#سوال_مسابقه_شصت و چهارم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 📅20اردیبهشت1403 ⭕️کدام گزینه یا گزینه ها؛صحیح می باشد؟ گزینه 1⃣ به نظر همه مراجع تقلید همین که در حین(وسط) غسل محل نجس از بدن تطهیر شودکافی است وغسل صحیح است. گزینه 2⃣:خالکوبی مانع رسیدن آب به پوست بوده و غسل ووضو با آن باطل است گزینه 3⃣:روی لباسی که مقدار کمی ادرار گربه ریخته باشد بعد با همون لباس نماز بخوانیم نماز صحیح است گزینه 4⃣:خوردن و وضو گرفتن از مانده آبی که گربه از آن خورده؛ جایز نیست. گزینه 5⃣:ماهی راازحوض آب بیرون آوریم که هنوز نمرده است جایز است سرش را ببریم و تمیزش کنیم. 📩 لطفا فقط شماره گزینه یا گزینه های صحیح را به آیدی @ebadi_porseman 🆔 ارسال کنید 📩 ⏲مهلت ⏳ارسال گزینه ✅صحیح ✅؛ازالان تا 1ظهر فردا ⌛️ می باشد.⏰ 🌹 به چند⃣ نفر که پاسخ صحیح ارسال کنند به قید قرعه ؛کارت شارژ گوشی📱 ؛هدیه داده میشود 🌹 ➖➖➖➖➖ ✅✅ #کانال_پرسمان_دینی @Porseman_channel

اتمام مهلت پاسخگویی به سوال مسابقه👆👆👆👆 از همه دوستانی که در مسابقه شرکت کردند؛ کمال تشکر را داریم....🌷 ان شاء الله مسابقه مناسبتی بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد...🌸 گرو‌ه دوباره ؛ شبانه روز فعال شد... لطف بفرمایید فقط سوالات شرعی و شبهات دینی ارسال بفرمایید... جواب صحیحِ سوال و اسم کاربرانی که قرعه بنامشان افتاده؛ بخاطر رعایت نظم گروه؛ در کانال پرسمان ؛ بعد از مدتی اعلام خواهد شد....🌷 @Porseman_channel موفق باشید🌷

#پاسخ_مسابقه با سلام وتشکر از مشارکت دوستان همراه🌷 فقط گزینه ی 5⃣؛ درست می باشد و بقیه گزینه ها صحیح نمی باشند. 👇👇👇👇 به دوستانی که پاسخ صحیح داده بودند؛و برنده این مسابقه شدند،،هدیه شارژ مستقیم تقدیم میگردد🌷 کاربر برنده این مسابقه؛ 1⃣نفرند Roz 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 موفق باشید🌷

پرسمان #قرآنی 💢آیت الکرسی چند آیه است فقط یک آیه یا 3 آیه؟💢 @Porseman_channel قرائنی در دست است که نشان می دهد همان یک آیه است: 1. تمام روایاتی که در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیه الکرسی کرده همه نشان می دهد که یک آیه بیش نیست. 2. تعبیر به کرسی فقط در همان آیه اول است و نامگذاری به آیه الکرسی نیز مربوط به همین آیه است. 3. در بعضی از احادیث به همین معنی تصریح شده مانند حدیثی که در امالی شیخ از امیر مؤمنان علی(ع) نقل شده است که ضمن بیان فضیلت آیه الکرسی از «الله لا اله الا هو» شروع فرمود تا «و هو العلی العظیم». 4. در مستدرک سفینه البحار (ج 9، ص 97)، از مجمع نقل می کند «و آیه الکرسی معروفه و هی الی قوله و هو العلی العظیم؛ آیه الکرسی معروف است و آن تا و هو العلی العظیم است». 5. در حدیثی از امام علی بن الحسین(ع) می خوانیم که پیامبر اکرم(ص) فرمود: کسی که چهار آیه از اول سوره بقره و آیه الکرسی و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر بقره را بخواند، هرگز ناخوشایندی در خودش و مالش نمی بیند و شیطان به او نزدیک نمی شود و قرآن را فراموش نمی کند(بحارالانوار، ج 89، ص 265). از این تعبیر نیز استفاده می شود که آیه الکرسی یک آیه است. 6. در بعضی از روایات وارد شده که آیه الکرسی پنجاه کلمه است و در هر کلمه ای پنجاه برکت است مجمع البیان، ج 1 و 2، ص 361). شمارش کلمات آیه نیز نشان می دهد که تا «و هو العلی العظیم» پنجاه کلمه است. آری در بعضی از روایات دستور داده شده است که تا «هم فیها خالدون» بخواند، بی آن که عنوان آیه الکرسی مطرح باشد. به هر حال آنچه از قرائن بالا استفاده می شود این است که آیه الکرسی یک آیه بیشتر نیست (تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج 2، ص 276). مشهور روایات و احادیث دلالت دارد که آیة‌الکرسی فقط همین یک آیه است. از «اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ» شروع شده و به «وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» ختم می‌گردد و اساساً سیاق و شأن نزول آیات بعدی متفاوت است. *- در روايتی كه از حضرت اميرمؤمنان علی عليه السّلام در باب فضيلت آيةالكرسی بيان شده است، آن حضرت آيةالكرسی را از جمله "اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ" شروع و با جمله "الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ" ختم كرده اند. (علامه طباطبایی [ره]، الميزان، ج 2، ص 515) *- علامه مجلسی (ره): و المشهور انّ آية الكرسی الی "العلی العظيم" – مشهور این است که آیة الکرسی تا «العلی العظیم» است. (بحارالانوار، ج86، ص 4، روايت 3، باب 38) *- در احادیث و روایاتی بسیاری تصریح شده که آیة الکرسی 50 کلمه است. آنچه درباره آیة الکرسی مناسب به نظر می‌رسد این است که؛ با توجه به روایاتی که عنوان «آیة الکرسی» در آن ذکر شده، به همان آیه 255 سوره بقره می‌گویند، اما در برخی روایات علاوه بر سفارش به خواندن آیة الکرسی، به خواندن دو آیه بعد از آن هم سفارش شده است، ولی نه به عنوان آیة الکرسی؛ از این‌رو، میان عرف مؤمنان جا افتاده است که آیة الکرسی به سه آیه 255 تا 257 سوره بقره گفته می‌شود شایان ذکر است هر چند از نظر برخی مفسران آیه الکرسی تنها آیه 255 سوره بقره است؛ اما بیشتر مراجع تقلید در نماز لیله الدفن (= نماز وحشت) فرموده اند: احتیاط آن است که تا «هم فیها خالدون» یعنی انتهای آیه 257 خوانده شود (ترجمه تحریرالوسیله، امام خمینی، ج 1، ص 173 ؛ عروه الوثقی، محمد کاظم طباطبایی یزدی، ج 1، ص 326، ). @Porseman_channel

💢تکرار امام جماعت شدن در یک نماز دو مکان💢 @Porseman_channel مسأله ۱۴۰۴ اگر امام یا مأموم بخواهد نمازی را که به جماعت خوانده دوباره با جماعت بخواند (۱) در صورتی که جماعت دوم و اشخاص آن غیر از اول باشد (۲) اشکال ندارد. (۱) (اراکی:) اشکال دارد مگر آن که در نمازی که خوانده مأموم بوده و در نمازی که دوباره می خواند، امام جماعت باشد. (خوئی، تبریزی:) چنانچه احتمال فساد آن نماز را ندهد اشکال دارد مگر این که اماماً اعاده نماید به شرطی که در مأمومین کسی باشد که نماز واجب را نخوانده باشد. (سیستانی:) هر چند استحبابش ثابت نیست ولی رجاءً آوردن آن مانعی ندارد. (بهجت:) جواز جماعت، محل ّ تأمّل است ولی در صورتی که جماعت دوّم دارای مزایایی باشد که در شرع، رجحان داشته باشد و کسی بخواهد به امید مطلوب بودن، دو مرتبه نمازش را به جماعت بخواند، بنا بر أظهر جایز است. (زنجانی:) در صورتی که برخی از افراد جماعت دوم امام یا مأمومین افراد دیگری باشند اشکال ندارد. (۲) (فاضل:) و او امام باشد.. گلپایگانی، (صافی:) مسأله اگر امام یا مأموم بخواهد در نمازی که به جماعت خوانده دوباره برای مأموم دیگری که جماعت نخوانده امام شود و به جماعت بخواند جایز است ولی اگر بخواهد برای دفعه سوّم باز با جماعت بخواند اشکال دارد. (مکارم:) مسأله جایز است «امام جماعت» که یک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت دیگری دوباره بخواند، اما بیش از دو بار اشکال دارد، بنا بر این یک امام جماعت می تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند. رهبری: س ۵۶۹: آیا جایز است امام جماعت در یک زمان عهده ‏دار امامت دو نماز (دو نماز عید یا هر نمازی) گردد؟ ج: تکرار نماز جماعت براى يکبار به خاطر مأمومين ديگر در نمازهاى يوميه جايز و بلکه مستحب است. ولى جواز آن در نماز عيد مشکل است. @Porseman_channel

💢چگونگی طلب حلالیت از غیبت شده💢 @Porseman_channel با توجه به این که غیبت از حقوق الناس است، بنابر این در مرحله اول باید از غیبت شونده رضایت گرفت، آن گاه به درگاه الاهی از این گناه توبه کرد. اما اگر رضایت گرفتن از غیبت شونده به هر دلیلی ممکن نباشد و یا این که گفتن به او موجب مفسده ای مهم تر می شود و ... که در این صورت با توجه به روایات معصومان (ع) باید برای او استغفار نمود و این کفاره غیبت او است. پس در مواردى كه انسان خداى ناكرده از مسلمانى غيبت كرده و نمىتواند از او طلب رضايت كند، حال يا به خاطر اين كه اگر به او بگويد، نزاع و فساد ايجاد مىشود و يا به خاطر اين كه دسترسى به آن فرد ندارد، در اين صورت مىگويند كفارهاش آن است كه براى او طلب مغفرت و آمرزش نمايد. البته اگر كار خيرى انجام دهيد و ثوابش را به روح او هديه كنيد و يا اگر زنده هست، از خداوند بخواهيد ثواب اين عمل براى فلانى باشد، به عنوان كفاره غيبت است. امام صادق (علیه السلام) می فرماید از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسیده شد: کفاره غیبت چیست؟ حضرت فرمود: هر وقت یادت آمد، برای او از خداوند طلب آمرزش کن. (بحارالأنوار، ج 72، ص 241) امام صادق (علیه السلام) در روایت دیگر می فرماید: اگر غیبت کردى و خبرش به غیبت شده رسید، پس راهى نمی ماند جز حلالیت خواستن از او، امّا اگر خبرش به او نرسیده، از خداوند برایش طلب آمرزش کن. (بحارالأنوار، ج 72، ص242) @Porseman_channel نظر مراجع (به جز بهجت): كسب رضايت او واجب نيست ولى بايد از اين گناه توبه كند. آيهاللَّه بهجت: بايد رضايت او را جلب كند، مگر اينكه عزت و آبروى او را نزد كسانى كه پيش آنان غيبت كرده، اعاده نمايد و اگر امكان رضايت و يا دسترسى به او نباشد، بايد براى او استغفار كرد. @Porseman_channel

💢عرق جنب از حرام💢 @Porseman_channel مسأله ۱۱۶ عرق جنب از حرام، نجس نیست، ولی احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز نخوانند. (اراکی:) مسأله عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محل ّ اشکال است ولی با بدن یا لباسی که به آن، آلوده شده نمی‌توان نماز خواند. (خوئی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط مستحب ّ نماز با آن نخوانند و نزدیکی با زن در حال حیض، حکم جنابت از حرام را دارد. (گلپایگانی، صافی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است چه در حال جماع بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء؛ (و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید) لکن بنا بر احتیاط واجب با بدن یا لباسی که آلوده به آن است، نمی‌شود نماز خواند. (بهجت:) مسأله عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر أظهر و أحوط، با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده تا خشک نشده است نماز نخوانند. (تبریزی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط نماز با آن جائز نیست و بعید نیست احتیاط در این مسأله واجب نباشد و نزدیکی با زن در حال حیض حکم جنابت از حرام را دارد. (سیستانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و نماز با آن صحیح است. (زنجانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است، ولی بنا بر احتیاط مستحب از آن اجتناب کنند، چه عرق در حال نزدیکی بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد، یا از لواط، یا از نزدیکی کردن با حیوانات، یا استمناء. (مکارم:) مسأله کسی که از طریق حرام جنب شود، خواه به واسطه زنا باشد یا لواط و یا استمناء، عرق او نجس نیست، ولی ما دام که بدن یا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب. احتیاط مستحب ّ آن است که از عرق جنب از حرام پرهیز شود و برای رعایت این احتیاط، بهتر است با آب ملایم غسل کند که به هنگام غسل بدن او عرق نکند، این در صورتی است که با آب قلیل غسل نماید و اگر با آب کر و مانند آن باشد اشکال ندارد، امّا بعد از پایان غسل یک بار همه بدن را آب بکشد (بنا بر احتیاط مستحب ّ). مسأله ۳۷۳ عرق جنب از حرام نجس نیست (۱) و کسی که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند صحیح است (۲). (۱) (اراکی:) نجس بودن عرق جنب از حرام محل ّ اشکال است.. (۲) (مکارم:) ولی بهتر است با آب ملایم غسل کند که عرق ننماید. (گلپایگانی:) مسأله گذشت که عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر قول به نجاست آن، کسی که از حرام جنب شده و اگر بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، باید با آب سرد غسل کند و اگر آب سرد پیدا نکند یا برای او ضرر داشته باشد، نمی‌تواند در بیرون آب غسل ترتیبی کند و چنانچه بعد از آن که تمام بدن زیر آب رفت، نیّت غسل ترتیبی کند و به نیّت سر و گردن بدن را حرکت دهد بعد یک مرتبه به نیّت طرف راست و مرتبه دیگر به نیّت طرف چپ، بدن را حرکت دهد، غسل او صحیح است. (خوئی، سیستانی، زنجانی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده چنانچه با آب گرم غسل کند اگر چه عرق می‌کند غسل او صحیح است (خوئی، زنجانی: و احتیاط مستحب ّ آن است که با آب سرد غسل کند). (صافی:) مسأله گذشت که عرق جُنُب از حرام نجس نیست، بنا بر این اگر با آب گرم غسل کند، غسل او صحیح است و احتیاط مستحب آن است که با آب سرد غسل کند. (تبریزی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده و بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، مانعی ندارد. مطابق نظر آيت الله خامنه اي پاک است و لکن احتياط واجب آن است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود، بله اگر عرق موجود در لباس مذکور خشک شده و يا شسته شده باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد. استفتائات جديد. @Porseman_channel

💢حکم جواب سلام در فضای مجازی💢 ➖➖➖ 💡پاسخ: @Porseman_channel ❓ آیا جواب سلام پیامکی واجب است؟ ✅ آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای: احتیاط در جواب دادن است. ✅ آیت‌الله‌العظمی مکارم: بنابراحتیاط واجب باید به سلام نامه و پیامک پاسخ داد و در صورتی که محذور و مفسده ای نباشد پاسخ این سلام، فوری است. ✅ آیت‌الله‌العظمی تبریزی: واجب نیست. ✅حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): واجب نیست. ❓آیا جواب سلام پیامک، ایمیل، تلگرام و ... واجب است؟ ✅ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: چنانچه در قالب یک ارتباط زنده باشد، واجب است. ➖➖➖ @Porseman_channel

💢نهی از ترساندن مومن درکتب اهل سنت💢 ترساندن مومن قال: حدثنا أَصحَابُ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و سلم أَنَّهُمْ کانُوا یسِیرُونَ مع النّبی صلّی الله علیه و سلّم فنَامَ رَجُلٌ منهم فَانْطَلَقَ بَعْضُهُمْ إلی حَبْلٍ معه فَأَخَذَهُ فَفَزِعَ فقال رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم: لَا یحلُّ لِمسْلِمٍ أَنْ یرَوِّعَ مُسْلِمًا؛ 📚(سنن أبی داود، ج 4، ص 301-) عبد الرحمن گوید: اصحاب پیامبر (ص) برای ما نقل کردند که با حضرت به مسافرت می رفتند که شخصی از آنان خوابش برد. بعضی از آنها به طرف ریسمانی که همراه آن شخص بود رفته و آن را گرفتند، پس آن شخص ترسید. پیامبر (ص) فرمود: بر مسلمان حلال نیست که مسلمانی را بترساند.» این روایت را «البانی» صحیح دانسته 📚(صحیح الترغیب و الترهیب، ج 3، ص 42-) و با عبارت دیگر در مسند احمد بن حنبل چنین نقل شده است: «حدثنا عبداللَّهِ حدثني أبي ثنا عبداللَّهِ بن نُمَیرٍ ثنا الأَعْمَشُ عن عبداللَّهِ بن یسَارٍ الجهني عن عبد الرحمن بن أبي لَیلَی قال: حدثنا أَصْحَابُ رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم انهم کانُوا یسیرُونَ مع رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم في مَسِیرٍ فَنَامَ رَجُلٌ منهم فَانْطَلَقَ بَعْضُهُمْ إلی نَبْلٍ معه فَأَخَذَهَا فلما استَیقَظَ الرَّجُلُ فَزِعَ فَضَحِک الْقَوْمُ فقال: ما یضْحِککمْ فَقَالُوا: لاَ إلّا أنا أَخَذْنَا نَبْلَ هذا ففَزِعَ فقال رسول اللَّهِ صلی الله علیه و سلم: لاَ یحلُّ لِمسْلِمٍ ان یرَوِّع مُسْلِماً؛ 📚(مسند أحمد بن حنبل، ج 5، ص362-) عبد الرحمن گوید: اصحاب پیامبر (ص) نقل می کنند با حضرت به جایی می رفتند که یک نفر از آنها در مسیر خوابش برد. عده ای از آنان به کنار او رفته و نیزه او را برداشتند. زمانی که شخص بیدار شد، ترسید و جمعیت نیز خندیدند. حضرت فرمود: برای چه می خندید؟ گفتند: ما نیزه این شخص را برداشتیم، پس ترسید. در این هنگام فرمود: ترساندن مسلمان بر مسلمان دیگر حلال نیست.» هیثمی» روایتی را چنین نقل کرده است: «عبدالله بن عمرو قال: قال رسول الله صلّی الله علیه و سلّم: من نظر إلی مسلم نظرة یخیفة فیها بغیر حق، أخافه الله یوم القیامه؛ 📚" مجمع الزوائد، ج 6، ص 253- " پیامبر (ص) فرمود: کسی که به مسلمانی طوری نگاه کند تا او را بترساند و این ترس نیز غیر حق باشد، خداوند روز قیامت او را می ‎ترساند.» «بغدادی » نیز روایت دیگری را چنین آورده است: «عن أبی هریرة قال: قال رسول الله صلی الله علیه و سلم: من نظر إلی أخیه المسلم نظرة مخیفة من غیر حق، أخافه الله یوم القیامه.»؛ 📚(تاریخ بغداد ج 9، ص 222-) در «معجم الاوسط» طبرانی نیز نقل شده است: «رسول الله صلی الله علیه و سلّم یقول: من أخاف مؤمناً بغیر حق کان حقاً علی الله أن لا یؤمنه من أفزاع یوم القیامة؛ 📚(المعجم الأوسط،طبرانی ج 3، ص 24-) " پیامبر (ص) پیوسته می فرمود: کسی که مؤمنی را بدون حق بترساند، بر خداوند لازم است که او را از ترسهای قیامت در امان ندارد.» پیامبر (ص) آنقدر به این مسئله حساس بود که حتی نگاهی را که مایه ترس و وحشت دیگران می شود نیز نمی پذیرد. (📚در اصول کافی ج2ص365 روایات نهی از ترساندن مومن ذکر شد(باب من اخاف مومنا) @Porseman_channel

💢افضلیت زیارت امام رضا ع بر زیارت امام حسین ع💢 @Porseman_channel برتری زیارت قبر برخی از امامان(ع) بر دیگر امامان معلول شرایط زمانی بوده‌ است؛ از این‌رو؛ روایاتی که در فضیلت زیارت قبر امام رضا(ع) نقل شده است 📚کتاب المزار، ص 196 هرچند برخی از آنها نشانگر برتری این زیارت بر زیارت قبر امام حسین(ع) است، ، 📚کافی،، ج 4، ص 584؛ می‌توان احتمال داد که برتر بودن زیارت امام رضا(ع) بر زیارت امام حسین(ع) همیشگی نبوده و تنها برای دوران خاصی است؛ زیرا در برخی از این روایات، تعلیلی آورده شده است که امروزه چنان علت وجود ندارد؛ مانند این روایت: على بن مهزیار می‌گوید: از امام جواد(ع) پرسیدم: فدایت شوم زیارت امام رضا(ع) افضل است، یا زیارت امام حسین(ع)؟ آن‌حضرت فرمود: «زیارت پدرم افضل است؛ زیرا امام حسین(ع) را هر گروهى از مردم زیارت می‌کنند، ولى پدرم را زیارت نمی‌کند، مگر شیعیان خاص و خالص ما». کافی، ج 4، ص 584؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 582. و یا طبق روایت دیگر، ناظر به موقعیت زمانی خاصی بوده که زیارت‌ امام رضا(ع) سخت و دشوار بوده و زیارت‌کنندگان تحت کنترل شدید حاکمیت آن دوران بوده‌اند؛ چنان‌که امام جواد(ع) در پاسخ پرسش محمّد بن سلیمان فرمود: «...افضل آن است که به خراسان رود و بر پدرم امام رضا(ع) سلام داده و آن‌جناب را زیارت کند و شایسته است که این زیارت را در ماه رجب انجام دهد، ولى امروزه به آن مبادرت نکند؛ زیرا هم بر ما و هم بر شما از ناحیه سلطان خوف بوده و ممکن است در معرض اتهام واقع شویم». 📚 کامل الزیارات، ص 305. بنابراین، به نظر می‌رسد که روایات مربوط به برتری ثواب زیارت امام رضا(ع) بر ثواب زیارت امام حسین(ع) به جهت شرایط خاص و سخت و دشوار آن موقع بوده و نشانگر برتری مطلق چنین زیارتی نیستند. @Porseman_channel

پرسمان #اعتقادی 💢املاء و استدراج💢 @Porseman_channel املاء در لغت به معنای مهلت دادن است و منظور از آن در اصطلاح مهلت دادن به امت هایی است که قدر نعمت هدایت خود را نمی دانند تا بلکه هوشیار شوند و توبه کنند و یا این که عذاب مهین را برای خود فراهم کنند. خداوند در قرآن می فرماید: «وَ لاَ یحْسَبَنَّ الَّذِینَ کفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیرٌ لاِّنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِین: کافران مپندارند که در مهلتی که به آن ها میدهیم خیر آن ها است. به آن ها مهلت میدهیم تا بیشتر به گناهانشان بیفزایند و برای آن ها است عذابی خوارکننده»(آل عمران، 178) و در جای دیگر نیز می فرماید: «وَ أُمْلِی لَهُمْ إِنَّ کیدِی مَتِین: و به آن ها مهلت دهم که تدبیر من استوار است.»( اعراف،183 و قلم، 45) در تفسیر نمونه آمده است: نملی از ماده املاء به معنی کمک دادن است که در بسیاری از مواقع به معنی مهلت دادن که آن خود یک نوع کمک دادن نیز محسوب می شود؛ آمده است، در آیه فوق نیز به همین معنی است. یعنی آنها را مهلت می دهیم. علامه طباطبایی رحمة الله علیه، می فرماید: قضای الاهی هم همین است. قضاء مختص به خدای تعالی است و در آن کسی با او شریک نیست. به خلاف استدراج که به معنای رساندن نعمت بعد از نعمت است. و این نعمت های الاهی به وسائطی از ملائکه و امر به انسان می رسد. به همین مناسبت، استدراج را به صیغه متکلم مع الغیر آورد؛ ولی در املاء و در کیدی که نتیجه استدراج و املاء است؛ به صیغه متکلم وحده تعبیر کرد. به طوری که اهل لغت گفته اند؛ استدراج دو معنی دارد. یکی این که چیزی را تدریجا بگیرند. زیرا اصل این ماده از درجه، گرفته شده که به معنای پله، است. همان گونه که انسان در صعود و نزول از طبقات پائین عمارت به بالا، یا به عکس، از پله ها استفاده می کند. هم چنین هر گاه چیزی را تدریجا و مرحله به مرحله بگیرند یا گرفتار سازند؛ به این عمل استدراج گفته می شود. معنای دیگر استدراج، پیچیدن، است. همان گونه که یک طومار را به هم می پیچند. این دو معنی را راغب در کتاب مفردات نیز آورده است. ولی با دقت بیشتر روشن می شود که هر دو به یک مفهوم کلی و جامع یعنی انجام تدریجی، باز می گردند. در مورد مجازات استدراجی که در آیه فوق به آن اشاره شده و از آیات دیگر قرآن و احادیث استفاده می شود؛ چنین است که خداوند گناهکاران و طغیانگران جسور و زورمند را طبق یک سنت، فورا گرفتار مجازات نمی کند؛ بلکه درهای نعمت ها را به روی آن ها می گشاید. هر چه بیشتر در مسیر طغیان گام بر می دارند؛ نعمت خود را بیشتر می کند. و این از دو حال خارج نیست: یا این نعمت ها باعث تنبه و بیداریشان می شود؛ که در این حال برنامه هدایت الهی، عملی شده و یا این که بر غرور و بی خبریشان می افزاید. در این صورت مجازاتشان به هنگام رسیدن به آخرین مرحله، دردناکتر اس.، زیرا به هنگامی که غرق انواع ناز و نعمت ها می شوند؛ خداوند همه را از آن ها می گیرد و طومار زندگانی آن ها را در هم می پیچد و این گونه مجازات، بسیار سخت تر است. منابع تفسیر نمونه، ج 3، ص 182. ج7، ص 32 - 34. ترجمه المیزان، ج 8، ص 454. @Porseman_channel

💢کالا به جای رد مظالم💢 آیا در رد مظالم می‌توان به جای پول، خوراک و پوشاک به فقرا داد؟ @Porseman_channel ✅پاسخ اگر انسان، مالی را به دیگری مدیون بوده اما اکنون یا دیگر او را نمی­‌شناسد و یا دسترسی به او ندارد، باید جهت رد مظالم، به مقدار دینش پول نقد به فقرا بپردازد، اما تنها در صورتی که نیازمند، خواهان خوراک و پوشاک باشد، پرداخت آنها نیز مشکلی ندارد. در جبران مظالم غیر مالی با آنکه الزاماً نباید اموال نقدی و جنسی پرداخت کرد و انجام هر کار خیری برای رد مظالم غیر مالی کافی است، اما پرداخت صدقات نقدی و جنسی نیز می‌تواند یکی از راه‌های جبران حق الناس باشد. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): پرداخت خوراک و پوشاک نیز در صورتی که نیازمند خواهان باشد اشکالی ندارد. اگر مظالم جنسى مانند روغن و حبوبات و امثال آن بوده، مى توان مثل آن را به فقیر داد، ولى اگر پول بوده، باید پول صدقه داد. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): اگر مظلمه، مالی نباشد ضمان مالی ندارد. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): مظلمه؛ دیون مالی است که باید جهت مالک غیر معلوم به فقیر غیر سید صدقه داده شود. @Porseman_channel