خطِّ امام های دشمن! نظام یعنی ما اصل خطِّ امام، یعنی ما نسل مستضعفین زاغه‌نشین کارگر زادۀ عرق به جبین نسل اربابْ رعیتی و فلک نسلی از زخم‌های غرق نمک سال پنجاه و هفت! ما بودیم جنگ شد! جبهه رفت، ما بودیم نه که منّت سر کسی! نه، فقط بابت این‌که بعدها به غلط، کار، تحریف و بازگو نشود حرف حق، بغض در گلو نشود.. بارها سوختیم و دم نزدیم هیچ ! حرف از زیاد و کم نزدیم که نلرزد ز غم صدای امام همۀ هستی‌ام فدای امام تک به تک، خوب‌ها سوار شدند توی تابوت‌ها قطار شدند آخرش از قطار جا ماندیم جنگ هم ته کشید و ما ماندیم ما و یک قطعنامۀ مبهم بار سنگین یک جماران غم ما و فقدان چلچراغ امام! پشتمان را شکست، داغ امام ما و شهری که مثل قبل نبود ما و گَردِ زمان که خیلی زود، کلّ جریان جنگ را پوشاند خاک، روی تفنگ را پوشاند سُرب‌های مذاب، سرد شدند قهرمانان جنگ، طرد شدند سرخی روی ملّت از سیلی‌ست کف بازار، جنگ تحمیلی‌ست دادن خرج خانه هیهات است نان خالیش هم مکافات است فقر و ظلم و فساد می‌بینیم در خبرها زیاد می‌بینیم، که فلان نقطه اختلاس شده مملکت لقمۀ خواص شده.. از چپ و راست! ناامید شدیم غصّه خوردیم و موسفید شدیم دلخوری‌هایمان به جاش، ولی! وای اگر یک نگاه چپ به علی... خُلف، در وعدۀ الهی نیست راه ما، راه اشتباهی نیست گرچه کلّی فشار روی همه‌ست خاک! ناموس و آبروی همه‌ست نقل ناموس، نقل بازی نیست خاک ما جای ترک‌تازی نیست های دشمن، خیال بد نکنی این خطّ قرمز است! رد نکنی.. آن‌چنان که به روز معتقدیم «ما به سیّد هنوز معتقدیم» نسل امروز! نسل سوخته نیست نسل ما نسل خودفروخته نیست ✍🏻 #حسین_خزایی 🏷 #انقلاب_اسلامی | #شعر_پایداری 🇮🇷 @Shere_Enghelab