✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز یازدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا در مجالس عزاداری هروله کردن و گفتن ذکر ائمه بصورت تند و پشت سر هم (شور) جایز است؟ ✅ اگر موجب وهن مذهب یا مراسم عزاداری معصومین نباشد فی نفسه اشکال ندارد. ❓نظر حضرت آقا در مورد الفاظی که در عزاداری‌ها و نوحه‌ها استفاده می‌شود و در شأن یک مسلمان و حتی انسان نیست! و نسبت دادن یکسری الفاظ رکیک به خود است، چه حکمی دارد؟  ✅ کلاً در عزاداری، باید نزاکت و سنگینی و وزانت عزاداری حفظ شود... (همچنین) باید از مطالبی که حرام است، مثل کذب و غلو نسبت به ائمه اطهار (ع) پرهیز شود، و نیز باید از مطالبی که دون شأن یک مسلمان است، پرهیز گردد؛ به طر کلی اسلام، پیروان خودش را وزین، سنگین و باوقار می‌پسندد؛ شما نگاه کنید از جمله‌ی لباس‌های حرام، لباس شهرت است و لباس شهرت یعنی لباس سبک، لباسی که در شأن یک مسلمان نیست؛ لباسی که از نظر رنگ، دوخت یا کیفیت پوشیدن یا حتی اِندِراس (پاره پاره شده) به گونه‌ای است که اگر طرف بپوشد در جامعه انگشت‌نما می‌شود، و این در شأن یک مسلمان نیست! لذا در تعابیری که در نوحه‌ها خوانده می‌شود و در مقام اظهار ارادت به معصومین (ع) یا به حضرت اباعبدالله (ع) می‌باشد، ولی در شأن یک مؤمن نیست که چنین الفاظی به کار ببرد، (می‌بایست) در عزاداری‌ها از آن‌ها پرهیز شود. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#حماسه_حسینی»        روز شنبه، ١۴٠٢/٠۵/٠٧ مناسبت روز: امروز، روز یازدهم ماه محرم و سالروز اسارت و جسارت عظیمی است که نظیر آن را جهان اسلام، هرگز به خود ندیده است؛ در این روز، کسانی به اسارت برده شدند که از خاندان وحی و نبوت و عزیزترین و شریف‌ترین انسان‌های هستی بودند؛ لذا هنوز چشم بشریت، پس از هزار و چندصد سال، به واسطه این جنایت بزرگ، وظلمی که بر کودکان و زنان کاروان حسینی رفت، گریان و شرمسار است؛ همچنین این روز با عنوان «روز تجلیل از اسرا و مفقودان» نیز به ثبت رسیده، لذا سخن امروز را با سلام و درود به همه‌ی آزادگان و ایثارگران، و خانواده قهرمان آنها آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ واقعه‌ی #عاشورا چنان با ریشه و فرهنگ ما گره خورده است که با هجمه‌ی هزار و چندصدساله‌ی دشمنان نیز همچنان مهمترین حادثه تاریخی جهان به شمار می‌آید؛ ولی تحلیل و برداشت از این حادثه‌ی بزرگ، کار آسانی نیست! چرا که در عین سادگی و صراحت، پیچیدگی‌های فراوانی دارد که ممکن است قضاوت انسان‌ را به افراط و تفریط ختم کند؛ لذا برای رسیدن به درک درست از این حادثه‌ی تاریخی و تأثیرگذار نیاز است تا بررسی‌های دقیق و جامعی در این زمینه در اختیار بشر قرار گیرد؛ بی‌شک یکی از گرانبهاترین آثاری که می‌تواند مخاطب را به درک و شناخت درستی از عاشورای حسینی برساند، مجموعه کتاب «حماسه حسینی»، اثر استاد شهید مرتضی مطهری (ره) است که در این مجموعه، استاد در رابطه با حادثه‌ی کربلا از واژه «حماسه» استفاده نموده و درباره فلسفه این نام‌گذاری می‌گوید: «کلمه‌ "حماسه" علاوه بر معنای شدت حادثه، به معنای صلابت و شجاعت و حمیت است؛ لذا از آنجا که شخصیت حسین‌بن‌علی(ع) صبغه‌ و رنگ حماسی دارد، می‌بایست در سرگذشت آن حضرت نیز یک چنین احساس حماسی داشته باشیم، نه یک احساس تراژدی و مصیبت و رثا و (خدای نکرده) نفله شدن!!!» البته در تاریخ، اصولاً شخصیت‌های حماسی، جنبه‌ نژادی و قومی دارند؛ یعنی مخصوص یک قوم و نژاد معین و یک آب و خاکند؛ اما در مورد امام‌حسین(ع) چنین نیست؛ ایشان یک شخصیت حماسی است، اما حماسه‌ی انسانیت و بشریت؛ نه حماسه‌ی قومیت. سخن، عمل و روح امام‌حسین(ع)، حماسه‌ای مافوق همه‌ی حماسه‌هاست و علت شناخته نشدن ایشان نیز همین است؛ شخصیت امام از نظر شدت حماسی بودن و علو و ارتفاع جنبه‌ی انسانی بی‌نظیر است ولی ما این حماسه را نشناخته‌ایم..؛ از این‌رو کلید شخصیت امام‌حسین(ع) را باید حماسه و عظمت و شور و صلابت و شدت و ایستادگی و حق‌پرستی دانست و کلمات و سخنانی هم که از آن حضرت نقل شده، همه حاکی از همین روحیه‌ی صلابت و حماسه‌ الهی و انسانی است...» شهید مطهری (ره) سپس با تبیین «حماسه حسینی»، حادثه کربلا را از دو جنبه «سیاه و تاریک» و «نورانی و سفید» بررسی نموده و مخاطبین را دعوت می‌نماید تا به صفحه نورانی واقعه عاشورا نیز توجه نمایند؛ استاد می‌گوید: «تاریخ کربلا، یک صفحه دیگر هم دارد که شخص اول آن صفحه، دیگر پسر معاویه و جنایتکاران کربلا نیستند؛ در آنجا قهرمان حسین (ع) است! در آن صفحه، دیگر اثری از جنایت نیست؛ تراژدی نیست؛ بلکه همه‌ی آن حماسه‌ و افتخار و نورانیت است؛ تجلی حقیقت و انسانیت است؛ تجلی حق‌پرستی است؛ اگر آن صفحه را درست نگاه کنیم، آن‌وقت می‌فهمیم که بشریت حق دارد به خودش ببالد و آن وقت معلوم می‌شود که به چه دلیل خداوند به فرشتگان دستور داد که در برابر آدم سجده کنند! اما وقتی فقط صفحه سیاه کربلا را ببینیم، بشریت سرافکنده شده و خودشان را مصداق آیه ٣٠ سوره بقره می‌بیند که فرشتگان به خداوند گفتند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ...»: «آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خون‌ها بریزند و حال آنکه ما همواره، تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟!» اما خداوند فرشتگان را به دیدن آن صفحه روشن، دعوت می‌کند و در جواب آن‌ها می‌فرماید : «...قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»: «من چیزی (از اسرار بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید!» لذا می‌بایست در حماسه حسینی از آن صفحه روشن هم سخن بگوییم تا بشریت، عظمت آن را درک کرده و به آن افتخار کند؛ ✍️ در پایان سخن توجه به این نکته نیز ضروری است که استاد مطهری، هرگز نافی صفحه تاریک کربلا و نقل احساسی آن در مجالس حسینی نبوده و راز بقای حماسه حسینی (ع) را در بهره‌گیری از دو بُعد «منطقی و عقلی» و «احساسی» می‌داند و لذا با تأکید بر توصیه ائمه اطهار (ع) به گریه بر امام حسین (ع)، آن را از حکیمانه‌ترین دستورات و باعث رسوخ نهضت حسینی در اعماق جان مردم دانسته است. 📚 برداشتی ازمجموعه کتاب «حماسه حسینی» اثر استاد مطهری(ره) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز #شهادت_امام_سجاد (ع) موضوع: #احکام_عزاداری ❓افرادی برای #هیئت_عزاداری برنج و گوشت #نذر کرده‌اند، اگر برنج بیشتر از گوشت باشد آیا می‌توان مقدار اضافی برنج را فروخت و گوشت یا وسایل مورد نیاز دیگر را تهیّه کرد؟ ✅ #نذورات و #هدایا باید در همان جهتی که #نذر کننده یا هدیه ‌کننده گفته و نیت کرده، مصرف شود؛ البته اگر نذر کننده #صیغه_شرعی نذر نخوانده باشد، می‌توان با اجازه او، جنس اهدایی را تعویض یا در محل دیگر مصرف کرد. ❓آیا می‌شود با پرداخت کفاره، نذری که کرده‌ایم را منحل کنیم؟ ✅ عمل به نذر واجب است، و تخلّف از آن جایز نیست؛ و با پرداخت کفاره‌ی نذر منحلّ نمی‌شود؛ اما در صورت تخلّف، دادن کفاره، واجب است. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «نقش #امام_سجاد (ع) در تاریخ اسلام»        روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۵/٠٨ مناسبت روز: امروز بنا بر روایت مشهور، سالروز شهادت حضرت #سیدالساجدین، امام #زین‌العابدین (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با حدیثی از امام رضا (ع) در فضیلت آن امام همام آغاز می‌نمائیم، که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان خویش بودند که احدی (در فضیلت) به ایشان نمی‌رسد، و هیچ دانشمندی با آن حضرت برابری نمی‌کند، و بدیل و مثل و مانندی ندارند... و کیست که بتواند به حد شناخت آن حضرت برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی (از درک و شناخت امام) عاجز است» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨)                ✍️ بی‌شک یکی از حضرات معصومین که در دوران بسیار سخت امامت خود، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و بشریت ارائه نموده‌اند، حضرت سجاد (ع) می‌باشند، ولی متأسفانه در طول تاریخ، ظلم بزرگی در معرفی شخصیت بی‌نظیر این امام همام صورت گرفته، چنانچه متأسفانه اگر امروز از بسیاری از مردم در رابطه با آن حضرت بپرسیم، ایشان را به‌عنوان فردی مریض احوال، منزوی و منفعل که از صبح تا شب فقط در گوشه‌ای نشسته و به گریه و نماز و سجده مشغول بوده‌اند، تصور می‌نمایند؛ این در حالی است که با نگاهی به زندگی امام سجاد (ع) و دقت در شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت، به تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی می‌بریم، چنانچه آن امام بزرگوار در یکی از بحرانی‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ تشیع، در طول ٣۴ سال امامت، توانستند با رهبری و هدایت مسلمانان، قیام کربلا را به نتیجه رسانده و موانع رشد جامعه اسلامی را از میان برداشته و شیعیان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی تاریخ عبور دهند؛ امام سجاد (ع) که به واسطه مشيت الهی و حفظ جان ایشان، در حادثه جانسوز کربلا در بستر بیماری شدید بودند و همه‌ی مصائب عظیم در کربلا و مسیر اسارت را با بهره‌گیری از مقام توکل، صبر و رضا، پشت سر گذاشتند، به تدریج در مسیر شام، بهبود یافتند تا جایی که در مجلس امویان با شجاعت بی‌نظیر و سخنان آتشین خود، یزید و یزیدیان را رسوا و قیام عاشورا را پرثمر نمودند؛ امام پس از بازگشت به شهر مدینه با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو شدند؛ به‌گونه‌ای که حاکمان مستبدّ بنی‌امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند تا جایی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحب امیرالمؤمنین (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند؛ در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی، در سراسر سرزمین پهناور اسلامی از شيعيان سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی از شرایط زمان و مکان، و فقدان وجود یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار، و همچنین عِلم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی سیاه تاریخ، شیوه‌ها و روش‌های جدید و مؤثری را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با برنامه‌ریزی بسیار متفکرانه و تاکتیکی هوشمندانه و مدیریتی بی‌نظیر، چهار هدف و کار بزرگ را در آن دوران ظلم و اختناق به انجام رساندند: 1️⃣ تبیین و تدوين اندیشه ناب اسلامی و تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع در قالب «دعا و نیایش»؛ 2️⃣ اثبات حقانیت اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نسبت به امامت، ولایت و خلافت مسلمین؛ 3️⃣ جذب و حفظ شیعیان و ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان مکتب اهل‌بیت(ع)؛ 4️⃣ زنده نگاه داشتن نهضت عاشورای حسینی در جامعه با گریه مداوم بر سیدالشهداء (ع) و یادآوری وقایع عاشورا، و همچنین توصیه به زیارت کربلا، و سجده بر تربت آن حضرت. ✍️ البته در کنار این خدمات بزرگ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و فضائل اخلاقی و عبادی آن امام همام غفلت نمود، خصوصیات بی‌نظیری که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و در به ثمر رسیدن اهداف فوق‌الذکر بسیار مؤثر بوده‌اند، ولی در این مجال کوتاه، فرصت پرداختن به آن‌ها ممکن نیست؛ هرچند که با مراجعه به کتاب شریف صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد (ع) و احادیث ارزشمند ایشان، می‌توان خوشه‌چین زلال اندیشه‌ی آن امام همام بود؛ که سخن امروز با حدیث گرانقدری از آن حضرت رابطه با «نشانه‏‌های شیعه» به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیعیان ما، با سادگی و بی‏‌آلایشی در زندگی شناخته می‌‏شوند؛ در چهره‏‌های آنان آثار عبادت نمایان است... هنگامی که همه ساکت و خاموشند، آنان در تقدیس و تسبیح خداوندند و آنگاه که همه در خوابند، آن‌ها به نماز و نیایش پروردگار مشغولند، و آن وقت که دیگران در سرور و خوشی‏‌های زودگذر (دنیا) غرق می‌‏شوند، آنان در فکر و اندیشه‏‌های درخشان و اصیل انسانی به سر می‌برند» (بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴٢) https://eitaa.com/ROOZBARG

🏴 روضه‌ امام سجاد (ع): ✍️ امروز طبق روایت مشهور، سالروز شهادت چهارمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت است، لذا این روایت را به حضور شما تقدیم می‌نمائیم: فردی از اصحاب خدمت امام سجاد (ع) عرض کرد، آقای من در ماجرای کربلا، کجا بیشتر از همه به شما سخت گذشت؟ حضرت نفرمودند روز عاشورا؛ نفرمودند آن‌وقتی که برادرم علی‌اکبر (ع) یا علی اصغر (ع) را کشتند؛ نفرمودند آن‌وقتی که عمویم عباس (ع) را به شهادت رساندند؛ حتی نفرمودند در گودی قتلگاه و وقت شهادت حضرت سیدالشهداء (ع)؛ بلکه سه بار فرمودند: «الشام، الشام، الشام»؛ و در روایت دیگر آمده که حضرت زین‌العابدین (ع) فرمودند در «شام» هفت مصیبت بر ما وارد شد: 1️⃣ در شام مأموران یزید در حالی که شمشیرهای خود را برهنه و نیزه‌ها را برافراشته بودند بر ما حمله کردند و با کعب نیزه بر زنان و کودکان زده و شادی می‌کردند؛ 2️⃣ سرهای شهدا که بر نیزه‌ها بود را میان زن‌ها و کودکان ما قرار دادند؛ و با سرها بازی می‌کردند و آن‌ها را به زمین می‌انداختند و در میان دست‌ها و پاهای اسب‌ها پایمال می‌کردند؛ 3️⃣ از بالای بام‌ها آتش بر سر ما می‌ریختند؛ چنانچه وقتی آتش به عمامه‌ بر من افتاد، دستهایم را به گردنم بسته بودند و نتوانستم آن را خاموش کنم، و عمامه و موها و سرم را سوزاند؛ 4️⃣ از طلوع آفتاب تا نزدیک غروب، ما را با ساز و دهل در برابر چشم مردم شام در کوچه و بازار گردش می‌دادند و می‌گفتند: بزنید و بکشید این‌ها را که بر خلیفه خروج کردند و در اسلام هیچ حرمتی ندارند؛ 5️⃣ ما را از شتران پیاده کردند و به یک ریسمان بستند و از مقابل خانه‌های یهود و نصاری عبور دادند و می‌گفتند: این‌ها کسانی هستند که پدرانشان، پدران شما را کشتند و خانه‌های آنان را ویران کردند؛ پس امروز بزنید و تلافی کنید؛ و در این وقت یهودیان و مسیحیان هر چه از خاک و سنگ و چوب داشتند، بر سر و بدن زنان و کودکان ما زدند؛ 6️⃣ ما را به بازار برده‌فروش‌ها بردند و اراده کردند که خاندان پیامبر (ص) را به جای غلامان و کنیزان بفروشند! ولی خداوند این کار را برای آنها میسر نکرد؛ 7️⃣ بعد از آن‌همه جسارت و اذیت، ما را در مکانی منزل دادند که سقف نداشت و زنان و کودکان ما، روزها از گرما و شب‌ها از سرما و گرسنگی و تاریکی همواره در سختی و وحشت بودند. (تَذْکِرَةُ الشُّهَداء، ص۴١١) حرف امام الاسرا، الشام الشام درکوفه و شام بلا، الشام الشام گفته علی‌بن‌الحسین با شیعیانش در هر نفس تا انتها، الشام الشام در کوچه‌های شام ما آواره بودیم آتش ز بام خانه‌ها، الشام الشام ذکر رقیه در خرابه با سکینه خوردم کتک در روز و شام، الشام الشام بابِ مرا در قتلگه، چون سر بریدند آن سر به روی نیزه‌ها، الشام الشام بزم شراب و طعنه و زخم زبان‌ها بودند جمع اشقیا، الشام الشام رأس بریده، ذکر قرآن از لب ماه پرخون سَر و طشت طلا، الشام الشام با خیزان لب را هدف بگرفت و میزد در پیش چشم کودکان، الشام الشام خواب و خرابه، کودک دلبند مولا رفته رقيه از جهان، الشام الشام «و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ دوشنبه - ٠٩ مرداد ١۴٠٢ 🌙 الإثنين، ١٣ محرم ١۴۴۵ 🌲م Monday 31 July 2023 👈 امروز متعلق است به امام حسن و امام حسین علیهماالسّلام 🕋 اذکار روز: - یا قاضِیَ الْحاجات (١٠٠ مرتبه) - سبحان الله و الحمدلله (١٠٠٠ مرتبه) - یا لطیف (١٢٩ مرتبه) برای کثرت مال ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 تدفين پيكرهای مقدس شهيدان كربلا (۶١ ق) 🌙 حضور اسراى اهل‌بیت علیهم‌السلام در مجلس ابن زیاد ملعون و خطبه آتشین حضرت زینب سلام‌الله‌علیها (۶١ ق) 🌙 شهادت عبدالله بن عفيف ازدی در کوفه (۶١ ق) ☀️ اعلام پرچم رسمى جمهورى اسلامى ايران (١٣۵٩ش) ☀️ روز اهدای خون 🤲 اعمال روز: 🔹 عزاداری در سومین روز شهادت امام حسین (ع) و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک پسندیده است؛ 💠 حدیث روز: 💎 پيامبر اکرم (ص): «مَن بَكى عَلى مُصابِ هذِهِ البِنتِ (زَينَبَ بَنتِ عَلِيٍ عليهاالسلام) كانَ كَمَن بَكى عَلى أخَوَيهَا الحَسَنِ و الحُسَينِ (عليهماالسلام) «هر كس بر مصيبت‌هاى اين دختر [زينب عليهاالسلام] بگريد، همانند كسى است كه بر برادرانش، حسن و حسين عليهماالسلام گريسته باشد» 📚 وفيات‌الأئمه، ص۴٣١ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز سیزدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓باقی‌ مانده اموالی که به عنوان هزینه‌های مراسم عاشورای امام حسین(ع) جمع ‌آوری می‌شود، در چه موردی باید خرج شود؟ ✅ اگر #نذر شرعی صورت گرفته، تابع نذر است و گرنه می‌‌توان با کسب اجازه از اهدا کنندگان، اموال باقی مانده را در امور خیر دیگر مصرف کرد یا آن‌ها را برای مصرف در #مجالس_عزاداری آینده نگاه داشت. ❓آیا می‌شود اضافه‌ خرج مراسم فاطمیه را در محرّم و یا بالعکس هزینه کرد؟ ✅ اگر نذر خاص نشده باشد، که مثلاً در مراسم فاطمیه مصرف شود، و یا خلاف نظر اهدا کنندگان نباشد، اشکال ندارد. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مَا_رَأَیْتُ_إِلَّا_جَمِیلًا» روز دوشنبه ١۴٠٢/٠۵/٠٩ مناسبت روز: امروز، سیزدهمین روز از ماه #محرم الحرام است که تاریخ در چنین روزی در سال ۶١ هجری قمری، شاهد رویداد جان‌سوز و مهمی در دارالاماره کوفه بود؛ چنانچه آورده‌اند که عبیدالله بن زیاد ملعون که سرمست از غرور پيروزى بود، براى قدرت‌نمايى، بر تخت خود نشست و همگان را دعوت نمود و دستور داد، سر امام حسين (ع) را در برابرش قرار دهند و اسرای کربلا را وارد کنند؛ سپس رو به حضرت زينب (س) كرد و گفت: «خدا را سپاس كه شما را رسوا ساخت و نادرستى خبرهاى شما را نشان داد!» حضرت زينب (س) در پاسخ او فرمودند: «فقط انسان فاسق، رسوا مى‌شود و انسان فاسد دروغ مى‌گويد و آن هم ما نيستيم و ديگرى است!» ابن زياد باز هم مغرورانه گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» و حضرت با صلابت و قدرت بیشتر پاسخ دادند: «من جز زيبايى و نيكى چیزی نديدم! آن‌ها گروهى بودند كه خداوند شهادت را برايشان مقرّر كرد و آنان نيز به آرامگاه خويش شتافتند؛ به زودى خداوند تو و آنان را [در روز قيامت] گرد خواهد آورد و ميان شما داورى خواهد كرد؛ در آن روز خواهی دید که چه كسى پيروز است؟» وسپس فرمودند: «اى پسر مرجانه! مادرت به عزايت بنشيند» ابن زياد با شنيدن اين سخنان، بسیار خشمگين شد و ابتدا قصد کشتن آن حضرت را نمود، اما به‌دلیل نظر برخی از بزرگان مجلس از این تصمیم گذشت و از روی درماندگی گفت: «اين زن، پيوسته موزون و شعرگونه سخن مى‌گويد؛ پدرش نيز چنین بود» (ارشاد مفيد، ص۴٧٣؛ تاريخ طبرى، ج۴، ص٣۵٠) ✍️ به راستى انسان نمى‌داند در برابر اين همه شجاعت و قدرت روحى چه بگويد؟ جز اين‌كه در برابر عظمت اين بانوى بزرگ، زانو به زمين زده و اعتراف كند كه هیچ لفظ و جمله‌ای، قادر به بیان عظمت و شهامت آن حضرت در برابر مرد سفّاك و بى‌رحمى همچون ابن زیاد ملعون نیست! و تنها می‌توان گفت که زینب کبری (ع) فرزند حیدر کرار (ع) و فاطمه زهرا (س) است. ❓اما سؤالی که شاید به ذهن بعضی از عزیزان خطور کرده باشد، این است که مگر نه اینکه حادثه کربلا یک جنایت و یک تراژدی است، یک مصیبت و یک رثاء است؛ جنایتی بزرگ که در آن بین جنایتکاران، مسابقه خیانت و رذالت برقرار است! از بستن آب روی کودکان و زنان بی‌گناه گرفته تا کشتن بهترین انسان‌ها و تکه تکه کردن جوانان و نوجوانان بی‌گناه و حتی تیر زدن به گلوی طفل شیرخواره؛ و در ادامه بریدن سرها و اسب تاختن بر بدن‌های بی‌سر، و حمله به خیمه‌های زنان و کودکان و تاراج آنها، و اسیری و شلاق زدن، و بر شتر بی‌جهاز سوار کردن آنان و صدها جنایت دیگر... پس چرا حضرت زینب (س) می‌فرمایند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»؛ مگر در این همه جنایت هولناک، زیبایی هم وجود دارد؟! ✅ در جواب، اولاً باید بدانیم که حضرت زینب (س) این جمله را هنگامی فرمودند که ابن زیاد گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» لذا حضرت با اشاره به «مقدرات الهی» چنین فرمودند که «من جز زیبایی چیزی ندیدم» و بدیهی است که رضای اهل‌بیت (ع) همواره منطبق بر رضای الهی است، چنانچه امام حسین (ع) پس از آن‌همه مصیبت، در گودی قتلگاه و در لحظات آخر فرمودند: «الهی رِضاً بِرِِضِاک»؛ ⬅️ ثانیاً ما همیشه از همین بُعد سیاه و خیانت و جنایت به حادثه عاشورا نگاه کرده‌ایم؛ اما همانطور که در سخن دیروز عرض کردیم، «عاشورا» یک چهره دیگر هم دارد و آن چهره‌ی روشن و درخشان اطاعت‌پذیری و جان دادن در راه محبوب و معشوق است! عاشورا ثابت کرد که انسان خاکی می‌تواند تا عرش اعلی پرواز کند، و تمام هستی و وجود زمینی خود را در راه رضای حضرت دوست قربانی کرده و به جایی برسد که خدا خریدارش شود: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ: خداوند از مؤمنان، جان‌ها و اموالشان را خریداری کرده و (در برابرش) بهشت برای آنان است» (توبه/١١١)؛ در این صفحه از کربلا، همانطور که حضرت زینب (ع) فرمودند، همه‌چیزش زیبایی‌ است، خداپرستی و عشق‌بازی است؛ شجاعت و شهامت است؛ وفاداری و ایثار و ازخودگذشتگی است؛ ولایت‌باوری و ولایت‌یاوری است؛ و در یک کلام، شهادت در راه الهی و ماندگاری است! لذا حضرت زینب (س) خطاب به یزید ملعون فرمودند: «فَکِد کَیْدک وَاسْعَ سَعْیک و ناصِبْ جُهْدَک فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا»: «هرچه نيرنگ دارى به كار بند و نهايت تلاشت را بكن و هر كوششى كه دارى به كار گير؛ امّا به خدا سوگند نمی‌توانی ما را بمیرانی و ما را محو کنی و نمی‌توانی چراغِ وحى ما را خاموش کنی...» (بحارالأنوار، ج۴۵، ص١٣۵) ✍️ چنانچه بعد از هزاروچندصدسال، هنوز شاهد زنده بودن حماسه حسینی هستیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز چهاردهم محرم‌الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓برخی هیأت‌ها تا پاسی از شب، مراسم عزاداری را ادامه می دهند به گونه‌ای که موجب قضا شدن نماز صبح عزاداران می‌گردد؛ آیا عمل مذکور، جایز است؟ ✅ بديهی است که نمازِ واجب، مقدّم بر شرکت در مجلس عزاداری اهل‏بيت (عليهم السلام) است و ترک نماز و قضا کردن آن، به بهانه این مجالس جايز نيست؛ مقتضی است که برنامه های هیأت به گونه‏‌ای تنظیم شود که مزاحم نماز نباشد. ❓برگزاری مراسم زیارت عاشورا و دهۀ محرم و ایام فاطمیه در ساعت اداری در دستگاه‌های اجرائی چه حکمی دارد؟ ✅ اگر موجب تضییع حقوق مراجعه کنندگان نشود، اشکال ندارد، البته اگر در این زمینه مقرراتی وجود دارد، باید مراعات شود. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#یا_رازِقَ_الطِّفْلِ_الصَّغِیرِ»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۵/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم با عنوان روز جهانی «شیر مادر» ثبت شده است؛ لذا سخن خود را با حدیث نبوی آغاز می‌کنیم که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «لَيسَ لِلصَّبِيِّ لَبَنٌ خَيرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ»: «برای كودك، هیچ غذایی (شیری) بهتر از شير مادرش نيست» (عيون أخبارالرّضا (ع)، ج۱ ، ص۸) از جمله حقوق کودک، که در اسلام بر آن تأکید شده، تغذیه با شیر مادر است؛ به‌گونه‌ای که خداوند متعال در آیه ٢٣٣ سوره مبارکه بقره، از مادران می‌خواهد که کودکان خود را دو سال تمام شیر دهند: «اَلْوالِداتُ یرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ حَولَینِ کامِلَینِ لِمَنْ اَرادَ اَنْ یتِمَّ الرَّضاعَه...» در روایات اسلامی نیز شیر مادر جزو حقوق کودک دانسته شده؛ چنانچه امام صادق (ع) می‌فرمایند: «(حداقل دوره) شيرخوارى کودک، ۲۱ ماه است؛ پس هر چه كم شود، ظلم و ستم بر كودك شده است» (الكافی، ج۶ ، ص۴۰)؛ امیرالمؤمنین (ع) نیز می‌فرمایند: «برای تغذيه كودك، هيچ شيری از شير مادرش با بركت‏تر نيست» (همان) یافته‌های علمی روز نیز بر تأثیرگذاری مستقیم شیر مادر بر کودک تأکید دارد و سلامت و نیرومندی و یا بیماری و ناتوانی کودک در زمان حاضر و آینده را وابسته به آن می‌داند. ✍️ نکته مهم دیگر در این زمینه که قابل تأمل است، تأکید اسلام بر نقش تغذیه حلال در شیر مادر برای سلامت روحی کودک است؛ اسلام همواره به مسلمانان سفارش می‌کند که با کار و تلاش، روزی حلال به دست آورند؛ تا جایی که خداوند در شب معراج، خطاب به پیامبرش فرمود: «ای احمد! عبادت ده جزء دارد که نه جزء آن به دست آوردن روزی حلال می باشد»: «يا احمد؛ ان العبادة عشرة اجزاء ، تسعة منها طلب الحلال» (مستدرك الوسائل، ج١٣، ص٢٠) لذا تأکید شده که اگر تغذیه مادر در دوران بارداری و شیرخواری کودک، از راه حرام باشد، سلامت روحی طفل به خطر می‌افتد و زمینه بدبختی و ضلالت او فراهم می‌گردد؛ بنابراین مادرانی که به فرزند عزیزشان عشق می‌ورزند، باید مراقب نوع تغذیه خود باشند و بدانند که همانگونه که غذاهای فاسد و آلوده، کودک آنها را بیمار و چه‌بسا از بین می‌برد، شیری که با تغذیه حرام به وجود آمده نیز، قلب و روح کودک آنها را بیمار می‌کند و اثر مستقیم بر آینده کودک دلبندشان دارد؛ ✍️ چنانچه حضرت آیت‌الله‌العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) در کتاب «تربیت فرزند از نظر اسلام»، ص ۶٨، نقل می‌کنند: «زمانی که علامه مجلسی (ره) هفت ساله بودند، همراه پدرشان به مسجد می‌رفتند؛ روزی هنگامی که مردم در صحن مسجد مشغول نماز شدند، با سوزنی، مشک سقایی را که در گوشه‌ای آویزان بود سوراخ کردند؛ وقتی پدر گرامیشان موضوع را فهمیدند، ناراحت شدند و با خودشان فکر کردند که ما همه مسائل و دستورات اسلامی را در تولد و رشد این کودک رعایت کرده‌ایم و از نظر غذا نیز مواظب بودیم که غذای حرام و حتی شبهه‌ناک نخورد، پس چرا این بچه چنین کاری را کرده است؟! بعد از بازگشت از مسجد، موضوع را با همسر خود در میان گذاشتند و ایشان بعد از کمی فکر، به یاد آورد که در دوران بارداری، سوزنی در انار خانه همسایه فرو کرده و اندکی از آب آن را به گمان اینکه ترش است، مکیده است؛ ولی چون انار شیرین بود، آن را همانجا گذاشته و فراموش کرده به صاحبخانه چیزی بگوید؛ بدین ترتیب، یک سر سوزن از آب غصبی انار همسایه، اثر خود را گذاشته و تبدیل به سوزن در مشک سقا شده است». 👈 در پایان نباید فراموش کرد که شیر مادر، نشانه‌ای از قدرت لایزال الهی است که حضرات معصومین (ع) نیز به این موضوع اشاره نموده‌اند و حتی در برخی از ادعیه، خداوند را با نام «یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ» مورد خطاب قرار داده‌‌اند که به‌عنوان پایان‌بخش سخن امروز دعای بسیار مهمی از امام سجاد (ع) را تقدیم می‌نمایم که حضرت فرمودند: «پدرم در روز عاشورا مرا به سینه خویش چسبانده و فرمودند: ای فرزندم! دعایی را که مادرم فاطمه (س) آن را به من آموخت، فراگیر! که ایشان نیز از رسول الله (ص) و آن حضرت نیز از جبرئیل (ع) آن را فرا گرفته بودند تا در حوائج، مهمّات و پیش‌آمدهای عظیمی که رخ می‌دهد کارگشا است» و سپس فرمودند: «(الهی) بِحَقِّ یس وَ الْقُرآنِ الْکَرِیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظِیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوائِجِ السّائِلِینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمِیرَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الُمَکُرُوبِینَ یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُوْمِینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَی التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِی...» سپس حاجات خود را ذکر کنند. (دعوات، قطب‌الدین راوندی، ص۵۴) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز پانزدهم محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا می‌توان از وسائل تکیه، حسینیّه و هیأت در محل دیگر، اعم از حسینیه و هیأت یا غیر آن استفاده کرد؟ ✅ تابع کیفیت وقف و قصد اهداء کنندگان است، لذا اگر برای استفاده در هیأت یا حسینیه خاص وقف یا اهدا شده است، نباید به جای دیگر ببرند. ❓شخصی مِلک خود را برای برپایی مجالس عزاداری سیدالشهداء (ع) در محل، وقف کرده است، ولی در حال حاضر متولّی وقف، توانایی اقامه عزا در محل ذکر شده در وقفنامه را ندارد، آیا جایز است در شهری که در آن اقامت دارد مجالس عزاداری را برگزار کند؟ ✅ اگر وقف، مخصوص اقامه مجالس عزاداری در همان مکان باشد، تا زمانی که عمل به وقف هرچند با گرفتن وکيل برای آن، درهمان مکان ممکن باشد، حق ندارد آن مجالس را به جای ديگر انتقال دهد، لذا واجب است فردی را نايب بگيرد تا در آنجا مجالس عزاداری را برپا نماید. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شیخ_شهید»        روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۵/١١ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت عالم مجاهد #شیخ_فضل‌الله_نوری (ره) بود، لذا سخن خود را به این عالم عامل، اختصاص می‌دهیم؛ آیت‌الله فضل‌الله کجوری، مشهور به شیخ فضل‌الله نوری از مجتهدان و علمای برجسته و از پیشروان جنبش مشروطه در ایران به شمار می‌رود؛ شخصیت این عالم بزرگوار به گونه‌ای بود که حتی مخالفانش نیز از او به نیکی یاد کرده‌اند، برای نمونه، ناظم‌الاسلام کرمانی، روزنامه‌نگار و قاضی عصر مشروطه ایران، که از مخالفان فکری شیخ بود، درباره او می‌نویسد: «وی شخص اول عالمان اسلام و از لحاظ سلوک، دارای حسن و مراتب علمیه بوده و نکات ریاست و سیاست را بهتر از دیگران شناخته بود» (تاریخ بیداری ایرانیان، ج ۱، ص ۵۰۴) 👈 بی‌شک پیروزی انقلاب مشروطیت در زمان مظفرالدین‌شاه قاجار یکی از بزرگ‌ترین تحولات سیاسی و مذهبی تاریخ معاصر ایران است؛ در این میان، گروهی از روحانیون با طرح مسأله مشروطه‌ی مشروعه کوشیدند، برای حفظ پیوند جامعۀ مسلمانان ایران با آیین اسلام و مقابله با نفوذ اندیشه‌های غربی، قرائت تازه‌ای از اندیشۀ سیاسی تشیع دربارۀ معیارهای مشروعیت یا عدم مشروعیت نظام مشروطه ارائه دهند؛ شیخ فضل‌الله نوری (ره) یکی از برجسته‌ترین این روحانیون محسوب می‌شود که ابتدا با هواداری از نهضت مشروطه، بستر پیروزی آن را فراهم آورد، اما پس از پی بردن به مبانی تفکر برخی از مشروطه‌خواهان، درصدد هماهنگ کردن قوانین مشروطه با موازین شرع مقدس برآمد، ولی در این راه با مخالفت شدید استعمارگران و غربگراها روبه‌رو شد و بعد از مدتی با باور به وجود تضاد بنیادین میان نظام مشروطه ایجاد شده با مبانی اسلام، به مخالفت با آن پرداخت؛ البته شیخ فضل‌اللّه، هرگز با اصل مشروطیت، مخالفتی نداشت و بحث او در کیفیت و چگونگی آن بود؛ چنانچه در سخنان خود، بارها به این نکته تأکید کرده و گفته بود: «من مخالف اساس مشروطیت نیستم، بلکه اول شخصی که طالب این اساس بود، من بودم و فعلاً هم مخالفتی ندارم، امّا مشروطه‌ای که قانون اساسی و قوانین داخلی مملکتی آن، مطابقت با شرع مقدس باشد» (تاریخ پیدایش مشروطیت، ص ۱۳۹)؛ همچنین وقتی مخالفانش به او تهمت طرفداری استبداد زدند، او در پاسخ به آنها گفت: «من واللّه با مشروطه مخالفت ندارم، با اشخاص بی‌دین و فرقه‌های گمراه و گمراه‌گر مخالفم که می‌خواهند به مذهب اسلام لطمه بزنند» (همان) بنابراین شیخ فضل الله (ره) به‌خاطر عدم تطبیق قوانین مشروطیت با شرع مقدس، مسیر خود را از مسیر مشروطه‌خواهان جدا کرد و به همین دلیل نیز با برنامه‌ریزی و توطئه‌ی استعمارگران، به دست همرزمان سابقش، به دار آویخته شد؛ لذا در حقیقت باید او را «شهید مدافع دین و ابقاء اسلام» نامید. اعدام شیخ فضل الله نوری (ره) یکی از فرازهای بسیار تلخ تاریخ معاصر ایران است که در پشت پرده آن، نفوذ و توطئه بیگانگان، کاملاً مشهود بوده و می‌بایست درس عبرتی برای همه‌ی انقلابیون و آزادی‌خواهان ایران اسلامی باشد؛ چنانچه «جلال آل‌احمد» در کتاب «خدمت و خیانت روشنفکران» می‌نویسد: «من نعش آن بزرگوار را بر سَرِ دار، همچون پرچمی می‌دانم که به علامت استیلای غرب‌زدگی پس از ۲۰۰ سال کشمکش، بر بام سرای این مملکت افراشته شد» ✍️ امامین انقلاب نیز بر این موضوع صحه گذاشته‌اند، چنانچه حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: «تاریخ یک درس عبرت است برای ما؛ شما وقتی که تاریخ مشروطیت را بخوانید، می‌بینید که در مشروطه بعد از اینکه ابتدا پیش رفت، دست‌هایی آمد و تمام مردم ایران را به دو طبقه تقسیم بندی کرد... یک دسته طرفدار مشروطیت، یک دسته دشمن مشروطه... و تا آنجا (پیشرفتند و مردم و علما را به جایی رساندند) که مثل مرحوم حاج شیخ فضل الله نوری در ایران برای خاطر اینکه می‌گفت مشروطه باید مشروعه باشد و آن مشروطه‌ای که از غرب و شرق به ما برسد قبول نداریم، ‌در همین تهران به دار زدند و مردم هم پای [دار] او رقصیدند و کف زدند...» (صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۷۰ - ۱۷۱) حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز در خطبه‌های نماز جمعه در مرداد ۶٣ فرمودند: «شهيد آيت‌الله شيخ فضل الله نورى، مظهر جريانی است كه در مقابل انحراف مشروطيت ايستاد؛ بنده به دليل همين خصوصيت از شيخ شهيد نوری با همه وجود دفاع می‌كنم؛ البته طبيعی است كه ما نمی‌خواهیم بگوييم شيخ فضل‌الله در همه موضعگیری‌ها و حركات و گفته‌هايش صددرصد بر طبق مصلحت رفتاركرده، نه ممكن است يك جا هم چيزى را درست تشخيص نداده باشد اما اين حقيقت فراموش نشدنی است كه مرحوم شيخ فضل‌الله نوری، شهيد ابقاء اسلام در محتوای مشروطيت شد». ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG