#امام_حسن_مجتبی علیه‌السلام #غزل 🔹ماه خدا🔹 گل‌خنده‌ای که مهر به ماه خدا کند از پای روز، حلقۀ شب را جدا کند بر شانۀ سپیده‌ترین صبح بی‌غروب خورشید، آبشارِ طلایی رها کند میلاد مجتبی‌ست که اعجاز مقدمش با باغ، آن کند که نسیم صبا کند آمد که با فروغ شب‌افروز روی خویش هر سو دری به خانۀ خورشید وا کند شب را به یمن مقدم او صبح کرده است هرکس چو ماه، در دل شب‌ها دعا کند امشب که باغ خاطره‌ات را به یک نسیم غرق شکوفه، لعلِ لب مجتبی کند چون آسمان عاطفه، باران اشک باش! تا گلشنِ ضمیرِ تو را با صفا کند چشم ستاره باش و به دامان شب ببار! تا دردِ سینه‌سوزِ غمت را دوا کند بیگانه با تبسّمی! این فصل را بخند! تا باغ را به خنده لبت آشنا کند گل‌واژۀ نگاهِ تو در روح زردِ باغ جشن بهارگونه‌شدن را به پا کند 📝 #غلامرضا_شکوهی 🌐 shereheyat.ir/node/386 ✅ @ShereHeyat

#امام_حسن_مجتبی علیه‌‌السلام #ترکیب_بند 🔹سحرهای اشتیاق🔹 این خانواده آینه‌های خدایی‌اند در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند خیل ملک مقابلشان سجده می‌کنند این‌ها خدا نی‌اند ولیکن خدایی‌اند هرکس که می‌رسد سر اطعام می‌برند فرقی نمی‌کند که فقیران کجایی‌اند یک «السلام» و یک «و علیک السلام» سبز این‌ها همان مقدمۀ آشنایی‌اند... سوگند می‌خوریم که پروانه زاده‌ایم همسایۀ قدیمی این خانواده‌ایم تو آسمان جودی و ما یا کریم تو پرواز می‌کند دل ما تا حریم تو احساس می‌کنم به تو نزدیک می‌شوم وقتی که می‌وزد سر راهم نسیم تو وقت کرامت است که از راه آمده‌ست آن آشنای کوچه‌نشین قدیم تو... سوگند می‌دهیم خدا را در این سحر بر پینه‌های رحمت دست کریم تو ما را همیشه سائل دست شما کند ما را به زیر پای شما خاک پا کند... ای در هوای پاک نگاهت سلام‌ها نامت نداشت سابقه‌ای بین نام‌ها ای سبزی بهار خدا سیر می‌شوند از عطر سفره‌های حضورت مشام‌ها... در کوچه‌ات کسی به کسی جا نمی‌دهد مکثی نما به شوق چنین ازدحام‌ها سائل شدن کنار نگاه تو واجب است وقتی گدا به چشم تو دارد مقام‌ها تو سفره‌دار شهر خدا، ما گدای تو مثل کبوتریم و اسیر هوای تو آن‌کس که پیش پای شما خم نمی‌شود در خانۀ فرشته هم آدم نمی‌شود آقای من بدون توسل به نام تو حالی برای توبه فراهم نمی‌شود دست مرا بگیر و به سمت خدا ببر چیزی که از بزرگی‌تان کم نمی‌شود آرامش تو باعث طوفان کربلاست بی‌صلح تو قیام مُحَرم نمی‌شود... تا کربلا رسید صدای سکوت تو این قیل و قال‌ها به فدای سکوت تو ای از هزار حاتم طائی کریم‌تر لطف تو از تمام کریمان قدیم‌تر... تو ابتدای نسل طهورای کوثری هرکس حسودتر به تو باشد عقیم‌تر در این مسیر رو به خدایی ندیده‌ایم از رد پای گیوۀ تو مستقیم‌تر در کربلا به آینه‌ات سنگ می‌زنند هرکس شبیه‌تر به تو جرمش عظیم‌تر آقا تو در کلام خلاصه نمی‌شوی در حضرت و امام خلاصه نمی‌شوی 📝 #علی_اکبر_لطیفیان 🌐 shereheyat.ir/node/1442 ✅ @ShereHeyat

#امام_علی علیه‌السلام #امام_حسن_مجتبی علیه‌السلام #قصیده 🔹خطبه🔹 قلم چو کوه دماوند سخت و سنگین‌بار ورق کبوتر آتش گرفته‌ای تب‌دار زمانِ از تو نوشتن ورق کند پرواز زمانِ از تو سرودن قلم شود الوار زبان به مدح تو واکردن آنچنان سخت است که بین جمع کند یل به ضعف خود اقرار تو آنچنان که تویی روبروی آینه باش نه در مقابل این پای تا به سر زنگار کرامت تو به هر بیت، بیت خواهد داد مراست در پی هر یک، هزار استغفار.. روایتی‌ست شریف از کتاب القطره که قطره‌ای‌ست ز دریا و وصف توست بحار که بَر نِشاند تو را جای خویش بر منبر امیر قصر کلام و عمارت گفتار امام خطبه طلب کرد خطبه‌ای از تو ولیِّ راز طلب کرد سِرّی از اسرار تو بر بلندی کوه تواضع و تسلیم شبیه فاطمه در مشی و قول و حلم و وقار کسی ندیده چنین ماهتاب بر منبر کسی ندیده چنین آفتاب در انظار زبان به خطبه گشودی و مرتضی مدهوش شبیه عاشق و معشوق لحظۀ دیدار پس از ثنای الهی و نعت مصطفوی چه گوید آن‌که علی راست تاج ایل و تبار؟ علی‌ست باب الهی علی‌ست حصن حصین علی‌ست پرسش اول علی‌ست آخر کار موالیان علی مؤمن‌اند و گوهر قدر و منکران علی کافرند و بی‌مقدار چنان مدیح علی از زبان پاک حسن نشست بر دل کروبیان عرش‌سوار که مرتضی به تو بر زد صلا: «بِنَفسی اَنت» فدای لفظ تو جان نبی بگیر قرار فدای تو پدر و مادرم که فضل تو را هزار لوح و مُجَلّد نیاورد به شمار ثنای حُسن تو گفتن بهشت شاعرهاست ثنای حُسن تو گفته‌ست حیدر کرار 📝 #هادی_جانفدا 🌐shereheyat.ir/node/5293 ✅ @ShereHeyat

نقّاره می‌زنند... چه شوری به‌پا شده‌ست؟ نقّاره می‌زنند... که حاجت‌روا شده‌ست؟ نقاره می‌زنند... نوای جنون کیست؟ بر سنگ‌فرش صحن حرم خطّ خون کیست؟ آهنگ دیگری‌ست که نقّاره می‌زند خون کبوتری‌ست که فوّاره می‌زند هنگامۀ تقرب حبل‌الورید شد آن‌کس که داشت نذر شهادت شهید شد آمد حرم، رضای رضا را گرفت و رفت در دم برات کرب‌وبلا را گرفت و رفت ای تشنه‌لب شهید! زیارت قبول، مرد! دیدی تو را چگونه شهادت قبول کرد؟ عشاق دوست، غسل زیارت به خون کنند سرمست عطر یار، هوای جنون کنند چاقوی کفر در کف تکفیر برق زد جادوی غرب، شعله به دامان شرق زد گر ابن ملجمی به مرادی رسد چه باک؟ حاشا که اوفتد علم «یا علی» به خاک حاشا که دست تفرقه مسحورمان کند از گرد آفتاب حرم دورمان کند هم‌سنگریم و همدم و همراه و هم‌قسم آری به خون فاطمیون حرم قسم 📝 #محمدمهدی_سیار ✅ @ShereHeyat

🎥 فیلم کامل بیانات رهبر انقلاب در دیدار شاعران و اساتید ادبیات فارسی منتشر شد. ۱۴۰۲/۱/۱۶ 🏷 #دیدار_شاعران و اساتید ادبیات فارسی 💻 Farsi.Khamenei.ir

#امام_حسن_مجتبی علیه‌‌السلام #غزل 🔹كریم‌ترین كریم‌ها🔹 با ذكر یا كریم همه یاكریم‌ها خواندند با تو یا علی و یا عظیم‌ها تا بوده‌ام همیشه فقیر تو بوده‌ام باشد حكایت من و تو از قدیم‌ها باید تمام مردم دنیا گدا شوند وقتی تویی كریم‌ترین كریم‌ها هم سرخوش‌اند از کلماتت فقیه‌ها هم جرعه‌نوش بادهٔ فضلت حكیم‌ها هم زنده‌اند از دم گرمت مسیح‌ها هم در تكلم‌اند به لطفت كلیم‌ها ای حاء و سین و نون شما ریشهٔ حسین ای مقصد خدا ز الف لام میم‌ها... حتی نوادگان حسن هم حسینی‌اند كرب‌و‌بلاست مرقد عبدالعظیم‌ها ما عاشقان قاسم و عبداللَه توایم بر ما نگاه كن پدر این یتیم‌ها من در بقیع حاجت خود را گرفته‌ام آن گوشه کز نگاه تو دارد شمیم‌ها 📝 #حسین_خدایار 🌐 shereheyat.ir/node/1444 ✅ @ShereHeyat

#امام_حسن_مجتبی علیه‌‌السلام #غزل 🔹نیمۀ رمضان🔹 یگانه‌ای و نداری شبیه و مانندی که بی‌بدیل‌ترین جلوۀ خداوندی معطل‌اند هزاران فرشته کاسه به دست عسل بیاوری از آن لبی که می‌خندی تمام عرش خدا در طواف گهواره نگاه خیرۀ زهرا به طفلِ دلبندی به نیمۀ رمضان و میان صوت اذان... رطب رسیده به دستان آرزومندی نمی‌شناخت رسول خدا سر از پایش نمی‌رسید به آن لحظۀ خوشایندی نوشته‌اند تو را از بهشت آوردند نوشته‌اند ز عطری که می‌پراکندی لبان فاطمه خندان و چشم مولا اشک نوشته‌اند تو مولود اشک و لبخندی برای خیل غلامان چه خوب مولایی! برای حیدر و زهرا چه خوب فرزندی! گدا که فرق ندارد تو سفره‌ات پهن است درِ امید به روی کسی نمی‌بندی 📝 #هادی_ملک‌پور 🌐 shereheyat.ir/node/377 ✅ @ShereHeyat

#امام_حسن_مجتبی علیه‌‌السلام #غزل 🔹فریاد سکوت 🔹 یک شهر چشیده همه طعم رطبش را دیدند یتیمان عرب تاب و تبش را از بخشش دستان کریمش چه بگویم خورشید گرفته‌ست از او نان شبش را نان و نمک سفرۀ او چشم‌به‌راه‌اند تا باز کند لحظۀ افطار لبش را آن‌قدر کریمانه کرم کرده که سائل یک عمر نهان داشته دست طلبش را دریای کرم جوهر توصیف ندارد با این قلم گنگ چگونه لقبش را...؟ او مرد قیام است که در اوج سکوتش با صلح نشان داده به عالم غضبش را 📝 #سیدعلی_نقیب ✅ @ShereHeyat

تو مهر تمام و ماه کامل بودی با هرکه دلی داشته همدل بودی آن‌قدر که هرچه داشتی بی‌منت بخشیدی و شرمندۀ سائل بودی 📝 #محمدمهدی_خانمحمدی ✅ @ShereHeyat

#امام_عصر علیه‌السلام #غزل 🔹تکیه بر کعبه بزن🔹 جمعه‌ها طبع من احساس تغزل دارد ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد بی‌تو چندی‌ست که در کار زمین حیرانم مانده‌ام بی‌تو چرا باغچه‌‌ام گل دارد شاید این باغچه دَه قرن به استقبالت فرش گسترده و در دست گلایل دارد یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت یک قدم مانده، زمین شوق تکامل دارد جمکران نقطۀ امید جهان شد که در آن هرچه دل، سمت خدا دست توسل دارد هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد 📝 #سیدحمیدرضا_برقعی 🌐 shereheyat.ir/node/176 ✅ @ShereHeyat

#ماه_رمضان #شعر_تعلیمی #غزل 🔹ماه تسبیح🔹 همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم فرصتی هست که ما را شده توفیق، رفیق نگر این دیدهٔ خودبین به خدا بگشاییم وقت آن است که بر روی خود از روی خلوص دری از رحمت حق را به دعا بگشاییم شسته با خون جگر، گردِ گناه از رخ دل روی آیینه به آیین صفا بگشاییم پای‌بند هوس و غفلت و شهوت تا چند خیز کز پای خود این سلسله را بگشاییم ماه تسبیح بُوَد بلکه به سر پنجهٔ ذکر در بر نفس دگر مشت ریا بگشاییم دیده یادآور داغ است بیا از دل خود عقده با یاد امام و شهدا بگشاییم... 📝 #محمد_موحدیان 🌐shereheyat.ir/node/359 ✅ @ShereHeyat

💠 مرحبا بناصرِنا «نصرت اولیای الهی با شعر» 🔹پیامبران برای برپایی جامعه‌ای دین‌محور، تلاش‌های بسیاری کردند و مشقت‌های فراوانی را متحمل شدند. در این مسیر پرفراز و نشیب، همواره جان‌های زلالی به ایشان می‌پیوستند که با تبلیغ آموزه‌های دینی بین عموم، زبان گویای انبیا می‌شدند و از بذل جان، مال و آبروی خود واهمه‌ای نداشتند. برای تحقق حکومت الهی حضور چنین یاورانی ضروری است و رهبران بدون حمایت این‌گونه افراد، در حیطۀ وسیع، کاری از پیش نمی‌بردند. هرجا اصحاب حق وظیفۀ خود را در قبال «حمایت همه‌جانبه از ولی خدا» به درستی انجام داده‌اند، حق در نهایت به پیروزی رسیده و از طرف دیگر، عدم درک اهمیت این موضوع، اولیای الهی را در طول تاریخ دچار رنج‌های فراوانی کرده است. بدون شک «نصرت ولی» محوری‌ترین مسأله برای تحقق حکومتی معنوی است. 🔸ناصران در حقیقت حلقۀ اتصال مردم به رهبر جامعه هستند که هرچه این حلقه‌ها بیشتر باشد، زنجیرۀ بیشتری از مردم را می‌تواند به اندیشۀ ولی خدا متصل کند و این کثرت نفرات، از معیارهای اساسی تثبیت حکومت دینی است. در دوران نبیّ مکرّم اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تعداد این حلقه‌های میانی در حدّی بود که با تبلیغ شریعت احمدی و تحمل انواع شکنجه‌ها توانستند جمع کثیری از مردم را به سمت آیین محمّدی سوق دهند، تا جایی که گسترش زنجیرۀ هم‌فکران پیامبر اکرم(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در نهایت به تشکیل حکومت اسلامی انجامید. خلاف این را در دوران امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) مشاهده می‌کنیم که حمایت تنها چند نفر مانند مقداد، ابوذر، سلمان و عمار، نتوانست حضرت را در بازپس‌گیری حقّ غصب شدۀ خود به نتیجه برساند، چرا که جوّ عمومی یا در مخالفت با حضرت بود یا در سکوت به سر می‌برد و با حمایت این تعداد کم ممکن نبود فضا را به نفع حضرت تغییر داد. برای رساندن جامعه به یک خرد جمعی در حمایت از ولی خدا، نیاز است تا «نصرت جمعی» شکل گیرد و با نصرت فردی و حمایت تعدادی محدود، نمی‌توان کاری از پیش برد. 🔹شعر یکی از بهترین ابزارها برای تحقق این امر است و شاعران یکی از تأثیرگذار‌ترین طیف‌ها، برای این فرهنگ‌سازی عمومی هستند. قدرت تلفیق منطق و احساس و ارائه مفاهیم دینی در قالبی جذاب، موهبتی است که خداوند متعال به شاعران مذهبی ارزانی داشته است تا بتوانند نبض جامعه را در دست گرفته و افکار مردم را سمت و سو بخشند. مردمی که نوع جبهه‌گیری‌شان مخصوصا در مواقع حساس، نقشی تعیین کننده دارد و اشتباهشان اثرات جبران‌ناپذیری را بر جا می‌گذارد. زدودن غبار جهل از فضای عمومی را باید یکی از والاترین جنبه‌های نصرت دانست که شاعران سهم عظیمی در این امر حیاتی دارند. شعری که در تقابل با دشمن نقش شمشیر یا سپر را ایفا کند، یکی از نمونه‌های آشکار یاری ولی است. 🔸نه فقط شعر، بلکه هر عملی که مواضع دشمن را هدف گرفته باشد یاری ولی امر است و عملی که در این راستا حرکت نکند، داخل این دایره قرار نمی‌گیرد؛ هرچند به خودی خود ثواب بسیاری داشته باشد. می‌توان ادعا کرد حتی اعمالی مانند نماز و روزه، به نوعی مقدمات و اسباب ایجاد روحیه نصرت هستند و درجۀ ایمان افراد را بر اساس میزان حرکت در مسیر نصرت می‌سنجند. امام مجتبی(علیه‌السلام) مراتب بهشت را بر همین اساس به سه جایگاه تقسیم ‌کرده‌اند: «مَن أَحَبَّنَا بِقلبِهِ وَ نَصَرَنَا بِيَدِهِ وَ لِسانِهِ فَهُوَ مَعَنَا فِي الْغُرفَةِ الَّتي نَحنُ فِيهَا وَ مَن أَحَبَّنَا بِقَلبِهِ وَ نَصَرَنَا بِلِسانِهِ فَهُوَ دُونَ ذَلِكَ بِدَرَجَةٍ وَ مَن أَحَبَّنَا بِقَلبِهِ وَ كَفَّ بِيَدِهِ وَ لِسانِهِ‌ فَهُوَ فِي الْجَنَّةِ؛ هر کس ما را با قلبش دوست بدارد و در عمل و با زبان یاری کند، او در غرفه‌های بهشتی که ما در آن ساکنیم با ما خواهد بود و هر کس ما را با قلبش دوست بدارد و فقط با زبان یاری کند پس او در بهشت یک درجه پایین‌تر از مقام ما جای دارد و هر کس ما را با قلب دوست بدارد اما با زبان و در عمل کاری نکند، پس او در بهشت خواهد بود.» (امالی مفید؛ ص۳۳، ح۸) 🔹در باب اَبزار اِبراز نصرت، می‌بینیم که یاری کردن به واسطۀ شعر به حدّی اهمیت دارد که امام رضا(علیه‌السلام) والاترین مرتبۀ حمایت از ولی خدا را برای دعبل خُزاعی قائل شده‌اند و به او فرموده‌اند: «مَرحَباً بِکَ یَا دِعبِلُ مَرحَباً بِناصِرِنا بِیَدِهِ وَ لِسَانِهِ؛ آفرین بر تو ای دعبل! آفرین به کسی که -نه تنها ما را قلبا دوست دارد بلکه- با زبان و در عمل به نصرت و یاری ما آمده است.» (بحار الانوار؛ ج۴۵، ح۱۵، ص۲۵۷) ...