eitaa logo
نور شریعت
1هزار دنبال‌کننده
330 عکس
40 ویدیو
171 فایل
محل نشر آثار و دروس استاد محقق دکتر سید صائب هاشمی نسب 🔻 استاد درس خارج حوزه علمیه قم (PhD in Clinical Psychology)🔻 🔻مؤلف کتب و مقالات عدیدۀ علمی در علوم گوناگون (استدلالی و اجتهادی) 📌 ادمین 👇 @Norshariat
مشاهده در ایتا
دانلود
📌انتظار بشر از و انتظارات و منطقی از دین در حقیقت همان اهداف خداوند از نزول دین را تشکیل می‌دهند. بین انتظارات معقول و موجه از دین و قلمرو دین ارتباط مستقیمی بر قرار است ، بدین معنا که ما موظفیم انتظارات خود از دین را با قلمرو دین موزون و هماهنگ کنیم. انتظار اینکه دین یا جای و بشری را بگیرد و مشکلات و بشریت را نیز حل کند انتظاری است نامعقول و ناموجه و غیرمنطقی ؛ زیرا چنین انتظاری از دین به خصوص در غیبت معصوم و صاحب وحی امکان پذیر نیست. قلمرو دین را از روی انتظارات نامعقول بشر از دین نمی‌توان تعیین کرد. دین در حقیقت و اصل خود برای برطرف کردن نیازهای دینی آدمیان نازل شده نه برای برآوردن همه نیازها آنان. انتظار معقول از دین انتظاری است که از رهگذر دین برآورده شدنی است. بگذریم از اینکه ، تحقق این امر نیز در گرو این است که آدمی هنجارهای عقلانی را در فهم و دین و در عمل به دین مراعات کند. چیزی که خداوند از مؤمنان می‌خواهد این است که و و الزامی دین را تصدیق و مراعات کنند ، اما در مواردی که خدا حکم الزامی ندارد ، مؤمنان آزادند امور فردی و خود را بر اساس عقل و تجربه و ریزی علمی سامان دهند. بنابر این ما موظفیم انتظارات خود از فقه و فقیهان را با غایت و کارکرد فقه و فقهی موزون و هماهنگ کنیم. فقه راه حل همه بشر نیست و به تنهایی سعادت دنیا و آخرت مسلمانان را تأمین و تضمین نمی‌کند ، بلکه بر اگر فقه جای علوم دیگر مثل عقاید و و اخلاق و و و را بگیرد دنیا و آخرت مسلمانان را تباه خواهد کرد. چنین انتظاری از فقیهان ناموجه و نامعقول است. نظریاتی که از سوی فقیهان در راستای پاسخگویی به چنین انتظاراتی ابراز می‌شود ، در حقیقت اظهار نظر فقهی و تخصصی نیست. تطبیق احکام فقهی بر موضوعات و اوضاع و احوال خاص در عالم خارج و نیز احراز شرایط فعلیت آن احکام ، از قلمرو تخصص فقهی بیرون است. از آن نظر که فقیه است حق ندارد درباره موضوعات خارجی و اظهار نظر کند ، یعنی اظهار نظر او در این مورد به نیست و دیگران هیچ الزامی در پیروی از این گونه اظهار نظرها ندارند. 🔻برشی از مباحث @norshariat110
☘️ رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ صلّی اللهُ علیه و آله أَنَّهُ قَالَ ؛ الْفُقَهَاءُ أُمَنَاءُ الرُّسُلِ مَا لَمْ یَدْخُلُوا فِی الدُّنْیَا. قِیلَ یَا رَسُولَ الله وَ مَا دُخُولُهُمْ فِی الدُّنْیَا؟ قَالَ اتِّبَاعُ السُّلْطَانِ ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ فَاحْذَرُوهُمْ عَلَی دِینِکُمْ. از وجود مقدّس خاتم الأنبياء صلّی الله علیه و آله نقل شده است که فرمود ؛ فقهاء و عالمان دینی ، أمین پیامبران هستند ( آنچه پیامبران از جانب خدا آورده اند را برای شما بیان میکنند ) مادامی که دنیا زده نشده باشند. سؤال شد که یا رسول الله أهل دنیا شدن و دنیا زده شدنِ علماء به چیست؟ حضرتش فرمود تبعیّتِ از سلطان ، و درباری شدن ، پس هرگاه چنین شد بر دین خود از چنین عالمانی بترسید و دینتان را از آنها أخذ نکنید. - کافی ۱ / ۴۶ ، حدیث ۵. - بحار الأنوار ۲ / ۱۰۹ ، حدیث ۱۵. ┏━━━••••••••••━━━┓     @norshariat110 ┗━━━━••••••••••━━┛
. 🔻استاد محقق دکتر سید صائب هاشمی نسب در حاشیه درس خارج : 🔹آنچه امامان شیعه صلوات الله علیهم اجمعین داشتند ، نبود. بلکه خودِ جایگاهِ ولایتِ الهیّه بود. چیزی که هرگز و به هیچ وجه به آن نمی رسد. همین مقام و وجوب اطاعت و علم خدادادیِ امام معصوم است که را از فقه تفکیک ، و از طرفی متمایز می کند. کسانی که معتقدند امامان معصوم نیز مانند فقهای عصر خویش ، فقیه بوده اند. با این تفاوت که علاوه بر فقه استنباطی از فقه ولایی هم بهره داشته اند ، حقیتاً در فهم بنیادین شیعه دچار مشکل شده اند. نه اینکه بگوییم این اشکال در مبانی و قواعد اصولی یا فقهی است. بلکه می‌گوییم این کلام شبهه ای در اصلِ تشیعِ صاحبان این تفکر است! ┏━🌙 ━━••••••••━━━┓     @norshariat110 ┗━━━━••••••••━🌙 ━┛
✍️ قبل از تعریف این موضوع باید گفت ، اینکه شما فقاهت را با امامت مقایسه کنید امری غلط و باطل است. واضح میگوییم امامت را با فقاهت چکار ؟ امامت امری الهی و منسوب تام و مطلق از جانب خداوند متعال ، اما فقاهت امری اکتسابیست. هرکسی ولو فاسقِ فاجر می‌تواند با اکتساب علوم به فقاهت برسد ، این عوام بازی ها که یک عده میگویند هرکسی به فقاهت تام رسید نظر کرده و مقدس است از استدلالات همان عوامِ غریبه ی با شئون علوم است ، نه راه استنباط افاضل و دانشمندان. گرچه خداوند متعال دامن علمای خاصه را از نجاسات دنیا پاک نگه میدارد ، اما صرف کسب فقاهت ، اهمیتی ندارد. ( البته که ، فقه عنقاست و قوه اجتهاد قله قاف ) شرکِ در امامت یعنی اینکه فقیهی ولو اعلم ، ولو عادل ، ولو مدبر ، ولو متقی را حتی ذره ای در مقام امامت الهی قرار دهیم. آنقدر فقیه جامع الشرایطِ اعلم در سینه قبرستان خوابیده ،که با رفتنشان آب از آب تکان نخورده است. پس ، این از جهالت یک عده است که شئون امامان الهی صلوات الله علیهم اجمعین که در هر نوبه حی و حاضرند را در کف یک فرد عادی که معلوم نیست بود و نبودش از هم متفاوت باشد، ببینند. باید ملتفت بود احدی در امر ولایت شریک نیست و هیچ کسی بر انسان ولایت تامه و مطلقه ندارد ، جز خداوند متعال ، که شمه ای از اختیارات خود را بطور تامه در اختیار ائمه اطهار علیهم السلام قرار داده است.( اضافه بر این ، راه دین نیست.) 🌐 همهٔ راه های ارتباطی ┏━🔹 ━━••••••••━━━┓     @norshariat110 ┗━━━━••••••••━🔸 ━┛