#در_محضر_اهل_بیت 🌱امام_سجاد علیه السلام : 🍀 انَّما الاِْسْتِعْدادُ لْلِمَوْتِ تَجنُّبُ الْحرامِ وَبَذْلُ النَّدى فى الْخَيْرِ. ☘ براستى آمادگى براى مرگ ، دورى از حرام و بذل و بخشش در كار خير است. 📚 بحارالانوار ، ج ۴۶، ص ۶۶ #مرگ @Nahjolbalaghe2

#موعظه تسلیم امر امام ویژگی شاخص حضرت عباس علیه السلام @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و سی و یکم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻫﻤﺰﻳﻪ ﺑﻮﺻﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﺹ 221 ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻭ: ﻭ ﻋﻠﻲ ﺻﻨﻮ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻳﻦ ﻓﻮﺍﺩﻱ ﻭﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻟﻮﻟﺎﺀ ﮔﻮﻳﺪ: ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺎﺭﻱ ﺍﻭ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻭ ﻭ ﺭﺩ ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﻧﺰﺍﻉ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﺿﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺭﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﺟﻤﺎﻉ ﺑﺮ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺭﺍ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺑﺎ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺴﺒﺘﻬﺎﻱ ﻧﺎﺭﻭﺍﺋﻲ ﺑﺎﻧﺠﻨﺎﺏ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺴﺒﺖ‌ﻫﺎ ﺑﺮﻱ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖ (ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻭ ﻳﺎﺭﻱ) ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﻟﻮﻝ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺼﺤﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ، ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ، ﺍﻥ ﻋﻠﻴﺎ ﻣﻨﻲ ﻭ ﺍﻧﺎ ﻣﻨﻪ، ﻭ ﻫﻮ ﻭﻟﻲ ﻛﻞ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﻌﺪﻱ.. ﻭ ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ، ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﺍﻣﻴﻪ ﻭ ﺧﻮﺍﺭﺝ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﺍﻭ ﻣﺪﺕ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺎﻩ ﺣﺘﻲ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮﻫﺎ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ، (ﻧﺎﻇﻢ ﻣﺬﻛﻮﺭ) ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﺎﺧﺺ ﺩﺭ ﻧﻈﻢ ﺧﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ. ﻭ ﻭﻟﺎﺀ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺣﻔﺎﻅ ﻧﺸﺮ ﻓﻀﺎﻳﻞ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻣﺖ ﺧﻴﺮﺍﻧﺪﻳﺸﻲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﻀﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺣﺪﻱ (ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ) ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ، ﻭ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻗﺎﺿﻲ ﻭ ﻧﺴﺎﺋﻲ، ﻭ ﺍﺑﻮ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺸﺎﺑﻮﺭﻱ، ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺍﻏﻠﺐ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﻫﺎﻱ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻫﻴﭽﻴﻚ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﺪﻩ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺼﺤﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ: " ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻳﺤﺒﻪ ﻭ ﺍﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺤﺒﻪ " ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺮﻣﺬﻱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ: (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﭼﻮﻥ ﺁﻳﻪ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ (ﺁﻳﻪ 60 ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩ ﺁﻝ ﻋﻤﺮﺍﻥ) ﻧﺎﺯﻝ ﮔﺸﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻠﻲ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺩﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ، ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺍﻫﻞ (ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ) ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﻣﻦ ﺳﺮﻭﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﻋﻠﻲ ﺳﺮﻭﺭ ﻋﺮﺏ ﺍﺳﺖ، ﻟﻜﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻌﻀﻲ ﺑﺘﺼﺤﻴﺢ ﻣﺤﺪﺙ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺣﺎﻛﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺼﺤﺖ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ (ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ، ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🏴در کربلا چه گذشت... ▪️دهم محرم الحرام | شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایش ▪️ این روز، روز باریدن خون از آسمان است، و روزی است که شهادت اهل بیت و اصحاب امام حسین علیه السّلام در آن به وقوع پیوسته است. @Nahjolbalaghe2

🏴سه ساعتی از روز عاشورا که هیچ کسی طاقت دیدن آن را ندارد @Nahjolbalaghe2

🇮🇷 🎥 تنها ایرانی‌ای که در سپاه امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسید #امام_حسین_علیه_السلام @Nahjolbalaghe2

#امام_حسین ✘ با امام |  یا  |   بر امام این بحران انتخابی بود که مردم کوفه باهاش روبرو شدن! • حال بد و بهم ریختگی وقت انتخاب، بخاطر یه مسابقه است که در روح ایجاد میشه! مسابقه بین آرزوها و اولویتهای ما، که هر کدوم میخوان برنده انتخابمون باشند. ✘ وقتی این بحران برای مَن پیش اومد؛ چجوری حال بدمو آروم کنم، و درست انتخاب کنم؟ #استاد_شجاعی  #آیت‌الله_حائری_شیرازی @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۱۱۲ تا ۱۱۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی بعضى دیگر، گفته اند: این داستان مربوط به گروهى از بنى اسرائیل بوده است که در منطقه آبادى مى زیستند و بر اثر کفران نعمت گرفتار قحطى و ناامنى شدند. شاهد این سخن، حدیثى است: از امام صادق(علیه السلام) که فرمود: گروهى از بنى اسرائیل آن قدر زندگى مرفهى داشتند که حتى از مواد غذائى مجسمه هاى کوچک مى ساختند و گاهى با آن بدن خود را نیز پاک مى کردند، اما سرانجام کار آنها به جائى رسید که مجبور شدند همان مواد غذائى آلوده را بخورند و این همان است که خداوند در قرآن فرموده: ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْیَةً کانَتْ آمِنَةً... .(۱) روایات دیگرى نزدیک به همین مضمون، از امام صادق(علیه السلام) و تفسیر على بن ابراهیم نقل شده است که: روى اسناد همه آنها نمى توان تکیه کرد و گرنه مسأله روشن بود.(۲) این احتمال نیز وجود دارد که: آیه فوق اشاره به داستان قوم سبأ باشد که در سر زمین آباد یمن مى زیستند و چنانکه قرآن در سوره سبأ آیات ۱۵ ـ ۱۹ داستان زندگى آنها را بازگو کرده سرزمین بسیار آباد و پر میوه، امن، امان، پاک و پاکیزه داشته اند که: بر اثر غرور و طغیان و استکبار و کفران نعمتهاى خدا آن چنان سرزمینشان ویران و جمعیتشان پراکنده شد، که عبرتى براى همگان گشت. جمله: یَأْتِیها رِزْقُها رَغَداً مِنْ کُلِّ مَکان الزاماً دلیل بر این نیست که: آن منطقه، آباد نبوده بلکه ممکن است منظور از کُلِّ مَکان اطراف آن شهر و دیار بوده، و مى دانیم: محصولات یک منطقه وسیع، معمولاً به شهر یا روستاى مرکزى انتقال مى یابد. این نکته نیز لازم به یادآورى است که هیچ مانعى ندارد آیه فوق، اشاره به همه اینها باشد. و در هر حال، از آنجا که: تاریخ مناطق بسیارى را به یاد دارد که گرفتار چنین سرنوشتى شده اند مشکل مهمى در تفسیر آیه باقى نمى ماند، هر چند عدم اطمینان کافى به تعیین محل آن، سبب شده است که: بعضى از مفسران آن را یک مثال کلى تلقى کنند، نه یک منطقه معیّن، ولى، ظاهر آیات فوق، متناسب با این تفسیر نیست، بلکه، تعبیرات آن، همه، حکایت از وجود یک واقعیت عینى خارجى مى کند. * * * ۲ ـ رابطه امنیت و روزى فراوان در آیات فوق، براى این منطقه آباد خوشبخت و پر برکت، سه ویژگى ذکر شده است: نخستین آنها امنیت، پس از آن اطمینان به ادامه زندگى در آن، و بعد از آن مسأله جلب روزى و مواد غذائى فراوان، که از نظر ترتیب طبیعى، به همان شکل که در آیه آمده، صورت حلقه هاى زنجیرى علت و معلول دارد، چرا که تا امنیت نباشد، کسى اطمینان به ادامه زندگى در محلى پیدا نمى کند، و تا این دو نباشند، کسى علاقه مند به تولید و سر و سامان دادن به وضع اقتصادى نمى شود. و این درسى است براى همه ما، و همه کسانى که مى خواهند: سرزمینى آباد و آزاد و مستقل داشته باشند، که باید قبل از هر چیز، به مسأله امنیت پرداخت، آن گاه مردم را به آینده خود در آن منطقه امیدوار ساخت، و به دنبال آن، چرخهاى اقتصادى را به حرکت در آورد. ولى، این نعمتهاى سه گانه مادى، هنگامى به تکامل مى رسند که: با نعمت معنوى ایمان و توحید هماهنگ گردند. به همین دلیل، در آیات فوق، بعد از ذکر نعمتهاى سه گانه، مى گوید: وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ: پیامبرى از جنس آنها براى هدایتشان مأموریت پیدا کرد .(۳) * * * ۳ ـ لباس گرسنگى و ناامنى جالب این که: در آیات فوق، هنگامى که سر نوشت این کفران کنندگان نعمت را بیان مى کند مى گوید: خداوند، لباس گرسنگى و ترس را به آنها چشانید، یعنى: از یکسو، گرسنگى و ترس تشبیه به لباس شده، و از سوى دیگر، به جاى پوشاندن چشاندن آمده است. این تعبیر، مفسران را بر آن داشته که: در نکته تشبیه مذکور بیشتر بیندیشند. البته، ممکن است، بعضى از تشبیهات مانند چشیدن لباس در زبان فارسى معمول نباشد و از آن تعجب کنیم، ولى در زبان دیگر همچون زبان عربى بیانگر نکته لطیفى باشد، چرا که به گفته ابن راوندى در پاسخ ابن اعرابى که از او پرسید: آیا لباس هم چشیدنى است؟! گفت: به فرض که تو در نبوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) تردید کنى، در این که: او یک عرب (فصیح) بود، نمى توانى شکى به خود را بدهى.(۴) و به هر حال، این تعبیر اشاره به آن است که: اولاً ـ آن چنان قحطى و ناامنى آنها را فرا گرفت که گوئى همچون لباس از هر سو آنان را احاطه نموده بود، و بدنشان را لمس مى کرد. ✔️پی نوشت: ۱ و ۲ ـ تفسیر نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۹۱، حدیث ۲۴۷ (توجه داشته باشید که حدیث فوق از تفسیر عیّاشى است و احادیث تفسیر عیّاشى مرسله است). ۳ ـ تفسیر المیزان ، جلد ۱۲، صفحه ۳۸۸. ۴ ـ تفسیر فخر رازى ، جلد ۲٠، صفحه ۱۲۸. ↩️ ادامه دارد.. @Nahjolbalaghe2

📝شرح و تفسیر خطبه ۸۶بخش سوم ✔️ پندهای اخلاقی ↩️زيرا هواپرستى حدّ و مرزى ندارد و تمام وجود انسان را پر مى کند و فکر او را به خود مشغول مى دارد و جايى براى ايمان، باقى نمى گذارد و طبيعى است که چنين مجلسى، محضر شياطين است. اين مسأله به قدرى مهم است که در حديث معروفى از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) آمده است: «أَلْمَرْءُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ وَ قَرينِهِ; انسان بر دين دوست و هم نشين خويش است».(10) و در «ضرب المَثَل» معروف آمده است: «قُلْ لِي مَنْ تُعَاشِرُ، أَقُلْ لَکَ مَنْ أَنْتَ; به من بگو با چه کسى معاشرت دارى، تا بگويم تو کيستى(11)». تو اوّل بگو باکيان زيستى پس آنگه بگويم که تو کيستى. در سومين مرحله، نسبت به دروغگويى هشدار مى دهد و مى فرمايد: «از دروغ برکنار باشيد، چرا که دروغ از ايمان برکنار است» (جَانِبُوا الْکَذِبَ فَإِنَّهُ مُجَانِبٌ لِلاِْيمَانِ). تعبير به «جَانِبُوا» نشان مى دهد که دروغ به قدرى خطرناک است که انسان بايد از آن فاصله بگيرد و به آن نزديک نشود; مبادا وسوسه ها او را به پرتگاه بکشاند. و تعبير به «مُجَانِبٌ لِلاِْيمَانِ» نشان مى دهد که دروغ نه تنها با ايمان سازگار نيست، بلکه بسيار با آن فاصله دارد. چرا که دروغگو معمولاً براى جلب منافع، يا دفع ضررها و يا هواى نفس، دروغ مى گويد; در حالى که انسان مؤمن مى داند همه چيز به دست خدا است و نيز مى داند هواپرستى نوعى بت پرستى است. شاهد اين سخن، جمله هاى ديگرى است که امام(عليه السلام) در تعقيب و تأکيد جمله بالا بيان فرموده است; مى فرمايد: «راستگو بر ساحل نجات و کرامت است، امّا دروغگو بر لب پرتگاه هلاکت و پستى قرار دارد» (الصَّادِقُ عَلَى شَفَا(12) مَنْجَاة وَ کَرَامَة، وَ الْکَاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْوَاة(13) وَ مَهَانَة). به صدق کوش! که خورشيد زايد از نَفَست        که از دروغ سيه روى گشت صبح نخست(14) در چهارمين هشدار مى فرمايد: «حسد نورزيد که حسد ايمان را نابود مى کند، آن گونه که آتش هيزم را مى خورد و خاکستر مى سازد» (وَلاَتَحَاسَدُوا، فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْکُلُ الاِْيمَانَ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ). زيرا حسود، در واقع دشمن نظام آفرينش و مخالف مواهب و اکرام الهى نسبت به بندگان است و چنين امرى با ايمان کامل، سازگار نيست. اضافه بر اين، او نبايد سعادت خود را در سلب نعمت از ديگران ببيند، بلکه اگر ايمان راسخ به خدا دارد، بايد همانند آن نعمت ها، يا افزون بر آنها را، از پروردگار بطلبد. ✔️پی نوشت: 10. شرح نهج البلاغه خويى، جلد 6، صفحه 136. 11. فى ظلال نهج البلاغه، جلد 1، صفحه 427. 12. «شَفا» به معناى لبه چيزى است و در اصل به کناره چاه، يا خندق و مانند آن گفته مى شود و اطلاق «شَفَه» بر «لب» نيز ممکن است به همين مناسبت باشد. 13. «مَهْوَاة» از مادّه «هَوى» به معناى ميل به چيزى است و واژه «مهواة» اسم مکان است و به معناى پرتگاه و فاصله ميان دو کوه آمده که گاه انسان را متمايل به سقوط مى کند. 14. شعر از «حافظ» است و منظور از «صبح نخست» صبح کاذب است، که پس از روشنايى کوتاه، سياهى جاى آن را مى گيرد، ولى صبح صادق در آستانه طلوع خورشيد است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ✅عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم قال: ..و هی اطهر بقاع الأرض و اعظمها حرمة و انها لمن بطحاء الجنة. 🔹پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در ضمن حدیث بلندی می فرماید: کربلا پاکترین بقعه روی زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعه ها است و الحق که کربلا از بساطهای بهشت است. 📚 بحار الانوار، ج 98، ص 115 و نیز کامل الزیارات، ص 264 @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 #عاشورا، تصویری زلال از مبارزه‌ی نور و ظلمت 🔸 گزیده‌ای از بیانات #آیت_الله_العظمی_خامنه_ای_مدظله_العالی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و سی و دوم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺳﻲ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺼﺤﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ: ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺫﺍﺕ ﺍﻗﺪﺱ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺼﺤﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﻣﻮﻣﻦ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﮕﺮ ﻣﻨﺎﻓﻖ، ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺎﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺑﮕﻮﻳﺪ، ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﮔﻔﺘﻪ، ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺑﺮ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﻗﺮﺁﻥ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺒﺮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺑﺮ ﺗﻨﺰﻳﻞ ﻗﺮﺁﻥ، ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﻠﺎﻙ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ، ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺍﻭ ﻛﻨﺪ (ﻳﻌﻨﻲ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺑﻪ ﻏﻠﻮ ﻧﻤﺎﻳﺪ) ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺷﻤﻨﻲ ﺍﻭ ﺷﺪﺕ ﻭ ﻋﻨﺎﺩ ﺑﻮﺭﺯﺩ، ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻛﺸﻨﺪﻩ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ (ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ " ﻟﻊ ") ﺷﻘﻲ ﺗﺮ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﭘﻲ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻧﺎﻗﻪ (ﺻﺎﻟﺢ) ﺷﻘﻲ ﺗﺮ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺍﺳﺖ. 23- ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺣﺴﻴﻨﻲ، ﺷﻴﺮﺍﺯﻱ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 1000 ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﺭﺑﻌﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺫﻛﺮ ﺣﺪﻳﺚ ﻏﺪﻳﺮ ﻭ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ " ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﺻﻞ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﻮﺍﻱ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺣﺎﺭﺙ ﻣﺘﻮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺣﺎﺭﺙ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻮﺍﺗﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﺜﻴﺮ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺁﻧﺮﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ، ﺳﭙﺲ ﻟﻔﻆ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺣﺬﻳﻔﻪ ﺑﻦ ﺍﺳﻴﺪ ﻏﻔﺎﺭﻱ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﻛﺒﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2