✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عبدالمطّلب (ع)، پدر چهارده نور الهی» روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢۵ ✍️ مناسبت روز: امروز به نقل از برخی از منابع تاریخی، سالروز رحلت حضرت عبدالمطلب (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت، روزبرگ امروز را به این شخصیت بزرگِ تاریخ، اختصاص می‌دهیم؛ عَبْدُالمُطَّلِب بن هاشم بن عبدمناف (۱۲۷-۴۵ قبل از هجرت) بزرگ قبیله قریش و جدّ بزرگوار حضرت محمد (ص) است که نَسَب ایشان به حضرت ابراهیم خلیل (ع) می‌رسد. [أسدالغابة، ج‏۶، ص۱۵۱]؛ مورخین، حضرت عبدالمطلب را مردی بزرگ و بخشنده و احیاگر چاه زمزم دانسته‌اند و برای ایشان از لقب «فیاض» استفاده نموده‌اند! [أنساب ‏الأشراف، ج‏ ١، ص ٧٨] همچنین بنابر روایات تاریخی، ماجرای مهم حمله ابرهه به مکه، معروف به «اصحاب فیل» در دوران سیادت ایشان اتفاق افتاده، که در منابع تاریخی چنین نقل شده: «وقتی لشکریان ابرهه در مسیر حمله به مکه، شتران قریش را به غارت بردند! میان حضرت عبدالمطّلب و ابرهه ملاقاتی صورت گرفت و ایشان، تنها آزادی شتران خود را درخواست کردند؛ ابرهه گفت، گمان می‌کردم برای گفت و گو درباره کعبه پیش من آمده‌ای! ولی حضرت عبدالطلب که می‌دانستند، قریش قدرت رویارویی با لشگر ابرهه را ندارند، با ایمان کامل پاسخ دادند: «من صاحب شترانم هستم و این خانه نیز صاحبی دارد که از آن محافظت خواهد کرد!» ایشان پس از گرفتن شتران، همه آنها را نذر کعبه کرده و مردمِ مکه را از تصمیم ابرهه آگاه ساختند و خود حلقه درِ کعبه را گرفته و با خدای متعال مناجات کردند...؛ در روز بعد، تودۀ عظیمی از پرندگان به لشکر ابرهه حمله کرده و آنها را نابود نمودند!» [تاريخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۱۳۴ و بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴۴] ❓امابرخی این پرسش را مطرح می‌نمایند که آیا حضرت عبدالمطلب، موحّد و اهل ایمان بوده‌اند؟ ✅ در جواب این سؤال باید عرض کنیم که همه علماء ومورخين اتفاق نظر دارند که پدر و مادر و تمام اجدادِ پیامبر اسلام (ص)، مؤمن و تسلیم امر پروردگار بوده‌اند؛ لذا حضرت عبدالمطلب، نه تنها موحد بوده‌اند، بلکه نزد خداوند منان چنان عظمتی داشتند که باری تعالی، نور پیامبر اسلام (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و تمامی اهل‌بیت عصمت و طهارت را از وجود پاک ایشان منشعب نموده و در حقیقت، حضرت عبدالمطلب (ع) پدر بزرگ تمامی چهارده معصوم هستند و کلیه نسل سادات متصل به این شخصیت موحد و مؤمن است! چنانچه پیامبر اکرم (ص) دراین‌باره فرموده‌اند: «من و علی از یک نور آفریده شدیم و پیش از خلقت آدم، خدا را تسبیح می‌گفتیم و چون خداوند آدم را آفرید، آن نور را در صلب او قرار داد و پیوسته ما را به اصلاب پاکیزه منتقل می‌گردانید، تا این که به عبدالمطلب رسیدیم و پس از آن، مرا در صلب «عبداللّه» و علی را در صلب «ابوطالب» قرار داد».[كشف اليقين، ص ١١] همچنین امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «به خدا سوگند! نه پدرم و نه جدم عبدالمطلب و نه هاشم و نه عبدمناف، (هرگز) بت نپرستیدند! بلکه آنها به سمت کعبه عبادت می‌کردند و بر دین حضرت ابراهیم (ع) ‌بوده‌اند». [کمال الدین، ج ١، ص ١٧۴] ✍️ البته درباره ایمان، فضیلت و مقام معنوی حضرت عبدالمطلب (ع)، احادیث بسیاری نقل شده، که دراین مجال کوتاه، تنها به دو حدیث دیگر اشاره می‌نمائیم: امام صادق(ع) فرمودند: «جبرئیل بر پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: یا محمد! خداوند شفاعت تو را درباره پنج نفر پذیرفته است: شکمى که تو را حمل کرد و آن «آمنه» دختر وهب بن عبد مناف است؛ صُلبى که تو را بار آورده و آن «عبدالله بن عبدالمطلب» است؛ آغوشى که تو را پرورش داده و آن عبدالمطلب‏ بن‏ هاشم‏ است؛ و کسانی که تو را سرپرستی نمودند و آنها «ابوطالب بن عبدالمطلب» و «فاطمه بنت اسد» هستند» [الخصال، ج ١، ص ٢٩۴] همچنین حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «عبدالمطلب در روز قیامت، به تنهایی در حدّ امت واحده محشور خواهد شد؛ زیرا ایشان به جهت ایمان خود، در میان مردم دوران جاهلیت، یگانه بودند و سیمای پیغمبران و هیبت پادشاهان در چهره وی نمایان خواهد بود». [الکافی، ج ١، ص ۴۴۶]  مورخین درباره عمر حضرت عبدالمطلب اختلاف دارند و برخی عمر ایشان را هشتاد و دو، برخی صدوبيست و عده‌ای نيز صد و چهل سال بيان كرده‌اند! اما همه مورخین اتفاق نظر دارند كه ايشان در طول زندگی پربرکت خود از همه‌ی نعمت‌های بزرگ الهی مانند: فرزندان بسيار، رياست مادی و معنوی، سلامتی و عمر طولانی بهره‌مند شدند و در هنگام مرگ، تنها نگرانی ایشان وضعیت سرپرستی رسول خدا (ص) که تنها هشت سال داشتند، بوده و برای این امر مهم، فقط فرزند گرامیشان حضرت ابوطالب (ع) را شايسته اين سرپرستی دانستند و پس از اطمينان از آينده نوه گرامیشان حضرت محمد (ص)، ديده از جهان فرو بستند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز ازدواج پیامبر اکرم (ص) با حضرت خدیجه (س) موضوع: #احکام_ازدواج ❓آیا ازدواج از نظر شرع مقدس، واجب است؟ ✅ طبق آیات و روایات، ازدواج مایه آرامش و بزرگ‌ترین نعمت پس از نعمت اسلام‌ و سنّت پیامبر اکرم (ص) و نگه‌دارنده نصف یا دو سوم دین است؛ ✅ هرچند ازدواج در شرع مقدس مستحب مؤکد است، اما برای کسی که بدون ازدواج به گناه می‌افتد، واجب شرعی می‌باشد. 📚احکام ازدواج، ص۳۹و۴۰ ❓اگر جوانى موقع ازدواجش است ولى به خاطر ترس از مشکلات مالى قادر بر ازدواج نباشد چه بايد بکند؟ ✅ اگر منظور، ترس از مشكلات مالى در آينده جهت اداره زندگى است، براى آينده توكل به خداى تعالى نمايد و روزى را از خدا بداند و چنين ترسى را به دل راه ندهد بلكه بجاى آن كوشش كند كارى پيدا كند كه بوسيله آن بتواند امرار معاش نمايد. 📚استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خديجه (س)، همتای بی همتا» روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢۶ ✍️ مناسبت روز: روز گذشته (دهم ربیع‌الاول) سالروز ازدواج حضرت خدیجه کبری (س) با پیامبر اکرم (ص) بود، لذا روزبرگ امروز را با نام و یاد بانوی بزرگ اسلام، اُم‌المومنین حضرت خدیجه (س) آغاز می‌نمائیم؛ 💠 تبار و شخصیت حضرت قبل از ازدواج با پیامبر(ص): حضرت خدیجه (س) از قبیله قریش است و پدرشان «خُوَیلد» و مادرشان «فاطمه بنت زائده» از ریشه دارترین و اصیل ترین خاندان‌ عرب در حجاز بودند؛ ایشان در سرزمینی به دنیا چشم گشودند که در آنجا کمترین ارزشی برای زنان قائل نبودند و به دید حقارت به جنس زن نگاه می‌شد و مردان جاهل آن سرزمین، یکی از افتخارات خود را، زنده به گور کردن دخترانشان می‌دانستند! اما حضرت خدیجه (س) در چنین سرزمینی، با همت و تلاش‌ خود، به چنان جایگاهی رسیدند که شخصیتشان مورد احترام خاص و عام، قرار گرفته و عنوان «سیده نسوان» و «سیده نساء قریش» به ایشان داده شد و بسیاری از مردان به‌عنوان خدمه‌ی کاروان‌های تجاری تحت مدیریت این بانوی بزرگ قرار گرفتند، به‌گونه‌ای که مورخین آورده‌اند در حدود چهارصد غلام و کنیز خدمت ایشان را می‌کردند و بیش از ٨٠ هزار شتر، اموال تجاری حضرت را حمل می کردند! (الانساب الاشراف، ج۱، ص۹۸ و بحارالانوار، ج ١۶‌، ص٢١) 💠 ازدواج با محمد امین (ص): یکی از قواعد مهم، در زمان عرب جاهلیت، حفظ طبقات اجتماعی بود؛ لذا ازدواج افراد ثروتمند با افراد فقیر، عبور از خطِ قرمزِ جامعه، محسوب می شد! از همین رو، ازدواج حضرت خدیجه کبری (س) با جوان یتیم عرب، محمد امین (ص) با واکنش شدید جامعه آن روزگار مواجه شد، چنانچه زنان مکه با ایشان قطع رابطه کرده و حضرت را تحریم نمودند! حضرت خدیجه (س) با آن شخصیت ویژه اجتماعی‌، به شهادت ابن شهرآشوب از قول سید مرتضی در «شافی» و همچنین شیخ طوسی در «تلخیص»، تا آن زمان همتایی برای ازداوج نیافته بودند، لذا به روایتی در سن ٢۵ سالگی و به روایت دیگر در سن ٢٨ سالگی چنان شیفته صداقت، حسن خلق و درست‌کاری و پاکی وجود محمد امین (ص) شدند که تمام داشته‌های مادی خود را به ایشان اهداء نموده و فرمودند: «اَلْبَیْتُ بَیْتُکَ وَ اَنَا اَمَتُکَ؛ خانه (من) خانه شما، و من هم کنیز شما هستم» (بحارالانوار، ج١٧ ص٣٠٩) 💠 اولین زن مسلمان: مورخین و مفسرین در تعیین مصادیق آیات ١٠ تا ١٢ سوره واقعه: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ، فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ...»: «پيشگامان پيشگام (در دین و خوبی‌ها)، که مقربان درگاه الهی هستند، ودر باغ هاى پُرنعمت بهشت جاى دارند...»، حضرت خدیجه (س) و حضرت علی(ع) را به‌عنوان اولین ایمان‌آورندگان برشمرده‌اند و همچنین به پیشگامی ایشان به همراه امیرالمؤمنین (ع) در برپایی اولین نماز جماعت به امامت پیامبر(ص) اشاره کرده و آنان را اولین نمازگزارانِ عالَمِ اسلام نیز معرفی کرده‌اند! (أسدالغابه، ج‏۶، ص۷۸) 💠 سرچشمه کوثر و ١١ نور الهی! یکی دیگر از برترین و مهمترین افتخارات و مقامات حضرت خديجه (س)، به دنیا آوردن، پرورش دادن و مادری حضرت صدیقه کبری (س) است که در واقع علاوه بر مادری حضرت زهرا (س)، ایشان، افتخار مادری یازده امام معصوم (ع) از امام حسن (ع) تا حضرت مهدی (عج) را دارا هستند! 💠 ربع قرن خدمت صادقانه: حضرت خدیجه (س) در ٢۴ سال زندگی مشترک با پیامبر گرامی اسلام (ص)، خدمات بسیاری برای آن بزرگوار و دین اسلام انجام دادند؛ حمایت های مالی، روحی و عاطفی از حضرت، و تصدیق و تأیید پیامبر (ص) در روزگاری که هیچ کس تأییدشان نمی‌کرد، و یاری ایشان در برابر آزار مشرکان، تنها گوشه‌ای از خدمات ارزشمند حضرت خدیجه (س) می‌باشد که در تاریخ ثبت و ضبط گردیده است! 💠 مباهات خداوند به حضرت خدیجه (س): از پیامبر (ص) سخنان ارزشمندی درباره حضرت خدیجه (س) در کتب روایی شیعه و اهل سنت آمده، که در پایان سخن امروز تنها به دو حدیث نبوی اشاره می‌نمائیم: ✅ «مثل خديجه پيدا نخواهد شد‌؛ خديجه در آن هنگام كه همه‌ی مردم مرا تكذيب كردند، مرا تصديق نمود، و مرا با ثروت خود براى پيشرفت دين خدا يارى نمود؛ خدا به من دستور داد تا خديجه را به قصر زمرّدى در بهشت که هيچ رنج و زحمتى در آن نيست، بشارت دهم» (بحار الأنوار، ج۴٣، ص١٣١) ✅ «ای خديجه، تو اين قدر نزد خدا، عزيز هستی که خداوند هر روز چندین بار به ملائکه بزرگ الهی، مباهات می‌کند که بنده‌ای مثل تو، در روی زمين دارد!» (بحارالأنوار، ج١۶، ص٢) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: هفته وحدت موضوع: #احکام_وحدت_مسلمین ❓طبق شرع، احکام مسلمان بر چه کسانی جاریست؟ ✅ براساس شرع مقدس، هر فردی که «توحید» و «نبوّت» نبیّ گرامی اسلام و «معاد» را قبول داشته باشد، مسلمان است و مال و جان و ناموس او، محترم و احکام انسان مسلمان بر او جاری است. 📚 من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۴ ❓آیا از نظر شرع مقدس، ارتباط و وحدت میان مسلمانان لازم است؟ ✅ بله، وحدت مسلمین حکم شرعی است و ما «شعار وحدت مسلمین را یک مسئله‌ی استراتژیک می‌دانیم؛ (انشاالله) مسلمانان، به تدریج این اختلافات مذهبی و طایفه‌ای را کم کنند و از بین ببرند، چون در خدمت دشمنان است» و خدمت به دشمنان اسلام حرام است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «گرامیداشت هفته وحدت» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز، روز آغاز هفته وحدت و طبق نظر مشهور بین عزیزان اهل سنت، روز میلاد حضرت رسول اکرم (ص) است، لذا ضمن عرض تبریک و گرامیداشت هفته وحدت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ اسلام به عنوان آخرین و کامل‌ترین دین الهی برای نجات بشریت از گمراهی و جهل، توسط پیامبر اعظم (ص) به بشریت عرضه شد؛ اما از آنجا که روشنگری و آگاهی‌بخشیِ آن، موجب می‌شود تا مردم از بردگیِ مستکبران، خلاصی یابند، لذا از آغاز نبوت پیامبر خدا تا امروز، همواره استکبار برای نابود کردن اسلام، تلاش کرده و با انواع ترفندها، تمامی سعی خود را برای جلوگیری از اشاعه و رشد اسلام نموده است! در این میان مهم‌ترین و بزرگترین دست‌آویز دشمنان در طول تاریخ، سوءاستفاده از مبحث شیعه و سنی و ایجاد تفرقه میان این دو مذهب بزرگ اسلامی بوده است؛ بنابراین لزوم وحدت میان مسلمین از جمله اموری است که نه تنها در آیات و روایات اسلامی برآن تأکید شده، بلکه همواره از سوی علماء، بزرگان و رهبران مذهبی مسلمان، مورد توجه ویژه قرار داشته است! حقیقت مفهوم «وحدت» و به عبارت صحیح‌تر «اتحاد مسلمین» آن است که مسلمانان با حفظ مذهب و عقاید قطعی و مُسلّم خود، با تکیه به مشترکات فی مابین، در مقابل دشمن مشترک، موضع واحدی داشته و از او غافل نباشند! «بنابراین هیچگاه وحدت اسلامی متوقف بر این نیست که بعضی از فرق و مذاهب اسلامی از میان بروند و یا اینکه همه تبدیل به یک مذهب واحد شوند!» شهید مطهری (ره) در کتاب «حج»، پس از مطب فوق، می‌نویسد: «مسلمانان از نظر اختلافات مذهبی طوری نیستند که نتوانند وحدت داشته باشند، نتوانند با یکدیگر برادر و مصداق «انما المؤمنون اخوه» باشند، زیرا همه موحدند و یک خدا را پرستش می‌نمایند و می‌گویند: «لا الله الا الله»؛ همه به رسالت حضرت محمد (ص) ایمان دارند و نبوت را به ایشان پایان یافته می‌دانند و دین اسلام را به‌عنوان خاتم ادیان می‌شناسند؛ همه قرآن را کتاب مقدس آسمانی خود می‌دانند و آن را تلاوت کرده و به‌عنوان قانون اساسی همه مسلمین می‌شناسند؛ همه به سوی یک قبله، نماز می‌خوانند و یک بانگ را به نام اذان برمی‌آورند، همه در ماه رمضان، روزه می‌گیرند؛ همه روز فطر و اضحی را عید خود می‌شمارند؛ همه مراسم حج را مانند هم انجام می‌دهند و با هم در حرم امن الهی جمع می‌شوند؛ و بالاخره همه آنها، خاندان نبوت و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را دوست می‌دارند و به آن‌ها احترام می‌گذارند؛ مسلماً این‌ مشترکات بزرگ، کافی است که دل‌های مسلمانان را به یکدیگر پیوند دهد و احساسات برادری و اخوت اسلامی را در آن‌ها برانگیزد... وچه خوب گفته است علامه فقیه کاشف الغطاء «بنی الاسلام علی کلمتین: کلمه التوحید و توحید الکلمه»: اسلام بر روی دو اصل و دو فکر بنا شده است: یکی اصل توحید و پرستش خدای یگانه و دیگری اصل اتفاق و اتحاد جامعه اسلامی» (حج استاد مطهری، ص١١و١٩) ✍️ بنابراین بدون شک گرامیداشت هفته وحدت می‌تواند گامی بزرگ در راستای وحدت مسلمین باشد و تمامی مسلمانان باید با توجه به موارد فوق‌الذکر، اتحاد و انسجام خویش را حفظ نموده و با وحدت و یکپارچگی، توطئه‌های دشمنان را نقش بر آب کنند، و در این میان، وظیفه پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بسیار سنگین‌تر است چراکه باید با الگوگیری از سیره ائمه اطهار (ع) ثابت کنند که پیرو واقعی این مکتب انسان‌ساز هستند! چنانچه امام موسی کاظم (ع) فرمودند: «چنان رفتار کنید که هر کس شما را ببیند بگوید: خدا رحمت کند جعفر بن محمد را که چه خوب یاران و پیروانش را تربیت و هدایت کرده است» [وسائل الشیعه، ج۸، ص۴۳۰] و همچنین فرمودند: «شما شیعیان موجب آبرومندی ما باشید، نه مایه آبرو ریزی ما!» [ امالی شیخ صدوق، ص۴۸۴] ✍️ و سخن امروز را با کلام رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «ما در جمهوری اسلامی این هفته را، یعنی از دوازدهم تا هفدهم [ربیع‌الاوّل] را، به عنوان هفته‌ی وحدت نامگذاری کرده‌ایم و این یک نامگذاری محض نیست، یک حرکت سیاسی و تاکتیکی هم نیست؛ این یک اعتقاد و ایمان قلبی است! جمهوری اسلامی به معنای واقعی کلمه معتقد به لزوم اتّحاد امّت اسلامی است. این [کار] سابقه هم دارد؛ یعنی مخصوص زمان ما و دوران جمهوری اسلامی نیست! مرجع بزرگی مثل مرحوم آیت‌الله بروجردی که مرجع کلّ دنیای شیعه در زمان جوانی ما بود، طرفدار جدّی وحدت اسلامی بودند، طرفدار جدّی تقریب مذاهب اسلامی بودند و با بزرگان علمای دنیای اسلام و اهل‌سنّت مراوده داشتند، گفتگو داشتند؛ این یک اعتقاد است... این یک ایمان قلبی است؛ ما معتقدیم به وحدت و معتقدیم که خدای متعال این را از ما خواسته است...» (۱۳۹۸/۰۸/۲۴) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: هفته وحدت موضوع: #احکام_وحدت_مسلمین ❓لعن و نفرین کردن نسبت به مقدسات یا بزرگان دیگر مذاهب، در سخنرانی یا مداحی‌ها چه حکمی دارد؟ ✅ هر گونه گفتار یا کردار و رفتاری که در زمان حاضر بهانه به دست دشمن بدهد و یا موجب اختلاف و تفرقه بین مسلمانان گردد شرعاً حرام اکید است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «وحدت، دستور الهی» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢٨ ✍️ مناسبت روز: در دومین روز از هفته وحدت قرار داریم، لذا با تبریک و تهنیت ایام، سخن امروز را با موضوع «وحدت از نگاه خداوند متعال» آغاز می‌نمائیم؛ خداوند متعال در قرآن کریم، تأکید فراوانی بر وحدت مسلمانان و یکپارچگی آنان می‌نماید و نه تنها مسلمانان، بلکه تمامی پیروان ادیان توحیدى از هر ملیّت و قومى که هستند را به اتحاد و یگانگى دعوت کرده است، که در این مجال کوتاه به برخی از آیات وحدت اشاره می‌نمائیم: ✅ خداوند در آیه ١٣ سوره حجرات مى‌فرماید: «یا أَیُّها النّاسُ إِنّا خَلَقْنَاکُمْ مِن ذَکَر وَ أُنثَى وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَ قَبَآئِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللهِ أَتْقَیکُمْ»: «اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ و (اینها ملاک امتیاز نیست) گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست»؛ از آیه فوق استفاده مى شود که قرآن، منکر قومیت نیست، بلکه آن را از شؤون خلقت می داند، ولی آن را تنها به جهت شناخت و جذب و کمک به یکدیگر قرار داده نه وسیله‌اى براى تفاخر و نزاع؛ لذا خداوند در آخر آیه مى‌فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللهِ أَتْقَیکُمْ»؛ (یعنی معیار برترى تقوا است.) و در سایه تقوا و پرهیزکاری اختلافات برچیده و مسیر وحدت تحکیم خواهد شد؛ ✅ همچنین خداوند در آیه ٩٢ سوره انبیاء مى‌فرماید: «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنا رَبُّکُمْ فاعْبُدُونِ»: «این ( پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّتی واحدند (و پیرو یک هدف)؛ و من پروردگار شما هستم؛ (پس) مرا پرستش کنید» قرآن در این آیه درصدد گسترش روحیه وحدت در بین عموم مردم خصوصاً مسلمانان است، و مهمترین عامل وحدت را توحید و خداپرستی معرفی می‌نماید؛ ✅ و نیز در آیه ١٠ سوره حجرات، تمام مؤمنان را برادر یکدیگر خطاب کرده و مى‌فرماید: «إِنَّما الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»: «مؤمنان برادر یکدیگرند» لذا باید مانند اعضای یک خانواده باشند؛ ✅ همچنین خداوند در آیه ٢ سوره مائده، در جهت همکاری و حفظ منافع مشترک مؤمنان تأکید نموده و مى‌فرماید: «وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوَى»: «(همواره) در راه نیکى و پرهیزگارى با هم همکاری کنید» و مسلماً بهترین همکاری و همیاری‌ها در سایه اتحاد و وحدت شکل خواهد گرفت! ✅ البته خداوند در کتاب آسمانی قرآن، به همان اندازه که بر «وحدت» تأکید دارد، از تفرقه و جدایی میان مسلمانان نیز نهی نموده و وحدت و برادری را از بزرگترین نعمت‌های الهی دانسته و در آیه ١٠٣ سوره آل‌عمران فرموده است: «وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَیَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا»: «همگی به رشته دین خدا چنگ زده، به راه های متفرق نروید و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید و خدا در دل‌های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف خداوند، همه برادر دینی یکدیگر شدید، و در زمانی که در پرتگاه آتش بودید، خدا شما را نجات داد!» ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که با اشاره به آیات قرآن کریم در رابطه با وحدت اسلامی فرمودند: «امروز مانند همیشه و بیش از همیشه، مصلحتِ الزامی امّت اسلامی، در وحدت است؛ وحدتی که ید واحده در برابر تهدیدها و دشمنی‌ها پدید ‌آوَرَد و بر سر شیطان مجسّم، آمریکای متجاوز و غدّار و سگ زنجیری‌اش رژیم صهیونیستی، رعدآسا فریاد کشد و در برابر زورگویی‌ها، شجاعانه سینه سپر کند؛ این معنی فرمان الهی است که فرموده: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا: همگی به رشته دین خدا چنگ زده و به راه های متفرق نروید...»(آل‌عمران۱۰۳) قرآن حکیم، امّت اسلامی را در چهارچوب «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم: بر كفّار، سخت و در ميان خودشان مهربانند»(فتح۲۹) معرّفی می‌کند و از آنها وظیفه‌ی «وَلا تَرکَنوا اِلَی الَّذینَ ظَلَموا: هرگز نباید با ظالمان همدست و دوست و بدان‌ها دلگرم باشید...»(هود۱۱۳)... را می‌طلبد...این فرمان‌های مهم و سرنوشت‌ساز، هرگز نباید از منظومه‌ی فکری و ارزشی ما مسلمانان جدامانده و به‌دست فراموشی سپرده شود» (پیام معظم‌له مورخ ۱۳۹۹/۰۵/۰۷) https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «گلبرگ احکام» مناسبت: «سالروز مرگ يزيد بن معاويه (لَعْنَةُٱللَّٰهِ‌عَلَيْه)» موضوع: « احکام نواصب » ❓ناصبی به چه کسی می‌گویند و حکم شرعی او چیست؟ ✅ ناصِبی کسی است که با امام علی (ع) یا یکی از اهل بیت(ع) دشمنی داشته و دشمنی خود با آنان را آشکار کند! همچنین انکار فضایل اهل بیت، لعن و سب ائمه و نیز دشمنی با شیعیان از مصادیق ناصبی‌گری دانسته شده است؛ ✅ از نظر فقیهان شیعه، «نواصب» نجس و در حکم کفار هستند؛ از این‌رو خوردن حیوانی که توسط آنان ذبح شده، پرداخت صدقه به آنها و ازدواج با آنان جایز نیست و از مسلمانان ارث نمی‌برند! ✍️ بدیهی است از آنجا که عزیزان اهل سنت، مُحِب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) هستند، ناصبی محسوب نمی‌شوند. 📚 من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۰۸؛ جواهر الکلام، ج۶، ص۶۴. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «يزيد، جرثومه فساد» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠٧/٢٩ ✍️ مناسبت روز: ١۴ ربیع‌الاول، سالروز به درک واصل شدن یَزید بن معاویة بن ابی‌سفیان، دومین حاکم اُمَوی است که به دستور وی، امام حسین(ع) و یاران فداکارشان در کربلا به شهادت رسیدند؛ او سه سال و هشت ماه بر مسلمانان حکومت کرد و در این مدت کوتاه، دست به سه جنایت بزرگ زد: در سال ۶۱ قمری، واقعه کربلا و شهادت‌ امام حسین (ع) و سپس اسارت اهل‌بیت پیامبر (ص) را رقم زد؛ در سال ۶۳ قمری به مدینه حمله کرد و در واقعه «حره»، هزاران نفر از صحابه و حافظان قرآن را به خاک و خون کشید؛ و در سال ۶۴ قمری برای سرکوب کردن عبدالله بن زبیر، به مکه حمله کرد و کعبه را با مَنجَنیق به آتش کشید! بر اساس منابع تاریخی، یزید درسال ۲۶ هجری قمری به دنیا آمد؛ پدرش معاویه فرزند ابوسفیان و مادرش «میسون» دختر «بحدل کلبی» بود که پس از جدایی از معاویه، به صحرا بازگشت و یزید، کودکی خود را در قبیله میسون و در کنار مادرش گذراند و از آنجا که مردمان آن قبیله از قبایل حُوّارین و اهل فصاحت و شعر عربی بودند، یزید تحت تأثیر آنان سخن‌پرداز و شاعر شد! [طقوش، دولت امویان، ص۶۱] معاویه به همراه پدرش ابوسفیان، مادرش هند جگرخوار و عده‌ دیگری از بنی‌امیه، پس از فتح مکه، به ظاهر ایمان آوردند و پیامبر(ص) آنان را «طُلَقاء» (اسیران آزادشده) خطاب نموده و از مجازات، عفوشان کردند؛ [تاریخ الأمم والملوک، ج۳، ص۶۱] لذا حضرت زینب (س) پس از شهادت امام حسین (ع)، در خطبه‌ تاریخی خود، یزید را مسلمان ندانسته و او را فرزند طلقاء نامیدند! [اللهوف، ص۱۸۲] یزید با عهدشکنی و دسیسه معاویه، پس از مرگ او بر جایگاه خلافت تکیه زد و در مدت سه سال و چند ماه در مقام حاکم بر مسلمین، مفاسد بسیاری را به منصه‌ی ظهور گذاشت! به‌صورتی که «بلاذری» او را نخستین خلیفه‌ای می‌داند که آشکارا شراب می‌نوشید و از سرگرم شدن به آواز زنان خواننده و شکار ابایی نداشت! غلامان بسیاری را به خدمت گرفته بود و برای خوشگذرانی با میمون‌ها بازی می‌کرد و سگ‌ها و خروس‌ها را به جنگ همدیگر می‌انداخت؛ همدم او میمونی بود که او را «اباقیس» می‌نامید و به او شراب می‌نوشاند و با او تفریح می‌کرد! [انساب الاشراف، ج‏۵، ص۲۸۶] همچنین مورخین شیعه و سنی نوشته‌اند که یزید از قتل و خونریزی هیچ ابایی نداشت! چنانچه «ابن جوزى‌» درباره او می‌گوید: «چگونه قضاوت ‌مى‌کنید درباره فردی که سه سال حکومت کرد، در سال اول حضرت حسين‌ (ع) را کُشت؛ در سال دوم، مردم مدینه را دچار وحشت‌ ساخت و خون آنها را براى لشکریان خود مباح گرداند و در سال سوم، خانه خدا را با منجنیق سنگباران کرد و ویران ساخت!» [ تذکرة الخواص، ص۱۶۴] ✍️ جنایات عدیده یزید، به‌ويژه در واقعه عاشورا، او را به یکی از منفورترین شخصیت‎های تاریخ تبدیل نموده، به صورتی که اکثر مسلمانان، یزید را مستحق لعن دانسته و شیعیان، بیزاری جستن از او را از ضروریات مکتب خود می‌دانند! [صدوق، اعتقادات، ص۱۷۸] همچنین روایات متعددی از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در منابع روایی شیعه، در لعن یزید و قاتلان امام حسین (ع) نقل شده و در زیارت عاشورا نیز با عبارتِ «اللهُمَّ الْعَنْ یزِیدَ خَامِساً...» به لعن يزيد تصریح شده است؛ بسیاری از علماء و بزرگان اهل سنت نیز، همانند «احمد بن حنبل»، «ذهبی»، «ابن عماد حنبلی»، «ابن‌جوزی» و «ابن‌خلدون» معتقد به لعن یزید بوده‎اند تا جایی که «ابن خلدون» می‌گوید: «امت اسلام بر فسق یزید اجماع دارند!» و «ابن‌جوزی» دیگر عالم اهل سنت، در کتاب «الرد علی المتعصب العنید المانع من ذم یزید» به دلایل لعن یزید پرداخته و می‌گوید: «یزید علاوه بر اینکه احترام حرم پیامبر (ص) (مدینه) را شکست، برخلاف سفارشات پیامبر(ص)، حضرت حسین (ع) را شهید کرد و پس از آن، به سرِ بریده ایشان و خاندان حضرت بی‌احترامی نمود! (پژوهشی سزا در بایدها و نبایدهای ناسزا، ص۹۰-۹۱) ✍️ و بالاخره یزید پس از عمری می‌گساری و جنایت در ۱۴ ربیع‌الاول سال ۶۴ قمری در ۳۸ سالگی (به روایتی) به سبب مستی بیش از حد و افتادن از اسب به درک اسفل واصل شد! [انساب الأشراف، ج۵، ص۲۸۷] «الا لعنة الله علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون» https://eitaa.com/ROOZBARG