#مقالات ‌🔸فقدان انسجام درونی در نظریۀ معنویت مدرن با تأکید بر رابطۀ میان عقل و دین علی قربانی/ مهدی عبداللهی (ص 39-54) ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

#آذرخش_کربلا 1️⃣ 🔆 علت دشمنی تاریخی شبه‌روشنفکران با نام سیدالشهداء علیه‌السلام ▪️گفتاری از علامه آیت الله مصباح یزدی رحمه الله: مگر نام سیدالشهدا علیه‌السلام چه مشکلی برای #حکومت_پهلوی داشت؟ چرا این‌قدر دشمنی می‌کنند؟ چرا امروز هم به صورت #مدرن با نام سیدالشهداء علیه‌السلام دشمنی می‌کنند؟... 💠 جوابش روشن است: #حسین علیه‌السلام #چراغ_هدایت است. او نمی‌گذارد فضا تاریک شود تا مردم به گمراهی بیفتند. او راه را روشن می‌کند، وظیفه #مردم را روشن می‌کند که چه باید بکنند، چگونه از #دین خود حمایت کنند، نمی‌گذارند به بهانه #تساهل_و_تسامح، بی‌غیرت شوند. او می‌گوید «هیهات منا الذلة». ▪️با این مکتب چه کنند؟ او را تطمیع کنند؟ بگویند به تو پول می‌دهیم؟ مگر حسین علیه‌السلام پول قبول کرد؟ مگر حسین علیه‌السلام ریاست پذیرفت؟ اگر بگویند تو را می‌کشیم، خوب، خودش آماده #شهادت شد، اطفالش را هم به کشتن داد. بالاتر از سیاهی که رنگی نیست. اگر کسی #پیرو_حسین علیه‌السلام شد، نه از آن تطمیع‌ها اثر می‌پذیرد، نه از این تهدیدها می‌هراسد. حتما به خاطر دارید که در جریان نهضت، جوان‌ها سینه‌شان را باز می‌کردند و به ارتشی‌های پهلوی می‌گفتند بزن! از کشته شدن باک نداشتند و این رمز پیروزی بود. اگر کسی از مرگ نترسید پیروز است. 📚 آذرخشی دیگر از آسمان کربلا، استاد محمدتقی مصباح یزدی، ص46-47 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🚨مبارزه غريبانه، دشوارترين مبارزه‌هاست 🏴 روايتی از غربت سيدالشهدا(ع) 📝 رهبر انقلاب: دشوارترین مبارزه، مبارزه‌ غریبانه است... ▫️ در حادثه‌ عاشورای امام حسین علیه‌السّلام، حتی کسانی مانند «عبدالله‌بن‌عباس» و «عبدالله‌بن‌جعفر» که خودشان جزو خاندان بنی‌هاشم و از همین شجره‌ی طیّبه‌اند، جرأت نمیکنند در مکه یا مدینه بایستند، فریاد بزنند و به نامِ امام حسین علیه‌السّلام، شعار بدهند. چنین مبارزه‌ای، غریبانه است و مبارزه غریبانه، سخت‌ترینِ مبارزه‌هاست. همه با انسان، دشمن. همه از انسان، رویگردان. ▫️ در مبارزه امام حسین علیه‌السّلام، حتّی برخی از دوستان هم معرضند. چنان‌که به یکی از آنها فرمود: «بیا به من کمک کن.» و او به جای کمک، اسبش را برای حضرت فرستاد و گفت: «از اسب من استفاده کن!» غربت از این بالاتر و مبارزه از این غریبانه‌تر؟! آن وقت در این مبارزه‌ غریبانه، عزیزترین عزیزانش در مقابل چشمش قربانی شوند. ۱۳۷۳/۳/۱۷ ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🔻ریشۀ اصلیِ قیامِ امام حسین از منظر رهبر انقلاب [1] نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای «تشکیلِ حکومت» قیام کرد، و نه می‌توانیم بگوییم حضرت برای «شهید شدن» قیام کرد. امام حسین - علیه‌السّلام - هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن «هدف»، حرکتی را می‌طلبید که این حرکت، یکی از این دو «نتیجه» را داشت. پس حکومت یا شهادت، هیچ‌کدام «هدف» نبودند، بلکه دو «نتیجه» بودند. [2] هدف آن حضرت عبارت بود از انجام‌دادنِ یک «واجبِ عظیم» از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس قبل از امام حسین انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد. [3] دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، امّا گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را «صدوهشتاد درجه» عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ «تغییرِ وضع» و «تجدیدِ حیات»، یا به‌تعبیرِ امروز، «انقلاب» است که مربوط به «برگرداندنِ جامعۀ منحرف به خطّ اصلی» و «تضمین‌کنندۀ زنده‌شدنِ اسلام» است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن است، یا مرده و ازبین‌رفته است. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی «منحرف» شد و این انحراف، به‌جایی رسید که «خوفِ انحرافِ کلّ اسلام» بود، تکلیف چیست؟! [4] افزون‌بر‌این‌که باید انحرافِ اساسی در دین رخ داده باشد، شرطِ دیگرِ انجامِ این حکم، آن است که «زمینه» و «موقعیّت» برای انجامِ آن، مساعد باشد؛ چون خدای‌متعال، به چیزی که «فایده» ندارد و «اثر» نمی‌بخشد، تکلیف نکرده است. البتّه مراد از فراهم‌بودنِ موقعیّت، این نیست که «خطر»ی در پی نباشد، بلکه غرض این است که «پیامِ» قیام، به مردم منتقل خواهد شد و مردم خواهند فهمید و در اشتباه، نخواهند ماند. وجودِ «خطر»، این «تکلیف» را ساقط نمی‌کند، بلکه این انجامِ این تکلیف، همیشه توأم با خطر است. در زمانِ ما، امام خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، انقلابِ اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ حکومتِ اسلامی. [5] در زمانِ امام حسین - علیه‌السّلام - هم «انحرافِ اساسی در اسلام» به‌وجود آمد و هم «فرصتِ مساعد برای اثرگذاری» پیدا شد. اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی «ظواهرِ اسلام» را هم رعایت نمی‌کرد، چنان‌که اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر رّد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد. حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. ثانیاً، «زمینه» هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است «پیامِ» امام حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند. ازاین‌رو، ایشان ده سال در زمانِ خلافتِ معاویه، امام بود، ولی قیام نکرد. [6] امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از «تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی»، یا «قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی» است، انجام دهد، که این خودش، یک «مصداقِ بزرگِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. [7] آن حضرت در مناسبت‌های مختلف، به همین معنا اشاره کرده است: وَعَلَی الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ دیگر باید با اسلام، خداحافظی کرد، آن وقتی‌که اسلام به حاکمی مثلِ یزید، مبتلا گردد. وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ و همانا من براى سركشى و خودنمایی و فساد و ظلم‌، قیام نكردم، به‌یقین كه من برای اصلاح در میانِ امّتِ جدّم، قیام كردم و می‌خواهم به نیكی، سفارش و از بدی، نهی كنم، و مطابقِ سيرۀ جدّم، و پدرم على‌بن‌ابى‌طالب رفتار می‌نمایم. وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ و من شما را به کتابِ خدا و سنّتِ پیامبرش فرا مى‌خوانم؛ چراکه سنّتِ او را میرانده و بدعت را زنده کردند. مقام معظم رهبری، خطبه‌های نمازِ جمعه، 19 خرداد ۱۳۷۴ ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

