🔸ادامه 👇 4⃣ آيه جهاد ؛ ❕به نقل سيوطى، عمر به پسر عوف گفت: آيا در آنچه بر ما نازل شده، نيافتى كه «وان جاهَدوا كما جاهدتُم اوّل مرّةً؟»؛ «جهاد كنيد، همان گونه كه نخستين بار جهاد كرديد» گفت: در آنچه از قرآن افتاده است، اين هم از افتاده‏ هاست. » 📚الدر المنثور ج 1 ص 106 _ کنزالعمال ج 2 ص 567 5⃣ آيه شيردادن‏ ؛ ❕به روايت مالك از عايشه در كتاب «موطأ» عايشه گفت ؛ « در آنچه از قرآن نازل شده‏ بود، ده بار شيردادن معلوم بود كه موجب حرمت مى‏شد. آن ده بار نسخ شد به پنج بار «خمس معلومات» و پيامبر خدا هم درگذشت، در حالى كه در قرآنى كه مردم مى‏ خواندند، ده بار بود. » 📚الموطا ، مالک ، ج 2 ص 608 6⃣آیه رضاع کبیره ؛ ❕عایشه می گوید ؛ «آیه رضاع کبیره و آیه رجم در قرآن بوده و در ضمن صحیفه ای زیر رختخوابم بود و چون ما به موت پیامبر مشغول شدیم بزغاله آمد آن را خورد» 📚سنن ابن ماجه ج1 ص625 7⃣باز عایشه می گوید ؛ « سوره احزاب 200 آیه بود که از آن جز 73 آیه باقی نماند » 📚تفسیر قرطبی،ج 14 ص 113 _ در المنثور،ج 5 ص 180 8⃣دو آیه ای که از قرآن حذف شد ؛ ❕سیوطی از ابی سفیان کلاعی نقل می کند که مسلمه به آنها می گفت ؛ « به من خبر دهید از دو آیه ای که در قرآن نوشته نشدند ، آنان خبر ندادند ، مسلمه گفت این آیات است ؛ «إنّ الذين آمنوا و الذين هاجروا و جاهدوا في سبيل اللّه بأموالهم و أنفسهم، ألا أبشروا أنتم المفلحون.و الذين آووهم و نصروهم و جادلوا عنهم القوم الذين غضب اللّه عليهم، اولئك لا تعلم نفس ما اخفي لهم من قرّة أعين جزاء بما كانوا يعلمون» 📚الاتقان ، ج 3 ص 84 9⃣آیه « لو کان لابن آدم وادیان » ❕مسلم از ابوموسی اشعری نقل می کند ؛ « ما سوره ای را می خواندیم که در طول و شدت شبیه سوره برائت بود که آن سوره را فراموش کردم و تنها این آیه از آن یادم است «لو كان لابن آدم واديان من مال لا بتغى واديا ثالثا، و لا يملأ جوف ابن آدم إلّا التراب‏ » 📚صحیح مسلم ج 2 ص 726 _ در المنثور ج 6 ص 378 _ جامع الاصول ج 2 ص 500 0⃣1⃣عدد حروف قرآن ؛ 👌مطابق نقلهای اهلسنت ، عدد حروف قرآن بسیار بیشتر از آنچه در قرآن کنونی است می باشد ( قرآن کنونی را حدود سیصد هزار حرف ثبت کرده اند ) ❕سیوطی از عمر نقل می کند که می گفت ؛ « بسیاری از قرآن از نزد ما رفت و کسی از شما نگوید تمام قرآن در نزد من است » 📚الاتقان ج 3 ص 81 ❕عمر در نقل دیگری معتقد بود قرآن یک میلیون و بیست و هفت هزار آیه بوده است ❕«القرآن ألف ألف (و سبعة و عشرون آلف) حرف» 📚الاتقان ج 1 ص 242 _ مجمع الزوائد ج 7 ص 163 _ المعجم الاوسط ج 6 ص 361 _ الجامع الصغیر ج 2 ص 264 _ کنزالعمال ج 1 ص 517 و ... ❕بر این اساس چیزی بیش از سه برابر قرآن کنونی از دست رفته است ❗️ ❕جناب وهابی شما که معتقدید قرآن متواتر از پیامبر در نزد شما است ، تکلیف این آیاتی که از قرآن ساقط شده و از پیامبر به ما نرسیده است چه می شود ❗️ 👌ما تمام این نقلها را جعلی می دانیم که راویان فاسد اهلسنت آنها را نقل کرده اند ، اما این نقلها ثابت می کند ؛ 1⃣اهلسنت چیزی به اسم قرآنی که متواترا نقل شده است ندارند . 2⃣با توجه به آنکه روایات تحریف در کتب صحیح آنان آمده است ، آنان قاعدتا نه تنها قرآن متواتری ندارند بلکه معتقد به تحریف قرآن هم هستند . #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

❕ملحد می گوید یک روایت بیاورید که امامان علیهم السلام مخالف فتوحات خلفا بوده اند ، او این مطلب را تقریبا سه سال پیش مطرح کرد و ما نیز همان موقع پاسخ دادیم ، اما چه کنیم که از سر کسادی مطلب و پاسخ دادن به تمام شبهاتش ، مجبور است مطالب سالهای گذشته را باز نشر کند ، پاسخش را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2735

❕پاسخ ملحد 👇

❕یکی از کانالها از امام صادق علیه السلام با عنوان « آیه الله العظمی » یاد کرده است ، ملحد می گوید اینان برای جذب مردم القاب علماء را به امامان می دهند ، در حالی که ما در گذشته بحث مفصلی پیرامون این القاب داشتیم و آوردیم ؛ « بنابراین اهل بیت پیامبر گرامی ، آیت الله و آیت الله العظمی هستند که به تمام معنا نشانه و یاد آور خداوند هستند ، و بهتر بود که این القاب برای غیر آن بزرگواران به کار نمی رفت ، اگر چه برخی استدلال می کنند که هیچ مانعی ندارد که علمایی که قدم در راه اهل بیت علیهم السلام گذاشته اند و تعالیم آنان را نشر می دهند ، آنان هم آیت الله یا آیت الله العظمی باشند ، اگر چه مصداق اتم دو لقب و وصف مذکور اهل بیت علیهم السلام است .» ❕توضیح بیشتر را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/1886 👌او در ادامه با یکسری آمارهای جعلی مدعی است که آمار توجه به مذهب در میان ایرانیان کاهش یافته است ، رهبر انقلاب مدتی قبل به زیبایی پاسخ این یاوه سرایی ها را دادند و فرمودند ؛ «در داخل کشور توجهی که امروز نسبت به مسائل دینی و روحانیت وجود دارد، با گذشته و قبل از انقلاب اسلامی، قابل مقایسه نیست. ایشان افزودند: این تصور که مردم در نقاط مختلف دنیا نسبت به معارف دینی رویگردان شده اند، تصور غلطی است بلکه اقبال به این معارف بیشتر شده است. ایشان تشییع بسیار با شکوه طلبه همدانی را که مظلومانه به شهادت رسید، نمونه ای عینی از احترام و اقبال مردم به دین و روحانیت برشمردند و خاطرنشان کردند: نمونه‌هایی همچون این تشییع و یا حضور گسترده مردم بویژه جوانان در نمازهای جماعت و نشستن در جلسات و پای منابر، جزو واقعیات ایران اسلامی و نشان دهنده تدین مردم و اعتماد آنها به روحانیت است و برخی تبلیغات و سیاه نمایی ها درباره ایمان و دینداری مردم و یا رویگردانی آنها از روحانیت، خلاف واقع و بدون تحقیق و معیار علمی است. » « ما که طلبه بودیم، هیچ‌وقت در هیچ شهری در هیچ جلسه‌ای، این اجتماعاتی که امروز پای منبرها مشاهده میکنید وجود نداشت؛ یک دهم این هم وجود نداشت. وجوهاتی که امروز مردم میدهند نشان میدهد که مردم متدین هستند . حرف‌های بدون معیار علمی گفته میشود، لکن روحانیت محترم است و علیرغم سیاه‌نمایی‌هایی که انجام میشود، واقعیت چیز دیگری است؛ این وظیفه را سنگین میکند. » 🌐https://b2n.ir/899805 🌐https://b2n.ir/009697

👌پاسخ ملحد را که مدعی است مرحوم بهجت ( ره ) معتقد بوده است که حسنین در فتوحات خلفا شرکت کرده اند را در ذیل بخوانید 👇

❕ما در گذشته اثبات کرده ایم که امام حسن و امام حسین علیهما السلام در فتوحات خلفا شرکت نکرده اند ، و اساسا آن بزرگواران مخالف فتوحات خودسرانه خلفا بوده اند ، در ذیل بخوانید ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/3347 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/3773 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7250 ❕حال معاند می گوید مرحوم ، فقیه عالیقدر ، بهجت « ره » در درس خارج خود گفته است امام حسن و امام حسین در فتوحات شرکت کرده اند ؛ 1⃣ملحد ظاهرا صوت مذکور را خوب گوش نکرده است ، مرحوم بهجت تنها سخن از حضور امام حسن ع به میان می آورد نه امام حسین ع 2⃣مرحوم بهجت نگفتند اعتقاد من این است که امام حسن ع در فتوحات شرکت کردند بلکه می گوید نقل می شود که امام حسن ع شرکت کردند ، ایشان نقل قول می کنند ، چنان که ما هم می گوییم که نقل می شود که ایشان شرکت کردند ، اما این نقلها ضعیف است . 3⃣به فرض هم بگوییم که مقصود مرحوم بهجت از تعبیر « نقل می شود » این است که اعتقاد ایشان بر آن بوده که امام حسن در فتوحات شرکت کرده اند ، باز هم می گوییم ایشان یک نظریه علمی مطرح کرده اند اما به خطا رفته اند ، چنان که بسیاری از علماء در مباحث علمی ممکن است دچار سهو و خطا شوند و درس خارج های مجتهدین پر است از این چنین نقد کردن ها که علماء نظریات یکدیگر را تایید و رد می کنند . ❕شیخ صدوق کتاب « اعتقادات الامامیه » را می نویسد ، شاگردش شیخ مفید کتاب « تصحیح الاعتقاد » را می نویسد و نظریات شیخ صدوق را رد و نقد می کند ، این چه اشکالی دارد ❗️ 👌بنابراین صرف این که به فرض مرحوم بهجت معتقد بوده است که امام حسن ع در فتوحات شرکت کرده است ، دلیل بر آن نمی شود که ما هم این مساله را بپذیریم . ❕ما نیز در موارد متعددی نظریات علمی بزرگان را نقد و رد کرده ایم ، به عنوان نمونه ؛ 1⃣نقدی بر فقیه بزرگوار ، وحید خراسانی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8850 2⃣نقدی بر نظریه استاد مکارم شیرازی در تفسیر نمونه ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8224 3⃣نقدی بر استاد قرائتی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12102 4⃣نقدی بر استاد قزوینی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12094 5⃣نقدی بر استاد ابوالقاسمی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12126 6⃣نقد بر کمال حیدری ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12231 7⃣نقدی بر فتوای منسوب مرحوم هاشمی شاهرودی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12059 8⃣نقدی بر دو فتوای مرحوم امام خمینی ره ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/11967 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/5382 9⃣نقدی بر نظریه رهبر انقلاب در مورد چند همسری ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8696 🔟نقدی بر آقای تبریزیان ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/11188 1⃣1⃣نقدهایی بر تحلیل های علمی مذهبی رییس جمهور ، روحانی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7993 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/6726 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/10999 2⃣1⃣نقدهایی بر مناظره استاد رفیعی با آقامیری ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/11925 3⃣1⃣نقدی بر سخنان امام جمعه اصفهان ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7266 4⃣1⃣نقدی بر کارشناس تلویزیونی ، آقای شهاب مرادی ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7562 ❕و موارد متعدد دیگری که اگر بیان کنیم ، پاسخ طولانی می شود اما می توانید در کانال مشاهده کنید . 👌بنابراین صرف این که یک نظریه علمی از ناحیه فردی مطرح شود ، دلیل بر آن نمی شود که ما نیز آن را بی هیچ دلیلی بپذیریم ، و آن را واقع و مطابق با حقیقت بدانیم . ❕ ❕اميرمؤمنان على بن ابى طالب (عليه السَّلام) در يكى از سخنان حكيمانه خود درباره شناخت حق و باطل، بيانى دارد كه يادآور مى شويم ؛ 👌در جنگ جمل مردى از اميرمؤمنان سؤال كرد: آيا با طلحه و زبير نبرد مى كنى، در حالى كه آنان از برجسته ترين اصحاب پيامبرند؟ 👌امام در پاسخ فرمود: تو در اشتباهى. عظمت و بزرگى اشخاص، نشانه حق و باطل نيست، حق را بشناس تا اهل آن را بشناسى؛ و باطل را بشناس، آنگاه اهل‏ آن را خواهى شناخت». 📚ارشاد القلوب ج2 ص296 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

❕ملحد مفلوک که با پاسخهای ما به هول و هراس افتاده است ، سرسری مطلبی بی محتوا و کودکانه در نقد پاسخ اخیر ما در کانالش قرار داده است که یکی از دوستان به زیبایی در کانالش به او پاسخ داده است 👌👌👌

#تشنگی_امام_حسین_علیه_السلام_در_کربلا_مشتی_محکم_بر_دهان_یاوه_گویان 🤔پرسش ❔افسانه تشنه بودن حسین‌بن‌علی و یارانش در کربلا ❕بر طبق اسناد معتبر از ابی‌مخنف، حسین در شب عاشورا وقتی بر بالین زينب رفت، صورت خواهرش را با آب شست! #منبع: مقتل ابی مخنف، نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا، صفحه ۱۴۱، ترجمه از جواد سلیمانی چگونه است که وقتی آب برای شستن صورت زينب وجود داشته است؛ آخوندها ادعا می‌کنند که حسین تشنه بوده است!؟ چرا آخوندها، روضه‌خوان‌ها و مداح‌های شکم پرست شیعه اصرار دارند که بگویند حسین و یارانش تشنه بوده‌ است؟ 💠#پاسخ💠 👌ما اگر چه در گذشته جریان آب و تشنگی در جریان کربلا را بررسی کرده ایم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/4745 ❕اما برای آنکه مشت محکم تری بر دهان یاوه گویانی که قضیه تشنگی امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش را زیر سوال می برند ، بزنیم ، قضیه را با تفصیل بیشتری مطرح کرده و می گوییم ؛ 1⃣امام حسین علیه السلام از قبل از ورود به کربلا ، در صدد تهیه آب کافی برای کاروان بودند ، چنان که به نقل از عبد اللّه بن سليم اسدى و مذرى بن مُشمَعِل اسدى آمده است ؛ « حسين عليه السلام آمد تا به منزل شَراف رسيد. چون سحر شد، به جوانان دستور داد كه آب فراوان بردارند و سپس از آن جا حركت كردند. » 📚تاريخ طبري ، ج 5 ص 400 _ أنساب الأشراف: ج 3 ص 380 _ الإرشاد ج 2 ص 76، بحار الأنوار: ج 44 ص 375 2⃣یکی از راهکارهای دشمن برای مقابله با امام حسین علیه السلام تحت فشار قرار دادن کاروان امام ع از طریق منع آب بود تا اگر آب ذخیره کاروان به پایان برسد ، دیگر نتوانند آب تهیه کند ، لذا ابن زیاد در همان اوائل امر ، حر بن یزید را مامور کرده بود تا امام ع را از طریق منع آب تحت فشار قرار دهد . نقل می کنند ؛ « چون صبح شد، حسين عليه السلام فرود آمد و نماز صبح را خواند. آن گاه با شتاب، سوار شد و ياران خود را به جانب چپ برد و مى‏ خواست كه پراكنده‏ شان كند؛ امّا حُر مى‏ آمد و آنها را بر مى ‏گردانْد. حسين عليه السلام نيز او را بر مى‏ گردانْد و چون آنها را به سوى كوفه مى‏ راند، مقاومت مى‏ كردند و راهِ بالا، در پيش مى‏ گرفتند و همچنان با هم راه مى‏ پيمودند تا به نينوا رسيدند؛ جايى كه حسين عليه السلام، آن را منزلگاه قرار داد. ❕در اين وقت، سوارى بر اسبى اصيل، پديدار شد كه مسلّح بود و كمانى بر شانه داشت و از كوفه مى‏ آمد. همگى ايستادند و منتظرش بودند. چون به آنها رسيد، به حرّ بن يزيد و يارانش سلام گفت؛ امّا به حسين عليه السلام و يارانش سلام نگفت. آن گاه نامه ‏اى به حر داد كه از ابن زياد بود و چنين نوشته بود: «وقتى نامه من به تو رسيد و فرستاده ‏ام نزد تو آمد، بر حسين، سخت بگير و او را در بيابانِ بى‏ حصار و آب، فرود آور. به فرستاده‏ ام دستور داده‏ ام با تو باشد و از تو جدا نشود تا خبر بياورد كه دستور مرا اجرا كرده ‏اى. والسّلام!». 📚تاريخ طبري ، ج 5 ص 408، الكامل في التاريخ: ج 2 ص 555، الأخبار الطوال: ص 251، تجارب الامم: ج 2 ص 67؛ الإرشاد: ج 2 ص 82 ، روضة الواعظين: ص 199، إعلام الورى: ج 1 ص 450 ، بحار الأنوار: ج 44 ص 380 3⃣به هر حال از روز هفتم محرم ، دشمن به صورت جدی آب را بر کاروان امام علیه السلام بست ، چنان که حمید بن مسلم می گوید ؛ « نامه ‏اى از عبيد اللّه بن زياد، براى عمر بن سعد آمد [كه متنش چنين بود]: «امّا بعد، ميان حسين و يارانش و آب، مانع شو و قطره ‏اى از آن را نچشند، همان گونه كه با پرهيزگار پاكِ مظلوم، امير مؤمنان عثمان بن عَفّان كردند».عمر بن سعد، عمرو بن حَجّاج را با پانصد سوار، روانه كرد و بر شريعه (آبْ‏راهِ) فرات، فرود آمدند تا ميان حسين عليه السلام و يارانش و آب، مانع شوند و نگذارند قطره ‏اى از آن را بنوشند. اين، سه روز پيش از شهادت حسين عليه السلام بود. » 📚تاريخ طبري: ج 5 ص 412، أنساب الأشراف: ج 3 ص 389؛ الإرشاد: ج 2 ص 86، روضة الواعظين: ص 201، إعلام الورى: ج 1 ص 452، بحار الأنوار: ج 44 ص 389 _ تذكرة الخواصّ: ص 247 وتاريخ اليعقوبي: ج 2 ص 243. 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 👌و نقل می کنند ؛ « سوارانى كه ابن سعد، آنها را براى جلوگيرى از عزيمت گروه بنى اسد [به نزد حسين عليه السلام‏] فرستاده بود، باز گشتند و بر كناره فرات، فرود آمده، ميان آب فرات و حسين و يارانش، حائل شدند. تشنگى، به حسين عليه السلام و ياران همراهش، فشار آورد. حسين عليه السلام، تيشه‏ اى را بر گرفت و به پشت خيمه زنان آمد و نوزده گام به سوى قبله برداشت و آن جا را حفر كرد. چشمه آب شيرينى از آن جا بيرون زد. حسين عليه السلام و همراهانش، همگى از آن نوشيدند و مَشك‏هايشان را پُر كردند.... ❕[خبر] اين اتّفاق به عبيد اللّه رسيد. به عمر بن سعد نوشت: «به من خبر رسيده كه حسين، چاه حفر مى ‏كند و به آب مى‏ رسد و او و يارانش، آب مى ‏نوشند. بنگر كه چون نامه‏ ام به تو رسيد، تا آن جا كه مى‏ توانى، از حفر چاه به وسيله آنان، جلوگيرى كن و بر آنان، سخت بگير و مگذار كه قطره ‏اى آب بنوشند، و با آنان، همان گونه رفتار كن كه با عثمانِ پاك كردند. والسّلام!». ابن سعد نيز تا آن جا كه مى‏ شد، بر آنان، سخت گرفت. » 📚مقتل الحسين خوارزمي ج 1 ص 244، الفتوح ج 5 ص 91 4⃣امام حسین علیه السلام با پایان یافتن آب ذخیره ، عباس ع را مامور کرد که محاصره را بشکند و آب تهیه کند و ایشان نیز موفق شدند ، چنان که نقل می کنند ؛ « هنگامى كه تشنگى بر حسين عليه السلام و يارانش سخت شد، به برادرش عبّاس بن على عليه السلام كه مادرش از قبيله بنى عامر بن صَعصَعه بود، فرمان داد كه با سى سوار و بيست پياده كه هر كدام، مَشك آبى هم داشته باشند، به سوى آب برود و با كسانى كه ميان آنان و آب، مانع شده ‏اند، بجنگند. عبّاس عليه السلام به سوى آب، روان شد و نافِع بن هِلال، پيشاپيش آنان بود. به شريعه (آبْ‏راهِ) فرات، نزديك شدند كه عمرو بن حَجّاج، آنان را باز داشت. عبّاس عليه السلام و همراهانش، با او درگير شدند و آنان را از شريعه راندند و پيادگان‏ [لشكر] حسين عليه السلام، به درون آب رفتند و مَشك‏هاى خود را پُر كردند. عبّاس عليه السلام، ميان يارانش ايستادگى كرد و از پيادگان، دفاع نمود تا آب را به لشكر حسين عليه السلام رساندند. » 📚الأخبار الطوال ص 255 _ بغية الطلب في تاريخ حلب _ ج 6 ص 2627 _ المنتظم ج 5 ص 336. ❕ظاهر آن است که از همین آب تا شب عاشوراء در کاروان امام باقی مانده بود که امام علیه السلام مقداری از آن را به صورت زینب س پاشید ، آنگاهی که ایشان به خاطر غم و غصه گرفتار غش شده بودند ؛ « آن گاه، زینب به صورت خود زد و گريبان، چاك كرد و بيهوش شد و افتاد. حسين عليه السلام به سويش آمد و آب بر صورتش زد و به او گفت: خواهرم! از خدا، پروا كن و به تسلّى ‏بخشىِ او، آرام باش. بدان كه زمينيان، مى‏ ميرند و آسمانيان، باقى نمى ‏مانند و هر چيزى، از ميان مى ‏رود، جز ذات خدا كه با قدرتش، زمين را آفريده است، و مردم را برمى ‏انگيزد تا همه، باز گردند و او، تنها بمانَد. پدرم، از من بهتر بود. مادرم، از من بهتر بود. برادرم، از من بهتر بود، و سرمشق من و آنان و هر مسلمانى، پيامبر خدا است». 📚تاريخ طبري ، ج 5 ص 420، الكامل في التاريخ: ج 2 ص 559، المنتظم: ج 5 ص 338 ، البداية والنهاية: ج 8 ص 177؛ الإرشاد: ج 2 ص 93، تاريخ اليعقوبي: ج 2 ص 243 ، إعلام ‏الورى: ج 1 ص 456 ، روضة الواعظين: ص 203 ، بحار الأنوار: ج 45 ص 1 ❕با پایان یافتن آبی که عباس ع آورده بودند ، امام حسین ع مجددا در شب عاشوراء علی اکبر ع را مامور می کند تا محاصره را بشکند و آب تهیه کند ، چنان که امام سجاد ع فرمود ؛ « آن گاه امام حسين عليه السلام فرمان داد تا در اطراف لشكرش، گودالى شبيه خندق كَنْدند و به دستور ايشان، پُر از هيزم شد. آن گاه، پسرش على اكبر عليه السلام را با سى سوار و بيست پياده، براى آوردن آبْ فرستاد، در حالى كه خطرهاى بسيارى آنها را تهديد مى‏ كرد ( علی اکبر ع آب آورد ) آن گاه، امام حسين عليه السلام به يارانش فرمود: «برخيزيد و آب بنوشيد، كه آخرين توشه شماست؛ و وضو بگيريد و غسل كنيد و لباس‏هايتان را بشوييد، كه كفن‏هايتان مى‏ شود».سپس، نماز صبح را با آنان خواند و آماده نبردشان ساخت. همچنين فرمان داد تا گودالى كه اطراف لشكرش كَنده بودند، پُر از آتش شود تا تنها از يك سو با دشمن بجنگند. » 📚أمالي صدوق: ص 220 ح 239، بحارالأنوار: ج 44 ص 316 ح 1 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 ❕ممکن است گفته شود که چرا امام حسین علیه السلام تمام آبی را که علی اکبر آورده بودند را برای شرب اختصاص ندادند و بخشی را برای غسل و شستشوی یاران مخصوص گردانیدند ❗️پاسخ می گوییم ؛ 1⃣ محتمل است که بخشی از آبی که علی اکبر ع آورده بودند ، قابل شرب نبوده است و مثلا احتمال است که علی اکبر ع تحت محاصره سپاه دشمن بوده و نتوانسته است تمام مشک ها را از آب گوارا و شیرین و قابل شرب پر کند ، لذا به ناچار از چاهی که حساسیت دشمن بر آن کم بوده است ، و آبی تلخ و شور داشته است برای غسل و نظافت مقداری آب تهیه کرده اند . بنابراین با توجه به این احتمال بسیار محتمل ، این اشکال را نمی توان کرد که چرا امام حسین ع تمام آن آب را به شرب اختصاص ندادند . 2⃣اگر پاسخ بالا را نیز قبول نکنیم ، باز هم گفتنی است که امام حسین علیه السلام مامور بودند به ظاهر عمل کنند ، نه علم غیب و قدرت غیبی ، چنان که در گذشته توضیح دادیم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/10239 👌امام حسین ع مطابق ظاهر قضیه ، احتمال می دادند که مجددا بتوانند آب تهیه کنند ، چنان که در دو مرحله ، توسط حضرت عباس و علی اکبر آب تهیه شد ، لذا به خاطر نیاز ، بخشی از آبی را که علی اکبر آورده بودند به غسل اختصاص دادند و در روز عاشوراء مجددا اقدام به تهیه آب کردند ، اما با تنگ تر شدن محاصره دشمن نه ایشان و نه حضرت عباس علیهما السلام موفق به تهیه آب نشدند و آن بزرگواران با لب تشنه به شهادت رسیدند . 5⃣در روز عاشوراء تا به ظهر ، نبرد سنگین و طاقت فرسا می شود و نیاز به آب بیشتر شده و ذخیره آبی هم که باقی مانده بود به پایان می رسد ، شیخ مفید در مورد شدت و سنگینی نبرد می نویسد ؛ «مردم (لشكر)، به سوى حسين عليه السلام باز گشتند و شمر بن ذى الجوشن كه خدا لعنتش كند، به جناح چپ [سپاه حسين عليه السلام‏]، حمله برد و آنان، در برابرش ايستادند و با او به زد و خورد پرداختند. از هر سو به حسين عليه السلام و يارانش حمله شد و ياران حسين عليه السلام، به👈 شدّت با آنان جنگيدند 👉و سواران آنها كه تنها 32 تن بودند، پيوسته حمله مى‏كردند و به هر جا از سپاه كوفه كه حمله مى‏بُردند، آن را مى ‏شكافتند....ياران حسين بن على عليه السلام، به شدّت با دشمن جنگيدند تا اين كه ظهر شد...چون ياران حسين عليه السلام كم بودند، كشته شدنشان معلوم مى‏ شد؛ امّا ياران عمر بن سعد، فراوان بودند و كشته شدنشان معلوم نمى‏شد. 👈جنگ و كارزار، سخت شد👉 و كشته و زخمى در ميان ياران ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام، فراوان شد تا آن كه ظهر شد و حسين عليه السلام با يارانش، نماز خوف خوانْد. » 📚الإرشاد ج 2 ص 104، إعلام الورى: ج 1 ص 463 6⃣عباس علیه السلام مامور آوردن آب می شود ، اما متاسفانه موفق نمی شود و با دستان قطع شده به شهادت می رسد ، چنان که در ذیل اسناد کافی در این رابطه را ارائه دادیم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/4898 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7325 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 7⃣تشنگی و بی آبی بر لشگر امام حسین ع حاکم می شود ، یاران امام حسین علیه السلام دشمن را بخاطر بستن آب ملامت می کنند ، چنان که امام زين العابدين عليهم السلام، در يادكردِ حوادث روز عاشورا فرمود ؛ « تشنگى بر حسين عليه السلام و يارانش چيره شد. مردى از يارانش به نام بُرَير بن خُضَير هَمْدانى، بر او وارد شد و گفت: اى فرزند پيامبر خدا! آيا به من اجازه مى ‏دهى تا به سوى آنان بروم و با ايشان، سخن بگويم؟ امام عليه السلام، اجازه داد. او به سوى ايشان رفت و فرمود: «اى مردم! خداوند ، محمّد را به حق، بشارت دهنده و بيم دهنده، دعوتگر به خدا با اجازه‏ اش و چراغ فروزان [راهش‏] بر انگيخت؛ و اين، آب فرات است كه خوكان و سگان صحرا در آن مى‏ روند؛ امّا ميان آن و فرزند اين پيامبر، جدايى انداخته‏ اند. آنان گفتند: اى بُرَير! زياد حرف زدى. بس است! به خدا سوگند، حسين تشنگى خواهد كشيد، همان گونه كه پيشينيانِ او، تشنگى كشيدند » 📚أمالي ، صدوق: ص 222 ح 239، روضة الواعظين: ص 204 _ بحار الأنوار: ج 44 ص 318. ❕شدت تشنگی یاران امام حسین ع در نبرد علی اکبر با یزیدیان بیشتر به چشم می آید ، نقل می کنند ؛ « سپس على اكبر عليه السلام به پيش آمد و به سختى با دشمن جنگيد و گروه فراوانى را كُشت. سپس به نزد پدرش باز گشت و گفت: اى پدر! تشنگى، مرا كُشت و سنگينىِ آهن [زره و كلاه‏خود و شمشير] ، مرا به رنج افكنده است. آيا آبى براى نوشيدن، يافت‏ مى ‏شود؟ حسين عليه السلام گريست و گفت: «واى، واى! اى پسر عزيزم! از كجا آب بياورم؟ اندكى بجنگ كه خيلى زود، جدّت محمّد را مى ‏بينى و او از جام لَبالَبش، شربتى به تو مى‏ نوشانَد كه ديگر هرگز تشنه نشوى». على اكبر عليه السلام، به ميدان باز گشت و بهترين نبردش را به نمايش گذاشت. مُنقِذ بن مُرّه عبدى، تيرى به سوى او پرتاب كرد و او را به زمين انداخت. على اكبر عليه السلام، ندا داد: اى پدر! سلام بر تو! اين، جدّم است كه به تو سلام مى ‏رساند و مى‏ فرمايد: «زودتر، به سوى ما بيا». سپس، صيحه ‏اى كشيد و جان داد. » 📚الملهوف: ص 166. أمالي للصدوق: ص 226 ح 239، روضة الواعظين: ص 207 _ مقاتل الطالبيّين: ص 115؛ بحار الأنوار: ج 45 ص 45 8⃣امام حسین علیه السلام وارد میدان می شود و در حین نبرد با آنان برای دستیابی به آب تلاش می کند اما موفق نمی شود . نقل می کنند ؛ « سپس، نبرد را متوجّه حسين عليه السلام كردند و او را از فراوانىِ زخم‏ها و ضربه‏ ها، مانند تكّه‏ گوشتى كردند. امام عليه السلام، آبى براى نوشيدن مى‏ جوييد و نمى ‏يافت و 72 زخم، برداشته بود. » 📚مثير الأحزان ص 73. ❕« تشنگى حسين عليه السلام، شدّت گرفت. نزديك فرات شد تا آبى بياشامد. حُصَين بن نُمَير، تيرى به سوى ايشان انداخت كه به دهانش اصابت كرد. حسين عليه السلام، خون را با دستش مى‏ گرفت و به سوى آسمان، پرتاب مى‏ كرد. سپس حمد و ثناى الهى را به جاى آورد و آن گاه گفت: «بار خدايا! از رفتارى كه با پسرِ دختر پيامبرت مى‏كنند، به تو شِكوه مى ‏بَرم. بار خدايا! يكايكشان را به شمار آور و يكايكِ آنان را بكُش و هيچ يك از ايشان را باقى مگذار». نيز گفته‏ اند: كسى كه به حسين عليه السلام تير انداخت، مردى از قبيله بنى ابان بن دارِم بود. » 📚الكامل في التاريخ: ج 2 ص 571، تاريخ طبري: ج 5 ص 449 _ أنساب الأشراف: ج 3 ص 407، الردّ على المتعصّب العنيد: ص 39 ❕ابن سعد نیز نقل می کند ؛ « حسين عليه السلام، تشنه شد و آب خواست. آبى با آنان نبود. مردى آب آورد و به حسين عليه السلام داد تا بنوشد كه حُصَين بن تَميم، تيرى به او زد و در دهانش نشست و حسين عليه السلام، خون را با دستش مى ‏گرفت و خدا را مى‏ ستود. » 📚الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة): ج 1 ص 472 ❕در نقل دیگر آمده است ؛ « حسين بن على عليه السلام، بانگ زد: «به ما آب دهيد!». مردى، تيرى انداخت كه گوشه دهان حسين عليه السلام را دريد. حسين عليه السلام گفت: «خداوند، سيرابت نكند!». آن مرد، تشنه شد تا آن جا كه خود را در فرات انداخت و آن قدر آب نوشيد تا مُرد. » 📚ذخائر العقبى: ص 246، المعجم الكبير: ج 3 ص 114 ح 2841، مقتل الحسين عليه السلام خوارزمي: ج 2 ص 94، كفاية الطالب: ص 435؛ المناقب لابن شهرآشوب: ج 4 ص 56 ، بحار الأنوار: ج 45 ص 300 ح 1. 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 ❕ 9⃣و در نهایت امام حسین علیه السلام با لب تشنه به شهادت می رسد ، چنان که می نویسند ؛ « حسين عليه السلام زمانى كه كشته شد، آب خواست، ولى به او ندادند و با زبان تشنه، كشته شد و نزد خدا رفت و خداوند، او را از نوشيدنى بهشتى، سيراب ساخت‏ » 📚بستان الواعظين: ص 263 ح 419 ❕امام سجاد ع بر روی قبر امام حسین ع نوشت ؛ « اين، قبر حسين بن على بن ابى طالب است كه او را غريبانه و تشنه كشتند. » 📚الدمعة الساكبة ج 5 ص 11 14. ❕جبرئیل نیز به آدم ع خبر داد که امام حسین ع ؛ « تشنه و غريب و تك و تنها و بى يار و ياور، كشته مى‏ شود » 📚بحار الأنوار: ج 44 ص 245 ح 44. ❕پیامبر گرامی نیز در مورد حسین ع فرمود ؛ « فهميدم كه او تشنه و در غربت، كشته مى‏ شود». 📚دلائل الإمامة: ص 102 ح 30. ❕در نقل دیگر آمده است ؛ « زين العابدين عليه السلام بر پدرش به مدّت چهل سال گريست، در حالى كه روزها را روزه مى‏ گرفت و شب‏ها را زنده مى‏ داشت. هر گاه افطارى‏اش آماده مى‏شد و غلامش غذا و آب ايشان را مى‏ آورد و در برابرش مى ‏نهاد و مى‏گفت: مولاى من بفرما، مى‏ فرمود: «فرزند پيامبر خدا ، گرسنه كشته شد! پسر پيامبر خدا ، تشنه به شهادت رسيد!». ايشان اين كلمات را مدام تكرار مى‏ كرد و مى‏ گريست، تا اين كه غذايش اشك ‏آلود مى ‏شد و آبش نيز با اشك مى‏ آميخت و ايشان همواره چنين بود تا به خدايت پيوست. » 📚الملهوف: ص 233، مسكّن الفؤاد: ص 92، بحار الأنوار: ج 45 ص 149. ❕امام صادق ع فرمود ؛ « همانا حسين عليه السلام و خاندان و يارانش، مظلومانه و به ستم و تشنه، شهيد شدند. » 📚كامل الزيارات: ص 289 ح 467، بحار الأنوار: ج 101 ص 27 ح 33. ❕در نقل دیگر آمده است ؛ « هنگامى كه سر حسين عليه السلام را آوردند و در منزلى به نام قِنَّسرين فرود آمدند، راهبى از دِيْرش به سوى سر، حركت كرد و نورى را ديد كه از دهان آن، ساطع‏ بود و به آسمان مى ‏رفت. راهب، ده هزار درهم به آنان (نگهبانان) داد و سر را گرفت و به درون دِيرش برد و بدون آن كه شخصى را ببيند، صدايى شنيد كه مى ‏گفت: «خوشا به حالت! خوشا به حال آن كه قَدر اين سر را شناخت!». راهب، سرش را بلند كرد و گفت: پروردگارا! به حقّ عيسى، به اين سر بگو كه با من، سخن بگويد. سر به سخن آمد و گفت: «اى راهب! چه مى‏ خواهى؟». گفت: تو كيستى؟ گفت: «من، فرزند محمّدِ مصطفى و پسر علىِ مرتضى هستم. پسر فاطمه زهرا و مقتول كربلايم. 👈من، مظلوم و تشنه ‏كامم» 👉و ساكت شد. » 📚المناقب لابن شهرآشوب: ج 4 ص 60 نقلًا عن النطنزي في الخصائص، بحار الأنوار: ج 45 ص 303. ❕امام باقر عليه السلام فرمود ؛ « حسينِ كربلا، به ستم و رنج و با لب تشنه و [دل پُر] اندوه، به شهادت رسيد » 📚كامل الزيارات: ص 313 ح 531، بحار الأنوار: ج 101 ص 46 ح 5. ❕پیامبر گرامی فرمود ؛ « اى حسين! مى‏ بينم كه به زودى در زمين كَرْب (سختى) و بلا، به دست گروهى از امّتم كشته شده ‏اى و با سرِ بُريده افتاده‏ اى، در حالى كه تشنه بودى و آبت ندادند و سيرابت نكردند و با همه اينها، به شفاعت من اميد مى ‏برند. چه توقّعى! روز قيامت، خداوند، شفاعت مرا به ايشان نرساند كه نزد خدا هيچ نصيبى ندارند. » 📚الفتوح: ج 5 ص 18، مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي: ج 1 ص 186؛ بحار الأنوار: ج 44 ص 328 وراجع: المناقب لابن شهرآشوب: ج 4 ص 88. ❕امام عصر ع نیز در زیارت ناحیه مقدسه از تشنگی حسین ع یاد کرده و می فرماید ؛ « سلام بر لب‏هاى خشكيده » 📚المزار الكبير ص 496 ح 9، بحار الأنوار: ج 101 ص 317 ❕و روایت پایانی نقلی باشد از امام صادق علیه السلام که راوی می گوید ؛ « در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه آب طلبيد. وقتى از آن نوشيد، اشك ريخت و چشمانش اشكبار شد. آن گاه به من فرمود: «اى داود! خدا لعنت كند كُشنده حسين را! هيچ كس نيست كه آب بنوشد و از حسين عليه السلام و خاندانش ياد كند و كُشنده‏ اش را لعن كند، مگر اين كه خداوند، برايش يك‏صد هزار حسنه مى ‏نويسد .... ». 📚الكافي: ج 6 ص 391 ح 6، كامل الزيارات: ص 212 ح 304، بحار الأنوار: ج 66 ص 464 ح 17. ❕آنچه گذشت همه مبتنی بر اسناد قطعی شیعه و سنی است که بازگو کننده مظلومیت امام حسین ع و یاران باوفایش بوده و ثابت می کند که حسین علیه السلام را مظلومانه و لب تشنه به شهادت رساندند . #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir