#کتاب_بخوانیم #غدیرخم کتاب: حدیث الغدیر مع سیدنا علی بن ابی طالب فی غدیر خم نویسنده: عبدالوهاب هریری

📝📝توضیح در مورد کتاب «حدیث الغدیر مع سیدنا علی بن ابی طالب فی غدیر خم» 👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 ✍✍رسول جعفریان در حج سال 1396 که این اثر را در باره غدیر از مکه خریدم، این یادداشت را در باره آن نوشتم: امروز از مکتبة الاسدیه، کتابی درباره حدیث غدیر خریدم که به تازگی در ریاض منتشر شده است. عنوان دقیق آن این است: حدیث الغدیر مع سیدنا علی بن ابی طالب علیه السلام فی غدیر خم، عبدالوهاب الطریری، دار وجوه للنشر و التوزیع، 1437، 132 صفحه. کتاب بسیار همدلانه با غدیر نوشته شده، و فارغ از این که موالات رو به معنای دوستی و ولاء گرفته، حدیث غدیر را از هرجهت بحث و شکل‌های مختلف روایتی آن را مورد تأیید و بررسی قرار داده است. بلافاصله باید گفت در سعودی که همه علمای آن همه وقتشان را روی حدیث و ارزیابی آن می‌‌گذارند، فکر می‌‌کنم اولین بار است که کتابی درباره حدیث الغدیر منتشر می‌‌شود. برخی از عناوین آن: غدیر خم، ما قبل الغدیر، غیر خم.. الزمان و المکان، ذاکرة المکان، خطبة الغدیر، اثر خطبة الغدیر، مولی کل مؤمن، روایات اخری لحدیث الغدیر، تأملات فی روایة الوصیة، الغدیر و فریضة التفکیر، تکوین الکتاب، شکر و تقدیر، اهداء، الخرائط و الصور، الهوامش. مولف می‌‌گوید بیست سال قبل فکر تألیف این کتاب در ذهنش آمده، و روش آن را مثل کتاب دیگرش «کأنک تراه» و «قصص نبویه» که هر دو درباره رسول خدا (ص) است، تنظیم کرده است. (ص 101). وی یک لیست بلند بالا از کسانی که در این کار کمکش کردند، از مورخ و محدث، در صفحه 103 ارائه کرده که شیخ حمد الغطاس که فکر تألیف این اثر رو در او پدید آورده، نخستین آنهاست. در بخش نقشه‌ها و تصاویر، بجز یک نقشه کلی از راه مکه ـ مدینه و تعیین موقعیت غدیر خم در حجة الوداع، چند تصویر قدیمی از غدیر که بر اثر مرور زمان، آثار آن تغییر کرده، تصویری همراه چند تن از دوستانش از جمله سالم الغانمی و دیگران که در جای فعلی غدیر خم گرفته «عند مکان الغدیر»، موقعیت فعلی غدیر که نزدیک مسیر قطار تازه تأسیس مکه ـ مدینه است، تصویری از برخی از درختان وادی غدیر، جایی که رسول زیر درختی مانند آن خطبه خواند، و تصویری از مورخ دکتر احمد النعمانی که دقیقا در جایی ایستاده که گفته می‌‌شود مصلای رسول در غدیر خم بوده به صورت رنگی منتشر کرده است. یکی از صفحات شیرین آن ذیل عنوان «ولی کل مؤمن» هست که با عبارتی رسا، ویژگی‌های امام علی علیه السلام را برای شایستگی رسیدن به این مقام از ولاء و موالات نشان می‌‌دهد. این ستایش به معنای تأیید هر آنچه در این اثر آمده نیست، اما به نظرم در این شرایط کار جالبی صورت گرفته و شایسته تأمل است. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#عید_غدیر #عید_ولایت 💠عَن رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : وَلاَيَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلاَيَةُ اَللَّهِ وَ حُبُّهُ عِبَادَةُ اَللَّهِ وَ اِتِّبَاعُهُ فَرِيضَةُ اَللَّهِ. 🔸از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) روایت شده: ولايت و دوستى على ابن ابى طالب(عليه السّلام) ولايت خداست و محبت او عبادت خداست و متابعت او فريضه خداست. 📗بشارة‌المصطفی،ج۱،ص ۱۵۳ #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#عید_غدیر #عید_ولایت #فضیلت_روز_غدیر. 💐#پنج_فضیلت از فضائل روز غدیر💐 🌸🌹🌸 ۱_ روزی که در آن دعا مستجاب می‌شود. 💠یَومُ یُستَجَاب فِیهِ الدُّعَاءُ ۲_روز بخشش و گذشت از گناهکاران شیعۀ امیرالمؤمنین علیه‌السلام است. 💠یَومُ الصَّفحِ عَن مُذنِبِی شِیعَةأمِیرِ المُؤمِنیِن. ۳_کسی که مؤمنی را طعام دهد، گویا تمام انبیا و صدّیقین را طعام داده است.  💠مَنْ اَطْعَمَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ اَطْعَمَ جَمِیعَ الْاَنْبِیَاءِ وَ الصِّدِّیقِینَ. ۴_روزی است که (اعمال شیعیان علی) و دوستان آل محمد علیهم السلام پذیرفته می شود. 💠یَوْمُ تَقَبُّلِ اَعْمَالِ الشِّیعَةِ وَ مُحِبِّی آلِ مُحَمَّدٍ. ۵_ روز صلوات فرستادن بر محمد و آل اوست، و روز خشنودی و روز عید اهل بیتِ محمد صلی الله علیه و آله 💠یَومُ اِکثار الصَّلاةِ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ  وَ یَومُ الرّضا وَ یَوم عِیدِ اَهلِ بَیتِ مُحَمَّدٍ . 📗اقبال الاعمال، ج۱، ص۴۶۴. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#نمازعیدغدیر 🔖🔖نماز عید غدیر، عمل مستحبی مورد تأکید فقیهان ✍️✍️رضا عطائی بر اساس روایات شیعه، عید غدیر همواره جزء مهم‌ترین اعیاد مسلمانان به‌حساب می‌آید؛ (1) آداب و اعمالی برای این روز مبارک سفارش شده؛ یکی از آن آداب، برگزاری نماز عید غدیر است که اکثر علمای شیعه قائل به استحباب نماز عید غدیر شده‌اند. (2) مرحوم صاحب‌جواهر در استحباب این نماز می‌گوید: «در این نماز اختلافی میان فقهای قدیم و جدید شیعه ندیدم».(3) نماز جماعت عید غدیر بسیاری از فقیهان شیعه قائل به اقامه نماز عید غدیر به‌صورت جماعت هستند؛ شیخ مفید نماز جماعت عید غدیر را مستحب می‌داند و دلیل خودش را سنّت نبوى مطرح می‌کند و دراین‌باره می‌گوید: «در این روز با اقامه دو رکعت نماز و اقتداء بر رسول الله(ص) سنّت جارى شد و فعلِ پیامبراکرم (ص) و عمل به سنّت ایشان، در میان امّت رواج یافت.»(4) «ابوالصلاح حلبی» نیز دراین‌باره می‌گوید: «از سنت‌های سفارش شده، پیروی از رسول‌الله (ص) در روز غدیراست؛ که این پیروی، با خروج از شهر و برگزار کردن نماز غدیر در قبل از زوال خورشید به‌وسیله کسی که دارای شرایط امامت جماعت است، تحقق می‌یابد». (5) «ابن زهره حلبی» از دیگر فقهای شیعه است که نظر بر استحباب نماز جماعت عید غدیر دارد و در توضیح آن می‌گوید: «مستحب است این نماز به جماعت و قرائت نماز با صدایی بلند باشد و قبل از نماز، خطبه کوتاهی شامل حمد و ثنای الهی، صلوات بر محمد و آل محمد و فضیلت این روز و مأموریت رسول خدا در انتصاب امیر مؤمنان به امامت بیان شود». (6) محقق کرکى نیز دراین‌باره مى‏گوید: «نماز غدیر دو رکعت است که اندکی قبل از زوال خورشید خوانده مى‏شود ... این نماز پس از خطبه خطیب است که فضیلت آن روز را بیان مى‏کند». (7) مقدس اردبیلی می‌نویسد: «مشهور میان اصحاب، جواز خواندن نماز -عید غدیر- به جماعت است و این سخن بعید نیست؛ زیرا خواندن نمازهای نافله به جماعت منع مطلقی ندارد که ظاهر این مورد را شامل شود و اجماعی نیز بر منع تحقق‌نیافته است. علاوه بر این، جماعت در نمازها، بخصوص در نماز این روز، مورد تشویق شرع قرارگرفته است».(8) در بین علمای معاصر، حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی با تأکید بر اهمیت این روز می‌گوید: «نماز غدير به كيفيتي كه در كتب ادعيه واردشده است به جماعت مستحب است و اينجانب نيز در مجلس درس به‌طور تفصيل از همه جوانب فقهي و با اشاره به بعض روايات عامه بحث نموده و نوشته‌ام». (9) همچنین حضرت آیت‌الله‌ بهجت می‌گوید: «بعید نیست استحباب جماعت در نماز غدیر که به امید مطلوبیت خوانده شود». (10) حاصل کلام این است که عید غدیر از مهم‌ترین اعیاد مسلمانان است که آدابی هم در روایات برای آن بیان‌شده است؛ اقامه نماز عید غدیر، مستحب تاکید شده در بین فقیهان شیعه است. اقامه این نماز به جماعت در طول تاریخ، همواره بین فقهای شیعه مطرح بوده است اما گاهى به دلایلی ازجمله حکومت‌های جور، کم‌رنگ بوده است و هرگاه دشمنی‌ها و تهدیدها بیشتر بوده، این مسئله کمتر مطرح‌شده است حتی ائمه (ع) نیز امکان برگزارى نماز جماعت عید غدیر را نداشته‌اند بلکه فقط –آن‌چنان‌که از شیخ مفید- نقل‌شده است که رسول‌الله (ص) در روز عید غدیر نماز جماعت غدیر را برگزار کرده‌اند و حضرت على (ع) نیز، درزمانی که عید غدیر و روز جمعه هم‌زمان بوده، خطبه مفصلی ایراد فرمودند و در ابتدای این خطبه به معرفی اهل‌بیت پیامبر (ص) اقدام ‌نموده و سپس به معرفی خویش پرداخته و از این‌که جامعه اسلامی چند سالی از وی روی‌گردان بوده، به‌شدت انتقاد می‌نمایند و سپس با لحنی دیگر، اقدام به معرفی این روز بزرگ کرده را و در همین زمینه، در چندین مورد هم نامی از روز غدیر می‌برند و بدین ترتیب، همگان را به شناخت و درک این روز مهم دعوت می‌نمایند؛ آنگاه حضرت نماز جمعه‌شان را نماز عید قراردادند. (11) لازم به ذکر است که هم‌اکنون این نماز در مراکز متعدد عبادى و با حضور مردم برگزار می‌شود. ادله فقهی و تاریخی استحباب نماز عید غدیر نیز در قالب کتابی با عنوان «سنت جماعت در نماز عید غدیر میثاق با ولایت» منتشرشده است. پی‌نوشت‌ها: 1-شیخ صدوق، الأمالي، ص125. 