✡️ «بازی ماهی مرکب»؛ لذت سادیسمی ایلومیناتی از نمایش ماتریکس به توده‌ها (١) 1️⃣ این‌که گمان ببریم سیستم #الیت_جهانی اجازه می‌دهد که بدون هماهنگی و تأیید آن‌ها، سوپرکمپانی‌های سرگرمی‌ساز، تولیدات عظیمی (بیگ پروداکشن) در راستای «افشاء» و تخطئه‌ی این #حکومت_جهانی یا همان #نظم_نوین_جهانی بسازند، بسیار ساده‌اندیشی و خام‌فکری است، چرا که #هالیوود «بازوی الیت جهانی» است. 2️⃣ تصور این‌که آثاری چون سریال #بازی_ماهی_مرکب (Squid Game)، آثاری افشاگر و آزادی‌خواه در تقدیس بشریّت و ضربه‌زدن به حکومت جهانی #زرسالاران است، یک #توهم بزرگ است که از قضاء ایجاد همین توهم جزء اهداف اصلی ساخت چنین آثاری است. 3️⃣ «بازی ماهی مرکب»، دنباله‌ی فیلم‌های #افشاگر اما #مدیریت‌شده (همانند #ماتریکس و #نمایش_ترومن) است که دربارهٔ یک «جهان بازنمایی‌شده» و یک «سیستم کنترل‌کننده» حرف می‌زنند. 4️⃣ نکتهٔ کلیدی سریال «بازی ماهی مرکب» اشاره به مفهوم #توهم_آزادی است. الیت طراح و کنترل‌کنندهٔ بازی بارها روی این مسأله تاکید می‌کنند که کسی را به زور به محل بازی نیاوردند و کل بازی بر اساس یک «قرارداد» است که شرکت‌کنندگان در کمال اختیار و #آزادی امضاء کرده‌اند و حتی هر وقت #اکثریت بخواهد، بازی تمام می‌شود. 5️⃣ قطعاً نویسنده و خالق این سریال، به‌خوبی بر مفاهیم اندیشهٔ سیاسی پشت سیستم #لیبرال_سرمایه‌داری آشنا بوده که این‌چنین مفاهیم مقدس در قاموس #دموکراسی_لیبرال، یعنی «آزادی»، «قرارداد» و «اکثریت» را سوژه‌ی طنز سیاه خود قرار داده است. 6️⃣ به این‌ها باید مفهوم #شرایط_برابر_برای_رقابت را هم افزود که آگاهان و علاقمندان به تاریخ #اندیشه_سیاسی می‌دانند، کلیدی‌ترین مؤلفه در مکتوبات «فریدریش فون هایک» و «میلتون فریدمن» (آباء فکری #نولیبرالیسم) در دفاع از سیستم #سرمایه‌داری_جهانی بوده است. ✍️ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter