🔹عبرت‌های کرونایی 🖋 مناجاتی پناهجویانه از جناب آقای علی ترابی، فرهنگی فرهیخته، از تیران - اصفهان خدایا! نمی‌دانیم کرونا چیست؛ زنگ هشدار است؟ بلاست؟ یا تنبیهی است برای تنبه بندگانت؟! خدایا! اگر امتحان است، سنگین است. توانش را نداریم! اگر هشدار است، به رحمانیت و رحیمیتت قسم که بیدار شدیم. اگر بلاست، به قادریتت سوگند، بلا را دور گردان! خداوندا! به بزرگیت قسم چنان بیدار شدیم که دیگر نه اتومبیل‌های رنگارنگ چشمانمان را خیره می‌کند، نه خانه‌های آنچنانی دل‌هایمان را می‌لرزاند! معبودا! از خوابی سنگین بیدار شدیم و فهمیدیم که اگر عزیزانمان، دوستانمان، خانواده‌هایمان نباشند، نه ثروتی لذتی دارد و نه مقامی آرامشی! خداوندا! ما را ببخش و بپذیر که بندگان ناتوانت را تابی برای تحمل این بار گران، در توان نیست. پس خودت پناهشان ده، که جز درگاه پرمهرت پناهی ندارند! چه تلخ است دنیای بدون شادی، بدون دوست، بدون خنده! چه سرد است دنیای پر از اضطراب، پر از ناامیدی! ایزدا! شادی و باهم‌بودن‌ها را به جمع ما باز گردان و از تقصیراتمان بگذر! یا دافع‌البلاء! ادفع عنا هذا البلاء و اشف کل مریض. ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹از گرمای هوا تا تجربهٔ ناکامی 🖋نویسنده: سعیده اسماعیل‌پور 📝 منتشرشده در شمارهٔ ۱۴۰ ماهنامهٔ «خانهٔ خوبان»، مرداد ۱۴۰۰ ✔️ فایل پی‌دی‌اف 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹از گرمای هوا تا تجربهٔ ناکامی (۱) 🔸پرخاشگری را بشناسید و با آن مقابله کنید 🖊 نویسنده: خانم سعیده اسماعیل‌پور، مقطع فوق‌لیسانس روان‌شناسی با تشکر از جناب استاد دکتر برزو امیرپور 🔹پرخاشگری، رفتاری است که منجر به آزار و درد می‌شود. پرخاشگری را نباید با جرأت‌مندی اشتباه گرفت، اما بسیاری از مردم، کسانی را که جرأت‌مندانه برای دفاع از حقوقشان ایستادگی می‌کنند و از بی‌عدالتی‌های واقعی یا خیالی شکایت می‌کنند یا بیش از حد، جاه‌طلب هستند، افرادی پرخاشگر قلمداد می‌کنند. حال آنکه پرخاشگری واقعی، با قصد آزار رساندن به دیگران انجام می‌شود. هر عمل خشونت‌آمیز، ممکن است فیزیکی یا کلامی باشد و به هدف برسد یا نرسد. آنچه اهمیت دارد، قصد و نیت است. به همین دلیل است که اگر کسی شیشه‌‌ٔ نوشیدنی را به سمتتان پرتاب کند و شما طوری جاخالی بدهید که شیشه به سرتان نخورد، عملی پرخاشگرانه محسوب می‌شود، اما اگر هنگام عبور از خیابان، راننده‌‌ای به‌طور غیرعمد با شما تصادف کند، یک عمل پرخاشگرانه به حساب نمی‌آید؛ با اینکه صدمهٔ حاصل از آن بسیار بیشتر از آسیب ناشی از پرتاب شیشهٔ نوشیدنی بوده است. خشونت، شکل شدید پرخاشگری است و در جنگ‌ها، قتل‌ها یا حمله و تجاوز روی می‌دهد. با این حال، پرخاشگری فیزیکی، تنها راهی نیست که مردم از طریق آن یکدیگر را آزار می‌دهند. اقدامات مخفیانه‌ای مانند غیبت، شایعه‌پراکنی‌های نادرست در مورد فرد مورد نظر، دوری جستن از او، بی‌توجهی یا ناسزاگویی نیز نوعی از پرخاشگری است که روابط را خدشه‌دار می‌کند. 