💎 سپاس جمیل! 🖋 نویسنده: علی‌اکبر مظاهری نشر «جمال»، کتاب «خانه‌ای در بهشت» را به‌زیبایی منتشر کرد. این کار، امیدآفرین است. چرا؟ زیرا: در این عصر «کسادی مطالعهٔ کاغذی»؛ که محصول «تنگی حوصلهٔ بشر» است، چاپ کتاب کاغذی، همتی بلند می‌طلبد. رواج نشر الکترونیکی، گرانجانی کاغذ و سرکشی دیگر هزینه‌های نشر کاغذی، جَوَلان شتابناک کرونا، جای‌نشینی آموزش مجازی بر تعلیم حقیقی، گسترش بی‌محابای شبکه‌های اجتماعی، سرشلوغی ذهنی بی‌سابقهٔ اولاد آدم، همه و همه، مجال مطالعهٔ کتاب کاغذی را سخت تنگ کرده است. از این روست که می‌گوییم: انتشار کتاب «خانه‌ای در بهشت»، امیدآفرین است. 🌹 و شما «جمالیان»! دستانتان طلا! همت‌تان والا! پاداشتان بر خداوند اعلا؛ همو که «جمیل» است و دوستدار «جمال»! ۵ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هایمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 دل‌های بلورین 💎 دخل و خرج عاطفه ✍ نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری آقای سمنانی، که مردی است شصت و پنج ساله، نوشته و پرسیده‌اند: فرهنگی بازنشسته‌ام. ما در شهرستانی کوچک زندگی می‌کنیم. اینجا رابطه‌ها و عاطفه‌های خانوادگی، شاداب بوده است؛ اما اکنون دارم احساس می‌کنم رابطه‌ها و عاطفه‌ها، رو به کاهش است. مثلاً خانواده و فرزندان خودم، آن‌گونه که من با پدر و مادرم و پدربزرگ و مادربزرگم رابطه داشتم، ایشان آن رابطه را با من ندارند. آن عاطفه‌ای که من خرج والدین خود می‌کردم، ایشان آن عاطفه را برایم خرج نمی‌کنند. آن احترامی را که من به والدینم می‌گزاردم، اینان آن احترام را به من نمی‌گزارند. از رابطه‌ام با حالت این زمانه و خانواده‌ام راضی نیستم. سؤالم هم تحلیلی شد، هم پرسشی: ۱. آیا تحلیلم را تأیید می‌کنید یا ردّ یا اصلاح می‌کنید؟ ۲. رابطه‌ام با خانواده‌ام را چگونه تنظیم کنم که از رنجی که می‌برم کاسته شود، نیز رفتارم با ایشان عاقلانه باشد و خدادوستانه؟ 🔻 پاسخ ما ۱. از شما سپاسگزاریم و مرحبایتان می‌گوییم که با این‌که دانشمندید، مشاوره می‌کنید. ۲. بر تحلیل‌تان از موقعیت جامعهٔ کنونی و خانواه‌های اکنونی، مُهر تأیید می‌نهیم. بلی؛ همین‌گونه است که فرموده‌اید. تحلیل عوامل آن، بماند برای مجالی دیگر. 🔻 اما پاسخ به اصل پرسش‌تان دربارهٔ شخص خودتان: ۱. خود را هم‌چنان، برتر از وضعیت اکنونی جامعه بگیرید. ذلیل این وضعیت نشوید. به کردارها و رفتارهای‌تان با والدین‌تان ایمان داشته باشید. به آن فضائل ذره‌ای تردید نکنید. کار درست همان است که شما می‌کرده‌اید. اگر اکنون با شما همان نمی‌شود که با والدین‌تان می‌کرده‌اید، باک مدارید. ذخیره‌گاه خداوند، بهترین است. پاداش شما در آنجا زنده است. خداوند رحمان چنان پاداش‌تان می‌دهد که از کثرت آن حیران شوید. (الهی زدنی تحیّراً؛ خدای من! حیرتم را بیفزا!) ۲. سرتان را افراشته گیرید. در برابر اعضای خانواده‌تان؛ همسرتان، فرزندان‌تان، عروس‌ها و دامادهای‌تان، نوه‌های‌تان، خود را مستقل بدارید. مبادا در شما «احتیاج» را احساس کنید، حتی احتیاج عاطفی. آنچه شیران را کند روبه‌مزاج احتیاج است، احتیاج است، احتیاج! دربارهٔ وضعیت اقتصادی‌تان مطلبی ننوشته‌اید، اما می‌توان دانست که نیاز مالی ندارید. اگر درآمد دیگری هم نداشته باشید، همان حقوق بازنشستگی‌تان کافی است. با قناعت و مدیریت، معیشت‌تان را به‌سامان بدارید. ۳. در دخل و خرج عاطفه، قناعت کنید. عاطفی‌ها، از ناحیهٔ عاطفه، ضربه‌پذیرند. چون عاطفی‌اند، هم در عاطفه‌ورزی اسراف می‌کنند، هم از کمبود دریافت عاطفه، ناخشنودند. ایشان انتظار دارند دیگران، در دخل و خرج عاطفه، مانند خودشان باشند. و چون دیگران چنین نیستند، ایشان ناراضی می‌شوند. درست این است که عاطفی‌ها بدانند: همگان مانند ایشان نیستند. پس نباید از آنان انتظار همسانی و مانند خود را داشت. مردمان، به دلایل گوناگون، گوناگونه‌اند. از این‌ رو، قناعت عاطفی و مدیریت دخل و خرج عاطفه، کار عاقلان است؛ عاقلان عاطفی. ۴. میانه‌تان را با خدا شیرین کنید. دربارهٔ رابطه‌تان با خدا چیزی ننوشته‌اید. از میزان ایمان مذهبی‌تان مطلبی نگفته‌اید؛ امّا هرچه باشد، هر میزان باشد، این یک قاعده است که: رابطهٔ شیرین با خدا، جبران کنندهٔ همهٔ کاستی‌هاست. من نام این را «حس خجسته» نهاده‌ام. هیج حسی از این حس، زیباتر نیست. مطلقا. احساس حضور خدا؛ او نزدمان است و ما نزد اوییم. او ما را می‌بیند، ما هم او را می‌بینیم. او در قلب‌مان است و ما در قلب اوییم. او پدرمان است و ما فرزندان اوییم؛ «الخلق عیال‌الله»؛ مرمان، آفریدگان، خانوادهٔ خدایند. وه که چه احساسی خجسته است! او جای همه کس و همه چیز را برایمان پُر می‌کند؛ پُر پُر! ۵. فصل «اقتدار مرد» را بخوانید. در کتاب «فرهنگ خانواده»، فصلی نوشته‌ام به نام «اقتدار مرد». آن را بخوانید؛ به دقت بخوانید (فصل شانزدهم). سپس بخش سوم این کتاب را بخوانید به نام «دوران کمال». این بخش را برای شما نوشته‌ام. 🌸 خداوند مهرورز، همراه‌تان بادا! ۸ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 عشق کهن؛ زیباتر از عشق جوان! ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹 انا لله و انا الیه راجعون همکار ارجمندمان، جناب آقای محمدحسن استادی مقدم، رحلت پدر مرحومتان جناب آقای حاج‌محمود استادی مقدم را به حضرت عالی تسلیت و صبورباش می‌گویم. میهمان مائدهٔ لطف خداوند باشند. تعزیتم را به عموی دانشمندتان؛ حضرت آیت‌الله استادی و خانواده و خاندان آن مرحوم ابلاغ کنید. علی‌اکبر مظاهری ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 وصول به وصال! 💎 خداوند سبحان فرموده است: ماه رجب را ریسمانى میان خود و بندگانم نهاده‌ام؛ هر کس به آن درآویزد، به وصال من می‌رسد. دعای هر روز ماه #رجب ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک‌های زیر مراجعه کنید: 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/mazaheri_esfahani?v=1

🌹 #بازنشر 💎 امام خمینی(س) درباره حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) چنین فرموده‌اند: ما مفتخریم که "باقر العلوم" [که] بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدای تعالی و رسول- صلی الله علیه و آله- و ائمه معصومین- علیهم السلام- مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد، از ما است. (صحیفه امام،ج ۲۱،ص ۳۹۷) ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

💎 «اهل رجب» کجایند؟! 🎤 سخن استاد، از زبان شاگرد 🌹 وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم! 🔸یادم نمی‌رود که ما در مدرسه نیماورد اصفهان بودیم، بعدازظهر بود، خوابیده بودیم، از خواب که بیدار شدیم یک وقت صدای مرحوم حاج میرزا علی‌آقا[ی شیرازی اصفهانی] را شنیدم. ما، در آن مدرسه، غریبه بودیم، به عنوان تابستان رفته بودیم، ولی طلبه‌های آن مدرسه از ایشان خواهش کرده بودند، آمده بود برای طلبه‌ها موعظه می‌کرد و بعد هم ذکر مصیبت. 🔹حدیث دارد که در قیامت فریاد می‌کشند: «أینَ الرَّجَبیون» رجبیون کجا هستند؟ این مرد با همان آهنگی که داشت و با آن حال و روحی که داشت این تعبیر را به کار برد: آن وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیزی نداشته باشیم و اصلا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟ 🔸این ماه، ماه استغفار و عبادت و روزه است و این سنت‌ها در میان ما به‌کلی دارد فراموش می‌شود. ماه رجب می‌آید، بزرگ‌هایمان [متوجه نمی‌شوند] تا چه رسد به بچه‌ها. کم‌کم اگر به بچه‌ها بگوییم ماه‌های قمری را از محرم تا ذی‌الحجه بشمار، نمی‌توانند؛ اصلا فراموش می‌کنند که یک چنین ماه‌هایی هم وجود دارد. استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج8، ص235-234 گزیده_کتاب 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir ۱۸ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir

🌹 خانه‌ای در بیابان! 🔹 از زبان مشاور 🔸 مشاورهٔ خانواده ✍ نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری 🔻 پرسش آقای برازجانی گفته و پرسیده است: من و همسرم، به‌خودی‌خود، در زمان‌های عادی، همدیگر را دوست داریم و در صلح کاملیم. زندگیمان خوب است. اما هرگاه خانواده‌هایمان؛ هردو، به زندگیمان ورود می‌کنند، فضای زلال زندگیمان تیره می‌شود. هر دو خانواده، به یک اندازه خرابکاری می‌کنند. من و همسرم بر آسیب‌خوری عشقمان و زندگیمان بیمناکیم. نمی‌دانیم چه کنیم. به‌تازگی، به‌شوخی تلخ، می‌گوییم: برویم خانه‌ای در بیابان بسازیم تا دستانشان به ما نرسد. راهنمایی‌مان کنید. به هدایت‌تان امید بسته‌ایم. چه کنیم؟ 🔻 پاسخ ما ۱. بیشترینهٔ جامعه‌مان چنین است که گفته‌اید. خانواده‌ها، از شدت نیکخواهی برای فرزندانشان، تیشه‌ها برداشته‌اند و سخت بر ریشه‌ها و ساقه‌ها و شاخه‌های زندگی فرزندانشان می‌نوازند. قربة الی الشیطان! ۲. آنان پندهای ناصحان را نمی شنوند؛ نمی‌خواهند که بشنوند. ما نمی‌توانیم ایشان را از این کردارهای جهنم‌سازشان باز داریم، ⭕️ اما شما و همسرتان یک. دوری و دوستی! این قاعدهٔ طلایی را به کار گیرید. رابطه‌هایتان با خانواده‌هایتان را تا اندازهٔ «عدم قطع رحم»، کاهش دهید. در اجرای این قانون، عقل را راهبر کنید و بر دهان دل، لگام بزنید و آن را به جای لایقش بنشانید. دو. نظام خانه‌تان را خودتان اداره کنید. از خراب‌کنان، هیچ کمکی نگیرید. سه. شما و همسرتان هوای یکدیگر را داشته باشید. چنان جان همدیگر را گرم کنید که هیچکدام احساس نیاز عاطفی به دیگران نکند. چهار. اگر ویرانگران، قصد رخنه و تجاوز به زندگیتان را کردند، به «خانه‌ای در بیابان» بیندیشید. چنان از آنان دور شوید که دستانشان به سرهایتان نرسد. پس از زمانی؛ اندک یا بیشتر، آرام می‌گیرند و به سازش و نوازشتان می‌آیند. آن‌همگام به آنان لبخند بزنید اما قهقهه نه! پنج. حریم آشیانهٔ کوچکتان را همیشه واپایید. همیشه. 🌸 الاهی خوشبخت باشید. ۲۰ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 «کتاب سوم»، در انتظار انتشار با عنایت خداوند سبحان، «کتاب سوم»، در راه تدوین نهایی است. اگر این کتاب را، در همین چهل روز پایانی سال ۱۴۰۰ به ناشر بدهیم، می‌شود دو کتاب در یک سال. ان‌شاالله. کتاب اول، «از از زبان مشاور» بود، که قبلاً منتشر شد‌. کتاب دوم، «خانه‌ای در بهشت» است که امسال؛ سال ۱۴۰۰، به همت ستودنی «نشر جمال»، منتشر شد. کتاب سوم، همین است که داریم آمادهٔ انتشار می‌کنیم. این کتاب را نیز همان «نشر جمال» منتشر می‌کند. به خواست خدا. نام این کتاب اکنون «کتاب سوم» است، تا نامی زیبا، مانند «خانه‌ای در بهشت» بر آن نهیم. چشم در راه باشید تا خبرهای تکمیلی را به شمایان؛ خوانندگان ارجدار کتاب‌هایمان، برسانیم. به مدد الاهی. از خدای کریم می‌طلبیم که توفیق به‌ فرجام‌رسانی این حسنهٔ ماندگار را عطایمان فرماید. هین مگو ما را به‌دان شه بار نیست با کریمان کارها دشوار نیست! علی‌اکبر مظاهری ۲۱ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خانواده سالم، جامعه سالم (بخش اول) 🎤 مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 🔹 امیدی به طرح های حمایت از خانواده ندارم نویسنده و مشاور خانواده گفت: هر چند باید به این طرح ها امیدوار بود؛ اما این طرح ها تا زمانی که اجرا کننده ای قوی نداشته باشد، به نتیجه نخواهد رسید. خانواده تنها نظام اجتماعی است که در همه جوامع، از  مذهبی  و غیر مذهبی پذیرفته شده و توسعه یافته است؛ و در جوامع مختلف دارای نقش، پایگاه و منزلت های گوناگون است؛ با این که هسته ای کوچک از اجتماع است اما در حیات اجتماعی مردم نقش و تأثیری فوق العاده دارد. خانواده هسته اول همه سازمان ها و نهادهای اجتماعی است و تمام نقش های مربوط به ایجاد تمدن، انتقال مواریث و رشد و شکوفایی انسانیت به آن مربوط می شود. همه سنت ها، عقاید و آداب، ویژگی های فردی و اجتماعی از طریق خانواده به نسل جدید منتقل می گردد. جامعه متشکل از خانواده ها است، مختصات آن از طریق روابط خانوادگی قابل توصیف است. اثر وجودی مفید و یا زیان بخش آن به جامعه هم می رسد و ساخت و مشی آن در سکون یا  اضطراب  جامعه بسیار مؤثر است و انگیزه اعضای خانواده در انگیزه های اجتماع نیز تأثیر می گذارد و چگونگی مشی و سبک زندگی آنها در اخلاق جامعه و در صحت یا بیماری آن نقشی مؤثر دارد. از زمان اول انقلاب اسلامی تاکنون قوانینی برای حمایت از خانواده در کشور ما مطرح و تصویب شده است؛ به گونه ای که تنها احصاء آن قوانین، مدت زمان قابل توجهی را می طلبد؛ اما با این وجود آن آثار و اهدافی که از تدوین این قوانین در کشور اسلامی مورد انتظار بود و هست، قابل مشاهده و تحقق پیدا نکرده است و هر روز بدتر از دیرو و رفته رفته وضعیت خانواده و بنیان آن به سراشیبی نابودی و از هم پاشیدگی نزدیک می شود؛ چیزی که در چند سال آینده به عینه، قابل لمس و مشاهده خواهد شد؛ چنانکه درصد آمارهای طلاق نسبت به درصد آمارهای ازدواج روز به روز درحال افزایش است. 🔸 رهبرمعظم انقلاب در موضوع خانواده فرمودند: اگر در جامعه‌ای خانواده مستحکم شد و زن و شوهر حقوق یکدیگر را رعایت کردند و با هم اخلاق خوش داشته و سازگاری نمودند و با همکاری هم مشکلات را بر طرف نموده و فرزندان را تربیت کردند، جامعه‌ای که این طور خانواده‌ها را داشته باشد، به صلاح خواهد رسید و نجات پیدا خواهد کرد و اگر مصلحی در جامعه باشد می‌تواند این طور جوامع را اصلاح نماید. اگر خانواده‌ای نبود، بزرگترین مصلحین هم بیایند نمی‌توانند جامعه را اصلاح کنند. هر کشوری که در آن بنیان خانواده مستحکم باشد، بسیاری از مشکلات آن کشور، بخصوص مشکلات اخلاقی و معنوی آن به برکت خانواده‌ی سالم و مستحکم برطرف می‌شود یا اصلاً بوجود نمی‌آید. به همین خاطر سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در راستای تعالی خانواده پرونده ویژه ای با نام «خانواده سالم، جامعه سالم» آماده کرده که به بررسی قوانین و عملکرد دستگاه های مختلف در حمایت از خانواده بر اساس فقه شیعه بپردازد، در همین راستا خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، با حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری، مشاور خانواده و مؤلف چندین کتاب در حوزه خانواده و فرهنگ و جامعه به گفت و گو نشسته است. ⭕️ متن کامل این گفت‌وگو بدین شرح است: 🔹 رسا- به مناسبت روز خانواده بفرمایید خانواده از نظر شما چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ خانواده متشکل از افراد است و این افراد به تدریج رشد کرده‌اند و مثل یک بذرهایی هستند که در زمین خانواده کاشته شده است که کم‌کم رشد کرده و بالنده می شوند و نهال شده و ثمر می دهند و باغبان ماهر دو نهال رشد کرده را به هم پیوند می‌دهد و یک نهال بالنده و ثمرده را به وجود می آورد؛ و این دو نهال در زمین ثالثی کاشته و نشانده می‌شوند. خانواده در نظر عموم مردم و عموم جوامع جهانی دارای سه رکن است؛ اما بنده خانواده را متشکل از پنج رکن می دانم که عبارتند از «پدر و مادر، فرزندان، پدر بزرگ و مادر بزرگ» که رابطه عقلانی و عاطفی میان این پنج رکن برقرار است و مدیریت روابط عقلانی و عاطفی میان این پنج رکن هنر می طلبد. اگر ارکان خانواده این هنر را داشته باشند که روابط این پنج رکن را خوب تنظیم کنند، یک خانواده خوشبختی به وجود می آید و این خانواده هسته ای برای جامعه خواهد شد و جامعه را نیز خوشبخت خواهد کرد؛ و الا خانواده بدبختی تحویل جامعه داده خواهد شد. ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ لینک خبرگزاری رسا 👇👇👇👇 🌐 https://rasanews.ir/002weq برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

💎 مجلس مشاوران 🖋 نویسنده: علی‌اکبر مظاهری امروز، مجلس مشاوران داشتیم، در مرکز مشاورهٔ حوزهٔ علمیهٔ قم. مجلس خوبی بود؛ اما«خِتامُه مِسک» شد؛ آخر مجلس، عطرآگین شد. استاد احمد پاکنهاد، از اخلاق گفتند. از دهانشان گل محمدی می‌بارید. رایحهٔ دلنواز سخنشان، مجلس را عطرناک کرد. نتوانستم نزاکت مجلس را مراعات کنم؛ نزدشان رفتم و ایشان را در آغوش گرفتم. قبلاً پیشنهاد کرده بودم که در این مرکز و دیگر مراکز مشاورهٔ حوزه، «مشاورهٔ اخلاقی» نیز داشته باشیم. نیز پیشنهاد کرده بودم که جناب استاد پاکنهاد، هرهفته، درس اخلاق بدهند. 🌹 آری؛ ما، همگی‌مان، نیازمند اخلاقیم. ۲۵ بهمن ۱۴۰۰؛ ایام میلاد امیر مؤمنان. سلام الله علیه. برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir

💎 در مدرسهٔ امیر مؤمنان (۳) 🌹 نامهٔ شصت و نهم نهج‌البلاغه به حارث هّمْدانی 🔻ادامهٔ چهل نکتهٔ مهم معرفتی، 🖋 نویسنده و شارح: علی‌اکبر مظاهری ۵. تمنای مرگ «ولا تتَمَنَّ الموتَ اِلَّا بشـرطٍ وثیق»؛ ای حارث! تمنای مرگ مکن، مگر آن‌‌که به‌یقین بدانی از نجات‌‌یافتگانی و از هراس وادی‌های هولناک پس از مرگ در امانی و مهیای زیستنی فرخنده در سرای جاودانی. تا انسان به سعادتمند بودن خود در حیات آن‌‌جهانی یقین نداشته باشد، نباید تمنای مرگ کند؛ بلکه باید خود را برای مرگ آماده کند. وقتی آماده شد، آن‌‌گاه به این‌‌که مرگ او فرا رسد، راضی باشد. معنای سخن امیر مؤمنان این نیست که از مرگ بگریز؛ بلکه می‌فرماید خود را چنان آماده کن که اگر مرگ به سراغت آمد، نهراسی و سبک‌بال باشی... . برخی از مردمان، در مشکلات و تنگناهای زندگی، می‌گویند: خدایا، مرگ مرا برسان! این تقاضای مرگ، ناسپاسی از خداست و سزاوار نیست؛ زیرا در حقیقت راضی نبودن به رضای الاهی است. بلکه باید از خدا بخواهیم که عمر بابرکت و همراه طاعت و بندگی‌اش را عنایت کند. در دعاهای امام سجاد (ع) آمده است: «الهی عَمِّرنی ما کان عُمری بِذْلَةً فی طاعَتِکَ فَاذا کانَ عُمری مَرْتَعاً لِلشَّیاطینِ فَاَقْبِضْنی اِلَیْکَ»؛ خدایا! مادام که عمر من در طاعت تو صرف می‌شود، به من عمر بده. اما اگر عمر انسان مزرعه شیطان باشد، آن‌‌گاه پس جانم را بگیر و نخواه که در دامگاه شیطان گرفتار بشوم. ۶. پرهیز از خودپسندی ای حارث! از کاری که کننده‌اش، آن را برای خود پسندیده بداند، اما عموم مسلمانان را ناپسند افتد، دوری کن. این از آموزه‌های اخلاقی و اجتماعی مکتب امیر مؤمنان است: «وَ احْذَر کُلَّ عَمَلٍ یَرْضاهُ صاحِبُهُ لِنَفْسِهِ و یُکرَهُ لِعامَةِ المسلمینُ.» انسان باید از کاری که برای خویشتن بپسندد، اما به نفع دیگران نباشد و  نپسندند، پرهیز کند. البته گاهی مردم برخی کارهای نیک را هم نمی‌پسندند. پس منظور این نیست که خواست مردم معیار کارها قرار گیرد؛ بلکه معیار باید حق باشد. ۷. تقوای الاهی در خلوت  از هر کار که پنهانی صورت پذیرد، اما چون آشکار شود، مایه شرمساری گردد، دوری گزین. یعنی از کاری که انسان در خلوت انجام می‌دهد، اما اگر دیگران بفهمند، شرمنده می‌شود، باید دوری کرد؛ یعنی کارهای حرام. بدانیم که خداوند، در آشکار و نهان، بر ما ناظر است: در مقامی که کنی قصد گناه گر کند کودکی از دور نگاه شرم داری ز گنه درگذری پردة عصمت خود را ندری شرم بادت ز خداوند جهان که بود شاهد اسرار نهان امیر مؤمنان در حکمتی فرموده است: «اِتّقوا مَعاصِیَ الله فِی الخَلَواتِ. فَاِنَّ الشّاهِدَ هُوَ الحاکِمُ»؛ از ارتکاب گناهان در خلوتگاهان بپرهیزید؛ زیرا که شاهد و حاکم، و گواه و قاضی یکی است و او همان خداست. همو که شهادت می‌دهد، قضاوت نیز با اوست و همو کیفر می‌دهد. ۸. نگاهبانی از آبرو «ولا تَجْعَلْ عِرْضَکَ غَرَضاً لبنال العُقُول»؛ ای حارث هَمْدانی! آبرویت را هدف تیرهای گفتار مگردان. آبروی خودت را آماج تیرهای زبان قرار نده. مگذار که زبان، آبرویت را پاره پاره و بی‌‌اعتبار کند. زبان اگر به حال خود رها شود، گزنده است و آبرویی باقی نمی‌گذارد. هم خود را در معرض تیرهای زبان دیگری قرار نده و هم آبروی دیگران را هدف تیرهای زهرآگین زبانت مکن. پس سفارش امام، دوجانبه است. آبرو ودیعه‌ای است الاهی، ارزشمند و گران‌سنگ. موظفیم که این امانت الاهی را حفظ کنیم. حق نداریم آن را هرگونه که بخواهیم، صرف کنیم، یا آبروی دیگران را به بازی بگیریم و پایمال کنیم. {ادامهٔ مطلب را در پست بعد بخوانید. ان‌شاءالله.} ۲۶ بهمن ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک‌های زیر مراجعه کنید: 🌐 https://zil.ink/mazaheri_esfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش دوم) 🎤 مصاحبهٔ خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 🔹 رسا- آیا به موضوع خانواده در فقه شیعه توجه شده است؟ از مصادیق بسیار درست و فربه در اسلام خانواده است و اگر فقه شیعه را از اول تا آخر بررسی کنیم- اگر با این دید نگاه کنیم- در بسیاری از ابواب فقه، خانواده مطرح است که علاوه بر کتاب نکاح که از دانه درشت ترین های کتاب ها است، در خیلی از مسائل دیگری نیز وجود دارد. بنابراین در سراسر فقه ما و در بسیاری از ابعاد فقهی ما خانواده مطرح است و هر جا که مسئله تربیت مطرح است بحث خانواده نیز مطر شده است، هرجا که مسئله پیوند باشد از خانواده نیز در آنجا وجود دارد، هرجا که مسئله روابط زن و شوهر است، خانواده نیز در آنجا وجود دارد؛ حتی در فقه که صحبت از حقوق همسران می شود منظور همان خانواده است؛ و همچنین مسائلی مثل طلاق که مربوط به خانواده است. الحمدلله در مباحث فقهی شیعه مطالب بسیاری در بحث خانواده وجود دارد که البته نشانگر اهمیت و رکن بودن خانواده است و اگر از بالا و با یک دید عرفانی به اسلام نگاه کنیم، موضوع اسلام همان انسان است و انسان، محور خانواده است. 🔸 رسا- آیا در کشور ما قوانینی برای حمایت از خانواده وجود دارد؟ این سوال از جمله سوال هایی است که مبتلا به جامعه و بسیار رایج است و جواب آن این است که البته که قوانینی برای حمایت از خانواده وجود دارد؛ اما مسئله این است که قوانینی که برای حمایت از خانواده است متأسفانه حمایت هایی که برای خانواده به کار برده می شود از طریق قوانین حقوقی و جزایی و این گونه چیزها است و به خانواده با این دیدگاه نگاه می شود که البته این ها نیز باید وجود داشته باشد؛ اما این نگاه خیلی پایین‌تر است و این گونه مسائل باید در ردیف پایین تر از اخلاق باشد. باید به خانواده از بُعد اخلاق نگاه شده و قانون گذاری شود. برخی ها به اشتباه می گویند، قانون با اخلاق جور در نمی آید؛ اما این حرف، کاملاً حرف اشتباهی است و بنده این سخن را قبول ندارم که قوانین حمایت از خانواده تنها قوانین حقوقی و کیفری باشد. می‌گویند مسائل اخلاقی را در قالب های قانونی نمی‌شود درآورد و قوانین تنها باید یا حقوقی باشد یا کیفری؛ در حالی که اخلاق را می‌شود روش مند کرد و آن وقت است معنا پیدا می‌کند که حمایت از خانواده باید از بعد اخلاق باشد و اگر اخلاق پاسخ نداد، نوبت قوانین حقوقی و کیفری می شود. حمایت از خانواده اشمل تنها خانم ها و یا تنها مردها نیست؛ بلکه همه آنها باید مورد حمایت قرار گیرند؛ چرا که در قانون اسلام هیچ تفاوتی بین مرد و زن و کوچک و بزرگ وجود ندارد. بنابراین قبل از اینکه به قوانین حقوقی و کیفری برسیم، باید قوانین اخلاقی را در جامعه اجرا کنیم و نگذاریم نوبت به قوانین مدنی و دادگاه برسد. 🔹 رسا- اگر قوانینی در زمینه خانواده وجود دارد چرا اجرایی نمی شود؟ مشکل ما در کشور مشکل کمبود قانون نیست؛ بلکه مشکل، اجرا است. در بحث حمایت از خانواده قانون های زیادی تصویب شده است, اما متأسفانه  همه در جایی انبار شده است که حد ندارد؛ و در بایگانی آنقدر قوانینی وجود دارد که گاهی اوقات پیدا کردن آن برای آنها مشکل می‌شود. البته می توان گفت که هرچند در برخی از موارد کمبود قانون نیز داریم؛ اما به صورت کلی می‌توان گفت که نه تنها کمبود قانون نداریم؛ بلکه قانون زیادی هم داریم و مشکل این است که امروزه در سطح کلان کشوری به خیلی از قوانین مربوط به خانواده عمل و اجرا نمی شود. بنده در ۱۵ سال پیش به مناسبت تشکیل وزارت ورزش و جوانان یک پیشنهادی کردم که وزارتی با نام وزارت خانواده تشکیل شود و یکی از معاونت های قوی آن، معاونت ازدواج باشد؛ اما به پیشنهاد من تا به حال عمل نشده است؛ وزارتی که می‌توانست به بسیاری از نیازهای جوانان جامه عمل بپوشاند. 🔸 رسا- شما برای وضعیت کنونی چه راهکاری را پیشنهاد می کنید؟ به نظر من راهکار آن این است که قوانین مربوط به خانواده را باید افراد متخصص در امر خانواده و افراد خبره به مسائل خانواده، قوانین موجود را اصلاح و کمبودهای قانونی مربوط به مباحث خانواده را جبران کنند و ضمانت های اجرایی آن را فراهم کنند. ۲۹ بهمن ۱۴۰۰ لینک خبرگزاری رسا 👇👇👇👇 🌐 https://rasanews.ir/002weq برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خانوادهٔ سالم، جامعهٔ سالم (بخش سوم) 🎤 مصاحبه خبرگزاری رسا با حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر مظاهری 🔹 رسا- چرا بعد از این همه تاکیدات رهبر معظم انقلاب، فکری اساسی برای حمایت از خانواده صورت نمی گیرد؟ علت اصلی آن این است که متولیان امر آن چنان که باید مشخص باشند، مشخص نیستند؛ چیزی که یکی از ضعف‌های اصلی جامعه ما است؛ چرا که متولیان امر به صورت پراکنده و جزء به جزء هستند و هر کدام از آنها می‌توانند با توجه به خلأ عدم مشخص بودن متولی اصلی، مسوولیت خود را بر عهده دیگری اندازد و از مسئولیت خود شانه خالی کرده و خود را کنار بکشد. از دیگر دلایل آن این است که متأسفانه مسئولین بعدی که می آیند، غالباً قوانین مسئولین سابق را فسخ می کنند و یا اعتقادی به قوانین آنها نداشته و آنها را ادامه نمی دهند و این سبب در جا زدن و عدم پیشرفت جامعه در مباحث مربوط به خانواده و دیگر مسائل می‌شود. این مشکل باید به صورت سراسری حل و فصل شود و قوانین ثابتی مشخص و معین گردند تا از تغییر و دگرگونی قوانین جلوگیری شود. 🔸 رسا- نگاه شما به آینده طرح های حمایت از خانواده چیست؟ آیا این طرح ها می تواند به نتیجه قابل توجهی برسد؟  هر چند باید امیدوار بود و من نیز امیدوار هستم؛ اما به نظر من این طرح ها تا زمانی که اجرا کننده ای قوی نداشته باشد، به نتیجه نخواهد رسید. باید از طرح های مناسب و قوی در زمینه خانواده استقبال و حمایت کرده و آنها را اجرایی کنند. بنده قوانین موجود در حمایت از خانواده را به هیچ وجه قوانین مفیدی نمی دانم و خیلی از این قوانین را به منزله بازی می دانم. این چگونه حمایتی است که آمار طلاق در برخی از شهرها به ازای ۳ ازدواج ۱ طلاق رسیده است و اگر به همین روال حرکت کنیم، بعد از گذشت مدت زمانی کوتاه درصد ازدواج با درصد طلاق مساوی خواهند شد و به ازای هر ازدواج یک طلاق هم خواهیم داشت و آن وقت است که فاجعه ای خواهد آفرید که غیر قابل جبران خواهد بود. باید عقلای قوم بنشینند و قبل از اینکه نتوان چاره ای برای آن اندیشه کرد، بدون برگزاری سمینارهای متعدد صوری، بی فایده و مختلف برای مشکلات خانواده در کشور چاره اندیشی کنند. ۱ اسفند ۱۴۰۰ لینک خبرگزاری رسا 👇👇👇👇 🌐 https://rasanews.ir/002weq برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 جنگ و صلح همسران (۱۱) 🖋 نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری 🔸 از زبان مشاور 🔸 مشاورهٔ خانواده - اخلاق 💎 شوخی‌های شبیه لودگی امروز با دوستی قدیمی، مشاورهٔ تلفنی داشتیم. در پاسخ من که پرسیدم: رفاقت‌تان با همسرتان که خوب خوب خوب است؟ گفت: «بله. بچه‌ها همگی رفته‌اند سر زندگی‌هایشان. من مانده‌ام و خانم. بعضی از وقت‌ها کار بیرون از شهرمان دارم؛ از شهری به شهری. گاهی خانم را با خودم می‌برم که تنها نماند. گاهی هم که در خانه تنها می‌ماند، می‌گویم اگر همدم میخواهی، رضایت بده همدمی برایت بیاورم و عقدی بخوانیم که با من محرم شود.» می‌دانم که این آقا نه قصد گرفتن همسر دیگر دارد و نه دیگر توان زندگی دو همسری را دارد. کهن‌سال است. اما این شوخی را از نیاکانش میراث برده است. چندان از مردان دیگر، به‌شوخی، شنیده است که اصلاً به ذهنش نمی‌آید که خانمش از این شوخی می‌رنجد. همسرش را می‌شناسم. به‌شدت صبور و قانع است. اسوهٔ شکیبایی و بردباری و نیز آبروداری است. نیز به همسرش اخم و اعتراض نمی‌کند. در دل می‌ریزد. آقا هم متوجه نمی‌شود که سخنش قبیح است. چرا عاقل کند کاری...؟ چرا انسان خردمند، مزه‌ای بریزد که سبب رنجش دل همسرش شود؟ شما که قصد ازدواج دوباره؛ دائم و موقت، نداری، نیازی هم نداری، توانایی هم نداری، چرا دل همسر صبورت را می‌لرزانی؟! ⭕️ منطق ایشان برخی از چنین مردان، در پاسخ اعتراض و سوال من، می‌گویند: ۱. خواستیم جوّ را عوض کنیم. ۲. خواستیم شوخی‌ای کرده باشیم. ۳. خواستیم خودشیرینی کنیم. ۴. خواستیم خودمان را عزیز کنیم. ۵. خواستیم خانم را بخندانیم. و ... . به ایشان می‌گویم: از قضا سرکنگبین صفرا فزود! به هیچ کدام از این هدف‌های‌تان نمی‌رسید و هیچ‌یک از این خواسته‌های‌تان تٱمین نمی‌شود؛ بلکه نتیجهٔ معکوس می‌گیرید. کاری‌ است کاملاً بی‌فایده و کاملا ضرردار. خانم، اگرچه صد و سه‌ساله باشد، از این شوخی بدش می‌آید. شما که عاقلید، چرا سخنی می‌گویید که هیچ فایده‌ای ندارد و خیلی ضرر دارد؟ آنانشان که عاقل‌ترند، شرمنده می‌شوند و پاسخی ندارند، اما برخی‌شان که عقلشان کمتر است، می‌گویند: «ترک عادت، موجب مرض است. ما به این شوخی‌ها عادت کرده‌ایم. نمی‌توانیم ترک کنید.» 🌸 خبر خوب بنده کسان بسیاری را از این شوخی منصرف کرده‌ام. آنانی که نمی‌دانستند بد است و می‌پنداشتند خودشیرینی و تفریح است، زود پذیرفته‌اند و این «عمل قبیح» را زود ترک کرده‌اند. اما آنانی که می پنداشتند عادت کرده‌اند و ترک آن بیمارشان می‌کند، با اندکی پیگیری و تمرین، آن را ترک کرده‌اند. این از عادت‌هایی است که می‌شود با اندکی ریاضت و مراقبت، آن را ترک کرد. 🔻 سخن پایانی شمایانی که به این بلا مبتلایید، از اکنون عزمتان را بر ترک آن عزم کنید. دوهفته‌ای درمان می‌شوید. به امید خدا. ۳ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

💎 ریش‌گرفتن در دعای رجبیه 🖋 نویسنده: استاد ابوالفضل طریقه‌دار 🔹 دعای رجبیه از دعاهای پرمغزی است که مسلمانان در سراسر ماه رجب می‌خوانند. این دعا از امام صادق(ع) نقل شده و حالت عشق‌بازی عاشق را به درگاه معشوق به همراه تضرع و خضوع، ترسیم می‌کند. اما دو نکته در مورد نحوه خواندن این دعا قابل تامل است: اول: آیا واقعا وقتی به فراز «حرم شیبتی علی‌النار» می‌رسیم باید ریش خود را با دست چپ بگیریم و انگشت راست خود را تکان دهیم؟ به نظر می‌رسد که اولا: این ریش‌گرفتن و انگشت تکان‌دادن، حالت تضرع بوده که به امام صادق دست داده و جزء دعا نیست ( دقت کنید جزء دعا نیست) یعنی راوی می‌گوید که امام در دعا چنین حالتی به او دست داد نه اینکه فرموده باشد ما هم چنین کنیم. ثانیا: این حالت التماس و تضرع امام، واقعی بود، ایشان با توجه کامل به جمله‌ها و واژه‌ها و فهم عمیق از آن‌ها به حالت گریه و تضرع افتاد و التماس‌گونه و واقعی، در برابر خدا ريش مبارک‌اش را گرفت و گفت: ای خدا، ای صاحب جلال و اکرام، به من رحم کن و جهنم را بر من حرام فرما. دوم: زنان مومن که این دعا را می‌خوانند، یا مردان بی‌ریش، چه کنند؟ پس آن ریش گرفتن، ویژه امام بوده و اگر اندکی در فضای این دعا تامل کنیم پی می‌بریم که این حالت، رفتاری خارج از دعا و ویژه آن حضرت بوده است. ولی ما که می‌خوانیم معمولا چنین حالتی نداریم، لذا به‌صورت تصنعی ریش خود را می‌گیریم و انگشت‌مان را تکان می‌دهیم و همین حالت سطحی و ساختگی، باعث تعجب و شاید تمسخر شود، در مسجد دیدم که بعضی جوانان ریش خود را گرفته بودند و انگشت خود را به شکل خاصی تکان می‌دادند و می‌خندیدند. 🔸بعضی توجیه کرده‌اند که «شیبه» به معنای ریش نیست، بلکه به معنای پیری و ناتوانی است، یعنی خدایا بدن ضعیف مرا از آتش نگه دار. اگر این توجیه درست باشد اولا: باز همان حالت ویژه امام بوده و جزء دعا نیست. ثانیا: انگشت تکان‌دادن را چگونه توجیه کنیم؟ 🔸ما می‌توانیم به مردم بگوییم لازم نیست این کار را بکنید، بلکه هنگام رسیدن به این قسمت دست خود را به همان صورت دعا، بالا بگیرید، چنان‌که بعضی از علما چنین می‌کنند. ۸ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 بعثت پیامبر رحمت، روز پیوند آشکار آسمان و زمین، مبارکا بادا! ۱۰ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک‌های زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/mazaheri_esfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir

🌹 جنگ و صلح همسران (۱۲) ✍ نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری 🟢 وسواس را درمان کنیم. پاره‌ای از آفت‌ها، به‌تنهایی، می‌توانند زندگی خانوادگی را زمین بزنند. «وسواس»، از آن آفت‌های دانه‌درشتی است که برای سرنگونی بنای یک زندگی کافی‌ است. اگر وسواس، درمان نشود، آن قدرت را دارد که سقف خانه را بر سر اهل خانه آوار کند. توان تخریبی این اختلال چندان است که از خانه و خانواده، دمار بر می‌آورد. 🔴 انکار ناروا از پرزیان‌ترین اوصاف وسواس آن است که انکار می‌شود؛ انکار ناروا. بدیهی است که وقتی بیماری‌ای انکار شود، درمان نمی‌شود؛ مگر کار به انتحار برسد؛ چنان شدید شود که دیگر قابل انکار نباشد. اختیار از دست شخص وسواسی بیرون رود و به‌اجبار یا به‌ناچار، تن به درمان دهد یا وادار به درمان شود. ⁉️ چرا انکار؟ در فرهنگ جامعه، برخی از بیماری‌ها، «باکلاس» است! بنابرمثال: کسی که قلبش درد می‌کند یا عمل باز قلب کرده است، آشکارا به همه می‌گوید. بامناسبت و بی‌مناسبت، عمل باز قلبش را جار می‌زند، اما در این فرهنگ، هر اختلالی که به اعصاب یا روان مربوط شود، گویا ننگ است. 🎙 از زبان مشاور 🔵 آوارگی یک خانواده آقای نیشابوری نزدم آمد به مشاوره. چشمانی پر از اشک داشت و دلی پر درد. گفت: ما یک خانوادهٔ پنج‌نفره‌ایم. همسرم وسواسی است. وسواس او همهٔ اعضای خانواده را رنجور کرده و خودش را بیشتر. گفتم: وسواس فکری دارد یا عملی؟ گفت: هر دو. آشوب‌های فکری او را آرام نمی‌گذارند و رفتارهای تکراری و گیردادن‌های سخت‌پیچانه‌اش، آرامش را از ما؛ من و فرزندانم و خود او، گرفته است. گفتم: درمان کرده‌اید؟ گفت: هر کاری که از یک مرد معمولی بر می‌آید، کرده‌ام؛ ایجاد رفاه، بردن به تفریح، غذاهای گوناگون، نصیحت، دعوا، قهر، تهدید به جدایی، ... . گفتم: دارودرمانی؟ گفت: بله، اما ناقص. خانمم دارودرمانی را نمی‌پسندند. با این‌که پنهان‌کاری می‌کنیم، اما هم می‌ترسد دیگران خبردار شوند و به او انگ بزنند، هم بعضی از خاله‌زنک‌ها که با خبر می‌شوند، او را می‌ترساند و منصرفش می‌کنند. گفتم: وسواس یک اختلال عصبی - روانی شناخته‌شده است و درمان دارد؛ اگر خیلی دیر اقدام نشود و دورهٔ درمان کامل شود. اما اگر زمان را از دست بدهید تا این اختلال، مزمن (کهنه) شود یا دورهٔ درمان را کامل نکنید، کار مشکل می‌شود؛ یعنی یک «مسئلهٔ» قابل درمان، به یک «مشکل» سخت‌درمان یا بی‌درمان بدل می‌شود. آقای نیشابوری، که درمانده شده بود، دیگر سخن نمی‌گفت. فقط گوش می‌کرد. او را دلداری دادم که: ناامید نباشید. از روان‌درمانی استفاده کنید، اما دارودرمانی، حتماً لازم است؛ نزد روان‌پزشکی دانا و توانا. تشویقش کردم از همهٔ توان مردانگی و مهارت‌های شوهری‌اش استفاده کند و خانم را راضی به دارودرمانی کند. گفت: اگر راضی نشد؟ گفتم: ایشان را نزد من بیاورید تا راضی‌شان کنم. این درد، بدون دارو، درمان نمی‌شود. {ادامه دارد. ان شاءالله} ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 جنگ و صلح همسران (۱۳) 🖋 نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری ⭕️ وسواس را درمان کنیم (۲) 🔻 ریشه‌های وسواس دربارهٔ ذات وسواس، باید مطالعهٔ عمیق شود، با روان‌شناسان، روان‌پزشکان، روان‌درمانگران، مشاوره شود. در اینجا تنها چند ریشهٔ اصلی و دانه‌درشت وسواس را می‌نمایانیم: ۱. وراثت پاره‌ای از بیماری‌های عصبی و روانی، قابل انتقال از نسلی به نسل بعدی است. ای بسا چندین نسل را شامل شود. این سخن مولوی، اینجا نیز مصداق دارد: رگ‌ رگ است این آب شیرین و آب شور در خلایق می‌رود تا نفخ صور با این توضیح که لزوماً تا نفخ صور استمرار نمی‌یابد. اگر نسلی آن را درمان کند، نیروی انتقالش به نسل‌های بعدی ضعیف می‌شود و ضعیف‌تر و ضعیف‌تر، تا توقف کامل. ۲. اضطراب وسواس، مولود اضطراب است. نمی‌توانیم کسی را بیابیم که وسواس داشته باشد، اما مضطرب نباشد؛ محال است. اضطراب، هیجان‌های کاذب و دلواپسی‌های نابه‌جا را می‌شوراند و اندک اندک، وسواس شکل می‌گیرد. اضطراب، بی‌قراری می‌آورد، مغز را بیش‌فعال ناروا می‌کند، وسواس متولد می‌شود. ۳. احساس تقصیر افراطی ما نمی‌گوییم که آدمی گناه کند و احساس گناه، رنجش ندهد. گناهکار باید خویشتن را ملامت کند تا به گناه عادت نکند و به توبه و جبران برخیزد، اما می‌گوییم: گناهکار، خود را ملامت کند تا توبه و جبران کند. پس از توبه و جبران، نباید خود را عذاب دهد. این سخن پیامبر اکرم (ص) را باور کند که: «اَلتَّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لا ذَنبَ لَه»؛ توبه‌کار، چونان کسی است که گناه نکرده‌. (الشهاب في‌ الحِکم و لآداب، ص ١٨) احساس تقصیر افراطی، شکنجهٔ روح است. این شکنجه، روان را آسیب می‌زند. روان رنجور، استعداد وسواس را فعال می‌کند. کسانی که دربارهٔ گذشتهٔ خود آرامش دارند، کمتر دچار اضطراب و وسواس می‌شوند، یا هیچ نمی‌شوند. ۴. سرزنش کسانی که فرزندانشان و دیگران را سرزنش می‌کنند، جنایتکارند؛ جنایتکارانی که خود را جنایتکار نمی‌دانند. سرزنش و وسواس، در چرخه‌ای معیوب گرفتارند؛ سرزنش، وسواس را می‌افزاید. وسواس، سرزنش بیشتر را جلب می‌کنند. هرچه ملامت بیشتر می‌شود، وسواس شدیدتر می‌شود و هرچه وسواس شدیدتر شود، سرزنشگر نادان را به ملامت بیشتر وا می‌دارد. راستی که ملامتگران، خیانتکاران‌اند! شوربختانه، به عنوان یک معلم، می گویم: فرهنگ و تربیت جامعه ما معیوب است، و یکی از عیب‌های دانه‌درشت، سرزنشگری است. کثیری از پدران و مادران و آدمیان جامعهٔ ما ملامت کننده‌اند. و ای بسا به نام «تربیت»، «ملامت» می‌کنند. سرزنشگران، چند زیان همزمان، به سرزنش‌شوندگان می‌زنند: یک. آنان را تحقیر می‌کنند. دو. آنان را مضطرب می‌کنند. سه. آنان را لجباز می‌کنند. این سخن‌ گران‌سنگ حضرت امیر را ببینید: «الإفراطُ في المَلامَةِ يَشُبُّ نِيرانَ اللَّجاجَةِ»؛ زیاده‌روى در سرزنش‌كردن، آتش لجاجت را شعله‌ور مى‌كند. (بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۲۳۲) خب! احساس حقارت، روان را می‌فشارد. اضطراب، روان را لجوج می‌کند. لجبازی، روان را کم‌مقدار یا بی‌مقدار می‌کند. و همهٔ این‌ها باز سرزنش را جلب می‌کنند. و همگی‌شان، اضطراب را می‌آشوبند. و در چنین معرکه‌ای، «وسواس»، سر بر می‌آورد! {ادامه دارد. ان شاءالله} ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🔹 ریحانگی زن (۱) 🖋 نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری 📙 منتشرشده در شمارهٔ ۱۴۶ ماهنامهٔ «خانهٔ خوبان»، بهمن ۱۴۰۰ ✔️ فایل پی‌دی‌اف 🔻 برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 جنگ و صلح همسران (۱۴) 🖋 نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری ⭕️ وسواس را درمان کنیم (۳) 🔻 (ادامهٔ ریشه‌های وسواس) ۵. کج‌فهمی احکام شرعی وسواس در طهارت استادی داشتیم که اکنون به جهان دیگر رفته است. حدود ۱۰ سال در حضور ایشان بودم. از مجتهدان درجهٔ اول بود. هیچگاه از ایشان هیچ عمل وسواسی ندیدم. همیشه با وضو بود. مُؤَذِّن به نیمهٔ اذان که می‌رسید، ایشان در محراب بود. به یاد ندارم اذان تمام شود و ایشان در محراب، قامت برای اقامت نماز جماعت، نبسته باشد. یک روز، مجلس مهمی داشت که طولانی شد. من هم در آن مجلس بودم. حواسم را جمع کردم که آیا امروز نیز، که فرصت نشد در منزل تجدید وضو کند، میان اذان، در محراب است؟ صَلای اذان که از مَأذَنه برخاست، فرصت به منزل رفتن برای تجدید وضو نبود. به وضوخانهٔ مسجد رفت. به چند دقیقه نرسید. هنوز اذان به میان نرسیده بود که ایشان، با محاسن آب‌چکان، در محراب، قامت بست! دیدم احکام طهارت چقدر آسان است و برخی از فقیهان و مردمان، چقدر آن را سخت می‌کنند! بخشی از مردم، نه! بسیاری از مردم، احکام طهارت و وضو و غسل را اشتباه می‌فهمند و اشتباه عمل می‌کنند. خود و دیگران را به زحمت می‌افکنند. برخی از کتاب‌های فقهی و نیز مدرسان فقه و نیز محصلان فقه، در این باب از ابواب فقه، راه افراط را می‌پیمایند. دکتر محمد کیهانی، روان‌پزشک مشهور قمی، می‌گفت: آمار وسواسی‌ها، در قم، بیش از جاهای دیگر کشور است. درست می‌گفت. ما خود داریم می‌بینیم. در «کتابُ الطَّهارَة» چندان مته به خشخاش می‌گذارند و چنان موی سپید را از ماست می‌کشند که ذهن را سخت درگیر می‌کند. ریشه‌های وسواس و آنچه وسواس را تشدید می‌کند، بسیار است. در مجال‌های دیگر، به آن دیگرها می‌پردازیم. 🔻 شکل‌های بروز وسواس وسواس، در چندین و چند لباس، خود را می‌نمایاند. برخی از دانه‌درشت‌ترین شکل‌های بروز وسواس، این‌هاست: ۱. وسواس در نظافت این شکل، از شایع‌ترین شکل‌های بروز وسواس است. خانم‌ها، به این چنگال وسواس، بیشتر گرفتار می‌شوند، اما آقایانِ مبتلا نیز کم نیستند. خانم‌ها، تمیزی منزل، برایشان مهم است. به چینش وسایل خانه، بها می‌دهند. این مهم‌بودن و بهادادن، فزاینده است؛ تا حَدّ وسواس شدید، پیش می‌رود. بخش عظیمی از انرژی ذهنی، روحی، جسمی، خانم‌ها مصروف این قضیه می‌شود. افسوس! ۲. وسواس در طهارت این شکل، در آقایان و خانم‌ها، یکسان است؛ تقریباً. احکام‌خوانان و احکام‌دانان، بیشتر به این نوع از وسواس مبتلا می‌شوند. ۳. وسواس در قرائت لغت‌دانان و تجوید‌خوانان، بیشتر به این نوع از وسواس گرفتار می‌شوند. خودِ عرب‌ها کمتر گرفتار می‌شوند؛ بسیار کمتر. نزدیک به هیچ. با ایشان بوده‌ام. به‌راحتی نماز و قرآن و دعا می‌خوانند. اما غیر عرب‌ها، که می‌خواهند ادای عرب‌ها را درآورند، گرفتار می‌شوند. بیشتر عرب‌ها هیچ توجهی به مخرجِ خروج الفاظ و تلفظ الفاظ ندارند، اما برخی از ما، در قرائت و تلفظ، از عرب‌ها پیشی می‌گیریم و دچار وسواس می‌شویم. ۴. وسواس در کنترل‌کردن کنترل رفتار کودک، کنترل قفلِ در، کنترل همه چیز سر جای خود بودن، ... . این کنترل‌کردن‌ها خودِ شخص و همنشینان و اطرافیانش را کلافه می‌کند. ۵. وسواس در حساب و کتاب درست است که باید حساب و کتابمان دقیق باشد، اما دقت زیاد، بدل به وسواس می‌شود. راست است که ادای حقوق دیگران واجب است، اما حقوقِ خود؛ حقِ جان خود، حقِ اعصاب خود، حقِ آرامش خود را بر پای حقوق دیگران قربانی‌کردن، نارواست. تعهد اجتماعی، ستودنی است، اما از حَدّ که بگذرد، به‌ستوه‌‌آورنده است. {ادامه دارد. ان‌شاءالله} ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ برای دنبال‌کردن رسانه‌هايمان به لینک زیر مراجعه کنید: 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 شجرهٔ طیبهٔ ۲۷ ساله، در آستانهٔ چاپ چهلم. 💎 کتاب «جوانان و انتخاب همسر»، به قلم استاد علی‌اکبر مظاهری ترجمه و منتشرشده به زبان‌های: ۱. انگلیسی ۲. اردو ۳. تامیلی ۴. عربی ۵. ترکی استانبولی و ... . ۲۰ اسفند ۱۴۰۰ 🌐http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://www.instagram.com/p/Ca67L5LqFHZ/?utm_medium=copy_link