#عرفان_دروادی_عمل جلسه 282 🌟 روح عمل ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 صدق وصفا : 🔸 شیوه تحصیل صفای فطری: 1️⃣ تکرارعمل باسمت وسوی باطنی 2️⃣ هرگاه دریچه دل باز شد و فطرت شکوفا شد میدان دهد. 3️⃣ نشست و برخاست با نیکان و صالحان: یکی از امور دیگری که ما را به سمت خوشدلی و صدق و صفا در عمل و نیت حسنه و پاک می کشاند، نیت خوب و برتر، نشستن با نیکان و خوبان و صالحان است. یکی از کارهای خوب ، دیدن عملِ شخص و حالات او است. بنده خدایی می گفت: من ناله شبانه را متوجه نمی شدم تا این که بنده خدایی را دیدم که در نیمه شب چگونه بود، آن وقت ناله های شبانه برایم معنی دار شد و فهمیدم منظور چیست! «عَنْ سَلَّامِ بْنِ الْمُسْتَنِيرِ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ ع فَدَخَلَ عَلَيْهِ حُمْرَانُ بْنُ أَعْيَنَ وَ سَأَلَهُ عَنْ أَشْيَاءَ فَلَمَّا هَمَّ حُمْرَانُ بِالْقِيَامِ قَالَ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع أُخْبِرُكَ أَطَالَ اللَّهُ بَقَاءَكَ لَنَا وَ أَمْتَعَنَا بِكَ أَنَّا نَأْتِيكَ فَمَا نَخْرُجُ مِنْ عِنْدِكَ حَتَّى تَرِقَّ قُلُوبُنَا وَ تَسْلُوَ أَنْفُسُنَا عَن الدُّنْيَا وَ يَهُونَ عَلَيْنَا مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ مِنْ هَذِهِ الْأَمْوَالِ، ثُمَّ نَخْرُجُ مِنْ عِنْدِكَ فَإِذَا صِرْنَا مَعَ النَّاسِ وَ التُّجَّارِ أَحْبَبْنَا الدُّنْيَا. قَالَ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّمَا هِيَ الْقُلُوبُ مَرَّةً تَصْعُبُ وَ مَرَّةً تَسْهُلُ [دل گاهی نرم می شود و گاه سخت می شود.اصلش این است که با حجت خدا نشستن، دل انسان نرم می شود. دل نرم شود]» «ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع أَمَا إِنَّ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ ص قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ نَخَافُ عَلَيْنَا النِّفَاقَ قَالَ فَقَالَ وَ لِمَ تَخَافُونَ ذَلِكَ قَالُوا إِذَا كُنَّا عِنْدَكَ فَذَكَّرْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا وَجِلْنَا وَ نَسِينَا الدُّنْيَا وَ زَهِدْنَا حَتَّى كَأَنَّا نُعَايِنُ الْآخِرَةَ وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ وَ نَحْنُ عِنْدَكَ فَإِذَا خَرَجْنَا مِنْ عِنْدِكَ وَ دَخَلْنَا هَذِهِ الْبُيُوتَ وَ شَمِمْنَا الْأَوْلَادَ وَ رَأَيْنَا الْعِيَالَ وَ الْأَهْلَ يَكَادُ أَنْ نُحَوَّلَ عَنِ الْحَالِ الَّتِي كُنَّا عَلَيْهَا عِنْدَكَ . . .» خوپذیری نفس یکی از بحث های مهم تربیتی است که درحقیقت خوپذیری جان است. نشست و برخاست زیاد با صالحان، سبب می شود که لطف صلاح عمل او که بی غل و غش است، به راحتی به انسان منتقل گردد. 4️⃣ رفع تعلقات و تعشقات : اگر یک جان بتواند تعلقات و تعشقاتش را حذف کند ، همه اعمالش ناب می شود. این شیوه، کمی از شیوه قبل بالاتر است و معمولا برای مراحل ابتدایی نیست، اگر بگوییم مراتب سلوک انسان بر اساس روایات چهار مرتبه دارد: اسلام، ایمان، تقوی، یقین. این شیوه برای کسانی است که در مرحله تقوا و بالاتر زا آن هستند. در مرحله تقوی است که شخص نمی گذارد نفس اماره و شیطان به سراغش بیاید. اگر انسان به این مرحله برسد، تمام اعمالش بی قصد و غرض و بی غل و غش خواهد شد. نفس ایمان و نفس تقوا، صفا می آورد. انما یتقبل الله من المتقین. کسی که اهل تقوا باشد، خدا عمل عادی اش را هم قبول می کند. احزاب، 70 و 71 «يَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ قُولُواْ قَوْلًا سَدِيدًا(70) يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَلَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَن يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا(71)» ✅ آیه به صورت شرط و جزا است. شما تا تقوا پیشه می کنید خداوند دو کار می کند: 1.عملتان را اصلاح می کند و بالا می برد. 2.غفران نصیبتان می شود و قیودهای قبلی تان را بر می دارد. ✅ این آیه را جور دیگری هم می شود معنی کرد: وقتی تقوا پیشه کردید، یصلح لکم اعمالکم، یعنی القائات ملکی برایتان می آوریم و با همین سبک اعمالتان را بالا می بریم. ✳️ القائات خوش ملکی: گاه در انسان می آیدکه به صورت یک میل است، که گاه به صورت میل شدید بروز می کند و گاه القائات ربانی می آید که این خیلی شدیدتر وعالی تر و عال العال است. 💫 اهل تقوا شدن آثاری دارد: فتح 26 «فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ وَ أَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوى وَ كانُوا أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليماً» این شخص رسیده است به مرحله تقوا، که دیگر من و ما و خانه من و بچه من و منافع من و.. ندارد. تعلقات که گرفته شد، عملش می شود ناب. حدید 28 «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ» اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، دو نصیب از رحمت می دهیم. صفای اصلی که آمد، همه اعمال را بی غل و غش می‌کند. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 283_ 1397.9.11 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

#عرفان_دروادی_عمل جلسه 283 🌟 روح عمل ✨ مؤلفه های روح عمل: 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 صدق وصفا: 🔸 شیوه تحصیل صفای فطری: 1️⃣ تکرار عمل با سمت سوی باطنی 2️⃣ هرگاه دریچه دل باز شد و فطرت شکوفا شد، میدان دادن 3️⃣ نشست و برخاست با خوبان و نیکان. 4️⃣ رفع تعلقات و تعشقات: که همان طور که اشاره گردید، این شیویه کمی بالاتر است و برای کسی است که در مرحله بالاتری از اسلام و ایمان، و در مرحله تقوا است. کسی که تعلقات را کم کرده باشد، تعلقی ندارد که در عملش بیاید. لذا بر اساس فطرتش می ماند. اینجا که تعلقات و تعشقات کم شده است، اینجا راحت می تواند اعمالش را با صدق و صفا همراه کند. این برای کسانی است که از مرحله اسلامی و ایمانی اش گذشته و در مرحله تقوا یا احسان و یقین قرار دارد. فتح 4 «هُوَ الَّذي أَنْزَلَ السَّكينَةَ في قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ لِيَزْدادُوا إيماناً مَعَ إيمانِهِمْ» ✅ توجه به ملکوت و با خدا نشستن: کسی که زیاد با ملکوت می نشیند، خوی ملکوتیان را می گیرد و غل و غش در کارش نیست و در اعمالش صدق و صفا زیاد می شود. منظور عوالم برتر است تا با خدا نشستن. یکی از راه هایی که انسان می تواند صدق و صفایش را بیشتر کند، این است که دست به سلوک و ارتباط با ملکوت و ارتباط با خداوند متعال بزند . نفس ایمان و نشستن با خدا، خلیط را بر می دارد. شراب طهور حقیقی که می تواند طهارت دهد، خودِ خداست. در روایت از امام صادق علیه السلام آمده است: «يُطَهِّرُهُمْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ سِوَى اللَّهِ إِذْ لَا طَاهِرَ مِنْ تَدَنُّسٍ بِشَيْءٍ مِنَ الْأَكْوَانِ إِلَّا اللَّهُ». اگر کسی روزانه برنامه دارد و با خدا می نشیند و خلوت می کند و مواجهه وجودی برقرار می کند. این مواجهه وجودی باعث می شود که ایمانش افزوده می شود و این ایمان خلق و خوی او را می گیرد و همین سبب می شود که دیگر غل و غش در کارش نباشد. ✅ اگر کسی ایمان و تقوایش را زیاد کرد، ملک مسدّد ایمان می اید و آن ها را تسدید می کند. «أیّده بروح منه» اتصال وجودی که برقرار می شود با یک حقیقت علوی و ملکوتی در عالم ، که ملک مسدّد ایمان است. اگر این ارتباط قوی شود، روح ایمان در او مستقر می شود و بلکه خودِ انسان، می شود روح ایمان. ایمان یکی از ارواح مستقر در عالم ملکوت است که صدق و صفای ملکوتی دارد. 5️⃣ توجه به چند اصل: 🔺 1 . خود را متهم کردن : مومن کسی است که خود را متهم می کند. یعنی کار که می کند محکم و خوب انجام می دهد و تلاش هم می کند، ولی در نهایت می گوید: معلوم نیست که چندان هم خوب انجام داده باشی. به این خاطر که خلیط ها زیاد است و گاه برای انسان پنهان می ماند. کمال حقیقی را در عمل معصوم بداند و کاری که در حد خودش می کند خود را متهم کند. 🔺 2.استغفار حقیقی داشتن: یعنی همیشه انسان نسبت به خداوند متعال در ناحیه ضعف باشد. همیشه استغفار حقیقی داشته باشد. هر کاری انسان می کند، کار خوب هم می کند چه در شب و چه در روز، دایما استغفار کند که این شایسته درگاه خدا نیست، و خداوند با فضلش قبول می کند نه این که عمل ما استحقاق این را داشته باشد. استغفار حقیقی، عجیب شستشو می دهد جان را و عجیب پاک می کند. 🔷 جمع بندی پس می شود به صدق و صفا به شکل تشکیکی توجه کنیم. که اوجش می شود در معصوم که ما آهسته آهسته باید خود را به آن سمت بکشانیم. این 5 راه به شکل استقرایی است و انحصاری هم ندارد. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 284 _ 1397.9.17 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 284 (1397.9.17) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 اخلاص : عمل خالصانه، برای خدا بودن است. آنی که در مولفه قبل از صدق و صفا گفتیم، می شود با اخلاص جمع نمود، بدین صورت که عمل هم از خلیط خالی باشد و هم برای خدا باشد. الان منظورمان از عمل با اخلاص برای خدا بودن است. اخلاص لله که گفته می شود جزء دغدغه های مهم عرفانی است که به باطن عمل بر می گردد. ولی چون برای خداست، به مراتب ارتباطش با عرفان بیشتر می شود. ✅ یکی ازچیزهایی که در متن های دینی به چشم می آید، مساله خدامحوری است. یس61 «وَ أَنِ اعْبُدُوني هذا صِراطٌ مُسْتَقيم» بندگی کردن، یعنی خدا محوری و عبد محض خدا بودن. ✅ علامه طباطبای ذیل آیه: «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» عبودیت را به خوبی تفسیر فرمودند. عبودیت یعنی بندگی کردن و بندگی منحصر و منحل در معرفت نیست، بلکه یک معنای ویژه برای خود دارد. ✳️ اگر بگوییم: تمام حرف دین در فضای تعامل و سلوک انسان، همین بندگی است، خلاف نگفته ایم. 💫 سطوح بندگی برگرفته از روایات: 1️⃣ بندگی اسلامی: عمل به ظاهر شریعت و دستوارت دینی 2️⃣ بندگی ایمانی: بندگی است که تا حدی به مرحله دل رسیده است. 3️⃣ بندگی تقوایی(سکینه) 4️⃣ بندگی یقینی این ادبیات بندگی، سمت و سویی دارد که انسان را آهسته آهسته به سمت عمق می برد. ابتدا از اسلام به سمت ایمان و سپس تقوا و سپس یقین. یکی از عواملی که انسان را به سمت بندگی سوق می دهد، اخلاص و هرچه بیشتر شدن درجه آن است. وقتی می بینید که روح دین بندگی است و اصل ساختن انسان به بندگی است، بر اساس خدا محوری، باید در صحنه سلوک هم این بندگی را اجرا گردد. حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در بیانی عبادت مقربین را اینچنین توصیف فرمود: «عَلَيْكُمْ بِصِدْقِ الْإِخْلَاصِ وَ حُسْنِ الْيَقِينِ فَإِنَّهُمَا أَفْضَلُ عِبَادَةِ الْمُقَرَّبِينَ.» 🔺بینه، 5«وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ» 🔺زمر 2«فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ» کسی که بر اساس هوای نفس کار انجام دهد، او عبدالهوی است نه عبدالله، گرچه به حسب ظاهر دستور شریعت را انجام داده است. 🔺زمر ، 3 «أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخالِصُ» که خداوند متعال فقط خالص را می پذیرد، این یک نوع تشریف است که چون عمل خالص خیلی شریف است، خداوند متعال فقط آن را برای خودش می پذیرد. یکی از عناصر اصلی برای ناب شدن عمل، اخلاص است. که در متن دینی فراوان آمده است و وابسته به رگ خدامحوری است. که حتی عمل شرعی را انجام می دهی، برای خدا نباشد، از نظر اخلاصی درجه اش پایین است ، گرچه ممکن است مسقِط تکلیف باشد. 🔺انسان، 9 «إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً» اگر کسی کار علمی می کند ولی با نهایت اخلاص، این کار لوجه الله، بودن، عجیب تاثیر دارد. باید نگاه به درونمان قوی گردد. ❎ تاکید می کنم که ما نباید دچار وسواس شویم، بلکه فقط عاقلانه خود را به جای درست بکشانیم و این را هم بدانیم که هیچ گاه به پای معصوم نمی رسیم. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 285 _ 1397.9.18 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 285 (1397.9.18) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل: 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 اخلاص: این بیان حضرت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه: «عَلَيْكُمْ بِصِدْقِ الْإِخْلَاصِ وَ حُسْنِ الْيَقِينِ فَإِنَّهُمَا أَفْضَلُ عِبَادَةِ الْمُقَرَّبِينَ.» در این بیان ویژگی اصلی اعمال مقربین را بیان فرموده است که همین ویژگی اعمال آن ها را از اصحاب یمین جدا کرده است. آن ویژگی روح عمل است، و آن چه روح عمل را شکل می دهد یکی اخلاص است و دیگری یقین و معرفت. اخلاص با بندگی گره می خورد و یکی از لوازم جدی آن است. جلوه ناب سلوکی و توحیدمحوری و بندگی، اخلاص است. زمر، 2 «فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ» علامه طباطبایی می فرماید: دین یعنی بندگی. مخلصا هم یعنی همراه با اخلاص ورزی. بعد ترقی کردند و فرمودند: می شود دین را گسترده گرفت، که تمام ساحت های زندگی را می گیرد. بینه، 5 «وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفاءَ» حنیف را امام صادق علیه السلام این گونه تفسیر می کنند: «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى حَنِيفاً مُسْلِماً قَالَ خَالِصاً مُخْلِصاً لَا يَشُوبُهُ شَيْء» به هر دلیلی من در کارم غیر از خدا را لحاظ کنم، اینجا اخلاص ناب نیست. و حتی اگر این را جلوتر برویم، مراتب نهایی اخلاص این گونه می شود که اگر انسان عبادت غیر احراری هم داشته باشد، این کار خلاص لازم را نداشته و منطق پاک توحیدی در آن نیست. منظور ما از اخلاص در این سطح، اخلاص نوع عالی است. 💫 اخلاص یعنی: شوب و ناپاکی عمل را ذره ذره برداشت به گونه ای که همه اش بشود خدا و برای خدا. ✳️ منطق اخلاص در آیات و روایات : ✅ وجه الله، مرضات الهی 🔺 کهف، 28 «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُريدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ» کسی که عمل را انجام می دهد و به دنبال حضرت حق و رعایت جانب او است. 🔺 بقره، 272 «وَ ما تُنْفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ اللَّهِ» که فقط به خاطر وجه الله کار انجام می دهد نه برای این که بعدا به او کمک کند. 🔺 رعد، 22 «وَ الَّذينَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ» مثلا وقتی نزاعی بین زن و مرد می شود، کسی که ولو حق با اوست، کوتاه بیاید و مساله را کش ندهدو در صدد اصلاح فضا بر بیاید و این کار را به خاطر مراعات وجه ربّ، انجام داده و صبر نماید. 🔺 بقره، 207«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» خشنودی پروردگار برایش مهم است، این جانب اخلاص الهی و توحیدی است. اگر این ابتغاء مرضات الله بشود دغدغه انسان، خیلی کارش پیش می رود. کسی که توحیدش قوی شود، مرضات الله هم خیلی خودش را بیشتر نشان می دهد. لم یکن له کفوا احد، برایش معنی دار می شود. من خاطر او را می خواهم و می خواهم ببینم که او چی از من می خواهد. خداوند در دلش بزرگ است و نه هیچ چیز دیگری! در بیان امیر المومنین صلوات الله علیه آمده است: «عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ صَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ» 🔺بقره 265 «وَ مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» کسی که مرضات الله را پی می گیرد، می شود رضوان و می رسد به مرحله رضوان. خداوند متعال می فرماید: دغدغه تان را حق تعالی و جانب حق و وجه ربّ قرار دهید. اینجا منطق خیلی توحید محور شده و خیلی توحید را در دل مستقر می نماید. سرازیر کردن توحید در عمل خیلی ارزشمند است. در وادی سلوک، بهترین ها را انتخاب کردیم و در جانمان ریخته ایم. ما خیلی از اعمال را انجام می دهیم، خیلی از کارها را انجام می دهیم، درس می خوانیم و.... همه این ها را اگر کسی با یک منطق توحیدی همراه کند، خیلی فرق خواهد کرد. اگر کسی این را خوب و جدی انجام دهد، یک نوع ذکر عملی قوی است. آیت الله بهجت فرمودند: ذکر عملی، بالاترین ذکر است. رعایت جانب خداوند متعال، ذکر عملی است . ☀️ ما اگر روزها را این گونه سپری کنیم و منطقمان را اصلاح کنیم، و اگر هرگونه رفتار خلاف داشتیم، از خدا عذر خواهی کنیم. سعی کنیم خیلی از این چیزهایی که می دانیم را به شکل تفصیلی در جانمان بیاوریم. این تفصیل خیلی اثر دارد. ✅ لله بودن سراسر زندگی 🔺 انعام، 162«قُلْ إِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» یعنی کل زندگی انسان نه فقط این چهار نمونه، بلکه کل زندگی من لله رب العالمین! ✅ شرک نورزیدن 🔺 نساء، 36 «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً» این شرک نورزیدن تمام ساحت ها را می تواند بگیرد. 🔺 کهف، 110«فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» این عدم شرک و اخلاص آنقدر ارزشمند است که انسان را می تواند به لقاء ربّ برساند.

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 286 _ 1397.9.24 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان دروادی عمل جلسه 286 (1397.9.24) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 اخلاص : ✳️آن چه از منطق اخلاص در آیات در جلسه قبل گذشت: 1️⃣ وجه الله ، مرضات الهی 2️⃣ لله بودن سراسر زندگی 3️⃣ شرک نورزیدن ادامه بررسی آیات در باب اخلاص 4️⃣ حصر در عبودیت مثلا: «ایاک نعبد و ایاک نستعین» مفعول مقدم شده، افاده حصر می کند. اینکه خدا را در زندگی محور قرار می دهیم و می گوییم فقط تو را می خواهم؛ این اخلاص است. حصر‌ در بندگی و پیروی و زیستن برحسب توجه به خداست. زمر ، 14 «قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ ديني» اولا حصر شده است، الله اعبد. و این مخلصا، تاکید آن حصر است که فقط و فقط برای خداوند متعال عبادت می کنم . 5️⃣ تسلیم وجه لله نساء، 125«وَ مَنْ أَحْسَنُ ديناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهيمَ حَنيفا» چه کسی بهتر دین ورزی می کند از کسی که وجهش را به سمت خدا می کند؟! ✅ توضیحی در مورد وجه توجه فکری این است که وجه ذهن و فکرمان را به سمت آن می بریم. که این می شود مواجهه ذهنی. اما اینجا که گفته می شود: وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض، یعنی تمام جان به سمت خداست. تمام توجه سینه و دل و جان به سمت حق است. اینجا خود جان جلو قرار می گیرد و فکر و ذهن به دنبال او خواهند بود. این آیه یعنی: سینه و جان را بسپارد به خداوند متعال . در خدا بودن و در او غرق بودن. اخلاص دین ورزی برتر است. لقمان، 22«وَ مَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى» ✳️ بررسی روایات در باب اخلاص: 1️⃣« عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا قَالَ لَيْسَ يَعْنِي أَكْثَرَ عَمَلًا وَ لَكِنْ أَصْوَبَكُمْ عَمَلًا [یعنی عمل درست تر و دقیق تر باشدحضرت اصابه را توضیح می دهد و إِنَّمَا الْإِصَابَةُ [1-] خَشْيَةُ اللَّهِ [که خواهیم گفت که خشیت با معرفت و علم گره خورده است انما یخشی الله من عباده العلماء] وَ [2-] النِّيَّةُ الصَّادِقَةُ وَ الْحَسَنَةُ ثُمَّ قَالَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَلِ حَتَّى يَخْلُصَ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ [یعنی باطن خیلی سخت تر از عمل است] وَ الْعَمَلُ الْخَالِصُ الَّذِي لَا تُرِيدُ أَنْ يَحْمَدَكَ عَلَيْهِ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ النِّيَّةُ أَفْضَلُ مِنَ الْعَمَلِ [احسن عملا یعنی احسن نیةً] أَلَا وَ إِنَّ النِّيَّةَ هِيَ الْعَمَلُ [این عمل برون داد نیت است. و این نیت است که با قلب گره می خورد و اساسا این نیت اصل عمل است و خود عمل است.] ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ عَزَّ وَ جَلَّ- قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ يَعْنِي عَلَى نِيَّتِهِ.» 2️⃣ پیغمبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سلم: «اخلص العمل یجزک منه القلیل» در عمل اخلاص بورز که اگر هم کم باشد برایت کفایت می کند. 3️⃣از امام صادق علیه السلام: «إِذَا أَحْسَنَ الْمُؤْمِنُ عَمَلَهُ ضَاعَفَ اللَّهُ عَمَلَهُ لِكُلِّ حَسَنَةٍ سَبْعَمِائَةٍ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ فَأَحْسِنُوا أَعْمَالَكُمُ الَّتِي تَعْمَلُونَهَا لِثَوَابِ اللَّهِ . . .قَالَ وَ كُلُ عَمَلٍ تَعْمَلُهُ لِلَّهِ فَلْيَكُنْ نَقِيّاً مِنَ الدَّنَس» دنس ، شرک داشتن، صدق و صفا نداشتن، معرفت خوش نداشتن است. 🔴 «عَنْهُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا بَلَغَ بِهِ أَبَا جَعْفَرٍ ع قَالَ مَا بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ إِلَّا قِلَّةُ الْعَقْلِ قِيلَ وَ كَيْفَ ذَلِكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ؟ قَالَ إِنَّ الْعَبْدَ يَعْمَلُ الْعَمَلَ الَّذِي هُوَ لِلَّهِ رِضًا فَيُرِيدُ بِهِ غَيْرَ اللَّهِ فَلَوْ أَنَّهُ أَخْلَصَ لِلَّهِ لَجَاءَهُ الَّذِي يُرِيدُ فِي أَسْرَعَ مِنْ ذَلِكَ» 🔴 « عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّهُ قَالَ: الْإِخْلَاصُ سِرٌّ مِنْ أَسْرَارِي اسْتَوْدَعْتُهُ قَلْبَ مَنْ أَحْبَبْتُ مِنْ عِبَادِي.» اخلاص، از یک جهت همان معرفت به خدایی است که به تعامل درآمده و سر سفره دل نشسته است. ☀️ اخلاص، اگر بخواهد خودش را خوب نشان دهد، باید خدا را خوش خواست. معمولا عاشق هر چه را بخواهد برای معشوقش می خواهد. 🔴 « وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ قَالَ الْقَلْبُ السَّلِيمُ الَّذِي يَلْقَى رَبَّهُ وَ لَيْسَ فِيهِ أَحَدٌ سِوَاهُ قَالَ وَ كُلُّ قَلْبٍ فِيهِ شِرْكٌ أَوْ شَكٌّ فَهُوَ سَاقِطٌ وَ إِنَّمَا أَرَادُوا الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا لِتَفْرُغَ قُلُوبُهُمْ لِلْآخِرَةِ.» شرک تا می آید، یعنی اخلاص نیست، دل ساقط می شود. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 287 _ 1397.9.25 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 287 (1397.9.25) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص 🔶 اخلاص : ✳️ ادامه بررسی روایات در باب اخلاص: 4️⃣«أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَا خَيْرُ شَرِيكٍ، مَنْ أَشْرَكَ مَعِي غَيْرِي فِي عَمَلٍ عَمِلَهُ لَمْ أَقْبَلْهُ إِلَّا مَا كَانَ لِي خَالِصاً.» عمل مقبول غیر از عمل صحیح است. ممکن است عملی صحیح باشد ولی مقبول نباشد. خداوند عمل های خوب و برتر را می پذیرد . احسن عملا، گره می خورد به این که خدا قبول می کند.خدا ، عمل خالص را می پذیرد. 💫 بحث قبولی عمل از نظر وجودی خیلی معنی دارد.اگر پذیرفته شد، بیشترین تاثیر در دل را می گذارد. یک تاثیرش رضایت مولی است . یک تاثیرش هم در دل ،نفوذ و زمینه های بعدی را فراهم میکند و موانع را برطرف میکند .نظام عالم از جانب حق، سراسر شعور است، اگر چیزی را بپذیرد، به آن امکانات و صِله می دهد و می گذارد جا بیفتد و جای گیر شود و همه جا را آباد می کند. به سمت حق رضوان دارد و از این سو، بنده را آباد می کند. ❎ این یک نوع اهانت است که انسان در عملش دیگری را شریک کند. ولی باید دقت شود که هر کسی سطحی دارد و هر کس طبق سطح خودش ، باید اخلاص داشته باشد. به اندازه توان و مهلتی که خداوند می دهد، هر مقداری که تلاش می کنم برای اخلاص، به همان مقدارش پذیرفته می شود. 5️⃣ عنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَعْمَلُ الشَّيْءَ مِنَ الْخَيْرِ فَيَرَاهُ إِنْسَانٌ فَيَسُرُّهُ ذَلِكَ فَقَالَ لَا بَأْسَ مَا مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ يُحِبُّ أَنْ يَظْهَرَ لَهُ فِي النَّاسِ الْخَيْرُ إِذَا لَمْ يَكُنْ صَنَعَ ذَلِكَ لِذَلِكَ.» این کار را برای دیدن دیگران نکرده است، و این اشکالی ندارد. گرچه در روایات دیگر آمده است: همین که از دیدن دیگران خوشحال شده است، با اخلاص سازگار نیست. 6️⃣ عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً قَالَ الرَّجُلُ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ الثَّوَابِ لَا يَطْلُبُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ إِنَّمَا يَطْلُبُ تَزْكِيَةَ النَّاسِ- يَشْتَهِي أَنْ يُسْمِعَ بِهِ النَّاسَ فَهَذَا الَّذِي أَشْرَكَ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ ثُمَّ قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَسَرَّ خَيْراً فَذَهَبَتِ الْأَيَّامُ أَبَداً حَتَّى يُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ خَيْراً وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُسِرُّ شَرّاً فَذَهَبَتِ الْأَيَّامُ أَبَداً حَتَّى يُظْهِرَ اللَّهُ لَهُ شَرّاً.» چون جز دنیا نمی بیند، در زندگی اش اصلا از خدا خبری نیست، بلکه همین سطح می فهمد، بیشتر نمی فهمد، چیزی به نام وراء، خدا، حقیقت بی انتها برایش مطرح نیست. ❎ فقط یادتان باشد چنین افرادی که دیدید مطلقا با آن ها محشور نشوید و از آن ها حذر کنید، چون نفس خوپذیر است و اثر می گیرد. 7️⃣«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كُلُ رِيَاءٍ شِرْكٌ إِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى النَّاسِ وَ مَنْ عَمِلَ لِلَّهِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ.» قبولی عمل سبب می شود که خداوند متعال مدد و برکت می دهد. ثوابه علی الله، این است که عمل به چشم همه می آید. بیشترین برکت عمل خالصانه به لحاظ روحی معنوی است. عمل خالصانه سبب می شود که خداوند متعال مدافع او شود. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 288 _ 1397.10.1 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 288 (1397.10.1) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص : ✳️ ادامه بررسی روایات : یکی از چیزهایی که درمقابل اخلاص قرار می گیرد ریا است که بیان شد. وصف دیگری که در مقابل اخلاص قرار می گیرد، عُجب است. ❎ عجب یعنی: خودبینی به جای خدابینی. تا عُجب در عمل آمد، عمل فاسد می شود، ولی به محض این که اخلاص آمد، عمل بلافاصله بالا می رود؛ عُجب گاهی به حدی است که همه اعمال را فاسد می کند. 🔴 أبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ عَالِماً أَتَى عَابِداً فَقَالَ لَهُ كَيْفَ صَلَاتُكَ فَقَالَ تَسْأَلُنِي عَنْ صَلَاتِي وَ أَنَا أَعْبُدُ اللَّهَ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا فَقَالَ لَهُ كَيْفَ بُكَاؤُكَ فَقَالَ إِنِّي لَأَبْكِي حَتَّى تَجْرِيَ دُمُوعِي فَقَالَ لَهُ الْعَالِمُ فَإِنَّ ضِحْكَكَ وَ أَنْتَ تَخَافُ اللَّهَ أَفْضَلُ مِنْ بُكَائِكَ وَ أَنْتَ مُدِلٌّ عَلَى اللَّهِ إِنَّ الْمُدِلَّ بِعَمَلِهِ لَا يَصْعَدُ مِنْ عَمَلِهِ شَيْءٌ. صعود عمل، عبارةٌ اخرای قبولی عمل است. صعود عمل یک افزوده ای دارد؛ عوالم بالا عوالم نور است، هر عملی که صعودش بیشتر است نورانی تر است. گاهی صعود عمل به اندازه ای است که خریدارش جز خدا نیست. 🔴 عنْهُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ إِنَّ رَجُلًا فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ عَبَدَ اللَّهَ أَرْبَعِينَ سَنَةً ثُمَّ قَرَّبَ قُرْبَاناً فَلَمْ يُقْبَلْ مِنْهُ فَقَالَ لِنَفْسِهِ مَا أُتِيتُ إِلَّا مِنْكِ وَ مَا الذَّنْبُ إِلَّا لَكِ قَالَ فَأَوْحَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَيْهِ ذَمُّكَ لِنَفْسِكَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَتِكَ أَرْبَعِينَ سَنَةً. لطف بندگی به اخلاص است، و لکن عُجب عمل را فاسد می کند، چرا که در عُجب خود دیدن است. 🔴 أبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ «اجْعَلُوا أَمْرَكُمْ لِلَّهِ وَ لَا تَجْعَلُوهُ لِلنَّاسِ فَإِنَّ مَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ لِلَّهِ وَ مَا كَانَ لِلنَّاسِ فَلَا يَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ». 🔴 عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ عَلِمَ أَنَّ الذَّنْبَ خَيْرٌ لِلْمُؤْمِنِ مِنَ الْعُجْبِ، وَ لَوْ لَا ذلِكَ مَا ابْتُلِيَ مُؤْمِنٌ بِذَنْبٍ أَبَداً». گناه آدم را شرمسار می کند ولی عجب خودبینی است . ریا، نیت را از ابتدا به سمت دیگران می برد نه خدا، ولی در عُجب لزوما از ابتدا غایت، خود دیدن نیست، بلکه ممکن است عمل را برای خدا انجام دهد، ولی بالاخره خود را می بیند. ✅ همه چیز را فضل الهی بدانید، توفیق مال خداست، «و ما توفیقی الا بالله»؛ عُجب که آمد تمام فضل ها گرفته می شود. 💫 انسان اگر حقیقت بندگی را بفهمد، دیگر جایی برای عُجب نیست، بلکه همه چیز بالله است. توحید درست شود، زمینه عُجب برداشته می شود. اگر بندگی بیاید نمی گذارد عُجب بیاید. سعی کنیم حال و حس بندگی را در نماز یاد بگیریم؛ این حس و حال اگر جا بیفتد به تدریج قبل و بعد از نماز را هم فرا می گیرد؛ اوج بندگی در نماز در سجده و قنوت است. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 289 _ 1397.10.2 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 289 (1397.10.2) 🌟 روح عمل : ✨مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص : ✳️ ادامه بررسی روایات: گفته شد: از چیزهایی که درمقابل اخلاص قرار می گیرد ریا و عجب است که بیان شد . یکی دیگر ازچیزهایی که درمقابل اخلاص قرارمیگیرد ؛ جاه طلبی است . ❎ جاه طلبی: گاه جاه طلبی درکارهای خوب است و عمل ظاهر خوبی دارد، ولی باطن آن جاه طلبی است. اگر رگ ریاست طلبی بالا آمد دیگر در آن اخلاص نیست. 🔴 قصص 83 تِلْكَ الدَّارُ الاَْخِرَةُ نجَْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فىِ الْأَرْضِ وَ لَا فَسَادًا وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين ریاست به حق، بد نیست ولی باید مواظب آفات آن بود. معیار ریاست به حق، دعوت همگان به خداوند متعال است نه دعوت به خود. 🔴 آل عمران 79 : مَا كاَنَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادًا لىِّ مِن دُونِ اللَّهِ وَ لَكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّنَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُون معیار اصلی این است که وقتی از ساحت بندگی درآمدید، آن وقت از اخلاص خارج شدید. بندگی خدا با ریاست معنی ندارد. 🔴 قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَلْعُونٌ مَنْ تَرَأَّسَ مَلْعُونٌ مَنْ هَمَّ بِهَا . . . امیرالمومنین صلوات الله علیه : آفَةُ الْعُلَمَاءِ حُبُ الرِّيَاسَةِ ❎ شرک: از شرک به هر دو نوعش، چه جلی و چه خفی، نهی شده است. 💫 آخرین مرحله اخلاص، اخلاص مخلَصین است که توحیدشان، ناب است و به شکل حضوری وشهودی و و در مرحله فنا است. در مخلَصین، معرفت وخوش دلی و اخلاص یکی می شود. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 290 _ 1397.10.8 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه 290 (1397.10.8) 🌟 روح عمل: ✨ مؤلفه های روح عمل: 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص: ✳️ ادامه بررسی روایات: 💠فرق مُخْلَصِين و مُخْلِصِين: مُخْلِص شخصی است که برای خدا اخلاص می ورزد؛ اخلاص خود را می‌بیند و با ارادۀ خود می خواهد اخلاص بورزد؛ خود را در مقام بندگی خالص می اندازد. مُخْلَص، بندگی خود را می بیند که هیچ ندارد و لذا خودی ندارد تا دیده گردد و در نیتجه محو می شود؛ معرفت و توحید او قوی می‌شود؛ این حال حقیقیِ مرحلۀ فنا است که با شراب توحیدی او را خالص کردند "شرابا طهورا" و حقیقت اصلی خود را می‌بیند "مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ " در مخلَصین هم شدت و ضعف هست؛ نهایت مخلَص شدن در رسول الله صلوات الله علیه و اهل بیت سلام الله علیهم است. از حجت خدا می پرسند چگونه می فهمید امام شدید، می فرماید: «تَدَاخَلَنِي ذِلَّةٌ لِلَّهِ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهَا» در مخلَصین معرفت، صدق وصفا، اخلاص تغییر می‌کند؛ از این سه، معرفت اصل است؛ معرفت حقیقتی است که سه جهت دارد. ☀️ چگونه اخلاص بورزیم: ✅ توجه به باطن و محاسبه نفس انسان باید توجه به باطن داشته باشد، اگر توجه به باطن حذف شود، اخلاص درست نمی شود. امام صادق علیه السلام: مومن همانطور که دو چشم در بیرون دارد دو چشم هم در درون دارد. راهش محاسبه است «فَحَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»؛ به باطن توجه کنید و دغدغه تصحیح داشته باشید. ✅ اطلاع بر امر پنهان در زوایای دل زوایای دل امور پنهان در خود دارد . هروقت سر درآورد، همانجا با آن بجنگد. 🔴 شیوۀ مقابله هر گاه امر پنهان سر برآورد، انسان، سریع نیت مقابل را پیش آورد؛ جنگیدن سر صحنه همراه با نیت مقابل؛ این نیت مقابل را تفصیلی کند و بگوید خدایا شاهد باش می خواهم برای تو باشد. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 291 _ 1397.10.15 شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان دروادی عمل جلسه 291 (1397.10.15) 🌟 روح عمل ✨ مؤلفه های روح عمل 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص: ✳️ راه های اخلاص ورزیدن 1️⃣ توجه به درون (محاسبه) 2️⃣ جنگیدن با زوایای پنهان دل 🔶 راه مقابله با زوایای پنهان دل: 🔸 نیت مقابل رابیاورد. 🔸 موضع گرفتن نسبت به آن. مثلا بگوید: این چه نیت پلیدی است که آمده است! 🔸 اخفا ی عمل؛ نفس وطبع، اهل تلذذ خاصی است. از اینکه دیگران بفهمند لذت می برد؛ اعمال معنوی را نوعا تا می توانید مخفی کنید. 🔸کار مقابل کردن. (غیر از نیت مقابل است.) هرجا به حسب مورد و شخص با یک عمل مقابل، تقابل کند. 💫 موارد بسیاری در زوایای دل هست؛ لذا توقع داشته باشد و آماده باشد که هر وقت سر درآورد ، با آن مقابله کند. این، جنگیدن با فضای عدم اخلاص است. هرکس می‌جنگد، استخوان دار می شود و آهسته آهسته در کامش اخلاص می‌ریزد. 3️⃣ پرورش منطق احراری و وجه اللهی و خشنودی حق تعالی: جوان از اول یاد بگیرد، کاری که می‌کند، خوشنودی پروردگار در آن مهم است. دغدغه‌اش بشود خدا؛ نه اینکه به بهشت می روم. اگر دغدغه های دیگر نیاید آثار فراوان دارد. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 292 _ 1397.10.16 یکشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

عرفان در وادی عمل جلسه292 (1397.10.16) 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص: ✳️ راه های تحصیل اخلاص 1️⃣ توجه به درون 2️⃣ جنگیدن بازوایای پنهان دل 3️⃣ پرورش منطق احراری و وجه اللهی و خشنودی حق تعالی: فضای ملکوتی ای در پس خشنودی پروردگار خوابیده است؛ دسته ای از اعمال به گونه ایست که معرفت در آن موج می زند و دسته ای دیگر پشتوانه ی معرفتی دارد مثل توکل. در منطق احراری، بنیادها یا معرفتی_عاشقانه است، بدین معنی که خدا به لحاظ محبوب بودن بی نظیر است؛ یا معرفتی خالص است، بدین معنی که مهمترین حقیقت، خدا است که باید کارها با او سامان یابد. 🔶 راه های رسیدن به منطق احراری 1- اهدای ثواب اعمال به بزرگان و دیگران. به این صورت که ثواب کارهایش را به دیگران، اهداکند. 2- زیاد حرف شنیدن در باب خشنودی خداوندمتعال. نشانه های عنایت و توجه پروردگار را، در آیات و روایات به چشم بیاورد. 3- نشست و برخاست با افرادی که دغدغه الهی شان زیاد باشد. با افرادی نشست و برخاست کند که خوشنودی پروردگار برای او مهم است و حاضر است تمام آبرویش را بگذارد تا خوشنودی پروردگار را به دست آورد. ✅ آدمی که خشنودی پروردگار را منطقش می کند، خداوند هم او را امتحان می کند؛ اگر از پس امتحان بر نیامد تصحیح کند و جلو برود. 4️⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال: شرک خفی، آن قدر خفی است که پنهان می ماند و آن قدر عمیق است و زوایا دارد، که با رویه عادی مان، همچنان در شرک خفی هستیم. و طبیعتا از شرک رهایی پیدا نمی کنیم مگر این که تفضل الهی باشد. وقتی دغدغه دارد، منجر می شود به اضطرار و التجاء و در نهایت تبدیل می شود به اشک و ناله. چون از خودش می گذرد، می بیند که چگونه از آن طرف افاضه می رسد. بهترین فرصت برای اخلاص، پناه بردن به خدا و انابه است . «وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (اعراف/200)»این بی اخلاصی ها کار شیطان است و بهترین راهش در سر صحنه این است که انسان همان موقع به خدا پناه برد. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 293 _ 1397.10.22 شنبه ✳️ راه های تحصیل اخلاص 4⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال ♦️توضیحاتی در خصوص نحوه اشک ریختن 5⃣ تعامل بر اساس معرفت https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_در_وادی_عمل جلسه۲۹۳ _ ۱۳۹۷.۱۰.۲۲ شنبه 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص: ✳️ راه های تحصیل اخلاص 1️⃣ توجه به درون 2️⃣ جنگیدن با زوایای پنهان دل 3️⃣ پرورش منطق احراری و وجه اللهی و خشنودی حق تعالی 4️⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال: در جلسه قبل گفتیم که اضطرار با اشک همراه است. حال: ♦️چگونه اشک بریزیم؟ ۱. هر وقت که شرایط آماده شد، اجازه دهید اشک بیاید. اشک دل را پاک نموده و برای توحید، آماده می‌سازد. باید اشک ریخت و خیلی خوب است، به شرط این که بدانیم از اشک چه می‌خواهیم. گاه شده است که عزیزی را از دست داده است و اشک می‌ریزد، ولی آن چه که باید از اشک نمی‌گیرد. اشک بریز و بگو: خدایا هر چه تو بخواهی! در شادی به سمت خدا برویم. در مصیبت هم به سمت خدا برویم. چه خوبست که اشک چه در خوشی و چه در سختی، توحیدی باشد. ۲. خوب است انسان وقت خلوتی داشته باشد، اشک بریزد. بعضی‌ها وقت خلوت را بین الطلوعین یا بعضی تعقیبات نماز ظهر یا عصر قرار می‌دهند یا هر وقت دیگری. ۳. هنگام اشک ریختن به تفصیل گفتن، بسیار اثر دارد. هم به خودمان بگوییم و هم با خدا مطرح کنیم. 🔸التجاء وقتی است که انسان هرچه تلاش می‌کند از دستش بر نمی‌آید و مضطر می‌شود و جایی برای «خود» او باقی نمی‌ماند. 🔸این اضطرار نشان دهنده دغدغه است، انسانی که دغدغه نداشت، باکش نیست. همین هم در مساله اخلاص هست: ۱۰۰ بار تصمیم می‌گیرد، اما باز از دستش در می‌رود. همین که به التجا رسید و گفت: خدایا خودت درست کن! این حالت به بندگی و اخلاص، نزدیک تر است. 5️⃣ تعامل بر اساس معرفت: یعنی با مباحث توحیدی‌ای که می‌داند، اخلاص خودش را تصحیح کند. چگونه؟ 💠 علامه طباطبایی در رساله الولایه بحثی دارد که چرا ما بسیاری از چیزها را می‌دانیم ولی نتیجه اش سر صحنه عملمان نمی‌آید. مثلا می‌دانیم: «إن القوة لله جمیعاً» ولی چی باعث شده است که در وقتش می‌ترسیم؟ 👈 چون معرفت خیلی در ما نهادینه نیست. چرا؟ 🔸دلیلش این است که پشت صحنه بعضی از کارهای ما، منطقی دارد که با این اعتقاد ما نمی‌سازد. درست است از یک طرف می گوییم: ان القوه لله جمیعا، ولی چون از چند نفر ترسیدیم و در جانمان جا گرفت، آن اندیشه معرفتی ان القوة لله جمیعا در ما ضعیف شده است. آن ترس‌ها، اندیشه مناقض را در ما نهادینه کرده است. 🔸علامه می‌فرماید با دسته‌ای از اعمال مخالف، ایمان به آن عقیده را ضعیف می‌کنیم. 💠راه حل: ۱) باید نگذاریم اعمال مقابل بیاید. ۲)این معرفت را به چشم بیاوریم. 🔴رمز تعامل در بحث ‌های سلوکی: قوه خیال می‌تواند برای قوه عاقله، صحنه سازی کند و داده‌های قوه عاقله را در صحنه عمل حاضر نماید. ♦️مثال اول: می دانید حقیقت حق تعالی چیست و چگونه است. این را که باور کرده اید و حتی ممکن است، شهود هم کرده باشید. آن چه قوه عاقله فهمید، قوه خیال سر صحنه بیاورد. ♦️مثال دوم: قرب وریدی حضرت حق را نمی فهمیم ولی این را می فهمیم که خدا به ما نزدیک است. مثلا متن دینی می گوید: «اُعبد الله کأنک تراه» چگونه باید تعامل کرد؟ اگر قریب است، بگو: ای خدایی که تو قریبی و من نمی دانم👈قرب حضرت حق را قوه خیال، سر صحنه بیاورد. ♦️مثال سوم: ای خدایی که تو می‌بینی و من تو را نمی‌بینم. همین را اگر ادامه دهد، می‌بیند که معرفت کم کم جاگیر می‌شود. وقتی معارفی را بداند و همیشه سر سفره وجودش حاضر باشد و قوه خیال سان بدهد، کم کم اثر می کند. ✅یاد بگیریم: ۱- آهسته آهسته به جایی بکشانیم که حل شود. مثلا دایما با خودمان تکرار کنیم: ان العزّة لله جمیعا. نه این که فقط تا ریا آمد این را تکرار کنیم، بلکه آن قدر تکرار کنیم که دیگر هیچ ریایی نیاید. ۲- متون توحیدی و معارف را جلوی چشممان و صفحه جانمان بیاوریم و دائما تکرار کنیم. یکی از فلسفه های ذکر سلوکی، این است که معارف سر صحنه بیاید. وحدت حقه حقیقیه سر صحنه بیاید. ۳- با اندیشه‌های اخلاص‌زا، توجه به حق داشته باشیم. مانند: لم یکن له کفوا احد، ان العزه لله جمیعا، یا توجه به وحدت حقه حقیقیه. ما الان اشخاص را می‌بینیم. ولی اگر او را ببینیم بعد از مدتی تبدیل می‌شود به اخلاص. بیشتر به جای این که دیگران را ببینیم، او را می‌بینیم. 👈به تدریج تبدیل می‌شود به نهایت اخلاص و 👈بعد از مدتی تبدیل می‌شود به القائات خوش معنوی. ۴- اخلاص ورزیدن با خودِ خداوند متعال. مثلا با خود خداوند نفی خواطر نمود. البته باید توجه داشت معارفی مانند «لم یکن له کفوا احد» تبدیل به عادتی که به سمت عمق نمی رود، نشود. اگر قرار است بهره بگیریم، این معارف باید به گونه ای باشد که به تدریج سمت عمق و باطن کشیده شود. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 294 _ 1397.10.23 یکشنبه ✳️ راه های تحصیل اخلاص 5⃣ تعامل بر اساس معرفت ♦️ راه‌یابی معارف در زندگی ✏️۱. جلوی چشم قراردادن این معارف ✏️۲. راه عشق ☀️راه های پدید آمدن حالات عشقی 1. محبت ورزیدن به خدا و رسول الله (راه پیشنهادی قرآن) 2. خواندن ادعیه و مناجات های عاشقانه در متون دینی 3. خواندن مضامین عاشقانه در اشعار عرفانی 4. صوت خوش https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 294 _ 1397.10.23 یکشنبه 🌟 روح عمل ✨ مؤلفه های روح عمل 1️⃣ معرفت 2️⃣ صدق وصفا 3️⃣ اخلاص: ✳️ راه های تحصیل اخلاص 4️⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال 5️⃣ تعامل بر اساس معرفت: در جلسه قبل تعامل بر اساس معرفت را توضیح دادیم. اکنون باید ببینیم چگونه می‌توان زندگی را بر اساس معارف سامان داد؟ ♦️ راه‌یابی معارف در زندگی: ✏️۱. این معارف باید جلوی چشممان قرار بگیرد تا سر صحنه از آن استفاده کنیم. 🔺مثال: یاد گرفتیم «همه نعمت ها از خداست. »👈 باید این آموزه را سر صحنه حاضر کنیم. یعنی جان و دلمان را پر کند. ✅ توجه: قرار نیست اخلاص بورزیم تا اگر جان به سمتی است آن را به زور به این سمت بکشانیم. بلکه می‌خواهیم با این رویه معرفت را منطق زندگیمان کنیم تا خود به خود سر صحنه حاضر شود. انسان می‌تواند معرفت حصولی و حتی شهودی را نیز سر صحنه بیاورد 👈این می شود منطق عمل. 💠 راه سر صحنه آوردن معارف ۱- توحید را قوی کنیم. و یک نماز را آباد کنیم. نماز در صحنه روزمره زندگی ماست نه گوشه‌ای از آن. ۲- وقت خلوتی با خداوند متعال بگذاریم. که اگر بگذاریم، به مرور مساله خدا برایمان جدی می‌شود. ۳- اهل ذکر باشیم. برخی مراقبه را تاکید می کنند. مراقبه به معنای با خدا بودن است. اما ذکر خداوند که در متن دینی آمده است شامل مراقبه، ذکر، خلوت و... می‌شود. در متون دینی تعبیری هست که همه چیز حد دارد، جز ذکر خدا. هر چه این گونه شد، این معارف را سر ریز کنید در اخلاص. مخلَصین کسانی هستند که معرفتشان را زیاد کرده ند و به این درجه رسیده اند. و معرفتشان نابِ ناب و معرفتی از سنخ سلوکی-شهودی است. اینان در معرفت به جایی می رسند که خداوند متعال آن ها را به اخلاص وا می دارد. ✏️۲. راه عشق: راه عشق، اکسیر بی‌نظیری برای اخلاص است. معرفت برای عموم خیلی خوب است ولی عشق، اکسیر خلوص است. چون عاشق در معشوق محو می‌شود و چیزی از عاشق نمی‌ماند. نهایت اخلاص همین است که چیزی از عاشق نماند و تماما معشوق شود. 💠 راه های پدید آمدن حالات عاشقانه: 1. راهی که قرآن پیشنهاد داده است: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» مگر شریعت چیزی غیر از محبت و عشق الهی است؟ عشق الهی ازلی در دل همه مکنون است و باید سر درآورد. شهوت و شهرت، تعشق می‌آورد. تعشق به این امور دنیوی، جا برای عشق خدا نمی‌گذارد. باید تعشقات را برداشت تا آن عشق جبلّی کامن خود را نشان دهد. «حنین الجزء الی الکل» 👈که جزء به سمت کلّ، مایل است، را عشق جبلّی کامن گویند. قشور را با آنچه در شریعت آمده بردارید، ببینید چگونه آن فطرت خودش را نشان می‌دهد. عشق در همه ما هست، فقط باید سر در بیاورد. 2. خواندن مضامین عاشقانه در متون دینی مانند: 🔸مناجات شعبانیه 🔸زیارت امین الله که فراز اولش زیارت ست، فراز دومش دعا است و فراز سومش فراز عشقی است. 🔸 دعای عرفه سید الشهدا علیه السلام که خیلی عشقی است. انسان احساس می‌کند خود عشق است که به بیان در آمده، نه این که ابراز عشق برای دیگری باشد. 🔸سوره حمد را می شود به گونه ای خواند که سراسر عاشقانه باشد. 🔸سوره توحید را نیز می‌توان به صورت عاشقانه خواند. حتی کل نماز را می شود به صورت عشقی خواند. اگر مواظبت شود تا تعشقات و تعلقات نیاید. 3. خواندن مضامین عاشقانه در اشعار عارفانی همچون حافظ 4. صوت خوش: گاه صوت خوش و مضامین خوش انسان را به حالت عشقی می‌کشاند. وصف خدا با صوت خوش بسیار موثر است. https://eitaa.com/nasimehekmat