🔺از زمین خاکی تا ورزشگاه آزادی گزارشی از روند شکل‌گیری رویداد سلام فرمانده ✍️نویسنده: مصیب علی‌اکبرزاده‌آرانی 🔸در نظر بگیرید شیعیانی که خارج از مرزهای ایران زندگی می‌کنند، با چه مصائبی رو‌به‌رو هستند. شیعیان آذربایجان زیر چکمه‌های الهام‌علی‌اف، شیعیان کشمیر مورد هجوم ارتش هند، شیعیان بحرین در نبرد با حاکم جزیره، شیعیان نیجریه در تلاش برای حفظ عقاید خود در برابر تجاوز دولت، شیعیان لبنان در پیشانی مبارزه با اسرائیل و... هستند. شیعیان سایر کشورها نیز دارند زندگی در وضعیت اقلیت بودن را تجربه می کنند و شیعیان هیچ کشوری از حمایت کامل حاکمیت خود برخوردار نیستند. در این وضعیت، سرودی از ایران در جغرافیای شیعه فراگیر شده‌است و هر گروه شیعی که دل به اندیشه‌‌های انقلاب اسلامی بسته است، تلاش می‌کند پیوند خود را با این اندیشه اعلام کند. سلام فرمانده نسیمی بود که غبار دنیا را از دل ما اندکی کنار زد تا بخشی از بذر انقلاب اسلامی در دل ما جوانه بزند. 🔸🔹شما میتوانید این گزارش را در پیش شماره مجله سوره بخوانید.... 🆔 @sourehmagazine

🔺️برای میان مایگی درباره آهنگ «برای...»؛ مرثیه‌ای که برای سگ‌های بی‌گناه ممنوعه سروده شد ✍️نویسنده: میثم بال‌‌زده بخشی از متن: 🔸️"اتفاق تلخی رخ می‌دهد، احساسات جریحه‌دار می‌شود، فضا ملتهب می‌شود، توییت‌ها منتشر می‌شود، استوری‌ها گذاشته می‌شود و مدام جو داغ و داغ‌تر می‌شود و کاه‌ها رشته‌کوه می‌شود و احساسات به صورت خشم و فریاد بروز می‌یابد و راه به خیابان می‌برد. طبعاً خواننده جوان و خوش ذوق ما هم از این قاعده ثابت مستثنی نیست.  او در فضای غیرآزاد مجازی (در ایران)، در حال پیگیری اخبار انقلاب، مدام توییت خوانده و خوانده و سرعت خواندنش را بالا برده و کم کم به یک ریتم رسیده، ریتم را ملودی کرده و دیده چه شراب نابی حاصل شده. متن حاضر، ملودی هم حاضر، احساسات هم که در اوج غلیان، چرا نخواند؟ می‌خواند و الحق و الانصاف هم که خوب خوانده و اثر تمیز و انقلابی درآمده و می‌توان بر دیوار تاریخ چسباندش. تنها یک ایراد کوچک دارد که آن هم چندان مهم نیست. گیرم که عبارات متن بی ربط به هم و متعارض باشند، واقعا چه اهمیتی دارد؟ مثلاً در مقابل چنین اثر فاخر و ماندگاری، واقعا این سوال بی اهمیتی است که چطور می توان هم برای مردم بی پول و زباله‌گرد اشک ریخت و هم برای فقدان زندگی معمولی _ بخوانید زندگی بی دردسر بی دغدغه مرفه _ و هم درخواست یک اقتصاد آزاد را داشت که در آن مبتنی بر نظریه بقا هرکس سرمایه بیشتری داشته باشد، حق حیات بیشتری دارد؟ به هرحال اشک دارد دیگر، اشک دارد و می‌خواهد برای جفتش بریزد، به ما چه ربطی دارد؟ البته که نباید از هر کسی انتظار داشت اقتصاد آزاد و نتایجش را بداند و بفهمد..." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره مجله سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔺طباطبایی و رویای ویرانشهر نگاهی به یادداشت‌های سیدجواد طباطبایی درباره بلوای1401 ✍️نویسنده: علیرضا سمیعی 🔸طباطبایی مفهوم «ملت» را تاریخی می‌داند، اما وقتی نوبت به مفهوم «امت» می‌رسد، از امری معنوی یاد می‌کند که غیر تاریخی است. به همین خاطر ما نمی‌فهمیم چطور تاریخ ادیان و تاریخ پیغمبران داریم و چرا انبیا هر کدام که از پی هم آمدند، توصیفی متفاوت از پیشینیان دادند و شریعت را نو کردند. دین نیز تاریخی دارد. هر چند ساخته و پرداختۀ تاریخ نیست، اما آمده تا تاریخ را بسازد. باری به‌هرحال کسی که ایران را استثنایی و بر حق می‌داند، ناچار باید دینی که این مردم خاص پذیرفته‌اند را استثنائی و بالاتر از مابقی بداند. 🔸🔹 شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره مجله سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔺 مجله سوره را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید 🔸با ما همراه باشید... 🆔 @sourehmagazine

🔺بلوا در حباب، عنوان مطلبی درباره بلوای۱۴۰۱ است که در پیش شماره مجله سوره به چاپ رسیده است. ✍‌نویسنده: سیدعلی سیدان 🔹بخشی از متن: "طبقه مرفهِ مدرن ایران به‌شدت واقعیت‌زدایی‌شده است. در شرایطی که بدون «زحمت» و «خطر» می‌توان با یکی‌دو موج تورمی، یک‌شبه ره صدساله را پیمود و دارایی خود را چندبرابر کرد، صحبت‌کردن از «مطالبات فرهنگی» سخنی مُهمل و میان‌تهی است. طبقه‌ای که رنج و خطرِ به‌دست‌آوردن چیزی را ندیده باشد، شروع می‌کند به مُهمل‌بافیِ فارغ‌بالانه دربارۀ مطالبات فرهنگی. نمونه‌اش همان خواننده‌ای که به ‌واسطۀ استیج برنامه «عصر جدید» یک‌شبه به شهرت رسید و آهنگی در این بلوا بیرون داد که به ‌واقع از دلش برآمده بود و به دلِ دلبستگان بلوا نشست و زمزمۀ لبانشان شد. مضامین به‌کاررفته در آهنگ «برای...» از شروین حاجی‌پور، دلالت بر همان ذائقۀ طبقه مرفه و مدرن ایران دارد که به‌طور گلخانه‌ای و واقعیت‌زدایی‌شده بازتولید شده است." 🔸🔹شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره مجله سوره بخوانید..‌. 🆔 @sourehmagazine

🔻انیمیشن ایران زنده است، عنوان مطلبی درمورد انیمیشن سینمایی پسر دلفینی و امیدواری‌های حاصل از آن است که در مجله سوره منتشر شده است. ✍نویسنده: حامد میرزائی 🔸️بخشی از متن: "دهه‌ی نود شمسی، پرماجراترین برهه از تاریخ انیمیشن‌های بلند سینمایی ماست و حالا در قرن و دهه‌ی جدید، ما با بلوغ‌یافته‌ترین اثر تجاری انیمیشن‌مان مواجهیم؛ گرچه تاریخ ساخت آثار بلند، به دهه‌ی هشتاد و انیمیشن «خورشید مصر» یغمائیان و خوارزمی بازمی‌گردد. با مرور سریع آثار این حدوداً بیست سال و همچنین مقایسه‌ی چشم‌پوشانه با آثار روز جهان، می‌توان به ساخت و اکران پسر دلفینی حقیقتاً افتخار کرد. 🔹️ متأسفانه حتی قبل از بلوای اخیر هم، سازندگان و متولیان نتوانستند صدای این انیمیشن و میزان استقبال از آن را به‌خوبی به گوش مردم برسانند." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره مجله سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine ‌

🔻برای مهار ایران قوی، عنوان مطلبی با موضوع؛ مرور تحلیلی بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره #بلوای_۱۴۰۱ است که در مجله سوره به چاپ رسیده است. ✍نویسنده: محسن آقابابائی زیارتی بخشی از متن: 🔸️ "رهبرانقلاب، به این نکته تذکر دادند که افرادی هستند که به‌وسیله انواع تحلیل و لفاظی‌های مغالطه‌آمیز، از سازمان‌های جاسوسی آمریکا یا صهیونیست‌ها دفاع می‌کنند. گویی تلاش می‌کنند مردم، دشمن را فراموش کنند. این تلاش که رهبری از آن سخن می‌گویند، خود را به صورت یک روحیه درآورده و درپی تکمیل کار دشمن در ذهن و رفتار مردم و خصوصا نخبگان است؛ خاصه وقتی طی سالیان با شیطنت دشمن مواجه بوده‌ایم و در هر شیطنتی، به این دخالت و درازدستی دشمن تذکر داده شده‌است. ولو واقعی بودن دشمنی و دشمن محرز شده‌باشد، گویا ذهن برخی برای قبول این وسوسه که دشمنی در کار نیست و اصطلاحا توهم توطئه نباید داشت، آماده شده است. این ترفند، از تلاش‌های همان دشمن است، برای شکستن مقاومت مردم و اطمینان از نتیجه بخش بودن اقدامات و فعالیت‌هایش." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره #مجله_سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔻آخرین نفس‌های نیروی تحمیل کننده سکولاریسم، عنوان مطلبی است که با نگاه تحلیلی به بیان دیدگاه‌های حسین کچویان پرداخته ودر مجله سوره به چاپ رسیده است. ✍نویسنده: محمدجواد نجفی بخشی از متن: 🔸️"به باور کچویان تاریخ و هویت ایرانی از زمان پیدایش تاریخ غرب دچار معضلاتی شد. او در کتاب تطورات گفتمانهای هویتی ایران، انواع گفتمان‌های هویتی ایران طی سه دوره تاریخی، از آغاز پیدایی معضل هویت پیش از نهضت مشروطه تا عصر مابعد انقلابی، یعنی دوران پس از انقلاب 57 را واکاوی و توصیف می‌کند و انقلاب اسلامی را پاسخ قاطعی به بحران هویتی ما می‌داند. انقلابی که ثمرۀ مجاهدت نیروهای مختلف اجتماعی در طول دو سدۀ اخیر بوده و در منشوری با عنوان «قانون اساسی جمهوری اسلامی» متجلی شده است. بستری که قرار است انفتاح تاریخی در دل آن رقم بخورد." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره #مجله_سوره  بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