🔹انواع پرخاشگری ۱. پرخاشگری خصمانه: پرخاشگری خصمانه، به عملی گفته می‌شود که در آن، پرخاشگری، از احساس خشم، نشأت می‌گیرد و هدفش صدمه رساندن به دیگری و رنجاندن او است. ۲. پرخاشگری ابزاری: در پرخاشگری ابزاری، قصد آسیب ‌رساندن به دیگری وجود دارد، اما به ‌جای ایجاد درد و ناراحتی، وسیله‌ای برای رسیدن به هدف می‌شود. مثلاً در فوتبال حرفه‌ای، بازیکن خط دفاع، برای متوقف کردن حریف (مهاجم) معمولاً هر کاری می‌کند و با فرد حامل توپ، مقابله می‌نماید. این کار، معمولاً شامل وارد کردن ضربهٔ عمودی به حریف است و به او کمک می‌کند تا راه حریف را سد کند و‌ توپ را در اختیار بگیرد. این، نوعی از پرخاشگری ابزاری است. 🔹برخی از علت‌های پرخاشگری * شالودهٔ زیستی پرخاشگری در میان انسان‌ها: یکی از عوامل اثرگذار در پرخاشگری در مردان، میزان هورمون تستوسترون است. پژوهش‌ها حاکی از آن است که زیاد بودن تستوسترون با پرخاشگری بیشتر همراه است. این موضوع نشان می‌دهد که پرخاشگری در آدمیان، اساس زیستی دارد. همچنین نظریهٔ یادگیری اجتماعی-شناختی معتقد است که ما رفتار‌های اجتماعی، اعم از پرخاشگری یا نوع‌دوستی را تا حد زیادی با مشاهدهٔ دیگران و تقلید از آن‌ها یاد می‌گیریم. این یادگیری، یادگیری مشاهده‌ای نام دارد. هنگامی‌ که کودکان به والدین خود یا سایر بزرگسالان نگاه می‌کنند، فریاد کشیدن، لگد زدن و سایر اعمال پرخاشگرانهٔ آنان را تحسین و تقلید می‌کنند. * تأثیر درد و گرما: بسیاری از ما وقتی با چکش به انگشت شستمان ضربه می‌زنیم، برافروخته می‌شویم و می‌خواهیم به نزدیکترین چیزی که در دسترسمان قرار دارد، حمله کنیم. در طی یک آزمایش که با تأکید بر این خصلت، طراحی شده بود، دانشجویانی که دستشان را کاملاً در آب سرد یا گرم فرو برده بودند و احساس درد می‌‌کردند، بیشتر از کسانی که درد نداشتند، پرخاشگری می‌کردند. شکل‌های دیگر ناراحتی جسمی، نظیر گرما، رطوبت، آلودگی هوا، ازدحام و بوهای نامطبوع نیز رفتار‌های پرخاشگرانه را افزایش می‌دهند. تجزیه و تحلیل آشوب‌ها در ۷۹ شهر، در طول سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ نشان داد که آشوب و اعتراض، بیشتر در روزهای گرم روی می‌دهد. هرچه تعداد روزهای گرم سال بیشتر باشد، احتمال وقوع جرائم خشونت‌‌آمیز هم بیشتر است. * الکل: رابطهٔ بین الکل و رفتار پرخاشگرانه کاملاً مشخص شده است. الکل، موجب کاهش اضطراب و بازداری‌های اجتماعی می‌شود و از سطح هوشیاری فرد می‌کاهد. اگر هوشیار باشید و کسی از روی انگشت پای شما رد شود، متوجه می‌شوید این کار او عمدی نبوده است، اما اگر مست باشید، ممکن است آرامش خود را از دست بدهید و به او پرخاش کنید؛ چون گویی او عمداً پای شما را لگد کرده است. 🔸ادامهٔ مطلب را در پُست بعدی بخوانید. 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹از گرمای هوا تا تجربهٔ ناکامی (۲) * ناکامی: بر اساس فرضیهٔ ناکامی- پرخاشگری، رفتار پرخاشگرانه، نتیجهٔ مستقیم ناکامی است و بالعکس؛ یعنی وجود ناکامی، همیشه سبب بروز پرخاشگری می‌شود. از زمان ارائهٔ این فرضیه به بعد، روان‌شناسان زیادی در این باره تحقیق کرده‌‌اند. یکی از آثار این تحقیقات، اصلاح فرضیهٔ ناکامی-پرخاشگری بود که از سوی برکوینز عرضه شد. این تئوری، دو بخش مهم را به تئوری اولیهٔ ناکامی-پرخاشگری اضافه کرد: اول اینکه هر عمل پرخاشگرانه‌ای صرفاً نتیجة‌ ناکامی نیست و عوامل دیگری در بروز آن دخیل هستند؛ بنابراین پرخاشگری می‌تواند در غیاب ناکامی هم ظاهر شود. برای مثال، ممکن است فرد از عمل پرخاشگرانهٔ خود برای جلب توجه یا محبت دیگران استفاده کند. دوم اینکه رابطهٔ بین ناکامی و پرخاشگری، ضعیف‌تر از آن چیزی است که مطرح شده است. با این توصیفات، ناکامی، دلیل عمدهٔ پرخاشگری است. در واقع ناکامی زمانی روی می‌دهد که فرد، در راه رسیدن به یک هدف یا لذت مورد انتظار، متوقف شود. 🔹مقابله با پرخاشگری عده‌ای از اشخاص، پرخاشگری و زورگویی را تقبیح نمی‌کنند، بلکه آن را نشانهٔ شهامت و قدرت در فرد می‌دانند. این افراد، رفتار پرخاشگرانهٔ دیگران را موجه، مثبت و حتی لازم می‌دانند؛ در حالی که باید با پرخاشگری، مقابلهٔ جدی داشت. برای کنترل پرخاشگری باید ریشه و علت آن را کشف کرد. حرف زدن با شخصی دیگر در مورد احساساتی که منجر به پرخاشگری می‌شوند، برای درمان این حالت، مفید خواهد بود. گاهی نیز با تغییر حرفه و سبک زندگی، می‌توان از احساسات منفی پرخاشگری دور شد. استراتژی‌های مختلفی برای درمان این مشکل وجود دارند؛ مانند اینکه می‌توان شیوه‌های برقراری ارتباط صادقانه و صریح را یاد گرفت تا از پرخاش و تهاجم در ارتباط با دیگران دور ماند؛ اما اگر پرخاشگری را درمان نکنید، شدت و میزان آن بیشتر می‌شود. در صورتی که ریشه و علت پرخاشگری را بدانید، راحت‌تر می‌توانید پیگیر درمان آن شوید. پایان 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹 خانواده و امام حسین 🎙 رادیو معارف 🔸 برنامهٔ پیوند 🎤 علی‌اکبر مظاهری #امام_حسین #پیوند #رادیو_معارف #خانواده ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🍃 یا علی‌اصغر! ... وسط بیابون بنزین تموم کردیم. خونواده‌م توی ماشین بودن. تقریباً نزدیک ظهر بود و هوا خیلی گرم. گالن چهارلیتری رو برداشتم و اومدم کنار ماشین وایستادم. شروع کردم به دست‌بالاکردن واسه ماشینایی که به‌سرعت از کنارم رد می‌شدن. ساعتی گذشت و کسی نایستاد. کلافه شده بودم. از من بدتر، زن و بچه‌هام توی ماشین خیلی از این وضعیت شاکی بودن. بازم سعی خودم رو کردم، ولی فایده نداشت. یه دفعه فکری به ذهنم رسید. سرم رو داخل ماشین کردم و به خانومم گفتم بچهٔ شیرخوارم رو بده. پرسید می‌خوای چی‌کار کنی؟ گفتم مگه نمی‌بینی کسی نگه نمی‌داره که بهمون بنزین بده؟! شاید به‌خاطر بچه نگه دارن. به‌محض اینکه بچه رو بغل گرفتم، دیدم یه ماشین هجده‌چرخ، من رو که دید، به‌سرعت نگه داشت و پایین پرید و با یه کلمن آب به‌سمت ما دوید. نفس‌زنان گفت: چی شده‌؟ بچه تشنشه؟ گفتم: نه. دوساعتیه اینجا وایستادیم برای بنزین. دیدم کسی نگه نمی‌داره، بچه رو بغل کردم. اشک توی چشمای راننده حلقه زد. گفت: مرد حسابی، تو که می‌دونی ما شیعه‌ها به اینجور صحنه‌ها حساسیم. چرا با دل ما بازی می‌کنی؟! نشست کنار ماشین. من و خونواده‌م دیگه حالمون رو نفهمیدیم و شروع کردیم به گریه. نمی‌دونم چندتا ماشین نگه داشتن تا ببینن چه اتفاقی افتاده، ولی همین رو می‌دونم هیچ‌وقت، هیچ‌وقت، دیگه اون لحظهٔ روضه رو یادم نمی‌ره؛ لحظه‌ای که امام حسین علیه‌السلام نگاه کرد، دید گلوی علی‌اصغرش... . 🍂یا علی‌اصغر! ۱۴۰۰/۵/۲۷ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹 خانواده و اهل‌بیت علیهم‌السلام 🎙 رادیو معارف 🔸 برنامهٔ پیوند 🎤 علی‌اکبر مظاهری #اهل‌بیت #پیوند #رادیو_معارف #خانواده ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

✳ گمشدهٔ ما خداست! ✅ یک طلاق، به ازای دو ازدواج، در استان تهران! 🔹طبق آمار اعلامی سازمان ثبت احوال: در استان‌های تهران، البرز و مازندران، به ازای هر ۲ ازدواج، ۱ طلاق صورت می‌گیرد. 🔹نسبت ازدواج به طلاق، در دو استان تهران و البرز، پایین‌ترین عدد در سطح کشور است. ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹 آیت‌الله سیدجواد طالقانی، استاد اخلاق ما، از این جهان رفت. رضوان الاهی بر ایشان. ۲۹ مرداد ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹چه نوشدارویی! 🖋 دکتر محدثه زجاجی، متخصص داخلی امشب که دارم این‌ها را برایتان می‌نویسم، حال عجیبی دارم. مریض، پشت مریض. فریاد، پشت فریاد. جا نداریم! من بیمارانم را چه‌کار کنم؟! ما چه‌کار کنیم که جا نداریم؟ بخوابانیم کف زمین؟ (دیالوگ مکرر این روزها). الآن بالای سر یک خانم ۳۵ ساله بودم. حالش خیلی بد بود. به پرستار گفتم ببریدش آی.سی‌.یو. بیمار چیزی از پشت ماسک گفت. نفهمیدم. سرم را بردم نزدیک. گفتم جانم؟ بریده بریده گفت: از آی‌.سی‌.یو می‌ترسم. نتوانست جمله‌اش را کامل کند. به سرفه افتاد. اشک‌هایش سرازیر شد. با او حرف زدم. آرامش کردم. گفتم مطمئنم خوب می‌شوی. وقتی از اتاق آمدم بیرون، چشم‌های خودم هم خیس بود، چون مطمئن نیستم که خوب شود. نمی‌دانم اسمش را چی بگذارم؛ مرگ دسته‌جمعی؟ قتل‌عام؟ کشتار دسته‌جمعی؟ ولی همهٔ کسانی که دارند می‌میرند (588)، یکسال‌و‌نیم، بدون واکسن، دوام آورده و زنده بودند. این حقشان نیست. این حق مردم من نیست. نوش‌دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی! نیمهٔ مرداد ۱۴۰۰ #واکسن 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

جنگ و صلح همسران (۵) 🔹زبان زنان - خشم مردان 🔸کاوشی در ریشه‌های نزاع همسران 🖋نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری 🔹از پدیده‌های ناخوشایندی که در مشاوره‌ها مشاهده می‌کنم این است که خانم‌ها، ضد شوهرانشان، بسیار بدگویی می‌کنند. از گله و شکایت و درددل بیشتر است؛ بسیار بیشتر. ابتدا با عنوان «طرح مسئله» سخن می‌گویند؛ به‌‌قول خودشان، «مشکل زندگیشان» را بیان می‌کنند، اما به‌زودی سخنانی می‌گویند که حیرت می‌کنم. به ایشان می‌گویم: نکوشید همسرتان را نزد من محکوم کنید، چون من قاضی نیستم و حکم نمی‌دهم. همگی‌شان، بی‌استثنا، می‌گویند: «نه! نمی‌خواهم او را محکوم کنم، می‌خواهم مشکل زندگی ما را بدانید تا کمک‌مان کنید... .» اگر به ایشان بگویم قاضی هستم و می‌خواهم حکم صادر کنم، هرچه می‌توانی از همسرت بد بگو، بیش از آنچه گفته‌اند، چیزی ندارند؛ یعنی همه‌چیز را گفته‌اند. او را کاملاً لجن‌مال کرده‌اند. گاهی با خود می‌اندیشم: چرا چنین است؟ مگر اینان همسر، محرم، یاور و شریک زندگی هم نیستند؟! پاسخی نمی‌یابم. پاسخ‌هایی می‌یابم، اما هیچ‌کدام قانعم نمی‌کند. به روزگاران پیشین که می‌اندیشم و در ذهنم می‌کاوم، هیچ زمانی را مانند اکنون نمی‌یابم. مگر چه شده؟ چه چیزی تغییر کرده که خانم‌های اکنون، بسیار بیش از خانم‌های نسل قبل، از همسرشان بد می‌گویند؟ پاسخ واضحی نمی‌یابم. 