🔶 سکوت محل کار، ابتلا به بیماریهای روانی را افزایش میدهد!
میگنا- مقابله با سطوح مختلف #مشکلات_روانی مانند احساس #تنهایی، #اضطراب، #افسردگی یکی از مشکلات #کارمندان کنونی است که بر عملکرد و همچنین بازده #اقتصادی تاثیرگذار است.
در دنیای کار #دیجیتالی امروز، ناخواسته در حال پرورش کارگران منزوی هستیم که اطلاعات را از رایانههای خود دریافت میکنند. در این دنیای کار، با گذشت ساعتها، تعداد کمی #کلمات در میان کارمندان رد و بدل میشود و تنها صدایی که شنیده میشود، صدای یکنواخت انگشتان بر روی صفحه کلید و یا ماوس است.
نتایج تحقیقات نشان می دهد، گفتوگوی عمومی طی یک دهه گذشته کاهش یافته و مردم دیگر مانند 30 سال پیش در محل کار با یکدیگر صحبت و ارتباط برقرار نمیکنند.
⚪ دنیایی متصل که ما به آن متصل نمی شویم
چگونه میتوان انتظار داشت، مشاغل، در دنیای #سکوت رونق بگیرند، جایی که #مکالمه در جایگاه دوم بعد از ارتباطات الکترونیکی قرار دارد؟ ما در مورد "دنیای متصل" صحبت میکنیم اما آیا واقعا با هم ارتباط داریم؟ آیا هر روز در دنیای واقعی با یکدیگر در ارتباط هستیم؟ پس بدانید، اگر اجازه دهیم که مکانهای کاری ما کاملا خودکار شوند، توانایی ارتباط از طریق گفتوگو را نابود خواهیم کرد.
در حال حاضر، در دورههای عدم اطمینان اقتصادی، بسیاری از مشاغل مشکلاتی دارند و در ایجاد فرهنگهای قوی و وفادار شغلی آسیبپذیرتر از گذشته شدند. در انگلستان، افراد به دلیل موضوع بریگزیت نگرانیهای شغلی زیادی را تجربه میکنند و تحت تاثیر استرس و فشارهای روحی روزمره قرار میگیرند. همه اینها زمینه ایجاد یک گروه کاری شاد ، پربار و موفق را مشکل ساز کرده است. اما کارکردن در سکوت پاسخی به این مشکلات نیست و باید با دیگران صحبت و ارتباط برقرار کنیم...... ادامه👇👇👇
http://www.migna.ir/news/48545/preview/
🔶 آیا جنسیت بر تجربه تنهایی در میانسالی تأثیر دارد؟
ميگنا- تحقیقات جدید به بررسی تنهایی در میانسالی و #سالمندی پرداخته است و نشان میدهد که تنهایی با بالا رفتن سن، افزایش مییابد. زندگی انسان با #روابط اجتماعی گسترده آغاز میشود، اما با گذشت زمان، #دوستیها کمتر شده، افراد درگیر زندگی خود میشوند و دوستان و آشنایان کمتری پیدا میکنند.
محققان اظهار کردند: مسیر تنهایی در میانسالی و سالمندی به جنسیت فرد بستگی دارد، #مردان معمولا در دوران میانسالی و زنان در پیری این احساس را بیشتر تجربه میکنند.
محقق ارشد این تحقیق تیلمان وون سوست از دانشگاه اسلو نروژ و همکاران وی، اظهار کردند: تنهایی معمولا واکنشی به تناقض بین کمیت و کیفیت مطلوب زندگی اجتماعی و روابط واقعی اجتماعی است.
محققان افزودند: تفاوت جنسیتی در روند تنهایی افراد در سنین مختلف مشاهده میشود، زنان از 40 تا 80 سالگی با افزایش مداوم تنهایی روبروهستند و این در حالی است که تنهایی مردان از منحنی یو شکل(U) پیروی میکند که بیشترین تنهایی در سن 40 و 80 سالگی است و بین این سنین، کمتر است.
در این مطالعه، بیش از 5000 بزرگسال نروژی مورد سنجش قرار گرفتند و پاسخ سؤوالات آنان درباره نگرش و انتظارات نسبت به #پیری بررسی شد. این مطالعه در دو سال 2002 و 2007 انجام شد.
محققان گفتند: "شرایط اجتماعی و محیطی در ایجاد تنهایی در مراحل بعدی زندگی نقش دارد. ناتوانی و نداشتن همسر با میزان بالاتر از تنهایی همراه است."
علاوه بر این، افردای که ویژگیهای شخصیتی مانند ثبات عاطفی و برونگرایی دارند، از #تنهایی کمتری در دوران پیری رنج میبرند......👇👇👇
http://www.migna.ir/news/49526
🔶 در دوران قرنطینه چه اتفاقاتی برای بدن و روان شما رخ میدهد؟
🔻خطر افسردگی و اضطراب در کمین مردم جهان است
میگنا- با وجود همه تلاشهای شما در قرنطینه برای وقت گذرانی مهم نیست که در این لحظه چقدر احساس سلامتی دارید، روانشناسان معتقدند که احساسات منفی و تجربیات مرتبط با #انزوای طولانی مدت برای همه ما به وجود خواهد آمد. انسانها موجودات اجتماعی هستند. بله، همه ما. در حالی که جهان گیری ویروس کرونا تا این لحظه شدید و بی سابقه است، مردم نیز شرایط انزوای بی سابقهای را تجربه میکنند. به عبارتی دیگر بسیاری از ما تا کنون تجربه قرنطینه در این سطح را نداشتیم.
♦ تأثیرات #انزوای اجتماعی بر بدن و ذهن ما در گروههای مختلفی، از فضانوردان تا افراد زندانی و از کودکانی که دچار مشکل نقص ایمنی هستند تا محققان قطب جنوب بارها و بارها مطالعه شده است. الگویی که از تجربیات آنها پدید آمده است، روشهای درک و پیشرفت را روشن میکند. اول از همه، مهم است که به خاطر انزوای شدید مغز شما احساس کسل بودن نکند. جان وینسنت، روانشناس بالینی در دانشگاه هیوستون، میگوید: «مردم وقتی که ورودی مثبتی به دنیای کوچک خود نداشته باشند، دچار بی حسی میشوند. ما میتوانیم انتظار داشته باشیم که #افسردگی شروع شود و سپس اضطراب که به نوعی برادر افسردگی محسوب میشود سراغ افراد میآید.»
♦ به گفته لارنس پالینکاس، که به بررسی سازگاری روانی-اجتماعی با محیطهای خاص در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی میپردازد، این علائم (افسردگی و اضطراب) به ویژه در حین قرنطینه کروناویروس شدید است. پالینکاس میگوید: «اغلب اوقات، اگر مدت زمانی کاملاً مشخص از افراد جدا شده باشید، تا نیمه کارها خوب پیش میروید. سپس یک تجربه سقوط انرژی را تجربه میکنید. اما در شرایطی نامشخص، مانند شرایطی که ما اکنون در آن قرار دارید و مطمئن نیستیم که چه مدت باید از اجتماع دور باشیم، به مرور احساس #اضطراب خواهیم کرد.»
♦ افرادی که در سلول انفرادی نگهداری میشوند یا دانشمندانی که در یک منطقه دور افتاده کار میکنند و میدانند که چه زمانی دوران دوری آنان از اجتماع به پایان میرسد، وضعیت مناسب تری دارند، اما افرادی که به دلیل Covid-۱۹ #دوری اجتماعی را تجربه میکنند ممکن است به زودی آرامش را تجربه نکنند. دکتر پالینکاس در این خصوص میگوید: «ارتباطات باز، شفاف و مداوم مهمترین کاری است که دولتها و سازمانها میتوانند انجام دهند: اطمینان حاصل کنید که مردم بدانند که چرا در درجه اول قرنطینه میشوند و در درجه دوم چه مدت انتظار میرود در قرنطینه بمانند. به نظر میرسد یک عامل بزرگ در تأثیر منفی روانی، سردرگمی در مورد آنچه اتفاق میافتد، نداشتن دستورالعملهای روشن یا دریافت پیامهای مختلف از سازمانهای مختلف است.» تاکنون، بسیاری از دولتها، از جمله ایالات متحده، این توصیه را رعایت نکرده اند.
♦ شاید موضوع نگران کنندهتر این باشد که فشار روانی #تنهایی میتواند در حوزه فیزیولوژیکی بروز پیدا کند. هری تیلور، که در مورد انزوای اجتماعی در افراد مسن، به ویژه در جامعه سیاه پوست مطالعه میکند، میگوید: «این یکی از بدترین کارهایی است که انسان میتواند برای رفاه عمومی خود انجام دهد اثر مرگ و میر ناشی از انزوای اجتماعی مانند کشیدن ۱۵ سیگار در روز است. به نظر میرسد در افراد مسنی که بیماریهایی مثل بیماریهای قلبی عروقی و آلزایمر دارند، تنهایی منجر به تشدید علائم میشود. اما اثرات تنهایی محدود به افراد بالای ۶۰ سال نمیشود»......ادامه مقاله👇👇👇
http://www.migna.ir/news/50016/preview/