◾️چه آسان دیگران را تفسیق و تکفیر می‌کنیم؛ چرا از خودش توضیح نمی‌خواهیم؟ ⬅️ یک کسی یک کتاب می‌‏نویسد. مثلا از کتاب او بوی این می‌آید که در باب علم امام یک حرفی زده که معنایش این بوده که امام حسین از شهادت خودش در کربلا بی‌خبر بوده است. ما چکار باید بکنیم؟ ✅ قبل از اینکه جار و جنجال راه بیندازیم و سر و صدا بکنیم، قبل از اینکه حرفی بزنیم، باید خود او را بخواهیم، بگوییم ما از شما خواهش می‌کنیم نظر خودتان را درباره این مسئله‌ توضیح بدهید. 🔰 اگر سخنی گفت که‏ برخلاف عقیده ما بود و این عقیده از عقایدی بود که جزء ضروریات مذهب است، می‌گوییم راه تو از راه ما جداست. اما اگر خودش توضیح داد، ولو توضیحش برخلاف ظاهر عبارتش بود، و ما دیدیم آنچه که او توضیح می‌دهد چیز بدی نیست، دیگر نباید حمل به فساد کنیم و جار و جنجال راه بیندازیم و تکفیر و تفسیق کنیم. 🔻بعد افرادی بگویند من یقین دارم این آدم ولدالزناست! از کجا؟ چون می‌گویند فلان حرف را زده. چه صغرا و کبراهایی می‏‌چینند و چه گناهان بزرگی را به نام نهی از منکر مرتکب می‌شوند! 📚 آشنایی با قرآن، ج۳، ص۲۴۹ ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

در دست انتشار 📚 اندیشه نامه علوم عقلی اسلامی به کوشش: مهدی عبدالهی فلسفه، کلام و عرفان نظری سه سنت فکری قدرت‌مند در فرهنگ اسلامی‌اند که در طول تاریخ، نحله‌ها و مکاتب گوناگونی درون هر یک از آنها ظهور یافته است. پیدایش و گسترش این سه حوزۀ نظرورزی در دامان اندیشۀ اسلامی سبب شده است که مسائل مشترک فراوانی میان آنها شکل بگیرد. گذری بر آرای اندیشمندان این سه حوزه، به‌روشنی عدم توافق در پاسخ‌ها و تفسیرهای ناظر به این مسائل مشترک را به‌چشم می‌آورد. مجموعۀ پیش روی با این هدف به سامان آمده که به‌دور از سوء فهم و جهت‌گیری غیرعلمی، تصویری دقیق از آرای اندیشمندان علوم عقلی در مسائل مشترک به‌دست دهد. بی‌تردید مسائل مشترک متعددی در دانش‌های سه‌گانۀ فلسفه، کلام و عرفان اسلامی وجود دارند که شایستۀ پژوهش‌های توصیفی و تطبیقی‌اند، اما این اندیشه‌نامه تنها به پنج موضوع بنیادین پرداخته است که به‌نظر می‌رسد بر دیگر مسائل نزاع‌برانگیز اولویت دارند، و بر اساس میزان اهمیت، گسترۀ نزاع دیدگاه‌های پیرامونشان و درجۀ اثرگذاری‌شان بر دیگر مسائل گزینش شده‌اند. موضوعات یادشده عبارت‌اند از: توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید افعالی، حقیقت وحی و حدوث و قدم عالم. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

هر خسی از رنگ گفتاری بدین ره کی رسد درد باید عمر سوز و مرد باید گام زن سالها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن ماهها باید که تا یک پنبه دانه ز آب و خاک شاهدی را حله گردد یا شهیدی را کفن عمرها باید که تا یک کودکی از روی طبع عالمی گردد نکو یا شاعری شیرین سخن قرنها باید که تا از پشت آدم نطفه‌ای بوالوفای کرد گردد یا شود ویس قرن سنایی غزنوی إنا لله و إنا إلیه راجعون روح بلند عارف بالله، حکیم فرزانه و علامه ذوالفنون حضرت آیت الله حس زاده آملی به ملکوت اعلی ملحق شد. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🔰 مروری بر مهمترین آثار مرحوم علامه #حسن_زاده_آملی 🔻عرفانی الهی نامه تصحیح رساله مکاتبات تصحیح و تعلیق تمهید القواعد تصحیح و تعلیق رساله تحفه الملوک تصحیح و تعلیق شرح فصوص خوارزمی تصحیح و تعلیق شرح فصوص قیصری رساله انّه الحق رساله‌ای در سیر و سلوک رساله لقاءالله رساله مفاتیح المخازن رساله نور علی نور در ذکر و ذاکر و مذکور شرح طائفه‌ای از اشعار و غزلیات حافظ شرح فصوص الحکم عرفان و حکمت متعالیه قرآن و عرفان و برهان از هم جدایی ندارد کلمه علیا در توقیفیت اسماء مشکات القدس علی مصباح الأنس منشئات وحدت از دیدگاه عارف و حکیم ولایت تکوینی دروس معرفت نفس (153 درس در نفس‌شناسی) 🔻فلسفی الاصول الحکمیه الحجج البالغه علی تجرد النفس الناطقه النور المتجلّی فی الظّهور الظّلّی ترجمه و تعلیق الجمع بین الرّأیین ترجمه و شرح سه نمط آخر اشارات تصحیح و تعلیق شفا تصحیح و تعلیق اشارات تقدیم و تصحیح و تعلیق آغاز و انجام تقدیم و تعلیق راسله اتحاد عاقل به معقول دررالقلائد علی غررالفرائد دروس اتحاد عاقل به معقول رساله اعتقادات رساله العمل الضابط فی الرّابطی و الرابط رساله‌ای در اثبات عالم مثال رساله جعل رساله رؤیا رساله مثل رساله نفس الأمر رساله نهج الولایه رساله فی التضّادّ صد کلمه عیون مسائل نفس و سرح العیون فی شرح العیون گشتی در حرکت گنجینه گوهر روان معرفت نفس مفاتیح الأسرار لسلّاک الاسفار من کیستم نثرالدّراری علی نظم اللئالی نصوص الحکم بر فصوص الحکم 🔻کلامی تقدیم و تصحیح و تعلیق رساله قضا و قدر محمد دهدار تقدیم و تصحیح و تعلیق کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد رساله حول الرؤیه رساله خیر الاثر در رد جبر و قدر رساله فی الامامه فصل الخطاب فی عدم تحریف الکتاب ربّ‌الارباب 🔻تفسیری انسان و قرآن تصحیح خلاصه تفسیر المنهج الصادقین 🔻روایی انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه تصحیح سه کتاب ابی الجعد، نثراللئالی، طبّ الائمه تصحیح نهج البلاغه تکمله منهاج البراعه رساله‌ای در اربعین شرح چهل حدیث در معرفت نفس مصادر و مآخذ نهج البلاغه 🔻رجالی اضبط المقال فی ضبط اسماء الرجال وجیزه‌ای در ترجمه و شرح زندگی علامه طباطبایی قدس سرّه 🔻فقهی تعلیقات علی العروه الوثقی مجیزه‌ای در مناسک حج 🔻ریاضی و هیئت استخراج جداول تقویم تصحیح و تعلیق اکر مانالاوس تصحیح و تعلیق الدّر المکنون و الجوهر المصون تصحیح و تعلیق تحریر اقلیدس تصحیح و تعلیق تحریر اکر ثاوذوسیوس تصحیح و تعلیق تحریر مجسطی تصحیح و تعلیق تحریر مساکن ثاوذوسیوس تصحیح و تعلیق شرح بیرجندی بر بیست باب تصحیح و تعلیق شرح بیرجندی بر زیج الغ بیک تصحیح و تعلیق شرح چغمینی تعلیقه بر رساله قبله مولی مظفر دروس معرفت اوفاق دروس معرفه الوقت و القبله دروس هیئت و دیگر رشته‌های ریاضی رساله‌ای پیرامون فنون ریاضی رساله‌ای در مطالب ریاضی رساله ظلّ رساله میل کلی رساله تعیین سمت قبله مدینه رساله تکسیر دائره رساله فی الصبح و الشفق رساله فی تعیین البعد بین المرکزین و الاوج شرح زیج بهادری شرح قصیده کنوزالاسماء سی فصل در دائره هندیه 🔻ادبی دیوان اشعار امثال طبری تصحیح کلیله و دمنه تصحیح گلستان سعدی تصحیح و اعراب اصول کافی تعلیقه بر باب توحید حدیقه الحقیقه تعلیقه بر قسمت معانی مطوّل دیوان اشعار (کتاب «تنظیم و تصحیح دیوان اشعار علامه حسن‌زاده آملی» مجموعه‌ای است از اشعار وی که توسط سید سعید هاشمی جمع‌آوری شده و انتشارات «الف. لام. میم» آن را منتشر کرده‌است.) قصیده ینبوع الحیات مصادر اشعار منسوب به امیرالمؤمنین علیه السّلام تقدیم و تصحیح و تعلیق نصاب الصبیان 🔻آثار متفرقه تقدیم و تصحیح و تعلیف خزائن ده رساله فارسی کشکول مجموعه مقالات مصاحبات هزار و یک نکته هزار و یک کلمه رساله رموز کنوز ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

[ Photo ] ✳️ فراخوان مقاله همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی در اندیشه علامه محمدتقی مصباح یزدی(ره) ✅ محورهای همایش: 🔶 دیدگاه‌های علامه مصباح یزدی(ره) درباره: 🔷 چیستی، امکان و اعتبار علوم انسانی؛ 🔷 مبانی علوم انسانی؛ 🔷 روش و فرآیند تولید علوم انسانی اسلامی؛ 🔷 مسائل علوم انسانی. 🔶 مطالعه تطبیقی اندیشه‌های علامه مصباح یزدی(ره) با دیگر متفکران در حوزه علوم انسانی؛ 🔶 منظومه فکری علامه مصباح یزدی(ره) در علوم انسانی اسلامی؛ 🔶 انعکاس و تأثیرگذاری اندیشه علامه مصباح یزدی(ره) در آثار اندیشمندان علوم انسانی. 🗓 آخرین مهلت ارسال چکیده: ۱۴۰۰/۰۸/۳۰ 🗓 آخرین مهلت ارسال مقالات: ۱۴۰۰/۱۲/۲۹ 🗓 زمان برگزاری همایش: ۸ و ۹ دی ۱۴۰۱ 🏢 دبیرخانه همایش: قم، خیابان جمهوری اسلامی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) 🔷 سایت همایش 🌐ihsam.iki.ac.ir ☎️ 02532113456 🌐 پایگاه اطلاع‌رسانی آثار حضرت علامه مصباح 🌐 https://mesbahyazdi.ir کانال همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی در اندیشه علامه محمد تقی مصباح یزدی (ره) @ihsam_ir

*معرفی مجموعه 17 جلدی «نقش شیعه در گسترش علوم اسلامی»* آیین گرامیداشت و رونمایی مجموعه مقالات «کنگره بین المللی نقش شیعه در پیدایش و گسترش علوم اسلامی»، با سخنرانی حضرت آیة الله العظمی سبحانی مدظله العالی در سالن همایش های رسول اعظم (ص) واقع در مدرسه علمیه امام کاظم (ع) قم برگزار شد.‌ در این آیین از ۱۷ اثر تولید شده در موضوع نقش شیعه در پیدایش و گسترش علوم اسلامی رونمایی شد.‌ *جلد11: نقش شیعه در گسترش منطق و فلسفه* در این جلد می‌خوانیم... 1. نقش فیلسوفان شیعی در توسعه علم منطق 2. ابن‌سینا و تأثیر وی در تاریخ تفکر فلسفی اسلامی 3. جایگاه علامه حلی در دانش منطق 4. ملاصدرا، فیلسوف شیعه و نوآوری‌های منطقی و فلسفی او 5. نقش فیلسوفان شیعه در روش‌شناسی حکمت اسلامی 6. نقش متفکران شیعه در تبیین روش عقلانی 7. نقش حکمای شیعه در گسترش معرفت‌شناسی فلسفی 8. مکتب فلسفی اصفهان و نوآوری‌های آن 9. نوآوری‌های فلسفی محقق اصفهانی 10. مکتب فلسفی قم و تأثیر آن در گسترش فلسفه 11. تأثیر خداشناسی فلاسفه شیعه در تبیین خداشناسی 12. نقش حکمای شیعه در گسترش خداشناسی فلسفی 13. نقش حکمای شیعه در گسترش علم‌النفس برای مطالعه همه عناوین مقالات همایش: http://mk6.ir/YjWdQ مقاله «نقش حکمای شیعه در گسترش خداشناسی فلسفی» در جلد 11 توسط بنده نگاشته شده است. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

مقاله «نقش حکمای شیعه در گسترش خداشناسی فلسفی» ارائه شده به «کنگره بین المللی نقش شیعه در پیدایش و گسترش علوم اسلامی» مجموعه مقالات کنگره، ج11، ص427-460 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

#بازنشر سخن اساتید 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 🔴یک‌بام و دو هوا در دفاع از ذخایر حوزه 🖊احمدحسین شریفی 🔷چندروزی است که یکی از نویسندگان جوان و دغدغه‌مند (دکتر مهدی جمشیدی)، در نقد یکی از موضع‌گیری‌های سیاسی آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (حفظه الله) نکته‌ای مختصر در کانال ایتایی خودش منتشر کرده است. اما بلافاصله پس از انتشار آن مطلب کوتاه ایتایی، شاهد به جوش آمدن غیرت اسلامی بسیاری از گروه‌های سیاسی و علمی حوزوی هستیم. آنان به حق در دفاع از شأن مرجعیت و لزوم حفظ حرمت مرجعیت سخن می‌گویند و می‌نویسند. خداوند از همه آنان این غیرت دینی را قبول کند. جالب است که پیش از همه جریان‌های سیاسی و علمی حوزوی و حتی پیش از نهادهای رسمی حوزوی، «جریان سیاسی غربگرا» در کشور ما، که در عمل هیچ اعتنایی به توصیه‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی مراجع بزرگوار، از جمله حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، نداشته‌اند، به حمایت همه‌جانبه از این مرجع بزرگوار قیام کرده‌اند و خواستار «برخورد سخت» با آن نویسنده جوان هستند. البته امیدوارم که این حمایت‌ها و غیرت‌ها فقط به دفاع از یک موضع‌گیری سیاسی (که به زعم و خیال باطل آنها در راستای موضع‌گیری‌های سیاسی‌شان بوده است) منحصر نشود. بلکه جرأت و شجاعت حمایت از همه دیدگاه‌های این مرجع عالیقدر و عظیم ‌الشأن از جمله دیدگاه‌های ایشان درباره حجاب و موسیقی و ربا و فعالیت‌های اجتماعی زنان و حقوق اسلامی و ... را نیز داشته باشند. یعنی فی المثل اگر کسی در نقد دیدگاه این عالم عظیم‌الشأن در باب حجاب یا موسیقی هم سخنی گفت، نه تنها با همین شدّت و حدّت علیه او موضع‌گیری کنند! بلکه دست کم خودشان در گفتار و نوشتار و رفتار به دیدگاه‌های فرهنگی و اقتصادی این مرجع بزرگوار پایبند باشند؛ تا این حمایت آنها شائبه سوء استفاده سیاسی از این مرجع بزرگوار را نداشته باشد. 🔶در عین حال، به عنوان یک طلبه ناچیز، گلایه‌ای از بزرگان حوزوی هم دارم و آن اینکه حتماً به خوبی می‌دانید که از روز رحلت #علامه_حسن‌زاده آملی تاکنون به صورتی بی‌وقفه، سیل تهمت‌ها و افتراها و لعن‌ها و ناسزاها از سوی عده‌ای از مخالفان ولایت و همچنین عده‌ای از روحانیان مخالف فلسفه و عرفان به سوی آن علامه ذوفنون و افتخار علمی حوزه‌های علمیه و جهان تشیع روانه شده است! (تهمت‌ها و ناسزاهایی که یک میلیونیوم آنها در نوشته این نویسنده جوان در نقد آیت‌الله صافی گلپایگانی وجود ندارد). عده‌ای از سکولارهای عمامه‌ به سر و بعضاً خارج‌نشین، علامه حسن‌زاده را به جرم دفاع از حریم ولایت و حمایت از رهبر معظم انقلاب اسلامی، به باد تهمت و ناسزا و فحاشی گرفته‌اند. و عده‌ای از مخالفان حوزوی فلسفه و عرفان هم، از هیچگونه حرمت‌شکنی‌ و هتاکی و ناسزایی علیه آن مرد بزرگ دریغ نورزیده‌اند. شخصیتی که رهبر فرزانه انقلاب او را «عالمی ربانی» و «سالکی توحیدی» و «از چهره‌های نادر و فاخری» معرفی کردند که «نمونه‌های معدودی از آنان در هر دوره‌ای چشم و دل آشنایان را می‌نوازد». اما دریغ از یک موضع‌گیری رسمی از سوی نهادهای حوزوی یا حتی عالمان بزرگ حوزوی در محکومیت این رفتارها! از خدای بزرگ می‌خواهم به همه توفیق «شناخت حق»، «عمل به حق» و «نشر و گسترش حق» را عنایت بفرماید. #حوزه_انقلابی #حوزه_سکولار @Ahmadhoseinsharifi 🌹

فلسفه #پادو یا #استاد_علوم (1) چندی پیش برنامه #زاویه شبکه چهار سیما با حضور دو تن از اساتید فلسفه موضوع مهم #ارتباط_فلسفه_و_علوم_انسانی را به بحث گذاشت. 👉 https://tv4.ir/episodeinfo/268112 👉 http://yun.ir/nh4e39 حاصل دیدگاه یکی از طرفین بحث، دو مدعا در خصوص #نسبت_فلسفه_با_علوم_انسانی بود: الف) فلسفه نباید و نمیتواند برای علوم دیگر مبانی دست و پا کند؛ ب) فلسفه تنها میتواند تسهیلگر گفتگوی اندیشمندان علوم انسانی باشد. مسئله #تحول_در_علوم_انسانی از موضوعات به روز فضاهای علمی کشور است و بر اهل فن پوشیده نیست که اختلاف نظرهای شدیدی میان اندیشمندان این حوزه وجود دارد تا آنجا که حتی موافقان تحول در علوم انسانی موجود نیز رویکرد واحدی به مسئله ندارند و راهکار پیشنهادی ایشان برای تحقق این تحول متفاوت است. در این مجال تنها به دو مدعای پیش گفته می پردازم. روشن است که پیش از اظهارنظر در خصوص نسبت فلسفه با علوم انسانی باید مقصود خود را از فلسفه مشخص کنیم. اینکه چه کاری از دست فلسفه برای علوم انسانی برمی آید، بسته به آن است که فلسفه را چه بدانیم. 1. فلسفه در یونان باستان و قرون وسطی به اصطلاحی عام بر مجموعه معرفت‌های نظری و عملی اطلاق می‌شد. اما 2. در دوران رنسانس، با افزایش فزاینده توجه به علوم تجربی، طبیعیات و ریاضیات (به‌جهت نقش بنیادین آن در علوم تجربی) از فلسفه جدا شده و در کسوت علومی مستقل و غیر فلسفی به حیات خود ادامه دادند. پیامد استقلال طبیعیات و ریاضیات از فلسفه آن بود که از این پس وقتي فلسفه به‌صورت مطلق به‌کار مي‌رود، اختصاص به فلسفه اولی دارد. فلسفه در این معنای جدید، تنها به آن بخش از معارف بشري اشاره دارد که به مباحث فلسفه اولي مي‌پردازد که موضوعش «موجود بما هو موجود» است. 3. گسترش تجربه گرایی کار را بدانجا رساند که پوزیتویستهای منطقی مفاهیم و گزاره های غیرحسی را فاقد معنای معرفت بخش دانستند. بدین ترتیب، در دوره نخست پیدایش فلسفه تحلیلی، وظیفه فلسفه چیزی جز تحلیل مفاهیم نبود. از نظر پوزیتویست‌های منطقی، تفکر فلسفی معادل تحلیل منطقی مفاهیم و قوانین علوم تجربی بود. به ‌اعتقاد ایشان، فلسفه از اساس به یک فعالیت زبانی یا مفهومی تبدیل شد. اما 4. پس از فروپاشی پوزيتويسم، از دهه 1950میلادی به بعد، مفهوم جدیدی از فلسفه تحلیلی پای به عرصه نهاد که تا زمان حاضر رو به گسترش است. در اين معناي جديد، به‌جاي آنکه محور مسائل فلسفي «موضوع» باشد، «روش عقلاني حل مسائل» محور و ملاک تفکيک فلسفه از علم قرار گرفته است. يکي از نتايج اين گسترش معنايي فلسفه آن بود که شاخه‌هايي از معرفت به‌وجود آمدند که مشخصه آنها اضافه شدن فلسفه به يک موضوع يا رشته علمي ديگر بود؛ فلسفه اخلاق، فلسفه حقوق، فلسفه دین، فلسفه فیلم، فلسفه فوتبال و... در مغرب‌زمین، دو نگرش اصلی در نسبت میان فلسفه و علوم اجتماعی وجود دارد. یک دیدگاه، فلسفه را در جایگاه «پایه‌گذاری» و «استادی» نشانده و معتقد است فلسفه بنیادی‌ترین حقایق را راجع به ما انسان‌ها و ماهیت جهانی که در آن زندگی می‌کنیم و نیز قواعد رسیدن به چنین شناختی را وضع می‌کند. ازاین‌رو «بنیاد»هایی برای پژوهش‌های انجام‌شده در رشته‌های خاص فراهم می‌آورد. اما نگرش دوم، فلسفه را پادو یا شاگرد علوم اجتماعی می‌داند. به‌زعم طرفداران دیدگاه دوم (که ریشه در سخن جان لاک در دیباچه رساله پیرامون فهم بشر دارد) تفکر بی‌عمل یا برج عاج‌نشینی نمی‌تواند شناخت معین یا معتبری از جهان به‌دست دهد. شناخت تنها از دل تجربه عملی، مشاهده و آزمایش منظم بیرون می‌آید. بنابراین علوم خاص لازم نیست منتظر فلاسفه بمانند تا آنان بنیادهایی را در اختیارشان قرار دهند و یا به آنها بگویند به چه چیزی باید فکر کنند. بلکه فلسفه باید آماده باشد تا هر زمان دانشمندان در پی کشف طرز کار طبیعت برمی‌آیند، آنان را کمک و حمایت کند. امروزه فلاسفه غربی تمایلی به نگرش نخست ندارند. ولی در اینکه فلسفه چه نوع کمکی می‌تواند به علوم داشته باشد، چند دیدگاه متفاوت وجود دارد. برخی وظیفه فلسفه را زدودن خار و خاشاک پیش‌داوری‌ها و خرافات تفکر عرفی از مسیر قطار علم میدانند، برخی دیگر معتقدند فلاسفه می‌توانند در اصلاح روش‌های تحقیقی مورد استفاده دانشمندان از تخصصشان در منطق و روش‌های استدلال استفاده کنند. از آنچه گفتیم، روشن است که دو مدعای یادشده از سوی استاد مدعو #زاویه، در معنا و برداشتی خاص از فلسفه ریشه دارد که در سنت فلسفه تحلیلی در اثر سیطره حس گرایی به بار آمده است. ادامه دارد ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

✅ خوارج تفسیر ناب امیرالمؤمنین از اسلام و احکام اسلامی را به‌رسمیت نمی‌شناختند و مسلمانان را با وجود حضور امام به خودبنیادی در ایمان و تفسیر احکام اسلامی و اتخاذ مواضع سیاسی مستقل از حاکم اسلامی فرامی‌خواندند، چنان‌که امروز نیز خوارج زمان برابر ولی فقیه که در امر حکمرانی مأذون شرعی و عقلی و عرفی است، به‌مانند خوارج دوران امامت امیرالمؤمنین عمل می‌کنند. ✅ یکجا با تأکید بر قاعده اضطرار، مردم را به شورش فرا می‌خوانند و آشوب خیابانی علیه حکمرانی دینی را مشروع می‌دانند و در جای دیگر، بر پایه قاعده عسر و حرج، حاکمیت و مردم را به تن دادن و پذیرش ظلم نظام سلطه جهانی دعوت می‌کنند، در حالی که با همان تفسیری که فقه خوارجی از اضطرار سیاسی ارایه می‌کند، این حق حاکمیت و مردم است که علیه نظام سلطه بشورند و خواب را از چشم استکبار جهانی بزدایند نه آنکه برابر ظلم آنها سکوت کنند و راه تقیه را پیش کشند، خلاصه اینکه کارویژه فقه شبه‌خوارجی آن است که احکام و قواعد فقهی را از جایگاه واقعی خارج کند و در جایگاه دلخواهی که به‌نفع نظام سلطه تمام می‌شود، تعریف و استقرار ببخشد. حجت‌الاسلام والمسلمین داود مهدوی‌زادگان، دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی با عنوان «جایگاه قاعده لاحرج در فقه سیاسی امامیه و فقه شبه‌خوارجی» به اظهارات اخیر حجت الاسلام والمسلمین سروش محلاتی واکنش نشان داد. برای مطالعه کامل متن به اینجا مراجعه کنید: https://hawzahnews.com/xbr44 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

