°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت84 #راوی بعد از یک هفته مهدی چشم هایش را گشود! ان هم چه چشم باز کردنی! چشم هایش سرخ سرخ بودند چون که شیشه ماشین روی صورت ش افتاده بود ! اولین چیزی که نام برد ترانه بود! نیمه گمشده اش تکه ای از وجودش را صدا می زد! هیچکس نمی دانست چه بگوید! نه فرمانده اش جرعت گفتن داشت و نه بقیه! چشم هایش را بهانه کردند تا از جواب سوال دادن تفره بروند. دکتر تا چشم هایش را دید گفت باید برای مدتی بسته باشند! قطره های سوزناکی در انها ریخت که مهدی از درد فریادی کشید. چشم هایش را بست و چشم بند طبی بر روی ان ها زد. زیر لب مدام می گفت: - ترانه ام کجاست چرا نمی یاد نکند اتفاقی افتاده است؟ اصلا چه مدت است بیهوشم؟ اصلا چه شد که تریلی انچنان در و داغان مان کرد! بلاخره داروی های مسکن اثر کرد و به عالم بی خبری رفت! بیمارستان پر شده بود از ملاقات کننده! همون مهمان هایی که قرار بود امشب برای جشن عروسی بروند حالا تک تک می امدند بیمارستان و به ملاقات عروس و داماد رنج دیده می رفتند. دامادی که هر بار بهوش می امد عروس ش را می خواست و جواب سربالا می گرفت: - مهدی ترانه بیهوشه‌! -مهدی ترانه خوابه! - مهدی ترانه زیر سرمه - مهدی ترانه برای عکس برادری از بدن ش رفته و... و با شنیدن این حرف ها دلش را خوش می کرد که عزیزش در سلامت است! اما خوب می دانست اگر حالش خوب لود از جفت ش تکان نمی خورد! اما نمی خواست باور کند و همان حرف های بقیه را به زور به خودش تحمیل می کرد! لحضه ای بهوش بود و لحضه ای بی هوش! روز و شب ش با ان چشم هایی که هیچ چیز جز سیاهی نمی دید. یک هفته گذشت! بی تاب شده بود . بی تاب خانوم ش. تا دید سر و صدایی نیست عزم ش را جمع کرد و چشم بند ها رو در اورد.

🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊 🕊🌹 🕊 ࢪمآن↻⇦ 💜جبهہ‌ۍ‌ عآشقۍ💜 #بہ_قلم_بانو #قسمت84 #ارغوان ماشین و پارک کردم و که ماشین محمد ام کنار ماشین ام پارک شد و پیاده شدن. سمت اسانسور رفتم که اونا هم اومدن و فرزاد دکمه واحد رو زد نگاهی بهم انداخت و گفت: - تو استاد و می شناسی؟ بهش نگاه کردم که ادامه داد: - اخه گفت اشنایی براش؟ به محمد نگاه کردم که داشت نگاهم می کرد و گفت: - چیزی می خوای بگی؟ ابرویی بالا انداختم و گفتم: - عملیات تون چیه توی دانشگاه؟ جا خوردن همه اشون! نیش خندی زدم و گفتم: - حتما عملیات مهمی ام هست که شما سه تا رو فرستادن!اونم چه بهونه ای ادامه تحصیل برای مقطع بالا تر که اصلا کسی شک نمی کنه! فرزاد گفت: - از کجا فهمیدی؟ در اسانسور باز شد که بیرون اومدم و گفتم: - واسه من که می شناسمتون راحته فهمیدن ش یهویی سه تاتون با هم می خواید ادامه تحصیل بدید؟ اون استاده چی بود فامیل ش اها کروعی دقت کردم با اخم بهش نگاه می کنید فکر کنم یه سر کارتون بهش گره خورده اره؟ فرزاد خواست چیزی بگه که محمد جلوشو گرفت و گفت: - من نمی خوام تو درگیرش بشی باز زندگی ت زهرمار بشه!یه بار بابات زهرش کرده یه بار من به این چیزا فکر نکن انگار که اصلا چیزی نمی دونی. کوله امو روی دوشم جا به جا کردم و گفتم: - ولی دخترا یه حسی دارن به نام کنجکاوی!از این پسره کروعی خوشم نمیاد ولی اون انگار از من خوشش میاد می خوام بهش نزدیک بشم ببینم چی دستگیرم می شه! محمد چنان عصبی شد که بازومو محکم توی مشتش گرفت و گفت: - حق نداری نزدیک اون عوضی بشی! ایی از درد گفتم و صورت ام از درد جمع شد که متوجه کارش شد و سریع عقب کشید. بازومو ماساژ دادم و با صورتی در هم نگاهش کردم که سریع سمت خونه رفت و نموند. پسره ی دیونه سر لج ش هم شده باید این کارو انجام بدم.

🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩 🎩❄️ 🎩 ࢪمآن✉➣⇩ 🧡عࢪوس‌ننہ‌ام‌می‌شۍ؟🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت84 #باران توی ارایشگاه نشسته بودم و داشتم به خودم نگاه می کردم. این لباس عروس فرمالیته ی زیبای محجبه با یه دست گل صورتی! مامان و مادر امیر سر به سر هم می زاشتن و می خندیدن. با لبخند بهشون نگاه کردم. از جام بلند شدم و سمت شون رفتم. مامان دورم تاب خورد و اسپند دود کرد کل ارایشگاه بوی اسپند گرفته بود. مادر امیرعلی کل می زد و اسکناس روی سرم می ریخت. هر دوشونو بغل کردم و زدم زیر گریه. مامان سریع منو از خودش جدا کرد و گفت: - وای خدا داری گریه می کنی مامان جان؟ارایش ت خراب می شه عزیزم قربون اشکات برم چی شده عزیز دلم. مادر جون نشوندم روی صندلی و هر دوتاشون دو طرفم نشستن و مادر امیرعلی گفت: - چرا عروس خانوم گریه می کنه؟ اشک هامو پاک کردم و گفتم: - اشک شوقه اشک داشتن شماها اگر شما ها نبودید من نمی دونستم چطور باید زندگی کنم!اصلا زندگی بدون وجود خانواده معنایی نداره مخصوصا مادر های فرشته ای مثل شما توروخدا هیچ وقت من و امیرعلی رو تنها نزارید ما دق می کنیم. مامان توی بغلش گرفتمم و گفت: - دور اون چهره ات بشم که شبیهه فرشته ها شدی معلومه که تنهات نمی زارم من تو رو تازه پیدا کردم عزیزم. مادر جون هم پیشونی مو بوسید و گفت: - بعله دیگه عروس دیده تکه عزیزه فرصت و غنیمت شمرده گفته بزار خودمو لوس کنم. خندیدیم وبا اعتراض اسمشو صدا زدم: - مادررجون. جانمی گفت که منشی ارایشگاه گفت: - عروس خانوم اقاداماد اومده. بلند شدم و دوباره توی اینه به خودم نگاه کردم.

🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت84 #غزال به کمک بقیه بلند شدم و ترسیده جلوش وایسادم. شایان مردد جواب داد بعد از یک دقیقه بدون اینکه چیزی بگه قطع کرد و گفت: - سریع سوار شو. سریع سوار ماشین شدم و با سرعت زیاد حرکت کرد با چشای خیس بهش نگاه کردم و گفتم: - شایان محمدم کجاست؟توروخدا یه چیزی بگو. با خشم گفت: - پیش اون شیدای گور به گور شده است خون شو می ریزم. هق زدم که از استرس دردی توی شکمم پیچید. اییی بلندی گفتم و روی شکمم خم شدم شایان فوری ترمز کرد و خم شد سمتم: - ببینمت غزال چت شده غزال؟ با درد لب زدم: - ایی ...چیزی نیست...برو. نگران نگاهم کرد و فوری دوباره راه افتاد. یه چشمش به جاده بود یه چشمش به من. سعی کردم به زور صاف بشم تا خیالش راحت بشه حداقل از جانب من. سعی کردم دردم رو پنهون کنم و تا حدودی موفق بودم. خدایا محمد مو به خودت می سپارم این زن شیطانه خودت مراقب بچه ام باش. اشک چشمام بند نمی یومد و دلم بدجور شور می زد و اصلا نمی تونستم استرس مو کنترل کنم. بلاخره رسیدیم عمارت فوری پیاده شدیم و هر دو داخل رفتیم. خدمه جمع شده بودن گوشه سالن و شیدا روی صندلی وسط سالن رو به در نشسته بود و دو تا از بادیگارد هاش کنارش وایساده بودن. شایان با خشم داد زد: - بچه ام کجاست؟باز از کجا پیدات شد؟ شیدا با خنده گفت: - به به شایان خان مشتاق دیدار. شایان با خشم سمت ش رفت و یقعه اشو گرفت که شیدا کنترل توی دست ش بالا اومد و تی وی رو روشن کردن محمد به صندلی بسته شده بود و یه یه فرد که روپوش سفید تن ش بود با دو تا سرنگ کنارش وایساده بود. قلبم ریخت کف پام. محمد با دیدن ما بیشتر گریه کرد و صدام زد: - مامانی توروخدا نجاتم بده مامانی من می ترسم. شایان با صدای محمد برگشت و شیدا رو ول کرد. بهت زده به محمد نگاه کرد و هق زدم . با گریه رو به شیدا گفتم: - چیکار داری با بچه ام اخه اون فقط5 سالشه ولش کن توروخدا. شیدا روی صندلی نشست و گفت: - سه سال پیش به خاطر همین بچه شایان منو انداخت بیرون و طلاق ام داد مثل یه حیوون باهام رفتار کرد و توی کل فامیل من سکه یه پول شدم!خیلی زودتر می خواستم بیام ولی گفتم بمونه وقتی خوشی اینجا موج می زنه و وقتی فهمیدم تو بارداری گفتم بهترین موقعه است! شایان هوار کشید: - چی می خوای از جون من و زن و بچه ام؟ شیدا خندید و رو به من گفت: - یادت باشه گفت زنم. سر در نمیاوردم از کار هاش. پا روی پا انداخت و گفت: - تو عاشق غزالی یا به خاطر محمد باهاش ازدواج کردی؟ شایان داد زد: - خفه شو حرف چرند نزن گفتم بچه ام کجاست؟ یه نگاه هم به محمد گریون بود و یه نگاه ام به شیدای دیو صفت. رو به شایان لب زد: - داری می ری رو اعصابم درست جواب مو بده و گرنه اون سرنگ که مواد مخدر هست رو با یه اشاره من دکتر فرو می کنه تو رگ های پسرت. وای خدا!مواد؟توی رگ یه بچه؟ کم مونده بود پس بیفتم که صندلی رو گرفتم. و دوباره رو به شایان گفت: - گفتم عاشق غزال هستی یا نه؟ شایان نگاه شو از محمد گرفت و به شیدا دوخت: - اره هستم. شیدا انگار هیجان ماجرا داشت براش بیشتر می شد که گفت: - خوب باید طلاق ش بدی تا محمد و به دست بیاری البته طلاق مرحله دومه که بعدا خودت غیابی این کارو می کنی چون مجبوری الان یه کار دیگه دارم برات. بهت زده به شیدا خیره شده بودم. چرا با من و زندگیم داشت این کارو می کرد؟ چی می خواست از جون ما؟ نگاهی به من انداخت و گفت: - باید جلوش همه با کمربند بزنی و از عمارت پرت ش کنی بیرون همین الان. دیگه نفس برام نمونده بود. روی زمین افتادم شایان بلند سرش داد کشید: - خفه شوووووووووو عوضی. شیدا ابرویی بالا انداخت و گفت: - خوب پس اگه واقعا عاشقشی و کتک ش نمی زنی من می گم سرنگ رو فرو کنه. و یه بشکن زد که فوری من و شایان به تی وی نگاه کردیم دکتر سرنگ و سمت بازوی محمد برد و سرنگ رو وارد دست ش کرد که شایان داد کشید: - خیلی خب باشه باشه نکن سرنگ و از دست پسرم در بیار برو در بیاره. شیدا خنده ای کرد و اشاره کرد که سرنگ و در اورد و محمد بیشتر گریه کرد. شیدا به ساعت ش نگاه کرد و گفت: - خوب شروع کن. ناباور به شایان نگاه کردم. واقعا می خواست منو با کمربند کتک بزنه؟ نه این کارو نمی کنه اون منو دوست داره. برگشت سمتم شیدا با صدای بلندی گفت: - یالا داری عصبیم می کنی این دفعه بگم فرو کنه دیگه نمی گم در بیاره.

👻👻😬👻😬😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت84 #سارینا سامیار گفت: - شرمنده سارینا ولی با اوضاع ی که امیر درست کرده کسی نمی زاره من سمتت بیام چه بابام و خانواده ام چه اقا بزرگ و خانواده ات مجبورم بدزدمت!کلی حرف باهام دارم . جلو اومد که عقب رفتم و گفتم: - من با تو نامرد هیجا نمیام امیر پدر تو در میاره می کشتت. با گام های بلند تر سمتم اومد که از پشت بازو هام گرفته شد توسط محمد و گفت: - شرمنده ابجی. تا اومدم جیغ بکشم سامیار خودشو بهم رسوند و دستمال رو روی صورتم فشار داد. تکون می خوردم تا ولم کنه اما نمی شد و داشتم خفه می شدم که نفس کشیدم و گیج شدم و خواستم بیفتم که سامیار گرفتمم و دیگه چیزی نفهمیدم. #امیر سریع در و باز کردم رفتم داخل و بلند بلند سارینا رو صدا کردم که مامانمون گفت: - سارینا که با تو بیرون بود! عصبی نشستم روی صندلی و گفتم: - رفتیم خرید گفتم ببین کدوم بوتیک بریم تا برم یه چیز بگیرم بخوری برگشتم نبود هر چی زنگ می زنم خط ش خاموشه! ساعت از شب گذشته بود و از نگرانی داشتم دق می کرد که گوشیم زنگ خورد سریع خیز برداشتم و بلند ش کردم سامیار بود چیکار داشت؟ نکنه سارینا پیش اونه؟ سریع جواب دادم با حرف هاش کارد می زدی خون ام در نمی یومد و منتظر حرفم نشد قطع کرد! هر چی می گرفتم خاموش بود عصبی گوشی و پرت کردم سمت دیوار که هزار تیکه شد. همه دورم جمع شده بودن و مامانمون بدجور گریه می کرد. و التماس می کرد بگم چی شده! نالیدم: - سامیار سارینا رو دزدیده برده پیش خودش گفته وقتی برمی گردیم که سارینا عاشقم باشه! اقا بزرگ نفس راحتی کشید و گفت: - پدر خدابیامرز ام یه چیزی می دونست که از بچگی اینا رو محرم هم کرد! با حرف اقاجون چشمام گرد شد و گفتم: - چی! اقا بزرگ گفت: - اقام عاشق این دوتا بچه بود و محرم شون کرد از نوجوانی الان سامیار همسرشه!صیغه اشون تا ابده مگر عقد کنن باطل بشه!هیچ فکر نکردی چرا دوران عملیات انقدر سامیار با سارینا راحت بود؟ سامیار به دختری نگاه نمی کرد چه برسه دستشو بگیره می دونست سارینا زن شه و مشکلی نداره . چنگی به موهام زدم و گفتم: - نکنه اذیت ش کنه؟ اقا بزرگ گفت: - نه جرعت شو نداره فقط اونو دزدیده تا ما روش تاثیر نزاریم

🖤✨🖤✨🖤✨🖤✨🖤✨ #قسمت84 #ناحله به کوچه نگاه کردم و گفتم: +دستتون دردنکنه همین جا نگه داریدنزدیکه میرم خودم. بدون توجه به حرفم کوچه رو ردکرد وپیچید تو کوچه دومی که خونمون بود برام سوال شد وقتی میدونست چراپرسید دیگه جلوی در خونه نگه داشت با ریحانه پیاده شدیم ّبغلش کردم و ازش تشکر کردم وقتی نشست با اینکه از خجالت در حال آب شدن بودم خم شدم و از شیشه باز طرف ریحانه گفتم: _ببخشید زحمت دادم بهتون دستتون دردنکنه خداحافظ بدون اینکه نگاه کنه بهم گفت: +خدانگهدار. سریع ازشون دور شدم و خداروشکر کردم از اینکه تونستم بدون سوتی دادن این چندتا و جمله روبهش بگم ___ محمد: دلم نمیومد بعد فوت بابا ریحانه رو تنها بزارم واسه همین تا وقتم آزاد میشد برمیگشتم شمال مثل دفعه های قبل تا رسیدم رفتم سمت مزار بابا با دیدن ریحانه تعجب کردم آخه امروز پنجشنبه نبود بهم گفت که با دوستش اومده، گفت شبانه قبول شده سرش و بوسیدم و تبریک گفتم بهش که یه دفعه گفت: +راستی فاطمه هم پزشکی قبول شده. چیزی نگفتم که خودش ادامه داد: +باباش اینام انقدر خوشحال بودن که بیخیال قهر و دعواشون شدن و اجازه دادن بیاد بیرون بالاخره بازم سکوت کردم ریحانه از تمام اتفاقایی که تو چند روز نبودم رخ داد برام گفت گرم صحبت بود که با شنید صدام دوتامون ساکت موندیم یه گوشی از رو چادرش برداشت وقتی جواب نداد به تماس گفتم: _گوشیت روعوض کردی؟چرا جواب نمیدی؟اتفاقی افتاده؟ با تعجب گفت: +گوشی من نیست که.واسه فاطمه است. کلی فکر به ذهنم هجوم اورد. این مداحی رو ازکجاگرفت؟ شاید بچه ها گذاشتن تو کانال هیات! میدونه من خوندم؟ چرا باید بین این همه مداحی اینو بزاره آهنگ زنگش؟ ریحانه مثل همیشه فکرم روخوند و گفت: +مطمئن باش نمیدونه تو خوندی ! نگاهش کردم و بعدچند ثانیه گفتم: _ازش بپرس ولی حواست باشه اگه نمیدونست چیزی نگی بهش. +واا محمد چی بپرسم ازش زشته. _کجاش زشته .حالا خودش کجاست باانگشت اشاره اش به سمتی اشاره کرد رد نگاهش رو گرفتم و رسیدم به دختری که زل زده بود به سنگ قبر مزار شهدا پشتش به من بود و قیافش رو نمیدیدم چند ثانیه سر هر قبر می ایستاد و چندتا شاخه گل روشون میزاشت به قسمت شهدای گمنام که رسید نشست. نگاهم رو از روش برداشتم شروع کردم به درد دل کردن با بابا صدای قدم هایی باعث شد سرم‌ رو بالا بیارم چشمم خورد به دوتا چشم که کم مونده بود از کاسه بیرون بزنه با دیدن قیافه گیجش خندم گرفت هیچی تواین مدت نتونسته بود باعث لبخندم شه داشتم به این فکر میکردم با اینکه این دختر با اولین باری که دیدمش خیلی خیلی تفاوت داره ولی هرکاری کنه بازم گیج میزنه سلام کردم آروم جوابم روداد داشتن باهم حرف میزدن حواسم به حرفاشون نبود که دوباره صدای زنگ موبایلش بلند شد بهش نگاه کردم تا ببینم عکس العملش چیه.خیلی عادی بود. از نوع حرف زدن و قیافه آویزونش فهمیدم قضیه چیه طوری که متوجه نشه به ریحانه گفتم: _بهش بگو ما میرسونیمش. ریحانه با تعجب نگاهم کرد حدس زدم براش عجیب بود چطور قبلنا زار میزد و التماس میکرد و الان خودم گفتم تماسش که تموم شد ریحانه چیزی رو که گفتم و بهش گفت دلم میخواست تنها باشم چندتا شاخه گل و رو قبر بابا گذاشت و با ریحانه دور شدن شخصیت این دختر فکرم رو مشغول کرده بود دیگه حس بدی بهش نداشتم برام جالب شده بود وقتی رفتن فرصت پیدا کردم واسه خلوت کردن با بابا بعد از چند دقیقه متوجه شدم دارن نزدیک میشن اشکام رو پاک کردم و بلند شدم گفتم شاید میخوان برگردن از ریحانه پرسیدم که گفت میخواد وضو بگیره دستشویی از اینجا فاصله داشت و چون خلوت بود و هواهم تاریک شده بود نتونستم بزارم تنها برن همراهشون رفتم و منتظر موندم تا وضو بگیرن و بیان چند دقیقه گذشت وفاطمه اومد بیرون با بهت زل زده بود به پشت سرم فهمیدم داره به چی نگا میکنه با دیدن قیافه ترسیدش دوباره خندم گرفت اصلا دلم نمیخواست بخندم ولی خندم میگرفت دست خودم نبود تونستم چهره جدیم رو حفظ کنم نگاهش برگشت سمتم که با اومدن ریحانه رفتیم سمت حسینیه نمازم رو خوندم ومیخواستم زیارت عاشورا هم بخونم که یاد فاطمه افتادم. واسه اینکه دیرش نشه گذاشتم واسه یه وقت دیگه و از حسینیه خارج شدم. منتظرم ایستاده بودن کفشامو پام کردم ورفتم سمت ماشین نشستم توش ریحانه و دوستشم عقب نشستن خونشونو بلد بودم ماشین رو روشن کردم و حرکت کردم نگاهم به جاده بود که دوباره با شنیدن زنگ موبایلش افکارم بهم ریخت به ریحانه نگاه کردم و بهش یاداوری کردم بپرسه ریحانه ازش پرسید گوش هام رو تیز کردم و منتطر جوابش موندم با جوابی که داد نتونستم جلو لبخندم و بگیرم