eitaa logo
طلوع فکر و اندیشه
921 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
878 ویدیو
23 فایل
ارتباط با نویسنده کانال : @Musa1364 تا بنده نباشی تابنده نباشی کپی بشرط رفرنس مجاز است
مشاهده در ایتا
دانلود
طلوع فکر و اندیشه
🔴 نامه‌ای سرگشاده به شیخ رحمت بیگدلی و همفکران او درباره نسبت اسلام ناب محمدی با قرائت‌های تأویلی و رسانه‌محور جناب شیخ رحمت ؛ نوشتار اخیر شما درباره پیروزی زهران ممدانی، شهردار مسلمان نیویورک، اگرچه ظاهرا رنگ و بوی دفاع از یک مسلمان دارد، اما در باطن، دچار همان آفتی است که سال‌هاست اندیشه‌ی دینی را از درون تهی می‌کند : تبدیل اسلام ناب محمدی به قرائتی سلیقه‌ای و غرب‌ پسند. شما از اسلام ممدانی با شور و تحسین یاد کردید، اما در مقابل، بارها اسلام ایرانی و حاکمیت دینی برخاسته از آن را با کنایه و تمسخر نواختید. چرا اسلامی که توانسته با ولایت فقیه در برابر تمام کفر غرب سال‌ها بایستد را شما و همفکرانتان بارها و بارها می کوبید؟! این دوگانگی، نه نشانه‌ی روشنفکری، که نشانه‌ی غفلت از عمق رسالت دینی است. ■ اسلام ناب، نه آمریکایی است و نه تأویلی است یعنی اسلام ناب همان است که امام خمینی (ره) آن را در برابر اسلام آمریکایی تعریف کرد؛ اسلامی که در آن ایمان و عدالت، عبادت و سیاست، اخلاق و اجتماع در هم تنیده‌اند. شما اما با جداسازی دین از عرصه‌ی اجتماع، می‌گویید حاکمیت در حجاب نقشی ندارد. ای شیخ رحمت. اگر دین، فقط در حریم دل خلاصه شود، پس چرا پیامبر(ص) در مدینه حکومت تشکیل داد؟ چرا آیه‌ی الَّذینَ إِنْ مَكَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ. (حج/۴۱) تمکّن سیاسی مؤمنان را با اقامه‌ی نماز و امر به معروف پیوند زده است؟ اسلام، فقط برای اصلاح فرد نیست؛ برای اقامه‌ی قسط است. ■ حجاب؛ حق‌الله و حق‌المجتمع است. شما می‌ گویید حاکمیت نباید در مسئله‌ی حجاب ورود کند، چون امری شخصی است. اما فقه اهل‌بیت(ع) حجاب را نه تنها واجب فردی، بلکه واجب اجتماعی می‌داند، زیرا بی‌حجابی نظم عفت عمومی را می‌شکند. پیامبر(ص) فرمودند : کُلُّکُم راعٍ و کُلُّکُم مسؤولٌ عن رَعِیَّتِهِ همه مسئول‌اند، و این یعنی حتی حکومت موظف است مرزهای اخلاق اجتماعی را حفظ کند. تفکیک دین از حکومت، همان راهی است که سکولارها سال‌هاست می‌خواهند روحانیت را در آن گرفتار کنند. ■ نقد منصفانه سرمایه‌ی اصلاح است، اما وقتی نقد، شکل هجمه به چهره‌های دینی و انقلابی به خود می‌گیرد، از مسیر علم خارج و وارد میدان سیاست‌زدگی می‌شود. متأسفانه نوشته‌های شما اکثرا با لحن تخریب‌گرانه نسبت به روحانیونی منتشر می‌شود که به نظام و ولایت فقیه اعتقاد دارند، و در عین حال مطالب کذایی شما ، بدون بررسی سندی، در رسانه‌هایی بازنشر می‌شود که کارشان تحریف و تقطیع است. شایسته‌ی شما نیست که خوراک فکری جریان‌هایی را فراهم کنید که اسلام را نه برای اصلاح، بلکه برای انکار و مقابله می‌خواهند. ■ اسلام ممدانی یا اسلام محمدی؟ ما از مسلمان شدن و پیروزی هر مؤمن در هر نقطه‌ی جهان خوشحالیم، اما تفاوت بزرگی میان اسلام مهاجران در نیویورک و اسلام مجاهدان در جبهه‌های مقاومت وجود دارد ( که شما و هم‌فکران تان بارها اسلام جبهه مقاومت را کوبیده اند ) زهران ممدانی ممکن است فردی عدالت‌خواه باشد، اما اسلام او در چارچوب لیبرال دموکراسی تعریف می‌شود؛ اسلامی که هیچ سخنی از ولایت الهی، جهاد، یا اقامه‌ی حدود الهی ندارد. اسلام ناب، اسلامِ بدون مرز نیست؛ اسلامِ متکی بر ولایت است. اسلامی که اللّه در آن حاکم است، نه افکار عمومی غربی. ■ شیخ رحمت ؛ دعوت ما به دشمنی نیست؛ به بازنگری است. بیایید دین را از پنجره‌ی رسانه‌ها ننگریم، بلکه از آینه‌ی قرآن و سنت بخوانیم. بیایید از اسلام بی‌مسئولیت به اسلام مسئولانه بازگردیم. بیایید در کنار هم، چهره‌ی رحمانی اسلام را از درون تقویت کنیم، نه آن‌که با سهل‌انگاری در تفسیر، به دست دشمنان بسپاریم. امیرالمؤمنین(ع) هشدار دادند : یُفسِّرونَ القُرآنَ عَلی آرائِهِم ، قرآن را بر اساس رأی خود تفسیر می‌کنند. این همان خطری است که هر متفکر دینی باید از آن بپرهیزد. ✅ خلاصه ؛ اسلامِ ایرانی، ادامه‌ی همان اسلامِ محمدی و علوی است؛ اسلامی که خون داد، تا بماند؛ اسلامی که در برابر سلطه ایستاد، نه آن‌که برای تأیید غرب، حدود الهی را به تفسیر بسپارد. با احترام، اما با صلابت می‌گوییم : اسلام ناب، نه با شعارهای رسانه‌ای حفظ می‌شود، نه با تضعیف باورهای الهی مردم؛ بلکه با تبعیت از قرآن، اهل‌بیت و ولایت الهی است که می‌درخشد. ✍ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7051
🔴 سیاست حذف نرم؛ خیانت خاموش به نیروهای مؤمن و مؤثر در روزگار ما، برخی از مسئولان ظاهراً یاد گرفته‌اند که با چهره‌ای خندان، اما نیتی پنهان، بهترین نیروها را از میدان به در کنند. آنان اهل تقابل رو در رو نیستند؛ چون می‌دانند توان پاسخگویی ندارند. پس به جای مواجهه صادقانه، حذف نرم را پیش می‌گیرند؛ حذف بی‌سروصدا، اما حساب‌شده. امروز دیگر حذف‌ها نه با حکم رسمی و برگه اداری، بلکه با بی‌محلی، بی‌توجهی، و دور نگه داشتن از تصمیم‌ها انجام می‌شود. نامت را در جلسات ذکر می‌کنند، اما در فهرست تصمیم‌گیران جایی نداری ؛ می‌گویند : برادر خوب و فعالی هستی ، ولی در عمل، از همه مسئولیت‌ها کنار می‌گذارندت. این همان سیاست دوگانه‌ای است که از ترسِ تقابل، به نفاق مدیریتی رسیده است. چنین مدیرانی، نه اهل گفت‌وگوی صریح‌اند و نه تاب نقد و همراهیِ نیروهای مستقل را دارند. آن‌ها می‌خواهند همه یا مطیع باشند یا منزوی! و چه تلخ است که قربانیان این حذف نرم، معمولاً نیروهای متعهد، دلسوز و انقلابی‌اند؛ کسانی که درد مردم را می‌دانند و اهل معامله بر سر ارزش‌ها نیستند. اما تاریخ، همیشه حساب خود را دارد. حذف‌شدگانِ دیروز، صدای بیداریِ فردا خواهند شد. و آنان که به جای شایسته‌سالاری، حذف نرم را برگزیده‌اند، در نهایت در وجدان مردم حذف خواهند شد. ✍️ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7052
🔴 از انتخاب ، به‌عنوان شهردار نیویورک ذوق‌زده‌اند؛ گویی اسلام را در لبخند غربی‌ها می‌بینند. (ره) فرمودند : اگر آمریکا و اسرائیل لا إله إلا الله بگویند ما قبول نداریم. اسلامِ واقعی، زیر پرچم استکبار معنا ندارد. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7054
طلوع فکر و اندیشه
🔴 پاسخ تحلیلی به روایت تحریف‌ شدهٔ برجام و تحریم‌ها برخی می‌کوشند با روایت‌های ناقص، چنین القا کنند که همهٔ تحریم‌ها در دولت احمدی‌نژاد ایجاد شد و تنها برجام بود که ایران را از خطر نجات داد. اما تاریخ با اسناد بین‌المللی و واقعیت‌های سیاسی سخن می‌گوید، نه با تبلیغات رسانه‌ای. ■ تحریم، محصول لجاجت ایران نبود؛ محصول دشمنی غرب و جبهه استکبار بود. تحریم‌های شورای امنیت زمانی آغاز شد که ایران به‌دلیل پیشرفت در فناوری هسته‌ای بومی و مستقل از غرب در حال عبور از خطوط قرمز نظام سلطه بود. یعنی تحریم‌ها واکنش آمریکا و اروپا به استقلال علمی ملت ایران بود، نه نتیجهٔ اشتباه دولت وقت. اگر در آن دوران، ایران پای میز معامله‌ای ذلت‌بار می‌نشست، شاید تحریم نمی‌شد؛ اما استقلال و عزت را با فشار خریدیم، نه با لبخند. ■ قطعنامه‌ها بر اساس تصمیم دشمن صادر شد، نه اراده ما. این‌ که می‌گویند : در زمان احمدی‌نژاد ایران ذیل فصل هفتم رفت ، در ظاهر درست است، اما در واقع تحریف حقیقت است. ایران زیر فصل هفتم نرفت چون دولت وقت خطا کرد؛ بلکه چون دشمن می‌خواست فشار مشروع‌نما ایجاد کند تا ملت را از مسیر پیشرفت منصرف سازد. فصل هفتم یعنی تهدید به زور، اما مگر دشمن در هیچ زمانی با ما دوستی کرده بود؟ قطعنامه‌ها ابزار دشمنی بودند، نه نتیجهٔ سوءمدیریت. ■ برجام حسن روحانی و ظریف ، نرمش نبود؛ اعتماد بی‌محل بود. برجام را نه باید فتح‌الفتوح خواند، نه تصمیم نظام. نظام یعنی رهبری و مواضع رهبری در طول مذاکرات کاملاً روشن بود: 🔹 بارها فرمودند که به آمریکا اعتماد نیست. 🔹 تأکید کردند که خطوط قرمز باید رعایت شود. 🔹 پس از توافق نیز هشدار دادند که دشمن بدعهد است و نباید اقتصاد کشور به برجام گره بخورد. برجام تصمیم نظام نبود، بلکه اجازهٔ مشروط رهبری به دولت برای آزمودن راه دیپلماسی بود. و نتیجه همان شد که پیش‌بینی کردند: 🔺 آمریکا عهدشکنی کرد، 🔺 اروپا ناتوان ماند، 🔺 و ملت ایران هزینهٔ اعتماد به دشمن را پرداخت. ■ احمدی‌نژاد در دولت خود ؛ ایستاده بر عزت بود ، نه خم‌شده بر میز. در دوره احمدی‌نژاد، ایران نه یک سانت از حقوق خود عقب نشست و نه غنی‌سازی متوقف شد. با وجود تحریم‌ها، ایران به دستاوردهای بی‌نظیر هسته‌ای، موشکی و علمی رسید که پایه‌های بازدارندگی امروز ماست. در آن زمان ملت سختی کشید، اما عزت ملی حفظ شد. برعکس، در برجام با امتیاز دادن‌های گسترده، سانتریفیوژها خوابید و دشمن بیدارتر شد. ■ تحریم پس از برجام بیشتر شد، نه کمتر. اگر برجام نجات‌بخش بود، چرا بعد از امضای آن، آمریکا گسترده‌ترین تحریم‌های تاریخ را اعمال کرد؟ چرا دشمن، از برجام به عنوان اهرم محدودسازی ایران یاد کرد؟ چرا اقتصاد کشور را به انتظار لبخند آمریکا گره زدند و با خروج ترامپ همه چیز فرو ریخت؟ تحریم واقعی، زمانی آغاز شد که اعتماد به دشمن جای اتکاء به توان داخلی را گرفت. ■ تصمیم درست، همان نگاه رهبری بود زیرا ایشان فرمودند : من به این مذاکرات خوشبین نیستم، اما مخالفت هم نمی‌کنم؛ تجربه‌ای برای ملت خواهد شد. و چه تجربه‌ای ملت دید که لبخند دشمن یعنی دندانِ تیزِ تحریم. امروز همه می‌دانند: برجام نه راه‌حل بود، نه علاج؛ بلکه تله‌ای بود برای آزمون ساده‌لوحی سیاستمدارانِ غرب‌باور. ■ دشمن با دو لبخند و دو فریاد یک هدف را دنبال کرد. دوران احمدی‌نژاد را با فریاد تحریم زدند، و دوران برجام را با لبخندِ وعده فریب دادند. اما در هر دو، هدف یکی بود : توقف پیشرفت ایران و شکستن روح مقاومت. تفاوت فقط در روش بود: آن زمان دشمن می‌زد، در برجام، خودمان درِ خانه‌اش را زدیم. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7057
10.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴بالاخره روزی فرا می‌رسد که پرده‌ها کنار می‌روند، غوغای رسانه‌ها خاموش می‌شود و دل‌های آلوده به تردید در برابر حقیقت زانو می‌زنند. آن روز خواهی دید که سید علی، نه با شعار، بلکه با صبر، بصیرت و ایستادگی بر مسیر حق گام برداشت؛ همان مسیری که حسین‌بن‌علی(ع) آغازگرش بود و مهدی(عج) پایان‌دهنده‌اش خواهد بود. آنگاه خواهی فهمید که او در میان طوفان‌ها تنها پرچمدار حقیقت بود، و آنان که به او پشت کردند، در حقیقت به روشنایی پشت کردند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7059
🔴 خشکسالی، طغیان انسان و راه بازگشت خشکسالی تنها کمبود ابر و باران نیست؛ نشانه‌ای است از فاصله‌ی انسان با خالق آسمان‌ها و زمین. قرآن کریم در سوره علق ریشه این فاصله را چنین بیان می‌کند: كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ چنین نیست، بی‌گمان انسان سرکشی می‌کند. انسان آنگاه که خود را بی‌نیاز از خدا بپندارد، طغیان می‌کند. طغیان او در ظلم، فریب، دروغ، تهمت، حرمت‌شکنی، اسراف، بی‌عفتی و بی‌عدالتی جلوه می‌کند. و هرگاه این طغیان در جامعه فراگیر شود، برکت از آسمان و زمین برچیده می‌شود. ■ حضرت نوح (ع) قوم خود را به یک راه فراخواند؛ راهی که میان زمین و آسمان پیوند برقرار می‌کند : فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است. يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا تا باران پی‌درپی و پربرکت بر شما فرو فرستد. وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ... و شما را با اموال و فرزندان یاری کند و برایتان باغ‌ها و نهرها پدید آورد. نوح(ع) فرمولی جاودانه به بشر آموخت: استغفار، باران می‌آورد. وقتی دل‌ها از گناه پاک شود، آسمان نیز از ابر تهی نمی‌ماند. ■ اما سؤال : چرا در کشورهای غربی که ایمان ندارند، باران می‌بارد؟ این پرسش، در ظاهر علمی است، اما پاسخ آن را باید هم از منظر طبیعت و هم از منظر سنّت الهی دید. در نظام آفرینش، خداوند قانون‌هایی برای جهان قرار داده است؛ از جمله گردش بخار آب، تبخیر دریاها، و بارش ابرها. این قوانین عمومی‌اند و شامل همه ملت‌ها می‌شوند؛ چه مؤمن و چه کافر. همان‌گونه که خورشید بر همه می‌تابد، باران نیز بر همه می‌بارد : كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ ما هم به اینان و هم به آنان از بخشش پروردگارت بهره می‌دهیم. (اسراء/۲۰) اما تفاوت در برکت است، نه در بارش. بارانی که بر جامعه پاک می‌بارد، رشد می‌دهد و برکت می‌آورد. اما بارانی که بر جامعه غافل و آلوده فرو می‌ریزد، گاه به سیل و ویرانی بدل می‌شود، یا با همه فراوانی‌اش، دل‌ها را سیراب نمی‌کند. کشورهای غربی شاید قانون طبیعت را رعایت کنند، اما بسیاری از آنان از قانون فطرت جدا افتاده‌اند. آنچه دارند نظم مادی است، نه برکت معنوی . باور کنیم که : إِنَّ الْبَرَكَةَ فِي يَدِ اللَّهِ برکت در دست خداست. ■ طغیان عصر ما؛ خشکسالی اخلاقی پیش از خشکسالی آبی شروع شده بود. متأسفانه در جامعه امروز، خشکیِ زمین از خشکیِ دل‌ها آغاز شده است. فضای مجازی پر شده از تهمت، دروغ، تحقیر و بی‌حیایی. آبروی انسان‌ها چون برگِ پاییز بر زمین ریخته می‌شود. در معاملات، فریب و کلاه‌گذاری عادی شده است. مجالس شادی، از مسیر وقار و نجابت خارج شده و به صحنه‌ی نمایش تجمل و گناه بدل گردیده است. دروغ، غیبت، ریا، بدزبانی و خودخواهی، همان طغیانی است که قرآن از آن هشدار می‌دهد. آری؛ این‌ها همان گناهانی‌اند که راه برکت را می‌بندند. وقتی گناه در جامعه زیاد شود، خداوند نعمت را کم می‌کند تا انسان بیدار شود. چنان‌که قرآن می‌فرماید : ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ. فساد در خشکی و دریا به سبب کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شد. (روم/۴۱) ■ با این همه، درهای رحمت الهی بسته نیست. قرآن در سوره شوری می‌فرماید : وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ اوست که باران را پس از نومیدی فرو می‌فرستد و رحمتش را می‌گستراند؛ و اوست یاور ستوده. رحمت خدا منتظر بازگشت انسان است. اگر جامعه به سمت صداقت، پاکی، انصاف و استغفار برگردد، باران نه‌تنها از آسمان، که از دل‌ها فرو خواهد بارید. ✅ مشکل امروز ما فقط خشکسالی زمین نیست؛ خشکسالی دل‌هاست. راه چاره هم فقط بارورسازی ابر نیست، بلکه بارورسازی ایمان و اخلاق است. باید به خدا بازگردیم، از گناه فاصله بگیریم، از فضای مجازی گناه‌زا تا معامله‌های بی‌انصافانه، از دل‌سردی تا دروغ، از تجمل تا تهمت. بازگشت به خدا، یعنی بازگشت برکت، بازگشت آرامش، بازگشت باران. وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ اگر مردم شهرها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنان می‌گشودیم. (اعراف/۹۶) خدایا، باران رحمتت را بر ما بفرست؛ نه فقط بر زمین، که بر دل‌های خشکیده‌ی ما. دل‌هایی که از گناه تیره گشته‌اند، با نور توبه زنده گردان. و به ما بیاموز که اگر زمین تشنه است، نخست باید دل را سیراب کنیم. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7059
🔴 خطاب به سکولارهای وطنی دین را نمی‌توان از سیاست جدا کرد از روزی که پیامبران الهی قدم در مسیر هدایت بشر نهادند، دین با سیاست گره خورده است. حضرت موسی(ع) در برابر فرعون قیام کرد، نه تنها برای آزادی عبادت، بلکه برای برپایی عدالت اجتماعی. حضرت عیسی(ع) در مقابل تحریف‌گران دین ایستاد و پیامبر اعظم(ص) در مدینه، نخستین حکومت اسلامی را بنیان نهاد؛ حکومتی که در آن عبادت و عدالت، شریعت و سیاست، در هم تنیده بود. با این حال، از قرون اخیر و به‌ویژه از دوران استعمار، اندیشه‌ای بی‌ریشه به نام سکولاریسم به سرزمین‌های اسلامی راه یافت؛ اندیشه‌ای که می‌خواست دین را در حصار محراب و مسجد زندانی کند تا میدان سیاست برای قدرت‌طلبان خالی بماند. این تفکر، با شعار ؛ دین از سیاست جداست ، در عمل راه را برای استبداد، غارت و سلطه بیگانگان هموار ساخت. اما تاریخ معاصر ایران گواهی روشن بر بطلان این اندیشه است. انقلاب مشروطه زمانی به انحراف رفت که روح دین از آن جدا شد. در نهضت ملی شدن نفت، حضور علما و دین‌باوران بود که مردم را به میدان آورد. و در نهایت، امام خمینی(ره) با در هم شکستن مرزهای ساختگی میان دین و سیاست، نشان داد که اسلام، دینی برای زندگی است نه گوشه‌نشینی. آری، انقلاب اسلامی ایران، پاسخی بود به همان تفکر سکولاریستی که قرن‌ها دین را از عرصه قدرت و عدالت تبعید کرده بود. در این سرزمین، دین نه‌تنها جدا از سیاست نیست، بلکه سیاست در ذیل دین معنا می‌یابد. ■ ای سکولارهای وطنی ؛ اگر سیاست را از دین جدا می‌خواهید، بفرمایید با کدام معیار می‌توان از فساد جلوگیری کرد؟ با کدام منطق می‌توان عدالت را برپا ساخت؟ سیاست بدون دین، قدرتی است کور؛ و قدرت کور، جز ظلم و تباهی نمی‌زاید. امروز که جهان اسلام در آتش تبعیض و نفاق می‌سوزد، تنها الگوی موفق سیاسی-دینی در جهان، نظامی است که از متن قرآن برخاسته و بر محور ولایت فقیه استوار است. اگر علی(ع) در محراب شهید شد، نه به خاطر نماز، بلکه به خاطر اجرای عدالت در سیاست بود. دین از سیاست جدا نیست؛ چون خداوند، خالق هم دین است و هم جامعه. و اسلام، دینی است که تا قسط و عدالت برپا نشود، مأموریتش تمام نخواهد شد. ✍️ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7062
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 سخنرانی شیخ قمی در مدرسه علمیه علوی شهر هیدج استان زنجان 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7064