💠 #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_صدقه ❓دادن صدقه به‌صورت مخفیانه بهتر است یا علنی؟ ✅ پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِئُ الْخَطِیئَةَ کَمَا تُطْفِئُ الْمَاءُ النَّارَ وَ تَدْفَعُ سَبْعِینَ بَاباً مِنَ الْبَلَاءِ‌»: «صدقه مخفیانه خشم پروردگار را خاموش می‌کند و گناهان را از بین می‌برد؛ همان­گونه که آب آتش را خاموش می‌کند و هفتاد باب بلا را دفع می‌کند!» (وسائل الشيعه، ج٩، ص۳۹۸) ✅ مستحب است که صدقه به‌صورت مخفیانه داده شود، مگر در موارد زیر که علنی دادن صدقه افضل است: 🔹«دفع تهمت»: یعنی برای اینکه در معرض تهمت قرار نگیریم، علنی صدقه بدهیم؛ 🔹«تشویق دیگران»: در جایی که بخواهیم دیگران یاد گرفته و در دادن صدقه اقتدا نمایند؛ 🔹 در دادن «صدقات واجب»، مثل: زکات و فطریه. 📚 برگرفته از رساله آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#سردار_سربدار»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم قمری سالروز شهادت حضرت #میثم_تمار (ره) از یاران صدیق و اهل سرّ امیرالمؤمنین (ع) است، لذا سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این شهید در راه ولایت آغاز می‌نمائیم؛ «جناب میثم»، فرزند «یحیی» و از «سرزمین نهروان» منطقه‌ای میان عراق و ایران بود؛ لذا برخی ایشان را ایرانی الاصل دانسته‌اند؛ او غلام زنی از «طایفه بنی اسد» بود و به دست امیرالمؤمنین از آن زن خریداری و آزاد شد؛ [شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۲۹۱] مورخین او را از اصحاب رسول خدا به شمار آورده‌اند، هر چند از جزئیات زندگی ایشان در روزگار صدر اسلام، اطلاع مبسوطی در دست نیست. [الاصابه، ج ۳، ص ۴] طبق روایات، حضرت علی (ع) پیش‌تر، سرنوشت و سرگذشت میثم تمار را از زبان رسول خدا شنیده بودند، اما اولین برخورد حضوری میثم با آن امام همام در دوران خلافت حضرت انجام گرفت که امام او را خریداری و آزاد نمودند و از وی پرسیدند: نامت چیست؟ گفت: «سالم»؛ حضرت فرمودند: از رسول خدا شنیدم که پدرت نام تو را «میثم» گذاشته است، پس به همان نام برگرد و کنیه‌ات را «ابو سالم» قرار بده. [ارشاد، ج ۱، ص ۳۲۳] میثم از همان دیدار اول، شیفته حضرت امیر (ع) شد و دریچه قلبش را به روی معارف علوی گشود و جان تشنه‌اش را از چشمه زلال علوم آن حضرت سیراب کرد؛ حضرت امیر (ع) نیز با مشاهده ظرفیت و استعداد روحی و زمینه مناسب میثم، دانش و آگاهی های بسیاری را به او آموختند و ایشان را با اسرار و راز‌های نهانی آشنا ساختند؛ مورخین نوشته‌اند که صفا و صمیمیت ویژه‌ای میان حضرت امیر (ع) و میثم تمار (ره) برقرار بود تا آنجا که حضرت به مغازه خرما فروشی او می‌رفتند و در آن جا به او قرآن و معارف دینی می‌آموختند؛ و در برخی اوقات که میثم را به دنبال کاری می‌رفت، خودشان تا بازگشت او در مغازه میثم خرما می‌فروختند؛ [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۵] میثم، محرم راز امیرالمؤمنین (ع) و انیس خلوت های ایشان، و آشنا با تجلیات روح خدایی آن امام همام بود و البته علاوه بر آن حضرت، محبوب و مقرب امام حسن و امام حسین (ع) بود و امامان دیگر نیز از او با عظمت و تجلیل یاد کرده‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «من به میثم بسیار علاقه‌مندم» و امام صادق (ع) نیز به میثم درود فرستاده و از شأن والا و مقام بلند او سخن گفته‌اند؛ [بحار الانوار، ج ۵٣، ص ١١٢] همچنین در روایت آمده که تمامی فرزندان و نسل آنان نیز از اصحاب و راویان ائمه اطهار (ع) بوده‌اند. [اصول کافی، ج۳، ص۱۳۲] ✍️ جناب میثم علاوه بر ایمان و علم و تقوا، فضایل و برجستگی‌های خاصی داشت که او را نسبت به دیگر اصحاب حضرت، برتر می ساخت که در پایان سخن به برخی از این صفات ارزنده و امتیازات و فضایل خاص میثم تمار اشاره می‌نمائیم: ⬅️ سخنوری: میثم، بیانی رسا داشت و در نطق و سخن، توانا و فصیح بود؛ چنانچه آورده‌اند که او در دیدار با ابن زیاد، چنان با رشادت و صلابت سخن گفت که ابن مرجانه ملعون، با شنیدن گفتار وی به شگفتی افتاد و در سکوت فرورفت» [رجال کشی، ص ۸۶] ⬅️ مفسر قرآن: میثم تمار، یکی از شاگردان والا مقام در مکتب تفسیری امیرالمؤمنین (ع) بود و علم تاویل معانی قرآن را از آن حضرت فرا گرفته بود تا جایی که «ابن عباس» که خود مفسر قرآن و از شاگردان حضرت علی (ع) بود، برای تأویل آیات به او مراجعه می‌نمود. [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۴] ⬅️ همچنین وی راوی احادیث بسیاری از امیرالمؤمنین (ع) بوده و اسرار زیادی از آن حضرت آموخته است، چنانچه حوادثی همچون مرگ معاویه، واقعه کربلا، قیام مختار، و چگونگی شهادت خودش را پیشگویی کرده است؛ ✍️ و بالاخره آن جناب به جرم دفاع از حریم حق و خط ولایت، به دست ابن‌مرجانه ملعون و دقیقاً طبق پیش‌بینی خود به شهادت رسید و او را بر سر دار آویزان نمودند؛ [رجال کشی، ص۸۳] لذا او را «سردار سربدار» نامیدند. هم اکنون مرقد شریف میثم تمار (ره) با ضریح زیبایش، در نزدیکی مسجد کوفه، هر ساله زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. https://eitaa.com/ROOZBARG

💠 #گلبرگ_احکام مناسبت: قيام خونین مردم در مسجد گوهرشاد عليه #كشف_حجاب موضوع: #احکام_حجاب_و_عفاف ❓منظور از «زینت» که خانم‌ها باید از نامحرم بپوشانند، چیست؟ ✅ (زینت بر سه قسم است:) 1️⃣ (زینت) به زيورآلاتی گفته می‌شود که جزء بدن شخص به شمار نمی‌رود؛ (و آنها را به خود می‌آویزد، مانند انواع طلا و جواهرات اصلی و بدلی)؛ 2️⃣ (زینت) به آرایش‌هایی گفته می‌شود که به بدن شخص متصل بوده و گویی جزئی از اوست؛ (همانند سرمه، لاک، انواع رُژ و...)؛ 3️⃣ و خود زیبایی‌های طبیعی بدن (یعنی اندام زیبای زن) نیز زینت به شمار می‌رود؛ 👈 و در کل هر چیزی که عرفاً زینت محسوب گردد، بانوان باید آن‌ را در برابر نامحرم بپوشانند؛ البته صورت و دست‌ها تا مچ بدون زینت، از این حکم مستثنی می‌باشند. 📚منبع:  https://farsi.khamenei.ir با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#خیانت_کشف_حجاب» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز قیام مردم متدین مشهد علیه کشف حجاب در سال ١٣١۴ شمسی است که دژخیمان رضا شاه، با هتک حرمت حرم رضوی، مردم پاسدار حریم عفاف و حجاب را در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشیده و بیش از دو هزار نفر را به شهادت رساندند؛ لذا این روز را به عنوان «#روز_عفاف_و_حجاب» نامگذاری نمودند و به همین مناسبت، سخن امروز را با عنوان «خیانت بزرگ کشف حجاب» آغاز می‌نمائیم؛ بی‌شک یکی از پلیدترین توطئه‌های دشمنان اسلام در تاریخ معاصر، توطئه کشف حجاب در ایران است که به دستور رضاخان پهلوی در سال ١٣١۴ شمسی اجرا گردید؛ او که با طرح کودتای سوم اسفند ١٢٩٩ و با حمایت و هدایت انگلیسی‌ها بر سر کار آمده بود، از ابتدا درصدد اجرای طرح اسلام زدایی و جایگزینی نظام لیبرالیستی در جامعه‌ی اسلامی ایران بود؛ «پهلوی اول» برای آماده ساختن زمینه کشف حجاب در ایران، ابتدا پوشیدن کت و شلوار و کراوات و کلاه فرنگی برای مردانِ ایران را الزامی نمود؛ سپس برنامه‌ریزی کرد تا عده‌ای از زنان غرب‌زده و به‌ویژه زنان درباری به صورت بدحجاب و بی‌حجاب در مجامع و معابر عمومی ظاهر شوند؛ او در سال ١٣١٣ با عزیمت به ترکیه و مشاهده تغییرات رژیم لائیک این کشور به رهبری «کمال آتاتورک» در جهت غربی کردن جامعه مسلمان ترک، تحت تأثیر وی قرار گرفت و پس از بازگشت از این سفر، در افتتاح دانشگاه تهران به دختران دانشجو گفت که بدون حجاب به دانشگاه بیایند؛ این اقدامات رضاخان در جهت زدودن حجاب و عفاف جامعه اسلامی ایران با واکنش و مخالفت های گسترده مردمی و بالأخص روحانیت روبرو شد که از جمله مهمترین آنها می‌توان به سرکوب قیام مسجد گوهرشاد و کشتار زائرین مظلوم رضوی در چنین روزی اشاره کرد؛ ولی شاه قلدر و بی‌سواد ایران با بی‌اعتنایی به اعتراضات مردمی، بالاخره در روز ١٧ دی ١٣١۴ در جشن فارغ التحصیلی دانشسرای دختران تهران، قانون کشف حجاب زنان را به طور رسمی اعلام کرد و همسر و دختران شاه، بدون حجاب در این جشن شرکت نمودند و از این زمان، دوره‌ای سیاه برای زنان ایران آغاز شد. از آن روز، مأموران حکومت شاهنشاهی در اجرای این قانون بی‌شرمانه، شب و روز در خیابان‌ها گشت می‌زدند و هر جا زن باحجابی را می‌یافتند، با خشونت چادر و روسریش را برمی‌داشتند و مردان غیور ایران را مجبور می‌کردند تا همسران و دختران خود را سر برهنه به خیابان‌ها و مجالس ببرند؛ هرچند که این دوران سیاه، با سقوط پهلوی‌اول و روی کار آمدن محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲٠ شمسی با فشار علماء و مردم متدین ایران و نامه مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع حضرت آیت‌الله سید حسین طباطبایی به پهلوی دوم به ظاهر پایان یافت؛ اما متأسفانه در آن زمان، حجاب و عفت و غیرت مردم ایران، سال‌ها تحت‌الشعاع فرهنگ مبتذل غرب قرار گرفته بود و برگشت این اصول اخلاقی و واجبات دینی، نیاز به برنامه‌ریزی فرهنگی و اجتماعی بلند مدت داشت که هنوز آثار شوم آن در جامعه اسلامی ما کاملاً نمایان است. ✍️ لازم بذکر است که «حجاب» از ضروریات دین مبین اسلام است که در آیات و روایات بسیاری بر وجوب آن تأکید شده و در باور مسلمانان نیز ایجاد امنیت روانی و حفظ سلامت اخلاقی خانواده و جامعه از حکمت‌های اصلی این فریضه‌ی الهی است؛ چنانچه خداوند متعال در آیه ٣١ سوره نور، در اهمیت آن می‌فرماید: «و به زنان با ایمان بگو: دیدگان خود را [از هر نامحرمی‌] فرو بندند و پاكدامنی ورزند و زیورهای خود را آشكار نگردانند، مگر آنچه كه طبعاً از آن پیداست؛ و باید روسری خود را بر گردن خویش [فرو] اندازند، و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان...آشكار نكنند...» همچنین در حدیث نبوی آمده: «هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد، زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کارها را برای غیر شوهرش انجام دهد، دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است...» (مستدرک، ج ۲، ص ۵۴۹) همچنین بر اساس روایات اسلامی برای دختران و زنان مسلمان جایز نیست که مچ پای خود را در برابر مردان نامحرم آشکار سازند و اگر مرتکب چنین عملی شوند، فرشتگان الهی و خداوند سبحان، آنها را لعنت کرده و دچار خشم و غضب خداوند بزرگ در دنیا و عذاب دردناک در روز قیامت می‌شوند». (همان) ✍️ البته ما در ایام فاطمیه در رابطه با «ادله عقلی و نقلی عفاف و حجاب» طی چند روز سخن گفتیم که عزیزان برای دسترسی به این مباحث و آیات و روایات حجاب و عفاف می‌توانند به لینک‌های زیر مراجعه نمایند👇 https://eitaa.com/ROOZBARG/12123 https://eitaa.com/ROOZBARG/12128 https://eitaa.com/ROOZBARG/12133 https://eitaa.com/ROOZBARG/12138 https://eitaa.com/ROOZBARG/12158

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز خاتم بخشی امیرالمؤمنین (ع) موضوع: #احکام_صدقه ❓اگر صدقه جمع شده را با رضايت خودم به كسى قرض دهم تا مشكل طرف مقابل حل شود و بعد از حل مشكل به من برگرداند و براى صدقه استفاده كنم، حكم آن چيست؟ ✅ اگر مبلغ صدقه از خودتان بوده و جمع كرده‌ايد و هنوز به فقير نداده‌ايد، از ملك شما خارج نشده و اختيار آن دست خود شماست مگر اينكه در صندوق كميته امداد ريخته باشيد. ❓‪وظیفه انسان در برابر گدایانی که در برابر دیگران دست دراز می‏کنند و زندگی خود را با گدایی اداره می‏نمایند و چهره جامعه اسلامی را مشّوه جلوه می‏دهند، به‌خصوص بعد از اقدام دولت اسلامی به جمع آوری آنان، چیست؟ آیا کمک به آنان جایز است؟ ✅ سعی کنيد صدقات را به فقرايی که متديّن و عفيف هستند بدهيد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#نگین_پادشاهی»        روز پنجشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٢ ✍️ مناسبت روز: بیست و چهارم ماه ذی‌الحجه، برابر با روز بزرگ مباهله در سال نهم هجری قمری است که انشاالله در روز آینده درباره این ماجرا و نزول آیه ۶١ سوره آل‌عمران به عنوان سند حقانیت عقاید شیعه و افضلیت حضرت امیر (ع) بر تمامی امت پیامبر (ص) با شما سخن خواهیم گفت؛ اما مورخین آورده‌اند که دقیقاً یک سال بعد از ماجرای مباهله، در همین روز در تاریخ اسلام، اتفاق مهم و سرنوشت ساز دیگری نیز افتاده است و در پی آن، حضرت علی (ع) انگشتری خود را در بین نماز به سائلی بخشیدند و خداوند به پاس این کار به ظاهر کوچک، آیه (ولایت) ۵۵ سوره مائده را بر پیامبر اعظم (ص) نازل نمود و به روشنی، پرده از مسئله‌ی بسیار بزرگ ولایت و جانشینی بعد از حضرت رسول (ص) برداشت؛ لذا سخن امروز را به این موضوع مهم خاتم‌بخشی حضرت امیر (ع) اختصاص می‌دهیم؛ راویان و مفسران بسیاری از شیعه و اهل‌سنت چنین روایت کرده‌اند که در چنین روزی «سائلی به مسجد حضرت رسول (ص) وارد شد و از مردم تقاضای کمک نمود، امّا هر چه درخواست کرد، کسی به او کمکی نکرد و او مأیوس رو به آسمان کرد و گفت: خدایا! من به مسجد پیامبرت آمدم و از مردم تقاضای کمک کردم، امّا کسی به من کمک نکرد! در این حال، امیرمؤمنان (ع) که در حال رکوع نماز بودند به دست خود اشاره فرمودند و سائل، انگشتری حضرت را از دستشان بیرون آورد و (و با خوشحالی) از مسجد خارج شد...» (مجمع البیان، ج ٣، ص ٣٢۵ و تفسیر المیزان، ج ۶، ص ٢٣ و...) «شیخ صدوق» این ماجرا را در «امالی» خود از قول امام محمد باقر (ع) چنین روایت نموده است: «گروهی از یهودیان که مسلمان شده بودند به خدمت پیامبر (ص) آمدند و عرضه داشتند: ای رسول خدا! حضرت موسی (ع)، یوشع بن نون (ع) را وصی خود قرار داد، پس وصی و جانشین شما کیست؟ در این هنگام، آیه ۵۵ سوره مائده نازل شد: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»: «ولیّ شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده‌اند، همان کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع، زکات می دهند»؛ سپس با دستور پیامبر (ص) همه به همراه حضرت به مسجد رفتند؛ سائلی را دیدند (که با خوشحالی) از درب مسجد در حال خارج شدن است؛ پس رسول خدا به وی فرمودند: کسی در مسجد به تو چیزی داده است؟ او انگشتری امیرالمؤمنین (ع) را نشان داد و گفت: آن مردی که در حال نماز است، این را به من داد؛ حضرت فرمودند: وقتی این انگشتر را به تو داد، در چه حالتی بود؟ مرد گدا گفت: در حال رکوع؛ این جا بود که رسول خدا «تکبیر» گفتند، و مسلمانان حاضر در مسجد نیز تکبیر گفتند؛ و در این هنگام، پیامبر فرمودند: «ای مردم، بدانید که پس از من، علی‌بن‌ابیطالب (ع) ولی شما است» (الأمالی، ص ١٢۴؛ تفسیر نورالثقلین، ج ١، ص ۶۴٧ و ...) ابن شهر آشوب در ادامه این روایت آورده که: در این هنگام، خداوند متعال نزد فرشتگان، به حضرت علی (ع)، فخر و مباهات کرده و فرمود: «فرشتگانم! آیا به بنده‌ام نگاه نمی‌کنید که چگونه بدنش در عبادت و قلبش در اختیار من است و در همان حال، برای خشنودی من با مال خود انفاق می‌کند و صدقه می‌دهد؟ شما را شاهد می‌گیرم که من از او و فرزندانش راضی هستم» (مناقب ابن شهر آشوب، ج٣، ص۴) ✍️ نکته قابل توجه در این موضوع آن است که تقریباً تمامی مفسران شیعه و سنی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که مصداق این آیه و تنها کسی که انگشتری خود را در حال رکوع به سائل داده، حضرت علی (ع) بوده‌اند؛ (مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣) و بر همین اساس شیعیان به این آیه برای اثبات ولایت و خلافت حضرت امیرالمؤمنین (ع) استناد نموده‌اند؛ ولی متأسفانه در تفسیر این آیه نیز مفسرین و علمای اهل‌سنت مانند «حدیث غدیر» در معنای کلمه «ولیّ» تشکیک کرده و آن را به معنای «دوستی» یا «نُصرت» دانسته‌اند؛ اما علمای شیعه، کلمه «ولیّ» را مشتق از «ولایت» و به‌معنای «سرپرست» و «صاحب اختیار» دانسته‌ و آورده‌اند که «دوستی» حكمی عمومى در اسلام است و فقط مخصوص كسانى نیست که در حال ركوع، زکات می‌دهند، لذا در دین مبین اسلام همه مسلمانان بايد يكديگر را دوست داشته و همدیگر را يارى كنند؛ در حالی که بر اساس نظر مفسرین شیعه و سنی، شأن نزول این آیه، در رابطه با شخص حضرت علی (ع) است و خداوند ولایت ایشان را در رديف ولايت پیامبر (ص) و خودش قرار داده، پس قطعاً «ولیّ» در این آیه به‌معنای ولایت و سرپرستی است، نه دوستی و یاری! و این آیه یکی از مهمترین دلایل قرآنی، ولایت امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است. [تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۲۳] ✍️ قضاوت با شما... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز نزول سوره "هل اتی" در شأن امیرالمؤمنین (ع) و خانواده ایشان موضوع: #احکام_صدقه ۴ ❓‪آیا دادن صدقات به گدایانی که درب منازل را می‏زنند یا در خیابان‌ها می‏نشینند جایز است یا اینکه بهتر است به یتیمان و مساکین داده شود و یا با ریختن آنها در صندوق صدقات در اختیار کمیته امداد قرار گیرد؟ ✅ صدقات مستحبی بهتر است به فقير عفيف و متديّن داده شود و همچنين گذاشتن آن در اختيار کميته امداد هرچند با ريختن در صندوق صدقات هم باشد اشکال ندارد؛ ولی صدقات واجب بايد توسط خود شخص و يا به وسيله وکيل او به فقرايی که مستحق هستند، داده شود ولی در صورتی که انسان بداند که مسئولين کميته امداد، پول‌های صندوق‏ها را جمع آوری کرده و به فقرای مستحق می‏دهند، ريختن آن نیز در صندوق‏های صدقات اشکال ندارد. ❓آيا دادن صدقه مستحبى به سيّد جايز است؟ ✅ مانع ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکوه_ايثار»        روز جمعه، ١۴٠٢/٠۴/٢٣ ✍️ مناسبت روز: ٢۵ ذی‌الحجه سالروز نزول #سوره_هل_اتی (#انسان - #دهر) می‌باشد که بنا بر روایات متعدد در کتب شیعه و اهل‌سنت، در ستایش از حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) نازل شده که به سبب انجام نذرشان، روزه گرفتند و هنگام افطار، غذای ساده خویش را برای رضای خدا به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند؛ همچنین این روز در تقویم به عنوان «روز خانواده و تکریم از بازنشستگان» نامگذاری شده است، لذا ضمن گرامیداشت این روز فرخنده، سخن امروز را با عنوان «شکوه ايثار» آغاز می‌نمائیم؛ شیخ صدوق (ره) در کتاب «امالی» از قول امام باقر (ع) نقل می‌کند که: «روزی امام حسن و امام حسین (ع) در دوران طفولیت، به شدت بیمار شدند؛ پیامبر اکرم (ص) به همراه تنی چند از اصحاب به عیادت آنان رفتند و به حضرت علی (ع) پیشنهاد نمودند تا برای شفای آن دو بزرگوار، نذر کرده و روزه بگیرند؛ پس امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و فضه نذر کردند که اگر آنها بهبودی یافتند به شکرانه آن، برای خدا، سه روز روزه بگیرند، و حسن و حسین نیز آن را شنیدند و گفتند: اى پدر، براى خدا در گردن ما نیز همان باشد که شما فرمودید؛ پس خداوند شافی، آنها را شفا داد، و همگی آنان برای ادای نذرشان، سه روز، روزه گرفتند؛ اما در هنگام افطار، مقدار نان و غذایی را که برای افطاری تهیه کرده بودند، به فقیر و یتیم و اسیری که به در خانه آنها آمدند، بخشیدند و به این ترتیب روزه خود را با آب افطار نمودند؛ در صبح روز چهارم، رسول خدا (ص)، بر آنها وارد شدند و حضرت امیر (ع)، فاطمه زهرا (س) و حسنین (ع) را در آن حال دیدند؛ که ناگاه فرشته وحی الهی، حضرت جبرئيل (ع) نازل شد و به پیامبر گرامی اسلام (ص) به خاطر داشتن چنین خاندان ایثارگر و با گذشتی تبریک گفت و سپس در ستایش اهل‌بیت رسول خدا، ٢٢ آیه اول سوره‌ی انسان را بر حضرت نازل نمود که در بخشی از آن آمده: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا🔹إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»: «آنانکه، در راه دوستی خدا طعام (خود) را به فقیر و یتیم و اسیر می‌دهند، (و می گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می‌دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی طلبیم» سپس خداوند برای اهل‌بیت فداکار پیامبر(ص) غذایی از آسمان فرو فرستاد که تا هفت روز از آن تناول می‌کردند؛ و بدین گونه خداوند سبحان از امیرالمؤمنین (ع) و خانواده بی‌نظیر حضرت، تقدیر وتکریم نمود و قلب پیامبر (ص) را تسلی بخشید.» (امالی شیخ صدوق، ص ١۵۵؛ بحارالانوار، ج ٣۵، ص ٢٣٧؛ و مناقب، ج ٢، ص ١٢۴ و...) ✍️ لازم به ذکر است که این حدیث به صورت‌های مختلف در کتب معتبر شیعه و اهل‌سنت ذکر شده و علاوه بر تصدیق علمای شیعیان، مورد تأیید و تصدیق پیشوایان بزرگ علمی اهل‌سنت می‌باشد و همه اتفاق نظر دارند که سوره انسان، در فضیلت امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان نازل شده است؛ لذا بی‌شک این ماجرا، یکی دیگر از دلایل افضلیت حضرت امیر (ع) بر تمامی امت پیامبر (ص) است؛ 👈 در پایان، دقت در این نکته درس آموز نیز خالی از لطف نیست که «فضه» خادمه حضرت زهرا (س) نیز با تبعیت از اهل بیت(ع) در این فضیلت بزرگ، همراه و شریک آنان بوده، لذا مسلماً ما نیز با الگوگیری و تأسی و تبعیت از سیره‌ی گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) می‌توانیم به مقام والای شیعه بودن و همراهی با اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) برسیم، و مصداق کلام حضرت رسول (ص) شویم، آنجا که دست بر شانه امیرالمؤمنین (ع) گذاشته و فرمودند: «هذا و شیعته هم الفائزون»: «این [مرد] و شیعیان او از رستگارانند» (بحار الانوار، ج١۵، ص١٧٨) https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «گلبرگ احکام» مناسبت: «ایام خاتم بخشی امیرالمؤمنین (ع) و نزول آیه ولایت در شأن آن امام همام، و ایراد برخی شبهات توسط نواصب و دشمنان اهل‌بیت (ع)» موضوع: «احکام نواصب» ❓ناصبی به چه کسی می‌گویند و حکم شرعی او چیست؟ ✅ ناصِبی کسی است که با حضرت علی (ع) یا یکی از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) دشمنی داشته و دشمنی خود با آنان را آشکار کند؛ همچنین انکار علنی فضایل اهل بیت (ع) ، لعن و سب ائمه اطهار، و نیز دشمنی علنی با شیعیان آنها از مصادیق ناصبی‌گری دانسته شده است؛ ✅ از نظر فقهای شیعه، «نواصب» نجس و در حکم کفار هستند؛ از این‌رو خوردن حیوانی که توسط آنان ذبح شده، پرداخت صدقه به آنها و ازدواج با آنان جایز نیست و از مسلمانان ارث نمی‌برند؛ ✍️ بدیهی است از آنجا که عزیزان اهل سنت، مُحِب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هستند، ناصبی محسوب نمی‌شوند. 📚 من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۰۸؛ جواهر الکلام، ج۶، ص۶۴. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مباهله، #سند_حقانیت_شیعه»        روز شنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢۴ ✍️ مناسبت روز: در دو روز گذشته از خاتم بخشی امیرالمؤمنین (ع) و نزول آیه ولایت؛ و همچنین ایثار آن حضرت و همسر گرامیشان و نزول سوره دهر در شأن و منزلت آن حضرات سخن گفتیم، و امروز نیز از یکی دیگر از دلایل افضلیت امیرالمؤمنین (ع) که در روز بیست و چهارم ذی‌الحجه به وقوع پیوسته و در تاریخ به عنوان «مباهله» ثبت گردیده، سخن خواهیم گفت؛ «مُباهله» به معنای درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است که بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر دو ادعای بر حق بودن دارند که در تاریخ اسلام آمده که رسول خدا (ص) پس از نامه‌نگاری و دعوت مسیحیانِ نجران به اسلام و مناظره با آنها و متأسّفانه ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد «مباهله» دادند و مسیحیان نیز پذیرفتند؛ اما در روز موعود، «ابوحارثه» بزرگ مسیحیان نجران با دیدن چهره نورانی پیامبر اکرم (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و حسنین (ع)، از این کار منصرف شد و خطاب به مسیحیان گفت: «من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند که کوهی را از جای خود بركَنَد، هر آینه کنده خواهد شد؛ پس مباهله نکنید که هلاک می‌شوید و حتی یک مسیحی بر روی زمین باقی نخواهد ماند!» سپس «ابوحارثه» نزد پیامبر اکرم (ص) آمد و گفت: «ای ابوالقاسم، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت ادای آن را داشته باشیم»؛ پس، حضرت پیشنهاد او را پذیرفتند و به وسیله امیرالمؤمنین (ع) با ایشان مصالحه نمودند که هر سال، دو هزار حلّه (لباس نو) بدهند که قیمت هر حلّه، چهل درهم باشد، و همچنین اگر جنگی با یمن روی دهد، سی زره، سی نیزه و سی اسب را به مسلمانان، عاریه دهند، و بالاخره پس از نوشته‌شدن صلحنامه، آنها برگشتند و رسول خدا (ص) فرمودند: «سوگند به آن خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، که هلاکت اهل نجران نزدیک شده بود و اگر با ما مباهله می‌کردند هر آینه همگی به میمون و خوک مسخ می‌شدند و هر آینه تمام این وادی برایشان آتش می‌شد و می‌سوختند و حق تعالی جمیع اهل نجران را نابود می‌کرد و حتی پرنده‌ای بر سر درختانشان باقی نمی‌ماند و همه نصاری پیش از اتمام سال می‌مردند» [مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۶۶-۱۷۱] ✍️ بنابر اعتقادات شیعیان، جریان مباهله علاوه بر این‌که نشانگر حقانیت رسول خدا و دین مبین اسلام است، بر افضلیت همراهان پیامبر (ص) در این ماجرا دلالت می‌کند؛ و حضرت علی(ع) که بر اساس آیه مباهله، به منزله‌ی «نَفْس و جان پیامبر خدا» معرفی شدند، افضل بر تمام امت آن حضرت هستند؛ چنانچه خدا می‌فرماید: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ»: «(ای پیامبر) پس هر كه با تو، بعد از (وحی) علم و دانشى كه به تو رسيده است، درباره او (حضرت عيسى ع) به ستيز و محاجّه برخيزد (و از قبول حقّ شانه خالى كند) بگو: بيائيد پسرانمان وپسرانتان، وزنانمان وزنانتان، وخودمان را (كسى كه به منزله خودمان است) وخودتان را بخوانيم، سپس (به درگاه خدا) مباهله و زارى كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم» (آل‌عمران/۶١) ماجرای این واقعه عظیم و نزول آیه مباهله در شأن اهل‌بیت (ع) علاوه بر کتب شیعه، در منابع معتبر اهل سنت آمده، چنانچه در کتاب «احقاق الحق» حدود شصت منبع از منابع اهل سنت ذکر شده که در آنها بر این واقعه تصریح گردیده و «قاضی نورالله شوشتری (ره)» می‌گوید، این موضوع که «انفسنا» اشاره به امیرالمؤمنین (ع) دارد، مورد اجماع مفسرین شیعه و سنی است‌؛ [إحقاق الحق، ص۴۶-۷۲]؛ همچنین علامه مجلسی (ره) احادیث دلالت کننده بر این‌که آیه مباهله در شأن آل‌عبا (اهل‌بیت) نازل شده را متواتر دانسته است؛ [حق الیقین، ج‏۱، ص۶۷] ✍️ در پایان سخن امروز، بر اساس تفسیر آیه مباهله به چند نکته مهم اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ سندی بر حقانیت رسالت پیامبر اکرم (ص) و دین مبین اسلام؛ 2️⃣ سند حقانیت شیعه و أفضلیت حضرت علی (ع) بر تمام امت، چراکه ایشان، بر اساس کلام الهی، نَفس و جان رسول خدا (ص) هستند: «أَنفسنا»؛ 3️⃣ سندی بر عظمت مقام اهل بیت (ع)، و مستجاب‌الدعوه بودن آنها؛ 4️⃣ آخرین برگ برنده و سلاح مؤمن، دعاست: «فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ»؛ 5️⃣ در مجالس دعا، كودكان را نيز با خود ببريم، چراکه دعای آنها مؤثر است؛ «أبنائنا» 6️⃣ در دعا، کیفیت و حالات اهل دعا مهم است، نه تعداد افراد؛ چنانچه گروه مباهله کننده تنها پنج نفر بودند؛ 7️⃣ در نگاه اسلام، زن و مرد در کنار همدیگر مؤثرند. https://eitaa.com/ROOZBARG