eitaa logo
شعر هیأت
9.7هزار دنبال‌کننده
978 عکس
165 ویدیو
13 فایل
🔹انتخاب شعر خوب، استوار و سالم، تأثیرگذار و روشن‌گرانه همواره دغدغه ذاکران و مرثیه‌خوانان اهل معرفت و شناخت بوده است. 🔹کانال «شعر هیأت» قدمی کوچک در راستای تحقق این رسالت بزرگ است.
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه‌السلام 🔹طبیب را ببرید🔹 به نسخه نیست نیازی طبیب را ببرید برای مرگ علی دست بر دعا ببرید نیاز نیست مداوا کنید زخم مرا بر آن مریض خرابه‌نشین دوا ببرید اگر بناست تسلی دهید بر دل من برای قاتل سنگین دلم غذا ببرید دلم برای یتیمان کوفه تنگ شده کمک کنید مرا در خرابه‌ها ببرید جنازۀ من مظلوم را چو مادرتان شبانه، مخفی و آرام و بی‌صدا ببرید سلام گرم مرا در خرابه‌ها دل شب بر آن یتیم که خوابیده بی‌غذا ببرید به ملک خویش ز بیگانگان غریب‌ترم مرا به دیدن یاران آشنا ببرید سلام من به شما ای فرشتگان خدا به نزد فاطمه با خود مرا شما ببرید 📝 🌐 shereheyat.ir/node/417@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹اشک یتیم🔹 کنار من، صدف دیده پر گهر نکنید به پیش چشم یتیمان، پدر پدر نکنید توان دیدن اشک یتیم در من نیست نثار خرمن جان علی، شرر نکنید اگرچه قاتل من سخت کرده بی‌مهری به چشم خشم، به مهمان من نظر نکنید اگرچه بال و پر کودکان کوفه شکست شما چو مرغ، سر خود به زیر پر نکنید از آن خرابه که شب‌ها گذر گه من بود بدون سفرۀ خرما و نان گذر نکنید به پیرمرد جذامی سلام من ببرید ولی ز مرگ من او را شما خبر نکنید 📝 🌐 shereheyat.ir/node/422@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹جراحت دل🔹 اگرچه زخم به فرقش سه روز منزل داشت علی جراحت سر را همیشه در دل داشت نه پنج سال خلافت، که پیش از آن هم نیز دلی به سینه چنان مرغ نیم بسمل داشت دمی که آینهٔ آب چاه را می‌دید هزار حنجره فریاد در مقابل داشت همیشه دست کریمش ز دیده پنهان بود چو بوته‌ای که در آغوش خاک حاصل داشت به نخل عاطفه‌اش دست هیچ کس نرسید به ذره چون دل خورشید، مِهر کامل داشت اگر شبانه به اطعام سائلان می‌رفت -به جان فاطمه- شرم از نگاه سائل داشت پس از شهادت زهرا، علی ز عمق وجود همیشه در دل خود انتظار قاتل داشت 📝 🌐 shereheyat.ir/node/415@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹درنگ🔹 ای سجود با شكوه، و ای نماز بی‌نظیر ای ركوع سربلند، و ای قیام سربه زیر درهجوم بغض‌ها، ای صبور استوار در میان تیرها، ای شكست‌ناپذیر شرع را تو رهنما، عقل را تو رهگشا عشق را تو سر پناه، مرگ را تو دستگیر فرش آستانه‌ات، بوریایی از كرم تخت پادشاهی‌ات، دست‌بافی از حصیر كیست این یگانه مرد، این غریب شب نورد این كه آشنای اوست، هم صغیر و هم كبیر كاش قدر سال بود، آن شب سیاه و تلخ آسمان تو غافلی، زان طلوع ناگزیر... دست بی‌وضو مزن، بر ستیغ آفتاب آی تیغ بی‌حیا! شرم كن وضو بگیر لختی ای پدر درنگ، پشت در نشسته‌اند رشته‌های سرد اشک، كاسه‌های گرم شیر 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1449@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹أین عمار🔹 مَردمِ كوچه‌های خواب‌آلود، چشم بیدار را نفهمیدند مرد شب‌گریه‌های نخلستان، مرد پیكار را نفهمیدند وصله‌های لباس و پاپوشش، و یتیمان مست آغوشش راز آن كیسه‌های بر دوشش، در شب تار را نفهمیدند مردمِ دل‌بریده از بعثت كه فقط فكر آب و نان بودند مثل اشراف عهد دقیانوس، قصهٔ غار را نفهمیدند با تبر باغ را درو كردند، حالی از باغبان نپرسیدند خم به ابرویشان نیاوردند، در و دیوار را نفهمیدند نیمه‌شب بود و سایه‌ها آرام، كوچه را خیس اشک می‌كردند گفت مولا كه زود برگردیم، تا غم یار را نفهمیدند لات‌هایی كه عبدود بودند، ابتدا با هبل بلی گفتند بعد از آن هم كه یاعلی گفتند، «أین عمّار» را نفهمیدند آخر قصه‌اش بهاری بود، سورهٔ انفطار جاری بود عالمان قرائت و تفسیر، شوق دیدار را نفهمیدند كودكانی كه باخبر بودند، از همه روزه‌دارتر بودند بس كه لب‌تشنه سحر بودند، وقت افطار را نفهمیدند 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1460@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹بعلیٍّ بِعلی🔹 کو شب قدر که قرآن به سر از تنگ‌دلی هی بگویم بِعلیٍّ بِعلیٍّ بِعلی مطلعُ الفجر شب قدر، سلام تو خوش است اُدخلوها بسلامٍ ابدیٍ ازلی اولین پرسش میثاق ازل را تو بپرس تا الستانه و مستانه بگوییم بلی همه قدقامتیان را به تماشا بنشان تا مؤذن بدهد مژدۀ خیر العملی ای خوشا امشب و بیداری و الغوث الغوث خوش‌ترش خواب تو را دیدن و بیدار دلی ای دریغا که شب قدر، علی را کشتند قدرنشناس‌ترین امت لات و هبلی کسی آن سوی حسینیّه نشسته‌ست هنوز همه رفتند، شب قدر تمام است؛ ولی، باز قرآن به سرش دارد و هی می‌گوید بحسین بن علیٍ بحسین بن علی 📝 🌐 shereheyat.ir/node/411@ShereHeyat
زنهار! که غمگسار غمدیده شوید در زمرۀ اصحاب کَرم دیده شوید در هر قدمی خصم ستمگر باشید در هر نفسی یار ستمدیده شوید #محمدجواد_غفورزاده ✅ @ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹شهید محراب🔹 برخاست، که عزم و استواری این است بنشست، که صبر و بردباری این است ذکر لب او «فُزتُ و رَبِّ الکعبه» است در حال سجود، رستگاری این است در چشم من آیینه علی، آب علی‌ست مهتاب علی، مهر جهان‌تاب علی‌ست خون سر او، کنار سجّاده نوشت «مظلوم‌ترین شهیدِ محراب علی‌ست» دریا بود و گهر به ساحل می‌داد انگشتری خویش به سائل می‌داد از کیسهٔ نان خشک می‌کرد افطار از کاسهٔ شیر خود به قاتل می‌داد گفتند: که پیش از عدم آمد به وجود آن صدرنشین مسند غیب و شهود یک روز طلوع کرد از کعبهٔ عشق یک روز غروب کرد در حال سجود 📝 🌐 shereheyat.ir/node/425@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹مهربانی🔹 ای دلت دریاترین دریا، کلامت عین رود مهربانی، اندکی از شرح چشمان تو بود روز، طوفان از دلت درس صلابت می‌گرفت شب نگاهت در لطافت، شعر باران می‌سرود روشنای چشم تو شرح مفاتیح‌الجنان دفتر پیشانی‌ات تفسیر اسرار الشّهود از یتیمان غریب کوفه می‌پرسم هنوز قصۀ صبر و صلابت را که خیبر می‌گشود می‌سپارندم به باران، می‌سپارندم به رود می‌سپارندم به اقیانوس و می‌آیم فرود زیر بار آسمان هم شانه‌هایت خم نشد بارها دیدم زمین هم شانه‌ات را می‌ستود کاش این شب‌ها که دل‌ها بوی صفّین می‌دهند یک نفر زنگار را از ذوالفقارت می‌زدود 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2579@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹عدل علوی🔹 نه قصّۀ شام و نمک و نان جوینش نه غصۀ چاه و شب و آوای حزینش بیش از همه کرده‌ست مرا شیفتۀ خود شور قطراتِ عرق روی جَبینش با جذبۀ «عدل علوی» معجزه می‌کرد این شد که در آمد دل ما نیز به دینش در بستر خورشید اگر خفته عجب نیست کآموخته عزت ز پسر عمّ امینش عشقش وسط خوف و رجا مانده رجزخوان تا عالم و آدم نکند شک به یقینش دردا و دریغا که از این بیشه سفر کرد شیری که نشستند شغالان به کمینش آغوش علی خانۀ امنی‌ست پس از مرگ داخل شوم ای کاش در آن حصن حصینش یارب برسانم به نجف، دغدغه دارم کم بوسه زدم نوبت قبلی به زمینش! 📝 🌐 shereheyat.ir/node/436@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹مهمان علی🔹 حلقه‌های چاه را گریانده چشمان علی آب مدیون دو حلقه چشم گریان علی نخل‌ها تنها برای اوست بار آورده‌اند جز نمک اما ندیده سال‌ها نان علی هرکه او را می‌شناسد با غریبان آشناست هر غریبی را که دیدم، بوده مهمان علی آسمان، خاک کفِ پای یتیمان می‌شود تا یتیمی می‌گذارد سر به دامان علی چاه می‌کَند و به دنبال خدای خویش بود پینه‌ها شرحی است بر دستان برهان علی درد می‌خواهد که راضی باشد از او خالقش نیست دردی که بسنجد حد ایمان علی «یا علی گفتیم و عشق آغاز شد» با نام او نام او عشق است و آغاز است پایان «علی» 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2631@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹دیر شد...🔹 دیر شد امشب برایم نان نیاوردی علی! کاسه کاسه شیر را پنهان نیاوردی علی! چاه می‌گوید که دریا می‌شدم هر نیمه‌شب اشک‌هایت کو؟ چرا طوفان نیاوردی علی! نخل‌های کوفه را، محراب را، سجّاده را خاک‌های قبله را باران نیاوردی علی! می‌رسی از راه، امشب سفره‌ات پهن است، آه مثل هر شب با خودت مهمان نیاوردی علی! نان و ظرف شیر را هرگز نمی‌خواهم، بگو: پس چرا امشب برایم جان نیاوردی علی! 📝 🌐 shereheyat.ir/node/437@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹توکلت علی الله🔹 روی زمین نگذاشتی شب‌ها سر راحت وقتی که دیدی مستمندی را سر راهت در جمع مردم با تبسم می‌نشستی آه اما نگفتی با کسی جز چاه از آهت در بین نخلستان عرق می‌ریختی هر روز تا شب کمی خرما و نان باشد به همراهت رؤیای زیبایی برای هر یتیمی بود بین خرابه نیمه‌شب‌ها چهرۀ ماهت محراب کوفه شاهد راز و نیازت بود مولای یا مولای نجوای سحرگاهت هر چند طوفانی میان سینه‌ات جاری‌ست آرامشی دارد توکلت علی اللّهت شهری کمیلت می‌شود با هر فرازی از یا نور و یا قدوس‌های گاه و بی‌گاهت امروز هم دنیا به مردی چون تو محتاج است... 📝 🌐 shereheyat.ir/node/404@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹همای رحمت🔹 علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایهٔ هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمهٔ بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را برو ای گدای مسکین در خانهٔ علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را به‌جز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا به‌جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان چو علی که می‌تواند که به‌سر برد وفا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را به دو چشم خون‌فشانم هله ای نسیم رحمت که ز کوی او غباری به من آر توتیا را به امید آن که شاید برسد به خاک پایت چه پیام‌ها سپردم همه سوز دل صبا را چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را چه زنم چو نای هردم، ز نوای شوق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را «همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را» ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا 📝 🌐 shereheyat.ir/node/423@ShereHeyat
علیه‌السلام علیهاالسلام 🔹سرمایۀ محبت🔹 اشکی بوَد مرا که به دنیا نمی‌دهم این است گوهری که به دریا نمی‌دهم گر لحظه‌ای وصال حبیبم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی‌دهم عمری بوَد که گوشه‌نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی‌دهم در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است این سینه را به سینۀ سَینا نمی‌دهم تا زنده‌ام ز درگه او پا نمی‌کشم دامان او ز دست تمنا نمی‌دهم سرمایۀ محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست این نقد را به نسیۀ فردا نمی‌دهم در سایۀ رضایم و همسایۀ رضا این سایه را به سایۀ طوبی نمی‌دهم 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1191@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹ولای علی🔹 خدا مرا ز ولای علی جدا نکند من و خیال جدایی از او؟ خدا نکند به آنچه در حق من می‌کند خوشم اما خدا کند که دلم را ز خود جدا نکند کسی که جانب بیگانه را نگه دارد نمی‌شود که نگاهی به آشنا نکند به خانه‌زادی او کعبه می‌کند اقرار دلِ شکسته علی را چرا صدا نکند؟ کسی ز کار دلی عقده وا نخواهد کرد اگر اشاره به دست گره‌گشا نکند سزد به حضرت او منصب یداللّهی که غیر او گره از کار خلق وا نکند... خدا کند که قَدَر اَندر این لیالی قَدْر مرا به هجر تو این قَدْر مبتلا نکند چه لذتی‌ست ندانم به زخم شمشیرت که کشتۀ تو دمی فکر خون‌بها نکند 📝 🌐 shereheyat.ir/node/398@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹یدالله فوق ایدیهم🔹 میان کوفه قدم می‌زند دل‌آگاهی دوباره آه نه همدردی و نه همراهی شبانه می‌گذرد از میان نخلستان چنان که از دل انبوه ابرها ماهی! چگونه می‌شود آیا که هرشب این بشکوه دهان شکوه نهد بر دهانۀ چاهی؟ همان بزرگ که جز در عزای آینه‌اش کسی ندید که از دل بر آورد آهی مجاهدی که در سخت خیبر از جا کند دلاورانه به آسانی پر کاهی! شکافت لشکر کفر از هم آنچنان که خدا سپاه ابرهه را در مجال کوتاهی ببین به دوست چه میزان کرم روا دارد ندارد او که از اکرام قاتل اکراهی... تویی گواه یدالله فوق ایدیهم که نیست غیر تو مولای من! یداللهی به ذوالفقار تو سوگند تا ابد نرسد به آستان رفیع تو هیچ درگاهی به غیرملک تو رسم است در کدام اقلیم که نان سفرۀ درویش را دهد شاهی عجب بهانۀ نابی شد این غزل که به شوق شبی کنم سپری با تو تا سحرگاهی 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2576@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹بهشت چیست؟🔹 مگر چه کیسه‌ای از نور داشت بر دوشش؟ که وقت دیدن او ماه بود مدهوشش نیافتند یتیمان هنوز هم، وطنی یتیم‌خانه‌تر از سرزمین آغوشش هزار نکتۀ باریک‌تر ز مو پیداست میان هر نخی از وصله‌های تن‌پوشش امیر زهد و قناعت به گوش این دنیا چقدر خطبه که خواند و نرفت در گوشش زمانه می‌برد او را ز خاطرش؟ آری! زمانه‌ای که خدا می‌شود فراموشش تمام هستی‌ات ای دل، محبت مولاست بهشت چیست؟ چنین کودکانه مفروشش! 📝 🌐 shereheyat.ir/node/3750@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹یک کوچه غیرت🔹 یک کوچه غیرت ای قلندر تا علی مانده‌ست شمشیر بردارد هر آن‌کس با علی مانده‌ست دیشب تمام کوچه‌های کوفه را گشتم تنها علی، تنها علی، تنها علی مانده‌ست ای ماهتاب آهسته‌تر اینجا قدم بگذار! در جزر و مد چاه، یک دریا علی مانده‌ست از خیل مردانی که می‌گفتند می‌مانیم انگار تنها ابن‌ملجم با علی مانده‌ست ای مرد! بر تیغت مبادا خاک بنشیند برخیز! تا برخاستن یک «یاعلی» مانده‌ست 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2857@ShereHeyat
🔹جلوۀ جان🔹 رمضان سایۀ مهر از سرِ ما می‌گیرد بال رأفت که فروداشت، فرا می‌گیرد چون نگیرد دلم از رفتن ماه شبِ قدر؟ که خدا سایۀ مهر از سرِ ما می‌گیرد... نعمتی بود خداداده که کفران کردیم لاجرم نعمت خود داده، خدا می‌گیرد... لذت ذوق و صفای شب قدرش ندهند روزه آن کاو نه به ذوق و به صفا می‌گیرد رمضان جلوۀ جان می‌دهد و صیقل روح وه کز او آینۀ دل چه جلا می‌گیرد... رمضان دار شفایی‌ست که هر جان و دلی داروی دردی از این دار شفا می‌گیرد وآن که با جملۀ اعضا و جوارح، به جهاد روزه با سنگ تمام و به سزا می‌گیرد در شب قدر اگر دست دهد دامن دوست دادخواه دو جهان دست دعا می‌گیرد عرش رحمان به ندایی خفی آن شب خواناست وآن سراغی‌ست که از اهل وفا می‌گیرد روزه با فطره امان است و برات شب قدر هرکه شد در دو جهان، کام‌روا می‌گیرد حقّ مظلوم ادا گر نکنی خود به وفا مطمئن باش که ظالم به جفا می‌گیرد غفلت از ساعت موعود خطایی‌ست عظیم آسمان بندۀ غافل به خطا می‌گیرد هر که حلوای ارادت به دهانش مزه کرد از خدا خلعت تسلیم و رضا می‌گیرد شاعران را صله از دست امیر است و وزیر «شهریار» این صله از دست خدا می‌گیرد 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1469@ShereHeyat
🔹نماز استقامت🔹 بخوان از چهرۀ طفلانم اینک مشق غربت را بخوان در گوش خاموشان عالم این مصیبت را فلسطینم، صدای رنج انسانم، مرا بشنو که شعر داغ من تا آسمان برده بلاغت را فلسطینم که صبحاصبح با نعش عزیزانم به دوش خستۀ خود میکشانم بار حیرت را کماکان قصۀ من مانده در پستوی خاموشی مبادا از جهان یک شب بگیرد، خواب راحت را بگو شیپورهای شایعه خاموش بنشینند و بشنو از دل آوار، آواز حقیقت را مرا با قامت خونین یارانم، تماشا کن ببینی تا مگر حیرانی صبح قیامت را برای کودکان، لالایی از جنس رجز خواندم که در گهواره فهمیدند معنای شهادت را فلسطینم، سلاحی دارم از آه و نمی‌ترسم نثار جان دشمن میکنم طوفان وحشت را فلسطینم، غم آخرزمانم، قبلۀ اول که زیر تیغ میخوانم نماز استقامت را 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1165@ShereHeyat
🔹نسیم وحدت🔹 بگو به باد بپوشد لباس نامه‌بران را به گوش قدس رساند سلام همسفران را بگوید این همه، آماده‌اند تا چو شهیدان کنند سوی تو هموار، راه رهگذران را به جوش آمده امروز، خون هرچه مسلمان فرا گرفته طنین اذان، کران به کران را نسیم وحدت و بیداری از اشارت قرآن فرارسیده و هشیار کرده بی‌خبران را کسی که چشم دلش وا شود به عزّت ایمان چگونه حمل کند بار ذلّت دگران را صراط نور که ذاتش نه شرقی است و نه غربی بشارتی‌ست به خورشید، منطق طیران را خوشا شهادت و آزادگی به شرط رسیدن برای حسن ختام، این دو روزۀ گذران را... 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1081@ShereHeyat
🔹أرض مقدس🔹 خودش را وارث أرض مقدس خوانده، این قابیل جهان وارونه شد، این‌بار با سنگ آمده هابیل نِگین،‌ دست شیاطین و سلیمان اشک می‌ریزد و با فرعون، می‌خندند فرزندان اسرائیل گلستان شد، اگر چه آتش نمرود، اما سوخت گلوی «الخلیل» از داغ فرزندان اسماعیل لب خاخام‌ها، تورات را وارونه می‌خواند! کشیشان، با دعا، رد می‌شوند از غیرت انجیل به رسم سامری، این قوم برتر را ببین، دنیا! در آتش‌بازی خود، کرده‌اند از کودکان، تجلیل میان نقشه‌ای، غرق‌اند در نیل‌ و فرات، اما نمی‌دانند این خوابِ پریشانی‌ست، بی‌تأویل بیا ای تک‌سوار سبز! ای پایان این پاییز! که همراهت بیاییم از فرات، این‌بار سوی نیل و «سبحان الذی أسری» بخوان، تا «مسجد الاقصی» بخوان! ای خواندنت، شیرین‌تر از تنزیل جبرائیل فلسطین، جوجه‌های کوچکش، حالا ابابیل‌اند و خواب آخر پاییز می‌بیند، سپاه فیل 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1164@ShereHeyat
هدایت شده از شعر هیأت
💠 به همت دفتر شعر جامعه ایمانی مشعر برگزار می‌شود: 🔹کنگره فصلی شعر کوتاه (ویژهٔ قالب‌های دوبیتی و رباعی) 🔹فصل پنجم:‌ رمضانیه (با محوریت دعاهای ۴۴ و ۴۵ صحیفه سجادیه) 🔹برگزیدگان: هر اثر برگزیده: سه میلیون ریال (تعداد برگزیدگان با نظر داوران کنگره تعیین خواهد شد.) 🔹مهلت ارسال آثار: تا پایان چهارشنبه ۲۹خرداد۱۳۹۸ 🔹نحوه ارسال آثار: ثبت اثر در پایگاه شعر هیأت به نشانی: 🌐 www.shereheyat.ir ✅ @ShereHeyat
هدایت شده از شعر هیأت
💠 اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّيَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ، هُدىً لِلنَّاسِ، وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقان ستایش برای خداست که ماه خود، ماه رمضان را از جمله راه‌های احسان قرار داد؛ که ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکیزگی از آلودگی‌ها، ماه رها شدن از گناهان و ماه شب‌زنده‌داری‌ها است. ماهی که قرآن در آن نازل گردیده؛ قرآنی که راهنمای مردم و نشانۀ آشکار هدایت و جداکنندۀ حق از باطل است. 📗 صحیفه سجادیه، دعای۴۴ 💠 به همت دفتر شعر جامعه ایمانی مشعر برگزار می‌شود: 🔹کنگره فصلی شعر کوتاه (ویژهٔ قالب‌های دوبیتی و رباعی) 🔹فصل پنجم:‌ رمضانیه (با محوریت دعاهای ۴۴ و ۴۵ صحیفه سجادیه) 🔹برگزیدگان: هر اثر برگزیده: سه میلیون ریال (تعداد برگزیدگان با نظر داوران کنگره تعیین خواهد شد.) 🔹مهلت ارسال آثار: تا پایان چهارشنبه ۲۹خرداد۱۳۹۸ 🔹نحوه ارسال آثار: ثبت اثر در پایگاه شعر هیأت به نشانی: 🌐 www.shereheyat.ir 🔹ویژگی‌ها و شرایط آثار: ▫️محدودیتی در تعداد آثار ارسالی وجود ندارد، اما از یک شاعر بیش از ۴ اثر، برگزیده نمی‌شود. ▫️اشعار تنها در قالب‌های «دوبیتی» (با وزن رایج: مفاعیلن مفاعیلن فعولن) و «رباعی» پذیرفته می‌شود. ▫️آثاری که خوش‌آهنگ نبوده و دارای سکت‌های موسیقایی بدون دلالت هنری باشد، کنار گذاشته می‌شود. ▫️آثاری که قبلا منتشر شده و یا در سایر کنگره‌ها برگزیده شده باشد، به مرحله داوری نهایی راه نخواهد یافت. ▫️تنها اشعاری که به زبان معیار سروده شده باشد، مورد بررسی قرار می‌گیرد و آثاری که به زبان محاوره باشد قابل پذیرش نیست. 🔸 طبق روال کنگره‌های مجازی، مهلت دریافت آثار قابل تمدید نیست. 🔸 حق چاپ و انتشار تمام آثار ارسال شده، برای دبیرخانه محفوظ است. ✅ @ShereHeyat