#چهل_حدیث #اربعینیات #کهن‌ترین_اربعین_حدیثی 📖طَبِیبَ الْقُلُوب #کهن‌ترین_اربعین_حدیثی شناخته‌شده و موجود در #زبان_فارسی اثر ابوالفتح محمد بن محمد بن علی الخزیمی الفراوی است که در همین ماه‌های اخیر، به تصحیح مجتبی مجرد، به طبع رسیده است. 🔷نگارش اربعین، پیشینه‌ای بس دراز دارد و سنت #اربعین‌نویسی، از قرن‌های نخستین تاریخ اسلام آغاز شده است. این سنت، برخاسته از فرمایش پیامبر گرامی اسلام(ص) است. ⬅️(مَنْ حَفِظَ من اُمّتی اربعینَ حدیثاً ممّا یحْتاجُونَ الیه فی اَمرِ دینهم، بَعَثَهُ اللّهُ عزّوجلّ یومَ القیامةِ فَقیهاً عالماً؛ هرکس از امت من چهل حدیثِ موردِ نیاز در دین را حفظ کند، خداوند روز قیامت او را فقیه و دانشمند مبعوث می‌کند.) 🔷چهل حدیث، اربعینات، اربعین حدیث، الاربعون حدیثا، عنوانی‌هایی هستند برای دسته‌ای از کتاب‌های حدیثی که چهل حدیث بنا به گزینش مولف گردآوری شده و گاه با شرحی از جانب نویسنده همراه است. http://www.irna.ir/news/83897164/ #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

چرا به وجود مقدس امام زمان(عج)، اباصالح می گویند؟ #کنیه_اباصالح #القاب_امام_زمان ✍️✍️حجت الاسلام و المسلمین جعفری يكى از كنيه هايى كه امام مهدى عليه السلام بِدان شهرت يافته، اباصالح است امّا در هيچ يك از منابع كهنِ حديثى و تاريخى، چنين لقبى براى ايشان يافت نشد آنچه در برخى از احاديث آمده، عنوان صالح يا اباصالح براى راه نماى گم شدگان در بيابان است متن حديثى كه از امام صادق عليه السلام روايت شده، اين است إذا ضَلَلتَ عَنِ الطَّريقِ فَنادِ يا صالِحُ أو يا أباصالِحٍ أرشِدونا إلَى الطَّريقِ يَرحَمْكُمُ اللَّهُ(1) هر گاه راه را گم كردى، صدا بزن يا صالح! يا بگو يا أباصالح! راه را به ما نشان دهيد خداوند، شما را رحمت كند! و رُوِىَ أنَّ البَّرَ مُوَكَّلٌ بِهِ صالِحٌ وَ البَحرَ مُوَكَّلٌ بِهِ حَمزَةُ(2) روايت شده است كه بخش خشكى زمين به صالح سپرده شده است و بخش دريايى آن، در حمايت حمزه قرار گرفته است. اين دو حديث را شيخ صدوق در كتاب من لايحضره الفقيه نقل كرده؛ ولى نه او و نه هيچ يك از شارحان اين كتاب، لقب ياد شده را بر امام مهدى عليه السلام تطبيق نكرده اند همچنين سيّد ابن طاووس و جزائرى گفته اند كه صالح، جنّى است كه وظيفه اش امداد رسانى به كسانى است كه راه را گُم كرده اند(3) بر اين اساس بايد ديد از چه تاريخى و چگونه لقب اباصالح براى امام مهدى عليه السلام رواج يافته است در بررسى هايى كه انجام گرفت، تا قرن يازدهم هجرى، گزارشى حاكى از كاربرد اين لقب براى امام مهدى عليه السلام يافت نشد؛ ليكن علّامه مجلسى به نقل از پدر خود به نقل از شخصى با نام امير اسحاق استرآبادى، حكايتى نقل مى كند كه او در راه مكّه پس از گم شدن، با گفتن جمله ياصالح! يا أبا صالح! ارشدونى إلى الطريق شخصى را يافته كه به او كمك كرده و او را به سرعت به مكّه رسانده است برداشت شخصى او اين بوده كه اين شخص، امام مهدى عليه السلام است ولى؛ دليلى بر اين امر نياورده است گفتنى است كه محدّث نورى نيز حكاياتى مشابه را در كتاب جنّة المأوى نقل كرده؛ ولى خود تصريح نموده كه اين حكايات، بر اين كه شخص راه نما، امام مهدى عليه السلام بوده، دلالتى ندارند(4) بنابر اين تاكنون، دليلى بر اين كه اباصالح يكى از القاب امام مهدى عليه السلام باشد، يافت نشد و آنچه سبب رواج اين لقب براى ايشان از قرن يازدهم به بعد شده، حكاياتِ ياد شده اند كه دلالتى بر اين معنا ندارند 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 پی نوشت ها: 1. كتاب من لايحضره الفقيه، ج ۲، ص ۲۹۸، ح ۲۵۰۶. 2. كتاب من لايحضره الفقيه، ج ۲ ص ۲۹۸، ح ۲۵۰۷. 3. الأمان من أخطار الأسفار، ص ۱۲۳. 4. جنّة المأوى، ص ۲۹۳. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#مقاله_بخوانیم 📝📝نقدی بر انتساب لقب و کنیه‌ای ناسازوار به اما عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف ✍️✍️دکتر هادی حجت #امام_زمان_علیه_السلام، #کنیه_علیل، #اباصالح استفاده از القاب، کنیه‌ها یا اوصاف غیر مشهور امامان معصوم از شیوه‌های رایجی بوده که راویان شیعه بیشتر به دلیل شرایط تقیه از آن بهره برده‌اند. از این رو، برخی از رجالیان، درایه نویسان و یا شارحان روایات، بخشی از اهتمام خود را صرف تعیین معصوم مورد نظر در این‌گونه موارد نموده‌اند. در این بین، بروز عواملی همچون تصحیف و تحریف اسناد یا متون روایی، عدم دقت کافی در طبقه راویان سند و قراین موجود در متن، عدم بررسی تعابیر مشابه و نیز اکتفا به گزارش پیشینیان یا شهرت غیر مستند از جمله عواملی است که تعیین مصداق برخی از این القاب و اوصاف را گاه با مشکلات جدی مواجه ساخته است. از جمله این نمونه‌ها انتساب لقب «علیل» در برخی از کتب درایه به امام عصر علیه السلام است. همچنین انتساب بی ‌اساس برخی از کنیه‌ها، مانند «ابو صالح» به آن حضرت، پدیده‌هایی هستند که در این پژوهه کوشیده‌ایم تا منشأ و زمینه‌های بروز آن را روشن سازیم. 📕📕📕📕📕📕📕📕📕 این مقاله در مجله علوم حدیث، شماره63، سال1291 چاپ شده است. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#در_محضر_معصوم #گرانی 💠پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس يك شب #گرانى را براى امّت من بخواهد، خداوند ، عملِ #چهل_سالش را تباه مى سازد. 🔶عن رسول الله صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: مَن تَمَنَّى #الغَلاءَ عَلى اُمَّتي لَيلَةً، أحبَطَ اللّه ُ عَمَلَهُ أربَعينَ سَنَةً. 📗تاريخ بغداد: ج۴، ص۶۰. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#شش_ماه_سرنوشت‌_ساز انجمن مسلمانان شیعه دانشگاه #نورث‌وسترن (SMA) سلسله درس‌گفتاری را پیرامون بررسی تاریخی رویدادهای مهم صدر اسلام با عنوان «شش ماه سرنوشت ساز» برگزار می‌کند. این شش ماه از اوایل ذی الحجه سال دهم تا اوایل جمادی الثانی سال یازدهم هجری را در برمی‌گیرد و شامل رویدادهای حجه الوداع، غدیر، وفات پیامبر اکرم (ص)، سقیفه و تثبیت حکومت برآمده از آن، غصب فدک، و حمله به خانه حضرت فاطمه (س) و شهادت ایشان است. مدرس این دوره، استاد محمد‌هادی یوسفی غروی، هستند. ایشان در مجموعه هشت جلدی «موسوعه التاریخ الاسلامی» (عنوان ترجمه فارسی: «تاریخ تحقیقی اسلام») به گزارشی پژوهشی از تاریخ اسلام از پیش از میلاد پیامبر اکرم (ص) تا انتهای غیبت صغری پرداخته اند. جمعه ها، از ۱۸ سپتامبر (۲۸شهریور) تا ۲۰ نوامبر ۹:۳۰ تا ۱۱ شب به وقت شیکاگو ۱۰:۳۰ تا ۱۲ شب به وقت شرق آمریکا ۷:۰۰ تا ۸:۳۰ صبح شنبه به وقت تهران این ده جلسه به زبان فارسی (با ترجمه همزمان به انگلیسی) بوده و شامل یک ساعت درس‌گفتار و نیم ساعت پرسش و پاسخ می باشند. 🌐https://t.me/NorthwesternSMA/281 #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith‌

#حدیث_انتظار #برترین_عمل_شیعیان 🔹امام جواد علیه‌السلام: برترين عمل شيعيان ما، #انتظار_فرج است. 💠عن الامام الجواد: أفضَلُ أعمالِ شيعَتِنَا انتِظارُ الفَرَجِ. 📗كفاية الأثر: ص۲۷۶. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#مقاله_بخوانیم #نحوست_ماه_صفر 🔴آیا ماه صفر نحس است؟ روایت بشارت دادن به خروج از #ماه_صفر در مجموعه­ های روایی شیعه نقل نشده و تنها در دو - سه کتاب معاصر آمده است. هیچ کدام از این کتاب­ها سندی برای آن ذکر نکرده و منبع حدیثی کهن یا معتبری برای آن نیاورده ­اند. در میان اهل سنت نیز، محدثانِ مشهور به #ساختگی_بودن این خبر تصریح کرده ­اند. حدیث مشابه این خبر با متن: «مَنْ بَشَّرَنِی‏ بِخُروجِ آذارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ» نیز نقل شده که اهل تسنن آن را هم ساختگی دانسته­ اند، اما محدثان شیعه هرچند آن را ساختگی نخوانده­ اند، ولی با توجه به فضا و #سبب_صدورش، با موضوع #نحوست_ایام و ماه صفر مرتبط ندانسته ­اند. 📋مقاله: (پنداره نحوست ماه صفر) به بررسی این موضوع و روایات مرتبط پرداخته است. #فایل_دانلود👆👆👆 #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

📝📝صفا و مروه از شعائر الهی ✍️✍️ علی مهدوی ( بشارت 1379 شماره 20) #شعائر، #حج «اِنَّ الصَّفا وَ المَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللّهِ فَمَنْ حََجَّ البیتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أنْ یطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیراً فَانَّ اللّهَ شاکِر عَلیم.» (سوره بقره، آیه 158) در دو سوی دره تنگ و محدود مکّه، دو بلندی صفا و مروه قرار گرفته‌اند که حاجیان در مرحله‌ای از مراسم حج، این فاصله ـ‌حدود سیصد متری‌ـ را باید هفت بار با شتاب، طی کنند و بنا به سنتی، قسمتی از بخش میانی راه را «هروله»، می‌کنند. بدون آنکه اکثراً بدانند که چرا این کار را می‌کنند و چه پیامی در این بالا و پائین رفتن‌ها پنهان است! خداوند این حرکات و «سعی» و تلاش را در قرآن حکیم از شعائر خود نامیده و به حاجیان توصیه کرده است در حج و عمره آن را به جای آورند. اصولاً همه مراسم و مناسک حج از شعائر الهی هستند. «شعائر» به اعمال و حرکاتی گفته می‌شود که درک و فهم آن محتاج اندیشه و «شعور» بیشتری از مسائل سطحی و ظاهری است. با این مقدمه، شعائر حج یعنی نمادها، نشانه‌ها و رموزی که به گونه‌ای سمبلیک حقیقتی را که شناخت مراتب عمیق آن تابع درجات تعالی انسان است، بیان می‌کند و فلشی است در اشاره به معنایی که در وادی ظاهر قرار دارد. به راستی صفا و مروه سمبل چه حقیقتی است، چه پیامی دارد و چرا باید میان این دو «سعی» کرد؟ همان‌طور که می‌دانید: سعی میان صفا و مروه اشاره‌ای به ابتلای الهام بخش هاجر در تلاش برای رسیدن به «آب» است. آن‌گاه که همسرش ابراهیم، او و طفل نوزادش اسمعیل را به فرمان الهی و در تسلیم به مشیت او در صحرای سوزان و تفتیده مکه رها کرد و رفت و این زن، یکه و تنها، بدون سر پناه و ساز و برگ زندگی، در صحرای هولناک، در برابر خورشیدی که هر آن بالاتر می‌آمد و طفلی که هر دم تشنه‌تر می‌گشت، به دامان سرنوشت و سیری که باید تجربه کند، رها گردید. هاجر سراسیمه به اطراف و بلندیهای صفا و مروه می‌دوید تا مگر اثری از آب و آبادی ببیند و طفل مشرف به مرگ خویش را که میان دره نهاده بود، سیراب کند. هرگاه که در این رفت و برگشت به طفل نزدیک می‌شد، برای اطمینان از زنده بودن او و به جاذبه عشق مادری، شتاب بیشتری می‌گرفت و «هروله» می‌کرد و چون بی‌تابی و عطش جانسوز او را می‌دید، به سرعت به سمت دیگری می‌دوید! امّا هر بار خسته و فرسوده‌تر دست خالی بر می‌گشت و عاجزانه از خدا التماسِ «آب» و استغاثه می‌کرد. هاجر فقط به نشستن کنار طفل و انابه و استغفار و دعا و درخواست و دست نیاز به سوی خدا دراز کردن، بسنده نکرد، بلکه توان خویش را نیز برای یافتن آب، با نهایت «سعی» و کوشش به کار بست و از وجود خویش با تمام نیرو مایه گذاشت. هم تلاش کرد و هم توکل، هم «سعی» کرد و هم استعانت ـ‌از رب‌ـ خواست. سر انجام پس از ساعتها تلاش و توکل و ستیز با تشنگی و تنهایی و مرگ و نیستی سعی‌اش به ثمر رسید. از «صفا و مروه» و رمزی که در «سعی» میان آن دوست، تنها یک‌بار در قرآن یاد شده است. آنهم نه در میان آیات مفصلِ مربوط به مناسک حج؛ بلکه همچون تنهایی هاجر، در تک آیه‌ای میان سوره بلند بقره، و به دنبال آیاتی که به ظاهر هیچ گونه ارتباطی با آن ندارند. این آیه آن‌قدر غریبه و نا آشنا با قبل و بعد خود نظر می‌رسد که نامحرمان نسبت به نماد‌های قرآن و ناآشنا نسبت به شعارهایی که احتیاج به شعور و شناخت شاعرانه دارد را، به این قضاوت سطحی کشانده است که قرآن کتابی پراکنده و غیر منسجم و آشفته بازار است! در حالی که اگر به پیام این رمز و اشاره این نماد توجه می‌کردند، جایگاهی بهتر از جایی که قرار گرفته، برای آن نمی‌یافتند. قرآن، این اشاره را به دنبال فرازی در استعانت از دو عامل «صبر» و «صلاة» آورده است، صبر یعنی مقاومت و پایداری انسان در مصائب و مشکلات، و صلاة یعنی اقبال و توجه بنده به پروردگار و توکل بر او. با استعانت از «صلاة» آدمی به اخلاص در عبادت و اجتناب از شرک و خود پرستی، یعنی «صفای» دل می‌رسد و با استعانت از «صبر»؛ یعنی قبول رنج و زحمت و صرف همت و عزّت، به مردانگی و مروت و در سعی بین آن دو، به هر دو؛ یعنی به صفا و مروه می‌رسد. مگر صفا و مروه که از شعائر الهی و مناسک حج است، غیر از یاد آوری تجربه هاجر؛ یعنی تلاش و مقاومت او برای یافتن آب به خاطر طفل خرد سال خویش و توکل و توجه او به پروردگار عالم، برای اجابت دعا و درخواستش می‌باشد؟ و مگر این تجربه غیر از تجلی روح و معنای واقعی صبر و صلوة است؟ و چنین است که مسلمانان وظیفه دارند، تلاش و توکلِ این کنیز پاکدل را در ایفای رسالت جهانی خویش، الگوی صبر و صلوة خویش قرار دهند. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

🔴حضرت آیت الله خامنه‌ای در کتاب "چهار کتاب اصلی علم رجال" می‌گوید: «شیخ محمد تقی شوشتری در سراسر کتاب تحلیلی و جامع خود #قاموس_الرجال، به موارد خطاهای شیخ در دوکتاب الفهرست و الرجال اشاره کرده. از جمله در فصل بیستم از مقدمات کتاب مزبور، نمونه‌ای از آنها را در ترجمه‌ی ابوغالب زراری نمایانده است. بنابر اظهار محقق مزبور، موجب اصلی اشتباهات شیخ آن است که وی از فهرست ابن الندیم که چندان متقن و مورد اعتماد نیست، در موارد بسیاری نقل کرده است.» 📚چهار کتاب اصلی علم رجال، ص57 #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#در_محضر_معصوم #فضیلت_نشر_حدیث 🔸امام صادق عليه السلام: كسى كه  حديث ما را روايت كند و در ميان مردم  #نشر_دهد، و دلهاى شيعيان ما را [با آن ]استوار گرداند، از #هزار_عابد_برتر است. 🔹عن الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: راويةٌ  لِحَديثِنا يَبُثُّ في النّاسِ ، و يُشَدِّدُ في قُلوبِ شِيعَتِنا أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ. 📚بحار الأنوار، ج۸، ص۱۴۵. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

#شرح_حدیث 👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 امام باقر عليه السّلام فرمودند: ستم بر سه گونه است: ستمى كه خدا بيامرزد و ستمى كه خدا نيامرزد و ستمى كه خدا از آن صرف نظر كند. اما آن ستمى كه خداوند نيامرزد شرك است و اما آن ستمى كه خدا بيامرزد ستمى است كه انسان ميان خود و خدا بر خود روا مي دارد و اما ستمى كه خدا صرف نظر نكند حقوقى است كه مردم به يكديگر دارند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: اَلظُّلْمُ ثَلاَثَةٌ ظُلْمٌ يَغْفِرُهُ اَللَّهُ وَ ظُلْمٌ لاَ يَغْفِرُهُ اَللَّهُ وَ ظُلْمٌ لاَ يَدَعُهُ اَللَّهُ فَأَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي لاَ يَغْفِرُهُ فَالشِّرْكُ وَ أَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي يَغْفِرُهُ فَظُلْمُ اَلرَّجُلِ نَفْسَهُ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ أَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي لاَ يَدَعُهُ فَالْمُدَايَنَةُ بَيْنَ اَلْعِبَادِ. 📚 الکافي،۲،ص۳۳۰. #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith