📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۷۵ الی ۷۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی از آنجا که، غالباً دیده ایم قرآن، بحثهاى مربوط به توحید و مبارزه با شرک را با مسائل مربوط به معاد و دادگاه بزرگ قیامت، مى آمیزد، در اینجا نیز بعد از گفتارى که در آیات قبل در زمینه شرک و توحید گذشت، به سراغ معاد مى رود، و به پاسخ قسمتى از ایرادات مشرکان پرداخته، نخست مى گوید: خداوند غیب آسمانها و زمین را مى داند (وَ لِلّهِ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ). گویا این پاسخ به ایرادى است که منکران معاد جسمانى داشته، مى گفتند: هنگامى که ما مُردیم و ذرات خاک ما در هر گوشه اى پراکنده شد، چه کسى از آنها آگاهى دارد که جمع آوریشان کند؟ به علاوه، به فرض که ذرات آنها جمع آورى شود، و به حیات باز گردند چه کسى است که از اعمال آنها که به دست فراموشى سپرده شده است آگاه باشد و پرونده آنها را مورد رسیدگى قرار دهد؟! آیه فوق در یک جمله، این سؤال را در همه ابعادش پاسخ مى گوید که خدا غیب همه آسمانها و زمین را مى داند، او همه جا همیشه حاضر است. بنابراین، اصولاً غیب و پنهانى براى او مفهوم ندارد، همه چیز براى او شهود است و این تعبیرات مختلف با مقایسه با وجود ما و هماهنگ با منطق ما است. سپس، اضافه مى کند: امر قیامت به قدرى آسان است درست همانند یک چشم بر هم زدن و یا از آن هم نزدیکتر ! (وَ ما أَمْرُ السّاعَةِ إِلاّ کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ).(۳) و این در واقع، اشاره به ایراد دیگرى از منکران معاد است که مى گفتند: چه کسى توانائى بر این کار دارد، این کار، کارِ فوق العاده مشکلى است، قرآن در پاسخ آنها مى گوید: براى شما که قدرت ناچیزى دارید این برنامه مشکل به نظر مى رسد، اما براى خداوندى که قدرتش بى پایان است آن قدر ساده است همانند یک چشم بر هم زدن که هم سریع است و هم بسیار آسان! جالب این که: بعد از بیان تشبیه قیام قیامت به یک نگاه سریع یا چشم بر هم زدن، جمله أَوْ هُوَ أَقْرَبُ (یا از این نزدیکتر) را بیان مى کند، یعنى حتى تشبیه به نگاه سریع به خاطر تنگى بیان است، به گونه اى سریع است که اصلاً زمان براى آن مطرح نیست، و اگر تعبیر به کَلَمْحِ الْبَصَرِ شده به خاطر آن است که کوتاهترین زمان در منطق شما این است. به هر حال، این دو جمله، اشاره اى است زنده و گویا به قدرت بى انتهاى خداوند ـ مخصوصاً در زمینه مسأله معاد و رستاخیز انسانها ـ لذا در پایان آیه مى فرماید: چون خدا بر هر چیزى تواناست (إِنَّ اللّهَ عَلى کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ). * * * نکته ها: ۱ ـ انسانهاى آزاده و اسیر! بر خلاف آنچه بعضى مى پندارند مسأله توحید و شرک، یک مسأله صرفاً اعتقادى و ذهنى نیست، بلکه در تمام زندگى انسان اثر مى گذارد، و همه را به رنگ خود در مى آورد، توحید در هر قلبى جوانه زند موجب حیات آن قلب، و عامل رشد و شکوفائى آن است، چرا که توحید افق دید انسان را آن چنان گسترده مى کند که به بى نهایت پیوندش مى زند. اما به عکس، شرک انسان را در جهانى فوق العاده محدود، جهان بتهاى سنگى و چوبى و یا بشرهاى ضعیف بت گونه فرو مى برد، و دید و درک و همت و توانائى و تلاش انسان را به همین رنگ و در همین ابعاد قرار مى دهد. در آیات فوق، این واقعیت در لباس مثال چنان زیبا بیان شده که رساتر از آن ممکن نیست. مشرک أَبْکَم است، گنگ است، گنگ مادر زاد، که عملش از ضعف فکر و نداشتن منطق عقلى حکایت مى کند، و به خاطر اسارت در چنگال شرک توانائى بر هیچ کار مثبتى ندارد (لایَقْدِرُ عَلى شَىْء). او یک انسان آزاده نیست بلکه اسیر چنگال خرافات و موهومات است. و به خاطر همین صفات، سربار جامعه، محسوب مى شود، چرا که مقدرات خود را به دست بتها و یا انسانهاى استعمارگر مى پردازد. او همیشه وابسته است، و تا طعم توحید که آئین آزادگى و استقلال است بچشد از این وابستگى بیرون نمى آید (وَ هُوَ کَلٌّ عَلى مَوْلاهُ). او با این طرز تفکر در هر مسیرى گام بگذارد، ناکام خواهد بود، و به هر سو روى آورد خیرى نصیبش نخواهد شد (أَیْنَما یُوَجِّهْهُ لایَأْتِ بِخَیْر). چقدر میان یک چنین انسان کوتاه فکر، خرافى، اسیر، ناتوان و فاقد برنامه، با انسان آزاده شجاعى که نه تنها خود اصول دادگرى را به کار مى بندد، بلکه دائماً در جامعه خود منادى عدل و داد است، فاصله وجود دارد؟! علاوه بر این، او به خاطر داشتن تفکر منطقى و هماهنگى با نظام توحیدى آفرینش، دائماً بر جاده مستقیم که نزدیکترین جاده ها است گام بر مى دارد، به سرعت به مقصود مى رسد، و سرمایه هاى وجودى خویش را در راههاى کج و انحرافى نابود نمى کند. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت #امام_زمان امام جعفرصادق (ع) در تفسیر [آیه62 سوره نمل]می فرمایند: 🌤«امّن یجیب المضطرّ اذا دعاه و یکشفد السّوء و .....» آیا کسی هست که به فریاد بیچاره در وقت ناله اش جواب دهد و رفع نگرانیها را نماید ؛ فرمود: این کلام در مورد قائم وارد شده و اوست که هر لحظه خدا را می خواند برای دفع دشواری و به زودی پروردگار، وی را بر کرسی اقتدار جهانی می نشاند. 📚الزام النواصب ص ١٧٢ #اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج 🌹 @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔸توصیه آیت الله هاشمی علیا برای رفع بلا و گرفتاری از قول شیخ بهایی این ذکر را ۱۱ روز روزی ۱۱ بار با توجه به معنا بعد از نماز صبح بخوانید: یا مُسَبّبْ سَبِّب یا مُفَتّح فَتِّح یا مُفَرّجْ فَرِّجْ یا مُدبِّر دَبِّر، یا مِسَهِّل سَهِّل، یا مُیّسِر یَسِّر، یا مُتَمِم تَمِّم، برحمتك یا ارحم الراحمین از مرحوم شیخ بهایی نقل شده که در هر امر مشکلی که خواندم نتیجه گرفتم و گاهی روز اول که خواندم همان روز نتیجه گرفتم. ان‌شاء الله عافیت همه را من در این دعا می‌بینم ان‌شاء الله مفید واقع شود. @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: نود و ششم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی 22- ﺍﺧﻄﺐ ﺧﻄﺒﺎﻱ ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﺣﻨﻔﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 568 ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺧﻮﺩ ﺹ 94 ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺩﺭ ﺳﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﻋﺎﺻﻤﻲ ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ، ﺍﺯ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﻭﺍﻋﻆ، ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﺑﻴﻬﻘﻲ، ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻤﺪﺍﻥ، ﺍﺯ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﻴﺪ ﺍﺯ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻣﻮﺩﺏ ﺍﺯ ﻋﺜﻤﺎﻥ (ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺷﻴﺒﻪ) ﺍﺯ ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﺣﺒﺎﺏ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﺩ ﺑﻦ ﺳﻠﻤﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﺟﺪﻋﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺪﻱ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ، ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺀ ﺑﻦ ﻋﺎﺯﺏ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺣﺞ ﺑﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﻜﻪ ﻭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﺎﻣﺮ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺷﺪ، ﺳﭙﺲ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﺭﻱ ﻫﺴﺘﻲ. ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﺍﻳﻦ (ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻌﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻭﻟﻲ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭﻟﻲ ﺍﻭﻳﻢ، ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﻠﺎﻡ، ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻱ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ، ﮔﺮﺩﻳﺪﻱ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻫﺮ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﺑﻴﻬﻘﻲ، ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺣﺎﻛﻢ، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﻳﻌﻠﻲ ﺯﺑﻴﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺛﻮﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺟﻌﻔﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺰﺍﺯ، ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺳﻌﻴﺪ، ﺍﺯ ﺿﻤﺮﻩ، ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﺷﻮﺫﺏ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻄﻴﺐ ﺑﻐﺪﺍﺩﻱ ﺩﺭ ﺹ 119 ﺍﺯ ﺣﻴﺚ ﺳﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 23- ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﺮﺝ ﺍﺑﻦ ﺟﻮﺯﻱ ﺣﻨﺒﻠﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 597 ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻨﺒﻞ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺀ ﺑﻦ ﻋﺎﺯﺏ ﺑﻠﻔﻆ ﺍﻭ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 24- ﻓﺨﺮ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺭﺍﺯﻱ ﺷﺎﻓﻌﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 606 ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﺒﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺪ 3 ﺹ 636 ﻭ ﺩﺭ ﭼﺎﭖ ﺩﻳﮕﺮ ﺹ 443 ﺑﻠﻔﻈﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺹ 97 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 25- ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺴﻌﺎﺩﺍﺕ، ﻣﺠﺪ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺷﻴﺒﺎﻧﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 606 ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 4 " ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﻪ " ﺹ 246 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﻮﻟﺎ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺣﺪﻳﺚ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺳﺨﻦ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: " ﺍﺻﺒﺤﺖ ﻣﻮﻟﻲ ﻛﻞ ﻣﻮﻣﻦ ". 26- ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻔﺘﺢ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﻧﻄﻨﺰﻱ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ- ﺍﻟﺨﺼﺎﺋﺺ ﺍﻟﻌﻠﻮﻳﻪ- ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﻫﺮﻳﺮﻩ ﺑﻠﻔﻆ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻄﻴﺐ ﺑﻐﺪﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 119 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۷۵ تا۷۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️کوتاه سخن این که: توحید و شرک تنها یک عقیده نیست، یک الگوى کامل براى تمام زندگى است، یک برنامه وسیع و گسترده است که فکر و اخلاق و عواطف و زندگى فردى و اجتماعى، سیاسى و اقتصادى و فرهنگى را در بر مى گیرد، و مقایسه عربهاى مشرک عصر جاهلیت با مسلمانان موحد آغاز اسلام مى تواند ترسیم روشنى از این دو برنامه و مسیر باشد. همانها که تا دیروز آن چنان گرفتار جهل و تفرقه و انحطاط و بدبختى بودند، که غیر از محیط محدود مملوّ از فقر و فساد خود را نمى شناختند، پس از آن که گام در وادى توحید نهادند از چنان وحدت و آگاهى و قدرتى برخوردار شدند که سراسر جهان متمدن آن روز را در زیر بال و پر گرفتند. * * * ۲ ـ نقش عدالت و راستى در زندگى انسانها جالب این که: در آیات فوق از میان تمام برنامه هاى موحدان انگشت روى دعوت به عدل و گام نهادن بر جاده مستقیم گذارده شده است، و این نشان مى دهد که ریشه اصلى خوشبختى یک انسان یا یک جامعه انسانى در این دو است. داشتن برنامه صحیحى که نه شرقى باشد و نه غربى، نه منحرف به چپ و نه به راست، و سپس دعوت به اجراى اصول عدالت آن هم نه به صورت یک برنامه موقت، بلکه همان گونه که جمله یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ مى گوید، یک برنامه مستمر و همیشگى; چرا که فعل مضارع معنى استمرار مى رساند. * * * ۳ ـ در روایتى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام) نقل شده در تفسیر آیات فوق مى خوانیم: الَّذِی یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ أَمِیْرُالْمُؤْمِنِیْنَ وَ الأَئِمَّةُ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ: کسى که دعوت به عدل مى کند، امیرمؤمنان و امامانند . بعضى از مفسران، جمله مَنْ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ را به حمزه ، عثمان بن مظعون و یا عمّار و أَبْکَم را به ابى بن خلف ، ابوجهل و مانند آنها تفسیر کرده اند. روشن است: همه اینها از قبیل بیان مصداقهاى واضح و مهم مى باشد و هرگز دلیل بر انحصار نیست، این تفسیرها ضمناً مشخص مى کند که: آیات فوق در صدد بیان تشبیهى براى مشرکان و مؤمنان است نه بتها و خداوند. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2