🔹اما مردان! مردانی نیز از همسرشان بد می‌گویند، اما نه در ابتدا، بلکه پس از آن که ما می‌خواهیم مسئله‌شان را بگویند. ایشان - تقریباً - بیست درصد خانم‌ها از همسرشان بدگویی می‌کنند. این‌که خانم‌ها پرسخن‌تر از آقایان‌اند، درست. این‌که خانم‌ها ریزبین‌تر از آقایان‌اند، درست. این‌که خانم‌ها عاطفی‌تر از مردان‌اند، درست. اما این‌همه بدگویی از شوهران، طبیعی نیست. 🔹خشم مردان مردان، بر اثر تحقیر زنان و تندزبانی ایشان، به خشم می‌آیند؛ خشمی که بدل به کینه می‌شود و لجبازی، و سپس حس انتقام‌جویی را در آنان برمی‌انگیزد و به‌تدریج از همسرشان متنفر می‌شوند. 🔹صحنه‌ای هولناک این صحنهٔ هولناک را ببینید: بدزبانی زنان، تحقیر مردان، خشم مردان، بدگویی هر دو، آبروریزی زنان، کینه به‌دل‌گرفتن مردان، شکستن اقتدار مردان، تحقیرشدن مردان، لجبازی هر دو، مجادله‌های بی‌امان… و در نهایت، دلسردی هر دو و تباهی زندگی. 🔹برخی از عوامل ۱. دخالت خانواده‌ها: در نسل‌های پیشین، خانم، وقتی ازدواج می‌کرد، از خانواده‌اش فاصله می‌گرفت. حتی اگر در یک شهر بودند، زود به زود همدیگر را ملاقات نمی‌کردند. ممکن نبود. اما اکنون تلفن‌های سیم‌دار (ثابت) و بی‌سیم (موبایل)، خانم را وسط خانهٔ مادرش قرار می‌دهد. هر روز و حتی هر ساعت، با هم در ارتباط‌اند. در این حالت، یکی‌دیگر از ضعف‌های اخلاقی خانواده آشکار می‌شود؛ مادر خانم، دخترش را ضد دامادش تحریک می‌کند. کثیری از نزاع‌های همسران، برآمده از ارتباط تنگاتنگ با خانواده‌هاست. در مشاوره‌هایم، کمتر نزاعی را از همسران دیده‌ام که رگه‌هایی و سرنخ‌هایی پنهان و آشکار، از دخالت‌ خانواده‌هایشان در آن نباشد؛ به‌خصوص از ناحیه مادر خانم و نیز مادر آقا. گاهی در عجب می‌شوم که اینان چگونه دلشان می‌آید آشیانهٔ فرزندانشان را چنین به آتش بکشند؟! این از نشانه‌های ضعف اخلاق در جامعهٔ ماست. 🔸دنبالهٔ عوامل را در پست بعدی بخوانید. ۱ شهریور ۱۴۰۰ 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹خداوندگار اندیشه و قلم 🖋 استاد ابوالفضل طریقه‌دار استاد محمدرضا حکیمی (١٣١۴-١۴٠٠) پژوهشگر، اندیشور، ویراستار، ادیب و مجتهد نام‌آشنای کشور، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. وی از تبار «بیدارگران اقالیم قبله» بود، که با آگاهی و عشق به آموزه‌های علوی به‌سوی «سرچشمهٔ خورشید» می‌تاخت. دل‌بستگی او به تشیع، «امواج غدیر» را در میان توده‌ها جاری می‌ساخت و «فاطمیات» او اندیشه‌های فاطمی را تفسیر می‌کرد. سالکی که زمزمه‌هایش از جنس «واژه‌های لاهوتی» صحیفهٔ سجادیه بود. عاشورا را با «قیام جاودانه» به تصویر کشید. این ادیب فرزانه با قلم زیبا و دانش گسترده، «ادبیات و تعهد» را معنا کرد و به معرفی «دانش مسلمین» اهتمام ورزید. او مروج فرهنگ بود و به امکان دسترسی رایگان و آسان «نان و کتاب» به‌عنوان، خوراک جسم و جان تأکید می‌ورزید. همت او در «جامعه‌سازی قرآنی» و دغدغهٔ اصلی‌اش عدالت و توحید بود و به‌حق، فیلسوف عدالت و مرزبان توحید، لقب گرفت. اندیشه‌های عدالت‌خواهانهٔ خود را در مجموعهٔ چندجلدی «الحیاة» به‌طرز شگفتی ارائه کرد. و بدین‌سان عمر پربار ۸۶ ساله‌اش، پیوسته در گسترش دانایی و عدالت‌خواهی سپری شد. نام و یادش برای همیشه جاودان. 🔹(یادآوری: عبارت‌های داخل گیومه، نام کتاب‌های استاد است) 📌برای دنبال کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 zil.ink/mazaheriesfahani?v=1