هفته اول روز پنجشنبه 20 آبان ماه ساعت هشت صبح آدرس: خیابان فاطمی، سر خیابان جمالزاده، روبروی کانون بازنشستگان ارتش، حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان جلسه برای اساتید تهران به صورت حضوری برگزار می‌شود. اساتید دانشگاه‌های شهرستان از طریق لینک زیر شرکت بفرمایند: http://vc.nahad.ir/asatid2 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

✅ مجمع عالی علوم انسانی اسلامی برگزار می‌كند ✳️ موضوع: علوم انسانی اسلامی: محال‌اندیشی یا واقع‌بینی؟ 🔷 به بهانه معرفی و نقد كتاب علم دینی، علم بومی و علم اسلامی: محال‌اندیشی یا دوراندیشی 👤 سخنران: جناب آقای دکتر علی پایا 👤 ناقد: جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای دکتر احمدحسین شریفی (عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره) 👤 كارشناس مجری: آقای دكتر سید محمدتقی موحد ابطحی 🗓 پنج‌شنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۰ ⏰ ۱۸ - ۲۰ 🔶 شرکت در جلسه👇👇 🌐 http://iwo.ir/elmedini ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

فلسفه #پادو یا #استاد_علوم (2) ✅ چیستی فلسفه در اندیشه اسلامی در ابتدای پیدایش فلسفه اسلامی به‌ تبعیت از فلسفه یونان باستان، مقصود از فلسفه در میان اندیشمندان اسلامی، معادل با همه علوم حقیقی بود. به همین جهت، فلاسفه اسلامی در هر دو شاخه حکمت نظری و حکمت عملی قلم زده و آثار فراوانی را عرضه کرده‌اند. اما در بستر زمان، از سویی با گسترش علوم برخی از این علوم از فلسفه جدا شده و در کسوت علم و بلکه علوم مستقلی درآمده‌اند. از سوی دیگر نیز مباحث و شاخه‌های نوینی در ذیل فلسفه اسلامی پدید آمده‌اند. آنچه در دوره‌های اخیر فلسفه اسلامی دانسته می‌شود، مشتمل است بر فلسفه اولی (امور عامه، الهیات بالمعنی الأعم)، انسان‌شناسی (علم‌النفس فلسفی)، خداشناسی (الهیات بالمعنی الأخص) و معرفت‌شناسی. ✅ ✅ چیستی علوم انسانی «علوم انسانی» علومی هستند که موضوع تحقیق آنها ابعاد وجودی و کنش¬های مختلف انسانی (بما هو انسان) است. مقصود از کنش‌های انسانی، آن‌دسته از فعالیتهای انسانی است که متضمن روابط افراد بشر یا یکدیگر و روابط این افراد با اشیاء، و نیز آثار، نهادها و مناسبات ناشی از این رفتارهاست. همه گزاره‌های علوم انسانی ناظر به انسانیت یا واقعیت انسانی هستند. این علوم در وهله نخست، ابعاد مختلف وجودی انسانی از قبیل وجوه فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و غیره را توصیف کرده و سپس برای گذر از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب در هر یک از ابعاد یادشده برنامه ارائه می‌کنند. ✅✅✅ نظام طبقه بندی طولی علوم بشری بنا بر نظریه علم‌شناختی فیلسوفان و منطق‌دانان اسلام، هر دانشی دارای سه مؤلفه اساسی است: موضوع، مسائل و مبادی. مقصود از موضوع و مسائل نیازمند توضیح نیست، اما تحقیق در مسائل یک علم اغلب مبتنی بر گزاره‌هایی است که اعتبار و حقانیت آنها را باید خارج از آن علم جست‌وجو کرد. این گزاره‌ها به‌اصطلاح «مبادی علم» محسوب می‌شوند که به نوبه خود به مبادی تصوری و تصدیقی تقسیم می‌گردند. مبادی تصدیقی، مقدماتی هستند که استدلالهای آن علم مبتنی بر آنها می‌باشند. این مبادی تصدیقی به دو دسته تقسیم میشوند: اصول متعارف و اصول موضوعه. اصول موضوعه هر علم قضایایی اند که باید در علم دیگری اثبات شوند و در واقع، از مسائل آن علم دوم محسوب میشوند. این نگرش علم‌شناختی که هویت یک منظومه معرفتی را وابسته به مبادی و مبانی به‌کار رفته در آن می‌داند، نظام طبقه‌بندی علوم را نظامی طولی تصویر می‌کند؛ چرا که با توجه به جایگاه مبادی یک علم در اثبات و نفی محمولات مسائل آن روشن می‌شود که دانش‌هایی که عهده‌دار تبیین و اثبات مبادی یک دانش دیگر هستند، نقش به‌سزایی در شکل‌گیری آن بازی می‌کنند. اگر دانش (2) نیازمند دسته‌ای از مبانی است که دانش (1) عهده‌دار پاسخ به آن‌هاست، پس تکوّن مسائل دانش (2) و تحول در آنها به‌طور منطقی مبتنی بر مسائل دانش (1) است و از سوی دیگر، هر گونه تغییر در مسائل دانش (1) که مبادی دانش (2) را شکل می‌دهند، مسائل دانش (2) را دست‌خوش دگرگونی می‌کند. اینک با این ملاحظه می‌توان گفت چنان‌که پیشینیان فلسفه را مادر علوم خوانده‌اند، بنیادی‌ترین مبادی علوم حقیقی را باید در میان گزاره‌ها و شاخه‌های مختلف علوم فلسفی جست‌وجو کرد که از قضا میان خود این شاخه‌ها نیز سلسله مراتب دانشی برقرار است. بنیادی‌ترین گزاره‌های معرفتی در دانش معرفت‌شناسی بررسی می‌شوند. در مرتبه دوم، نوبت به هستی‌شناسی عقلی می‌رسد که به‌دنبال دست‌یابی به نگرشی کلی به هستی و شناخت اوصاف و احکام کلی وجود است. بخش نخست را اینجا بخوانید: https://eitaa.com/Mabdullahi/613 ادامه دارد ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

فلسفه #پادو یا #استاد_علوم (3) ✳️ نقش فلسفه اسلامی در علوم انسانی شاخه‌های مختلف فلسفه اسلامی از جمله معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی و انسان‌شناسی نقش بنیادین در علوم انسانی و اجتماعی دارند. ✅ پیش از این گفتیم که در سده هفدهم، تغییر روش علوم طبیعی از قیاسی ـ عقلی به حسی ـ تجربی سرآغاز تحول بنیادین در این علوم و پیدایش علم جدید گردید. چنان‌که دسته‏بندي علوم براساس اسلوب و روش تحقيق به سه دسته علوم عقلي ـ که مانند منطق و فلسفه اولي تنها با براهين عقلي و استنتاجات ذهني قابل بررسي است ـ علوم تجربي ـ كه مانند فيزيك، شيمي و زيست‏شناسي با روش‌هاي تجربي قابل اثبات است ـ و علوم نقلي ـ كه مانند تاريخ، علم رجال و علم فقه براساس اسناد و مدارك منقول و تاريخي بررسي مي‏شود ـ نشان‌گر جایگاه اساسی روش تحقیق در دانش است. از سوی دیگر ابزارهای گوناگونی برای معرفت بشری وجود دارد. همه مسائل را نمي‏توان با ابزارها و روش یکسان تحقيق و بررسي کرد. در واقع روش تحقیق و ابزار مناسب معرفت در هر مسأله و دانشی به موضوع آن مسأله و دانش بستگی دارد. ازآنجاکه واقعیات هستی همگی از یک سنخ نیستند، معرفت به هر واقعیتی روش و ابزاری متناسب با آن می‌طلبد و هر منبعی تنها برای معرفت به متعلقات خاصی کارآیی دارد. افزون بر این، اگر معتقد به ضرورت وحی و دین آسمانی باشیم و قوای متعارف معرفت را برای کسب معرفت به همه واقعیات کافی ندانیم، منبع ویژه دیگری به منابع معرفتی ما افزوده می‌شود که توان عبور از مرزهای منابع متعارف بشری را دارد. حاصل آنکه پژوهش در هر دانش و حل مسائل آن، نیازمند و مبتنی بر روش‌شناسی صحیح می‌باشد که تا اندازه بسیاری برآمده از معرفت‌شناسی و وابسته به ذات موضوع آن دانش و موضوعات مسائل آن است. هر گونه پژوهش در قلمرو علوم انسانی، پیش از همه مبتنی بر حل و فصل مسائل معرفت‌شناختی است. در این حوزه، پرسش‌هایی ازاین‌دست مطرح میشود که آیا معرفت‌های بشری واقعگرایند یا ناواقعگرا؟ مطلق هستند یا نسبی؟ منابع و ابزارهای معرفتی انسان کدامند؟ آیا معرفت انسان محدود به معرفت حسی و تجربی است یا آنکه انسان از معرفت عقلی نیز برخوردار است؟ آیا ابزارهای متعارف معرفت، توان فراهم آوردن همه معرفت¬های مورد نیاز انسان را دارند یا آنکه دست این ابزارها از برخی حقایق کوتاه است و باید دست به دامان وحی شویم؟ پاسخ‌های متفاوت اندیشمندان به این پرسش‌ها نتایج متفاوتی در علوم انسانی به‌بار خواهند آورد. ✅✅ از سوی دیگر، فرضهای فلسفی درباره سرشت انسان در بنیاد هر رشته علمی مربوط به رفتارهای انسانی نهفته است. پرسش‌هایی انسان‌شناختی وجود دارند که نه‌تنها نمی‌توان پاسخ آنها را از علوم انسانی مطالبه کرد، بلکه حل مسائل علوم انسانی مبتنی بر آنهاست. آیا انسان موجود تک‌ساحتی و مادی است یا آنکه یک حقیقت دوساحتی دارد؟ بر فرض دو ساحتی بودن، آیا اصالت با روح مجرد است یا بدن مادی؟ به‌بیان دیگر، کدام‌یک از دو ساحت مزبور حقیقت انسان را تشکیل می‌دهد؟ همچنین رابطه این دو ساحت چگونه است؟ آیا روح انسان تکامل‌پذیر است؟ وابستگی همه‌جانبه وجودی انسان به خالقش چگونه است؟ نیازمندی معرفتی انسان به خالق به چه نحو است؟ اصلاً انسان وابستگی تکوینی به خالق دارد؟ آیا انسان جاودانه است یا هستی وی در لحظه مرگ پایان می‌پذیرد؟ چه نسبتی میان زندگی اخروی انسان با زندگی دنیوی وی وجود دارد؟ همچنین است دهها سؤال دیگر. این پرسش‌های بنیادین ناظر به ابعادی از وجود انسان هستند که علوم انسانی از پاسخ به آنها ناتوان هستند و بلکه ورود به مسائل علوم انسانی و پژوهش در حیطه آنها منوط به این است که پیشاپیش موضع خود را نسبت به این پرسش‌ها مشخص کرده باشیم. ✅✅✅ از جهت سوم، حل مسائل انسان‌شناختی متوقف بر پاره‌ دیگری از مسائلی است که به‌اصطلاح در قلمرو هستی‌شناسی (فلسفه اولی) قرار دارند. مسائلی از قبیل تقسیم موجودات به مادی و غیر مادی، قانون علیت و گستره آن، فروعات قانون علیت (مثل ضرورت)، معیّت و سنخیت علی و معلولی، اقسام علت، علت حقیقی و مجازی و ... مسائلی هستند که در اتخاذ موضع نسبت به مسائل انسان‌شناسی تأثیرگذارند. بدین ترتیب روشن میشود جایگاه فلسفه در میان علوم دیگر، به خصوص نسبت آن با علوم انسانی امری دلبخواهی و فرمایشی نیست، بلکه به تعریف ما از حقیقت فلسفه و نگاه علم شناختی به طبقه بندی علوم وابسته است. بخش نخست و دوم را اینجا بخوانید: https://eitaa.com/Mabdullahi/613 https://eitaa.com/Mabdullahi/618 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با صدور حکمی، حجت‌الاسلام و المسلمین، دکتر احمدحسین شریفی را به عنوان «سرپرست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» منصوب کرد. در این حکم انتصاب خطاب به حجت الاسلام والمسلمین دکتر احمدحسین شریفی آمده است: نظر به مراتب تعهد، تخصص و تجارب ارزشمند جنابعالی، به موجب این حکم به سمت «سرپرست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» منصوب می شوید. انتظار می‌رود با پیروی از آموزه های اسلامی، مبانی علمی و روحیه انقلابی و راهبردهای اساسی دولت مردمی، وجلب همکاری استادان، پژوهشگران، کارکنان (یاوران علمی) و دانشجویان آن موسسه، نقشی شایسته در تحقق اهداف نظام علم و فناوری به ویژه «ارتقاء بنیان های نظری و عملی حکمت و فلسفه ایران» ایفا نمایید. امید است با توکل به خداوند متعال، مأموریت و وظایف آن موسسه حکمت بنیان را در مسیر تحقق اهداف متعالی اسناد بالادستی نظام مقدس جمهوری اسلامی به ویژه عملیاتی‌سازی راهبردهای طرح شده در «بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی» و «سند دانشگاه اسلامی» با رویکردی تحول گرایانه و مسأله محور در راستای تحقق «تمدن نوین اسلامی» به انجام رسانید. توفیق روزافزون جنابعالی را در پیش‌برد اهداف متعالی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و منویات رهبر حکیم انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدظله العالی)، از درگاه پروردگار متعال خواستارم. وزیر علوم، تحقیقات و فناوری همچنین در نامه‌ای جداگانه، از خدمات و تلاش‌های دکتر غلامرضا زکیانی رئیس سابق موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران قدردانی کرد. 🗒رزومه دکتر احمدحسين شريفي https://asatid.iki.ac.ir ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🔸همایش ملی علامه مصباح یزدی(ره)؛ فیلسوف علوم اجتماعی اسلامی 🔰 در آستانه نخستین سالگرد ارتحال علامه محمدتقی مصباح یزدی(ره) و به مناسبت روز جهانی فلسفه برگزار می‌شود 💢 با سخنرانی: #علی_اکبر_رشاد #غلامرضا_فیاضی #عبدالحسین_خسروپناه #مجتبی_مصباح_یزدی #علی_مصباح_یزدی #حسین_بستان #حمید_پارسانیا 🗓 چهار‌شنبه سوم آذرماه ۱۴۰۰ ⏰ ۱۸ 🔹 همایش حضوری با رعایت پروتکل‌های بهداشتی 📺 پخش زنده و مستقیم با ترافیک رایگان از طریق 🌐 TV.iict.ac.ir #همایش #علامه_مصباح 🆔 @iictchannel ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

#معرفی_آثار 📚 منتشر شد: اندیشه نامه علوم عقلی اسلامی به کوششِ مهدی عبدالهی مجموعۀ پیشِ رو با این هدف به سامان آمده است که به‌دور از سوء فهم و جهت‌گیری غیرعلمی، تصویری دقیق از آرای اندیشمندان علوم عقلی در مسائل مشترک به‌دست دهد. کوشش شده است نخست طی مقالاتی با رویکرد توصیفیِ صرف، مقصود اندیشمندان به‌طور دقیق و جامع گزارش شود، به گونه‌ای که محل نزاع اصلی، مدعای حقیقی و سیر تطور دیدگاه‌ها آشکار شود. در مرحلۀ دوم سعی شده است در خلال مقاله‌ای مقایسه‌ای با نگرشی بی‌طرفانه، بین دیدگاه‌های فلسفی، کلامی و عرفانی مقایسه و داوری صورت گیرد. از باب نمونه، ابتدا در سه مقالۀ توصیفی، دیدگاه‌های اصحاب فلسفه، کلام و عرفان در موضوع توحید ذاتی گزارش شده، و سپس مقالۀ تطبیقی به مقایسه و داوری میان این دیدگاه‌ها پرداخته است. بی‌تردید مسائل مشترک متعددی در دانش‌های سه‌گانۀ فلسفه، کلام و عرفان اسلامی وجود دارند که شایستۀ پژوهش‌های توصیفی و تطبیقی‌اند، اما این اندیشه‌نامه تنها به پنج موضوع بنیادین پرداخته است که به‌نظر می‌رسد بر دیگر مسائل نزاع‌برانگیز اولویت دارند، و بر اساس میزان اهمیت، گسترۀ نزاع دیدگاه‌های پیرامونشان و درجۀ اثرگذاری‌شان بر دیگر مسائل گزینش شده‌اند. موضوعات یادشده عبارت‌اند از: توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید افعالی، حقیقت وحی و حدوث و قدم عالم. ناشر: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران تعداد صفحات: 588 قطع: وزیری لینک خرید: https://b2n.ir/y14203 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🔸چون در مقام اندیشه حریف علامه مصباح نمی‌ شوند، افترا می‌ زنند 🔰 گفتگو با حجت‌الاسلام #مهدی_عبداللهی عضو شورای علمی همایش ملی علامه مصباح یزدی؛ فیلسوف علوم اجتماعی اسلامی ▪️علامه مصباح یک اندیشمند بزرگ دینی هستند که هم علم و احاطه کافی بر معارف اسلامی دارند و هم در مقام کنشگری سیاسی و اجتماعی بسیار فعال و تاثیرگذار بوده‌اند. ▪️یکی از ویژگی‌های بسیار مهم و پررنگ آیت الله مصباح، نظام‌اندیشی ایشان بوده است یعنی اندیشه‌های ایشان واجد نوعی انسجام درونی است و برخلاف برخی از اندیشمندان که با اینکه اهل اندیشه و نظرمندی هم هستند و دیدگاه‌های خاصی دارند اما در یک دستگاه منظم اندیشگی، بحث نمی‌کنند، اعوجاج و تشویشی در آراء ایشان به چشم نمی‌خورد. ▪️یکی دیگر از ویژگی‌های بارز آیت الله مصباح به اعتقاد بنده تطابق عمل و نظر در شخصیت ایشان است. یعنی ایشان در مقام عمل و کنشگری سیاسی-اجتماعی و ایفای نقش در عرصه‌های اجتماعی، طبق ضوابط و خطوطی که برایشان در مقام نظر اصالت داشت رفتار می‌کردند. یعنی یافته‌های ایشان از علوم اسلامی و علوم عقلی چارچوب عملی و رفتاری ایشان را در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی تعیین می‌کند و ایشان طبق آن چارچوبی که در مقام نظر به آن رسیدند اقدام می‌کردند. #مصاحبه #همایش_علامه_مصباح تفصیل مصاحبه را اینجا ملاحظه فرمایید: https://tn.ai/2611786 https://iict.ac.ir/1400/09/mmesbah/ ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

🔸همایش ملی علامه مصباح یزدی(ره)؛ فیلسوف علوم اجتماعی اسلامی در حال برگزاری است 📺 پخش زنده و مستقیم با ترافیک رایگان از طریق TV.iict.ac.ir