من از این آسمان تیره بارانی نمی‌خواهم برای زندگی عشق فراوانی نمیخواهم سرم با زندگی گرم است، اگر این زندگی باشد اگر این روزهای سرد غمگین زندگی باشد

چرا شرحی به معنای فراموشی نمیبینم؟‌ ‌ تنم محتاج آغوش هست و آغوشی نمیبینم ‌ چرا انقدر دلتنگم؟ چرا انقدر دلگیرم؟ چرا من زنده‌ام بی تو؟ چرا آخر نمیمیرم؟ ‌

چرا؟ شاید دلیل کوچک بی‌منطقی دارم اگرچه عاقلم، همواره عقل عاشقی دارم پس از شبهای تلخ بی کسی صبح سپیدی هست مرا در اوج ناامید بودنها امیدی هست

امیدی هست و می گویم اگر شاید فقط‌ شاید اگر دنیا شود زیر و زِبَر شاید فقط شاید تو هم شاید مرا در یاد میاری به دشواری و از من خاطرات مبهمی داری به دشواری

تو شاید عاشقم هستی و مغروری، نمیگویی تو مغروری که از دلتنگی و دوری نمی گویی تو هم دلتنگی و هم بی قراری در خیالاتم تو من را دوست داری، عاشق این احتمالاتم

نمی گویم که چشمانت فقط دنبال من باشد ولی ای کاش میشد دست هایت مال من باشد پس از دست تو، دست دیگری هرگز نمی گیرم که مردم زنده از عشقند و من با عشق میمیرم

اگرچه من به یادت هستم و همواره می مانم ولیکن تو مرا از یاد خواهی برد، می‌دانم... #سیدتقی‌سیدی

- دلتنگ‌تر از عاشقِ بی‌صبر کجاست؟! #مولانا🌱

منذ أول عناق حدث بیننا أدرکت أني لن أنجوا من احضانك أبداً. زمانی که اولین آغوش بین ما رخ داد، درک کردم که من هیچ‌ وقت از آغوشت رهایی نخواهم داشت. #لاادری #عربیات🌱

گاه دلسوز است، گاهی سخت می‌سوزانَدَم عشق، گاهی مادر است و گاه هم نامادری #حسین‌دهلوی

کاظم بهمنی یه بیت شعر داره که معشوقش رو به روح خودش تشبیه می کنه و می خواد بهش بگه نرو ، میگه: "روح برخاسته از من ته این کوچه بایست، بیش از این دور شوی از بدنم می میرم." حقیقتا خیلی قشنگه.

میانِ ماندن و نماندن فاصله تنها یک حرفِ ساده بود از قولِ من به بارانِ بی‌امان بگو: دل اگر دل باشد آب از آسیابِ علاقه‌اش نمی‌افتد . . #سید‌علی‌صالحی