#پویش_مردمی_پخت_مقلوبه 🔻همراهی با مادران فلسطینی 🏷مقلوبه غذایی که اسرائیلی ها از آن می‌ترسند. 📆 پنجشنبه ۱۶ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ ⏰ساعت ۱۷:۰۰ 📍اصفهان گلستان شهدا، جنب قطعه شهدای مدافع حرم ◀️بزرگوارانی که مایل به شرکت در این پویش هستند،به همراه غذای مقلوبه و سینی برای برگرداندن غذا در زمان مشخص شده در گلستان شهدا حضور پیدا کنند. ◀️پاسخ دهی به سوالات #پویش_مقلوبه👇 @r_soleimanzadeh 🔴توضیحات بیشتر درمورد #مقلوبه در پست بعدی◀️◀️◀️ #فلسطین #هسته‌بین‌الملل #دانشجویی_استان_اصفهان @icb_esf

🎥 پیشنهادهای کنشگری متفاوت برای روز قدس 🔻 بسته کنشگری بانوان • ایده‌های کنشگری زنان پیش از روز قدس • ایده‌های عمومی کنشگری زنان در روز قدس • ایده‌های کنشگری خواص و قشرهای مختلف زنان 🌐 ایده‌های بیشتر: http://link.jahadpishraft.com/qods #کنشگری #نقش_بانوان #فلسطین #غزه #روز_قدس #طوفان_الاقصی

خدایا... این زنان هیچکس را ندارند. به تنهایی جابه‌جا می‌شوند و نمی‌دانند کجا بروند، بنشینند. هیچی زنی به قدر یک لحظه در غزه زندگی نخواهد کرد و توان آن را ندارد، ایستادگی آن را ندارد که تمام آنچه را زن غزه‌ای نثار کرده، نثار کند. 🧷اخیرا فهمیده‌ام یکی از سختی های ترجمه از زبان عربیِ فلسطینی به فارسی واژه‌هایی ست که در فارسی معنای استعاری دارند. مثلا «نزوح»، نزوح یعنی جابه‌جایی در آوارگی. آوارگی در زبان فارسی اغلب معنای استعاری دارد اما در فلسطین این استعاره نیست. استعاره‌ی آوارگی و بی خانه شدن، عاریت گرفته شده از واقعیت فلسطین است. من نمی‌دانم چطور نزوح را ترجمه کنم که استعاری نباشد و مثل حالا پاورقی نخورد. چطور از زنانی بنویسم که آواره‌اند، واقعا آواره‌اند. چطور جمله‌ی «لوین رایحین و وین بدهم یقعدو» را ترجمه کنم؟ این جمله که می‌گوید «زنانی هستند که نمی‌دانند کجا بروند و کجا بنشینند». نه اینکه نمی‌دانند کجا خانه کنند، نه اینکه نمی‌دانند کجا خیمه بزنند، فقط نمی دانند کجا بنشینند (چیزی شبیه به مستقر شدن خیلی کوتاه، خیلی موقت که من هر چه می‌گردم مثال جمعی برایش ندارم). در آوارگی و شرایطی که هیچ جا امن نیست و جایی نیست برای رفتن، اینکه اندکی کجا آرام بگیری هم مسأله است. وقتی آوارگی و با خانه یا بی خانه بودن استعاره‌ی دنیای ماست، فلسطین و فلسطینی آن جایی ایستاده که استعاره‌های زمان از آنجا متبلور می‌شود. فلسطین مختصاتِ تلاقی واقعیت ‌با حقیقت است. شاید حالا کمی بفهمم چرا محمود درویش شاعر فلسطینی این اندازه الهام بخش شاعران بوده است. #فلسطین #شعر #هنر #زن #غزه @Esrar3

از ابتدای طوفان الاقصی این دومین تصویر پر جزئیات از تشییع با شکوه اما مسکوت مادرانه است. یکی از آن ها می گوید: «مش خسارة» این ضرر نیست. مادر، برگ برنده اش را رو کرده با این تکرار که «این ضرر نیست». آن یکی می گوید: «لا اله الا الله، الشهید حبیب الله» بعد اسم پسرش را می گوید؛ «حسونه». «لا اله الا الله حسونه حبیب الله». در غزه دیگر گمنامی روا نیست. گمنامان شورش کرده اند و شورانده اند بر این زمانه‌‌ی بی نام و نشان. اسم در راهست. مادر اصرار دارد به اسم. این حبیب الله اسم دارد. اسمش «حسونه» است. او را به اسم یاد کنید. صدا کنید. اسم را، اسم را فراموش نکنید‌. #زن #اسم #زنانگی #فلسطین #شخص 📍حسونه @Esrar3

🔸🔹 نگاه کنید... با وجود همه چیزها اما باز هم این کلید را نگه داشته‌ام. شما آن را ندارید، آن را ندارید و آسوده خاطر هستید. ما در تاریکی مطلق صحبت می‌کنیم، چیزی که شما حتی زیر نور چراغ هم جرات فکر کردن به آن را ندارید. به حال ما نه، به حال خودتان گریه کنید. بله ما زخم داریم اما شما خودتان پر از زخم هستید. عمیق‌ترین زخم‌تان ناشنوایی‌تان، در حی علی الفلاح است. ✔️متن کامل را در کلیپ با زیرنویس بخوانید 🧷از کلیدی حرف می‌زند که فقط در دستان فلسطین است. کلیدی که ما آن را نداریم و از نداشتنش حتی آسوده خاطریم. اصلش اینست که نداشتنش را هم نداریم که آسوده خاطریم. شما می‌دانید از کدام کلید حرف می‌زنند؟ خبری از آن کلید دارید؟ ما در کوری این روشنایی‌ها جرات فکر کردن به چه چیز را نداریم؟ ما کجاییم که تاریکی هم طعنه‌‌ی نورمان می‌زند؟ آن بغض تلخ نامرئی پشت این سخنان کیست و کجاست که دشنه می‌شود و زخم می‌زند و چهره عیان نمی‌کند؟ ما چه داریم که این همه ندار آن شده‌ایم؟ ما کجاییم که این همه نیستیم؟ #اصرار #فلسطین #خبر #غزه #طوفان_الاقصی @Esrar3