منصور را چون دوستی حق به نهایت رسید دشمن خود شد و خود را نیست گردانید ، گفت: "اَناالحَقّ".
یعنی من فنا گشتم ، حق ماند و بس.
و این بغایت تواضع است و نهایت بندگی است.
یعنی #اوست و بس!
دعوی و تکبر آن باشد که گویی: تو خدایی و من بنده!
پس هستی خود را نیز اثبات کرده باشی ، پس دوئی لازم آید.
و این نیز که می گویی: "هوَالحَقّ" ، هم دوئی است.
زیرا که تا "اَنا" نباشد ، "هوَ" ممکن نشود.
پس گفت: "اَناالحَقّ" چون غیر او موجودی نبود و منصور فنا شده بود. آن سخنِ حق بود.
#فیه_ما_فیه
#نقاشیخط_جعفری
@TAMASHAGAH