eitaa logo
نردبان فقاهت
4.6هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
42 ویدیو
89 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ (6) 🔹 الشهيد إذا مات في المعركة لا يغسل و لا يكفن، و هو إجماع أهل العلم خلا سعيد بن المسيب و الحسن البصري، فإنهما أوجبا غسله قالا: لان الميت لا يموت حتى يجنب، و لا عبرة بخلافهما. 📚 المعتبر في شرح المختصر، المحقق الحلي ج1 ص309 @Nardebane_feghahat
✳️ (7) 🔸 «قد عرفت سابقاً وجوب تغسيل كل مسلم، لكن يستثنى من ذلك طائفتان: إحداهما: الشهيد المقتول في المعركة عند الجهاد مع الإِمام (عليه السلام) أو نائبه الخالص، ويلحق به كل من قتل في حفظ بيضة الإِسلام في حال الغيبة، من غير فرق بين الحر والعبد ، والمقتول بالحديد أو غيره، عمداً أو خطأً، رجلاً كان أو امرأة أو صبياً أو مجنوناً، إذا كان الجهاد واجباً عليهم، فلا يجب تغسيلهم بل يدفنون كذلك بثيابهم، إلا إذا كانوا عراة فيكفنون ويدفنون» 📚 العروة الوثقى، الطباطبائي اليزدي، السيد محمد كاظم ج1 ص294 @Nardebane_feghahat
✳️ (8) 🔹 «الشهيد إذا مات في المعركة لا يغسل ولا يكفن، ذهب إليه علماؤنا أجمع، وبه قال أهل العلم إلا الحسن، وسعيد بن المسيب، فإنهما أوجبا غسله، لأنه ما مات ميت إلا جنب. وفعل النبي صلى الله عليه وآله أحق بالاتباع، وقد أمر بدفن شهداء أحد» 📚 تذكرة الفقهاء، العلامة الحلي ج1 ص371 @Nardebane_feghahat
✳️ (9) ✔️ درس خارج فقه آیت الله تبریزی (رحمة الله علیه): 🔹 شهیدی که «لا‌یغسّل و یصلی علیه و یدفن فی ثیابه» آن شهیدی است که «مقتول فی المعرکه» بوده باشد، یعنی در معرکه کشته شده باشد، زهوق روحش در معرکه شده باشد. این مشهور بین اصحاب ماست، بلا فرق که هنگام جدا شدن روحش، مُسْلِمی یا مسلمان‌هایی بالای سرش حاضر باشند و او را ببینند یا این‌که کسی بالای سرش نباشد. فرقی نمی‌کند. در مقتول فی المعرکة «ادراک مسلمین» شرط نیست. همین که در خودِ معرکه کشته شد، دیگر تغسیل نمی‌شود، ولو موقع جان‌دادن و زهوق روحش، مسلمین بالای سرش باشند یا نباشند. فرقی نمی‌کند. مشهور بین الأصحاب، این است. 🔸 و لکن بعضی از اصحابِ ما حرف دیگری گفته‌اند. گفته‌اند شهید آن است که زهوق روح از او شده باشد، چه در معرکه چه در خارج از معرکه. مثلاً فرض کنید کسی در معرکه زخمی شد و دیگر تابِ قتال ندارد، قرار است بمیرد، خودش را از معرکه بیرون می‌کشد که بیرون جان بدهد یا کسی را پیدا می‌کند که او را ببرد مثلاً آن طرف‌تر! {خلاصه} در خارج از معرکه بیفتد و آنجا فوت کند و لکن کسی بالای سرش نباشد. جماعتی از اصحاب ما ملتزم شده‌اند آن‌که فی سبیل الله کشته می‌شود -چه در معرکه کشته بشود چه در خارج از معرکه کشته بشود- اگر تنها باشد و کسی آنجا نبوده باشد، او «لا‌یغسل و لا‌یکفن بل یصلی علیه و یدفن بثیابه» و اما آن کسی که موقعِ جان دادن -چه در معرکه چه در خارج از معرکه- هنوز جان نداده بود که مسلمین بالای سر او رسیدند، او را باید بشویند و تغسیل کنند. اگر رمق نباشد -یعنی مسلمین وقتی برسند که تمام کرده باشد و روح از بدنش جدا شده باشد- او: «لا‌یغسل و لا‌یکفن» چه داخل معرکه باشد چه خارج معرکه. 🔸 کأنّ دو قول می‌شود: قول اول این است که مراد از شهید «من زهقت روح الطاهرة فی المعرکة» است، چه کسی بالای سرش باشد یا نباشد. لازمه‌اش آنست که اگر کسی در خارج از معرکه بمیرد، تغسیل او واجب است، ولو اگر در {داخلِ} معرکه زخمی شده بود، ولی آمد در خارج معرکه مُرد، او باید تغسیل بشود. 🔹 قول دیگر عبارت است از این‌که شهید یعنی کسی که «زهقت روحه» روحش از بدنش خارج شد، چه در معرکه باشد چه در خارج از معرکه. {ملاک این است که} اگر {افرادی} از مسلمین پیشش نبودند و تنها آنجا جان داد یا عند الاعداء بود جان داد و {افرادی} از مسلمین پیشش نبودند، غسل ندارد: «یصلی علیه و یدفن بثیابه» اما اگر قبل از این‌که روح از بدنش جدا بشود، مسلمین به او رسیدند -چه در معرکه چه در خارج از معرکه- بعد جان داد، او را باید تغسیل بکنند و غسل بدهند، کفن کنند، بعد دماء و این‌ها را باید بشورند مثل سایر میت‌ها. @Nardebane_feghahat