[بخش ۲ از ۲] 🔸 متن شعر حضرت ابوطالب علیه السلام: تَطاوَلَ لَيْلِي بِهَمٍّ وَصِب ـ وَ دَمْعٍ كَسَحِّ السِّقَاءِ السَّرِب لِلَعْبِ قُصَيٍّ بِأَحلامِها ـ وَ هَلْ يَرجِعُ الْحِلْمُ بَعدَ اللَعِب وَ نَفیِ قُصَيٍّ بَني هاشِمٍ ـ كَنَفیِ الطُّهاةِ لِطافَ الْحَطَب وَ قَوْلٍ لِأَحمَدَ أَنْتَ امْرُؤٌ ـ خَلُوفُ الحَديثِ ضَعيفُ السَّبَب وَ إِنْ كانَ أَحمَدُ قَدْ جاءَهُم ـ بِحَقٍّ وَ لَمْ يَأتِهِم بِالكَذِب عَلَى أَنَّ إِخوانَنا وازَرُوا ـ بَني هاشِمٍ وَ بَني الْمُطَّلِب هُما أَخَوَانِ كَعَظْمِ الْيَمينِ ـ أَمَرّا عَلَيْنا بِعَقْدِ الكَرَب فَيالِقُصَيٍّ أَ لَمْ تُخبَروا ـ بِما قَدْ خَلا مِنْ شُؤُونِ الْعَرَب فَلا تُمْسِكُنَّ بِأَيديكُمُ ـ بُعَيْدَ الأُنوفِ بِعَجْبِ الذَنَب وَ رُمْتُمْ بِأَحمَدَ ما رُمتُمُ ـ عَلَى الأَصَراتِ وَ قُرْبِ النَسَب إِلامَ إِلامَ تَلاقَيْتُمُ ـ بِأَمرٍ مُزاحٍ وَ حِلْمٍ عَزَب زَعَمتُمْ بِأَنَّكُمُ جِيرَةٌ ـ وَ أَنَّكُمُ إِخوَةٌ في النَسَب فَكَيفَ تُعادُونَ أَبناءَهُ ـ وَ أَهلَ الدِيانَةِ بَيْتَ الحَسَب فَإِنّا وَ مَنْ حَجَّ مِنْ راكِبٍ ـ وَ كَعبَة مَكَّةَ ذاتِ الحُجُب تَنالُونَ أَحمَدَ أَوْ تَصْطَلُوا ـ ظُباةَ الرِّماحِ وَ حَدَّ الْقُضُب وَ تَعتَرِفُوا بَيْنَ أَبْياتِكُم ـ صُدُورَ الْعَوالي وَ خَيْلاً عُصَب إِذِ الخَيلُ تَمزَعُ في جَرْيِها ـ بِسَيْرِ الْعَنِيقِ وَ حَثِّ الخَبَب تَراهُنَّ مِنْ بَيْنِ ضافي السَبِيبِ ـ قَصيرَ الْحِزامِ طَويلَ اللَّبَب وَ جَرْداءَ كَالظَبْي سَيْمُوحَةٍ ـ طَواها النَقائِعُ بَعدَ الْحَلَب عَلَيها كِرامُ بَني هاشِمٍ ـ هُمُ الأَنجَبُونَ مَعَ الْمُنتَخَب 🔹 ترجمۀ پیام‌محور شعر حضرت ابوطالب علیه السلام: «غصه‌های بی‌پایان» و «گریه‌های بی‌امان»، روزگارم را تیره و تار کرده‌اند؛ همان غصه‌ها و گریه‌هایی که ریشه در «بی‌عقلی‌های جبران‌ناپذیر قریش» دارند. آری؛ این قوم نابخرد، بنی‌هاشم را چونان قبیله‌ای بی‌مقدار، از خانه‌هایشان بیرون رانده‌اند و برادرزاده‌ام احمد را ـ با آن‌که رهاوردی جز «درستی» و «راستی» برایشان نداشته ـ دروغ‌گویی سست‌بنیاد خوانده‌اند. البته در این میان، عزیزانی از فرزندان هاشم و مُطّلب، به یاریمان آمدند؛ همان‌ها که در قامت پشتیبانی مطمئن، اجازه ندادند رشتۀ امیدمان از هم بگسلد. اما شما ای قریش! ای عرب‌هایی که نسلتان به قُصَی می‌رسد! مگر از شأن و پیشینۀ طوائف این قوم بی‌خبرید؟ مبادا که به‌خاطر عده‌ای فرومایه، دست از گران‌مایه‌گان جمع خود بکشید و در حق آنان کوتاهی کنید. آری؛ علی‌رغم همۀ پیمان‌ها و پیوندهایی که با احمد داشتید، او را آماج بدی‌های خود قرار دادید. با شما هستم! واقعا تا به کی می‌خواهید به این لودگی‌ها و سبکسری‌ها ادامه دهید؟ نه! باورم نمی‌شود! شمایی که دم از همسایگی و خویشاوندی می‌زدید، چگونه می‌توانید با بنی‌هاشم و دیگر کسانی که به دین احمد گرویده‌اند دشمنی کنید؟ آری؛ سوگند به آن سوارانی که به آهنگ کعبه می‌تازند و سوگند به خود کعبه ـ کعبۀ مکه؛ کعبۀ پنهان در پس پرده‌هایی از شکوه ـ که برای دست‌یافتن به احمد، باید از دم تیغ ما بگذرید؛ و بدانید که با سرنیزه‌ها و اسب‌های ما، نه در میدان نبرد، که در خانه‌هایتان روبرو خواهید شد؛ چراکه این اسب‌ها، یک لحظه هم آرام و قرار ندارند؛ همان اسب‌های نیک‌منظر و خوش قد و قامتی که مثل آهو، چست و چالاکند و جوانمردانی از بنی‌هاشم بر آن‌ها سوار؛ و این، سپاهی است از نجیب‌زادگان پاک‌نهادی که گرداگرد احمد ـ برگزیدۀ الهی ـ را گرفته‌اند. 🏷 #ترجمه #شعر #حضرت_ابوطالب #رسول_خدا 🆔 @Smh_Doaei