eitaa logo
شعر هیأت
8.8هزار دنبال‌کننده
883 عکس
162 ویدیو
12 فایل
🔹انتخاب شعر خوب، استوار و سالم، تأثیرگذار و روشن‌گرانه همواره دغدغه ذاکران و مرثیه‌خوانان اهل معرفت و شناخت بوده است. 🔹کانال «شعر هیأت» قدمی کوچک در راستای تحقق این رسالت بزرگ است.
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه‌السلام 🔹عهد🔹 فرج یعنی دعای عهد خواندن، عهد را بستن دعا یعنی پلی از فرش تا عرش خدا بستن فرج یعنی دلِ سجاده را با اشک‌ها شستن دهان هرچه شیطان است را با ربنا بستن.. در امواج بلندِ آل یاسین غوطه‌ور بودن دلِ خود را در این طوفان به لطفِ ناخدا بستن فرج یعنی به سوز ناحیه، حق را قسم دادن دخیلِ اشک را بر تکیه‌های کربلا بستن توسل‌های ما در هر سه‌شنبه معنی‌اش این است درِ دل را به روی هرچه غیر از اِنَّما بستن خوشا مثل شهیدان مدافع زندگی کردن به سر سربند یا مهدی و یابن المصطفی بستن 📝 🌐 shereheyat.ir/node/5157@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹برادرم...🔹 افتاده بود در دل صحرا برادرش مانند کوه، یکه و تنها، برادرش با آن همه سوار و کمان‌دار و نیزه‌دار دیگر نبود فاصله‌ای تا برادرش... بسیار سربلند و سرافراز مانده بود در غربتی به وسعت دنیا برادرش خطی عمود در افق دید کهکشان شطی که بود شعله‌ور اما برادرش... یک عمر بود مشق شب لاله‌های باغ یک مشک آب، علقمه، مولا، برادرش :: حالا منم که پاک، دل از دست داده‌ام در شعری از برادر او تا برادرم حالا منم که همنفسم روی خاک‌هاست حالا منم که در دل صحرا برادرم... با خون وضو گرفته و لب تشنه و غریب افتاده است از نفس آنجا برادرم با مادری که جای پدر را گرفته بود رفتم کنار پنجره، حالا برادرم ـ بی‌دست و پا و خسته و آرام روی تخت گردیده بود غرق تماشا برادرم ده ماه بعد، گوشۀ گلزار بود و من... سنگی سفید بود و چه زیبا برادرم در خواب ناز بوی خدا را گرفته بود آنجا کنار تربت صدها برادرم... 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1637@ShereHeyat
🔹سرو رشید🔹 خبر این بود که یک سرو رشید آوردند استخوان‌های تو را در شب عید آوردند جیب پیراهنی آغشته به خون را گشتند نامه‌ای را که به مقصد نرسید آوردند نامه مثل جگر تشنۀ تو سوخته بود قفل آن باز نشد هرچه کلید آوردند مادرت گفت کبوتر شده‌ای، می‌دانست آسمان را به هوای تو پدید آوردند لحظۀ رفتن تو خوب به یادش مانده آب و آیینه و قرآن مجید آوردند جانماز متبرّک شده‌اش را آن‌ روز با گلی سرخ که از باغچه چید آوردند وقت رفتن تو خودت روضۀ اکبر خواندی کوچه ابری شد و باران شدید آوردند سال‌ها بعد، تو از راه رسیدی امّا... خوب شد مادرت آن ‌روز ندید آوردند... پیکری را که به شش‌ماهگی‌ات می‌مانست پیکری را که به قنداق سفید آوردند حتم دارم که خود حضرت زهرا هم بود روزهایی که به این شهر شهید آوردند 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2041@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹مبهوت دریا🔹 قطره‌ام اما به فکر قطره ماندن نیستم آن‌قدَر در یاد او غرقم که اصلاً نیستم بر قلم آن کس که می‌راند سخن، من نیستم بی‌علی در فکر یک پایان روشن نیستم بی‌خود از خود می‌شوم تا نام او را می‌برند قدسیان این ذکر را تا عرش، بالا می‌برند قطره بودم آمدم مبهوت دریایم کنند موج‌ها فکری برای تشنگی‌هایم کنند ذره باشم تا غبار راه مولایم کنند سخت مجنونم، بگو مردم تماشایم کنند با مفاتیح‌الجنان چشم او، در باز شد یا علی گفتم صد و ده بار عشق آغاز شد ابر مبهوتش شد و با جوهر باران نوشت باد هوهو کرد و با یادش هوالقرآن نوشت ماه او را چارده بار از صمیم جان نوشت نوبت خورشید چون شد نور جاویدان نوشت ابر و باد و ماه و خورشید و فلک کاتب شدند خوش‌نویسان علی‌بن‌ابی‌طالب شدند ذکر او را گفته حتی کوه و دریا و درخت یا علی گفتن چه آسان! با علی بودن چه سخت جز علی از هر چه در دنیاست بربستیم رخت سال و فال و حال و مال و اصل و نسل و تخت و بخت نیست در این شهر یاری جز علی یک شهریار! لا فتی الا علی لا سیف الا ذولفقار... او جمالی دلربا را دیده در صبر جمیل صبر او ایمان او ورد زبان جبرئیل هست راه پیچ در پیچ قیامت را دلیل داستان آتش و دستان محتاج عقیل عارفان غرق‌اند در ژرفای اقیانوسی‌اش مایۀ فخر ملائک می‌شود پابوسی‌اش در حریمش می‌وزد گویی نسیم از هر طرف هم کبوتر می‌پرد هم یا کریم از هر طرف می‌رسد بانگ صراط ‌المستقیم از هر طرف هم فقیر و هم اسیر و هم یتیم از هر طرف هرکه باشد، هرچه باشد، او پناهش می‌دهد صاحب این خانه بی‌تردید راهش می‌دهد... 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1345@ShereHeyat
علیهاالسلام 🔹از جان گذشته🔹 این زن که از برابر طوفان گذشته بود عمرش کنار حضرت باران گذشته بود صبرش امان حوصله‌ها را بریده بود وقتی که از حوالی میدان گذشته بود باران اشک بود و عطش شعله می‌کشید آب از سر تمام بیابان گذشته بود آتش گرفته بود و سر از پا نمی‌شناخت از خیمه‌های بی سر و سامان گذشته بود اما هنوز آتش در را به یاد داشت آن روزها چه سخت و پریشان گذشته بود... می‌دید آیه آیهٔ آن زیر دست و پاست کار از به نیزه کردن قرآن گذشته بود یک لحظه از ارادت خود دست برنداشت عمرش تمام بر سر پیمان گذشته بود بر صفحه‌های سرخ مقاتل نوشته‌اند این زن هزار مرتبه از جان گذشته بود 📝 🌐 shereheyat.ir/node/229@ShereHeyat
🔹دستان خالی🔹 چشیدم در حریمت طعم عشق لایزالی را کشیدم در غل و زنجیر نفس لاابالی را خداوندا به شوق بارش باران الطافت تحمل کرده‌ام این سال‌های خشک‌سالی را زمانه از تو دورم کرده و شیطان فراوان است نمی‌جویم تو را، گم کرده‌ام سیر جلالی را چه شب‌های درازی را که بی یاد تو سر کردم ببخش این سرکشی، این سرخوشی، این بی‌خیالی را برای درد دل کردن در این دنیای وانفسا به غیر تو ندیدم هرچه گشتم این حوالی را چهل سال است بی‌تابانه دنبال تو می‌گردم چگونه شرح باید داد این آشفته‌حالی را.. مرا تنها دو رکعت عشق روزی کن که دلتنگم تداعی کن برایم باز گلبانگ بلالی را رهیده تیر عمرم از کمان و راهی گورم نیاوردم به دست ارزان من این قد هلالی را به سمتت آمدم با کوله‌باری از نبودن‌ها فقط روی سیاه آوردم و دستان خالی را من از دیدار عزرائیل و از محشر نمی‌ترسم که دارم بر سر خود سایۀ مولی‌الموالی را 📝 🌐 shereheyat.ir/node/5294@ShereHeyat
🔹شوق پرواز🔹 مرد خرمافروش در زندان، راوی سرنوشت مختار است حرف‌هایی شنیدنی دارد، سخنانش کلید اسرار است رطبش طعم نیشکر دارد، تا خدا نیت سفر دارد از سرانجام خود خبر دارد، شوق پرواز او چه بسیار است! زخم‌های دلش نمک خورده، بارها این چنین محک خورده از علی گفته و کتک خورده، این برای هزارمین بار است یاد آن روزهای خوب به خیر! که علی بود و میثم و سلمان جمعشان جمع بود و می‌‌گفتند، رطبت کو؟ که وقت افطار است در طلوعش غروب پیدا بود، آخر قصه خوب پیدا بود چوبۀ دار او همین نخل است، لیف خرما طناب این دار است با زبان علی تکلم کرد، رو به جمع غریب مردم کرد تا دم مرگ هم تبسم کرد، گفت: این آرزوی تمار است، که بمیرد فقط به عشق علی «که علی دست قادر ازلی‌ست رشتۀ ماسوا به دست علی‌ست» سر این رشته ناپدیدار است رشتۀ اتصال محکم شد، کمر نخل ناگهان خم شد لحظه‌های عروج میثم شد، که همان لحظه‌های دیدار است 📝 🌐 shereheyat.ir/node/3823@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹عهد🔹 فرج یعنی دعای عهد خواندن، عهد را بستن دعا یعنی پلی از فرش تا عرش خدا بستن فرج یعنی دلِ سجاده را با اشک‌ها شستن دهان هرچه شیطان است را با ربنا بستن.. در امواج بلندِ آل یاسین غوطه‌ور بودن دلِ خود را در این طوفان به لطفِ ناخدا بستن فرج یعنی به سوز ناحیه، حق را قسم دادن دخیلِ اشک را بر تکیه‌های کربلا بستن توسل‌های ما در هر سه‌شنبه معنی‌اش این است درِ دل را به روی هرچه غیر از اِنَّما بستن خوشا مثل شهیدان مدافع زندگی کردن به سر سربند یا مهدی و یابن المصطفی بستن 📝 🌐 shereheyat.ir/node/5157@ShereHeyat
علیهاالسلام 🔹کوچه‌های حادثه🔹 دیگر نبود فرصتِ راز و نیاز هم حتی شکسته بود دلِ جانماز هم درهم شکست پنجرۀ نیمه‌باز هم تا از شما اجازه بگیرم که باز هم، با شعر بال و پر بزنم در هوایتان مادر اجازه هست بمیرم برایتان؟ تا گرگ‌های برّه‌نما محترم شدند مردان مرد در صف پیکار کم شدند بر دوری از مسیر علی هم‌قسم شدند چون بی‌اجازه وارد صحنِ حرم شدند دیوار و در حجاب شما شد که ناگهان یک رشته کوه با عظمت را کشان‌کشان، از کوچه‌های حادثه بردند و بی‌قرار می‌سوخت از هجوم خزان، قامت بهار یک چشم سوی مسجد و یک چشم سوی یار افتاده بود از نفس انگار ذوالفقار داغت اگر که بر دل مولا نمی‌نشست شاید که ذوالفقار هم از پا نمی‌نشست بعد از تو شهر آینه‌ها رو سیاه ماند یک عمر گریه‌های علی ماند و چاه ماند از بس بساط بی‌کسی‌اش رو به راه ماند نهج‌البلاغه ماند و دعا ماند و آه ماند دریای ِدرد در دلِ نهج‌البلاغه است داغِ تو شرح کامل نهج‎البلاغه است... احساس می‌کنم که دوباره محرم است با سیلِ اشک، فاصله‌ام با شما کم است حتی میان سفره به جای نمک، غم است آری عزایِ مادر گل‌های عالم است حبل‌المتین که رشته‌ای از چادر شماست فرهنگ نانوشته‌ای از چادر شماست این رد پای کوچِ پرستوست در بقیع شب‌گریه‌های لالۀ شب‌بوست در بقیع از هر چه بگذرم، سخنِ اوست در بقیع حالا چقدر حرف دوپهلوست در بقیع پهلوی درد‌های تو، دنیا چه کوچک است با آن همه شکوه، تماشا، چه کوچک است... 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1978@ShereHeyat
علیهاالسلام 🔹از جان گذشته🔹 این زن که از برابر طوفان گذشته بود عمرش کنار حضرت باران گذشته بود صبرش امان حوصله‌ها را بریده بود وقتی که از حوالی میدان گذشته بود باران اشک بود و عطش شعله می‌کشید آب از سر تمام بیابان گذشته بود آتش گرفته بود و سر از پا نمی‌شناخت از خیمه‌های بی سر و سامان گذشته بود اما هنوز آتش در را به یاد داشت آن روزها چه سخت و پریشان گذشته بود... می‌دید آیه آیهٔ آن زیر دست و پاست کار از به نیزه کردن قرآن گذشته بود یک لحظه از ارادت خود دست برنداشت عمرش تمام بر سر پیمان گذشته بود بر صفحه‌های سرخ مقاتل نوشته‌اند این زن هزار مرتبه از جان گذشته بود 📝 🌐 shereheyat.ir/node/229@ShereHeyat
علیه‌السلام 🔹أین عمار🔹 مَردمِ كوچه‌های خواب‌آلود، چشم بیدار را نفهمیدند مرد شب‌گریه‌های نخلستان، مرد پیكار را نفهمیدند وصله‌های لباس و پاپوشش، و یتیمان مست آغوشش راز آن كیسه‌های بر دوشش، در شب تار را نفهمیدند مردمِ دل‌بریده از بعثت كه فقط فكر آب و نان بودند مثل اشراف عهد دقیانوس، قصهٔ غار را نفهمیدند با تبر باغ را درو كردند، حالی از باغبان نپرسیدند خم به ابرویشان نیاوردند، در و دیوار را نفهمیدند نیمه‌شب بود و سایه‌ها آرام، كوچه را خیس اشک می‌كردند گفت مولا كه زود برگردیم، تا غم یار را نفهمیدند لات‌هایی كه عبدود بودند، ابتدا با هبل بلی گفتند بعد از آن هم كه یاعلی گفتند، «أین عمّار» را نفهمیدند آخر قصه‌اش بهاری بود، سورهٔ انفطار جاری بود عالمان قرائت و تفسیر، شوق دیدار را نفهمیدند كودكانی كه باخبر بودند، از همه روزه‌دارتر بودند بس كه لب‌تشنهٔ سحر بودند، وقت افطار را نفهمیدند 📝 🌐 shereheyat.ir/node/1460@ShereHeyat