🌱 ⁉️ نظارت ائمه (ع) بر اعمال انسان‌ها آیا موقع گناه ائمه نیز ناظر اعمال ما هستند و اگر این چنین باشد لقب ستار العیوب خدا برای چیست؟ مگر نه او گناهان را می پوشاند، مثلا موقع گناه امام زمان گناه ما را می بیند یا نه؟ . . . ⭕️ پاسخ: خداوند تعالي در مورد سؤال شما در قرآن كريم مي فرمايد:«وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلي‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛ بگو: عمل كنيد! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را مي‏بينند! و بزودي، بسوي داناي نهان و آشكار، بازگردانده مي‏شويد و شما را به آنچه عمل مي‏كرديد، خبر مي‏دهد». (توبه، ۱۰۵) به گفته‏ي روايات، مراد از: «الْمُؤْمِنُونَ»، امامان معصومند كه خداوند آنان را از اعمال ما آگاه مي‏سازد. در ميان پيروان مكتب اهل بيت عليهم السّلام با توجه به اخبار فراواني كه از امامان رسيده عقيده معروف و مشهور بر اين است كه پيامبر صلّي اللّه عليه و آله و امامان عليهم السّلام از اعمال همه امت آگاه مي‏شوند، يعني خداوند از طرق خاصي اعمال امت را بر آنها عرضه مي‏دارد. اين عرضه، روزانه يا هر هفته و هر ماه انجام مي‏گيرد و اگر اعمال ما خوب باشد، اولياي خدا از ما شاد مي‏شوند و اگر بد باشد، نگران و اندوهگين مي‏گردند. در روايتي از امام علي بن موسي الرضا علیه السلام مي‏خوانيم كه شخصي به خدمتش عرض كرد براي من و خانواده‏ام دعائي فرما، فرمود: "مگر من دعا نمي‏كنم؟ و اللَّه ان اعمالكم لتعرض علي في كل يوم و ليله"به خدا قسم اعمال شما در هر روز و شب بر من عرضه می شود. در روایتی امام صادق علیه السلام در مورد علم امام می فرماید: «إِنَّ الْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ عُلِّمَ؛ امام هرگاه بخواهد چیزی را بداند به او یاد داده می شود (خداوند به او یاد می دهد». در نتیجه نیازی نیست امام، لحظه به لحظه اعمال ما را ببیند. بلكه علم پیدا می كند بر اعمال ما كه این علم یا روزانه هست یا هفتگی و یا هرگاه بخواهد می داند. اما علم امام همانطور كه بیان شد هنگامی است كه امام بخواهد، و این خواستن امام وقتی است كه خدا بخواهد. اما اگر خدا نخواهد امام هم نمی خواهد، لذا علم پیدا نمی كند و خدشه ای بر ستار العیوبی خدا وارد نیست. و خدا اگر عمل بنده ای را بپوشاند و نخواهد كسی حتی امام علیه السلام از عمل بنده اش مطلع شود دیگر هیچ كس قادر نیست از این عمل آگاه شود. 📕 https://B2n.ir/e47692 #عمل #علم ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ عادل چه کسی است؟ عدل یعنی چه؟ منظورم اینه كه آدم عادل چه كسیه؟ یعنی معیار این كه می گیم فلان كس عادل چی باید باشه از نظر عقلی و شرعی؟ . . . ⭕️ پاسخ: عدالت در لغت به معني راستي (استقامت) و در شريعت به معني راستي در راه حق و دوري از مانع و برتري دادن عقل بر هواست. در اصطلاح فقيهان عدالت عبارت است از پرهيز از گناهان بزرگ و اصرارنكردن در گناهان كوچك و راست گويي و پرهيز از دروغ و رعايت تقوا و دوري از افعال پست. عدالت از اين جهت كه مصدر است، مترادف عدل است و عدل عبارت است از اعتدال، راستي و ميل به حق و حد وسط بين دو طرف افراط و تفريط است. در تعریفی بیان شده: العدل وضع الشي‏ء في موضعه؛ عدل قرار دادن هر چیز در جای خودش است. عدالت از اين جهت كه يك فضيلت است داراي دو جهت است: يك جهت فردي و يك جهت اجتماعي. اگر از جهت فردي لحاظ شود دال بر هيأت راسخي در نفس است كه افعال مطابق حق از آن صادر مي‏شود؛ و ماهيت آن اعتدال، توازن، پرهيز از كار زشت، و دوري از اخلال كردن در امور واجب است، و اگر از جهت اجتماعي مورد توجه واقع شود دال بر احترام به حقوق ديگران و دادن حق هر صاحب حقي است. بالاخره عدالت ميانه روي و رعايت حد اعتدال و اينكه در هر امري حد وسط آن را رعايت كند و عادل كسي است كه نسبت بمردم از روي انصاف عمل كند و با نفس خود نيز انصاف كند و عدل، نهادن هر چيز بجاي خود و اعطاء حق هر كس را آن طور كه بايد، است . در بعض احاديث نبوي و اخبار ائمه طاهرين صلی الله علیهم روايت است، قريب به اين مضمون: وقتي كسي به شما خبري دهد و دروغ نگويد و عده‏اي به شما دهد خلف وعده نكند، در معامله با شما ظلم نكند، به او امانتي سپرديد به شما خيانت نكند چنين كسي مروتش ظاهر و غيبتش حرام و بايست او را عادل دانست. 📕 https://B2n.ir/d27860 #عادل ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ معصومیت حضرت معصومه (س) آیا حضرت معصومه (سلام الله علیها) معصوم بوده اند ؟ چه اندازه ؟ و آیا ولایت دارند ؟ . . . ⭕️ پاسخ: بر اساس روایتی، لقب معصومه از سوى امام رضا - علیه السلام - به ‏این بانوى عظیم الشأن اعطا گردید. امام رضا فرمود: «من زار المعصومه بقم کمن ‏زارنى؛ هر کس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسى است که مرا زیارت کرده است». این تعبیر را امام پس از وفات آن بانو به کار برده اند و شاید دلالت بر این دارد که آن بانو، دارای مقام عصمت می باشند. گفتنی است گرچه نصاب تام عصمت، یعنی عصمت مطلق اختصاص به چهارده نفر دارد، ولی ممکن است مراتب نازل از عصمت نصیب سایر افراد نیز بشود؛ زیرا گوهر اصلی انسان که نفس ناطقه‌ او است، به گونه ای آفریده شده که اگر بخواهد، با تأمین برخی شرایط می تواند به قله بلند عصمت برسد؛ زیرا نفس انسان با حرکت جوهری و تکامل معنوی، از قوه به فعلیت رسیده و می تواند از آفت‌های سهو، نیسان، غفلت، جهالت و هر گونه ناپاکی مصون باشد؛ چون محدوده نفوذ شیطان، محصور به مراحل وهم و خیال است که وابسته به طبیعت انسان است؛ اما مراتب عقل و قلب کاملاً از قلمرو و نفوذ شیطان مصون است. سهو، نسیان، غفلت و جهل و هر ناپاکی دیگر، در آن ساحت قدسی راه نمی‌یابد. بنابراین، چون شئون هستی انسان محدود به مراتب طبیعی، خیالی وهمی نیست، اگر کسی به مرتبه عقل خالص و قلب سلیم راه یافت، می تواند همچون فرشتگان از گزند لغزش های علمی و عملی مصون بماند. بنابراین، خداوند هیچ کس را از رسیدن به مقام عصمت محروم نکرده است. از این رو، عصمت منحصر به پیغمبران و امامان معصوم (علیهم السلام) نیست؛ چنان که حضرت مریم (سلام الله علیها)، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و مخلصانی دیگر که نه پیامبر بودند و نه امام، به مقام شامخ عصمت دست یافته‏اند. از طرف دیگر، عصمت مراتب متعدد دارد. مراتب پایین تر عصمت که عصمت از گناه باشد، برای دیگران نیز دست یافتنی است. بنابراین، ممکن است که حضرت معصومه (سلام الله علیها) به برخی از مراتب عصمت را داشته باشد؛ گرچه نمی توان گفت در چه مرتبه از عصمت بوده است. ایشان به دلیل مقام معنوی بالا، دارای ولایت تکوینی است؛ چون افراد صالح از این موهبت هر کدام به میزان مقام معنوی خود برخوردار است و حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) نیز از این قاعده مستثنا نخواهد بود؛ ولی ایشان ولایت تشریعی ندارد. 📕 https://B2n.ir/w20858 #حضرت_معصومه ⁉️ @PorsemanShia

. ✨ حضرت معصومه (س) آیا حضرت معصومه (سلام الله علیها) ازدواج کرده بودن؟ . . . ⭕️ پاسخ: نام شريف آن بزرگوار فاطمه و القاب ايشان معصومه و فاطمه كبرى است. پدر گرامي اش حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) و مادر ارجمندش نجمه خاتون مادر حضرت رضا (علیه السلام) است. حضرت اول ذى القعده سال ۱۷۳ هـ . ق در مدينه منوره به دنيا آمدند و در ۲۸ سالگى در روز دهم يا دوازدهم ربيع الثانى سال ۲۰۱ هـ . ق در شهر قم از دنيا رفتند. در مورد علت عدم ازدواج حضرت معصومه نظریات مختلفی گفته شده است: ۱. در تاریخ یعقوبی آمده است که حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) وصیت کرده بود که دخترانش شوهر نکنند . برای همین هیچ یک از دختران حضرت شوهر نکردند، جز یکی از دخترانش به نام «ام سلمه» که در مصر به همسری قاسم بن محمد بن جعفر بن محمد در آمد. این ازدواج بدین جهت بود که قاسم می‌خواست با او محرم شود و او را به حج ببرد. این نظریه را نمی‌توان پذیرفت به چند دلیل: اوّل: این وصیت بر خلاف سنّت و روش پیامبر (صلی الله علیه وآله) است که تأکید بر ازدواج داشتند. ازدواج در اسلام، امری مستحب و در بعضی مواقع، واجب است. این موضوع نمی‌توانست از دید امام موسی کاظم (علیه السلام) نادیده گرفته شود، مگر این که موضوع خطیری در میان باشد که در تاریخ ذکری از آن نشده است. دوم: این موضوع با نقل دیگری از امام (علیه السلام) سازگار نیست، در اصول کافی آمده است که حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام) تولیت ازدواج دخترانش را به پسرش حضرت امام رضا (علیه السلام) واگذار کرد و فرمود : «اگر علی خواست آنان را شوهر می‌دهد . اگر نخواست، شوهر نمی‌دهد. جز پسرم علی هیچ کس حق ندارد دخترانم را شوهر بدهد . نه برادران دیگرشان، نه عموهایشان و نه سلطان وقت. هیچ کدام حق ندارند در امر ازدواج دخترانم دخالت کنند». بر اساس این روایت، نمی‌توان گفت که امام موسی بن جعفر (علیه السلام) وصیت به عدم ازدواج کرده، بلکه وصیت کرده که امر ازدواج دخترانش به امام رضا (علیه السلام) مربوط است و دیگران حق دخالت ندارند. شاید از این نقل برداشت شده که امام به عدم ازدواج دختران خود وصیت کرده است. ۲. از دیدگاه برخی، خفقان شدید هارون­ الرشید باعث شد که دختران امام موسی بن جعفر (علیه السلام) نتوانند ازدواج کنند. در عصر هارون خفقان و استبداد و ستم به جایی رسیده بود که کسی جرأت نداشت به خانه امام موسی بن جعفر رفت و آمد کند . اگر کسی نتواند به خانه امام رفت و آمد داشته باشد، به طور یقین نمی‌تواند خیال دامادی حضرت را در سر بپروراند. ۳. به نظر برخی، علت عدم ازدواج، نبودن همتا و هم کفو است. اگر آنان همتا می‌یافتند، ازدواج می‌کردند. با توجه به اوضاع آن عصر می‌توان گفت که همه این عوامل دست به دست همه دادند و این ستم‌ها را در حق خاندان امام موسی بن جعفر (علیه السلام) روا داشتند. 📕 https://B2n.ir/e11652 #حضرت_معصومه ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ بخشیده شدن گناهان کسی که حضرت معصومه (سلام الله علیها) را زیارت کند بهشت بر او واجب است، آیات گناه زائران هنگام زیارت بخشیده میشود؟ . . . ⭕️ پاسخ: در روایات زیادی از حضرت رضا (علیه السلام) و فرزند بزرگوارشان حضرت جواد (علیه السلام)، نقل شده است که: «من زارها فله الجنه؛ هر کس حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) را در قم زیارت کند، از برای اوست بهشت». شیخ صدوق به سندی صحیح از سعد بن سعد از امام رضا (علیه السلام) و نیز از امام جواد (علیه السلام)، عین همین روایت بالا را آورده است. علامه مجلسی از حضرت امام رضا (علیه السلام) روایت کرده که آن حضرت فرمود: ای سعد، نزد شما قبری است از ما؛ سعد گفت: گفتم: فدای تو شوم، قبر فاطمه دختر امام موسی (علیه السلام) را میفرمایی؟ امام (علیه السلام) فرمود: بلی «من زارها عارفاً بحقها فله الجنه؛ هر که او را زیارت کند در حالی که حق او را بشناسد از برای اوست بهشت.» سپس حضرت (علیه السلام) کیفیت زیارت آن حضرت را بیان فرمود. هم چنین از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمود: خدای را حرمی است و آن مکه است، و پیغمبر (صلی الله علیه وآله) را حرمی است و آن مدینه است، و امیرالمؤمنین (علیه السلام) را حرمی است و آن کوفه است و ما را حرمی است و آن قم میباشد و زنی از فرزندانم در آن دفن شود به نام فاطمه (سلام الله علیها)، که هر کس او را زیارت کند، بهشت او را واجب شود. بنابر این روایت، اگر کسی حق آن بزرگوار و پدر و برادر و خاندانش (علیه السلام) را بداند و عارفانه آن حضرت (سلام الله علیها) را زیارت کند و حقوق خدا و مردم را ادا نماید و دیگر تصمیم بر گناه نداشته باشد، قطعا بهشت جاودان بر او واجب میگردد. اگر چه زیارت کردن آن بزرگوار، امکان دسترسی به چنین توفیقی را، برای انسان مهیا و آماده میکند. ضمن این که انسان در فردای قیامت از شفاعت آن حضرت و خاندان کریمش بهره‏مند خواند شد ان شاء اللَّه. 📕 https://B2n.ir/k33955 #حضرت_معصومه ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ حدّ و حدود پولدار شدن در اسلام چه حدي براي پولدار شدن است ؟ . . . ⭕️ پاسخ: اسلام در مورد استفاده از انواع نعمت ها، حد اعتدال را انتخاب كرده، نه مانند بعضى كه مى‏پندارند استفاده از زينت ها و تجملات هر چند به صورت معتدل بوده باشد، مخالف زهد و پارسايى است، نه مانند تجمل‏پرستانى كه غرق در زينت و تجمل مى‏شوند، و تن به هر گونه عمل نادرستى براى رسيدن به اين هدف نامقدس مى‏دهند. اگر ساختمان روح و جسم انسان را در نظر بگيريم، مى‏بينيم كه تعليمات اسلام در اين زمينه درست هماهنگ ويژگي هاى روح انسان و ساختمان جسم او است. به هر حال روش قرآن و اسلام در اين مورد، روش موزون و معتدلى است كه نه تمايلات زيباپسندى روح انسان را در هم مى‏كوبد؛ نه بر اعمال مسرفان و تجمل‏پرستان و شكم خواران صحه مى‏گذارد. خداوند در قرآن مجيد مي فرمايد: «قُل مَن حَرَّمَ زينَةَ اللّهِ الَّتِياَخرَجَ لِعِبادِهِ والطَّيِّبـَتِ مِنَ الرِّزق؛ بگو چه كسي زينت هاي الهي را كه براي بندگان خود آفريده و روزي هاي پاكيزه را حرام كرده است؟» (اعراف، ۳) آية شريفه، با لحن تندي در پاسخ كساني كه گمان مي كنند، تحريم زينت ها و پرهيز از غذاها و روزي هاي پاك و حلال، نشانة زهد و پارسايي و ماية قرب به پروردگار است مي پردازد، چرا كه اگر اين امور، بد بود، خدا نمي آفريد. بنابراين تلاش و كوشش، پول دار شدن و بهره وري از مواهب زندگي عملي مطلوب و ستودني است و تا اندازه اي كه شان اجتماعي هركس ايجاب كند، اگر به پايمال شدن حقوق ديگران منجر نشود، هيچ گونه ايرادي ندارد. آن چه قرآن دستور مي دهد، پرهيز از اسراف و تجمل گرايي و تبذير و پايمال كردن حقوق است، نه پرهيز از استفاده از مواهب زندگي. رهبانيت و ترك لذات مشروع زندگي، در اسلام نيست. تلاش براي تأمين رفاه و معيشت خود و خانواده، از راه حلال، تا آن جا كه انسان را به رفاه زدگي و غفلت گرفتار نسازد مطلوب است، گرچه ساده زيستي و چشم پوشي از دنيا ارزشي متعالي تري است. 📕 https://B2n.ir/p17289 #پول ⁉️ @PorsemanShia