✅ ادامه #روزبرگ_شیعه 👇 ✍️ اما چند سؤال اساسی درباره آیه «ذَٰلِكَ ٱلۡكِتَٰبُ لَا رَيۡبَۛ فِيهِۛ هُدٗى لِّلۡمُتَّقِينَ»: 1️⃣ اگر قرآن کتاب هدایت برای زندگی همه‌ی انسان‌هاست، چرا در این آیه «هُدًى لِلْمُتَّقِينَ» آمده و هدایت را فقط مختص اهل تقوا بیان نموده است؟! ✅ در جواب باید عرض کنیم کلمه «هدایت» در قرآن در معانی مختلفی به کار رفته، ولی ریشه و اساس همۀ آنها به دو معنا باز می‌گردد: 🔹اول: «هدایت تکوینی» است که در تمام موجودات جهان وجود دارد و منظور از آن، رهبری موجودات به وسیله پروردگار تحت پوشش نظام آفرینش و قانونمندی‌های جهان هستی است؛ 🔹و دوم: «هدایت تشریعی» است که به وسیله پیامبران و کتاب‌های آسمانی انجام گرفته و انسان‌ها با تعلیم و عمل به آنها در مسیر تکامل به پیش می‌روند؛ لذا مسلماً قرآن برای هدایت همهٔ جهانیان نازل شده است. ❓اما چرا در این آیه، هدایت قرآن مخصوص پرهیزکاران معرفی گردیده؟! این موضوع به این علت است که تا آدمی، مرحله‌ای از تقوا در وجودش نباشد، یعنی مرحلهٔ تسلیم در مقابل حق و پذیرش آنچه هماهنگ با عقل و فطرت اوست، محال است که بتواند از کتاب‌های آسمانی و دعوت انبیا بهره ببرد و هدایت شود! لذا خداوند در این آیه می فرماید: «هُدًى لِلْمُتَّقِينَ» یعنی هرکس به اندازه تقوای خود می‌تواند از قرآن بهره‌برداری نموده و بدیهی است که زندگیش نیز به همان اندازه هدایت می‌شود. 2️⃣ اما سؤال دوم این است که آیا به‌راستی تمام اموری که ما در زندگی امروز خود به آن نیاز داریم، در «ذَلِكَ الْكِتَبُ» آمده است؟ ✅ پاسخ این سؤال را از بیان مبارک امام صادق (ع) تقدیم شما می‌کنیم که حضرت می‌فرمایند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى أَنْزَلَ فِي الْقُرْآنِ تِبْيَانَ كُلِّ شَيْءٍ»: «خدای تبارک و تعالی، قرآن را بیانگر و روشنگر همه چیز قرار داده است»؛ سپس ادامه دادند: «حَتَّى وَاللَّهِ مَا تَرَكَ اللَّهُ شَيْئاً يَحْتَاجُ إِلَيْهِ الْعِبَادُ حَتَّى لَا يَسْتَطِيعَ عَبْدٌ يَقُولُ لَوْ كَانَ هَذَا أُنْزِلَ فِي الْقُرْآنِ إِلَّا وَ قَدْ أَنْزَلَهُ اللَّهُ فِيهِ»: «تا آنجا که به خدا سوگند، چیزی از احتیاجات بندگان را فروگذار نکرده، تا شخصی نتواند بگوید کاش این موضوع هم در قرآن آمده بود؛ لذا هر چه لازم بوده، خدا در قرآن بیان فرموده است» (اصول کافی، ج ۱، ص ۷۶) البته قرآن دو جهت «ظاهری و باطنی» دارد و از جهت ظاهری در بردارندۀ دستورها و احکامی است که برای سعادت و کمال بشر لازم است، اما تبیان و روشنگر بودن قرآن درباره همه چیز: «تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ» نیاز به تفسیر و تدبر در قرآن دارد و برای فهم آن باید به سراغ «قرآن ناطق» یعنی پیامبر خدا و اهل‌بیت عصمت و طهارت برویم؛ اما در هدایتگری و راهگشایی قرآن در تمامی مسائل زندگی هیچ شکی نیست: «لَا رَيْبَ فِيهِ». 3️⃣ اما سؤال اساسی دیگر این است که ما چگونه می‌توانیم شامل این هدایت (هُدًى لِلْمُتَّقِينَ) شویم؟ ✅ اولین شرط برای این هدایت را که خداوند در همین آیه بیان فرموده و آن تقواست: «لِلْمُتَّقِينَ»؛ تقوا به زبان ساده یعنی جانب خدا را نگه داشتن؛ یعنی عمل به دستورات و وظایف دینی در سطوح مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی؛ یعنی انجام واجبات و ترک محرمات؛ لذا هرچه انسان با تقواتر باشد، بیشتر از هدایت قرآن بهره می‌برد و می‌تواند به مراتب بالاتری از هدایت و فهم و استفاده از قرآن برسد و مسلماً ماه مبارک رمضان، بهترین فرصت برای تمرین تقواست؛ چنانچه خداوند در آیه ۱۸۳ سوره بقره می‌فرماید: «يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» یعنی روزه برای تمرین تقوا و خویشتن‌داری است. 🔹اما شرط بعدی برای بهره‌برداری از این هدایت «هُدًى لِلْمُتَّقِينَ»، انس با قرآن و تدبر در آن است؛ بعد از تقوا، شرط استفاده از هدایت قرآن، انس با آن و خواندن و تدبر در آن است تا بتوانیم دستورات آن را دریافته و سرلوحه کار خود قرار دهیم. اجازه بدهید که این موضوع را نیز با تمثیلی زیبا بیان نمائیم: یک دسته از مردم به کنار دریا می‌روند و فقط در ساحل آن راه رفته و از نگاه به دریا لذت می‌برند؛ دسته دوم، دستی هم به آب زده و بیشتر از دریا لذت می‌برند؛ دستۀ سوم در دریا شنا کرده و مسلماً لذتشان بالاتر است؛ اما دسته چهارمی هم هستند که با لباس غواصی به اعماق دریا رفته و عجایب و زیبایی‌های آن را می‌بینند؛ و بدیهی است که هیچ وقت گروه‌های قبلی، لذت آنها را درک نمی‌کنند! مواجهه ما با قرآن نیز همین‌گونه است و هرکس به اندازه انس و تدبر خود از این گنج بی‌پایان و هدایت آن بهره‌مند می‌شود؛ لذا هیچ شکی وجود ندارد که تمامی مصائب و مشکلات امروز بشر به‌خاطرِ این است که تا کنون نامه خداوند را باز نکرده و یا با دقت در آن تدبر ننموده است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✍️ امشب شب موسوم به رسم جاهلانه و خرافی #چهارشنبه‌_سوری است، لطفاً جهت دسترسی به احکام و محتوای لازم در این زمینه به فایل «گلبرگ احکام» و «روزبرگ شیعه» در لینک‌های زیر مراجعه بفرمائید:👇 https://eitaa.com/ROOZBARG/10587 https://eitaa.com/ROOZBARG/10588 https://eitaa.com/ROOZBARG/10589

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ چهارشنبه ٢٣ اسفند ١۴٠٢ 🌙 الأربعاء ٠٢ رمضان ١۴۴۵ 🌲 مارس 2024 Wednesday 13 👈 امروز متعلق است به امام کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی (علیهم‌السلام) 🕋 اذکار معروف روز که به قصد رجا خوانده می‌شود: - یا حَیُّ یا قَیّوم (١٠٠ مرتبه) - حسبی الله و نعم الوکیل ( ١٠٠٠ بار) - یا متعال (۵۴١ مرتبه) برای عزت 🤲 اعمال روز: 🔹 روزه گرفتن واجب است؛ 🔹 ده رکعت نماز (پنج نماز دو رکعتی) در شب سوم ماه رمضان وارد شده که در هر رکعت بعد از حمد، پنجاه مرتبه سوره توحید خوانده می‌شود. (مفاتیح الجنان) 🔻دعای روز دوم ماه رمضان: «اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین» «خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوی خشنودیت؛ و برکنارم دار در آن از خشم و انتقامت؛ و توفیق ده مرا در آن برای خواندن آیات قرآن؛ به رحمتت، ‌ای مهربان‌ترین مهربانان» ❇️ وقایع مهم روز: 🔹 مناسبت خاصی نداریم. 💠 حدیث روز: 💎 پیامبر اکرم (ص): «هُوَ شَهرٌ أوَّلُهُ رَحمَةٌ، وأوسَطُهُ مَغفِرَةٌ، وآخِرُهُ الإِجابَةُ وَالعِتقُ مِنَ النّارِ» «(رمضان) ماهى است كه آغاز آن رحمت، ميانه آن آمرزش، و پايان آن اجابت [دعا] و آزادى از آتش است» 📚 الكافی، ج ٤، ص ٦٧، ح ٤ ‌ •┈┈••✾•┈┈• https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «روز دوم #ماه_مبارک_رمضان» موضوع: «#احکام_روزه» ✅ کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد، باید روزه را ترک کند؛ و اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است؛ خواه این یقین و خوف از تجربه‌ی شخصی حاصل شده باشد یا از گفته‌ی پزشک امین یا از منشأ عقلایی دیگر؛ ⬅️ ملاک تأثیر روزه در ایجاد بیماری یا تشدید آن و عدم قدرت بر روزه گرفتن، تشخیص خود روزه‌دار نسبت به خودش است، بنابراین اگر پزشک بگوید روزه ضرر دارد، اما او با تجربه دریافته است که ضرر ندارد باید روزه بگیرد، همچنین اگر پزشک بگوید روزه ضرر ندارد ولی او بداند روزه برایش ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد نباید روزه بگیرد. 📚 رساله آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «‌#ایمان و #عمل_صالح»         روز چهارشنبه ١۴٠٢/١٢/٢٣ ✍️ مناسبت روز: امروز دومین روز از ماه مبارک رمضان «#ماه_بهار_قرآن» است و انشاالله به تبیین یکی از آیات جزء دوم قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان در سال ١٣۵٣ شمسی تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ آیه ٢١٨ از سوره بقره: أعوذ باللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّحِيمِ «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ» خداوند در این آیه شریفه می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا»: قطعاً آن کسانی که ایمان آوردند؛ (یعنی ایمان قلبی و باطنی دارند)؛ «وَالَّذِينَ هَاجَرُوا»: و آن کسانی که هجرت کردند؛ (یعنی ایمانشان صرفاً یک اعتقاد قلبی نبود بلکه به عمل تبديل شده و برای حفظ آن هجرت نمودند)؛ «وَجَاهَدُوا فِی سَبِيلِ اللَّهِ»: و در راه خدا جهاد و جانفشانی کردند؛ «أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» این دسته از مؤمنان باید انتظار رحمت از سوی خدای متعال را داشته باشند؛ همان خدایی که بسیار آمرزنده و مهربان است. در روز گذشته در تبیین آیه دوم سوره بقره، عرض کردیم که قرآن «کتاب راهنمای زندگی» است و همه آنچه برای هدایت مادی و معنوی بشر نیاز است را دربردارد و امروز به معرفی ایمان که موجب سعادت انسان می‌گردد اشاره می‌نمائیم، چنانچه خداوند در آیه ٢١٨ سوره بقره، ایمان واقعی را به آدمی معرفی نموده و تأکید می‌نماید که فرد مؤمن باید علاوه بر ایمان قلبی، اهل عمل و حرکت و جهاد باشد. این موضوع تا جایی اهمیت دارد که پیامبران الهی و ائمه معصومین که همگی آیینه تمام‌نمای رحمانیت و رحیمیت پروردگار بی‌همتای عالمند و در سیره نورانی آنها بسیار کم و نادر دیده می‌شود که این بزرگواران دربارۀ فرد یا افرادی با ادبیات لعن و نفرین سخن بگویند؛ نسبت به یک دسته به صورت عجیبی، لعن و نفرین کرده‌اند؛ چناچه پیامبر گرامی می‌فرمایند: «لُعِنَتِ المُرْجِنَّةُ على لِسَانِ سَبعينَ نَبِيًّا، الَّذينَ يقولونَ: الإيمانُ قَولٌ بِلا عَمَلٍ»: «مُرجِئه از زبان هفتاد پیامبر الهی لعنت شده‌اند؛ همان کسانی که می‌گویند: ایمان، گفتار بدون کردار است!» (کنزالعمال، ص۶۳۷) در روایت دیگری نیز امام صادق (ع) پیروان این فرقه انحرافی را به شدت لعن کرده و فرمودند: «قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ يَقُولُونَ إِنَّ قَتَلَتَنَا مُؤْمِنُونَ فَدِمَاؤُنَا مُتَلَطِخَةٌ بِثِيَابِهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»؛ یعنی آنها می‌گویند: کسانی که ما اهل‌بیت را هم به شهادت می‌رسانند، مؤمن هستند! پس دامنشان تا روز قیامت به خون ما آلوده است. (اصول کافی، ج۴، ص۱۳۳) مرجئه معتقد بودند که ایمان به تنهایی کافی است و اگر انسان هیچ عمل صالحی هم نداشته باشد باز هم رستگار می‌شود! یعنی اگر کسی فقط به اقرار زبانی ایمان داشته و گناهان کبیره‌ای همانند کشتن مؤمنین، زنا، دزدی، وحتی بی‌حرمتی و آتش زدن قرآن و کعبه و حتی کشتن امام زمانش را نیز مرتکب شود، ضرری به ایمان او نمی‌رسد و ایمان او همانند ایمان جبرئیل و میکائیل است و رستگار می شود! البته این نکته صحیح است که «ایمان» به تفکر و باور و دل انسان مربوط است اما قرآن هر ایمان و پذیرشی را به رسمیت نمی شناسد! ایمان مجرد، ایمان قلبی خشک و خالی، ایمانی که در جوارح و اعضای مؤمن، شعاعش مشهود نباشد، این ایمان از نظر اسلام مردود است؛ چنانچه اول مؤمن به خدا، ابلیس بوده! او پیش از آنکه بندگان پرمدعای پروردگار و فرزندان پرناز و افاده آدم به این سرزمین خاکی بیایند، چند هزار سال خدای متعال را عبادت کرده و دلش کانون محبت خدا بوده؛ اما در آن بزنگاه، در آنجایی که ایمانش باید در عملش جلوه‌گر می‌شد، ابلیس مردود و مطرود شد و ایمان او در همان دلش باقی ماند! لذا امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «الْإِيمَانُ وَ الْعَمَلُ أَخَوَانِ تَوْأَمَانِ وَ رَفِيقَانِ لَا يَفْتَرِقَانِ لَا يَقْبَلُ اللَّهُ أَحَدَهُمَا إِلَّا بصاحِبِهِ»: «ایمان و عمل دو برادر همزاد و دو رفیق جداناشدنـی هستند کـه خـدا هیچ یک را بدون دیگری قبول نمی‌کند» (غررالحکم، ج۱، ص۱۱۹) درواقع می‌توانیم «ایمان» را به «برق»، و «عمل صالح» را به «چراغ» تشبیه کنیم که هرکدام نباشد، روشنایی ایجاد نمی‌شود! چنانچه اگر هزاران چراغ داشته باشیم بدون برق فایده‌ای ندارند و اگر برق باشد ولی چراغ نباشد، باز هم فایده‌ای برای ما ندارد! https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇

✅ ادامه #روزبرگ_شیعه 👇 ✍️ البته مسلماً فهم این موضوع که ایمان قلبی و عملی باید باهم باشند، اصلاً سخت نیست اما ریشه اصلی این بحث که برخی ایمان را از عمل جدا نموده و آن را به تنهایی کافی می‌دانند این نکته است که آنها می‌خواهند هم آخرتشان را توجیه کنند و هم در دنیا آزادانه بتوانند به هر گناه و کار ناپسندی دست بزنند‌؛ و در واقع، خودشان را فریب می‌دهند! استاد شهید مطهری (ره) در کتاب «ده‌گفتار» خود داستان جالبی در این زمینه نقل کرده و می‌گوید: یک نفر شیعه و یک نفر مرجئه با همدیگر درباره عقاید خود بحث می‌کردند که در این بین مُطربی پیدا شد؛ آنها از او پرسیدند که به عقاید کدام یک معتقد است؟ و مطرب در جواب گفت: «اعلائی شیعی و اسفلی مرجئی» یعنی بالاتنه‌ام شیعه است ولی پایین تنه‌ام مرجئی است! چون می‌خواهم از مطربی و گناه لذت ببرم. این جمله مطرب دقیقاً ما را یاد جمله‌ای می‌اندازد که امروزه زیاد می‌شنویم که «عمل ظاهری اهمیتی ندارد! مهم این است دلت پاک باشد!!!» متأسفانه با همین تفکر مرجئی، امروزه شاهدیم که بسیاری از زنان و دختران عزیز ما با پوشش‌های مخالف عفت دینی و عفت عمومی در جامعه رفت و آمد می‌کنند؛ به طوری که حتی نگاه‌های دیگر زنان را نیز به سمت خود خیره می‌نمایند و وقتی با آنها به صحبت می نشینی، با کمال تعجب می‌بینی غالباً اعتقاد و ایمان قلبی به ذات باری تعالی و حتی واجبات دینی دارند؛ ولی با این تفکر انحرافی که مهم این است که دل پاک باشد و عملی که باید از ایمان و قلب پاک بروز کند مهم نیست! به معصیت الهی دچار شده‌اند؛ لذا اهمیت این مسئله در جامعه امروز ما صدچندان است و باید آیه ٢١٨ سوره بقره را چنان تبیین کنیم که همه بدانند که با دل پاک و ایمان خالی و بدون عمل، هرگز شامل رحمت الهی و در نتيجه سعادت در دنیا و آخرت نخواهند شد! جنانجه مرحوم آیت‌الله ناصری (ره) می‌فرمودند: «کسی نیست که بگوید من خدا را دوست ندارم؛ همه ذات حق را دوست دارند؛ اما باید بدانند که شرط دوست داشتن تبعیت کردن است؛ بنابراین وقتی می‌گوییم ما در دل و قلب خود ایمان به خدا داریم و عاشق او هستیم اما ضرورتی برای عمل به حجاب و عفت و... نمی‌بینیم! در جواب باید بدانیم که همان پروردگاری که ما عاشق او هستیم از ما خواسته که اعمال صالحی همچون حجاب را انجام دهیم و باید بدانیم که بر اساس آیه ٢١٨ سوره بقره: «وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ» مسلماً حجاب در این زمان یکی از مصادیق بارز جهاد فی سبیل الله و نشانه ایمان قلبی و عملی است. https://eitaa.com/ROOZBARG