛ زیرا او -بعد از من- امام تو خواهد بود».[5] ج) روایتی نیز گویای آن است که در زمان زندگی امام جواد(ع)، مسافر هم‌چنان مورد توجه آن‌حضرت بود.[6] با این وجود، در مورد استناد مزار «بابا مسافر» به مسافری که از اصحاب ائمه(ع) بوده و در روایات از او یاد شد، منبع معتبری نیافتیم، اگرچه در برخی کتاب‌های معاصر چنین ادعایی مطرح شده است. از طرفی نمی‌توان به صورت قطعی گفت که این استناد، نادرست است؛ زیرا دلیلی بر نادرستی آن نیز وجود ندارد. به هر حال، ممکن است این مزار متعلق به آن صحابی ائمه(ع) و یا به شخص دیگری باشد، چنانچه برخی از کتاب‌های معاصر، بابا مسافر -مدفون در این مکان- را از دراویش اهل تصوف دانسته و مقصود از عنوان «مسافر» برای او را، نه به معنای آنچه در اصطلاح عام است، بلکه به معنای آنچه نزد اهل حق معروف بوده و آن عبارت است از کسی که به درجات بالایی از معرفت الهی می‌رسد، دانسته‌اند.[7] 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 پی نوشت ها: [1]. امروزه محل مذکور در بلوار 55 متری عمار یاسر، کوچه شماره 15 واقع شده است. [2]. ناصر الشریعه، محمد حسین، تاریخ قم، محقق، دوانی، علی، ص 219، تهران، رهنمون، 1383 ش. [3]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، محقق، مصحح، قیومى اصفهانى، جواد، ص 367، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1373 ش. [4]. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، کافی، ج ‏1، ص 381، ح 6، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. [5]. «..أَخْبَرَنِی مُسَافِرٌ، قَالَ أَمَرَنِی أَبُو الْحَسَنِ(ع) بِخُرَاسَانَ فَقَالَ: الْحَقْ بِأَبِی جَعْفَرٍ فَإِنَّهُ صَاحِبُک»؛ کشّی، ابو عمرو، محمد بن عمر بن عبد العزیز، رجال الکشی، ص 506، ش 972، مؤسسه نشر دانشگاه مشهد، 1490ق؛ جواهر کلام، عبد الحسین،‏ تربت پاکان قم، ج 1، ص 154‏، قم، نصاریان‏، چاپ اول، 1424ق‏. [6]. شیخ مفید، محمد بن محمد، الإختصاص، ص 87، قم، الموتمر العالمى لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، 1413 ق؛ رجال الکشی، ص 596. [7]. تاریخ قم، ص 219. www.islamquest.net @MaarefHadith
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖طَبِیبَ الْقُلُوب شناخته‌شده و موجود در اثر ابوالفتح محمد بن محمد بن علی الخزیمی الفراوی است که در همین ماه‌های اخیر، به تصحیح مجتبی مجرد، به طبع رسیده است. 🔷نگارش اربعین، پیشینه‌ای بس دراز دارد و سنت ، از قرن‌های نخستین تاریخ اسلام آغاز شده است. این سنت، برخاسته از فرمایش پیامبر گرامی اسلام(ص) است. ⬅️(مَنْ حَفِظَ من اُمّتی اربعینَ حدیثاً ممّا یحْتاجُونَ الیه فی اَمرِ دینهم، بَعَثَهُ اللّهُ عزّوجلّ یومَ القیامةِ فَقیهاً عالماً؛ هرکس از امت من چهل حدیثِ موردِ نیاز در دین را حفظ کند، خداوند روز قیامت او را فقیه و دانشمند مبعوث می‌کند.) 🔷چهل حدیث، اربعینات، اربعین حدیث، الاربعون حدیثا، عنوانی‌هایی هستند برای دسته‌ای از کتاب‌های حدیثی که چهل حدیث بنا به گزینش مولف گردآوری شده و گاه با شرحی از جانب نویسنده همراه است. http://www.irna.ir/news/83897164/ @MaarefHadith
چرا به وجود مقدس امام زمان(عج)، اباصالح می گویند؟ ✍️✍️حجت الاسلام و المسلمین جعفری يكى از كنيه هايى كه امام مهدى عليه السلام بِدان شهرت يافته، اباصالح است امّا در هيچ يك از منابع كهنِ حديثى و تاريخى، چنين لقبى براى ايشان يافت نشد آنچه در برخى از احاديث آمده، عنوان صالح يا اباصالح براى راه نماى گم شدگان در بيابان است متن حديثى كه از امام صادق عليه السلام روايت شده، اين است إذا ضَلَلتَ عَنِ الطَّريقِ فَنادِ يا صالِحُ أو يا أباصالِحٍ أرشِدونا إلَى الطَّريقِ يَرحَمْكُمُ اللَّهُ(1) هر گاه راه را گم كردى، صدا بزن يا صالح! يا بگو يا أباصالح! راه را به ما نشان دهيد خداوند، شما را رحمت كند! و رُوِىَ أنَّ البَّرَ مُوَكَّلٌ بِهِ صالِحٌ وَ البَحرَ مُوَكَّلٌ بِهِ حَمزَةُ(2) روايت شده است كه بخش خشكى زمين به صالح سپرده شده است و بخش دريايى آن، در حمايت حمزه قرار گرفته است. اين دو حديث را شيخ صدوق در كتاب من لايحضره الفقيه نقل كرده؛ ولى نه او و نه هيچ يك از شارحان اين كتاب، لقب ياد شده را بر امام مهدى عليه السلام تطبيق نكرده اند همچنين سيّد ابن طاووس و جزائرى گفته اند كه صالح، جنّى است كه وظيفه اش امداد رسانى به كسانى است كه راه را گُم كرده اند(3) بر اين اساس بايد ديد از چه تاريخى و چگونه لقب اباصالح براى امام مهدى عليه السلام رواج يافته است در بررسى هايى كه انجام گرفت، تا قرن يازدهم هجرى، گزارشى حاكى از كاربرد اين لقب براى امام مهدى عليه السلام يافت نشد؛ ليكن علّامه مجلسى به نقل از پدر خود به نقل از شخصى با نام امير اسحاق استرآبادى، حكايتى نقل مى كند كه او در راه مكّه پس از گم شدن، با گفتن جمله ياصالح! يا أبا صالح! ارشدونى إلى الطريق شخصى را يافته كه به او كمك كرده و او را به سرعت به مكّه رسانده است برداشت شخصى او اين بوده كه اين شخص، امام مهدى عليه السلام است ولى؛ دليلى بر اين امر نياورده است گفتنى است كه محدّث نورى نيز حكاياتى مشابه را در كتاب جنّة المأوى نقل كرده؛ ولى خود تصريح نموده كه اين حكايات، بر اين كه شخص راه نما، امام مهدى عليه السلام بوده، دلالتى ندارند(4) بنابر اين تاكنون، دليلى بر اين كه اباصالح يكى از القاب امام مهدى عليه السلام باشد، يافت نشد و آنچه سبب رواج اين لقب براى ايشان از قرن يازدهم به بعد شده، حكاياتِ ياد شده اند كه دلالتى بر اين معنا ندارند 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 پی نوشت ها: 1. كتاب من لايحضره الفقيه، ج ۲، ص ۲۹۸، ح ۲۵۰۶. 2. كتاب من لايحضره الفقيه، ج ۲ ص ۲۹۸، ح ۲۵۰۷. 3. الأمان من أخطار الأسفار، ص ۱۲۳. 4. جنّة المأوى، ص ۲۹۳. @MaarefHadith
نقدی بر انتساب لقب و کنیه ای ناسازوار به اما عصر عج.pdf
1.69M
📝📝نقدی بر انتساب لقب و کنیه‌ای ناسازوار به اما عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف ✍️✍️دکتر هادی حجت ، ، استفاده از القاب، کنیه‌ها یا اوصاف غیر مشهور امامان معصوم از شیوه‌های رایجی بوده که راویان شیعه بیشتر به دلیل شرایط تقیه از آن بهره برده‌اند. از این رو، برخی از رجالیان، درایه نویسان و یا شارحان روایات، بخشی از اهتمام خود را صرف تعیین معصوم مورد نظر در این‌گونه موارد نموده‌اند. در این بین، بروز عواملی همچون تصحیف و تحریف اسناد یا متون روایی، عدم دقت کافی در طبقه راویان سند و قراین موجود در متن، عدم بررسی تعابیر مشابه و نیز اکتفا به گزارش پیشینیان یا شهرت غیر مستند از جمله عواملی است که تعیین مصداق برخی از این القاب و اوصاف را گاه با مشکلات جدی مواجه ساخته است. از جمله این نمونه‌ها انتساب لقب «علیل» در برخی از کتب درایه به امام عصر علیه السلام است. همچنین انتساب بی ‌اساس برخی از کنیه‌ها، مانند «ابو صالح» به آن حضرت، پدیده‌هایی هستند که در این پژوهه کوشیده‌ایم تا منشأ و زمینه‌های بروز آن را روشن سازیم. 📕📕📕📕📕📕📕📕📕 این مقاله در مجله علوم حدیث، شماره63، سال1291 چاپ شده است. @MaarefHadith
💠پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس يك شب  را براى امّت من بخواهد، خداوند ، عملِ را تباه مى سازد. 🔶عن رسول الله صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: مَن تَمَنَّى عَلى اُمَّتي لَيلَةً، أحبَطَ اللّه ُ عَمَلَهُ أربَعينَ سَنَةً. 📗تاريخ بغداد: ج۴، ص۶۰. @MaarefHadith
انجمن مسلمانان شیعه دانشگاه (SMA) سلسله درس‌گفتاری را پیرامون بررسی تاریخی رویدادهای مهم صدر اسلام با عنوان «شش ماه سرنوشت ساز» برگزار می‌کند. این شش ماه از اوایل ذی الحجه سال دهم تا اوایل جمادی الثانی سال یازدهم هجری را در برمی‌گیرد و شامل رویدادهای حجه الوداع، غدیر، وفات پیامبر اکرم (ص)، سقیفه و تثبیت حکومت برآمده از آن، غصب فدک، و حمله به خانه حضرت فاطمه (س) و شهادت ایشان است. مدرس این دوره، استاد محمد‌هادی یوسفی غروی، هستند. ایشان در مجموعه هشت جلدی «موسوعه التاریخ الاسلامی» (عنوان ترجمه فارسی: «تاریخ تحقیقی اسلام») به گزارشی پژوهشی از تاریخ اسلام از پیش از میلاد پیامبر اکرم (ص) تا انتهای غیبت صغری پرداخته اند. جمعه ها، از ۱۸ سپتامبر (۲۸شهریور) تا ۲۰ نوامبر ۹:۳۰ تا ۱۱ شب به وقت شیکاگو ۱۰:۳۰ تا ۱۲ شب به وقت شرق آمریکا ۷:۰۰ تا ۸:۳۰ صبح شنبه به وقت تهران این ده جلسه به زبان فارسی (با ترجمه همزمان به انگلیسی) بوده و شامل یک ساعت درس‌گفتار و نیم ساعت پرسش و پاسخ می باشند. 🌐https://t.me/NorthwesternSMA/281 @MaarefHadith‌
🔹امام جواد علیه‌السلام: برترين عمل شيعيان ما، است. 💠عن الامام الجواد: أفضَلُ أعمالِ شيعَتِنَا انتِظارُ الفَرَجِ. 📗كفاية الأثر: ص۲۷۶. @MaarefHadith
r61226a7110.pdf
606.6K
🔴آیا ماه صفر نحس است؟ روایت بشارت دادن به خروج از در مجموعه­ های روایی شیعه نقل نشده و تنها در دو - سه کتاب معاصر آمده است. هیچ کدام از این کتاب­ها سندی برای آن ذکر نکرده و منبع حدیثی کهن یا معتبری برای آن نیاورده ­اند. در میان اهل سنت نیز، محدثانِ مشهور به این خبر تصریح کرده ­اند. حدیث مشابه این خبر با متن: «مَنْ بَشَّرَنِی‏ بِخُروجِ آذارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ» نیز نقل شده که اهل تسنن آن را هم ساختگی دانسته­ اند، اما محدثان شیعه هرچند آن را ساختگی نخوانده­ اند، ولی با توجه به فضا و ، با موضوع و ماه صفر مرتبط ندانسته ­اند. 📋مقاله: (پنداره نحوست ماه صفر) به بررسی این موضوع و روایات مرتبط پرداخته است. 👆👆👆 @MaarefHadith
📝📝صفا و مروه از شعائر الهی ✍️✍️ علی مهدوی ( بشارت 1379 شماره 20) ، «اِنَّ الصَّفا وَ المَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللّهِ فَمَنْ حََجَّ البیتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أنْ یطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیراً فَانَّ اللّهَ شاکِر عَلیم.» (سوره بقره، آیه 158) در دو سوی دره تنگ و محدود مکّه، دو بلندی صفا و مروه قرار گرفته‌اند که حاجیان در مرحله‌ای از مراسم حج، این فاصله ـ‌حدود سیصد متری‌ـ را باید هفت بار با شتاب، طی کنند و بنا به سنتی، قسمتی از بخش میانی راه را «هروله»، می‌کنند. بدون آنکه اکثراً بدانند که چرا این کار را می‌کنند و چه پیامی در این بالا و پائین رفتن‌ها پنهان است! خداوند این حرکات و «سعی» و تلاش را در قرآن حکیم از شعائر خود نامیده و به حاجیان توصیه کرده است در حج و عمره آن را به جای آورند. اصولاً همه مراسم و مناسک حج از شعائر الهی هستند. «شعائر» به اعمال و حرکاتی گفته می‌شود که درک و فهم آن محتاج اندیشه و «شعور» بیشتری از مسائل سطحی و ظاهری است. با این مقدمه، شعائر حج یعنی نمادها، نشانه‌ها و رموزی که به گونه‌ای سمبلیک حقیقتی را که شناخت مراتب عمیق آن تابع درجات تعالی انسان است، بیان می‌کند و فلشی است در اشاره به معنایی که در وادی ظاهر قرار دارد. به راستی صفا و مروه سمبل چه حقیقتی است، چه پیامی دارد و چرا باید میان این دو «سعی» کرد؟ همان‌طور که می‌دانید: سعی میان صفا و مروه اشاره‌ای به ابتلای الهام بخش هاجر در تلاش برای رسیدن به «آب» است. آن‌گاه که همسرش ابراهیم، او و طفل نوزادش اسمعیل را به فرمان الهی و در تسلیم به مشیت او در صحرای سوزان و تفتیده مکه رها کرد و رفت و این زن، یکه و تنها، بدون سر پناه و ساز و برگ زندگی، در صحرای هولناک، در برابر خورشیدی که هر آن بالاتر می‌آمد و طفلی که هر دم تشنه‌تر می‌گشت، به دامان سرنوشت و سیری که باید تجربه کند، رها گردید. هاجر سراسیمه به اطراف و بلندیهای صفا و مروه می‌دوید تا مگر اثری از آب و آبادی ببیند و طفل مشرف به مرگ خویش را که میان دره نهاده بود، سیراب کند. هرگاه که در این رفت و برگشت به طفل نزدیک می‌شد، برای اطمینان از زنده بودن او و به جاذبه عشق مادری، شتاب بیشتری می‌گرفت و «هروله» می‌کرد و چون بی‌تابی و عطش جانسوز او را می‌دید، به سرعت به سمت دیگری می‌دوید! امّا هر بار خسته و فرسوده‌تر دست خالی بر می‌گشت و عاجزانه از خدا التماسِ «آب» و استغاثه می‌کرد. هاجر فقط به نشستن کنار طفل و انابه و استغفار و دعا و درخواست و دست نیاز به سوی خدا دراز کردن، بسنده نکرد، بلکه توان خویش را نیز برای یافتن آب، با نهایت «سعی» و کوشش به کار بست و از وجود خویش با تمام نیرو مایه گذاشت. هم تلاش کرد و هم توکل، هم «سعی» کرد و هم استعانت ـ‌از رب‌ـ خواست. سر انجام پس از ساعتها تلاش و توکل و ستیز با تشنگی و تنهایی و مرگ و نیستی سعی‌اش به ثمر رسید. از «صفا و مروه» و رمزی که در «سعی» میان آن دوست، تنها یک‌بار در قرآن یاد شده است. آنهم نه در میان آیات مفصلِ مربوط به مناسک حج؛ بلکه همچون تنهایی هاجر، در تک آیه‌ای میان سوره بلند بقره، و به دنبال آیاتی که به ظاهر هیچ گونه ارتباطی با آن ندارند. این آیه آن‌قدر غریبه و نا آشنا با قبل و بعد خود نظر می‌رسد که نامحرمان نسبت به نماد‌های قرآن و ناآشنا نسبت به شعارهایی که احتیاج به شعور و شناخت شاعرانه دارد را، به این قضاوت سطحی کشانده است که قرآن کتابی پراکنده و غیر منسجم و آشفته بازار است! در حالی که اگر به پیام این رمز و اشاره این نماد توجه می‌کردند، جایگاهی بهتر از جایی که قرار گرفته، برای آن نمی‌یافتند. قرآن، این اشاره را به دنبال فرازی در استعانت از دو عامل «صبر» و «صلاة» آورده است، صبر یعنی مقاومت و پایداری انسان در مصائب و مشکلات، و صلاة یعنی اقبال و توجه بنده به پروردگار و توکل بر او. با استعانت از «صلاة» آدمی به اخلاص در عبادت و اجتناب از شرک و خود پرستی، یعنی «صفای» دل می‌رسد و با استعانت از «صبر»؛ یعنی قبول رنج و زحمت و صرف همت و عزّت، به مردانگی و مروت و در سعی بین آن دو، به هر دو؛ یعنی به صفا و مروه می‌رسد. مگر صفا و مروه که از شعائر الهی و مناسک حج است، غیر از یاد آوری تجربه هاجر؛ یعنی تلاش و مقاومت او برای یافتن آب به خاطر طفل خرد سال خویش و توکل و توجه او به پروردگار عالم، برای اجابت دعا و درخواستش می‌باشد؟ و مگر این تجربه غیر از تجلی روح و معنای واقعی صبر و صلوة است؟ و چنین است که مسلمانان وظیفه دارند، تلاش و توکلِ این کنیز پاکدل را در ایفای رسالت جهانی خویش، الگوی صبر و صلوة خویش قرار دهند. @MaarefHadith
🔴حضرت آیت الله خامنه‌ای در کتاب "چهار کتاب اصلی علم رجال" می‌گوید: «شیخ محمد تقی شوشتری در سراسر کتاب تحلیلی و جامع خود ، به موارد خطاهای شیخ در دوکتاب الفهرست و الرجال اشاره کرده. از جمله در فصل بیستم از مقدمات کتاب مزبور، نمونه‌ای از آنها را در ترجمه‌ی ابوغالب زراری نمایانده است. بنابر اظهار محقق مزبور، موجب اصلی اشتباهات شیخ آن است که وی از فهرست ابن الندیم که چندان متقن و مورد اعتماد نیست، در موارد بسیاری نقل کرده است.» 📚چهار کتاب اصلی علم رجال، ص57 @MaarefHadith
🔸امام صادق عليه السلام: كسى كه  حديث ما را روايت كند و در ميان مردم  ، و دلهاى شيعيان ما را [با آن ]استوار گرداند، از است. 🔹عن الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: راويةٌ  لِحَديثِنا يَبُثُّ في النّاسِ ، و يُشَدِّدُ في قُلوبِ شِيعَتِنا أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ. 📚بحار الأنوار، ج۸، ص۱۴۵. @MaarefHadith
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 امام باقر عليه السّلام فرمودند: ستم بر سه گونه است: ستمى كه خدا بيامرزد و ستمى كه خدا نيامرزد و ستمى كه خدا از آن صرف نظر كند. اما آن ستمى كه خداوند نيامرزد شرك است و اما آن ستمى كه خدا بيامرزد ستمى است كه انسان ميان خود و خدا بر خود روا مي دارد و اما ستمى كه خدا صرف نظر نكند حقوقى است كه مردم به يكديگر دارند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: اَلظُّلْمُ ثَلاَثَةٌ ظُلْمٌ يَغْفِرُهُ اَللَّهُ وَ ظُلْمٌ لاَ يَغْفِرُهُ اَللَّهُ وَ ظُلْمٌ لاَ يَدَعُهُ اَللَّهُ فَأَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي لاَ يَغْفِرُهُ فَالشِّرْكُ وَ أَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي يَغْفِرُهُ فَظُلْمُ اَلرَّجُلِ نَفْسَهُ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ أَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي لاَ يَدَعُهُ فَالْمُدَايَنَةُ بَيْنَ اَلْعِبَادِ. 📚 الکافي،۲،ص۳۳۰. @MaarefHadith
تحلیل معنایی «أسند عنه» و امکان سنجی دلالت آن بر اعتبار راوی.pdf
686.3K
📝📝تحلیل معنایی «أسند عنه» و امکان سنجی دلالت آن بر اعتبار راوی 👆👆👆 ✍️سید محمد صادق موسوی، مرتضی چیت سازیان، سید ابوالقاسم نقیبی، جواد سلطانی فرد ، ، مصطلح «اسند عنه» از مصطلحات پرکاربرد و پراختلاف در میان محدثان و کارشناسان حدیث است. شیخ طوسی تعبیر «أسند عنه» را در شرح‌حال بسیاری از اصحاب امام صادق علیه السلام و همچنین برخی از اصحاب دیگر معصومان علیهم السلام به کار بُرده است. نظریات مختلف در مورد تلفظ عبارت «أسند عنه»، بررسی معنای آن و همچنین بحث در مورد این که آیا عبارت «أسند عنه» بر توثیق و مدح راوی دلالت دارد یا نه، از جمله مباحثی است که در مقاله «تحلیل معنایی «أسند عنه» و امکان سنجی دلالت آن بر اعتبار راوی» به آن پرداخته شده است. معرفی مقاله توسط: محمد مهدی احسانی فر @MaarefHadith
🔸پيامبر خداصلى‌الله‌عليه‌و‌آله: مهمان  را گرامى بداريد و  باشيد؛ زيرا او (مهمان) نخستين كسى است كه ، روزى‌اش را با روزىِ اهل خانه مى آوَرَد. 🔹عن رسول‌الله صلى‌الله‌عليه‌وآله: أكرِمُوا الضَّيفَ، وأقرُوا الضَّيفَ، فَإِنَّهُ أوَّلُ ما يَقدَمُ بِرِزقِهِ جِبريلُ مَعَ رِزقِ أهلِ البَيتِ . 📚كنزالعمّال:ج۹، ص۲۴۵. @MaarefHadith
نقد نظریه دلالت اکثار بر وثاقت.docx
26.5K
📝📝دلالت اکثار بر وثاقت 👆👆👆👆 🎤🎤سید علیرضا حسینی ، ، اگر یک راوی ثقه‌ی جلیل القدر از یک راوی که هیچ توصیفی در کتب رجالی در موردش وارد نشده است، به فراوانی روایت کند. این روایت کردن فراوان کاشف از این است که شخص مکثِر، یعنی راوی ثقه جلیل القدر که اکثار از استاد خویش دارد، این اکثار کاشف از این است که آن شخص را ثقه می‌داند؛ هر چند توصیفی در مورد آن نیامده باشد و باور شاگرد به وثاقت استاد، کاشف از وثاقت نفس الامری استاد نیز خواهد بود. این اجمالِ صورت مبنای اکثار است. برای مطالعه بیشتر در مورد این مسئله رجالی و بررسی مبنای اکثار، به نگاشته بالا -دلالت اکثار بر وثاقت- مراجعه کنید. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ متن این فایل، تدوین سی‌وچهارمین نشست علمی مدرسه فقهی امام محمدباقر علیه‌السلام است. استاد سید علیرضا حسینی، نویسنده کتاب اعتبار سنجی احادیث شیعه و مسئول گروه رجال مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی ارائه دهنده این بحث است که به نقد نظریه استاد سید محمدجواد شبیری پرداخته است. @MaarefHadith
باقرشریف قَرَشی پژوهشگر، مورخ و نویسنده شیعه اهل عراق است. ایشان حدود 20 سال شاگرد حضرت آیت الله العظمی خویی بود؛ همچنین از اساتید دیگر وی می توان به سید محسن حکیم اشاره کرد. مرحوم قرشی، تألیفات متعددی دارد که از جمله می توان به مجموعه چهل جلدی «موسوعة سیرة اهل البیت علیهم السلام» اشاره کرد. ایشان بارها به ایران سفر کرد و جایزه پنجمین سال کتاب ولایت در سال ۱۳۸۲ش به وی اهدا شد. شیخ باقرشریف قرشی یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۱شمسی در نجف درگذشت و سید محمدسعید حکیم بر پیکر او نماز خواند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ایشان کتابی دارد با عنوان «موسوعة الإمام أمیر المؤمنین على بن أبى طالب علیه السلام» که در آن نقل کرده است: «عنه علیه السلام حیث کان جالساً على نهر الفرات و بیده قضیب، فضرب به على صفحة الماء و قال: لو شئت لجعلت لکم من الماء نوراً و ناراً» یعنی «روزی امام علی علیه السلام در کنار رودخانه فرات نشسته بود و به دست ایشان چوبی بود و با آن به آب زد و فرمود: اگر می‌خواستم برای شما از این آب نور و آتش(گرما) تولید می‌کردم. (1) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ البته ایشان منبعی برای این سخن منتسب به امیرالمؤمنین علیه السلام بیان نکرده است (و بنده نیز، مستند و منبعی از کتاب های معتبر و متقدم شیعه برای این سخن نیافته ام) اگر اعضای محترم کانال منبعی قابل استنادی دارند لطفا راهنمایی کنند. 📚📚1.موسوعة الإمام أمیر المؤمنین على بن أبى طالب ع‏، ج 7، ص 36. @MaarefHadith
امام صادق عليه السلام فرمودند: هرگاه شخصى بگويد:«اَللّهُمَّ اغْفِر لِلْمُؤمِنينَ وَالْمُؤمِناتِ، وَالْمُسلِمينَ وَالْمُسلِماتِ، اَلْأَحياءِ مِنْهُم وجَميعِ الْأَمْواتِ»، خداوند به شمارِ هر انسانى كه درگذشته و هر انسانى كه باقى است، يك دعا به او بر مى گردانَد. ___________________________ إذا قالَ الرَّجُلُ: «اَللّٰهُمَّ اغْفِر لِلْمُؤمِنينَ وَالْمُؤمِناتِ، وَالْمُسلِمينَ وَالْمُسلِماتِ، اَلْأَحياءِ مِنْهُم وجَميعِ الْأَمْواتِ» رَدَّ اللّهُ عَلَيهِ بِعَدَدِ مَن مَضى ومَن بَقِيَ مرتضا كُلِّ إنسانٍ دَعوَةً. 📚فلاح السائل،ص110. @MaarefHadith @hadisgraph
HS_Volume 25_Issue 2_Pages 25-47.pdf
1.13M
📝📝«حدیث مقاریض» تحلیل، نقد و بررسی رویکردها 👆👆👆👆👆 ✍️✍️ سعید رهایی، محمد قربانی برخی احادیث، محتواییِ بحث برانگیز و دیرفهم داشته و در زمرۀ «مشکل الحدیث» جای دارند و تلاش برای فهمِ صحیح آنها با رویکردهای متفاوتی همراه است. یکی از آنها، حدیث بریدن گوشت و پوستِ بدن یا لباس در برخورد با ادرار، میان بنی‌اسرائیل است. این روایت با الفاظی متفاوت اما با مفهومی تقریبا متحد در کتب روایی شیعه و سنی نقل شده است. نظرها پیرامون این حدیث را می‌توان به سه دستۀ عمده پذیرش، انکار و توقف تقسیم نمود. حال آیا این روایات دلالت بر معنای مجازی دارند و یا مبالغه در مشقت طهارت؟ مقاله «حدیث مقاریض» تحلیل، نقد و بررسی رویکردها؛ 👆در این موضوع منتشر شده است. فایل آن برای دانش پژوهان علوم حدیث و علاقه مندان به این مباحث، پیوست شده است. 📕مجله علوم حدیث، ش 96، تابستان 1399. @MaarefHadith
«اندیشکدۀ اربعین» راهی برای بهره‌گیری از فرصت‌ها و کاهش آسیب‌ها.pdf
481K
📝📝 «اندیشکدۀ اربعین» راهی برای بهره‌گیری از فرصت‌ها و کاهش آسیب‌ها 👆👆👆👆👆 ✍️✍️محمدمهدی احسانی فر در چند سال اخیر، اربعین جلوه ویژه‌ای در ایران، عراق و برخی کشورهای دیگر پیدا کرده است. می‌توان اربعین را بزرگ‌ترین گردهمایی شیعیان دنیا یا حتی بزرگ‌ترین گردهمایی انسانی در جهان نامید. حضور ده‌ها میلیون نفر در مراسم اربعین، ظرفیت بزرگی را برای تبلیغ اسلام و مکتب اهل بیت علیهم السلام ایجاد کرده است. برای استفاده از این ظرفیت، نیاز به یک اتاق فکر گسترده است. در این اتاق فکر به همه تخصص‌ها و تنوع اندیشه‌ها و حتی به دیدگاه‌های همه مذاهب و مکاتبی که به نوعی با اربعین ارتباط برقرار می‌کنند، نیاز داریم. «اندیشکدۀ اربعین» راهی برای بهره‌گیری از فرصت‌ها و کاهش آسیب‌ها؛👆 گزارش تحلیلی و میدانی است که به تمام قوت ها و ضعف های این رویداد بزرگ پرداخته و در کنار آن، آسیب ها و کمبودهای نیازمند توجه را هم مطرح کرده است. «اندیشکده اربعین» طرحی می باشد که در این مقاله پیشنهاد شده است و مسئولان، اندشمندان و افراد مشتاق می توان برای پیش بُرد این مراسم معنوی از آن استفاده کنند. 📕مجله دانش ها و آوزه های قرآن و حدیث، ش 7، زمستان1398. @MaarefHadith
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
... ❗️از امام رضا عليه السّلام سؤال كردند كه خرد چيست‌؟ فرمود:اندوه نخوردن و با دشمنان آسان گرفتن و با دوستان مداراكردن. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔹عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ سُئِلَ مَا اَلْعَقْلُ فَقَالَ اَلتَّجَرُّعُ لِلْغُصَّةِ وَ مُدَاهَنَةُ اَلْأَعْدَاءِ وَ مُدَارَاةُ اَلْأَصْدِقَاءِ . 📚 الأمالی (للصدوق)،ج۱، ص۲۸۳ @MaarefHadith
🔺منظوز از غلمان یا غلام در رجال چیست؟ 🔸گاه در کتب رجال و درایه به تعبیر؛ {مِن غِلمان فلان} یا {فلانٌ غلامُ فلانٍ} بر می خوریم. چنانچه شیخ طوسی در رجال خود در ترجمه أحمدبن ‌محمد بن‌الحسين‏‌ الأزدي، می‌نویسد: غلام العياشي.(۱) و یا در ترجمه أباعمرو الكشي‏ مینویسد: صاحب كتاب الرجال، من غلمان العياشي.‏(۲) 🔹در تبین معنای این تعبیر گفته شده: انّ الغلام، في مصطلح علم الدراية: هو التلميذ و المتأدب بتأديب الأستاذ و تعليمه و تربيته.(۳) 📚منابع (۱)رجال‌طوسی، ص۴۰۷. (۲)رجال‌طوسی،ص۴۴۰. (۳)مقدمه رجال الكشي، ص۱۴(موسسه نشردانشگاه مشهد). @MaarefHadith