2- ر.ک: شهید اول، ذكرى الشيعة في أحكام الشريعة، ج4، ص281. 3- محمد حسن نجفی جواهری، جواهر الكلام في ثوبه الجديد، ج6، ص540. 4- شیخ مفید، المقنعة، ص203. 5- ابوصلاح حلبی، الكافي في الفقه، ج1، ص160. 6- ابن زهره، غنية النزوع إلى علمي الأصول والفروع نویسنده، ج1، ص108. 7- محقق کرکی، جامع المقاصد، ج2، ص 485. 8- مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة والبرهان في شرح إرشاد الأذهان، ج3، ص32. 9- برگرفته از سایت: https://www.hawzahnews.com 15 مرداد 1399. 10- محمدتقی بهجت، توضیح المسائل ، مسئله ۱۱۳۲، ص۲۲۲. 11- شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص752. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#طریقه_خواندن_نمازعیدغدیر #نمازعیدغدیر طریقه قرائت نماز عید غدیر بر اساس روایت امام صادق (ع)، قبل از زوال خورشید –نزدیک ظهر- غسل انجام داده شود و سپس دو رکعت نماز خوانده شود، در هر رکعت بعد از قرائت سوره حمد، سوره توحید، قدر و آیت‌الکرسی، هرکدام ده مرتبه قرائت شود. ثواب اين نماز در نزد خداوند با یک‌صد هزار حج و یک‌صد هزار عمره برابر است و شخص از خدا حاجتى از حاجت‌هاى دنيا و آخرت را نخواهد مگر اينكه برآورده شود (البتّه) تا زمانى كه آن حاجت وجود داشته باشد. اگر در روز عید این نماز فراموش شد، بعداً قضا شود. (1) پی نوشت: 1- شیخ طوسی، تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج‏3، ص143. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#عید_غدیر #ثواب_روزه_عیدغدیر #ثواب_روزه_عمر_دنیا 🔹از امام صادق عليه‌السلام روایت شده: #روزه_روز_غدير خم، برابر #روزه_عمر دنياست. اگر انسانى به درازاى عمر دنيا زندگى كند و [ همه] آن را روزه بدارد، #ثواب_روزه_روزغدير را دارد. 💠عن الإمام الصادق عليه‌السلام: صِيامُ يَومِ غَديرِ خُمٍّ يَعدِلُ صِيامَ عُمُرِ الدُّنيا ؛ لَو عاشَ إنسانٌ ثُمَّ صامَ ما عَمَرَتِ الدُّنيا لَكانَ لَهُ ثَوابُ ذلِكَ. 📗تهذیب الاحکام، ج۳، ص۱۴۳ #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#درمحضرمعصوم قال رسول الله صلی الله علیه و آله: اِنَّ عَلیّاً مِنّی و اَنَا مِنهُ وَ هُوَ وَلیُّ کُلِّ مُؤمنٍ بَعدی. ................................................ ترجمه: همانا علی از من است و من از علی هستم، هر مؤمنی بعد از من، علی مولی و صاحب‌اختیار او است. 📚 منبع: خصائص نسائی،ص٢٣. @ziiaossalehin #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

میلاد با‌ سعادت #امام_کاظم_علیه‌السلام مبارک باد. 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 💠امام کاظم علیه السلام: هر کس میانه‌روی و قناعت کند، نعمت بر او باقی می‌ماند. و هرکس ولخرجی و اسراف کند نعمت از دستش می رود. 🔶الإمامُ‌ الكاظمُ عليه‌السلام: مَنِ اقتَصَدَ و قَنَعَ بَقِيَت علَيهِ النِّعمَةُ و مَن بَذَّرَ و أسرَفَ زالَت عنهُ النِّعمَةُ. 📗تحف العقول، ج۱،ص۴۰۳ #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#مقاله_بخوانیم📋 #روش‌های_علم‌الحدیثی_امام_موسی‌بن‌جعفر_علیه‌السلام ____________________________ مقاله (روش‌های علم‌الحدیثی امام موسی بن جعفر علیه‌السلام) به جمع آوری قواعد و گزاره‌های #علم‌الحدیثی از دیدگاه امام کاظم علیه‌السلام پرداخته است. نگارنده در این مقاله با ارائه دسته‌ای از روایات در صدد استخراج قواعدی است که این قاعده‌ها در اعتبارسنجی روایات و سنجش راویان مورد استفاده قرار گیرد. در بخش پایانی این مقاله، فهرستی از قواعدی که نویسنده از روایات امام کاظم علیه‌السلام استخراج کرده بیان شده است. فایل دانلود مقاله👆👆👆 ❗️نکته: نوشته‌ای با عنوان (نقدی بر مقاله روش‌های علم‌الحدیثی امام موسی بن جعفر) در نقد مقاله فوق نوشته شده است (مجله حدیث اندیشه، شماره۱۱، زمستان ۸۳). #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#اختلاف_نسخه #نسخه‌های_الکافی 🔹منبع و مصدر کتاب الصوم "من لا یحضره الفقیه" شیخ صدوق، کتاب "الکافی" مرحوم کلینی می‌باشد، و نسخه کافی که نزد صدوق بوده افضل و اصح از نسخه‌های موجود نزد ما است. 🔸بدین جهت در موارد اختلافی، نسخه کتاب فقیه مقدم است. 📗أضواء على علمي الدراية و الرجال، ص۳۲۱. به نقل از کتاب الصوم آیة‌الله سیستانی. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#کتاب_شناسی #نصیحة_اهل_الحدیث #خطیب_بغدادی 📝📝نصیحة اهل الحدیث، نگاشته ای در آداب الحدیث ✍️✍️ احمد براریان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کتاب «نصیحة اهل الحدیث» نوشتۀ ابوبكر احمد بن علی بن ثابت، معروف به «خطیب بغدادی» از دانشمندان مشهور شافعی است. سال ۳۹۳ق و اطراف بغداد، زمان و مکان تولّد وی بوده و بیشتر عمر خود را در همین شهر گذراند. او برای اخذ حدیث به شهرهای گوناگونی مانند نیشابور، اصفهان، بصره ،دمشق و ... سفر کرد. در پایان به بغداد بازگشت و سال 123ق در همان شهر، وفات یافت. خطیب بغدادی از استادانی چون ابوحامد اسفراینى (406ق)، (ابوبكر برقانى (425ق) و ابونعیم اصفهانی (430ق) بهره برد. او نگاشته‌های بسیاری در تاریخ، حدیث، فقه، اصول، عقاید، اخلاق و ادبیات دارد؛ اما نوشتارهای تاریخی و حدیثی وی مشهورتر و كتاب «تاریخ بغداد»، شاید، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین اثرش باشد. بیشتر کسانی که شرح حال خطیب را نوشته‌اند بر جایگاه والای علمی او به‌ویژه در قلمرو حدیث اهل سنّتّ ،تأکید کرده‌اند. «تاریخ بغداد» او نیز پُر از آموزه‌ها و گزاره‌های حدیثی است. در روزگار خطیب، آداب الحدیث، از مهم‌ترین موضوعات علم الحدیث بوده، شرط ورود دانش‌پژوهان به میدان حدیث، شمرده می‌شد. این دانشمند پُرکار، کتاب‌های متعدّدی در این زمینه نگاشت که «الکفایة فی علم الروایه»، «الجامع لاخلاق الراوی و آداب السامع»، «الفقیه و المتفقّه» و «نصیحة اهل الحدیث» از آن جمله است. «نصیحة اهل الحدیث» سال ۸۰۴۱ق، توسّط انتشارات «مكتبة المنار، الزرقاء» در 47 صفحه، با تحقیق عبد الكریم احمد الوریكات چاپ شد. نویسنده، هدف نگارش این کتاب را بیان نکات عملی و نظری ضروری برای دانش‌پژوهان حدیث، شمرده است. او این نکات را در قالب 25 حدیث و گزارش منقول از رسول الله صلّی الله علیه و آله، خلیفه دوم، شافعی، ابوحنیفه و برخی دیگر از بزرگان اهل سنّتّ ذکر می‌کند. همو، پس از نگارش کتاب، چکیدهای از آن را با عنوان «مختصر نصیحة اهل الحدیث» در پنج صفحه نگاشت. بیشتر آموزه‌های کتاب، دربردارندۀ سفارش‌های کاربردی برای دانشپژوهان بوده؛ امّا برخی از نکات، جنبۀ نظری داشته و با هدف تبیین جایگاه حدیث و افزایش اشتیاق فراگیران، آمده است؛ نمونه آن، گزارش هجدهم یعنی گفتگویی بین ابوحنیفه و وکیع است. در این گزارش، وکیع، حدیث را جامعِ تمام فقه دانسته ولی ابوحنیفه دیدگاه دیگری دارد؛ در پایان، ابوحنیفه مغلوب می‌شود. با تحلیل روش کتاب، روشن می‌شود که خطیب بغدادی، خواسته، افزون بر دادن پیام به مخاطب مبتدی، او را با آداب عملی فعالیت‌های حدیثی، آشنا کند. این شواهد عبارتند از: الف) نویسنده با وجود گزیده‌نگاری، سلسله راویان هر حدیث یا گزارش را با عباراتی مانند: «فُلانٌ عَن فُلان»، «فُلانٌ اَنا»، «فُلانٌ نا»، «فُلانٌ ثَنا» آورده است. او حتّی برای برخی از گزارشها مانند گزارش سوم، چندین طریق ذکر می‌کند . ب) برخی از پندهای کتاب، تنها یک متن دارند؛ مانند گزارش نخست و برخی دیگر، دارای چندین متن هستند؛ مانند گزارش‌های یازدهم و دوازدهم. برخی در مقام تفسیر گزارش دیگری است؛ مانند گزارش پنجم نسبت به گزارش چهارم و برخی از مفاهیم، به هم‌پیوستگی روشنی دارد؛ مانند حدیث نهم که روایتی سلسلة الذهب از امام رضا علیه السلام نسبت به گزارش دهُم است. گویا برخی از پندها در دیدگاه نویسنده، اهمّیت بیشتری داشته یا نیازمند تبیین بوده است. در حقیقت از 25 متنی که در این کتاب آمده، حدود 11 پند به‌دست می‌آید که عبارتند از: لزوم پرهیز از ریاستطلبی برای طالب فهم دین (1)، طلب علم در سنین جوانی (2و3و4و5و6)، اهتمام به آموختن دانش از بزرگان مورد اعتماد (7و8)، پرهیز از مراجعه به انسان‌های شرور برای کسب دانش (7)، پرهیز از مراجعه به افراد کم‌دانش (7و8)، اکتفانکردن به اخذ و نقل حدیث و توجّه به فهم آن (9و10و14و15و17و19و20و22)، پرهیز از طلب احادیثِ گمراه‌ کننده پیش از دستیابی به توان فهم درست حدیث (11و12)، لزوم پیروی افراد کم‌دانش از بزرگان(13)، لزوم مقابله بزرگان با تفسیر دین توسّط افراد کم‌دانش (13)، پرهیز از عرضه خود به مردم پیش از رسیدن