💠🔹از آن‌جا كه افرادى آگاهانه از انجام وظايف الهى و وجدانى خود سر باز مى‌زنند، امام عليه السلام به آن‌ها هشدار مى‌دهد كه علم و آگاهى، راه عذر را بر اين افراد بسته است؛ (قَطَعَ‌ الْعِلْمُ‌ عُذْرَ الْمُتَعَلِّلِينَ‌) . واقعيت آن است كه گروهى از مردم ناآگاهانه گرفتار كارهاى خلاف مى‌شوند؛ اما گروه ديگرى مى‌دانند و بهانه‌جويى مى‌كنند و پيوسته شانه از زير بار مسئوليت خالى مى‌نمايند. گاه به گمان اين‌كه خداوند غفور و رحيم است و گناه آن‌ها را مى‌بخشد و گاه به اين بهانه كه علم آن‌ها قطعى و يقينى نيست و گاه سعى مى‌كنند علم خود را به فراموشى بسپارند و خود را به نادانى بزنند. همۀ اين‌ها در پيشگاه خدا مسئولند و بهانه‌جويى‌ها هرگز عذرى براى آن‌ها نزد خدا درست نخواهد كرد و اگر تاريخ اسلام را از اوّل تا كنون با دقت مطالعه كنيم بسيارى را مى‌بينيم كه مشمول اين كلام امامند و گمان مى‌كنند عذر دارند، در حالى كه در پيشگاه خدا مسئولند. اين حكم شامل همۀ كسانى مى‌شود كه آگاهانه به بهانه‌هاى واهى با اصول يا فروع دين به مخالفت برخاسته‌اند. شرح#حکمت_284 🔶 @Nahj_Et

❓ مراحل «سیر و سلوک»؟ ✍️ پاسخ اجمالی: عارفان اسلامى هر كدام مراحلى را براى «سير و سلوك» قائل شده اند؛ برخی آنرا در چهار چيز خلاصه كرده اند: مشارطه، مراقبه، محاسبه و معاقبه يا مؤاخذه. سالك، صبحگاه با نفس خويش شرط مى كند كه كمترين قدمى براى رضاى غير خدا برندارد، سپس در طول روز مراقب اعمال خويش است و شامگاه به حسابرسى مى پردازد و اگر خلافى از او صادر شده بود، نفس خويش را تنبیه می كند. اميرمؤمنان(ع) در خطبه 220 نهج البلاغه اساس پويش راه حق را احياى عقل و کنترل نفس و اصلاح اخلاق برشمرده، ونتیجه آنرا هدایت شدن و رسیدن به آرامش بیان نموده اند. 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار نورانى چهرۀ واقعى دنيا را به همگان نشان داده و از بى‌وفايى و ناپايدارى و مشكلات گوناگون آن سخن مى‌گويد؛ سخنى كه از جان مولا برخاسته و بر جان مى‌نشيند. حضرت در آن به شش نكتۀ مهم اشاره كرده است: نخست مى‌فرمايد: «انسان در اين دنيا هدفى است كه تيرهاى مرگ همواره به سوى او نشانه‌گيرى مى‌كند و ثروتى است كه مصائب، در غارت آن شتاب دارند و بر يكديگر سبقت مى‌گيرند»؛ (إِنَّمَا الْمَرْءُ‌ فِي الدُّنْيَا غَرَضٌ‌ تَنْتَضِلُ‌ فِيهِ‌ الْمَنَايَا، وَ نَهْبٌ‌ تُبَادِرُهُ‌ الْمَصَائِبُ‌) . «غرض» به معناى هدفى است كه به آن تير مى‌اندازند و «تَنْتَضِلُ‌» از ريشۀ «نضل» (بر وزن عزل) به معناى غلبه در مبارزه و «منايا» جمع «منية» به معناى مرگ است. جالب اينكه در اين عبارت انسان به دو چيز تشبيه شده؛ يكى هدفى كه تيراندازان آن را نشانه مى‌گيرند و ديگر سرمايه‌اى كه غارتگران آن را چپاول مى‌كنند. انسان آن هدف است و عوامل مرگ‌زا تيرهايى كه به سوى او پرتاب مى‌شوند. شرح#حکمت_391 🔶 @Nahj_Et

📚#حکمت_53 📖امام علی علیه السلام سخاوت آن است که تو آغاز کنی،زیرا آنچه با در خواست داده می شود یا از روی شرم و یا از بیم شنیدن سخن ناپسند است. 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار كوتاه و حكيمانه به آثار زيانبار فقر و ته دسته اشاره كرده مى‌فرمايد: «فقر مرگ بزرگ‌تر است»؛ (الْفَقْرُ الْمَوْتُ‌ الْأَكْبَرُ) . در مورد نكوهش فقر در همين كلمات قصار تعبيرات متعددى ديده مى‌شود؛ از جمله در حكمت 3 آمده بود: «وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ‌ الْفَطِينَ‌ عَنْ‌ حُجَّتِهِ‌ ؛ فقر، انسان هوشمند را از بيان دليل و حجت خود گنگ مى‌سازد». و در حكمت 56 آمده بود: «وَالْفَقْرُ فِى الْوَطَنِ‌ غُرْبَةٌ‌ ؛ فقير حتى در وطنش غريب است». و در حكمت 319 مى‌خوانيم: «فَإنَّ‌ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ‌ لِلدّينِ‌! مَدْهَشَةٌ‌ لِلْعَقْلِ‌، دَاعِيَةٌ‌ لِلْمَقْتِ‌ ؛ فقر سبب نقصان دين و مشوش شدن عقل و جلب كينه مى‌گردد». و در حكمت 372 آمده است: «إذا بَخِلَ‌ الْغَنِىُّ‌ بِمَعْرُوفِهِ‌ باعَ‌ الْفَقيرُ آخِرَتَهُ‌ بِدُنْياهُ‌ ؛ هرگاه اغنيا از كمك به ديگران بخل بورزند فقرا آخرت خود را به دنيايشان مى‌فروشند». #حکمت_163 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السّلام دوازده فضيلت در اين خطبۀ كوتاه، براى اهل بيت برشمرده كه عظمت مقام آنها را به خوبى ثابت مى‌كند و مخاطبان خويش را به پيروى از آنان وامى‌دارد. اوصافى كه مجموعۀ فضائل انسانى را در بردارد و شرايط رهبرى را در خود گنجانيده است. در اوّلين و دومين وصف مى‌فرمايد: «آنها (آل محمد) مايۀ حيات علم و دانش و مرگ جهل و نادانى هستند»؛ (هم عيش العلم، و موت الجهل) . امام عليه السّلام در اين تعبير علم و جهل را به صورت دو موجود زنده تشبيه كرده است كه آل محمّد حيات به علم مى‌بخشند و جهل را مى‌ميرانند و يا به تعبيرى ديگر روح علم‌اند و سبب مرگ جهل. اين همان چيزى است كه در حديث معروف پيغمبر اكرم آمده است كه مى‌فرمايد اهل بيت من همچون ستارگان آسمانند (در شبهاى تاريك راهنماى مسافران صحرا و دريا هستند) به هركدام اقتدا كنيد هدايت مى‌يابيد». #حکمت_239 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات #درسهای_نهج_البلاغه ✅ شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 📒 #حکمت_110 ⭕️ شرائط تحقّق اوامر الهى 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى مقايسه‌اى ميان هوشمندان مطيع و عاجزان بدكار كرده و مى‌فرمايد: «خداوند سبحان طاعت خود را غنيمت زيركان قرار داده هنگامى كه افراد ناتوان (و هوس‌باز) كوتاهى مى‌كنند»؛ (إِنَّ‌ اللّٰهَ‌ سُبْحَانَهُ‌ جَعَلَ‌ الطَّاعَةَ‌ غَنِيمَةَ‌ الْأَكْيَاسِ‌ عِنْدَ تَفْرِيطِ الْعَجَزَةِ‌) . با اين‌كه در غالب نسخه‌هاى نهج‌البلاغه «عِنْدَ تَفْريطِ الْعَجَزَةِ‌» ذكر شده، در نسخۀ كتاب صفين و همچنين در كتاب روض الاخيار به جاى «الْعَجَزَةِ‌»، «الْفَجَرَةِ‌» آمده و مناسب‌تر نيز همين تعبير است، زيرا امام عليه السلام، مطيعان را با فاجران مقايسه مى‌فرمايد گويى جهان را صحنۀ جنگى به حساب مى‌آورد كه هوشمندان به مبارزه با لشكر شيطان و هواى نفس مى‌پردازند و بر آن‌ها پيروز مى‌شوند و غنيمتى كه در اين جنگ سرنوشت‌ساز نصيب آن‌ها مى‌شود اطاعت فرمان پروردگار است؛ ولى ناتوان‌ها و فاجران كوتاهى مى‌كنند و در اين ميدان در برابر شيطان و هواى نفس شكست مى‌خورند و همه چيز را از دست مى‌دهند. #حکمت_331 🔶 @Nahj_Et

💢 والله لتغربلن غربله!...حتی یعود اسفلکم اعلاکم و اعلاکم اسفلکم! به خدا قسم‌ که به شدت غربال خواهید شد... تا جایی که ذلیل‌های شما گرامی شوند، و گرامیان شما ذلیل شوند! "#خطبه_16 نهج البلاغه" 🔶 @Nahj_Et

🔸از این اندوهناکم که روزگاری بیاید که سرپرستی حکومت این امت به دست بی خردان و نابکاران افتد; بیت المال را به انحصار در آورند، آزادی بندگان خدا را سلب کنند جامعه را بنده خویش سازند، با صالحان نبرد کنند و فاسقان را هم دستان خود قرار دهند! 👤امام علی 📚نهج البلاغه، #نامه_ی_62_و_67 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت331 🔹نه‌تنها غنيمتى به دست نمى‌آورند بلكه سرمايه‌هاى عمر و ايمان و عنايات پروردگار را از كف خواهند داد. همان‌گونه كه به هنگام ذكر سند خطبه اشاره شد، اميرمؤمنان على عليه السلام پيش از وقعۀ صفين بر فراز منبر رفت و خطبه‌اى براى مردم خواند و آنان را دعوت به جهاد كرد و حمد و ثناى الهى را به جاى آورد و سپس فرمود: «إِنَّ‌ اللَّهَ‌ قَدْ أَكْرَمَكُمْ‌ بِدِينِهِ‌ وَ خَلَقَكُمْ‌ لِعِبَادَتِهِ‌ فَأَنْصِبُوا أَنْفُسَكُمْ‌ فِي أَدَائِهَا وَ تَنَجَّزُوا مَوْعُودَهُ‌ وَ اعْلَمُوا أَنَّ‌ اللَّهَ‌ جَعَلَ‌ أَمْرَاسَ‌ الْإِسْلامِ‌ مَتِينَةً‌ وَ عُرَاهُ‌ وَثِيقَةً‌ ثُمَّ‌ جَعَلَ‌ الطَّاعَةَ‌ حَظَّ الْأَنْفُسِ‌ وَ رِضَا الرَّبِّ‌ وَ غَنِيمَةَ‌ الْأَكْيَاسِ‌ عِنْدَ تَفْرِيطِ الْعَجَزَةِ‌ وَ قَدْ حَمَلْتُ‌ أَمْرَ أَسْوَدِهَا وَ أَحْمَرِهَا وَ لا قُوَّةَ‌ إِلَّا بِاللَّه؛ خدا شما را با دينش (دين اسلام) گرامى داشت و براى عبادت (و معرفت) خود آفريد، بنابراين خود را آماده براى اداى اين وظيفه كنيد و وعدۀ الهى را مسلم بشمريد و بدانيد ريسمان‌هاى اسلام (كه خيمۀ اين آيين به آن وابسته است) محكم است و دستگيره‌هاى آنان استحكام دارد شرح#حکمت_331 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى انگيزه‌هاى عبادت عابدان را با ذكر سلسلۀ مراتب آنها بيان كرده، مى‌فرمايد: «گروهى خدا را از روى رغبت و ميل (به بهشت) و پرستش كردند، اين عبادت تاجران است و عدّه‌اى از روى ترس او را پرستيدند و اين عبادت بردگان است و جمعى ديگر خدا را براى شكر نعمت‌ها (و اين‌كه شايستۀ عبادت است) پرستيدند. اين عبادت آزادگان است»؛ (إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ رَغْبَةً‌ فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ التُّجَّارِ، وَ إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ رَهْبَةً‌ فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ الْعَبِيدِ، وَ إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ شُكْراً فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ الْأَحْرَارِ) . امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه انگيزه‌هاى عبادت را به صورت بسيار لطيف، زيبا و دقيق بيان فرموده و مردم را به سه گروه تقسيم مى‌كند. گروه اوّل كسانى هستند كه شوق بهشت و عشق به حور و قصور و مواهب ديگر بهشتى آنها را به سوى عبادت پروردگار دعوت مى‌كند، گرچه عبادت اينها بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان پنداشته‌اند صحيح است؛ ولى به يقين در حد اعلا نيست، زيرا كارشان شبيه تاجرانى است كه سرمايه‌اى را به بازار مى‌برند تا چيز بهتر و بيشتر به دست آورند شرح#حکمت_237 🔶 @Nahj_Et

انالله و اناالیه راجعون حضرت آیت الله فاطمی نیا دعوت حق را لبیک گفتند.

🍃🌹حدیث روز 💐امام على عليه السلام ✨🔸اَلصَّبْرُ، اِمّا صَبْرٌ عـَلَى الْمُصِيبـَةِ، أَوْ عـَلَى الطّـاعـَةِ، أَوْ عَنِ الْمَعْصِيَةِ وَهذَا الْقِسْمُ الثّالِثُ أَعْلى دَرَجَةً مِنَ الْقِسْمَينِ الاَْوَّلَيْنِ.  🔹 صبر يا بر مُصيبت است، يا بر اطاعت خدا، يا در مقابل معصيت است، كه قسم سوّم از دو قسم قبلى با ارزش تر است. 📗شرح نهج‌البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 1، صفحه 319; ميزان الحكمة، جلد 5، صفحه 267. 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسرانى‌هاى ناپايدار دنيا كرده مى‌فرمايد: «اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى كه لذتش مى‌رود و عواقب سوء آن باقى مى‌ماند و عملى كه زحمتش مى‌رود و اجر و پاداشش باقى است»؛ (شَتَّانَ‌ مَا بَيْنَ‌ عَمَلَيْنِ‌ عَمَلٍ‌ تَذْهَبُ‌ لَذَّتُهُ‌ وَ تَبْقَىٰ‌ تَبِعَتُهُ‌ وَ عَمَلٍ‌ تَذْهَبُ‌ مَؤُونَتُهُ‌ وَ يَبْقَىٰ‌ أَجْرُهُ‌) . در ميان كارهاى نيك و بد و اعمال حسنه و سيئه - با اين‌كه هر كدام جنبۀ مثبت و منفى دارند - اين تفاوت آشكار ديده مى‌شود؛ اعمال گناه‌آلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است كه به زودى زايل مى‌گردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مى‌گيرد. نهج البلاغه #حکمت_117 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه نهج البلاغه #حکمت_159 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات #درسهای_نهج_البلاغه ✅ شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 📒 #حکمت111 و #حکمت112 ⭕️ لازمه محبت اهل بیت(علیهم السلام) 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اخلاقى و مهم اشاره كرده مى‌فرمايد: «برترين بى‌نيازى آن است كه از آنچه در دست مردم است چشم بپوشى و مأيوس باشى»؛ (الْغِنَى الْأَكْبَرُ الْيَأْسُ‌ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ‌) . اين يك واقعيت است كه هركس چشمداشتى به اموال و امكانات و مقامات ديگران داشته باشد به همان نسبت كوچك و موهون مى‌شود؛ خواه دست نياز به سوى آن‌ها دراز كند و يا اين حالت را به سوى ديگرى نشان دهد و تا انسان به اموال و امكانات ديگران بى‌اعتنا نباشد حقيقت غنا و بى‌نيازى را درك نمى‌كند. «غنى» تنها با داشتن ثروت نيست. بسيارند ثروتمندانى كه در واقع فقيرند، زيرا چنان بخيلند كه نه ديگران از ثروتشان استفاده مى‌كنند و نه حتى خودشان، و چنان حريصند كه به آنچه دارند قانع نيستند و چشم به اموال و ثروت‌هاى ديگران دوخته‌اند. اين‌گونه افراد در عين غناى ظاهرى، در باطن، فقير و بيچاره‌اند. در مقابل، كسانى هستند كه زندگى ساده و زاهدانه‌اى دارند و به حسب ظاهر دستشان از مال دنيا كوتاه است؛ اما همان را كه دارند با ديگران تقسيم مى‌كنند و هرگز چشم به اموال و ثروت ديگران نمى‌دوزند. #حکمت_342 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اشاره مى‌فرمايد كه بسيارى از آن غافلند، مى‌فرمايد: «كار كمى كه (با نشاط) آن را ادامه دهى اميدبخش‌تر از كار زياد و خسته كننده است»؛ (قَلِيلٌ‌ تَدُومُ‌ عَلَيْهِ‌ أرْجىٰ‌ مِنْ‌ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ‌ مِنْهُ‌) . «أرْجى» به معناى اميدبخش‌تر از مادۀ «رجاء» گرفته شده و به يقين، كارى كه دوام داشته باشد هر چند كم باشد اميدبخش‌تر از كارهاى زيادى است كه مايۀ ملالت است و به زودى قطع مى‌شود. بسيارى افراد هنگامى كه اهميت و فوايد كارى را مى‌شنوند - خواه فوايد مادى داشته باشد يا معنوى - به آن هجوم مى‌آورند، به مقدار زيادى انجام مى‌دهند و خسته و وامانده شده و در نتيجه، از آن كار سرخورده مى‌شوند و اى بسا كمتر رغبت تكرار آن را پيدا مى‌كنند در حالى كه اگر كار كمتر باشد و انسان آن را با ميل و رغبت ادامه دهد بسيار مفيدتر است. #حکمت_278 🔶 @Nahj_Et

🔥حکومت و امیرالمؤمنین 🌷امام على عليه‏ السلام : خداوند عزوجل بر پيشوايان عادل واجب كرده كه سطح زندگى خود را با مردم ناتوان برابر كنند تا فقير را، فقرش برآشفته نكند. 📕نهج البلاغه، #خطبه_20 🔶 @Nahj_Et

💠🔹انسانى كه به سراغ بندگى خدا مى‌رود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى‌شود، هر چند با مشكلاتى روبرو مى‌گردد؛ اما اين مشكلات تدريحا از بين مى‌رود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مى‌ماند. اين همان چيزى است كه قرآن به آن اشاره كرده مى‌فرمايد: «مٰا عِنْدَكُمْ‌ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ‌ بٰاقٍ‌» ؛ آنچه نزد شماست از ميان مى‌رود، و آنچه نزد خداست باقى مى‌ماند». هوس‌رانى و شهوت‌رانى همچون كف‌هاى روى آب است كه «فَيَذْهَبُ‌ جُفٰاءً‌» ؛ سرانجام كف‌ها به بيرون پرتاب مى‌شوند» و اعمال نيك همچون آب زلال كه به مصداق «وَ أَمّٰا مٰا يَنْفَعُ‌ اَلنّٰاسَ‌ فَيَمْكُثُ‌ فِي اَلْأَرْضِ‌» ؛ ولى آنچه به مردم سود مى‌رساند (\آب يا فلزّ خاص) در زمين مى‌ماند» باقى و برقرار خواهد بود #حکمت_121 🔶 @Nahj_Et