°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت105 #ترانه صدای منحوس بابا پیچید: - اول بابات و حالا خودت پسر جون اره؟ از روز اول هم چهره ات برام اشنا بود! شما خیلی چیزا به ما بدهکارید! اون پدرت و مادرت که با خون شون تقاص پس دادن و حالا تو.. مهدی خشک شده بود و گیج شده بود. با بهت گفت: - تو پدر و مادر مو می شناسی؟ بابا خنده ای کرد که حس کردم صدای خنده شیطان به گوشم خورد : - اوه بعله خبر نداری حالا که اخرای زندگیته بزار برات تعریف کنم! تو دختره ی خیر سر توهم گوش بده اولین نفری که فهمید نفوذی هستم از کشور دیگه توی کشور ایران و سعی دارم کشور و به اشوب بکشم و منافع مو بالا ببرم تا این نظام منحوس و از کار افتاده رو از بین ببرم زن م بود! حواسم بهش نبود تا سر گردندم دیدم از بسیج و این مزخرفات که مال 1000 سال پیشه سر دراورد! فهمید! اسناد و مدارکی دید شروع کرد برای من فاز اخوندی برداشت و حلال و حروم کرد کارش که به جایی نرسید دوسش داشتما وقتی اون یه تیکه پارچه مشکی و انداخت رو سرش و ابرومو جلوی دوستام برد از چشم افتاد! خفه اش کردم توی خواب! نفر بعدی پسرم بود! افتاده بود با چند تا بچه بسیجی و با فرمانده های پایگاه اون بچه ها رفیق شد! بابات و بود و یکی دیگه! خیلی بچه بودین! دستور دادم بکشنتون اما اون احمقی که بهش سپردم دل رحم بود و ولتون کرد توی خیابون اون فرمانده رو که پسرم بهش امار می داد رو خودم زیر گرفتم ولی بابات قرار بود کاریش نداشته باشم خیلی داشت موی دماغ می شت و به یه چیزایی پی برده بود مجبور شدم صحنه سازی کنم! فقط دست بردم تو ماشین شون و با مامانت شوت شدن توی دره مرگ باحالی بود مثل فیلم ها! راستش می دونی سوختن! اصلا چیزی نموند که قبری براشون بزنن! فقط مجلس گرفتن! تا دیدمت فهمیدم چقدر شبیهه باباتی! تا تحقیق کردم و دیدم بعله! شاخ شمشاد شو سر به نیست نکرده بودن! شاید هم قسمت بوده دخترمم ببینم که به پدرش خیانت کرده و دوتایی تونو بکشم! و بگن رفتن بودن ماه عسل شب توی جنگل گم شدن و وقتی با ماشین توی پرتگاه افتادن پیداشون کردن هووم؟ باورم نمی شد بابا انقدر بی رحم باشه! هم مادرم هم برادرم هم فرمانده پایگاه هم پدر و مادر مهدی و .. مهدی از خشم می لرزید. نمی تونستم تحمل کنم. باید یه بلایی سرش میاوردم. باید این شیطان و از زمین محو می کردم! یه سنگ برداشتم و با خشم از پشت درخت بیرون اومدم با خشم سمت ش رفتم و داد زدم: - خودم می کشمت خودم انتقام مامان مو ازت می گیرم تو.. فریاد مهدی با صدای تیر یکی شد! روی دو زانو روی زمین افتادم.

🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊 🕊🌹 🕊 ࢪمآن↻⇦ 💜جبهہ‌ۍ‌ عآشقۍ💜 #بہ_قلم_بانو #قسمت105 #ارغوان سری تکون دادم و گفتم: - اون پسر بچه که توی اتاق خواب بود مال شماست؟یعنی بچه شماست،؟ بی بی زینب خندید و گفت: - نه عزیزم اون نوه منه پسرام با خانوم هاشون اومدن روستا رفتن اطراف گشت بزنن نوه ام که خواب بود رو گذاشتن پیش من. اهانی گفتم. با رسیدن به درمونگاه داخل رفتیم و بی بی سمت یه مرد که مثل خودش سن بالا ولی سرحال بود رفت و گفت: - دخترم به هوش اومده اقا مردا چطورن؟ به کدخدا نگاه کردم و گفتم: - سلام کدخدا. لبخند مهربونی زد و گفت: - سلام دخترکم خوبی؟حالت چطوره؟بهتری؟ سری تکون دادم و گفتم: - به لطف شما ممنون. کدخدا گفت: - خداروشکر برین داخل. داخل اتاق رفتیم. سریع بالای سر محمد رفتم که خواب بود و یه سرم و یه کیسه خون بهش وصل بود. امیر ارسلان و روی تخت نشوندم و دست محمد و گرفتم که چشماش باز شد. بهم نگاه کرد و گفت: - ارغوانم اومدی. سری تکون دادم و گفتم: - محمد خوبی؟ سری تکون داد و گفت: - خوبم تو خوبی؟چیزی ت که نشد؟ سری به عنوان منفی تکون دادم نگاهشو به امیر ارسلان دوخت و گفت: - امیر ارسلان چطوره؟ امیر ارسلان با چشای درشتش بهش خیره بود و دستشو می خورد. گفتم: - خوبه حتما گرسنشه. امیر رو بغل کردم و محمد گفت: - فرزاد و حسن کجان؟ نمی دونمی زمرمه کردم و کدخدا گفت: - اونا خوبن بابا توی اتاق دیگن یکی شون که سرش شکسته که جدی نبوده و خوابه اون یکی هم دستش شکسته که باز خداروشکر جدی نبوده و اتل بستن. نفس راحتی کشیدیم و محمد گفت: - من حالم خوبه این سرم ها هم تمام شدن می شه بگید در بیارن؟ کدخدا گفت: - الان امین رو صدا می زنم. و رفت بیرون. با یه دکتر جون برگشت و سرم ها رو باز کرد و گفت: - خداروشکر حالتون خوبه می تونید برید. سری تکون دادیم و با کمک کدخدا محمد نشست. جوری به محمد کمک می کرد که انگار بچه اشه! برگشتیم خونه کدخدا و قرار بود حسن و فرزاد شب مرخص بشن و خداروشکر خوب بودن. اول از همه از سوپ ی که عروس بی بی زینب درست کرده بود به امیر ارسلان دادم و خوابوندمش. سر جاش گذاشتمش و پتو رو روش کشیدم کنار محمد نشستم. بی بی گفت: - ماشاء الله جون اید بهتون نمی خوره یه بچه داشته باشید مگه کی عروسی کردید؟ محمد با خنده گفت: - هنوز عروسی نکردیم . بی بی و کدخدا و عروس ها و پسر هاش با تعجب نگاهمون کردن. خنده امو قورت دادم حالا بدبخت ها چه فکر هایی می کنن. گفتم: - یعنی خوب ما سه سال پیش همو می خواستیم یه مشکلاتی پیش اومد جدا شدیم و دوباره بعد سه سال تازه یک هفته است همو پیدا کردیم امید ارسلان رو هم من دیروز به فرزندی قبول کردم. سری تکون دادن و حال بی بی و کدخدا یه طوری شد. یکی از پسراش گفت: - مامان باز یاد محمد افتادی؟ اشک از چشمای بی بی سر خورد پایین و گفت: - نمی دونم بچه ام کجاست!زنده است یا مرده!خدا لعنتت کنه سهند. محمد گفت: - چیزی شده؟ پسر بی بی گفت: - مسعله قدیمی هست مادر و پدر من یه بچه به فرزندی قبول کردن پسر عموی مادرم سهند چون مادرم با پدرم ازدواج کرد برای انتقال ترمز ماشین رو می بره و وقتی مادر و پدرم تصادف می کنن محمد رو بر می داره و غیب ش می زنه. سری تکون دادیم و گفتم: - چه جالب اتفاقا اسم همسرم محمده اسم پدرش هم سهنده.

🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت105 #غزال فرهاد لبخندی زد و گفت: - مگه میشه کسی پیش تو باشه و عاشقت نشه؟ لبخندی زدم و گفتم: - خوشحالم که برگشتی داداشی واقعا بهت نیاز دارم. دستامو توی دست هاش فشرد و گفت: - اومدم کنارت باشم اشتباه گذشته رو جبران کنم. سری تکون دادم و گفتم: - توی سند ها ادرس یه وکیل هست باید بریم پیش اون وکیل ظاهر انگار بابا دو تا وکیل داشته! فرهاد سری تکون داد و گفت: - خیلی خب بلند شین بریم ماشین باهامه. متعجب گفتم: - ماشین مال کیه؟ فرهاد بلند شد و گفت: - مال صاحب کمپ هست اونجا بهم کار داده ماشین ش هم فعلا دستمه که برم و بیام و کار ها رو انجام بدم. سری تکون دادم و محمد و صدا کردم که فوری اومد انگار منتظر بود فقط صداش بزنم. دستشو گرفتم و گفتم: - خیلی خب بریم. فرهاد نگاه دیگه ای به محمد انداخت و سری تکون داد. هنوز باورش نشده بود شاین تمام زندگی شو داده بود دست من! یه پیامک اومد روی گوشیم! بازش کردم این بود متن ش: - سلام شایانم باید حتما ببینمت بیا به این ادرس مراقب باش کسی تعقیبت نکنه برای اینکه مطمعن بشی شایانم اوم روز و می گم که داداشت توی انباری ویلام توی شمال بود ساعت 5 عصر منتظرتم. یعنی چیکار داشت یا من؟ نگران شده بودم و این به بچه هم سرایت کرده بود و مدام ول می کرد و بی قراری می کرد. با نفس های عمیق سعی کردم اروم باشم. سوار پژو صاحب کار فرهاد شدیم که بهمون نگاهی انداخت و گفت: - ابجی چرا رفتی عقب؟ دستمو دور محمد حلقه کردم و گفتم: - محمد نمی تونه جدا از من بشینه باید کارش باشم این فسقل هم نمی زاره بغلش کنم. سری تکون داد و حرکت کرد محمد با صدای ارومی کنار گوشم گفت: - مامانی کجا می ریم؟ دستی به موهاش کشیدم و گفتم: - می ریم یه جایی من کار دارم ناهار خوردی؟ سری به عنوان منفی تکون داد و گفت: - تو که پیشم نبودی اشتها نداشتم. رو به فرهاد گفت: - داداش پیش یه سوپرمارکت وایسا. باشه ای گفت و یکم جلوتر ایستاد و گفت: - اینم سوپر مارکت.

👻👻😬👻😬😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت105 #سارینا کامیار پوفی کشید و گفت: - مگه اونا مغز هم دارن؟ سری تکون دادم و گفتم: - دارن اما اکبند مونده ازش استفاده نمی کنن. سری به نشونه تاعید تکون داد وگفت: - سامیار در چه وعضیته؟ روسری مو درست تر کردم و گفتم: - اونا اوکی ان مشکلی ندارن فقط راجب اون اب اسید و اسانسور چیزی نگفتم توهم نگو. باشه ای گفت برگشت سمتم و گفت: - بازم می گم من نبودم کاری نمی کنی حله؟ سوتی نمی دی باید نشون بدی یکی مثل خودشونی . اوکی رو دادم و پایین رفتیم. پسرا توی حیاط و باغ بودن دخترا تو. روی یکی از میز ها نشستم و گفتم: - لیدی های جذاب منم می خوام به جمع تون بپیوندم . یکی از دخترا که اصلا یه تیکه پارچه هم نپوشیده بود و داشت شراب می خورد گفت: - اوووه حتما خانوم از مرگ نجات یافته منتظر حضورت بودیم بانو. نگاهمو به مواد مخدر که شکل ادامس روی میز بود انداختم و برداشتم توی دستم و دستمو پایین بردم و گفتم: - بدون حس و حال که نمی شه و سریع همون طور استین مو کج کردم که افتاد توی دستم ادامس و انداختمش توی دهن ام. و اون مواد و جا دادن تو استین ام. یکی دیگه اشون گفت: - مشروب چی؟افتخار می دی ساقی ت باشم؟ چشمکی زدم و گفتم: - اون که بعله ولی باهم بخوری فاز می پره من با این جور ترم می خوام شب ام خوش باشه. و بلند خندیدم. حدود یه ربع که گذشت همه مست و اش و لاش بودن. دروغ چرا با دیدن همچین صحنه هایی گریه ام می گرفت این همه نوجوون درگیر مواد و لذت های دنیا و لذت جویی و خود نمایی ان! نفس عمیقی کشیدم تا خودمو کنترل کنم. خدا عاقبت همه رو به خیر کنه! خدا اگاه شون کنه! البته که اگاه ان اما هر فردی خودش مسیر زندگی شو انتخاب می کنه. منم مثل خودشون قهقهه های مصنوعی می زدم و خودمو و شل و ول گیج جلوه می دادم فقط می خواستم این مجلس کذایی زود تر تمام بشه! یهو همون دختره که نیم وجب پارچه هم تن ش نبود بین عالم مستی و خماری گفت: - اخ که چه شود این مهمونی حسن تاراج قراره ملیارد بشی با اون قرص ها . و بعد چشاش روی هم افتاد اه. یهو صدای داد چند نفر از بیرون بلند شد. سریع بلند شدیم و سمت بیرون رفتیم یه لحضه داشت یادم می رفت با الان ادای مست ها رو در بیارم. با قدم های شل و ول سمت بیرون رفتم و دستمو به سرم گرفتم که صدای جیغ بلند شدم و شالاپپپ. یکی از اسمون افتاد جلوم و چشماش باز بود داشت بهم نگاه می کرد و خون از سرش ریخت روی کل صورت ش و چشاش. چشام از فرط ترس گرد شده بود و فرو ریختم. #کامیار پسره احمق انقدر خورده بود نفهمید و رفت بالا خودشو پرت کرد پایین پسرا چند نفری با دیدن خون اوق زدن و دقیقا زمانی که سارینا اومد بیرون افتاد جلوش و دو تا از دخترا از حال رفتن سارینا شکه با چشای گرد شده داشت نگاه می کرد وای لو مون نده که از حال رفت. خداروشکر. سریع بلند ش کردم و بردمش بالا. 1ماه بعد

🩷✨🩷✨🩷✨🩷✨🩷✨ #ناحله #قسمت105 اسم رو کتاب رو خوندم: "سلام بر ابراهیم" صفحه هاش رو ورق زدم رفتم نزدیک پسره وگفتم : _چقده قیمتش؟ بدون اینکه نگام کنه گفت: +اون آقا حساب کردن رد نگاهش و گرفتم ورسیدم به محمد که جلو حسینیه ایستاده بود کتاب رو دستم گرفتم و رفتم طرف حسینه ترجیح دادم فعلا چیزی نگم رفتم داخل و پیش بچه ها نشستم صبحانه رو خوردیم و برگشتیم طرف اتوبوس وقت رفتنمون یادم افتاد آخرم نشد چندتا عکس بگیرم ایستادم و برای اینکه تو خاطراتم بمونه از ورودیش عکس گرفتم محمد: از دیروز یه حال عجیبی دارم چیزی که فاطمه گفت و من هم ناخوداگاه در جوابش یه چیز گفتم خیلی ناراحتم کرده بود کل شب رو به این فکر کردم که چرا انقدر ارزش پیدا کردوبرام مهم شده حرفاش و چراوقتی بهش فکر میکنم آروم میشم از این حسای مسخره ای که افتاده بود به جونم عذاب وجدان گرفتم داشتم فراموش میکردم که صبح دوباره دیدمش خیلی خوب حجاب کرده بود وپشت اون حجاب خیلی معصوم شده بود. سعی میکردم تو اتوبوس بیشتر کنار راننده و محسن بشینم دلم نمیخواست نگاهم حتی نا خواسته بهش بیافته سرم رو به صندلی تیکه دادم که محسن گفت: +داداش چرا اینجا نشستی کمرت درد میگیره .برو رو صندلیت دیگه _نه اشکالی نداره چشمام رو بستم و یاد امروز صبح افتادم خیلی خوب بود که راجع به شهدا میخوند خوشحال شدم از اینکه هر روز با روز قبلش تفاوت داشت به خاطر اینکه از دلش در اورده باشم و حلالیت بخوام اون کتاب رو براش گرفتم چند دیقه گذشت و حاج آقا که راوی مون بود قرار شد برامون حرف بزنه رفتم و نشستم سر جام و با دقت به صحبتاشون گوش میکردم با اینکه بیشترش رو تو سفرایی که اومده بودم شنیدم _ فاطمه: محمد بالاخره اومد و نشست رو صندلیش. حاج آقا برامون حرف میزد و راجع به مسیر اطلاعاتی رو میداد از مظلومیت شهدای اروند بغضم گرفته بود حاج اقا گفته بود یه شهید تو آب پاداش دوتا شهید رو داره. چه غریبانه به شهادت رسیده بودن الان خیلی بیشتر از همیشه میفهمیدمشون و دوسشون داشتم حاج آقا چندین بار گفت شما دعوت شده شهدایین اگه شهدا دعوتتون نمیکردن مطمئن باشین نمیتونستین بیاین این حرفا حس خوبی رو بهم القا میکرد کم کم داشتم درکشون میکردم حرفاش تموم شد و نشست یاد محمد افتادم بهش نگاه کردم به دستاش زل زده بود یک دفعه از جاش بلند شد و خواست بره که صداش زدم: _آقا محمد با تعجب و به سرعت برگشت عقب انگار باورش نمیشد من صداش زدم با بهت بهم نگاه کرد ادامه دادم: _من بابت حرفام شرمندم .خیلی عذر میخوام ازتون. شمام لطف کنید بشینید جاتون! محمد چند ثانیه بهم خیره شد نگاه پر از حیرت ریحانه ام از روصورتم کنار نمیرفت سعی کردم بی توجه به تعجبشون عادی باشم محمد نشست سر جاش که دوباره گفتم: _آقا محمد برای دومین بار با تعجب نگاهم کرد _بابت کتاب هم ممنونم ازتون تو همون حالت گفت: +خواهش میکنم سرم رو چرخوندم و از پنجره به بیرون زل زدم. ریحانه هم با تعجب نگاهش رو من و محمد میچرخید خندم گرفته بود براخودمم عجیب بود این شجاعت یادنگاهای پر از تعجب محمد باعث میشد ناخودآگاه لبخند بزنم.. _ محمد رسیدم اروندکنار هنوز تو فکر رفتار عجیب فاطمه بودم سعی کردم فراموش کنم چفیه رو دور گردنم پیچیدم و رفتم پایین همه پیاده شده بودن قرار شد خیلی از هم دور نشیم و یک ساعت و نیم دیگه برگردیم کنار اتوبوس محسن گفت: +داداش نمیای؟ _شما برید من میام فاطمه و ریحانه نیومده بودن برگشتم تو اتوبوس ببینم چرا نیومدن پایین ریحانه ایستاده بود و فاطمه داشت از صندلی بالا میرفت. داشتم نگاهشون میکردم متوجه شد حضورم شدن فاطمه اومد پایین.. گفتم: _چیشده چرا نمیاین ؟ ریحانه: +کوله فاطمه گیر کرده پشت این کیفه،در نمیاد‌ بعدازیخورده تقلا کوله رو محکم کشیدم عقب که دونه های تسبیحم افتاد پایین ریحانه بلند گفت: +ای وای پاره شد!!!؟ فاطمه با ترس نگاهم کرد تا ببینه چه واکنشی نشون میدم حیف شد خیلی این تسبیح رو دوست داشتم یادگاری بابا بود کولش رو گذاشتم رو صندلی. فاطمه رو پاهاش نشست و دونه های تسبیح رو جمع میکرد و تو دستش میریخت گفتم: _خودم جمعشون میکنم شما زحمت نکشید. به حرفم توجهی نکرد و همشون رو جمع کرد فکر کردم جمع میکنه و میده به من ولی وقتی دیدم تو دستش نگه داشت بیخیال شدم و رفتم پایین منتظر شدم تا بیان چند دقیقه بعد تند اومدن پایین. رسیدیم‌به پل معلق ریحانه و فاطمه جلو میرفتن و من پشتشون بودم یه قسمت پل که رسیدیم خیلی تکون میخورد. فاطمه هم که انتظارش رو نداش یهو کج شد و دست ریحانه رو محکم گرفت و کشید.