‌به نجوایی صدایم کن بدان آغوش من باز است..! - #سهراب_سپهری #وِنوش - @Mava_a !🥥'

و شاخه ی شبانه‌ی اندیشه ی من بر پرتگاه زمان خم میشود - #سهراب_سپهری #مهروماه - @Mava_a !🥥'

تو مرا یاد کنی یا نکُنی باورَت گر بشود، گر نشَود حرفی نیست؛ اما... نفَسم می گیرد در هوایی که نفَس های تو نیست ! - #سهراب_سپهری #مهروماه - @Mava_a !🥥'

تو میگذری و زمان میگذرد.... چه کنم با دلی که از تو توان گذشتنش نیست! - #سهراب_سپهری #وِنوش - @Mava_a !🥥'

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود ... - #سهراب_سپهری #مهروماه - @Mava_a !🥥'

زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد :) -#سهراب_سپهری #مهروماه ☕️' Mava | مأوی

به سراغ من اگر می‌آیید پشت هیچستانم پشت هیچستان جایی است پشت هیچستان رگ‌های هوا پر قاصدهایی است که خبر می‌آرند، از گل وا شده دورترین بوته خاک آدم اینجا تنهاست و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است به سراغ من اگر می‌آیید نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من - #سهراب_سپهری #شاخه_نبآت ☕' Mava | مأوی

بد نگوييم به مهتاب اگر تب داريم ديده‌ام گاهي در تب، ماه مي آيد پايين می‌رسد دست به سقف ملكوت ديده‌ام، سهره بهتر مي‌خواند گاه زخمي كه به پا داشته‌ام زير و بم‌هاي زمين را به من آموخته است گاه در بستر بيماري من حجم گل چند برابر شده است و فزون تر شده است قطر نارنج، شعاع فانوس و نترسيم از مرگ مرگ پايان كبوتر نيست مرگ وارونه يك زنجره نيست مرگ در ذهن اقاقي جاري‌ست مرگ در آب و هواي خوش انديشه نشيمن دارد مرگ در ذات شب دهكده از صبح سخن مي‌گويد مرگ با خوشه انگور مي‌آيد به دهان مرگ در حنجره سرخ – گلو مي‌خواند مرگ مسئول قشنگي پر شاپرك است مرگ گاهي ريحان مي‌چيند مرگ گاهي ودكا مي‌نوشد گاه در سايه است به ما مي نگرد و همه مي‌دانيم ريه‌هاي لذت، پر اكسيژن مرگ است در نبنديم به روي سخن زنده تقدير كه از پشت چپرهاي صدا مي‌شنويم پرده را برداريم: بگذاريم كه احساس هوايي بخورد. بگذاريم بلوغ زير هر بوته كه مي‌خواهد بيتوته كند بگذاريم غريزه پي بازي برود كفش‌ها را بكند و به دنبال فصول از سر گل‌ها بپرد بگذاريم كه تنهايي آواز بخواند چيز بنويسد به خيابان برود ساده باشيم! ساده باشيم چه در باجه يك بانك چه در زير درخت كار ما نيست شناسايي “راز” گل سرخ كار ما شايد اين است كه در “افسون” گل سرخ شناور باشيم پشت دانايي اردو بزنيم دست در جذبه يك برگ بشوييم و سر خوان برويم صبح‌ها وقتي خورشيد، در مي‌آيد متولد بشويم هيجان ها را پرواز دهيم! روي ادراك فضا، رنگ، صدا، پنجره گل نم بزنيم آسمان را بنشانيم ميان دو هجاي “هستي” ريه را از ابديت پر و خالي بكنيم بار دانش را از دوش پرستو به زمين بگذاريم نام را باز ستانيم از ابر، از چنار، از پشه، از تابستان روي پاي تر باران به بلنداي محبت برويم در به روي بشر و نور و گياه و حشره باز كنيم. كار ما شايد اين است كه ميان گل نيلوفر وقرن پي آواز حقيقت بدويم :) - #سهراب_سپهری #شاخه_نبآت ☕' Mava | مأوی

در شب تردید من، برگ نگاه! می‌روی با موج خاموشی کجا؟ ریشه‌ام از هوشیاری خورده آب من کجا، خاک فراموشی کجا... - #سهراب_سپهری #بـَحریة ☕️' Mava | مأوی

و غم تبسمِ پوشیده نگاهِ گیاه است! - #سهراب_سپهری #سروِآزاد ☕️' Mava | مأوی

‌ و خدایی که در این نزدیکی است... لایِ این شب بوها، پایِ آن کاج بلند رویِ آگاهی آب، رویِ قانون گیاه - #سهراب_سپهری #رآحیل ☕️' Mava | مأوی

و خدایی که در این نزدیکی ست ... لایِ این شب بوها، پایِ آن کاج بلند رویِ آگاهی آب، رویِ قانون گیاه .. - #سهراب_سپهری #رآحیل @Mava_a 🪴