#گپ_سوره 🔷اولین نشست گپ سوره با موضوع "داستان یک بلوا " (بررسی #بلوای_۱۴۰۱ همراه با خوانش صفحاتی از پیش شماره ماهنامه سوره) با حضور: 🔸سرکار خانم سحر دانشور 🔹جناب آقای هانی ایرانمنش 🔸جناب آقای محمد امین فرج اللهی 🔹جناب آقای صادق شهبازی 🔸جناب آقای محمدعلی بیگی مکان:کافه کتاب حوزه هنری انقلاب اسلامی 🕛 زمان : دوشنبه ۱۹ دی ماه ۱۴۰۱-ساعت ۱۸ 🆔 @Sourehmagazine

🔻«خواست اکثریت، اسلام است» عنوان مطلبی است که مبنای تأسیس و بقای نظام از دیدگاه امام خمینی(ره) را بررسی نموده و در پیش‌شمارهٔ نخست ماهنامهٔ سوره به چاپ رسیده است. ✍نویسنده: محمود ذکاوت بخشی از متن: 🔸️"در منظومه امام تنها اسلام است که چسبندگی ملت را رقم زده است و درصورتی‌که ناکارآمدی آن جلوه کند بُن‌یاد و شیرازه جامعه از هم می‌پاشد و فروپاشی و انفجار در جمهوری اسلامی دودمان جامعه ایرانی را بر هم می‌زند. فروپاشی نظام هیچ‌گاه به آن دلیل اتفاق نمی‌افتد که روی اجرای اسلام پافشاری کند. آنگاهی احتمال «انفجار» هست که اولویت‌های اساسی اسلام فراموش شود و ازجمله حساس‌ترین اولویت‌ها مسئله محرومان و مستضعفان هستند که ولی‌نعمتان انقلاب‌اند." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره #مجله_سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔻«گفتارها در جنگ با واقعیت» عنوان مطلبی است که #بلوای_۱۴۰۱ را از منظر چارچوب‌های تحلیلی متفاوت بررسی نموده و در پیش‌شمارهٔ نخست ماهنامهٔ سوره به چاپ رسیده است. ✍نویسنده: سارا عاقلی بخشی از متن: 🔸️"پویش اعتراض محجبه‌های مخالف گشت ارشاد، با اشتراک‌گذاری تصاویر زنان محجبه و ابراز مخالفت مشترک آن‌ها با گشت‌ ارشاد درصدد برقراری و بازنماییِ هم‌زیستی مسالمت‌آمیز دو سبک زندگی متفاوت بود. تا در صحنۀ سیاسی، نیرویی را بسازد و نشان دهد که اگرچه شریعت‌باور است اما شریعت، مختصِ عرصه خصوصی است و باید دست‌وپایش را از عرصۀ عمومی و حکمرانی جمع ‌کند. 🔹️پویش، بازنمایی سبک زندگی «ایدئالی» بود که می‌خواست اندیشه‌ها و سبک زندگی‌های متفاوت را کنار هم بنشاند. این امر محقق نمی‌شد مگر با «سکولاریسم» و خارج‌کردن احکام دینی از مدار نهادهای حاکمیتی و قانون‌گذاری رسمی. ایدئالی که نظم مسلط جهانی آن را تعیین می‌کند." 🔸️🔹️شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره #مجله_سوره  بخوانید 🆔 @sourehmagazine