به دانش کافی (16) و لزوم مراجعه به استاد برای یادگیری روش فهم حدیث و حلّ اشکالات (21). ج) نویسنده، پندهای خود را در قالب نقل قول‌های دیگران آورده و از زبان خویش مطلبی بیان نکرده است. این روش نیز مانند بقیۀ روش‌های به‌کاررفته در کتاب، جنبۀ تربیتی دارد. در حقیقت، خطیب، خواسته به مخاطبان بیاموزد که چگونه بر سخنان بزرگان، تکیه کرده و حتّی برای حرف‌های درست خویش به دنبال مستندی از دانشمندان بگردند. منبع: مجله دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث، ش اول. مطالعه فایل کتاب: http://pdf.lib.efatwa.ir/90469/1/9 #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

📙#تحلیل_شرایط_زمانه_امام_صادق_علیه_السلام یکی از سوالاتی که درباره زندگی ائمه علیهم السلام مطرح می شود این است که چرا ایشان هر کدام برنامه خاصی داشتند؟ آیت الله مصباح یزدی در تاریخ 2/11/1379 در جواب همین سوال به بیان «تحلیل شرایط و زمانه امام صادق علیه السلام» پرداخته است. نگاشته بالا👆👆👆👆 تدوین همان بیانات ایشان است که در قالب 23 صفحه منتشر شده است. @MaarefHadith

#اینفوگرافی #مباهله #مروری_بر_واقعه_مباهله #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

مباهله، جداکننده حق از باطل است. روز حقانیت اسلام و تشیع مبارک باد. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#امام_زراره_کیست؟ #امام_زمان_زراره #اسامی_ائمه ___________________________ ✍️عبدالله یکتا ❗️امام زراره کیست؟ #زرارة_بن_اعین: راوی نام آشنای شیعه که اسمش در تارک حدیث شیعه همیشه می درخشد و در میان صفحات کتب رجالی به مدح و ثنائهای کم نظیر درباره او بر می خوریم. 🔸اما وجود گزارشاتی در رجال کشی پیرامون این شخصیت، سوالاتی را در ذهن خواننده پدید می آورد که مهمترین آنها این سوال است که؛ ▪امام زراره در هنگام مرگ چه کسی بوده است؟ 🔸بر پایه گزارشات رجال کشی{1}، پس از شهادت امام صادق علیه السلام بین اصحاب اختلافی در امامت پیش می آید، که عده ای قائل به امامت عبدالله بن جعفر و عده ای قائل به امامت امام موسی بن جعفر علیهما السلام می شوند. 🔸زراره که بر پایه برخی روایات شکی برای او بوجود آمده بود برای روشن شدن مطلب، فرزند خود عبید را به مدینه می فرستد تا از از حقیقت امر آگاه شود، اما چون می بیند اجل او فرا رسیده و فرزندش هنوز بازنگشته، قرآنی در مقابل خود گرفته و می گوید: خداوندا من آنچه محمد (ص) آورده و آنچه در این کتاب نازل کرده ای را تصدیق می کنم، دین و اعتقاد و امام من آنچیزی است که عبید فرزند من آنرا آورد. و سپس از دنیا می رود. 🔷فارق از ناآگهی این حواری امام صادق و امام باقر علیهما السلام از امام زمان خویش و توجیهاتی که می توان برای آن بیان کرد وجود چند نکته است که در ادامه بدان اشاره می شود. 1-جایگاه و نقش آن دسته از روایاتی که نام ائمه در آنها ذکر شده است؟ 2- روایاتی که به اسامی ائمه اشاره می کنند در نزد راوی سرشناسی چون زراره شناخته شده نبوده؟ 3-معرفی امام بعد خود نزد ائمه و اصحاب خاص ایشان همچون زراره جایگاهی نداشته؟ 4- عدم اطلاع فقیه اصحاب امام صادق از امام زمان خود، سبب نوعی معذوریت برای افراد بی اطلاع نمی شود؟ 📗{1}رجال الكشي - إختيار معرفة الرجال، النص، ص: 153 #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#در_محضر_معصوم #آزمودن_افراد #راستگویی #امانتداری 🔷امام صادق علیه السلام: #فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمی گاه چنان شیفته نماز و روزه می‌شود که اگر آنها را ترک گوید، به وحشت می‌افتد. بلکه آنها را به راستگویی و امانتداری #بیازمائید. 💠عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ. 📗الکافی، ج۲، ص۱۰۴. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#امام_زراره_کیست؟ (2) #روایت_دوازده_امام #اشکال_زیدیه #شیخ_صدوق 🔁در مطالب قبلی کانال مطلبی پیرامون زراره و گزارشات کشی درباره وی بیان گردید و بر پایه این گزارشات نکاتی ذکر شد.[*] ◀️در این‌باره سخنی از مرحوم صدوق در کتاب کمال الدین وجود دارد که مرتبط با بحث مذکور است که در ادامه به سخن ایشان اشاره می شود. #شيخ صدوق در كتاب خود مي‌نویسد: #زيديه گويند: اگر خبر دوازده امام درست بود مردم بعد از فوت امام صادق جعفر بن محمد (ع) شك و ترديد در امام بعد نمي‌كردند، تا كار حيرانى بجائى كشد كه؛ جمعى پيرو عبد اللَّه شوند و جمعى پيرو اسماعيل و جمعى از شيعه پس از امتحان عبد اللَّه بن صادق سرگردان شوند و چون او را اهل نديدند از نزد او بيرون آمده و مي‌گفتند كجا رو كنيم بطائفه مرجئه يا قدريه يا حروريه؟ موسى بن جعفر اين سخن را شنيد و فرمود: نه طرف مرجئه برويد و نه قدريه و نه حروريه ولى بسوى من آئيد. اكنون بنگريد خبر دوازده امام از چند راه باطل می‌‏شود؛ ۱- جلوس عبد اللَّه بمسند امامت ۲- رو كردن شيعه به او ۳- سرگردانى شيعه موقع امتحان او ۴- نميدانستند كه امامشان موسى بن جعفر است تا خودش آنها را دعوت كرد و خود را معرفى كرد در بين اين مدت فقيه آنان #زرارة_بن_اعين مُرد و در حالى كه قرآن را روى سينه‌‏اش داشت گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را اثبات كند. 🔸پس از آن مرحوم صدوق در جواب آنها می‌گوید: جواب آنها را چنين گوئيم كه همه گفتار شما فريب و ظاهرسازيست براى آنكه ما مدعى نيستيم همه در آن عصر دوازده امام را بنام مي شناختند همانا گفتيم كه رسول خدا (ص) خبر داده كه امامان بعد از او دوازده كند و علماء شيعه اين حديث را با نام ائمه روايت كرده‌‏اند و منكر نيستيم كه در ميان شيعه يكى دو تا يا بيشتر بودند كه اين حديث را نشنيده بودند. 🔸راجع به‌ #زرارة بن اعين گوئيم جمعى را فرستاد تا خبر امام بعد از حضرت صادق را تحقيق كنند و پيش از آنكه نمايندگان او برگردند وفاتش رسيد و هنوز نص بر امامت موسى بن جعفر را نشنيده بود، بطورى كه يقين حاصل كند و قطع عذر او بشود وقت وفات قرآن را روى سينه‌‏اش گذاشت و گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را ثابت كند و آيا شخص فقيه متدين در موقع اختلاف و اشتباه جز كار زرارة را ميكند؟ 🔶بعلاوه، گفته‏‌اند كه #زراره امامت موسى بن جعفر را ميدانست ولى پسرش عبيد را فرستاد تا از آن حضرت تحقيق كند كه اجازه دارد اظهار امامت او كند يا دستور #تقيه_وكتمان دارد و اين قول با فضل #زرارة بن اعين و مقام معرفت او مناسبتر است‏. ⏪پس از آن مرحوم صدوق روایتی از امام رضا ع درباره زراره نقل می کند: ابراهيم بن محمد همدانى رضي الله عنه گويد بامام رضا(ع) عرض كردم يا ابن رسول اللَّه (ص) بمن خبر ده كه #زرارة مقام پدرت را مى‌شناخت؟ فرمود آرى گفتم پس چرا پسرش عبيد را فرستاد تا خبر بگيرد كه امام صادق جعفر بن محمد (ع) چه كس را وصى خود كرده؟ فرمود زرارة امامت پدرم را ميدانست و نص پدرش را نسبت باو در دست داشت و همانا پسرش را فرستاد تا از پدرم كسب تكليف كند، كه براى او جائز است #تقيه را كنار گذارد در اظهار امامت و نص بر او يا نه؟ و چون پسرش دير كرد باو مراجعه شد در اظهار عقيده نسبت بپدرم (موسی بن جعفر) ولى نخواست بى‌‏دستور او اقدامى كند براى رد اين مراجعه قرآن را بلند كرد گفت بار خدايا امام من كسى است كه امامتش در اين قرآن ثبت باشد و فرزند جعفر بن محمد باشد. ⏪ایشان بعد از نقل این خبر می گوید:خبرى هم كه زيديه حجت آورده‌‏اند دلالت ندارد كه #زراره عارف بامامت موسى بن جعفر نبود فقط دلالت دارد كه پسرش عبيد را فرستاد خبر بگيرد. 🔶بعلاوه راوى خبرى كه زيديه به آن استدلال كرده‌‏اند #احمد_بن_هلال است و او نزد مشايخ ما جرح شده .. سعد بن عبد اللَّه گويد نديدم و نشنيدم يك شيعه از تشيع برگردد و ناصبى شود مگر احمد بن هلال‏. [*]https://eitaa.com/MaarefHadith/262 📚كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص: 74. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#درمحضرمعصوم #عاق_والدین امام هادی علیه السلام فرمودند: عقوق پدر و مادر کمبود را به دنبال دارد و موجب خواری می‌شود. قَالَ أَبُو الْحَسَنِ الثَّالِثُ علیه السلام: الْعُقُوقُ يُعْقِبُ الْقِلَّةَ وَ يُؤَدِّي إِلَى الذِّلَّةِ. 📚 بحار الأنوار، ج‏71، ص84. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#ماه_محرم #ماه_حزن_اندوه_اهل‌بیت ◾️از امام رضا عليه‌السلام روایت شده: وقتى #ماه_محرّم مى رسيد، پدرم خندان ديده نمى شد و پريشان حالى بر او سايه مى انداخت، تا اين كه ده روز از آن مى گذشت. وقتى روز دهم فرا مى رسيد، آن روز، #روز_مصيبت و اندوه و گريه اش بود . ◾️عن الرضا عليه السلام: كانَ أبي عليه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا ، وكانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتّى يَمضِيَ مِنهُ عَشَرَةُ أيّامٍ ، فَإِذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ وحُزنِهِ وبُكائِهِ. 📗الأمالي للصدوق، ص۱۹۰، ح۱۹۹. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

ای وارثِ حقیقی مشک و علم سلام مولایِ هرچه آینه هرچه حرم سلام امسال هم نیامدی و در فراقِتان آمد دوباره ماهِ عزا ، ماه غم سلام عرض ادب به محضرِ نورانی شما عرض درود و تسلیتُ باز هم سلام از راه دور از حرم زخم دارِ دل دستی به رویِ سینه تورا می دهم سلام __________________________ ایام سوگواری و حزن اهل بیت علیهم السلام تسلیت. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

🔹 ۷۲ پیشنهاد محرّمی برای استفاده هیئت‌های مردمی در بحران کرونا 🔺 اشاره: بحران کرونا و لزوم جلوگیری از شیوع این ویروس در سطح جامعه موجب شده در محرم امسال، هیئت‌های مردمی با محدودیت‌های فراوانی برای برپایی عزای حسینی مواجه باشند. 👈 در این نوشتار سعی شده برخی راهکارها و ابتکارها را برای برپایی عزای حسینی با توجه به لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی مرور کنیم. معاونت فرهنگی نمایندگی ولی فقیه در استان فارس

#یادداشت 🔶نقش ابن اعثم در عاشورانگاری‌های انقلابی ✍مصطفی قناعتگر پیوسته واقعه عاشورا با خوانش‌های گوناگون مواجه بوده است؛ از خوانش عرفانی محض تا خوانش سیاسی_انقلابی محض و خوانش‌های میانه. این اختلافات در موارد زیادی ریشه در گزارشات تاریخی و روایات ائمه اهل بیت علیهم السلام دارد. نوع نگاه به این گزارشات و بزرگ و کوچک دیدن دسته‌های مختلف آن، برداشتی متفاوت از واقعه طف را به دست داده است. اینکه دسته‌های مختلف گزارشات بررسی شود و منبع آن یافته شود، کمک کار ما در شناخت حرکت سید الشهداست. در این یادداشت به دو گزارش مشهور که بُعد انقلابی و اصلاح گری عاشورا را پررنگ کرده اشاره می‌شود. منبع اصلی این گزارشات، «الفتوح» اثر «ابن اعثم» (م پس از 320ق) است که می تواند اصالت این گزارشات را متزلزل کند. بسیاری از گزارشات اصلاح‌گرانه همین وضع را دارند. در مورد امامی یا سنی یا زیدی بودن وی اختلاف است. برخی الفتوح وی را در موارد زیادی داستان سرایی دانسته‌اند. همچنین این کتاب مورد استقبال زیدیان در مقتل سیدالشهداست. 1. بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏44 ؛ ص329 وَ أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ‏ الْإِصْلَاحِ‏ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب‏. مجلسی این گزارش را از تسلية المجالس و زينة المجالس اثر محمد بن ابی طالب حسینی موسوی (م 10ق) نقل می‌کند. این گزارش قبل‌تر در مقتل الحسین اثر خوارزمی (م 568ق) ج1 ص270 آمده و قبل آن در الفتوح ابن اعثم ج5 ص21 آمده است. جالب توجه اینکه در نقل ابن اعثم پس از «وسيرة أبي علي بن أبي طالب»، «عبارت وسيرة الخلفاء الراشدين المهديين رضي الله عنهم» نیز وجود دارد. 2. بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏44 ؛ ص325 إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ بِنَا فَتَحَ اللَّهُ وَ بِنَا خَتَمَ اللَّهُ وَ يَزِيدُ رَجُلٌ فَاسِقٌ شَارِبُ الْخَمْرِ قَاتِلُ النَّفْسِ الْمُحَرَّمَةِ مُعْلِنٌ بِالْفِسْقِ وَ مِثْلِي‏ لَا يُبَايِعُ‏ مِثْلَهُ وَ لَكِنْ نُصْبِحُ وَ تُصْبِحُونَ وَ نَنْظُرُ وَ تَنْظُرُونَ أَيُّنَا أَحَقُّ بِالْبَيْعَةِ وَ الْخِلَافَةِ ثُمَّ خَرَج‏. این گزارش قبل‌تر در تسلیة المجالس ج 2 ص 152 و قبل‌تر در مقتل الحسین ج1 ص267 و قبل‌تر در الفتوح ج 5 ص14 آمده است. قطعا بُعد سیاسی_انقلابی حرکت سیدالشهدا امری نیست که بتوان نفی و اثبات یا پررنگ و کمرنگ بودن آن را با اعتبارسنجی چند گزارش نتیجه گرفت؛ اما اینگونه دقت ها در مقتل سیدالشهدا علیه السلام، آرام آرام و گام به گام و گزارش به گزارش، تکلیف را شاید روشن کند. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#عبرتهای_عاشورایی #ضحاک_بن_عبدالله #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

یک کسی عاشورا را از دست ما نجات بدهد. ✍✍رسول جعفریان این روزها، به‌وفور شاهد تحلیل‌های اجتماعی سیاسی متفاوت از عاشورا هستیم و می‌‌دانیم، سال‌هاست، هر کسی با استناد به جمله‌ای از امام حسین (ع) یا رفتاری از آن حضرت، یک تفسیر سیاسی خاصی ارائه می‌‌کند. این در حالی است که غالب این عبارات یا گزارش‌ها، هنوز از نظر تاریخی، نقادی نشده است؛ اما صرف نظر از آن، هیچ‌گاه رویه فقها این نبوده است که این چنین به گزارش‌های تاریخی برای استفاده در گزاره‌های حقوقی استناد کنند و از آن نتایج فقهی بگیرند. این کارها، از زمانی هم که باب شده، اغلب کار منبری‌ها بوده و الا زیر تیغ فقیهان استخوان‌دار و اصیل، این قبیل کارها، محل اعتنا نبوده است. نکته‌ای که درباره تحلیل‌های عاشورایی این چنینی محل توجه است، این است که ما تا چه وقت و با چه دامنه و اصولی حق داریم، در هر دوره، تفسیری متفاوت از عاشورا داشته باشیم؟ آیا بر این باوریم که از این رویداد، می‌‌شود تفسیرهای متفاوت ارائه داد و هر روز یک اصل حقوقی از آن استخراج کرد، یا این که محدودیت وجود دارد و مثلاً ما قواعدی داریم که در استنباط فقهی از تاریخ، باید تابع آن‌ها باشیم؟ اگر یک نگاهی به منابع عاشورایی در این صد سال بیندازید، خواهید دید، تفسیرهای حماسه‌ای که در این قرن باب شده، در متون کهن جایی نداشته و برای مثال، کتاب‌های قاجاری که همه روی اشک و آه بنا شده است. کدام یک از این دو نگاه، درست است؟ اگر نگاهی در روزگار ما غلبه دارد، معنایش این است که اگر هزار سال هم به آن توجه نشده، حتماً درست است؟ با چه اصولی؟ مورد دیگر این است که در دوره اخیر، درباره امربه‌معروف و نهی از منکر از عاشورا، برداشت‌های زیادی می‌‌شود، در حالی که در هیچ کتاب فقهی قدیمی، دست کم تا اواسط دوره قاجاری، چنین رویه مطرح نبوده و به عکس درباره این نکند عاشورا مصداق «ولاتلقوا بایدیکم الی التهلکه» باشد، بحث کرده‌اند. سؤال این است: کدام معیارها وجود دارد که دست ما را از تفسیرهای من درآوری با عبارت پردازی‌های عجیب و غریب و تحلیل‌های ذهنی و منبعث از شرایط سیاسی ایران و شیعه در قرن اخیر، نجات دهد و به ما بیاموزد که ما یک تفسیر معمول و معقول مبتنی بر نصوص تاریخی و اخبار امامتی، آن مقدار که صحیح است و داستانی و اسرائیلی نیست، داشته باشیم؟ تنها در طول یک دهه از سال ۴۷ تا ۵۷ ده‌ها کتاب درباره امام حسین علیه الصلاه والسلام نوشته شد که هر کدام یک سمت و سویی داشت. صالحی نجف آبادی یک طرف، شریعتی طرف دیگر و‌ هاشمی‌نژاد هم و دیگران… تازه، آن‌ها، سعی می‌‌کردند با دادن ارجاعات تاریخی، مبتنی بر برخی از متون تاریخی و حدیثی باشند، اما به هر حال، شیفته اوضاع سیاسی روز و غرق در آن بودند. در یکی دو دهه اخیر هم، فلسفه عاشورایی که از زبان مداحان می‌‌شنویم و به‌تازگی یاد گرفته‌اند که عبارات عربی را هم در آن بیاورند تا مردم مطمئن شوند که راست می‌‌گویند! و با نقل شعری از این و آن در متن روضه و یا آوردن اسم شیخ جعفر شوشتری و کمپانی و امثال آن، مخاطبان را شیفته برداشت‌های شگفت شبه عرفانی خود کنند و جوانان را مسحور عبارات مبهم و لفاظی‌های همراه با موسیقی عجیب و من درآوردی سازند. البته که این فضا، دیگر فضای حماسه سازی از کربلا نیست، چنان که «مصیبت» گرایی قاجاری هم نیست، خودش یک سبک جدید در کنار عرفان‌های تازه است. همین که شاهدیم، هر وقت اوضاع سیاسی کشور در هم پیچیده می‌‌شود و فشارها بیشتر و نیاز هست که ما در جایی، نشانی از ایثار و فداکاری داشته باشیم، بلافاصله به تحلیل‌های حماسی از عاشورا روی می‌‌آوریم، خودش در این که ما چطور با این رویداد، به‌طور دلخواه رفتار می‌‌کنیم، شاهدی استوار است. برخی هم تلاش می‌‌کنند، از عاشورا، دمکراسی استخراج کنند و آن را حرکتی علیه حکومت‌های استبدادی تفسیر نمایند. معلوم است که امام با ظلم در افتاده، اما تفسیر این‌ها بسیار متفاوت است. می‌‌توان احتمال داد که این چند روز از جنبش مبارزه با فساد در نهضت عاشورا هم سخن گفته شود. سؤال این است: دامنه این استنباط‌های مذهبی و سیاسی از یک رویداد تاریخی تا کجاست و ما چه اندازه حق داریم از این جنبش الهی این همه برداشت‌های سیاسی و اجتماعی و عرفانی ساختگی داشته باشیم؟ یک کسی باید عاشورا را از دست ما نجات دهد و اجازه ندهد عظمت حسین بن علی علیه‌السلام، زیر سایه این تفسیرهای غلط قرار گیرد. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith