❓آیا کوروش همان ذو القرنین است ❗️ 👌جناب رائفی پور که در ابتدا با بحث نمادهای شیطان پرستی خودش را مطرح کرد و به ناگاه متخصص در کلیه مباحث اسلام شناسی شد ❗️❗️❗️ ❕معتقد است که ذو القرنین قرآن همان کوروش است و در شبکه ولی عصر برای اثبات این نظریه تن به مناظره نیز داده است . 👌در ذیل ثابت کرده ایم که این نظریه سست ترین نظریه ها است و کسی که اندک تاملی در آیات و روایات و شواهد تاریخی داشته باشد به روشنی متوجه این مطلب می گردد , در ذیل بخوانید : 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/3366

توضیحی در مورد تقیه امام صادق ع در برابر دو فردی زیدی در انکار امامت 🤔#پرسش ❓امام جعفر صادق و انكار امامت از روی تقیه زیرا امامت در متون قرآن و سنت پیامبرﷺ امری بسیار جزئی و مخفی بوده و مسلمانان از آن اطلاعی نداشتند لذا قابل کتمان بوده 📙 در روايت كافى كلينى ص232 دو شخص از زیدیه بر امام جعفر صادق وارد میشوند و از او در مورد امامت سوال میکنند آیا در میان شما امامی است که اطاعت از او واجب باشد ؟ امام جعفر میفرماید: خیر ... ( وادامه متن روایت که ثابت میشود امام از روی تقیه منکر امامت شد ) ✅ از این روایت نکته مهمی قابل اثبات است و آن هم اینکه : امامت دوازده امام در متون قرآن و سنت پیامبرﷺ وجود نداشته و ائمه میتوانستند آن را کتمان کنند ⁉️ سوال : اگر امامت دوازده امام در قرآن و سنت پیامبرﷺ به طور صریح تبلیغ شده بود، آیا ائمه میتوانستند آن را کتمان کنند ؟ قطعا خیر ❗️❗️ 💠#پاسخ 💠 👌عمل به تقيه و تظاهر بر خلاف حق و حقيقت در شرايطى از نظر عقل و خرد لازم است و شرع مطهر نيز آن را تأييد كرده است. در حقيقت تقيه يكى از تعاليم اسلام است كه بر اساس آن، در مواردى كه جان و عرض و مال يك فرد مسلمان در اثر اظهار عقيده مورد تهديد قرار گيرد، مى تواند عقيده خود را كتمان كند. در اصطلاح شرعى به اين امر «تقيه» گفته مى شود. جواز تقيه، نه تنها مدرك شرعى دارد، بلكه عقل و خرد نيز بر درستى و لزوم آن در شرايط حساس گواهى مى دهد. چه، از يك طرف حفظ جان و مال و آبرو لازم است، و از طرف ديگر عمل بر وفق عقيده يك وظيفه دينى است. ❕امّا در مواردى كه اظهار عقيده جان و مال و آبروى شخص را به خطر مى افكند و اين دو وظيفه عملًا با هم تزاحم و تعارض مى يابند، طبعاً حكم خرد آن است كه انسان وظيفه و تكليف مهمتر را بر ديگرى مقدم بدارد. در حقيقت، تقيه سلاح افراد ضعيف در مقابل اشخاص قدرتمند و بى رحم است، و پيداست كه اگر تهديدى دركار نباشد، انسان نه عقيده خويش را كتمان مى كند و نه بر خلاف اعتقاد خود عمل مى نمايد. 📚راهنمای حقیقت ص ٥٨٢ 👌وهابی مدعی است که در مسائل مهم و مشهور نمی توان تقیه کرد , و تقیه در امور جزیی است که با صراحت تبلیغ نشده است در حالی که قرآن اجازه تقیه در امر حیاتی و مهم توحید را می دهد و روشن است مساله ای مهم تر از توحید در بین مسلمین وجود ندارد که با صراحت تمام تبلیغ شده است . ❕قرآن در مورد عمّار ياسر (و كليه كسانى كه در چنگ كافران گرفتار شده و به‏ رغم ايمان استوار قلبى خويش، براى تخلص از چنگ آنان ظاهراً لفظ كفر را بر زبان جارى مى كنند) چنين مى فرمايد: «مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمانِ». «كسى كه پس از ايمان به خدا كفر ورزد (به سزاى عمل خود مى رسد) مگر كسى كه از روى ناچارى و اجبار اظهار كفر كند، ولى قلبش به ايمان، قرص و محكم باشد». ( نحل ١٠٦ ) ❕در آيه ديگر مى فرمايد: «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْ‏ءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً " «روا نيست مؤمنان كافران را به جاى مؤمنان ولىّ خود گيرند، و هركس چنين كند پيوند خويش را با خداوند گسسته است؛ مگر اينكه خود را (براى ايمنى از شر آنها) در حصن و حفاظِ تظاهر به قبول ولايتشان قرار دهيد. خداوند شما را از مخالفت با خويش برحذر مى دارد و بازگشت همگان به سوى خدا است». ( آل عمران ٢٨ ) 👌مفسران اهلسنت در شرح اين دو آيه، همگى اصل تقيه را اصلى مشروع دانسته اند . 📚تفسير طبرى: ج 3 ص 153؛ تفسير رازى: ج 8 ص 113؛ تفسير نسفى، در حاشيه تفسير خازن: ج 1 ص 271؛ روح المعانى: ج 3 ص 121؛ ❕در روایات اهلسنت هم تصریح شده است که چنان نیست تقیه در امور جزیی و بی ارزش باشد . 👌بخاری از عایشه روایت می کند که پیامبر گرامی به او فرمود : " آیا نمی دانی که قوم تو وقتی کعبه را ساختند آن را از پایه هایی که ابراهیم قرار داده بود کوچک تر گرفته اند ? گفتم چرا شما آن را به حالت اول باز نمی گردانید ? فرمود اگر قوم تو تازه مسلمان بودند , چنین می کردم " " أَ لَمْ تَرَيْ أَنَّ قَوْمَكِ لَمَّا بَنَوْا الْكَعْبَةَ اقْتَصَرُوا عَنْ قَوَاعِدِ إِبْرَاهِيمَ؟ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ. أَ لَا تَرُدُّهَا عَلَى قَوَاعِدِ إِبْرَاهِيمَ، قَالَ: لَوْ لَا حِدْثَانُ قَوْمِكِ بِالْكُفْرِ لَفَعَلْت‏ " 📚صحیح بخاری ج ٢ ص ٥٧٣ 👌می بینیم پیامبر اسلام در امر مهم و حیاتی تقیه می کند که اگر این تقیه نبود ترس آن بود که تازه مسلمانان آن روز کافر شوند ❗️پس چنین نیست که تقیه در امور جزیی و ساده و پیش پا افتاده باشد . 💠ادامه 👇

💠ادامه 👇 ❕ابوهریره نیز در اموری تقیه می کرد که ترس آن را داشت که اگر تقیه را کنار بگذارد , حلقومش بریده شود و کشته شود❗️ 👌بخاری نقل می کند که می گفت : " از پیامبر دو ظرف پر از حدیث حفظ نموده ام که هر آنچه تاکنون روایت کرده ام یکی از آن دو بوده است که اگر بنا بود ظرف دیگر را بگشایم حلقومم بریده می شد " " حَفِظْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ وِعَاءَيْنِ، فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَبَثَثْتُهُ وَ أَمَّا الْآخَرُ فَلَوْ بَثَثْتُهُ قُطِعَ هَذَا الْبُلْعُوم‏ " 📚صحیح بخاری ج ١ ص ٥٦ 👌در روایات ما نیز تصریح شده است که تقیه در تمام امور است , چه امور مهم و اساسی و چه امور جزیی و کم اهمیت تر , چنان که امام باقر علیه السلام فرمود : "التَّقِيَّةُ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ يُضْطَرُّ إِلَيْهِ ابْنُ آدَمَ فَقَدْ أَحَلَّهُ اللَّهُ لَهُ. " " تقیه در هر چیزی است که فرزند آدم مضطر به انجام آن شده باشد که خداوند ارتکاب آن را برایش حلال شمرده است " 📚الکافی ج ٢ ص ٢٢٠ 👌و فرمود : " تقیه در هر امری است که ضرورت در آن ایجاد شده است " "التَّقِيَّةُ فِي كُلِّ ضَرُورَةٍ " 📚المحاسن ج ١ ص ٢٥٩ 👌در روایت مورد استناد وهابی نیز دو تن از زیدیه که عقیده به امامت امام صادق علیه السلام نداشتند در صدد بودند که از امام ع بهانه ای به دست آورند تا ایشان را مورد فشار و اذیت و آزار قرار دهند که امام ع از باب تقیه در برابر آنان وارد شد و پس از آنکه آنان از مجلس خارج شدند , امام ع تصریح کردند که در نفی امامت از خود تقیه کردند . کامل روایت به این صورت است که راوی می گوید : " خدمت حضرت ابا عبد اللَّه عليه السّلام بودم كه دو نفر از زيدي ها وارد شدند آن دو گفتند آيا در ميان شما امام واجب الاطاعه وجود دارد امام عليه السّلام فرمود: نه آن دو گفتند بعضى از اشخاص مورد اعتماد بما گفته‏اند كه شما مدعى اين مقام هستى آنها را نام بردند اينها شخصيتى پرهيزكار و مورد اعتمادند. 👌امام عليه السّلام خشمگين شد و فرمود: من آنها را به چنين چيزى دستور نداده‏ام همين كه خشم را در چهره امام ديدند از آنجا خارج شدند امام عليه السّلام فرمود اين دو را ميشناسى گفتم آرى آنها از بازاريان خودمان هستند و زيدى مذهبند آنها ادعا دارند كه شمشير پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نزد عبد اللَّه بن حسن است. ❕فرمود: دروغ ميگويند خدا آن دو را لعنت كند به خدا قسم آن را عبد اللَّه بن حسن با دو چشم خود نديده و نه با يك چشم و نه پدرش ديده مگر اينكه در نزد على بن الحسين عليه السّلام ديده باشد اگر راست ميگويند چه علامتى در دسته‏ آن شمشير است و چه اثرى روى تيغ آن است. ❕شمشير پيامبر و پرچم ايشان در نزد من است و زره و خود آن جناب نزد من است اگر اين دور است ميگويند چه علامتى در زره پيامبر است در نزد من است پرچم پيامبر بنام مغلبه و الواح موسى و عصاى او است در نزد من و انگشتر سليمان بن داود است. 👌و در نزد من طشتى كه با آن موسى قربانى ميكرد هست و آن اسمى كه پيامبر هر وقت در ميان مسلمانان و مشركين قرار ميداد تير از مشركين بمسلمانان نميرسيد نزد من است و در نزد من است مانند آن صندوقى كه ملائكه آوردند و مسأله سلاح در ميان خانواده ما مانند صندوقى است كه در بنى اسرائيل بود كه در ميان هر خانه آن صندوق بود نبوّت در آن خانواده قرار داشت و همين طور در دست هر كدام از ما سلاح پيامبر باشد امامت در اختيار اوست. " " كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ رَجُلَانِ مِنَ الزَّيْدِيَّةِ فَقَالا لَهُ أَ فِيكُمْ إِمَامٌ مُفْتَرَضٌ طَاعَتُهُ قَالَ فَقَالَ لَا قَالَ فَقَالا لَهُ قَدْ أَخْبَرَنَا عَنْكَ الثِّقَاتُ أَنَّكَ تَقُولُ بِهِ وَ سَمَّوْا قَوْماً وَ قَالُوا هُمْ أَصْحَابُ وَرَعٍ وَ تَشْمِيرٍ وَ هُمْ مِمَّنْ لَا يَكْذِبُ فَغَضِبَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ قَالَ مَا أَمَرْتُهُمْ بِهَذَا فَلَمَّا رَأَيَا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ خَرَجَا فَقَالَ لِي أَ تَعْرِفُ هَذَيْنِ قُلْتُ نَعَمْ هُمَا مِنْ أَهْلِ سُوقِنَا وَ هُمَا مِنَ الزَّيْدِيَّةِ وَ هُمَا يَزْعُمَانِ أَنَّ سَيْفَ رَسُولِ اللَّهِ ص عِنْدَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحَسَنِ فَقَالَ كَذَبَا لَعَنَهُمَا اللَّهُ وَ اللَّهِ مَا رَآهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَسَنِ بِعَيْنَيْهِ وَ لَا بِوَاحِدَةٍ مِنْ عَيْنَيْهِ وَ لَا رَآهُ أَبُوهُ اللَّهُمَّ إِلَّا أَنْ يَكُونَ رَآهُ عِنْدَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع مثَلُ السِّلَاحِ فِينَا كَمَثَلِ التَّابُوتِ.... فِي أَيِّ بَيْتٍ وُجِدَ التَّابُوتُ عَلَى أَبْوَابِهِمْ أُوتُوا النُّبُوَّةَ وَ مَنْ صَارَ إِلَيْهِ السِّلَاحُ مِنَّا أُوتِيَ الْإِمَامَة " 📚الارشاد ج ٢ ص ١٨٧ _ الکافی ج ١ ص ٢٣٢ #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

