eitaa logo
پارهٔ تن
199 دنبال‌کننده
29 عکس
9 ویدیو
3 فایل
💠 حضرت امام -قدس‌سره‌-: «فرزند عزیزی را که پارۀ تنم بود، از دست دادم ...» (صحیفۀ امام؛ ج‏۷؛ ص: ۱۸۰) | معبری به دریای عرفان، حکمت و فقهِ عینی | ✒ مدیریت: @Management_Pareye_Tan
مشاهده در ایتا
دانلود
🗒 | آگاه‌ترین شخص به زندگی تو، خودت هستی ✍🏻 سعید رضوان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مقدّمه❗️ 🔺 همهٔ انسان‌ها در ایام زندگی با مشکلات فراوان و متفاوتی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ انسان‌ها در مواجههٔ با این مشکلات به دو دسته تقسیم می‌شوند: ➖ ۱- کسانی که خودشان در صدد علاج مشکل برمی‌آیند و با بررسی احوالات درونی خود و محاسبهٔ‌ تیزبینانهٔ نحوهٔ عملکرد خود در ایام مختلف، مشکل را ریشه‌یابی می‌کنند و سپس با تفکر و مشاوره، مشکل خود را درمان می‌کنند؛ ➖ ۲- کسانی که دیگران را تنها راه حل علاج مشکل می‌دانند و اصلا به خودشان زحمت محاسبه و تفکر و تامل نمی‌دهند؛ به این معنا که همیشه منتظرند که شخصی با اسب سفید به دنبال آن‌ها بیاید و آن‌ها جزئيات زندگی خود را با او در میان بگذارند و او مشکلاتشان را حل کند؛ مسئله❓ ▫️اما جای سؤال باقی است که واقعاً آیا دیگران می‌توانند تنها حلّال مشکلات زندگی انسان باشند؛ بدون این که انسان به خود زحمت فکر و تامل بدهد؟! ▫️اصلا آیا ورود دیگران به عرصه‌های مختلف زندگی؛ به خصوص حریم‌های شخصی و جزئيات زندگی انسان جائز است؛ یا این که بعضی مواضع هست که اصلا ورود دیگران به آن‌ها درست نیست و خود انسان باید راه حل را بیابد و به فکر چاره باشد؟ جواب 📨 ▫️شکی در این نیست که انسان به دلیل این که از جمادات، نباتات و حیوانات استعداد بیش‌تری دارد، بیش‌تر هم نیازمند تربیت است؛ همانطور که یک گل به دلیل این که از سنگ کامل‌تر است، بیش‌تر نیازمند تربیت است؛ اما این تصور که مربی انسان فقط باید دیگران باشند و خود او هیچ نقشی در تربیت خود ندارد، تصور غلطی است. ▫️انسان قوای عاقله‌ای دارد که اجازه نمی‌دهد که کاملاً تابع عوامل خارجی باشد؛ بلکه در نهایت باید تصمیم نهائي را خود او بگیرد. انسان با یک سنگ؛ یا فلز تفاوت دارد. ▫️انسان دارای اراده و قوهٔ تصمیم‌گیری است. او در تصمیم‌گیری مجبور و مقهور خواسته‌های دیگران نیست؛‌ بلکه او به این دلیل که با اختیار آفریده شده است، خودش باید نسبت به امور زندگی خود نقش داشته باشد و نسبت به امر تربیت هم باید خود او اراده بکند و إلا پند و اندرز هیچ کسی در او تاثیر نخواهد گذاشت؛ لذا در روایت یکی از احتیاجات مؤمن را «واعظ درونی» شمرده شده است؛ یعنی کسی که از درون، خود را موعظه نکند، هر موعظه‌ای که از بیرون به او برسد، به حال او فائده‌ای ندارد. ▫️یکی از اموری که در تربیت خیلی مؤثر است، امر «مشاوره» با افراد صاحب خرد و تجربه است؛ اما نباید تصور شود که فقط مشاور است که می‌تواند مشکلات من را حل بکند؛ بلکه شکی نیست که وجود مشاور و مربی، لازم است؛ اما کافی نیست؛‌ او فقط نقش یک بازوی کمکی را دارد تا در فهم انسان نسبت به علت مشکل کمک کند؛ اما تنها کسی که به ریز ریز وقائع و جزئیات زندگی با خبر است، خود انسان است؛ نه هیچ کس دیگری؛ لذا خود انسان است که باید با تفکر و محاسبه و جست و جو در وقائع زندگی، ریشهٔ مشکلات خود را بیابد و در صدد حل این مشکلات بر بیاید. ▫️اینجاست که می‌بینیم که در معارف اسلامی به چه میزان بر امر محاسبهٔ نفس تاکید شده و اهمیت آن گوشزد شده است. محاسبهٔ نفس یعنی از نفس حساب کشیدن که چه کار کردی و چه کار نکردی؟ ▫️از دل همین محاسبه است که انسان متوجه اختلالات خود می‌شود. چطور کسی که در زندگی من نیست و از جزئیات زندگی من و از عملکرد من خبر ندارد می‌تواند تصمیم نهائي را نسبت به زندگی من بگیرد؟ 📘 با اقتباس از «حکمت‌ها و اندرزها»؛ مقالهٔ «انسان مربی خود» 🏷 | 🌐 کانال «پارۀ تن» 📮 ایتا | ویراستی | آپارات