eitaa logo
پژوهشگاه فضای مجازی (پردیس قم)
2.5هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
234 ویدیو
77 فایل
پژوهشگاه فضای مجازی _ پردیس قم ارتباط با ادمین : @QomCsri_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
توضیحاتی پیرامون محورهای جشنواره: 4⃣ بررسی فلسفی-فقهی مالیت در فضای مجازی 🔹 از شرایط صحت معاملات، مالیت مبیع است. بر این اساس، برای اثبات امکان معامله‌ی اشیاء مجازی، باید مالیت آن، از جهت عرفی یا عقلایی ثابت شود. جا به جایی و گردش اطلاعات در فضای مجازی در بستر اینترنت صورت می‌پذیرد. این پدیده با نهادهای مختلف اجتماعی و نیز ابعاد مختلف زندگی مردم، مرتبط است. عرفی که با فضای مجازی مواجه شده،اشیاء مجازی را دارای مالیّت دانسته و ارزش اقتصادی برای آن تعریف می‌کند، بی‌آنکه به عملیاتی که در تولید، عرضه و نشر آن‌ها صورت می‌گیرد، نگاهی کند. اقتصاد یک بعد بسیار مهم از حیات اجتماعی انسان است. تعیین ارزش اقتصادی برای اشیاء و فعالیت‌های انسانی یک پایه‌ی اساسی در همه‌ی نظام‌های اقتصادی است.  🔹 این مالیت موجب جریان احکام و قواعد مربوط به اموال در این حوزه می‌شود و البته پایه‌ی اساسی تعریف مالکیت در این حوزه است و به تبع آن موجب پیدایش مسائلی از قبیل شناسایی مالک و تفکیک اموال شده است. این پدیده‌ها پس از احراز مالیت، توانسته‌اند موضوع عقود و قراردادهای معاوضی واقع شده و با توجه به گستردگی و عمق نفوذ فضای مجازی در حیات انسانی، یک جریان بزرگ جدید در اقتصاد ایجاد کرده‌اند. هم چنین، عرف یا عقلاء در مالیت ملاک‌هایی مانند مرغوبیت، دسترس‌پذیری و مانند آن‌ها را لحاظ می‌کند. آیا شرع یا قانون علاوه بر ملاکات عرفی، ملاکاتی را برای مالیت در نظر می‌گیرد؟ ماهیت فلسفی مقولاتی از قبیل مرغوبیت و دسترس‌پذیری چیست؟ این مفاهیم چگونه بر اشیاء مجازی و اشیاء مرتبط با فضای مجازی (مانند داده‌ها) قابل انطباق است. هم چنین، یک مسئله‌ی بسیار مهم این است که موضوع مالیت دقیقاً چیست؟ برای نمونه، عرف با صورت شیء مجازی مواجه است، مانند یک اپلیکیشن. اما این اپلیکیشن حاصل مجموعه‌ای از داده‌ها است. عرف برای داده‌ها یک مالیت و برای اپلیکیشن یک مالیت دیگر قایل است. بنابر این، تعیین موضوع مال از اهمیت بالایی برخوردار است و این نکته آثار حقوقی زیادی دارد. 🔹 در این تحقیق از محقق خواسته شده تا نظریه‌ای در باب مالیت در فضای مجازی ارایه دهد. به طور اجمالی چارچوب این تحقیق فقهی فلسفی تعیین شده است. اما این چارچوب بسیار اجمالی است و محقق را محدود نمی‌کند. محقق تا زمانی که در گفتمان تفکر اسلامی به پژوهش فقهی مشغول است، اعم از اینکه در کدام مکتب فقهی باشد، در این چارچوب می‌گنجد. هم چنین، تا آنجا که در گفتمان تفکر اسلامی به پژوهش حِکمی مشغول است، اعم از اینکه در مکاتب شناخته شده‌ی فلسفی باشد، یا مکتبی جدید ابداع نماید، در این چارچوب قرار دارد. دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی 🌐 @oisc_majazi