عقل در میانِ تَن همچون امیری میان خَلق است. عقل در تن آدمی همچون امیری است. مادام که رعایای تَن مطیع او باشند، همۀ کارها به اصلاح باشد. امّا چون مطیع نباشند، همه به فساد آیند. نمی‌بینی که چون مستی می‌آید خَمر خورده از این دست و پا و زبان و رعایای وجود چه فسادها می‌آید؟ روزی دیگر بعد از هشیاری می‌گوید: "آه، چه کردم و چرا زدم و چرا دشنام دادم؟" پس وقتی کارها به صلاح باشند که در آن دِه ‌سالاری باشد و ایشان مطیع باشند. مولانا 📕 فیه ما فیه https://eitaa.com/TAMASHAGAH

چه دانستم که این سودا, مرا زین سان کند مجنون دلم را دوزخی سازد, دو چشمم را کند جیحون چه دانستم که سیلابی, مرا ناگاه برباید چو کشتی ام دراندازد, میان قلزم پرخون زند موجی بر آن کشتی, که تخته تخته بشکافد که هر تخته فروریزد, ز گردش‌های گوناگون نهنگی هم برآرد سر, خورد آن آب دریا را چنان دریای بی‌پایان, شود بی‌آب چون هامون شکافد نیز آن هامون, نهنگ بحرفرسا را کشد در قعر ناگاهان, به دست قهر چون قارون غزل_مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

تا خدا یار است بر سلطان مپیچ گر خدا برگشت، صد سلطان به هیچ سعدی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

هرکس سخن ما را در مورد انوار تصدیق نکند بر اوست که دست به ریاضات زند و خدمت اصحاب مشاهده کند ، امید است که حالت جذبه ای به او روی آورد و او را برباید تا نور درخشنده را در عالم جبروت ببیند و حقایق ملکوتی و نورهایی را که افلاطون و دیگران مشاهده کردند رؤیت نماید... #شیخ_اشراق #مجموعه_مصنفات https://eitaa.com/TAMASHAGAH

دزدی به خانه پارسایی در آمد. چندان که جُست چیزی نیافت. دلتنگ شد. پارسا خبر شد. گلیمی که بر آن خفته بود در راهِ دزد انداخت تا محروم نشود. شنیدم که مردان راهِ خدای دل دشمنان را نکردند تنگ تو را کی مُیسّر شود این مقام که با دوستانت خلاف است و جنگ مودّتِ اهل صفا، چه در روی و چه در قفا، نه چنان کز پَسَت عیب گیرند و پیشت بیش میرند. در برابر چو گوسپندِ سلیم در قفا همچو گرگِ مردم خوار هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد بی‌گمان عیب تو پیش دگران خواهد بُرد #گلستان_سعدی 🍃 https://eitaa.com/TAMASHAGAH