eitaa logo
روزبرگ شیعه (ره توشه معارفی)
1.3هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
40 فایل
ادمین: https://eitaa.com/Mkiani110 وابسته به امور مساجد استان اصفهان پشتیبان نشر: ✅ ستاد اقامه نماز استان اصفهان ✅اداره کل تبلیغات اسلامی استان اصفهان ✅ اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان ✅ مرکز رسانه و فضای مجازی حوزه‌های علمیه کشور
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
☀️ پنجشنبه ١۶ فروردین ١۴٠٣ 🌙 الخمیس ٢۴ رمضان ١۴۴۵ 🌲 آوریل 2024 Thursday 04 ✍️ امروز متعلق است به امام حسن عسکری (ع) - 🕋 اذکار معروف روز که به قصد رجا خوانده می‌شوند: - لااِلهَ اِلّا اللهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبین(١٠٠بار) - یا غفور یا رحیم (١۰٠٠ مرتبه) - یا رزاق (٣٠٨ مرتبه) ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 مرگ ابولهب لعنت‌الله‌علیه (٢ ق) 🌙 مرگ مروان بن حکم لعنت‌الله‌علیه (۶۵ ق) 🤲 اعمال روز: 🔹 روزه گرفتن واجب است؛ 🔹 در شب بیستم و پنجم ماه رمضان، هشت رکعت نماز وارد شده که به صورت چهار نماز دورکعتی خوانده می‌شود و در هر رکعت یک بار سوره حمد و ده بار سوره توحید قرائت می‌گردد. 🔻دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان: «اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ ولا أعْصیکَ یا جَوادَ السّائلین» «خدایا در این روز از تو درخواست می‌کنم آنچه را که رضای تو در اوست، و به تو پناه می‌برم از آنچه تو را ناپسند است و از تو توفیق می‌خواهم که در این روز به فرمان تو باشم و هیچ نافرمانی نکنم، ای عطابخش سؤال‌کنندگان» 💠 حدیث روز: 💎 امیرالمؤمنین (ع): «صَوْمُ الْقَلْبِ خَیْرُ مِنْ صِیَامِ اللِّسَانِ وَ صَوْمُ اللِّسَانِ خَیْرُ مِنْ صِیَامِ الْبَطْنِ» «روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است» 📚 غررالحکم، ج ۱، ص ۴۱۷ ┈┈•✾🌸✾•┈┈ https://eitaa.com/ROOZBARG
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 «» مناسبت: «‌» موضوع: «» ✅ اگر روزه دار سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد، و به خيال اين كه روزه‌اش باطل شده عمداً دوباره يكى از کارهای باطل کننده را به جا آورد، روزۀ او باطل مى‌شود؛ ✅ اگر چيزى به زور در گلوى روزه‌دار بريزند، (يا سر او را به زور در آب فرو برند) روزۀ او باطل نمى‌شود؛ ولى اگر مجبورش كنند كه روزۀ خود را باطل كند مثلاً به او بگويند: اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى به تو مى‌زنيم و خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد، روزۀ او باطل مى‌شود؛ (و باید قضای آن را به جا آورد). ⬅️ روزه دار نبايد جايى برود كه مى‌داند چيزى در گلويش مى‌ريزند يا مجبورش مى‌كنند كه خودش روزۀ خود را باطل كند... 📚 رساله عمليه مراجع عظام تقلید (محشی) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «استقامت، شرط ولایت» ✍️ مناسبت روز: در ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ٢۴، سوره فصلت، آیه ٣٠ «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» «همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست، پس (بر اين عقيده) مقاومت نمودند، فرشتگان بر آنان نازل مى‌شوند (و مى‌گويند:) نترسيد و غمگين نباشيد و بشارت باد بر شما به بهشتى كه پى در پى وعده داده مى‌شديد» ✍️ ابتدا چند نکته تفسیری تقدیم می‌شود: 1️⃣ «مقاومت» شرط باروری و ماندگاری، ايمان است: «قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا» 2️⃣ استقامتى ارزشمند است كه مداوم و طولانى باشد: «ثُمَّ اسْتَقامُوا» که كلمه‌ «ثُمَّ» براى زمان و فاصله‌هاى دور است. 3️⃣ مؤمنان مقاوم به جایی می‌رسند که فرشتگان بر آنها نازل مى‌شوند: «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ»؛ همانطور که طبق آیه ٢٢١ سوره شعراء، شياطين بر گناهكاران وارد می‌شوند: «هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى‌ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطِينُ تَنَزَّلُ عَلى‌ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ» 4️⃣ مقاومتِ در راه حقّ، ترس و غم آينده ما را برطرف مى‌كند: «أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا» 5️⃣ برای تحمل سختی‌های در راه خدا، باید به مردم بشارت بدهیم: «وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ» ✍️ در روایت آمده که در «ليلة المبيت» شبی که کفار و مشرکین مکه با همکاری تمامی قبایل می‌خواستند پیامبر (ص) را تکه تکه کنند، امیرالمؤمنین (ع) خود را فدایی حضرت رسول (ص) قرار داده و در جای ایشان خوابیدند! جناب ابوذر (ره) نیز در آن شب مأموریتی مهمی را برعهده گرفت تا رسول خدا را از خانه بیرون ببرد؛ او، حضرت را در میان کیسه‌ای قرار داد و به پشت خود گرفت و از خانه بیرون آمد‌؛ مزدوران قریش که خانه پیامبر (ص) را زیر نظر داشتند، وقتی ابوذر را دیدند به او گفتند چه چیز بر پشت خود حمل می‌کنی؟ ابوذر با خود گفت: «النَّجاةُ فِی الصّدق»: «نجات انسان در صداقت است»؛ گرچه در این امر خطیر، دروغ مصلحت آمیز اشکالی نداشت، لکن ابوذر با صداقت تمام گفت: در این کیسه پیامبر خدا است! آنها که باور نمی‌کردند، حضرت در کیسه باشند، فکر کردند که ابوذر آنها را مسخره کرده و او را از خود راندند؛ ابوذر در منطقه‌ای دورتر رسول خدا را بر زمین گذاشت؛ حضرت پرسیدند: ای ابوذر چطور شد در این موقعیت پرخطر، راستش را گفتی؟ ابوذر گفت: هرچه فکر کردم، دیدم دروغ گفتن، بلد نیستم! پس رسول‌الله فرمودند: «مَا أَظَلَّتِ الخَضراء، ولا أَقلَّتِ الغَبراء عَلَى رَجُلٍ أصدَقَ لَهَجَةً مِن أبي‌ذَرٍ»: آسمان بر سر کسی سایه نیفکند و زمین کسی را در برنگرفت که راستگوتر از ابوذر باشد و سپس از ابوذر جدا شده و پای در مسیر هجرت گذاشتند. (بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۹) ❓شاید بپرسید بیان این ماجرا چه ارتباطی با آیه امروز دارد؟ ✅ در جواب باید عرض کنیم که یکی از مصادیق «ثُمَّ اسْتَقَامُوا» در راه حق، هجرت است؛ هجرت از شهر و خانه و تمام داشته‌های دنیا با اطمینان به خداوند قادر متعال، چنانچه پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان در صدر اسلام از شهر و دیارشان بدون هیچ ره‌توشه‌ای هجرت کردند! البته این هجرت با مهاجرت‌های امروز بعضی از ما به کشورهای دیگر، بسیار فرق دارد؛ چرا که مهاجرت‌های ما، اصولاً برای زندگی بهتر و رفاه بیشتر دنیوی است؛ هرچند که این رفاه ظاهری هم حکایتش «آوای دهل شنیدن از دور خوش است» می‌باشد! اما در اصل خروج از زیر پرچم توحید در کشور اسلامی ایران و قرار گرفتن در زیر سایه حکومت طاغوت در کشورهای بیگانه است! اما هجرتی که مصداق «ثُمَّ اسْتَقَامُوا» در آیه مورد بحث است، یعنی هجرت از ولایت طاغوت‌ها و شیاطین به سمت تحقق ولایت‌الله؛ لذا این هجرت یکی از شئونات ولایت است... https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇
✅ ادامه 👇 ❓حالا سؤال این است که چرا باید از ولایت طاغوت گریخت؟ و مگر نمی‌شود در کشور کافری در رفاه بیشتر باشیم و به زندگی خودمان تحت ولایت الله ادامه دهیم؟ ✅ برای جواب به این سؤال مثالی می‌زنیم تا بحث روشن شود: فرض کنید در یک ماشین بسیار مدل بالا در یک جاده زیبای کوهستانی با سرعت زیاد و بدون توقف در حرکت هستیم که در مسیر با تابلویی روبرو می‌شویم که به ما اطلاع می‌دهد که جاده فرونشست کرده و ادامه مسیر به دره عمیقی ختم خواهد شد؛ و هر کاری می‌کنیم ماشین ما هم متوقف نمی‌شود! در چنین وضعیتی، عقل سلیم چه فرمان می‌دهد؟ آیا می‌گوید کماکان سوار بر ماشین شاسی‌بلندت از مناظر زیبای کوهستانی لذت ببر! یا اینکه بلافاصله از همه‌ی این لذت‌ها بگذر و خودت را به هر صورت از سقوط و هلاکت نجات بده! قرار گرفتن در ذیل ولایت طاغوت‌ها و شیاطین هم مانند سوار شدن در چنین ماشینی است که اگر از آن پیاده نشویم در نهایت به تباهی و نابودی ختم می‌شود؛ هرچند که در ظاهر رفاه و لذتی هم داشته باشد! لذا در ذیل حکومت طاغوت و ولایت شیطان حتی اگر اهل دقت بسیار و عارف بالله هم باشی در نهایت باید زیر سلطه طاغوت‌ها زندگی کنی که طبق آیات و روایات گذشته، مجبور به پیروی از قوانین آن حکومت و در نتیجه اطاعت از شیطان هستی! پس باید هرطور که شده، خودمان را از دایره ولایت طاغوت خارج کنیم! بر این اساس هجرت یکی از پایه‌های ولایت است که امروزه مصادیق بسیاری در زندگی ما دارد که همگی به‌معنای مهاجرت از شهر و دیار نیست! بلکه حتی اگر در محیط شغلی بدی هستی که در آن گناه و اطاعت از شیطان می‌شود، باید از این محیط، هجرت نمایی و کارت را عوض کنی! از دیگر مصاديق این هجرت می‌توانیم به برخی از برنامه‌های امروز صدا و سیما مانند برنامه «حسینیه معلّی» یا برنامه «محفل» اشاره کنیم! اینها نمونه‌هایی از یک نوع هجرت و تغییر محیط است اما به جای اینکه کارکنان متدین صدا و سیما، برخی برنامه‌ها که ماهیت و مدل‌ غربی دارند را ترک کرده و از آنها هجرت نمایند، با برخورد فعال و خلّاق، ماهیت آنها را عوض می‌نمایند! این هم می‌شود نوعی از هجرت! حالا اگر ما با این نگاه به مدرسه، به دانشگاه، به مسجد محل، به اداره و کارخانه و محلی که در آن کار می‌کنیم و... نگاه کنیم؛ می‌توانیم در بسیاری از موارد به جای هجرت فردی و منفعل، با خلاقیت و تفکر، زمینه تغییر محیط‌های مشکل‌دار را فراهم کنیم و از فرهنگ‌های جاهلی به فرهنگ‌های اسلامی و نورانی هجرت نمائیم؛ لذا هجرت‌هایی مانند هجرتی که پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه داشتند، برای وقتی است که قدرت کامل در دست جبهه طاغوت باشد؛ اما در ذیل حکومت توحیدی، باید از برخی فرهنگ‌های غلط جامعه، هجرت نمود! مانند تجمل‌گرایی، اسراف، بدحجابی و... ✍️ در نتیجه باید عرض کنیم که «هجرت» به‌معنای گریختن از قید و بندهای شیطانی و رساندن خویش به محیط آزاد توحیدی است. https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امروز «روز قدس»، روز حیات اسلام است، برای استفاده از محتوای امروز به لینک زیر مراجعه نمایند👇 https://eitaa.com/ROOZBARG/3057
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جزیره موعود» ✍️ مناسبت روز: در ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ٢۵، سوره شوری، آیه ٢٠ «مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ» «آن كه ثمر و كشت آخرت بخواهد براى او در كشتش مى‌افزاييم و آن كه كشت وثمر دنيا را بخواهد از آن نصیبش می‌کنیم ولی در آخرت هيچ نصيبى ندارد». در این آيه، انسان به كشاورز، عمل او به كشت، نيّت او به بذر، و دنيا و آخرت، به مزرعه و محل برداشت تشبيه شده است. ✍️ برای تبیین این آیه در ابتدا افسانه‌ای را تحت عنوان «تلخ یا شیرین» تقدیم شما می‌نمائیم که از این قرار است که: «شهری بود در کنار دریا که قانون بسیار عجیبی داشت و آن قانون این بود که اگر در یک روز مشخص از سال هر غریبه‌ای که اول وارد شهر آنها می‌شد او را به عنوان پادشاه انتخاب می‌کردند و بدون هیچ مقدمه و تشریفاتی لباس شاهی بر تنش می‌کردند و همه‌ی مردم مثل نوکر، دستوراتش را اجرا می‌نمودند! از قضا در همان روز موعود، غریبه‌ای وارد شهر آنها شد! مردم او را احترام کرده و به کاخ آوردند و تشریفات شاهی او را انجام دادند! این غریبه که آدم رند و زرنگی بود، پس از نشستن بر تخت پادشاهی مدام به این ماجرا فکر می‌کرد که اینها روی چه حساب و کتابی من را شاه خود کردند؟! آیا من را اشتباه گرفته‌اند؟ اما دلش هم نمی‌آمد از پادشاهی بگذرد و از کسی در قصر، این سؤال را بپرسد! بالاخره یک روز با لباس مبدل از قصر خارج شد و به بازار رفت تا شاید از حکمت این کار سر در بیاورد! به پیرمردی کمی پول داد و از او خواست تا حکمت پادشاهی او را برایش آشکار کند! آن پیرمرد هم برای او نقل کرد که مردم این شهر یک سنت و رسم قدیمی دارند و آن این است که هر سال در فلان روز جلوی دروازه شهر جمع می‌شوند و اولین نفری که وارد شهر می‌شود را به عنوان پادشاه انتخاب می‌کنند و بعد از یک سال او را عزل کرده و سوار بر قایقی به سمت جزیره‌ای تبعید می‌کنند و او مجبور است تا زمان مرگ در آن جزیره بماند! مرد غریبه مقدار دیگری پول به پیرمرد داد و از او پرسید: آن جزیره کجاست؟ پیرمرد نیز آدرس جزیره را به او گفت. غریبه‌ای که اکنون شاه مملکت شده بود، بسیار غمگین شد و متوجه شد تنها یک‌سال فرصت دارد که از پادشاهی خود لذت ببرد! اما پس از آن می‌بایست بقیه عمر را در جزیره‌ای سخت، بدون هیچ امکاناتی به‌سر ببرد، پس ابتدا با خودش گفت: حالا که پادشاهیم! پس بگذار لذتمان را ببریم! و «چو فردا شود، فکر فردا کنیم...»؛ اما بعد به خودش نهیب زد که یک‌سال لذت به یک عمر ذلت و بدبختی نمی‌ارزد! پس تصمیم ویژه‌ای گرفت و از فردای آن روز با برنامه‌ریزی و ایجاد جدول زمانبندی دقیق، شروع به ساختن قصری زیبا و ایجاد همه‌ی امکانات یک زندگی خوب در آن جزیره را نمود و هر روز نیز به تقویمش نگاه می‌کرد و به خودش نهیب می‌زد که یک روز به پایان پادشاهیش نزدیک‌تر شده! پس به جای پرداختن به لذت‌های زودگذر با عظمی مضاعف برای خانه و جایگاه همیشگی‌اش در آن جزیره‌، کار می‌کرد؛ بالاخره یک‌سال گذشت و در نیمه شب آخرین روز، نگاهبانانی که تا دیروز اطاعتش را می‌کردند و جلو او تا کمر خم می‌شدند بر سرش ریختند و او را دستگیر کرده، لباس شاهی را از تنش درآوردند و چند تکه پارچه کرباس به دور او بستند و او را دست و پا بسته با قایقی به جزیره موعود فرستادند! او که تا دیروز پادشاه بود، امروز حتی یک حبه قند هم نتوانست از آن‌همه ثروت و مکنت با خودش بردارد! اما مرد قصه ما، اصلاً غمگین نبود، چون می‌دانست که قصری به مراتب زیباتر و با امکاناتی بسیار بیشتر در جزیره انتظار او را می‌کشد! او صدها خدم و حشم از پیش برای جزیره‌اش فرستاده بود؛ پس نه تنها غمگین و حسرت‌زده نبود، بلکه در دلش رقص و شادی کرده و با خوشحالی تمام به سمت آن جزیره می‌رفت!» ✍️ این افسانه زیبا و حکمت‌آمیز درست حکایت زندگی ما در دنیاست! زندگی‌ای که اگر همراه با پادشاهی و همه‌ی امکانات و لذت‌ها هم باشد اما کوتاه و رفتنی است و اجل همواره در پی آن است و بالاخره در آینده‌ای نزدیک، لباس پادشاهی از تنمان درآورده و ما را کفن‌پیچ و بدون اینکه اجازه داشته باشیم حتی حبه‌ای قند از اموالمان برداریم به سوی قبر می‌برند تا به جزیره موعود یعنی «برزخ» و سپس به قیامت فرستاده شویم... https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇
✅ ادامه 👇 در این حال، بدیهی است کسی که جزیره خود را از قبل آباد کرده‌ باشد؛ رقص‌کنان وارد قصر زیبایش می‌شود و نه تنها از مرگ، ترس و وحشتی ندارد، بلکه مثل عاشقی است که به محبوب خود رسیده است! چنان که امیرالمؤمنین (ع) درباره اینگونه افراد که آخرت خود را در دنیا آباد کرده‌اند، می‌فرمایند: «لَوْلَا الْأَجَلُ الَّذِي كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَ أَرْوَاحُهُمْ فِي أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ، شَوْقاً إِلَى الثَّوَابِ»: «اگر نبود مدت و اجلی که خداوند بر آنها نوشته است، روح آنان از اشتیاق ملاقات با خدا در بدن‌هایشان یک لحظه آرام نمی گرفت». (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳) بی‌شک این حرارت و شوق را آگاهی و فهم و معرفت به برزخ و آخرت و صاحب آن در دل مؤمن ایجاد می‌کند و او را بی‌تاب رفتن می‌گرداند! لذا اگر او در این دنیا در قصر هم باشد، آن قصر را زندان خود می‌داند: «الدنيا سِجنُ المؤمنِ» (كنز‌العمّال، ح۶۰۸۱)؛ چون بالاتر از دنیا را درک کرده و آن را آباد نموده است! ولی دنیا برای کافر، بهشت است: «الدنيا... جَنَّةُ الْکافِر» (همان)؛ برای اینکه کافر از جزیره جاودان چشم پوشی کرده و به همان چند روز پادشاهی دنیا دلخوش شده است؛ به همین دلیل وقتی او را از تخت به زیر می‌کشند و به سمت جزیره می‌برند، با نگاه حسرتی به پشت سرش می‌نگرد و آن روز برای او می‌شود: «يَوْمَ الْحَسْرَةِ» (مریم/٣٩). البته این افراد در دنیا هم غصه‌های زیادی خورده‌اند که مثلاً چرا فلان چیز بهتر را ندارم! چرا فلان مسافرت دنیاییم کوتاه بود؟ چرا فلان مهمانی تمام شد؟ چرا چین و چروک صورتم زیاد شد؟! و... لذا اینگونه افراد در دنیا هم همیشه حسرت زده‌اند! حسرت پول بیشتر! حسرت مقام بالاتر! حسرت لذت بیشتر! و... ❓اما به‌راستی چرا آدمی، جزیره‌ جاودانه خود را رها کرده و همواره به دنبال لذت‌های زودگذر زندگی دنیاست؟! ✅ جواب این سؤال به نوع نگاه و معرفت و آگاهی ما به آخرت بازمی‌گردد؛ چراکه اکثر ما دنیا را نقد، و آخرت را نسيه می‌دانیم! و گمان می‌کنیم که اگر آخرتی هم باشد، آن آخرت در یک مکان و زمان دیگر برپا خواهد شد! این در حالی که طبق آیات و روایات، آخرت همین الآن برپاست! و همین الآن دسترسی به جزیره بی‌نهایت برای ما کاملاً مهیاست! لذا کسانی که فهم و درک لازم را دارند، هر روز به جزیره و برزخشان می‌روند و فرایند ساخت و سازهای خود را در آنجا می‌بینند و اگر کم و کاستی داشته باشد، از حیات دنیای خود برای برطرف کردن آن بهره می‌گیرند! عزیزان، ما باید بدانیم که برزخ و آخرت جایی پشت کره مریخ یا در یک کهکشان دیگر نیست! جایی در آسمان‌ها و در قعر سیاه چاله‌ها و ستاره‌ها نیست! حتی در زمان آینده هم نیست! برزخ و آخرت همین الآن برپاست! همین الآن موجود و در دسترس ماست! اما پردۀ غفلت جلو چشم ما را گرفته که با مرگ این پرده کنار می‌رود: «فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» (ق/۲۲)؛ یعنی چشم انسان پس از مرگ، تیزبین می‌شود و این آخرتی را که الآن برپاست و وجود دارد را می‌بیند! آخرتی که در باطن همین ظاهر دنیاست؛ آخرتی که به ما خیلی نزدیک است، ولی تا لحظه مرگ از آن غافل بودیم: «لَقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا» (همان)؛ پس جاهل نبوده‌ایم! می‌دانستیم که آخرتی وجود دارد ولی غفلت کرده‌ایم و مرگ این پرده غفلت را کنار زده تا پشت پرده دنیا را ببینیم! بنابراین اینکه خداوند در آیه ٢٠ سوره شوری می‌فرماید: دنیا مزرعه آخرت است، یعنی هردو یک‌جاست و هر چه در اینجا بکاریم، در همین‌جا هم درو می‌کنیم! ✍️ از آنچه گذشت نتیجه می‌گیریم که آخرت در همین زندگی ما، همین تجارت ما، همین درس خواندن ما، همین کار اداری و اقتصادی ما، و همین کار سیاسی و اجتماعی ماست! بر این اساس، آخرت تبلور کامل همین زندگی دنیایی ماست! لذا رسول خدا فرمودند: «الدُّنيا مَزرَعَةُ الآخِرَةِ». و سخن امروز را با این بیت مولوی به پایان می‌بریم که می‌گوید: درخت و برگ برآید ز خاک، این گوید که خواجه، هر چه بکاری، تو را همان روید... https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍️ شهادت سردار سرافراز سرلشگر زاهدی و همراهان باسعادت ایشان گرامی باد. 💠 حدیث قدسی: خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: مَن طَلَبَنی، وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی، عَرَفَنی و مَن عَرَفَنی، أحَبَّنی و مَن أحَبَّنی، عَشِقَنی و مَن عَشِقَنی، عَشِقتُهُ و مَن عَشِقتُهُ، قَتَلتُهُ و مَن قَتَلتُهُ، فَعَلَیَّ دیَتُهُ و مَن عَلَیَّ دیَتُهُ، فأنا دیَتُهُ آنکه بجویدم، خواهد یافت آنکه بیابدم، خواهد شناخت آنکه بشناسدم، دوستم می‌دارد آنکه دوستم بدارد، به من عشق می‌ورزد آنکه عشق بورزد، به او عشق خواهم ورزید آنکه را عشق ورزم، شهیدش می‌کنم آنکه را شهید کنم، خون‌بهایش بر من است آنکه را باید خونبها دهم، خود، خونبهایش خواهم شد. 📚 الحقائق فی محاسن الاخلاق، ص۳۶۶ ┈┈•✾🌸✾•┈┈ https://eitaa.com/ROOZBARG
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 «» مناسبت: «ایام پایانی » موضوع: « ١» ✅ زکات فطره يا «فطریه» یکی از واجبات دین اسلام است که باید در عید سعید فطر پرداخت گردد؛ ❓مقدار فطریه چقدر است؟ ✅ شخص مسلمان بايد برای خودش و كسانی كه نان خور او محسوب می‏شوند، برای هر نفر سه كيلو از خوراك مردم (مانند گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذرت و يا مانند اين‌ها) و يا پول يكی از آنها را به مستحق بدهد. ❓زكات فطره را حتماً بايد از قوت غالب داد؟ ✅ اگر از گندم، جو، خرما، برنج و مانند آن‌ها داده شود، كفايت می‏كند و منحصر به قوت غالب نيست. ❓زمان كنار گذاشتن فطریه و پرداخت آن چه موقع است؟ ✅ بعد از اثبات حلول ماه شوال می‌تواند آن را کنار بگذارد؛ اما اگر روزه‌دار، نماز عيد فطر می‏خواند، بنابر احتياط واجب بايد پيش از نماز پرداخت كند يا كنار بگذارد؛ و اگر نماز عيد نمی‏خواند، تا ظهر روز عيد فطر مهلت دارد. 📚 منبع: leader.ir https://eitaa.com/ROOZBARG