پاسخی به معاندین پیرامون تقیه کردن امامان شیعه در بیان فتاوی 🤔#پرسش ❓امام باقر : بقاى شيعه در تناقض گوئى است براى اثبات اينكه مذهب شيعه يك مذهب من درآوردى و هردمبيلى است، كافى است به روايات و احاديث و احكام اين مذهب نگاه انداخت. ازينرو يك حديث كه صحت آن نيز تاييد شده است را از معتبرترين كتاب حديث شيعه يعنى كتاب كافى خدمت شما ارائه ميكنم. ▪️ترجمه: زراره مى‌گويد: از امام باقر سؤالى كردم و پاسخى شنيدم، يک تن ديگر آمد و همان سؤال مرا تكرار كرد و پاسخى غير از پاسخ من دريافت كرد و رفت، يك نفر ديگر آمد و باز همان سؤال مرا مطرح كرد و جواب ديگرى شنيد و رفت. من گفتم: اى پسر رسول خدا اين دو تن از پيروان شمايند، از عراق آمده‌اند، تا تكليف خود را بشناسند از چه رو بايد دو پاسخ متفاوت دريافت كنند؟ امام گفت: اى زراره، اين شيوه براى ما و شما بهتر است، چون بقاى ما و بقاى مكتب ما را تضمين مى‌كند. اگر متفق و يك رأى باشيد، مردم از ارتباط ما و شما آگاه مى‌شوند. آن وقت جان ما و شما به خطر مى‌افتد و دير يا زود منقرض مى‌شويم. #منبع: الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد: ١ صفحه: ٦٥ مگر ميشود با تناقض گويى و گيج كردن مردم، آنها را به راه راست هدايت كرد؟ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌تاريخ شيعه نشان از اين حقيقت تلخ دارد كه شيعيان پيوسته از طرف حكومت‏هاى ستمكار در جهان اسلام كه طرفدار مذاهب غير شيعى بوده‏اند تحت فشار بوده و مورد انواع شكنجه‏ها و ظلم و ستم‏ها قرار گرفته‏اند. اين وضعيت در دوران ائمه طاهرين كه حكومت‏هاى اموى و عباسى بر اريكه قدرت سياسى قرار داشتند بسيار شديد و هولناك بود. بديهى است در چنين شرايطى حفظ تشيع كه تبلور اسلام راستين است جز با به‏كارگيرى تقّيه امكان‏پذير نبود. ❕با توجه به اين شرايط مى‏توان به واقع‏نگرى، دورانديشى و روش و منش حكيمانه ائمه اهل‏بيت عليهم السلام پى برد. آنان با به كارگيرى چنين شيوه خير خواهانه و مصلحت انديشانه‏ توانستند حقايق دين را براى مردم بيان كنند، و با تحريف‏هاى معنوى كه افرادى به عمد يا سهو در آيين اسلام انجام مى‏دادند، به گونه‏اى شايسته و استوار مبارزه و مذهب تشيع را حفظ كنند. در حقيقت اگر بناست در اين باره كسى ملامت و نكوهش شود، اين حكومت‏هاى جابر اموى و عباسى، و ديگر حكومت‏هاى ستمكار در دنياى اسلامند كه بايد سرزنش شوند؛ حكومت هايى كه بدترين ظلم‏ها و ستم‏ها را در حقّ شيعه اعمال مى‏كردند. هم‏چنين بايد آن دسته از علماى اهل سنت ملامت شوند كه بر مباح بودن جان و مال و آبروى شيعيان فتوا داده، و حكومت‏ها را بر اعمال شكنجه و قتل و غارت شيعيان ترغيب مى‏كردند. 📚شیعه شناسی , رضوانی , ج ٢ ص ٦٥٣ ❕از آنجا كه حكومت‏هاى ستمگر بنى‏اميه و بنى‏عباس در طول تاريخ، با شيعيان سرستيز داشته و كمر به كشتار آنان بسته بودند، آنان به فرمان قرآن تقيّه نموده و عقايد راستين خويش را كتمان كردند و بدين سان، جان خود و ديگر برادران مسلمان خويش را در آن شرايط دشوار، نجات دادند. 📚به منظور آگاهى بر كشتار بى‏رحمانه شيعيان، توسط پادشاهان بنى‏اميّه و بنى‏عباس، به كتابهاى: «مقاتل الطالبيّين» نگارش ابوالفرج اصفهانى‏ و «شهداء الفضيله»، نگارش علامه امينى‏ و «الشيعه و الحاكمون»، نگارش محمد جواد مغنيه‏ ، مراجعه فرماييد. ❕كارنامه زندگى خلفاى اموى و عباسى سرشار از ظلم و ستم است. در آن روزگار، نه تنها شيعيان به علت اظهار عقيده مطرود و منزوى شدند، بلكه محدثان اهل سنت نيز در دوران مأمون در مسئله «خلق قرآن» غالباً راه تقيه را در پيش گرفته و جز يك نفر همگى پس از صدور بخشنامه مأمون درباره خلق قرآن، بر خلاف عقيده قلبى خويش موافقت نشان دادند، كه داستان آن در تاريخ آمده است. 📚تاريخ طبرى: ج 7 ص 195- 206. ❕به قدری عرصه بر شیعیان تنگ بود که علمای اهلسنت نقل می کنند : " اگر به کسی زندیق و یا کافر می گفتند برای او دوست داشتنی تر بود تا این که به او شیعه علی بگویند " " أن الرجل ليقال له زنديق أو كافر أحب إليه من أن يقال شيعة علي‏ " 📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏11، ص: 44 👌اگر امامان اهل بيت (عليهم السلام) با تأكيد فراوان روى مسأله تقيّه تأكيد نكرده بودند، تا آنجا كه فرمودند: «تِسْعَةُ أعْشَارِ الدِّينِ التَّقِيَّةُ "؛ نه دهم دين تقيه است " ( المحاسن ج ١ ص ٢٥٩ ) , «لا ايمان لمن لا تقيه له " ايمان ندارد كسى كه اهل تقيه نيست». ( قرب الاسناد ص ٣٥ ) و «التقيه من دينى و دين آبائى؛ تقيه از دين من و دين پدران من است». ( الکافی ج ٢ ص ٢١٩ ) ❕ شايد عدد كشتگان شيعه در عصر بنى اميّه و بنى عبّاس به صدها هزار يا ميليون‏ها نفر مى‏رسيد، يعنى دهها برابر كشتارهاى بيرحمانه و وحشيانه‏اى كه داشتند انجام مى‏دادند. آيا كمترين ترديدى در مشروعيّت تقيّه در چنين شرايطى مى‏توان داشت؟ ❗️ 💠ادامه 👇

💠ادامه 👇 👌در روایت مورد استناد معاند نیز امام ع در برابر یک سوال به سه تن , سه پاسخ مختلف می دهد تا دشمنان متوجه ارتباط آنان با ائمه و تشیع آنان نشوند تا به این وسیله جانشان حفظ شود : " اين عمل براى ما خير و موجب بقاء ما مى‏باشد، اگر شما بر يك امر متّفق باشيد دشمنانتان قصد شما را نموده و بقاء شما و ما را مختل مى‏كنند. " 📚علل الشرایع ج ٢ ص ٣٩٥ 👌نمونه این که امامان علیهم السلام به شیعیان از روی تقیه فتوای موافق با عقیده دشمنان می دادند تا جانشان حفظ شود , می توان به داستان علی بن یقطین اشاره کرد که دشمنان درصدد بودند که او را به جرم تشیع بکشند , اما وقتی دیدند که او مطابق با فتوای امام کاظم ع بر اساس فقه آنان عبادتش را انجام می دهد , از کشتن او صرف نظر کردند . ❗️او در دربار عباسيان بوده و به امر امام كاظم علیه السلام ، به رتق و فتق امور كشور و كمك‏هاى پنهانى به شيعيان مشغول بوده ‏است. اين كمك‏ها، از چشم جاسوسان و سخن ‏چينان حسود، پوشيده ‏نماند و آنان را كه از موقعيت و كاردانى و محبوبيت ابن يقطين ناخرسند بودند، به سعايت از او نزد هارون الرشيد كشاند. در همين زمان، او درباره چگونگى وضو و اختلاف در آن، از امام كاظم سؤال‏ مى ‏كند و امام براى حفظ جان و موقعيت او، مطابق با فتواى اهل‏سنّت نظر مى ‏دهد و بدين صورت، جان او را نجات‏ مى‏ دهد . ❕على بن يقطين نامه به موسى بن جعفر عليه السّلام نوشت كه اگر صلاح بدانيد بخط شريف خود تكليف مرا در كيفيت وضوء ساختن مرقوم فرمائيد تا ان شاء اللَّه‏ تعالى بر طبق آن رفتار كنم؟ ❕حضرت در پاسخ نامه ‏اش مرقوم فرمود: آنچه در باره اختلاف در وضو نوشته بودى فهميدم، و آنچه من به تو دستور دهم در اين باره اين است كه (ابتداء) سه بار آب در دهان بگردانى و سه بار آب در بينى كشى، و سه بار روى خود را بشوئى و آب را بلابلاى موهاى صورت برسانى، و دستان خود را از سر انگشتان تا مرفق بشوئى، و همه سر را مسح كنى و رو و توى گوشهايت دست بكشى و پاهاى خود را تا بلندى مفصل سه بار بشوئى، و به جز آنچه نوشتم به كيفيت ديگرى وضو را انجام ندهى، و از اين دستور تخلف نكنى! 👌 چون نامه به على بن يقطين رسيد، از آنچه آن حضرت مرقوم فرموده بود و همه شيعه در باب وضو بر خلاف آن گويند در شگفت شد ولى با خود گفت: مولا و آقاى من داناتر است به آنچه دستور داده و من نيز فرمانبردار اويم، و هم چنان كه حضرت دستور فرموده بود وضوء ميساخت و با همه شيعه بخاطر امتثال دستور آن بزرگوار در اين باره مخالفت ميكرد، تا اينكه پيش هارون از على بن يقطين سعايت و بدگوئى كردند، و به او گفتند: او مردى است به مذهب رافضيان و با تو مخالف است، هارون به برخى از نزديكان خود گفت: در باره على بن يقطين نزد من زياد حرف ميزنند، و او را متهم بمخالفت با ما و ميل بسوى مذهب رافضيان كرده ‏اند، و من در انجام خدمتش نسبت بخود تقصير و كوتاهى نديده ‏ام و بارها او را آزمايش كرده و نشانه از اين تهمتها كه به او زنند در او نديده ‏ام، و ميخواهم به وسيله سر از كار او درآوردم بطورى كه خود او هم نفهمد كه مجبور شود از من پرهيز كرده تقيه نمايد . ❕به او گفتند: اى امير المؤمنين رافضيان در مسأله وضو با سنيان اختلاف دارند و اينان سبك وضو ميگيرند و پاها را نمى ‏شويند، پس چنانچه نفهمد از كيفيت وضو گرفتنش او را آزمايش كن، هارون گفت: آرى اين راهى است كه از اين راه مذهب او آشكار شود، سپس چندى او را بحال خود واگذاشت، آنگاه او را بكارى در خانه خود واداشت تا اينكه هنگام نماز شد، و على‏ بن يقطين معمولا در اطاقى خلوت براى وضو و نماز ميرفت، پس هارون وقت نماز پشت ديوارى ايستاد بطورى كه على بن يقطين را ميديد ولى على بن يقطين او را نميديد، پس آب براى وضو خواست، و سه بار آب در دهان گردانده و سه بار در بينى كشيد، و سه بار روى خود را شسته و لابلاى موهاى صورت را آب رسانده، و از سر انگشتان تا مرفق را سه بار شست و همه سرش را مسح كرد و گوشها را دست كشيد و پاهاى خود را سه بار شست و هارون در تمام اين احوال او را نگاه ميكرد، و چون ديد كه على بن يقطين چنين كرد خود دارى نتوانست و آمد خود را بعلى بن يقطين نشان داده و آواز داد: اى على بن يقطين دروغ گويد هر كس كه بپندارد تو رافضى هستى، و از آن پس وضع او در پيش هارون نيكو شد . ❕ پس از اين جريان بدون سابقه (نامه‏ نگارى از طرف على بن يقطين) نامه از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام به او رسيد كه اى على بن يقطين از اين ساعت به بعد چنانچه خداوند دستور فرموده وضوء بگير، روى خود را براى وجوب يك بار بشوى و بار ديگر براى شاداب شدن بشوى و دستهاى خود را دو بار همچنان از مرفق بشوى، و پيش سر را با روى دو پابا زيادى آب وضو مسح كن، زيرا آنچه بر تو ترسيده ميشد از بين رفت، و السلام.» 📚ارشاد مفید ، ج 2 ص 227 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

👌گوشه ای از پیامهای پر مهر شما عزیزان که قوت قلب ما در جهت ادامه مسیر برای آگاهی سازی و شبهه زدایی و رسواسازی معاندین مکتب حقه تشیع می باشد . شما نیز نظرات خود در مورد کانال را با ما در میان بگذارید .

❕پاسخی به جوابیه وهابی 👇

پاسخی به جوابیه وهابی پیرامون تقیه در اصول و محکمات اسلام 🤔#پرسش ❓تحريف سخنان ما توسط كانال شيعه اين آخوند به عمد يا ناخواسته و ناشیانه سخنان ما را تحريف ، و شروع كرده به پاسخ دادن به چیزی که ما مطرح نکردیم . این آخوند اقدام به اثبات مشروعیت تقیه کرده و مثال حضرت عمار را زده که ایشان برای حفظ جانش تقیه کرده در حالیکه ما مشروعیت تقیه را قبول داریم و انسان میتواند در هنگام خطر بگوید من کافرم . اما بحثی که ما مطرح کردیم بحث امکان کتمان اصول و محکمات دین است آیا کسی میتواند بگوید در دین اسلام، نماز فرض نشده ؟ آیا کسی میتواند بگوید در اسلام حج فرض نشده ؟ قطعاً خیر . فرض کنید شخصی توسط کفار أسیر میشود این شخص میتواند با تقیه بگوید من نماز و حج و دین اسلام را قبول ندارم و انجام نمیدهم . امکانش وجود دارد زیرا این مسئله قلبی است و قابل کتمان . اما نمیتواند با تقیه بگوید نماز و حج در اسلام فرض نشده زیرا این مسئله جزو بدیهیات متون قرآن و سنت است و اگر چنین چیزی بگوید به او میخندند لذا مسئله فرض بودن نماز و حج در اسلام قابل کتمان نیست شما اگر شیعه باشید در مقابل اهل سنت میتوانید تقیه کنید و بگویید اعتقادى به امامت نداريد و اعتقاد خود را كتمان كنيد اما نميتوانيد بگویید امامت در مذهب شیعه نیست چون امامت جزو بدیهیات کتب شیعه است واگر چنین چیزی بگویید به شما میخندن پس تا اینجا ثابت شد تقیه وکتمان در اعتقاد قلبی امری ممکن است و اشکالی ندارد اما سؤال اينجاست كه امام جعفر صادق در پاسخ به سوال زیدیه فرمودن: در اهل بيت امامى واجب الاطاعة وجود ندارد دقت کنید : امام جعفر نفرموده من اعتقادی به امامت ندارم بلکه فرمودن در ما اهل بیت، امامی وجود ندارد این یعنی امامت ائمه در قرآن و سنت پیامبر مطرح نشده لذا قابل کتمان بوده امامت مسئله ای پنهان از مسلمانان بوده و قابل کتمان آيا امام جعفر صادق ميتوانست بگوید در اسلام نماز فرض نشده ؟ قطعا خیر چون نماز به صورت متواتر فرض شده اگر پیامبر نام دوازده امام از اهل بیت را تبلیغ کرده بود آیا این مسئله قابل کتمان بود ؟ قطعا خیر . همانند وجوب نماز و حج که به هیچ عنوان قابل کتمان نیست وامری مشهور است ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌ما در نمایه ذیل پاسخی به وهابی دادیم که مدعی شده بود امام صادق علیه السلام در امر امامت تقیه کرده است : 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/4059 👌حال وهابی در پاسخ ما نکاتی مطرح کرده است که بررسی می کنیم : 1⃣وهابی گفته است که ما اصل تقیه را پذیرفته و به آن اعتقاد داریم . باز همین قدر جای شکرش باقی است که با روشنگری های صورت گرفته او چاره ای جز این نداشته که تقیه را بپذیرد و در این مساله با امام خود ابن تیمیه مخالفت کند چرا که ابن تیمیه تقیه را مصداق کفر و نفاق می داند و شیعه را به سبب اعتقاد به تقیه کافر و منافق می داند و می نویسد : " رافضه ( شیعیان ) شبیه سامری هایند که بدترین قوم یهودند . یکی از کارهای شیعیان تقیه و اظهار خلاف آنچه در باطن است . ... اساس و آغاز رافضه از زندقه و الحاد است , دروغگویی عمدی میان آنها فراوان دیده می شود چنان که خودشان به این موضوع اعتراف کرده و گفته اند تقیه دین ماست . تقیه آن است که شخصی با زبان چیزی بگوید که در قلب خود خلاف آن را اعتقاد دارند . و این همان دروغگویی و نفاق است " " أما الرافضة فأصل بدعتهم عن زندقة وإلحاد وتعمد الكذب كثير فيهم وهم يقرون بذلك حيث يقولون ديننا التقية وهو أن يقول أحدهم بلسانه خلاف ما في قلبه وهذا هو الكذب والنفاق " 📚منهاج السنه ج ١ ص ٣٧ 2⃣ وهابی می گوید اصول و محکمات دین قابل تقیه نیست و مثلا کسی نمی تواند تقیه کند که بگوید نماز و روزه در اسلام واجب نشده است ❗️ 👌او توجه ندارد که ملاک تقیه خوف و ضرر است و هرگاه خوف و ضرر باشد , جای تقیه است چه در اصل وجودی اصول و چه در اعتقاد به آن اصول . ❕مثلا انسان ممکن است در جمعی گرفتار شود که معتقدند امر به معروف و نهی از منکر در اسلام نیست و آیات و روایاتی که از این فریضه سخن به میان آورده همه جعلی و تحریف شده اند و انسان نیز اگر در جمع آنان از ضروری و فرض بودن امر به معروف و نهی از منکر سخن گوید مورد آسیب و ضرر آنان واقع می شود , در این صورت تکلیف چیست ❓ 👌با توجه به آنکه ملاک تقیه خوف و ضرر است و این ملاک در مثال مذکور مصداق پیدا می کند , انسان می تواند منکر ضروری بودن دو فریضه مذکور شود و تقیه کند تا از گزند آنان در امان باشد . 💠ادامه 👇

💠ادامه 👇 ❕این که ملاک تقیه خوف و ضرر است , مورد تصریح دانشمندان اهلسنت نیز واقع شده است . 👌سرخسى در المبسوط مى‏گويد: «التقية: أن يقي نفسه من العقوبة بما يظهره و ان كان يضمر خلافه؛ تقيه آن است كه انسان جانش را با آنچه اظهار مى‏دارد حفظ كند، ولو خلاف آن را در دل خود نگاه مى‏دارد». 📚المبسوط، ج 24، ص 45. ❕ابن‏حجر عسقلانى مى‏گويد: «التقيه: الحذر من اظهار ما فى‏النفس- من معتقد و غيره- للغير؛ تقيه عبارت است از بر حذر كردن از اظهار آنچه در دل است- از اعتقاد و غير آن- براى غير». 📚فتح البارى، ج 12، ص 136. ❕رشيد رضا در تعريف تقيه مى‏گويد: «ما يقال أو يفعل مخالفاً للحقّ لأجل توقّي الضرر؛ تقيه يعنى آنچه گفته مى‏شود يا انجام مى‏گيرد درحالى‏كه مخالف حقّ است به‏جهت حفظ خود از ضرر». 📚تفسير المنار، ج 3، ص 280. 👌در روایت مورد استناد معاند نیز آن دو تن از زیدیه منکر اصل امامت به معنایی که در نزد شیعیان جعفری می باشد , بوده اند و در صدد بودند که از امام صادق علیه السلام اعتراف به عقیده به امامت مصطلح در نزد شیعه بگیرند تا بهانه ای برای گزند رسانی داشته باشند که امام ع در برابر آنان تقیه کرد . 3⃣وهابی مدعی است که نمی توان در بدیهیات قرآن و سنت تقیه کرد و منکر اصل وجودی و فرض بودن آن شد , در حالی که روایاتی در کتبشان است که ثابت می کند صحابه یا برخی از مسلمین در بدیهیات قرآن و سنت که مورد اتفاق همه مسلمانان بوده اند , تقیه می کردند . ❕مثلا تلبیه گفتن در حج از واجبات قطعی و اتفاقی حج است که بخاری یک باب در رابطه با تلبیه در کتاب خود گشوده است : 📚صحیح بخاری ج ٢ ص ١٤٧ 👌اما در زمان معاویه مسلمین از ترس معاویه تقیه می کردند و تلبیه نمی گفتند چون معاویه به خاطر بغض علی ع که تلبیه می گفت , گفتن تلبیه را ممنوع کرده بود , چنان که نسايى در سنن خود از سعيد بن جبير نقل مى‏كند كه گفت: " من در عرفات با ابن عباس بودم كه فرمود: چه شده كه از مردم صداى تلبيه را نمى‏شنوم؟ در جواب او عرض كردم: مردم از معاويه خوف دارند. آن‏گاه ابن عباس از خيمه خود بيرون آمد و شروع به تلبيه گفتن كرد و فرمود: مردم سنّت را به‏جهت بغض با علىّ عليه السلام ترك كرده‏اند. " " عن سعيد بن جبير قال كنت مع ابن عباس بعرفات فقال مالي لا أسمع الناس يلبون قلت يخافون من معاوية فخرج ابن عباس من فسطاطه فقال لبيك اللهم لبيك لبيك فإنهم قد تركوا السنة من بغض على " 📚المجتبی من السنن ج ٥ ص ٢٥٣ 👌حاکم نیشابوری و البانی این روایت را تصحیح کرده اند : 📚المستدرک علی الصحیحین ج ١ ص ٦٣٦ _ صحیح و ضعیف سنن نسائی ج ٧ ص ٧٨ ح ٣٠٠٦ " تحقیق الالبانی : صحیح الاسناد 💠ادامه 👇

💠ادامه 👇 ❕یا مورد دیگر این که خداوند در مورد دو تن از همسران پیامبر می فرماید : " اگر از كار خود توبه كنيد (به نفع شما است) زيرا دلهايتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهيد (كارى از پيش نخواهيد برد) زيرا خداوند ياور او است، و همچنين جبرئيل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنها پشتيبان او هستند. اميد است اگر او شما را طلاق دهد پروردگارش بجاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه‏كار، عابد، هجرت كننده زنانى ثيبه و باكره. " ( احزاب ٤ و ٥ ) 👌بدیهی و مسلم سنت است که مقصود از دو زن مذکور که بر علیه پیامبر دسیسه کردند , عایشه و حفصه بودند , چنان که در ذیل توضیح داده ایم : 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8433 ❕اما خلیفه دوم گویی منکر این قضیه بدیهی بوده است و ابن عباس از ترس خلیفه دوم تقیه می کرد و جرئت نمی کرد که در این موضوع از عمر سوال کند تا اعترافی از او در این رابطه بگیرد , اما پس از یکسال دل را به دریا زد و قضیه را در نزد عمر مطرح کرد , چنان که بخاری نقل می کند که ابن عباس گفت : " يك سال بود كه مى‏خواستم از عمر خطاب راجع به آيه‏اى سؤال كنم، اما از هيبت ( و ترس ) او نتوانستم آن را بپرسم، تا اينكه وقتى به قصد حج از مدينه خارج شد، من نيز با او بودم، هنگام مراجعت در ميان راه از وى پرسيدم: آن دو زنى‏ كه جزء زنان پيغمبر بودند و خداوند مى‏فرمايد بر ضدّ حضرت همدستى كردند، چه كسانى بودند؟ عمر گفت: آنان حفصه و عايشه بودند . به او گفتم به خدا سوگند یکسال است که می خواستم این سوال را از تو بپرسم اما ترس از تو اجازه نمی داد " "مَكَثْتُ سَنَةً أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ عَنْ آيَةٍ فَمَا أَسْتَطِيعُ أَنْ أَسْأَلَهُ هَيْبَةً لَهُ، حَتَّى خَرَجَ حَاجًّا فَخَرَجْتُ مَعَهُ فَلَمَّا رَجَعتُ وَ كُنَّا بِبَعْضِ الطَّرِيقِ عَدَلَ إِلَى الْأَرَاكِ لِحَاجَةٍ لَهُ قَالَ: فَوَقَفْتُ لَهُ حَتَّى فَرَغَ ثُمَّ سِرْتُ مَعَهُ فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ: مَنْ اللَّتَانِ تَظَاهَرَتَا عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ مِنْ أَزْوَاجِهِ؟ فَقَالَ: تِلْكَ حَفْصَةُ وَ عَائِشَةُ. قَالَ فَقُلْتُ: وَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُ‏ لا أريد أَنْ أَسْأَلَك َ عَنْ هَذَا مُنْذُ سَنَةٍ فَمَا أَسْتَطِيعُ هَيْبَةً لَكَ " 📚صحیح بخاری ج ٤ ص ١٣٨٧ دار ابن کثیر ❕یا مورد دیگر تقیه انس بن مالک است در بلند خواندن بسم الله الرحمان الرحیم به خاطر ترس از بنی امیه با این که خودش تصریح می کرد که این عمل سنت پیامبر و ابوبکر و عمر بوده است اما از روی تقیه و ترس از بنی امیه این قضیه را اقرار و تصریح نمی کرد زیرا بنی امیه به خاطر دشمنی با علی ع منکر قضیه جهر به بسم الرحمان الرحیم در نماز بودند ❗️ 👌فخر رازی می نویسد : از انس روایت شده است که پیامبر و ابوبکر و عمر در نماز بسم الله الرحمان الرحیم را با صدای بلند می خواندند از انس در مورد بلند خواندن بسم الله سوال شد اما او پاسخ داد نمی دانم ... این روایت تهمتی دیگر ( از بنی امیه ) را ثابت می کند که علی همیشه بسم الله را بلند می گفت وقتی دولت به بنی امیه رسید بسیار تلاش کردند تا آثار او را از بین ببرند و به همین جهت در جلوگیری از بلند گفتن بسم الله نیز بسیار کوشیدند احتمالا انس نیز از ایشان ترسیده است و به همین جهت در کلام او تناقض رخ داده است " " عن أنس أن رسول الله صلى الله عليه وسلم وأبا بكر وعمر كانوا يجهرون ببسم الله الرحمن الرحيم ... سئل عن الجهر ببسم الله الرحمن الرحيم والأسرار به فقال : لا أدري هذه المسألة فثبت أن الرواية عن أنس في هذه المسألة قد عظم فيها الخبط والاضطراب ، فبقيت متعارضة فوجب الرجوع إلى سائر الدلائل ، وأيضاً ففيها تهمة أخرى ، وهي أن علياً عليه السلام كان يبالغ في الجهر بالتسمية ، فلما وصلت الدولة إلى بني أمية بالغوا في المنع من الجهر ، سعياً في إبطال آثار علي عليه السلام ، فلعل أنساً خاف منهم فلهذا السبب اضطربت أقواله فيه " 📚التفسیر الکبیر ج ١ ص ١٦٩ 👌این که جهر به بسم الله الرحمان الرحیم در نماز بدیهی اسلام بوده است و انس بن مالک از روی تقیه منکر این قضیه شد , از جریانی که در این رابطه از معاویه نقل شده است نیز ثابت می شود آنجایی که نقل می کنند : " يك روز معاويه در دوران حكومتش در نماز جماعت بِسْمِ اللَّهِ را نگفت، بعد از نماز جمعى از مهاجران و انصار فرياد زدند أ سرقت ام نسيت؟:" آيا بِسْمِ اللَّهِ را دزديدى يا فراموش كردى"؟ " 📚مستدرک حاکم ج ١ ص ٢٣٣ #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

ویژه نامه شهادت امام جواد علیه السلام ⬛️کانال پرسمان اعتقادی فرا رسیدن سالروز شهادت امام جواد علیه السلام را تسلیت می گوید. ⚫️امام جواد علیه السلام فرمود: « افراد با ایمان نیازمند به سه چیز هستند؛ توفیق پرودگار و واعظی از درون جان و دل و پذیرشی از اندرز دهندگان » 📚بحار الانوار ج75 ص358 🤔چند پرسش و پاسخ پیرامون امام جواد علیه السلام ؛ 1⃣جایگاه امام #جواد علیه السلام در نزد علمای اهل سنت❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2941 2⃣چگونه ممکن است که امام جواد علیه السلام در سنین کودکی مسوولیت هدایت مردم را بر عهده گیرد و به امامت برسد ❕چنین چیزی قابل #قبول است ❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2942 3⃣سوالی دارم که چند وقت است بدجور درگیرش هستم که چرا امام جواد با دختر مامون ازدواج کرد ❗️مگر مامون قاتل امام رضا و دشمن اهل بیت نبود ❕این رفتارهای #متناقض در زندگی امامان چه معنایی دارد ❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2944 4⃣اخیرا از یکی از علما دیدم که قضیه #شهادت امام جواد را منکر شده بودند و از جعلیات می دانستند ❗️خواستم از صحت این قضیه مطلع شوم ❕❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2945 5⃣این مطلب حقیقت دارد که امام جواد آرزوی آتش زدن #خلیفه دوم را داشت به خاطر مصایبی که به حضرت زهرا رسانده بود❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2946 6⃣شبهه ای را کانال های ضد دین کرده اند که معاذ الله امام جواد فرزند امام رضا نبوده است و امام رضا عقیم بوده است و حتی نزدیکان امام رضا هم می گفتند امام جواد فرزند او نیست زیرا رنگ پوستش با امام رضا فرق می کند ...خواستم در این رابطه توضیح بدید ❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2949 7⃣در مورد حرز امام جواد (ع)توصیه شده بر پوست آهو نوشته شود و به بازو بسته شود برای دفع بلا و غیره موثر هست آیا غیر از این مورد ذکر شده می توان درخودرو یا منزل یک جای قرار داد؟ در مورد سند این حدیث هم توضیح دهید ❗️❗️ 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/1815 8⃣این که در روایتی آمده است که امام جواد علیه السلام می گوید من منکر فضل و برتری ابوبکر و عمر نیستم چگونه با اعتقاد شیعه در مورد آنها جور می آید ❗️❗️ مگر آنان قاتل حضرت زهرا نبودند ❕ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2947 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

آیا زن برای نیکی به پدر و مادر نیازی به اذن شوهر دارد ? 🤔#پرسش ❓در اسلام زن حتی حق ندارد بدون اجازه‌ی شوهرش به عیادت پدر مریض خود برود! ▪️امام صادق: در زمان پيامبر مردى از انصار به جهت انجام كارى به سفر رفت. هنگام خروج با همسرش پيمان بست که از خانه خارج نشود تا او بازگردد. در اين حال پدر همسرش بيمار شد، بنابراين آن زن شخصى را نزد پيامبر فرستاد و گفت: شوهرم بيرون رفته و از من عهد گرفته كه از خانه خارج نشوم. از طرفى پدرم بيمار است. آيا اجازه مى‌دهيد به عيادت پدرم بروم‌؟ پيامبر فرمود: نه در خانه‌ات بنشين و از شوهرت اطاعت كن.پس بيمارى پدرش سخت شد و زن دوباره شخصى را براى اجازه نزد حضرتش فرستاد و گفت: آيا اجازه مى‌دهيد از پدرم عيادت كنم‌؟ فرمود: در خانه‌ات بنشين و از شوهرت اطاعت كن. ناگاه پدر زن از دنيا رفت، او به پيامبر پيام فرستاد كه پدرم فوت نمود آيا اجازه مى‌دهيد بر او نماز بخوانم‌؟ فرمود: «نه در خانه‌ات بنشين و شوهرت را اطاعت كن» پدر زن دفن شد؛ در اين هنگام پيامبر براى آن زن پيام فرستاد: الله تو و پدرت را به جهت اطاعت تو از شوهرت آمرزيد! 📓منبع: الکافي ٫ ج۵ ٫ ص۵۱۳ 🖋حکم حدیث: «و روى محمد بن أبي عمير» في الصحيح 📓منبع: روضه المتقین ٫ ج۸ ٫ ص۳۷۳ ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌در چهار سوره از قرآن مجيد نيكى به والدين بلا فاصله بعد از مساله توحيد قرار گرفته اين همرديف بودن دو مساله بيانگر اين است كه اسلام تا چه حد براى پدر و مادر احترام قائل است. ❕در سوره بقره آيه 83 مى‏خوانيم: لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً و در سوره نساء آيه 36 و اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً. و در سوره انعام آيه 151 مى‏فرمايد: أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً. و در آيات مورد بحث نيز اين دو را قرين با هم ديديم وَ قَضى‏ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً. 👌اهميت اين موضوع تا آن پايه است كه هم قرآن و هم روايات صريحا توصيه مى‏كنند كه حتى اگر پدر و مادر كافر باشند رعايت احترامشان لازم است. ❕در سوره لقمان آيه 15 مى‏خوانيم: وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى‏ أَنْ تُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِي الدُّنْيا مَعْرُوفاً:" اگر آنها به تو اصرار كنند كه مشرك شوى اطاعتشان مكن، ولى در زندگى دنيا به نيكى با آنها معاشرت نما" ❕در تفسیر نمونه می خوانیم : " حق پدر و مادر از مسائلى است كه در قرآن مجيد زياد روى آن تكيه شده و كمتر موضوعى است كه اين قدر مورد تاكيد واقع شده باشد، و در چهار مورد از قرآن، بعد از توحيد قرار گرفته است , از اين تعبيرهاى مكرر استفاده مى‏شود كه ميان اين دو ارتباط و پيوندى است و در حقيقت چنين است چون بزرگترين نعمت، نعمت هستى و حيات است كه در درجه اول از ناحيه خدا است، و در مراحل بعد به پدر و مادر ارتباط دارد، زيرا كه فرزند، بخشى از وجود پدر و مادر است، بنا بر اين ترك حقوق پدر و مادر، هم دوش شرك به- خدا است." 📚تفسير نمونه، ج‏3، ص: 379 👌بنابراین نیکی و رسیدگی به پدر و مادر از موضوعات و تکالیف واجب و اساسی و ضروری اسلام است و ما در ذیل توضیح داده ایم که زن برای خروج از منزل در جهت انجام تکالیف واجبه خود نیازی به اذن و اجازه شوهر ندارد : 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/3080 ❕بالخصوص در روایتی تصریح شده است که زن در جهت نیکی به پدر و مادر و صله رحم نیازی به اذن شوهر ندارد چنان که امام صادق علیه السلام فرمود : " زن در زكات واجب و نيكى با پدر و مادر و رسيدگى خويشان نيازى به اجازه شوهر ندارد " " ... في زكاة أو برّ والديها أو صلة قرابتها. " 📚الکافی ج ٥ ص ٥١٤ 👌روایتی هم که معاند به آن استناد کرد , جنبه کلی و عمومی ندارد بلکه ناظر به یک قضیه شخصی است که شوهر زن به خاطر مصالح و مفاسدی که مد نظرش بود , با همسرش عهد و پیمان بسته بود که از منزل خارج نشود و وقتی زن از پیامبر کسب تکلیف کرد , از آنجایی که پیامبر عالم به آن مفاسد بودند , صلاح دیدند که زن از شوهر در قضیه مذکور اطاعت کند و به دیدن پدرش نرود زیرا آن مفاسد به قدری حائز اهمیت بود که بر دیدار پدر در ساعات پایانی عمرش ترجیح داشت , بنابراین روایت مذکور یک حکم کلی و عام را بیان نمی کند و تنها ناظر به یک جریان و قضیه خاص و شخصی در زندگی یک مرد و زن بوده است : " ورد في عهد الرجل بالمرأة في قضية شخصية ... يمكن حملها على ترتّب مفسدة في مخالفة الزوج و الخروج عن البيت في سفره البعيد و لمّا كان النبي صلى الله عليه و آله عالماً بتلك المفسدة فأمر الزوجة بطاعة الزوج و عدم الخروج من البيت في ذلك المورد. " 📚أحكام الاسرة (دليل تحرير الوسيلة للإمام الخميني قدس سره)، ص: 22 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir