🔸ادامه 👇 ❕در داستان «جابر بن عبد اللّه انصارى» كه روز اربعين شهادت امام حسين علیه السلام به زيارت قبر مباركش آمد و غوغايى در آن جا بر پا كرد مى‏ خوانيم كه او ضمن زيارتنامه پر سوز و پر محتوايش در برابر قبر امام حسين و يارانش، خطاب به قبر ياران كرده و مى ‏گويد ؛ «من گواهى مى‏ دهم شما نماز را بر پا داشتيد و زكات را ادا كرديد و امر به معروف و نهى از منكر نموديد با اهل الحاد پيكار كرديد و خدا را تا آخرين نفس پرستش كرديد، سپس افزود: «و الّذى بعث محمّدا بالحقّ لقد شاركناكم فيما دخلتم فيه، سوگند به خدايى كه محمّد را به حق مبعوث ساخته ما با شما در آنچه از نعمتها و پاداش الهى وارد شديد شريك و سهيم هستيم». 👌اين سخن چنان بود كه حتّى دوست با معرفت «جابر»، «عطيّه» را در شگفتى فرو برد تا آن جا كه زبان به اعتراض گشود و گفت: اى جابر ما چه كرده‏ ايم كه با آنها شريك باشيم، نه از درّه ‏اى پايين رفتيم و نه از كوهى بر آمديم و نه شمشير زديم در حالى كه ياران حسين ميان سرها و بدنهايشان جدايى افتاد و فرزندانشان يتيم و همسرانشان بيوه شدند! 🔸جابر، اصلى را كه در بالا به آن اشاره شد به استناد حديثى از پيامبر اكرم به «عطيّه» يادآور شد و گفت ؛ من از حبيب خدا رسول خدا شنيدم كه مى‏ فرمود: «من احبّ قوما حشر معهم و من احبّ عمل قوم اشرك في عملهم، كسى كه قومى را دوست دارد با آنها محشور مى‏شود و كسى كه عمل قومى را دوست دارد در عملشان شريك است». سپس افزود: «سوگند به خدايى كه محمّد را به حقّ به نبوّت برانگيخته، نيّت ياران من همان است كه حسين و اصحابش بر آن بودند» 📚بحار الانوار ج 65 ص 131 ❕در آيات قرآن كرارا «يهود» معاصر پيامبر اسلام را كه در مدينه مى‏ زيستند مخاطب قرار داده و آنها را به خاطر اعمالى كه معاصران موسى نسبت به او انجام دادند سرزنش و مؤاخذه مى ‏كند، در حالى كه قرنها بلكه هزاران سال ميان آنها فاصله بود ولى چون آنها نسبت به اعمال نياكانشان علاقه ‏مند و پايبند بودند تمام فاصله در نورديده شده و همه در يك صف در برابر موسى قرار گرفتند. 🔸از جمله در يكى از آياتى كه در آن خطاب به بهانه‏ جويان يهود دارد مى‏ گويد ؛ «بگو پيامبرانى پيش از من با دلايل روشن و آنچه را گفتيد (معجزاتى را كه امروز از من مى‏ خواهيد) به سراغ شما آمدند، پس چرا آنها را كشتيد اگر راست مى ‏گوييد» ( آل عمران 183) 👌جالب اين كه در ذيل اين آيه حديثى از امام صادق علیه السلام وارد شده است كه مى‏ فرمايد: «خداوند مى ‏دانست آنها (يهود معاصر پيامبر) قاتل پيامبران پيشين‏ بودند و لكن چون همدل و هم عقيده با قاتلان بودند، آنها را قاتل ناميد، چون راضى به فعل آنها بودند» 📚بحار الانوار ج 97 ص 94 ❕در زيارت جامعه آمده است ؛ « خدا را گواه مى‏ گيريم كه در ريختن خون ناكثين و قاسطين و مارقين و قاتلان ابا عبداللَّه، آن سرور جوانان اهل بهشت، در كربلا، ما نيز با نيّت‏ها و دل‏هايمان و تأسّف خوردن براى از دست دادن آن صحنه‏ هايى كه يارانتان براى يارى شما حضور داشتند، در كنار دوستان و ياران وقت شما شركت داشتيم » 📚بحار الانوار ج 102 ص 167 👌محدّث بزرگ «شيخ حرّ عاملى» در جلد اول و جلد شانزده «وسائل الشّيعه» روايات متعدّدى در اين زمينه نقل كرده است. 📚وسائل الشیعه ج 1 ص 49 باب 6 _ ج 16 ص 137 باب 5 #پرسمان_اعتقادی Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht

#نبرد_با_دیلمیان 🤔#پرسش ❔توجيه قتل عام ايرانيان توسط امام جعفر صادق دانشمند شيعيان بر طبق منابع تاریخ اسلام٬ مردم گیلان و طبرستان و دیلمستان حدود ۲۵۰ سال در برابر سپاهیان اسلام پایداری کردند. در زمان عثمان، برای فتح طبرستان تلاش بسیاری صورت گرفت و سعیدبن عاص بدستور عثمان بسوی طبرستان روانه شد اما أعراب هیچگاه نتوانستند حاکمیت خود را بر نواحی گیلان و طبرستان برقرار نمایند، بطوریکه اعراب این نواحی را «ثَغَر» می خواندند و «ثَغَر» در نزد مسلمانان عرب، مرزی بود که شهرهای آنان را از ولایات «اهل کفر» جدا می ساخت. در ضرب المثل های عرب نیز از مردم گیل و دیلم بعنوان «دشمنان اسلام» یاد شده است. تا جایی که در کتاب وسائل الشیعه جلد ۱۵ صفحه ۲۸ از امام صادق روایت است که درباره آیه ﴿ با کافرانی که به شما نزدیکترند پیکار کنید (التوبه/۱۲۳) ﴾ چنین فرمود: منظور از آنها مردمان دیلم است! منبع: جهاد در آینه روایات - تألیف حجت الاسلام مصطفی آخوندی٫ ج۲ ٫ص۶۰ 💠#پاسخ💠 👌چنان که بارها گفته ایم ، جهاد در اسلام دو شرط اساسی دارد ؛ 1⃣جهاد با دشمن حربی باشد که به مرزهای مسلمین حمله کرده و قصد نابودی اسلام و مسلمین را دارند ، چنان که امام صادق علیه السلام به لزوم جهاد با دشمنان حربی تصریح کردند و فرمودند ؛ « جهاد با عدو و دشمن بر جمیع امت فرض و واجب است به نحوی که اگر جهاد را ترک کنند ، گرفتار عذاب می شوند » 📚الکافی ج 5 ص 9 2⃣جهاد با اذن و اجازه امام معصوم ع باشد لذا فتوحاتی که در زمان خلفای جور صورت گرفته است ، مورد تایید ائمه ع نبوده است ، چنان که در ذیل مفصل توضیح دادیم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7250 ❕بر این اساس ، امامان گرامی ع اجازه جهاد در رکاب خلفای جور ، در برابر دشمنانی که به مرزهای اسلامی هجوم نیاورده بودند را نمی دادند ، چنان که تا زمانی که دیلمیان به مرزهای مسلمین هجوم نیاورده بودند و اسلام در خطر محو قرار نگرفته بود ، آن بزرگواران حتی اجازه نبرد با آنان را نیز نمی دادند . 👌دیلم ، بخش کوهستانی سرزمین گیلان ، واقع در شمال قزوین ایران است ؛ 📚فرهنگ اعلام جغرافیایی _ تاریخی ، ص 167 👌دیلمیان قومی مشرک بودند که در آن منطقه زندگی می کردند ؛ 📚ملاذ الاخیار ، ج 9 ص 461 ❕« راوی می گوید ، من در حضور ابو الحسن الرضا ع بودم. دوستم به آن سرور گفت: پدر من از جدم روايت مى‏ كرد كه با جد شما تماس گرفته و گفته است : در جوار ما شهرى است به ‏نام قزوين كه اردوگاه نگهبانان مرزى است. و جنگجويان در حال آماده باش دفاعى به سر مى ‏برند. در برابر آنان دشمنى است به ‏نام ديلم كه گهگاه بر سر مسلمين مى‏ تازند. آيا رخصت جهاد و يا رخصت آماده باش دفاعى مى‏ دهيد؟ و جد شما گفته است ؛ ❕ «بر شما باد كه راه مكه را در پيش بگيريد و خانه خدا را زيارت كنيد». جد من وضعيت مرزى را مجددا تشريح كرده و رخصت جهاد و دفاع مى‏ خواسته و جد شما به او گفته است ؛ 👌 «بر شما باد كه راه مكه را در پيش بگيريد و در عوض جنگ و جهاد خانه خدا را زيارت كنيد، آيا شيعه ما رضايت نمى ‏دهد كه در خانه خود راحت بنشيند و دارائى خود را براى اهل و عيال خود خرج كند و منتظر فرمان ما بماند؟ اگر شيعه ما زنده بماند و حكومت ما را درك كند، همطراز كسانى است كه در ركاب رسول خدا در جنگ بدر شركت كرده ‏اند. و اگر در حال انتظار بميرد، همطراز كسانى باشد كه با قائم آل محمد قيام مى‏ كنند و در سراپرده او مانند اين دو انگشت در كنار هم مى‏ نشينند. جد شما، انگشت شهادت دست راست را در كنار انگشت شهادت دست چپ نهاده و گفته: به اين صورت كه هيچ‏يك بر ديگرى اضافه نباشد، نه مانند انگشت شهادت و انگشت وسط كه يكى از ديگرى بلندتر است. دوست من گفت: آيا اين حديثى كه جد من از جد شما روايت كرده، صحيح است؟ ابو الحسن الرضا گفت: صحيح است. » 📚الکافی ج 4 ص 260 _ وسائل الشیعه ج 15 ص 47 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 👌می بینیم امام ع اجازه نبرد با دیلمیان را نمی دهد ، زیرا خطری از سوی آنان کیان اسلام را تهدید نمی کرده است و بر مرزهای مسلمین حمله نکرده بودند . ❕اجازه نبرد با دیلمیان زمانی صادر شده که آنان به مرزهای مسلمین حمله کرده و قصد نابودی کیان اسلام و محو نام پیامبر گرامی را داشتند ، ائمه ع برای حفظ اسلام و نام پیامبر گرامی ، اجازه نبرد و دفاع در برابر آنان را صادر کردند ، چنان که در نقل دیگری آمده است که راوی می گوید ؛ « به امام رضا ع گفتم: فدايت گردم به يكى از دوستداران شما خبر رسيد كه مردى براى شركت درجهاد، شمشير و كمانى را عرضه كرده است.او برآن مرد وارد شد و درحالى كه از حكم جهاد بى خبر بود، شمشير و كمان را از او ستاند؛ آن گاه يارانش به او خبر دادند كه جهاد همراه اينها جايز نيست وبايد شمشير و كمان را برگرداند.امام فرمود: همين كار را انجام دهد. گفتم: درپى آن مرد رفت؛ اما او را نيافت و به او گفتند: آن مرد مرده است. حضرت فرمود: به آنها بپيوندد اما نبرد نكند. ❕گفتم درسر حدّات همانند قزوين و عسقلان و دیلم فرمود: آرى. گفتم: نبرد كند؟ فرمود: نه مگر آن كه نسل مسلمانان را در خطر ببيند. ❔گفتم: آيا شما برآنيد كه درصورت حمله روميان، مسلمانان توانايى جلوگيرى از نفوذ آنها را ندارند؟ آن حضرت باز فرمود: با آنها همراه شود ولى به پيكار نپردازد و اگر اساس اسلام و مسلمانان را درخطر ديد نبرد كندكه دراين صورت، قتال او مربوط به خود اوست نه خليفه ( غاصب ) 👌گفتم: چنانچه دشمن از نقطه اى كه او مأمور مرزبانى است رخنه كرد چه كند؟ امام فرمود: او [با نبرد خود] از موجوديّت اسلام دفاع مى ‏كند نه از اينها [لشكريان خليفه‏] چه آن كه ضعف اسلام [حكومت و نظام اسلامى‏] محو تدريجى دين محمد (ص) را در پى خواهد داشت. » 📚تهذیب الاحکام ج 6 ص 125 ❕اين روايت به روشنى دلالت دارد كه نبرد، با انگيزه دفاع و حفظ كيان اسلام و مسلمانان باید باشد ، و اين نشانگر اهم بودن حفظ نظام اسلامی است. از اين رو شيخ طوسى در كتاب مبسوط ، تصريح كرده‏ است ، به هنگام احساس خطر نسبت به اساس اسلام، دفاع از كيان اسلام واجب است؛ هر چند تحت فرماندهى كسى باشد كه منصوب از سوى امام نيست. 📚المبسوط ج 2 ص 8 ❕بنابراین ، امام ع اجازه نبرد با اهالی دیلم را زمانی داد ، که آنان به مرزهای مسلمین حمله کرده بودند و خطر نابودی اسلام و کیان مسلمین بوده است ، نه آنکه آن بزرگواران ابتداء ، اجازه حمله به آنان تحت فرماندهی خلفای غاصب را داده باشند . ❕خداوند می فرماید ؛ « اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد با كافرانى كه به شما نزديكترند پيكار كنيد (و دشمن دورتر شما را از دشمنان نزديك غافل نكند) و آنها بايد در شما شدت و خشونت احساس كنند » ( توبه 123) ❕زمانی که دیلمیان به مرزهای مسلمین حمله کرده بودند و قصد نابودی کیان اسلامی را داشتند ، امام ع مصداق آیه را نبرد با آنان دانستند که از دشمنان نزدیکی محسوب شدند که خود را به مرزهای مسلمین رسانیده و کیان اسلام را با خطر مواجه کرده بودند و فرمود ؛ « مقصود آیه ( در زمان کنونی ) دیلمیان هستند » 📚بحار الانوار ج 97 ص 27 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

❕کانال ملحد به کلیپی استناد کرده است که در آن کارشناس شبکه قرآن برای صاحب خانه شدن توصیه می کند نماز خوانده شود و به حضرت مسلم ع هدیه شود و غسل روز جمعه هم صورت گیرد . 👌اگر چه دو عمل مذکور ، کارهای خوبی است ، اما بالخصوص ، نص و روایتی نیست که بگوید برای صاحب خانه شدن ، این دو عمل انجام شود . ❕البته دعا کردن به هر لفظی ، برای رسیدن به خواسته و صاحب خانه شدن بسیار خوب است ، اما شرط اصلی استجابت دعا ، سعی و تلاش و کوشش در جهت رسیدن به خواسته است ، چنان که در ذیل مفصل در این رابطه توضیح دادیم ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2140

❕ملحد با تحریف معنایی روایت ، مدعی شده که علی ع شیعه را گله بز می داند ، در حالی که علی ع خبر از مظلومیت شیعه در زمان غیبت امام مهدی ع داده و می فرماید ؛ « ( روزی بیاید ) که شیعه مانند بز باشد که شیر نداند ، دست روی کدام یک از آنها بگذارد ، عزت و بزرگی آنها از دست رفته ، و کسی ندارند که در کارهای خود به او پناه ببرند » 📚الغیبه ، نعمانی ، ص 191 ❕علامه مجلسی در شرح روایت این مضمون را می نویسد ؛ « یعنی شیعه چنان ناتوان می شود که ظالم نمی داند به کدامیک از آنان ظلم کند ، چرا که همه آنان ناتوان هستند ، مانند قصابی که به گله ای از بزها رجوع می کند و نمی داند که کدامیک را برای ذبح انتخاب کند » 📚بحار الانوار ج 51 ص 114 @Rahnamye_Behesht

#زکات_مال_التجاره_افشای_دروغ_وهابی 🤔#پرسش ❔اختلاف ائمه معصوم با يكديگر در يك مجلس كاملا خاص وخصوصى امام جعفر صادق به امام باقر ميگويد اين كار را نكن و امام باقر در جواب ميگويد مرا به حال خود واگذار چاره ای جز این فتوا نمی بینم ...❗️❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌شیعه به پیروی از ائمه معصوم علیهم السلام ، معتقد است که در « مال التجاره » یعنی مالی که برای تجارت و کسب و کار ، کنار گذاشته شده است ، زکات واجب نیست و حتی طبق برخی از فتاوی ، مستحب نیز نمی باشد ؛ 📚الحدائق الناضره ، ج 12 ص 150 _ تحریر الوسیله ص 247 ❕اما اهل سنت و پیروان احمد بن حنبل و ابوحنیفه و شافعی و مالک ، معتقدند که باید زکات مال التجاره را پرداخت کرد ، و نپرداختن زکات مال التجاره ، پایمال کردن حق فقراء و مساکین است ؛ 📚المغنی ، ج 3 ص 30 _ الفقه علی المذاهب الخمسه ، ج 1 ص 175 👌اما ما می گوییم پایمال کردن حقی نیست ، حکم خداوند است که زکات مال التجاره واجب نیست ، فقراء و مساکین از سایر موارد زکات بهره مند می شوند و مشکل فقر خود را حل می کنند ، وقتی حکم خداوند چنین است ، ما نیز باید به آن تن در دهیم ، چنان که خداوند می فرماید ؛ « هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد هنگامی که خدا و پیامبرش امری را لازم بدانند اختیاری از خود داشته باشند و هر کس نافرمانی خدا و رسول را کند به گمراهی اشکاری گرفتار شده است» ( احزاب 38 ) ❕در روایت مورد اشکال معاند ، امام باقر ع به همین نکته تصریح می کند که زکات مال التجاره واجب نیست و خطاب به زراره می گوید ؛ « ای زراره ، ابوذر و عثمان در زمان پیامبر گرامی ، با هم منازعه کردند . عثمان می گفت هر مالی از طلا و نقره که با آن عمل و تجارت شود ، زکات دارد در صورتی که یک سال بر آن بگذرد ، اما ابوذر می گفت در صورتی که با مال ، تجارت و عمل صورت گیرد ، زکات ندارد ، زکات آنجایی است که مال مذکور به صورت گنج در آید و مورد تجارت قرار نگیرد ، و یک سال بر آن بگذرد ، این دو نفر ، اختلاف خود را به نزد پیامبر ص بردند و پیامبر فرمود ، حق با ابوذر است » ❕امام صادق ع در اینجا اشکال اهلسنت را مطرح کرد تا امام باقر ع پاسخ گوید و زراره یاد بگیرد که در برابر اشکال اهلسنت چه بگوید ، لذا امام صادق ع خطاب به پدر ع فرمود ؛ «با این فتوا مردم دیگر به فقراء و مساکین ( زکات ) پرداخت نمی کنند ( و آنان به مشقت می افتند ) ؟ ❕امام باقر ع پاسخ داد ؛ « این حکم را از من بگیر ، چرا که چاره از آن نیست ( و این حکم الهی است )» 📚التهذیب ج 4 ص 70 ❕امام صادق ع اشکال اهلسنت را مطرح کردند تا امام باقر ع پاسخ گفته و زراره یاد بگیرد و بتواند در مناظراتی که با علمای اهلسنت دارد ، پاسخ آنان را بدهد ، اما وهابی خبیث به دروغ مدعی شده است که این روایت نشانگر اختلاف دو امام معصوم علیهما السلام است ، آنچه گفتیم مورد بیان و توجه علامه مجلسی نیز قرار گرفته است ؛ 📚ملاذ الاخیار ج 6 ص 188 👌لذا در نقل دیگری می بینیم که پسر امام صادق ع ، اسماعیل ، همین اشکال اهلسنت را مطرح کردند و این بار خود امام صادق ع پاسخ گفتند ، چنان که در نقل شیخ طوسی آمده است که امام ع فرمود ؛ « در مالی که با آن تجارت می شود ، زکات واجب نیست ، فرزندش اسماعیل گفت پدر با این فتوا فقراء اصحاب را به هلاکت انداخته ای ( زیرا آنان را از یک درآمد محروم کردی ) امام صادق ع به او پاسخ داد ؛ « فرزندم ( این حکم خداست ) ، حقی که خداوند حکم به ادای آن کرده است ، باید ادا شود ( اما در اینجا خداوند حکم به وجوب ادای زکات نکرده است )» 📚التهذیب ج 4 ص 70 _ وسائل الشیعه ج 9 ص 75 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

#قصاص_در_فحاشی 🤔#پرسش ❔پيشواى شيعيان و توصيه به فحاشى تمامى پيشوايان عقيدتى دنيا به اخلاق و ادب توصيه ميكنند، اما در مذهب آبكى شيعه، توصيه به فحاشى يكى از مهمترين وصاياى آنهاست #متن_عربى: الْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَضَى أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع فِي الْمَمْلُوكِ يَدْعُو الرَّجُلَ لِغَيْرِ أَبِيهِ قَالَ أَرَى أَنْ يُعْرَى جِلْدُهُ قَالَ وَ قَالَ فِي رَجُلٍ دُعِيَ لِغَيْرِ أَبِيهِ أَقِمْ بَيِّنَتَكَ أُمَكِّنْكَ مِنْهُ فَلَمَّا أَتَى بِالْبَيِّنَةِ قَالَ إِنَّ أُمَّهُ كَانَتْ أَمَةً قَالَ 👈لَيْسَ عَلَيْكَ حَدٌّ سُبَّهُ كَمَا سَبَّكَ 👉. خلاصه #ترجمه: شخصى براى امام تعريف ميكند كه مورد فحاشى قرار گرفته و او نيز فحاشى كرده است. امام على به او ميگويد، اگر به شما فحاشى شد، شما هم فحاشى كنيد. #منبع: ملاذ الأخيار في فهم تهذيب الأخبار نویسنده : علامه مجلسى جلد: ١٦ صفحه: ١٧٣ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 ❕فحاشی و دشنام دادن به دیگران ، از گناهان واضح و کبیره در اسلام است که در قبح و حرمت آن کسی ، شک و تردیدی ، ندارد . 👌پیامبر گرامی فرمود ؛ « از دشنام گويى بپرهيزيد؛ زيرا خداوند عزّوجلّ ناسزاگوىِ بد دهن را دوست ندارد » 📚بحار الانوار ج 79 ص 110 👌و فرمود ؛ « وارد شدن به بهشت بر هر ناسزاگويى حرام است » 📚میزان الحکمه ج 9 ص 56 ❕على عليه السلام به نقل از پیامبر گرامی فرمود ؛ « خداوند بهشت را بر هر فحّاش بدزبان بى ‏شرمى كه باكى ندارد چه گويد و چه شنود، حرام كرده است؛ زيرا اگر وارسى كنى خواهى يافت كه يا زنا زاده است يا شيطان در نطفه او شريك بوده است. عرض شد. اى پيامبر خدا! آيا شيطان در مردم هم شريك مى‏ شود؟ فرمود: آرى، مگر اين سخن خداوند عزّوجلّ را نخوانده ‏اى كه: «و در اموال و فرزندان ايشان شريك شو» ( اسراء 64 ) » 📚الکافی ج 2 ص 323 ❕امام صادق عليه السلام به نقل از پيامبر گرامی فرمود ؛ « آيا شما را خبر ندهم كه كم شباهت ‏ترين شما به من كيست؟ عرض كردند: چرا، اى پيامبر خدا. فرمود: ناسزاگوىِ بد دهنِ بد زبان ....» 📚الکافی ج 2 ص 291 👌و فرمود ؛ « دشنام گويى و بدزبانى و دريدگى، از [نشانه‏ هاى‏] نفاق است » 📚بحار الانوار ج 79 ص 113 ❕قبح فحاشی آنجایی بیشتر می شود که انسان با فحاشی ، دیگران را به زنا و اعمال منافی عفت ، نسبت دهد ، چنان که قرآن می فرماید ؛ « كسانى كه زنان پاكدامن را متهم مى‏ كنند سپس چهار شاهد (بر ادعاى خود) نمى ‏آورند آنها را هشتاد تازيانه بزنيد، و شهادتشان را هرگز نپذيريد، و آنها فاسقانند- مگر كسانى كه بعد از آن توبه كنند و جبران نمايند كه خداوند غفور و رحيم است. » ( نور 4_5) ❕پیامبر گرامی فرمود ؛ « كسى كه نسبت زنا به مرد يا زن پاكدامنى بدهد خداوند كردار نيكش را از بين مى‏ برد و روز قيامت هفتاد هزار ملك او را از پيش و پس تازيانه مى‏ زنند، پس او را به آتش مى‏ اندازند » 📚عقاب الاعمال ص 335 ❕امام رضا ع فرمود ؛ « خداوند عز و جل تهمت زدن به زنان پاك‏دامن را حرام كرده است؛ چون موجب از ميان رفتن نَسَب‏ها و نفى فرزند و باطل شدن ارث و ميراث و وا نهادن تربيت و از بين رفتن شناخت‏ها و گناهان بزرگ و ديگر عوامل منجر به تباهى بشر مى‏ شود. » 📚الفقیه ج 3 ص 565 ❕حرمت قذف و فحاشی ، حتی به غیر مسلمانان هم ثابت است ، چنان که راوی می گوید ؛ « امام صادق ع را دوستى بود كه هرجا حضرت ميرفت از آقا جدا نميشد و غلامى از اهل سند داشت روزى در بازار كفشدوزان همراه حضرت در حركت بود و غلام پشت سرشان مي آمد پس آن مرد سه مرتبه به پشت سرش نگاه كرد و غلام را كه دنبال كارى مى ‏خواست بفرستد، نديد در مرتبه چهارم كه او را ديد گفت «يا ابن الفاعله» اى پسر زن زانيه كجا بودى آن حضرت دست به پيشانى مباركش زد و فرمود سبحان اللّه مادرش را قذف ميكنى من گمان مى ‏كردم تو صاحب ورع هستى و پيدا شد كه هيچ و رعى با تو نيست. ❕عرض كرد: فدايت شوم مادرش از اهل سند و از كفار است. حضرت فرمود: آيا نميدانى كه هر طايفه ‏اى را عقد و نكاحى است (يعنى هر قومى باصطلاح خودشان نكاح صحيحى و زنائى دارند مادامى كه شرعا ثابت نشود كه مطابق مذهب خودشان زنا نموده ‏اند نمى‏ شود آنها را قذف كرد) پس فرمود از من دور شو، راوى حديث مى‏ گويد ديگر تا حضرت زنده بود نديدم كه با او رفيق شود » 📚الکافی ج 2 ص 324 🔸ادامه 👇

🔸ادامه 👇 ❕قبح ، فحاشی و قذف کردن تا جایی است که حتی فردی که مورد فحاشی قرار می گیرد ، حق مقابله به مثل و فحاشی متقابل را ندارد ، بلکه باید به نزد حاکم شرع شکایت کند تا حاکم یا حد قذف که هشتاد ضربه شلاق است را بر قاذف جاری کند یا مجازات تعزیری در مواردی که قذف روی نداده است و تنها فحاشی صورت گرفته است را بر او جاری کند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 28 ص 175 باب 2 ( ثبوت الحد علی القاذف ثمانین جلده ) _ ج 28 ص 202 باب 19 ( من سب ... و لم بصرح بالقذف ...علیه التعزیر ) ❕لذا می بینیم که در روایاتی ، دو فردی که به یکدیگر دشنام می دهند را ملامت کرده و ظالم شمرده اند چه آنی که ابتدا به فحاشی کرده است و چه آنی که مقابله به مثل کرده است ، اگر چه گناه کسی را که ابتدا به سب و فحاشی کرده است را بیشتر محسوب کرده اند ؛ 📚الکافی ج 2 ص 322 _ تحف العقول ص 412 _ بحار الانوار ج 72 ص 163 ❕در روایتی نیز به صراحت ، تاکید شده است که در سب و فحاشی ، قصاص و مقابله به مثل جایز نیست چنان که علی ع فرمود ؛ « در کلام ( و فحاشی که با زبان و کلام، صورت می گیرد ) ، قصاص نیست » 📚قرب الاسناد ، ص 144 _ وسائل الشیعه ج 28 ص 175 _ بحار الانوار ج 76 ص 118 ❕لذا در تفسیر نمونه می خوانیم ؛ « هر گاه دو نفر به يكديگر دشنام ناموسى دهند در اينجا حد از دو طرف ساقط مى ‏گردد، ولى هر دو به حكم حاكم شرع تعزير مى‏ شوند. بنا بر اين هيچ‏ ، مسلمانى حق ندارد كه دشنام را پاسخ به مثل بدهد، بلكه تنها مى‏ تواند از طريق قاضى شرع احقاق حق كند و مجازات دشنام دهنده را بخواهد. » 📚تفسیر نمونه ج 14 ص 376 ❕حال معاند به نقل مطرودی استناد کرده است که علی ع خطاب به فردی که دیگری او را سب کرده و مادرش را به زنا نسبت داده بود ، اجازه داده است که او هم از باب مقابله به مثل او را سب کرده و مادرش را به زنا نسبت دهد ، در حالی که ما در بالا خلاف این مطلب را اثبات کردیم و از خود علی ع نیز آوردیم که چنین چیزی را اجازه ندادند ، لذا شیخ طوسی در ذیل روایت مورد استناد معاند می نویسد ؛ « این خبر ضعیف است و مخالف با اخبار صحیحه و ظاهر قرآن است و ضعف آن از این جهت نیز است که می گوید علی ع خصم را امر کرده است که دشمنش را سب و دشنام دهد ، چنان که او چنین کرده است ، در حالی که چنین چیزی جایز نیست ، بلکه آنچه وظیفه علی ع است آن است که یا خصم را حد بزند در صورتی که شرایطش است و یا تعزیر کند اما این که او را امر به سب و دشنام کند ، در هیچ حالتی جایز نیست » 📚تهذیب الاحکام ، ج 10 ص 88 ❕بنابراین ، نقل مذکور ، چون خلاف قرآن و روایات قطعی است ، برای ما قابل قبول نیست ، چنان که امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « روایتی که از ما نقل می شود را تصدیق نکنید مگر زمانی که موافق با کتاب خدا باشد » 📚وسائل الشیعه ج 27 ص 123 ❕« یا راوی می گوید از امام باقر عليه السلام پرسيدم ؛دو خبر يا حديث متعارض از شما نقل مى‏ شود.كدام‏يك را بپذيريم؟ فرمود: آن را كه بين اصحاب تو مشهور است و شاذّ نادر را رها كن » 📚بحار الانوار ج 2 ص 246 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

#اعمال_امامان_عین_سنت_پیامبر_است 🤔#پرسش ❔آيا همه اقوال و اعمال ائمه اهل بيت عين رسول الله ﷺ است ؟ در روايت كافى شيخ كلينى جلد 2 صفحه 87 : امام معصوم به امام معصوم ميگويد اين كار نكن😳 امام جعفر صادق(ع) ميفرمايد در ايام جوانى عبادت خيلى زيادى انجام ميدادم و پدرم امام باقر به من فرمود اين كار را نكن زيرا خدا وقتى بنده اى را دوست بدارد به عبادت كم از او راضى ميشود ⛔️ اگر همه اقوال و اعمال امام جعفر صادق عين پيامبرﷺ است پس چرا امام باقر عليه السلام به او توصيه ميكند اين كار را نكن ؟ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌باید از وهابی شبهه افکن پرسید که قرآن نیز تصریح می کند که تمام فعل و گفتار پیامبر گرامی برخواسته از وحی الهی است ، به خاطر همین می فرماید ؛ « او هرگز از روى هواى نفس سخن نمى ‏گويد _ آنچه آورده چيزى جز وحى نيست كه به او وحى شده است » ( نجم 3 _ 4 ) ❕با این وجود ، خداوند پیامبرش را از عبادت زیاد نهی کرده و می فرماید ؛ « طه - ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه خود را به زحمت بيفكنى - فقط آن را براى يادآورى كسانى كه (از خدا) مى‏ ترسند نازل ساختيم » ( طه 1_3) 👌روايات فراوانى که در منابع اهلسنت ، در شان نزول نخستين آيات فوق آمده كه از مجموع آنها استفاده مى‏ شود ، پيامبر ص بعد از نزول وحى و قرآن، عبادت بسيار مى‏ كرد، مخصوصا ايستاده به عبادت مشغول مى‏ شد آن قدر كه پاهاى او متورم گرديد، گاه براى آنكه بتواند به عبادت خود ادامه دهد، سنگينى خود را بر يك پا قرار مى‏ داد، و گاه بر پاى ديگر، گاه بر پاشنه پا مى‏ ايستاد و گاه بر انگشتان پا ، آيات فوق نازل شد و به پيامبر ص دستور داد كه اينهمه رنج و ناراحتى بر خود تحميل نكند. » 📚الدر المنثور ، سیوطی ، ج 4 _ 288 _ الجامع لاحکام القرآن ، قرطبی ، ج 11 ص 167 _ الکشاف ، زمخشری ، ج 3 ص 49 ❔حال می توانیم به مانند وهابی جاهل اشکال کنیم که اگر همه اقوال و اعمال پیامبر عین وحی است ، پس چرا خداوند به پیامبر می گوید این کار را نکن ❗️ 👌پاسخ روشن است . همین امر و نهی نشان می دهد که پیامبر گرامی تحت تربیت وحی الهی بوده است ، و نهی مذکور تاکیدی بر محتوای آیات سوره نجم است که تمام عملکرد ، پیامبر گرامی ، برخاسته از وحی و تعالیم آسمانی بوده است . ❕در مورد امامان ع هم ، ما معتقدیم که علوم و تربیت آنان ، به وراثت از پيامبر گرامی است به اين معنى كه پيامبر اكرم تمام معارف و شرايع اسلام را به على آموخت ، و اين علم و آگاهى نسل اندر نسل به فرزندان على عليه السلام يعنى امامان معصوم عليهم السلام رسيد. ❕لذا در روايات متعددى با صراحت مى ‏خوانيم كه امامان اهلبيت عليهم السلام مى‏ فرمودند ؛ «آنچه ما نقل مى ‏كنيم همه را مى‏ توانيد از پيامبر نقل كنيد، چرا كه ما همه اينها را به وسيله اجداد خود از پيامبر شنيده‏ ايم!» 📚بحار الانوار ج 2 ص 172 باب 23 ❕يكى از ياران امام صادق عليه السلام از آن حضرت پرسيد: ما گاهى حديثى را از شما مى‏ شنويم، سپس شك مى‏ کنيم كه از شما شنيده بوديم يا از پدرتان؟ فرمود ؛ «آنچه را از من شنيده ‏اى از پدرم روايت كن، و آن‏چه را از من شنيده ‏اى از رسول خدا روايت كن» 📚وسائل الشیعه ج 27 ص 104 ❕در جاى ديگر نيز مى‏ فرمايد ؛ «حديث من حديث پدر من، و حديث پدرم حديث جد من، و حديث جدّ من حديث حسين عليه السلام، و حديث حسين عليه السلام حديث حسن عليه السلام، و حديث حسن عليه السلام حديث اميرمؤمنان عليه السلام، و حديث اميرمؤمنان عليه السلام حديث رسول خدا صلى الله عليه و آله و حديث رسول خدا حديث خداوند متعال است» 📚الکافی ج 1 ص 53 👌امام باقر ع علم و ادبی را که به واسطه پدران معصومش ، از پیامبر گرامی آموخته است ، به امام صادق ع که هنوز امامتش فعلیت نیافته است ، منتقل می کند و این حکم و علم را که به فرزند آموزش می دهد ، حکم و علم پیامبر گرامی می داند . این مساله چه اشکالی دارد ❗️ ❕این جریان به روشنی ثابت می کند که امامان ع آموزه های پیامبر ص را ، به امامان بعدی یاد می دادند و منتقل می کردند ، و تمام عملکرد آنان ، سنت پیامبر است ، چنان که تمام عملکرد پیامبر گرامی ، وحی الهی است و این که خداوند ، پیامبرش را از عبادت زیاد نهی می کند ، منافاتی با وحیانی بودن عملکرد پیامبر ندارد ، بلکه تایید کننده این مساله هم است ، عین این سخن در مورد امر و نهی ای که یک امام به امام پس از خود انجام می داده است ، ثابت است . ❕پیامبر گرامی ، مطابق وحی الهی ، لزوم عبادت و بندگی را دریافته بود ، وحی الهی برایش تکمیل شد که نباید با عبادت زیاد ، خود را از پای بیندازد ، امام صادق ع نیز مطابق سنت پیامبر ، اهمیت عبادت و بندگی را دریافته بود ، سنت پیامبر توسط امام باقر ع برایش تکمیل شد که محبوبیت در نزد خداوند ، جبران کننده عبادت است ، و خداوند اگر کسی را دوست بدارد ، عبادت کم او را نیز قبول می کند . @Rahnamye_Behesht

👌وهابیون در صدد تبرئه ابن تیمیه از اعتقاد به جسم بودن خداوند هستند ، در حالی که این مساله که ابن تیمیه قائل به جسمانیت خداوند بوده است ، روشن و بدیهی است و قابل تردید نیست ، بلکه روایات صحیح اهلسنت ، ثابت کننده این مساله است ، چنان که در ذیل توضیح داده ایم ؛ 🌐https://b2n.ir/585479