eitaa logo
پژوهشگاه حم
@SMHM212
268 دنبال‌کننده
783 عکس
852 ویدیو
36 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
پژوهشگاه حم
268 دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
پژوهشگاه حم
🇮🇷﷽☫ 💎@SMHM212 انتخاب با قرعه‌کشی! (بخش ۱۰): 🔰ریاست جمهوری در قانون اساسی اصل ۱۱۵ دارای کلیدواژه‌های «رئیس جمهور، رجال، مذهبی، سیاسی، واجدین شرایط و انتخاب»، نیازمند توضیحات دقیقی هستند (که البته تفسیر آن‌ها بر عهده است)، زیرا سؤالاتی را برمی‌انگیزند که بنده ضمن اشاره به برخی از آن‌ها، جواب خود را نیز تقدیم می‌کنم: بیان تمایز و مؤیدین مرحله اول (حائزین ) و همچنین تبیین و بودن این ۶ نفر بر عهده شورای نگهبان است. ولیکن گزینش نهایی شخص اول بر عهده است. ❓س: آیا ؛ به مفهوم «رئیسی برآمده از آراء اکثریت مردم» است؟ یا به مفهوم «ریاست بر کلیه امور مردم»؟ ✅ ج: هر دو ❓س: آیا به مفهوم «فقط از جنس مردان» است؟ یا شامل زنان هم می‌شود؟ ✅ ج: هر دو (شامل زنان هم می‌شود ولیکن در شرایط مساوی، بر اساس آیه «الرجال؛ قوامون علی النسآء» مردان برای ریاست جمهوری، اولویت دارند.) ❓ س: چه ضرورتی دارد که رئیس جمهور از مصادیق «رجال مذهبی» باشد؟ ✅ ج: رئیس جمهور، برگزیده ملت برای پیشبرد امور خطیر «جمهوری اسلامی ایران (نهضت+نظام اسلامی) است و مطلب، ایجاب می‌کند که از رجال مذهبی باشد. ❓س: چه لزومی دارد که رئیس جمهور از مصادیق «رجال سیاسی» باشد؟ ✅ ج: ریاست جمهوری؛ امری عجین و آمیخته با است و باید قرین باشد که فقط یک می‌تواند بر این مدار بچرخد. ..ادامه دارد. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۴/۱ @chelcheraaqHM چلچراغ 🙏
357 مشاهده
پژوهشگاه حم
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 سیاست «ملت به دَرَک» ثمره نظام منهای نهضت 👌جلمبورها موی دماغ جلاّل‌ها! سپردن بلندگوی به (ناکام کلیه انتخابات و صاحب سقوط برای اعزام به سنگر و در آستانه عزل از )، دهن‌کجی به ملت () است و مفهومی بجز این ندارد که مطالبه و اراده ملت به درک! همچنانکه ابقای صدیقی در امامت بعد از خبطی که مرتکب شد، نماد همین سیاست غلط «ملت به درک»! بود. «ملت برود به جهنم»! نتیجه استحاله حاکمیت «نهضت+نظام اسلامی» به حکومت «نهضت+نظام منهای ولایت» و بلکه «نظام منهای نهضت» و لگد زدن به و غلبه وقاحت «رهبری بر رهبر» است. چنین فرایندی، خود نتیجه خلأ وجودی و حاکمیتی «نهادی دانا، دلسوز، دلیر و دین‌دار» با عنوان فرضاً «مجمع صیانت نهضت و نظام» است که بارها بر آن تصریح و تأکید کرده‌ایم و در بازنگری باید لحاظ شود. رسوائی قلع و قمع «مطالبه‌گران عفاف و حجاب» (متحصنین محوطه مجلس شورای اسلامی)، یکی از عوارض سیطره و ننگین «ملت به دَرَک» است که بسی خطرناک‌تر از ماجرای اخیرست. اگرچه امام خامنه‌ای، مسئولیت «صیانت از نظام انقلابی» (از اصول مندرج در بیانیه انقلاب اسلامی) را بر عهده (آن‌هم با تفویض آتش_باختیار اسلامی) نهاده‌اند ولیکن این مسئولیت در «ساختار حکم‌رانی ولایی» هم باید دارای جای‌گاه مؤثری باشد. «انحطاط جمهوری اسلامی ایران»؛ فرجام استحاله‌ای است که نشانه‌های آن، کاملاً بر اهل نظر و آشکار است. ⁉️اهتزاز قالیباف چرا غلط بود؟ مهمتر از کم و کیف سخنرانی قالیباف در مراسم روز قدس دارالولایة، مسئله بالا بردن خود وی از سکوی بود که کاملاً غلط بود زیرا حکایت بر شاخه نشاندن کسی بود که مشغول بن بریدن است. همان حکایت همیشگی تیشه به ریشه زدن! قالیباف امروزه در سپهر سیاست و در حوزه (حامی واقعی )، و نماد پیوند با و صف‌آرایی در مقابل، شناخته می‌شود و لذا انقلابی‌گری او است و بالتبع سپردن جایگاه روز قدس به وی، مفهومی بجز این ندارد که روز قدس هم قرار است پوشالی و سترون گردد. بنابراین دادن تریبون روز قدس به قالیباف، دقیقاً حرکتی بود. ولیکن سخن در این است که عقبه تحمیل چنین بر روز قدس (روز ) کجاست؟ «معترضین به » (در قالب ابلاغ و اجرای و عفاف) به دستور قالیباف (که هنوز گویا خود را فرمانده ناجا هم می‌داند!) اگرچه توسط مشاور وی، با توئیت «پایان تحصن غیرقانونی جلوی مجلس پس از صبر مهربانانه...» و هشتگ «»، ماله‌کشی شد ولیکن این ننگ با این رنگ‌ها پاک نمی‌شود. البته ریشه ظاهری (میدانی) این ماجرای ننگین به سال‌ها قبل برمی‌گردد، به همان تریبونی که بر آن جلوس کرد و واژه را به امت اسماعیلی ایران (نیروهای ارزشی، بسیجی، حزب‌اللهی و ) نسبت داد! (بنده از همان که برگشتم در نقد «جلمبور نامیدن امتی که هاشمی بر صدر نشستن خود را مدیون ایثار آنان بود» مقاله مفصلی نوشتم ولیکن هیچ جریده‌ای حاضر به چاپ آن نشد! و اینک همان خط و ربط در قامت ناموزون قالیباف در تداوم و تکاپوست!) البته قالیباف در این معرکه، صرفاً یک شاخه است و به تعبیری دقیق‌تر یک پاچنار است و تنه اصلی وی، همان عالیجناب است که بنظر بنده حتی کارگردانی «فیلم سینمایی کمدی-تراژیک ریاست‌جمهوری پزشکیان» هم بیش از آنکه به ربطی داشته باشد، زیر سر اوست! (همان چناری که قالیباف و همه آن‌ها که وی را بر سکوی ریاست مجلس نشاندند، از ریزه‌خواران او هستند) چنار مایل است که قالیباف؛ تنها آلترناتیو پزشکیانی باشد که هر لحظه ممکنست به او بگویند اشتباه شده، برو پایین! ولیکن پوزیده را زمانی مرخص خواهند کرد که مطمئن باشند، کسانی فرضاً مثل و ، جایگزین نشوند. جلیلی و ثابتی، تابلوتر از آنست که بشود پذیرفت، پایان یافته است! ⁉️حال این سؤال، روز به روز خود را عیان‌تر به رخ همگان می‌کشد که؛ آیا جلمبورها (و بتعبیر ؛ پابرهنه‌ها) بر جلاّل‌ها (خدایگان قدرت و ثروت در قامت وفاق درندگان+شرمندگان)، غلبه خواهند یافت یا اینکه مقهور آن‌ها گشته و برای همیشه لوله خواهند شد؟! عجالتاً که جلمبورها موی دماغ جلاّل‌ها هستند و پایانی برای آن، قابل تصور نیست: رگ رگست این آب شیرین و آب شور در خلایق می‌رود تا نفخ صور صبغة الله نام آن رنگ لطیف لعنة الله بوی این رنگ کثیف آنچه از دریا به دریا می‌رود از همانجا کامد آنجا می‌رود ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) 🌐 حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۴/۱/۹
464 مشاهده
پژوهشگاه حم
هدایت شده از پژوهشگاه حم
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 سیاست «ملت به دَرَک» ثمره نظام منهای نهضت 👌جلمبورها موی دماغ جلاّل‌ها! سپردن بلندگوی به (ناکام کلیه انتخابات و صاحب سقوط برای اعزام به سنگر و در آستانه عزل از )، دهن‌کجی به ملت () است و مفهومی بجز این ندارد که مطالبه و اراده ملت به درک! همچنانکه ابقای صدیقی در امامت بعد از خبطی که مرتکب شد، نماد همین سیاست غلط «ملت به درک»! بود. «ملت برود به جهنم»! نتیجه استحاله حاکمیت «نهضت+نظام اسلامی» به حکومت «نهضت+نظام منهای ولایت» و بلکه «نظام منهای نهضت» و لگد زدن به و غلبه وقاحت «رهبری بر رهبر» است. چنین فرایندی، خود نتیجه خلأ وجودی و حاکمیتی «نهادی دانا، دلسوز، دلیر و دین‌دار» با عنوان فرضاً «مجمع صیانت نهضت و نظام» است که بارها بر آن تصریح و تأکید کرده‌ایم و در بازنگری باید لحاظ شود. رسوائی قلع و قمع «مطالبه‌گران عفاف و حجاب» (متحصنین محوطه مجلس شورای اسلامی)، یکی از عوارض سیطره و ننگین «ملت به دَرَک» است که بسی خطرناک‌تر از ماجرای اخیرست. اگرچه امام خامنه‌ای، مسئولیت «صیانت از نظام انقلابی» (از اصول مندرج در بیانیه انقلاب اسلامی) را بر عهده (آن‌هم با تفویض آتش_باختیار اسلامی) نهاده‌اند ولیکن این مسئولیت در «ساختار حکم‌رانی ولایی» هم باید دارای جای‌گاه مؤثری باشد. «انحطاط جمهوری اسلامی ایران»؛ فرجام استحاله‌ای است که نشانه‌های آن، کاملاً بر اهل نظر و آشکار است. ⁉️اهتزاز قالیباف چرا غلط بود؟ مهمتر از کم و کیف سخنرانی قالیباف در مراسم روز قدس دارالولایة، مسئله بالا بردن خود وی از سکوی بود که کاملاً غلط بود زیرا حکایت بر شاخه نشاندن کسی بود که مشغول بن بریدن است. همان حکایت همیشگی تیشه به ریشه زدن! قالیباف امروزه در سپهر سیاست و در حوزه (حامی واقعی )، و نماد پیوند با و صف‌آرایی در مقابل، شناخته می‌شود و لذا انقلابی‌گری او است و بالتبع سپردن جایگاه روز قدس به وی، مفهومی بجز این ندارد که روز قدس هم قرار است پوشالی و سترون گردد. بنابراین دادن تریبون روز قدس به قالیباف، دقیقاً حرکتی بود. ولیکن سخن در این است که عقبه تحمیل چنین بر روز قدس (روز ) کجاست؟ «معترضین به » (در قالب ابلاغ و اجرای و عفاف) به دستور قالیباف (که هنوز گویا خود را فرمانده ناجا هم می‌داند!) اگرچه توسط مشاور وی، با توئیت «پایان تحصن غیرقانونی جلوی مجلس پس از صبر مهربانانه...» و هشتگ «»، ماله‌کشی شد ولیکن این ننگ با این رنگ‌ها پاک نمی‌شود. البته ریشه ظاهری (میدانی) این ماجرای ننگین به سال‌ها قبل برمی‌گردد، به همان تریبونی که بر آن جلوس کرد و واژه را به امت اسماعیلی ایران (نیروهای ارزشی، بسیجی، حزب‌اللهی و ) نسبت داد! (بنده از همان که برگشتم در نقد «جلمبور نامیدن امتی که هاشمی بر صدر نشستن خود را مدیون ایثار آنان بود» مقاله مفصلی نوشتم ولیکن هیچ جریده‌ای حاضر به چاپ آن نشد! و اینک همان خط و ربط در قامت ناموزون قالیباف در تداوم و تکاپوست!) البته قالیباف در این معرکه، صرفاً یک شاخه است و به تعبیری دقیق‌تر یک پاچنار است و تنه اصلی وی، همان عالیجناب است که بنظر بنده حتی کارگردانی «فیلم سینمایی کمدی-تراژیک ریاست‌جمهوری پزشکیان» هم بیش از آنکه به ربطی داشته باشد، زیر سر اوست! (همان چناری که قالیباف و همه آن‌ها که وی را بر سکوی ریاست مجلس نشاندند، از ریزه‌خواران او هستند) چنار مایل است که قالیباف؛ تنها آلترناتیو پزشکیانی باشد که هر لحظه ممکنست به او بگویند اشتباه شده، برو پایین! ولیکن پوزیده را زمانی مرخص خواهند کرد که مطمئن باشند، کسانی فرضاً مثل و ، جایگزین نشوند. جلیلی و ثابتی، تابلوتر از آنست که بشود پذیرفت، پایان یافته است! ⁉️حال این سؤال، روز به روز خود را عیان‌تر به رخ همگان می‌کشد که؛ آیا جلمبورها (و بتعبیر ؛ پابرهنه‌ها) بر جلاّل‌ها (خدایگان قدرت و ثروت در قامت وفاق درندگان+شرمندگان)، غلبه خواهند یافت یا اینکه مقهور آن‌ها گشته و برای همیشه لوله خواهند شد؟! عجالتاً که جلمبورها موی دماغ جلاّل‌ها هستند و پایانی برای آن، قابل تصور نیست: رگ رگست این آب شیرین و آب شور در خلایق می‌رود تا نفخ صور صبغة الله نام آن رنگ لطیف لعنة الله بوی این رنگ کثیف آنچه از دریا به دریا می‌رود از همانجا کامد آنجا می‌رود ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) 🌐 حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۴/۱/۹
464 مشاهده