✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از منظر عقل، آیا «دوستان» بر رفتار و اخلاق انسان تاثیر می گذارند؟
🔸مى گويند: بهترين دليل بر امكان چيزى وقوع آن است؛ در موضوع مورد بحث، مشاهده نمونه هاى عينى كه #معاشرت با #بدان سرچشمه انواع #انحرافات_اخلاقى مى شود و معاشرت با #نيكان در #پاكسازی_روح و جان انسان اثر مى گذارد، بهترين دليل است. اين تشبيه قديمى كه #اخلاق_زشت و بد، همانند بيماری هاى #واگيردار است، كه به سرعت به نزديكان و همنشينان سرايت مى كند، تشبيه صحيح گويايى است؛ مخصوصاً در مواردى كه بر اثر كمى سنّ و سال يا كمى معلومات و يا سستى ايمان و اعتقاد مذهبى، زمينه هاى روحى براى پذيرش #اخلاق_ديگران آماده است. معاشرت اين گونه افراد با #افراد_آلوده سمّ مهلك و كشنده اى است. بسيار ديده شده است كه #سرنوشت_افراد خوب و بد بر اثر #معاشرت ها بكلّى دگرگون شده و #مسير_زندگانى آنها تغيير يافته است؛ و اين امر دلائل مختلفى از نظر روانى دارد:
1⃣از جمله مسائلى كه روانكاوان در مطالعات خود به آن رسيده اند، وجود #روح_محاكات در انسانها است؛ يعنى افراد آگاهانه يا ناآگاه آنچه را در #دوستان و #نزديكان خود مى بينند حكايت مى كنند؛ #افراد_شاد بطور ناآگاه شادى در اطرافيان خود مى پاشند، و «#افسرده_دل افسرده كند انجمنى را». #افراد_مأيوس، دوستان خود را مأيوس و #افراد_بدبين، همنشينان خود را بدبين بار مى آورند، و همين امر سبب مى شود كه دوستان با سرعت در يكديگر تأثير بگذارند.
2⃣مشاهده #بدى و زشتى و #تكرار آن، از #قبح آن مى كاهد و كم كم به صورت يك امر عادى در مى آيد؛ و مى دانيم يكى از عوامل مؤثّر در #ترك_گناه و زشتی ها، احساس قبح آن است.
3⃣تأثير #تلقين در انسانها غير قابل انكار است؛ و #دوستان_بد همنشينان خود را معمولا زير بمباران #تلقينات مى گيرند، و همين امر سبب مى شود كه گاه #بدترين_اعمال در نظر آنان تزيين يابد و #حسّ_تشخيص را بكلّى دگرگون سازد.
4⃣معاشرت با #بدان، #حسّ_بدبينى را در انسان تشديد مى كند و سبب مى شود كه نسبت به همه كس بدبين باشد، و اين #بدبينى يكى از عوامل #سقوط در پرتگاه گناه و #فساد_اخلاق است. روشنى اين موضوع، يعنى سرايت حسن و قبح اخلاقى از دوستان به يكديگر سبب شده كه شعرا و ادبا نيز در اشعار خود هر كدام به نوعى درباره اين مطلب دادِ سخن بدهند.
🔹در يك جا مى خوانيم: «كم نشين با #بدان كه صحبت بد - گر چه پاكى، تو را #پليد كند ؛ آفتاب ار چه روشن است آن را - پاره اى ابر ناپديد كند». در جاى ديگر آمده است: «با #بدان كم نشين كه بد مانى - خو پذير است #نفس_انسانى». اشعار در اين زمينه بسيار فراوان است و اين بحث را با شعر معروفى از سعدى كه با تكرار هرگز كهنه نشده است پايان مى دهيم: «گِلى خوشبوى در حمام روزى - رسيد از دست محبوبى به دستم ؛ بدو گفتم كه مشكى يا عبيرى - كه از بوى دل آويز تو مستم ؛ بگفتا من گِلى ناچيز بودم - و ليكن مدّتى با گُل نشستم ؛ كمال همنشين در من اثر كرد - وگرنه من همان خاكم كه هستم».
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، چ۱ اول، ۱۳۷۷ش، ج ۱،ص ۱۶۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دوست #دوستی #دوستان #معاشرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد