eitaa logo
قرآن و امام حسین ع
839 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
726 ویدیو
364 فایل
مطالب کانال: ارتباط امام حسین ع با قران در موارد مختلف عاشوراء آیات الولایه : آیاتی که در قرآن درباره ی 14 معصوم آمده است. علوم قرانی برای تحکیم ایمان و اعتقاد تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت دوم‌ 🍁بیان آیه (۲) سوره توحید🍁 الله الصمد2⃣ 🔹اصل در معناى كلمه ( كردن و يا قصد كردن با است، وقتى گفته مى شود: (صمده، يصمده، صمدا) معنايش اين است كه فلانى فلان كس يا فلان چيز را كرد،  در حالى كه بر او اعتماد كرده بود. از اين كلمه را - كه است - به معانى تفسير كرده اند كه بيشتر آنها به معناى زير است:  ( و بزرگى كه از به جانبش مى كنند تا حوايجشان را برآورد) و چون در آيه مورد بحث آمده همين معنا را  مى دهد، پس خداى تعالى سيد و بزرگى است كه عالم در تمامى او را قصد مى كنند. 🍁🍁🍁🍁🍁 آرى وقتى تعالى پديد آورنده همه عالم است، و هر چيزى كه داراى است هستى را خدا به او داده، پس هر چيزى كه نام () صادق بر آن باشد، در و و آثارش به خدا است، و در رفع حاجتش او را مى كند، همچنان كه خودش فرموده:  (الا له الخلق و الامر)، و نيز به طور فرموده:  (و ان الى ربك المنتهى )، پس خداى تعالى در هر كه در عالم وجود تصور شود است، يعنى چيز قصد هيچ چيز ديگر نمى كند مگر آنكه مقصدش او است و بر آمدن حاجتش به وسيله او است. 🍁🍁🍁🍁🍁 از اينجا روشن مى شود كه اگر و بر سر كلمه () در آمده، منظور است، مى فهماند خداى تعالى صمد است، به كلمه (احد) كه الف ولام بر سرش در  نيامده، براى اينكه اين كلمه با معناى كه افاده مى كند در جمله بر احدى غير خداى تعالى اطلاق نمى شود، پس حاجت نبود كه با آوردن الف و لام حصر را در جناب حق تعالى افاده كند، و يا احديت از بين احديت ها را برساند. ⬅️و اما اينكه چرا كلمه () ذكر شد، با اينكه ممكن بود بفرمايد: (قل هو الله احد و صمد)؟ اين تكرار براى اشاره به اين معنا بوده كه هر يك از جمله (هو الله احد) و (الله الصمد)  كافى در خداى تعالى است، چون ، مقام معرفى خدا به وسيله است كه خود او باشد، پس معنا چنين است كه به خداى تعالى حاصل مى گردد چه از جمله (هو الله احد) و چه از شنيدن (الله الصمد) چه آنجور و شود و چه اينجور. 🍁🍁🍁🍁🍁 و اين آيه شريفه در عين حال هم به وسيله صفات ، خداى تعالى را كرده، و هم به وسيله صفات . جمله (الله احد)  را به صفت توصيف كرده، كه احديت ذات است. و جمله (الله الصمد) او را به صفت توصيف كرده كه صفت است، چون گفتيم  صمديت عبارت از اين است كه هر چيزى به سوى او مى شود. 🍁🍁🍁🍁🍁 از گفته اند: كلمه () به معناى هر چيز است كه جوفش نباشد، و در  نتيجه نه و نه و نه و نه بياورد و نه از كسى شود. كه بنابر اين ، جمله (لم يلد و لم يولد) تفسير كلمه () خواهد بود. سوره خداى تعالى را به و بازگشت ما سوى الله در حوائج وجوديش به سوى او و نيز به اينكه احدى نه در و نه در و نه در شريك او نيست مى ستايد، و اين توحيد قرآنى، توحيدى است كه به خود قرآن كريم است، و معارف (اصولى و فروعى و اخلاقى) اسلام بر اين پى ريزى شده است.
قسمت پنجم 🍁بحث روایتی سوره توحید🍁 ⬅️: روايات از طرق اهل در اين بسيار زياد است، و آن را از عده اى از از قبيل عباس و الدرداء، عمر، ، مسعود، سعيد خدرى، بن انس، ايوب، امامه، و غير نامبردگان از خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) روايت كرده اند، و نيز در عده اى از روايات وارده از امامان (عليهم السلم) آمده، و در توجيه آن مختلف ذكر كرده اند، كه ترين آن اين است كه تمامى معارف قرآنى به اصل بر مى گردد، و و ، و سوره مورد بحث از اين سه اصل اصل را شده، از اول تا به آخرش درباره آن سخن گفته، و آن اصل است. 🍁🍁🍁🍁🍁 و در كتاب از المومنين (عليه السلام) روايت آورده كه فرمود در عالم (عليه السلام) را ديدم، و اين رويا يك شب از جنگ بود، به آن جناب گفتم: از آنچه دارى چيزى به من بده كه بر دشمنان شوم. خضر(ع) گفت: بگو:  ()، همينكه صبح شد، روياى خود را براى خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) بازگو كردم، به من فرمود: اى على را ياد گرفتى، و اين كلام در جنگ بدر بر زبانم بود. 🍁🍁🍁 و نيز در آن كتاب آمده كه المومنين على (عليه السلام)  (قل هو الله احد) را خواند، و وقتى شد گفت: (يا هو يا من لا هو الا هو اغفرلى و انصرنى على القوم الكافرين - اى كسى كه نيست او مگر او، مرا بيامرز و مرا بر قوم كافر يارى فرما). و در البلاغه در باره خداى تعالى آمده : (الاحد لا بتاويل عدد - است، اما نه به ). : اين روايت را در هم از حضرت (عليه السلام) نقل كرده به اين عبارت: (احد لا بتاويل عدد). ⬅️ در اصول به سند خود از بن قاسم جعفرى روايت آورده كه گفت: به امام ابى جعفر دوم الائمه (ع) عرضه داشتم: كلمه چه معنايى دارد، فرمود به معناى است، يعنى كه موجودات عالم در كوچك و بزرگ به او ميكنند و اويند. 🍁🍁🍁 : و در كلمه (صمد) معانى ديگرى از اهل بيت (ع) روايت شده، از آن جمله امام (ع) فرمود: به معناى و است كه سايرين او را كنند، سيدى كه او هيچ آمر و ناهى نباشد. و از بن على (ع) روايت شده كه فرموده است: كسى و چيزى را گويند كه ندارد، و نيز به كسى گويند كه ، و همچنين به كسى گفته مى شود كه بوده و لا يزال خواهد بود. و از امام (ع) نقل شده كه فرمود: كسى است كه هر گاه چيزى را كند تنها بگويد: آن چيز موجود شود. و باز صمد به معناى كسى است كه موجودات را الگوى قبلى خلق كرده، آنها را و به مختلف و ازواج خلق كرده، كسى است كه در و نداشتن يگانه است، و نيز در نداشتن شكل و مثل و شريك است. 🍁🍁🍁 و اصل در معناى همان معنايى است كه از جعفر دوم (ع) نقل كرديم، چون در معناى آن از مفهوم قصد گرفته شده بود، و بنابراين، معانى ديگر و اى كه از (ع) نقل شد تفسير به معناى اصلى است، چون همه آنها از لوازم بودن خداى تعالى است، آرى خداى تعالى است كه هر موجودى در هر كه دارد به سوى او رجوع دارد، و خود او دچار حاجتى نمى شود. 🍁🍁🍁 و در كتاب از بن وهب قرشى از امام (ع) از آباى گرامى اش (ع) روايت آورده كه اهل به بن على (ع) اى نوشته، و در آن از كلمه() پرسيدند، حضرت در پاسخشان اين نامه را به ايشان نوشت: بسم الله الرحمن الرحيم اما بعد، مبادا در كريم كنيد. و در آن راه نيندازيد، و بدون و از روى و درباره آن چيزى مگوييد، كه از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) شنيدم كه مى فرمود: كسى كه بدون در باره قرآن سخن بگويد، او پر از خواهد بود، و خداى سبحان كلمه () را تفسير كرده، بعد از آنكه فرمود: (الله احد الله الصمد)، آن را با آيه بعد تفسير نموده، فرمود: (لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد). 🍁🍁🍁 و باز در آن كتاب در از المومنين(ع) آمده كه فرمود: عزوجل كسى است كه از كسى نشده تا در شريكى داشته باشد، و خود نمى شود تا موروثى از بين رفتنى باشد. و در كتاب در خطبه اى از آن جناب آمده كه فرمود: تعالى از آن است كه داشته باشد تا به آن كفو  شود. : در اين معانى كه تاكنون از روايات نقل كرديم روایات دیگری نیز هست.
🌼🍃↶ نـمــــاز شـ🌙ــب‌های بـیـض مــاه رجـب، شـعـبـان، رمـضــان🍃🌼 💠🔹ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻼﻡ فرمودند: 🔹⇦به اﻳﻦ ﺍﻣّﺖ سه ماه ﺩﺍﺩﻩ شد ﻛﻪ ﺑﻪ دیگر امّت‌ها به مانند آن داده نشده و آن ﻣﺎﻩ ﺭﺟﺐ ﻭ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﻭ ﺭﻣﻀﺎﻥ است. 🔹⇦ﻭ ﺳﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣّﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻣّﺖﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ دﺍﺩﻩ نشده ﺍﺳﺖ و آن ﺷﺐ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ ﻭ ﺷﺐ ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ ﻭ ﺷﺐ ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ از هر ماه است. 🔹⇦ﻭ ﺳﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣّﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺜﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﻣّﺖﻫﺎﻯ ﭘﻴﺶ داﺩﻩ نشده ﺍﺳﺖ و آن ﺳﻮﺭﻩ ﻭ ﺳﻮﺭﻩ ﻭ ﺳﻮﺭﻩ است. ☑️ﭘﺲ ﻫﺮ کس میان این سه را ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ بهترین چیزهایی که به این امّت داده شده را ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩﻩ و گرد می‌آورد. ❓ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ میان این سه را ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ؟ پس ﻓﺮﻣﻮﺩ: در هر شب از شبهای بیض این سه ماه، ⬅️ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ◽️ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻛﻌﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩﻯ ﺣﻤﺪ ◽️ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﻮﺭﻩ یس، ملک و توحید ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ⬅️ و ﺩﺭ ﺷﺐ ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺳﻼﻡ ◽️ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻛﻌﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻤﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ⬅️ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ ﺭﻛﻌﺖ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭﺩ، ﺑﻪ ﺳﻪ ﺳﻼﻡ ◽️ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻛﻌﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻤﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ✨ﺟﻤﻴﻊ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺑﺪ و هر گناهی از او بجز شرک آمرزیده می‌شود. 📗 اقبال‌الاعمال، صفحه۱۵۴ ✍خود این فریضه را بجای آورید و با اشتراک گذاشتن، فرصت عاقبت بخیری به دیگران بدهید و در ثوابش با دیگران شریک باشید. 📢دوستان امشب شب سیزدهم ماه شعبان هست اگر در توانتان هست این نماز را فراموش نکنید جمیع فضیلت این ماه پر فضیلت ان‌شاءالله نصیبتان خواهد شد. ‌°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°