❇️ آزادی یا اسارت 🖋 محمدصادق احمدی 🔸 این روزها از آزادی و قداست آن زیاد می‌شنویم. در یادداشت حاضر، از «تأثیر جهان‌بینی دینی بر فهم درست آزادی و ارزش‌گذاری آن» گفتگو خواهیم کرد. 🔹 تصور رایج در افراد این است که عمل نکردن من به دستورات دینی و قوانین اسلامی تن دادن به خواسته خودم و حاکم کردن اراده خودم در زندگی است. در نتیجه اگر اجباری در زمینه رعایت دستورات دینی وجود داشته باشد آزادی من سلب شده و خودم برای خودم تصمیم‌گیر نبوده‌ام. 🔺 در حالی که این، تصوری ناشی از درک نادرست واقعیت و توهمی ناشی از بی‌اطلاعی نسبت به عوامل تأثیرگذار در تصمیم‌گیری‌های انسان است. 🔹 در گزاره‌های دین بر تأثیر شیطان در اراده انسانها بسیار تأکید شده و در آیات قرآن و روایات، به صورت مکرر نسبت به آن تذکر داده شده است. ❓ولی سؤال اینجاست که ساز و کار تأثیر شیطان بر اراده انسان چگونه است؟ با وجود این همه تأکید قرآن بر اینکه از شیطان بر حذر باشیم، چرا تا به حال شیطان را مقابل خود ندیده‌ایم؟ مگر قرار نبود این دشمن قسم‌خورده از جلو و عقب و راست و چپ به سمت ما بیاید؟ پس چرا آن را احساس نمی‌کنیم؟ 🔑 پاسخ این سؤال کلید حلّ بسیاری از معمّاهاست. و امری است که می‌تواند ذهنیت ما را نسبت به بسیاری از مسائل از جمله آزادی تغییر بدهد. در هر لحظه از زندگی افکاری به ذهن ما خطور می‌کند و مدام درحال گفتگو با خود هستیم، مسائل را محاسبه می‌کنیم خاطرات را مرور می‌کنیم، در مورد افراد قضاوتهایی داریم، درمورد تصمیماتی که باید بگیریم فکر می‌کنیم و .... و معمولا این افکار به حب و بغض‌ها، به بیم‌ها و آرزوها و خلاصه به احساسات مختلفی در ما می‌انجامد و ذهن ما همچون اتاق فرماندهی از طریق همین افکار، کارهای ما را تنظیم و مدیریت می‌کند. 🔺 تصور اولیه این است که در همه این حالات، خود ما هستیم که در ذهنمان با خود گفتگو می‌کنیم و افکار خود ماست که خالق احساسات و تنظیم‌کننده کارهای ماست. در حالی که درک درست از هستی و تأثیرات موجود در آن، تصویر متفاوتی به ما ارائه می‌کند. ✅ خداوند در قرآن در توصیف شیطان می‌فرماید: «الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ»(آن موجودی که در درون سینه انسان‌ها وسوسه می‌کند.) ✅ و در آیه ای دیگر می‌فرماید: «وَ إِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ» (شیاطین به صورت مخفیانه به دوستانشان مطالبی القا میکنند.) 🔺 این مطلب در روایات به صورت روشن‌تر توضیح داده شده است. آنجا که می‌فرمایند قلب هر انسان دو گوش دارد. در یکی از آنها ملکی از ملائکه خدا می‌دمد و با او سخن می‌گوید و در دیگری شیطانی می‌دمد و با او سخن می‌گوید. (کافی، جلد ۲، ص ۲۶۷) 🔺 با این نگاه، تصویر جدیدی نسبت به افکار خود پیدا می‌کنیم. همه آنچه که تا قبل از این گمان می‌کردیم سخنان ما با خودمان است و بر اساس آن میل‌ها و دوستی‌ها و دشمنی‌ها و بیم‌ها و امیدها و تصمیماتمان شکل می‌گرفت، از این به بعد با یک علامت سؤال مواجه می‌شوند: ❓آیا این من هستم که با خود سخن می‌گویم یا شیطانی است که در ذهن من می‌خواند؟ و اینجاست که ذهنیت ما نسبت به آزادی نیز دستخوش تغییر می‌شود. بسیاری از تصمیمات که من تصور می‌کردم آزادانه گرفته‌ام و بسیاری از راه‌ها که فکر می‌کردم بدون تبعیت از دیگری رفته‌ام و اراده خودم را در آنها حاکم کرده‌ام و از بند اسارت هرچه غیر از خودم رها بوده‌ام و برای این مسأله قداست و ارزشی هم قائل بوده‌ام، اکنون باید در همه اینها تردید کنم. و اینگونه، معنای تعبیر بندگی شیطان که در قرآن مورد تاکید قرار گرفته است روشن می‌شود: «ألَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لاَ تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ» (آيا با شما عهد نكردم اى فرزندان آدم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟) ♨️ بله؛ آنچه امروز به نام آزادی در عمل به دستورات خدا، مقدس شمرده می‌شود اسارت و بندگی شیطان در مقابل بندگی خداست. #تفسیر_آزادی #آزادی @Tanbiholomah

❇️ تردید بی‌پایه در صدق عنوان بغی و محاربه 📝 ردیه‌ای بر کلام سروش محلاتی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش نخست 🔸 جناب سروش محلاتی در مطلبی با عنوان «این معارضان، محارب نیستند» در دو بخش، به نفی صدق عنوان بغی و محاربه پرداخته و در اجرای مجازات این دو عنوان، درباره کسانی که رفتار خشونت‌آمیز داشته و مرتکب قتل و جرح شده‌اند، تردید می‌نماید! ♨️ اشکال به تردید در عنوان «بغی» به نظر وی، حرکتهای خشونت‌آمیز در نظام اسلامی، دو دسته است: ➖ یا حرکت سازمانی است که به آن «فئة باغیة» گفته می‌شود ➖ و دسته دیگر، حرکت اعتراضی پراکنده است که صدق بغی نمی‌کند. وی برای اثبات این مدعا، به کلام شیخ طوسی استناد کرده که؛ شرط صدق عنوان بغی، سازمانی‌بودن آن است و اعتراض خشونت‌آمیز مشمول عنوان بغی نیست. 🔺 این دیدگاه، موافق با موازین فقهی نیست و اشکالات عدیده‌ای بر آن وارد است: 1⃣ اولاً: استناد او به کلام شیخ طوسی و صاحب جواهر، مفید هیچ نکته فقهی نیست، چرا که رأی شیخ طوسی در مقام، حکایتی از شهرت میان متقدمین ندارد؛ زیرا؛ او فقط در «المبسوط» به این رأی تصریح کرده و در «الخلاف» و «النهایة» به تعریف غالب اکتفا کرده: «الباغي: من خرج على إمام عادل، و قاتله، و منع تسليم الحق اليه، و هو اسم ذم».(۱) و دیگر اینکه، فقهای متقدم بر شیخ طوسی نیز متعرض به آن نشده و فقط ابن ادریس(۲) و ابن حمزه طوسی(۳) از او تبعیت کرده، و در مقابل، فقهای دیگری مانند علامه حلی، نظر مقابل یعنی «صدق عنوان بغی حتی با یک نفر» (۴) را تقویت کرده و شهید ثانی نیز قول علامه را «حسن» دانسته است.(۵) با این وصف، نه شهرتی وجود دارد و نه اتفاق نظری، پس، این استناد به کلام شیخ خالی از وجه فقهی است. 2⃣ ثانیاً: ایشان ادعا کرده؛ فقها فقط به گروهی که به صورت سازماندهی‌شده، مرتکب خشونت می‌شوند اطلاق «فئة باغیة» کرده‌اند که حکومت موظف به برخورد با آنهاست؛ اما اعتراضات پراکنده که حتی با قتل و جرح همراه است، مشمول عنوان بغی نمی‌شود. با جستجو در متون فقهی، معلوم می‌گردد که چنین نسبتی به فقها درست نبوده و اینگونه نیست که، ایشان عنوان بغی را منحصر در «فئة باغیة» کرده باشند. به علاوه اینکه، این تعبیر، متخذ از روایت معروفی است که در منابع روایی فریقین آمده و اشاره به شهادت عمار در جنگ صفین به دست معاویه علیه اللعنة دارد، و در غالب موارد در متون فقهی، با نظر به همین معنا در کلام فقها استفاده شده است. 3⃣ ثالثاً: تعریفی که فقها از عنوان «باغی» ارائه کرده‌اند به اینکه: «کل من خرج علی امام عادل»(۶) که به نظر می‌رسد از روایت ذیل آیه شریفه «فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ»(۷) استفاده کرده‌اند که می‌فرماید: «الباغي؛ الخارج على الإمام‏»(۸) عموم این تعریف، شامل هر خارجی می‌شود؛ چه قلیل باشد چه کثیر، چه سازمانی باشد چه نباشد. همانطور که صاحب جامع المقاصد نیز می‌گوید: «و هي بعمومها تتناول الآحاد، و ما فوقهم»(۹) 4⃣ رابعاً: روایتی از حفص بن غیاث به نقل از امام صادق(سلام الله علیه) وارد شده که، کیفیت مواجهه با بغات را بعد از هزیمت ایشان تبیین می‌کند: «عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الطَّائِفَتَيْنِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ إِحْدَاهُمَا بَاغِيَةٌ وَ الْأُخْرَى عَادِلَةٌ فَهَزَمَتِ الْعَادِلَةُ الْبَاغِيَةَ فَقَالَ لَيْسَ لِأَهْلِ الْعَدْلِ أَنْ يَتْبَعُوا مُدْبِراً وَ لَا يَقْتُلُوا أَسِيراً وَ لَا يُجْهِزُوا عَلَى جَرِيحٍ وَ هَذَا إِذَا لَمْ يَبْقَ مِنْ أَهْلِ‏ الْبَغْيِ‏ أَحَدٌ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ فِئَة يَرْجِعُونَ إِلَيْهَا فَإِذَا كَانَ لَهُمْ فِئَةٌ يَرْجِعُونَ إِلَيْهَا فَإِنَّ أَسِيرَهُمْ يُقْتَلُ وَ مُدْبِرَهُمْ يُتْبَعُ وَ جَرِيحَهُمْ يُجْهَزُ»(۱۰) عموم فقهایی که به احکام بغاة پرداخته‌اند، به این روایت استناد کرده و بغات را به دو دسته تقسیم کرده‌اند: بغاتی که دارای فئة و رئیس هستند و بغاتی که بدون فئة و رئیسند؛ از جمله شیخ طوسی: «و أهل البغي على ضربين: ضرب منهم يقاتلون و لا تكون لهم فئة يرجعون اليه. و الضّرب الآخر تكون لهم فئة يرجعون إليه.»(۱۱) رفتار با هرکدام متفاوت از دیگری است. این افتراق حکم میان بغاة با وجود صدق عنوان بغی بر هر دو دسته - هم در روایت و هم در اقوال فقها- حکایت از آن دارد که، مقاتله اولیه با باغی، بدون در نظر گرفتن «فئة» انجام می‌شود و بعد از هزیمت است که باید باغیان دارای فئة را از فاقد فئة تفکیک کرده و با هرکدام متفاوت رفتار نمود. 📌 ادامه در فرسته بعد... @Tanbiholomah

❇️ تردید بی‌پایه در صدق عنوان بغی و محاربه 📝 ردیه‌ای بر کلام سروش محلاتی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش دوم 5⃣ خامساً: احتمال می‌رود، از آیه شریفه «وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتي‏ تَبْغي‏ حَتَّى تَفي‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطين‏»(۱۲) و برخی نصوص دیگر از جمله روایت حفص بن غیاث که گذشت، با نظر به تعبیر «طائفتین» اینگونه استفاده شود که، آیه و روایت، دلالت بر بغی بیش از یک نفر دارند؛ حال ممکن است، قلیل باشند یا کثیر. اگر هم چنین باشد، اما به هیچ وجه، حکایت از «خروج سازمانی» ندارد. ممکن است یک نفر خروج بر امام کند و دیگرانی دفعتاً حول او جمع شوند و به مقاتله با امام بپردازند بدون آنکه، سازماندهی در میان باشد. و کلام شیخ طوسی که مورد استناد جناب سروش محلاتی قرار گرفته، ظاهر در اخذ قید «کثرت» است و هیچ اشعاری به «سازمانی‌بودن» ندارد: «أن يكونوا في منعة لا يمكن كفهم و تفريق جمعهم إلا بإنفاق و تجهيز جيوش و قتال، فأما إن كانوا طائفة قليلة و كيدها كيد ضعيف، فليسوا بأهل البغي»(۱۳) همانطور که پیداست، نکته قتال در کلام شیخ، وجود کثرتی است که نیاز به دفع شدید دارد و عنوان بغی را منحصر به سازمانی یا فئه‌ای‌بودن نمی‌کند. تمام الکلام اینکه، ملاک صدق عنوان بغی «الخروج علی الإمام» است، چه خارجیین، قلیل باشند چه کثیر، چه سازمانی باشند چه نباشند. 6⃣ سادساً: او، با استناد به اینکه، شیخ طوسی میان اقدام ابن ملجم، لعنه الله، با دیگر بغاة تفاوت قائل شده و آن را بغی ندانسته، و با استناد به کلام حضرت امیر(سلام الله علیه) که دال بر عفو قاتل دارد، سخن حضرت را به معنای عدم صدق عنوان بغی بر فعل آن ملعون ازل و ابد دانسته است. در حالیکه، از عفو حضرت نمی‌توان عدم صدق عنوان بغی را کشف نمود، بلکه ممکن است به ملاک دیگری، مورد عفو قرار گرفته، ضمن آنکه، ملاک صدق عرفی عنوان بغی (خروج بر امام) وجود دارد و مانعیت از صدق عنوان، باید به دلیل حاکمی باشد که به تعبد، فعل ابن ملجم را از عنوان خارج نماید، در حالیکه چنین دلیلی در مقام نیست. 📌 ادامه در فرسته بعد... @Tanbiholomah

❇️ تردید بی‌پایه در صدق عنوان بغی و محاربه 📝 ردیه‌ای بر کلام سروش محلاتی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش سوم ♨️ اشکال به تردید در عنوان محارب اما در خصوص بخش دوم متن که درباره عنوان «محاربه» است. نکته‌ای که در این خصوص قابل طرح می‌باشد ناظر بر کلام اوست که می‌گوید: «آیا کسانی که قصد اخلال در امنیت عمومی نداشته و صرفاً در اعتراض به حکومت، دست به رفتارهای خشن می‌زنند و یا مرتکب قتل یا جرح نسبت بخصوص مأموران حکومتی می‌شوند، کارشان مصداق "یسعون فی الأرض فساداً" بوده و مستحق مجازات محارب هستند، و یا تحت عناوین دیگری مجازات شده و کیفرشان متفاوت از محارب است؟» او در صدق عنوان محاربه بر این افراد تردید دارد، چرا که با وجود اینکه آنها مرتکب قتل و جرح شده‌اند، و لیکن چون قصد اخلال نداشته‌اند، پس مصداق محارب نیستند و فعل ایشان افساد فی الأرض نیست. 🔺 این دیدگاه نیز صواب نبوده و مخدوش می‌باشد: 1⃣ اولاً: روشن است که کسی که شهرِ سلاح کرده و به مقابله با مأمورین - حتی اگر مردم را هم نگوییم- می‌پردازد، کار او «اعتراض» نیست. چه برسد به اینکه در فرآیند اعتراض، از آن سلاح گرم و سرد استفاده کرده و مأمورین را به قتل برساند یا مجروح نماید. هذا اول الکلام که روشن شود، چنین فردی را در هیچ عرف بین المللی، «معترض» نمی‌گویند. اگر هم بدواً به عنوان معترض به میدان آمده، اما با اسلحه‌کشی و قتل و جرحی که صورت‌داده، دیگر عنوان معترض بر او صدق نمی‌کند، و باید به تناسب جرمی که انجام‌داده مجازات شود. و اساساً رفتار یکسان با چنین فردی که مرتکب قتل شده و با فرد دیگری که صرفاً اعتراض دارد، خارج از عدالت بوده و برخلاف حکمت مجازات و خارج از مشی عقلاء عالم است. 2⃣ ثانیاً: کسی که قصد اخلال در امنیت عمومی ندارد و صرفاً اعتراض به حکومت دارد، چرا باید از اسلحه استفاده نموده و شهر سلاح کند؟ آیا جز این است که ملازمه عادیه میان «شهر سلاح» با «قصد اخافه» وجود دارد؟ و آیا غیر از این است که، «قصد اخافه» ملازم با «افساد فی الأرض» است؟ و افساد فی الأرض نیز به معنای «سلب الأمن» از جامعه است. پس چگونه می‌توان، فقدان قصد اخلال در امنیت عمومی را از فعل چنین فردی که شهر سلاح او به قتل و جرح منجر شده است، استفاده نمود؟ 📌 منابع در فرسته بعد... @Tanbiholomah

❇️ تردید بی‌پایه در صدق عنوان بغی و محاربه 📝 ردیه‌ای بر کلام سروش محلاتی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش پایانی/منابع ✳️ منابع ۱- النهاية في مجرد الفقه و الفتاوى، ص: ۲۹۶/ الخلاف، ج ۵، ص: ۳۳۵ ۲- السرائر الحاوي لتحرير الفتاوى؛ ج ۲، ص: ۱۵ ۳- الوسيلة إلى نيل الفضيلة؛ ص: ۲۰۵ ۴- تحرير الأحكام الشرعية على مذهب الإمامية (ط - القديمة)؛ ج ۱، ص: ۱۵۵/ تذكرة الفقهاء (ط - الحديثة)؛ ج ۹، ص: ۴۰۶/ منتهى المطلب في تحقيق المذهب؛ ج ۱۵، ص: ۱۷۵ ۵- مسالك الأفهام إلى تنقيح شرائع الإسلام؛ ج ۳، ص: ۹۱ ۶- شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام، ج ۱، ص: ۳۰۷/ ۷- البقرة : ۱۷۳ ۸- تفسير العياشي، ج‏ ۱، ص: ۷۴/ الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۶، ص: ۲۶۵ ۹- جامع المقاصد في شرح القواعد، ج ۳، ص: ۴۸۳ ۱۰- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۵، ص: ۳۲/ تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج‏ ۶، ص: ۱۴۴ ۱۱- النهاية في مجرد الفقه و الفتاوى، ص: ۲۹۷ ۱۲- الحجرات : ۹ ۱۳- المبسوط في فقه الإمامية، ج‌ ۷، ص: ۲۶۴ @Tanbiholomah

❗️در حالیکه، قوه قضاییه با قدرت به مجازات محاربین می‌پردازد، برخی مانند سروش محلاتی، در حال شبهه‌افکنی نسبت به مجازات‌ها هستند. ‼️ شبهاتی که ریشه در برخورد سلیقه‌ای با دین و آراء فقهی دارد! ❇️ پاسخ‌های این شبهات را در کانال نخبگانی تنبیه الأمة دنبال کنید:👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/3310420148Ca673c3add8

❇️ تفقه یا ابتذال فقه 📝 تأملی بر ادعای اخیر سروش محلاتی 🖋 علی اشراقی 🔸 جناب آقای سروش محلاتی در نوشته‌ای با عنوان "مجازات محاربی که مرتکب قتل نشده" با اشاره به نظر تعدادی از فقهاء عظام خواسته‌اند اینگونه القاء نمایند که اعدام محاربی که قتل نکرده، غیرشرعی است. 🔻 درباره‌ی ادعای ایشان ملاحظاتی وجود دارد: 1⃣ برای استاد حوزه شایسته نیست که به جهت مخالفت با یک ماده‌ی قانون مجازات اسلامی به وجود قول فقهی مخالف، اشاره نماید چراکه در بسیاری از مسائل فقهی، فقهاء عظام، نظرات متفاوت دارند و قانون بر اساس ضوابطی در نهایت، مطابق با یک نظر فقهی تصویب می‌گردد. بسیاری از مؤمنین آشنا با تقلید و رساله نیز می‌دانند که مسائل اختلافی کم نیستند. 2⃣ ایشان گفته‌اند امام خمینی نیز تبعید چنین محاربی را اولی می‌داند. اگر ایشان نمی‌دانند که اولی در اینجا به معنای احتیاط مستحب است -و فتوای مرحوم امام همان قول به تخییر است- جنابشان را به دقت و تأمل بیشتر توجه می‌دهیم؛ اما اگر متوجه این نکته بوده و قصد داشته‌اند که نظر نهایی امام را به گونه‌ی دیگری به مخاطبین عام و غیر طلبه، القاء نمایند اقدامشان را به دور از صداقت و امانت می‌بینیم. 3⃣ بعید است که آقای سروش ندانند که در این مسأله قائلین به تخییر حاکم و امکان اعدام چنین محاربی کم نیستند. شیخ صدوق در کتاب‌های هدایه و مقنع، شیخ مفید، سلار، ابن ادریس، محقق حلی در کتابهای مختصر النافع و شرایع، علامه حلی در کتاب‌های مختلف الشیعة، تحریر و تبصره، فخر المحققین، شهید اول در کتاب‌های لمعه و دروس، شهید ثانی در روضه و مسالک و حاشیة الارشاد و حاشیه مختصر النافع، ابن فهد حلی، فاضل مقداد و فیض کاشانی از قائلین به تخییر حاکم هستند. حتی صاحب ریاض که خودش مخالف تخییر است می‌گوید: اکثر متأخرین قائل به تخییرند. 4⃣ اردوکشی و یارگیری در بین موافقان و مخالفان یک نظر فقهی، آن هم در رسانه‌ها و تریبون‌های عمومی شایسته استاد حوزه نیست. اینگونه روش‌ها به ابتذال فقه و در نهایت تخریب دینداری مردم می‌انجامد. @Tanbiholomah

❇️ از برجسته‌ترین فقیه نظام به آقای سروش محلاتی! 🖋 محمدصادق احمدی 🔸 آقای سروش محلاتی در یادداشتی که اخیرا منتشر کرده از مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی به عنوان برجسته‌ترین فقیه نظام یاد کرده است. 🔹 لذا بد نیست نظر مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی را در مورد برخی ادعاهای قبلی آقای سروش محلاتی بررسی کنیم: 🔺 آقای سروش محلاتی مشروعیت حکم اعدام صادر شده برای برخی اغتشاش‌گران را به بهانه سازمان‌یافته‌نبودن، مورد تردید قرار داده‌اند. 🔻 با توجه به مطالبی که توسط دادگاه مطرح‌شده حکم اعدام از باب محاربه است و لذا سؤال این است که آیا محاربه اختصاص به جایی دارد که توسط سازمان و گروه سازمان یافته انجام شود؟ ✅ پاسخ مرحوم هاشمی شاهرودی به سؤال مذکور این است: «ظاهر آیه محاربه این است که جرم مذکور از نوع جرمهای انفرادی است که گاهی ممکن است یک شخص آن را انجام دهد و از این رو فقها گفته‌اند که در تحقق محاربه، وجود گروه و ارعاب دسته جمعی شرط نیست.»۱ 🔺 در جای دیگر آقای سروش محلاتی به جدابودن حکم باغی و محارب در فقه اشاره کرده‌اند و بیان داشته‌اند که باغی کسی است که با حکومت طرف شده و به معارضه با حکومت پرداخته در حالی که محارب کسی است که می‌خواهد رعب و وحشتی ایجاد کند که مصداق فساد در زمین باشد و لذا مجازاتی هم که برای باغی وجود دارد با مجازات محارب متفاوت است و به همین جهت حکم اعدام برای کسانی که در اغتشاشات حضور داشته اندوجهی ندارد. ✅ مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی گرچه با اصل این ادعا موافق است ولی استثنائی در این باره می‌زند که قابل توجه است: «بدین ترتیب روشن می‌شود که عنوان محارب در آیه مبارکه، اختصاص دارد به کسی که به قصد افساد در زمین سلاح می‌کشد و معنای افساد در زمین عبارت است از اخلال در امنیت مردم و ترساندن آنها و تجاوز به مال و جان و ناموسشان، و این معنا، شامل باغی یا کافری که به جنگ با دولت اسلامی و قیام در برابر آن برخاسته است، مادام که مرتکب محاربه به معنی مذکور نشده باشد نمی‌شود، و در این صورت نیز از آن جهت که مرتکب این قسم از محاربه شده مصداق آیه خواهد بود و در آن هیچ بحثی نیست.»۲ 🔹 در این تعبیر ایشان کسانی که به مخالفت با حکومت پرداخته باشند را در صورتی که مرتکب جرم محاربه شوند مشمول مجازات محارب می‌داند و در جای دیگر در توضیح فسادی که در تحقق محاربه شرط است می‌فرماید: «بلكه تجاوز به حقوق یک نفر نيز اگر به گونه‌اى باشد كه موجب اخلال در امنيّت محل شود، مصداق «فساد در زمين» خواهد بود.»۳ ♨️ در نتیجه طبق ظاهر این فرمایشات اگر کسانی بر علیه حکومت اقدام کرده‌اند ولی در ضمن آن اقدام به ایجاد ترس و ناامنی در بین مردم کنند و با سلاح راه بر مردم ببندند و سبب ترس آنها شوند داخل در معیار محاربه خواهند بود و صرف اینکه در حال مبارزه با حکومت هستند توجیهی برای محارب‌نبودن آنها نخواهد بود. ➖➖➖➖➖ ۱.مجله فقه اهل بیت جلد، ۱۱-۱۲ ص ۱۷۴ ۲. همان، ص ۱۷۷ ۳. همان، ص ۱۸۶ @Tanbiholomah

❇️ پاسخ به ۷ پرسش مهم در رابطه با حد محارب ❓آیا معترض سیاسی محارب است؟ ❓آیا اغتشاشگرانی که مرتکب قتل نشده‌اند مستحق اعدام‌اند؟ ❓آیا حاکم در انتخاب مجازات‌های گوناگون برای محارب مخیر است؟ و... ✅ با خواندن این جزوه به پاسخ پرسش‌های اساسی در رابطه با حد محارب دست خواهید یافت. ✅ بخوانید، بدانید و از احکام اسلامی دفاع کنید. 📌 انتشار بزودی در کانال «تنبیه الأمة»... #حد_محارب #صیانت_از_احکام_شرع #پاسخ_به_شبهات_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین https://eitaa.com/joinchat/3310420148Ca673c3add8 👆🏻 📲 به کانال نخبگانی تنبیه الأمة بپیوندید

❇️ پاسخ به هفت پرسش مهم در رابطه با حد محارب ❓آیا معترض سیاسی محارب است؟ ❓آیا اغتشاشگرانی که مرتکب قتل نشده‌اند مستحق اعدام‌اند؟ ❓آیا حاکم در انتخاب مجازات‌های گوناگون برای محارب مخیر است؟ و... ✅ با خواندن این جزوه به پاسخ پرسش‌های اساسی در رابطه با حد محارب دست خواهید یافت. ✅ بخوانید، بدانید و از احکام اسلامی دفاع کنید. #حد_محارب #صیانت_از_احکام_شرع #پاسخ_به_شبهات_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین https://eitaa.com/joinchat/3310420148Ca673c3add8 👆🏻 📲 به کانال نخبگانی تنبیه الأمة بپیوندید

❇️ چگونه باور کنیم راست می‌گویید؟ 📝 پاسخ به مجمع خودخوانده محققین و مدرسین قم 🖋 مرتضی صادقی 🔸 اخیرا مجمعی که خود را مدرسین و محققین حوزه علمیه قم می‌خوانند بیانیه‌ای صادر کرده که در آن ادعای دلسوزی برای مردم و نظام شده است. ♨️ ولی باور این مسئله از جهاتی سخت می‌نماید: 1⃣ در جای جای نوشته ایشان، سیاه‌نمایی از اوضاع کشور به چشم می‌خورد. از اینکه مردم در فقر و فلاکت هستند تا اینکه اکثریت مردم از حکومت ناراضی هستند و... چطور می‌توان صداقت در این گفتار را باور کرد در حالی که همین افراد حامی دولت‌های یازدهم و دوازدهم بودند و در حمایت از آن بیانیه می‌دادند؟ مگر غیر ازاین است که نارضایتی بی‌سابقه مردم و پایین‌ترین سطح مشارکت درانتخابات ریاست جمهوری محصول همان دولت مورد حمایت ایشان بود؟ لا اقل چند بیانیه در باب اوضاع اقتصادی و فلاکت مردم بر علیه دولت متبوعتان می‌دادید تا رفتار امروز قابل باور باشد. 2⃣ در بیانیه فوق ضمن القاء حس دلسوزی و خیرخواهی نسبت به مردم، سعی در تطهیر خشونت اغشاشگران شده تا جایی که در مقام نام‌بردن، از آنان با عناوینی چون معترض به بی‌عدالتی، مظلوم و دفاع‌کننده در برابر خشونت مأموران، یاد شده است. انگار نه انگار که در این مدت قرآن سوزانده شده انگار نه انگار که مسجد آتش زده شده، شعارآزادی و بی‌بند و باری سر داده شده، از سر زنان چادر کشیده شده و جوانان پاک به #قتل_صبر کشته شده‌اند. لااقل به قدر جمله‌ای اندر مذمت این امور به قلم خود زحمت می‌دادید تا متهم به سیاسی‌کاری و بی‌اعتنایی به دین و آرمانهای انقلاب نشوید. 3⃣ دراین بیانیه از تأثیر ریختن به ناحق خون بر زوال نعمت گفته شده و روایتی از نهج البلاغه در این زمینه ذکر شده است!! بی‌آنکه اشاره شود که در روایات متعدد از ائمه علیهم السلام نقل شده است که اقامه‌ی حد از باران چهل روز با برکت‌تر است. 4⃣ بعضی از قیودی که در این بیانیه برای حکم محارب مطرح شده مبنای فقهی ندارد و لااقل خلاف فتوای مشهور فقهاست و آن قید اینکه محاربه باید به منظور جنگ با خدا و پیامبر باشد. ای کاش تصریح می‌کردید که این نظر شخصی شماست تا گمان نرود می‌خواهید برای مخاطب ناآگاه اینگونه القاء کنید که حکم اعدام اغتشاشگران خلاف مسلمات فقهی است. 5⃣ در این بیانیه اینگونه القاء شده که تناسب مجازاتهای محاربه با جرم از نظر فقهی روشن است و حتی از آیه قرآن هم همین مطلب استفاده می‌شود. بدون اینکه اشاره شود که آیه قرآن اتفاقا بر تخییر بین مجازاتها دلالت می‌کند و اگر هم روایاتی دال بر تناسب مجازات با جرم وجود دارد، در مقابل روایات معتبری وجود دارد که این مسئله را نفی کرده و تخییر قاضی را ثابت می‌کند و به همین خاطر بسیاری از فقها فتوای به #تخییر_قاضی داده‌اند. ✅ با توجه به مجموع این امور باز تکرار می‌کنیم: چگونه باور کنیم راست می‌گویید؟ #مجمع_خودخوانده @Tanbiholomah

❓آیا معترضان (بخوانید آشوبگران) محاربند؟ 🔸 با مراجعه به کلمات فقهاء اسلام و ادله، روشن می­‌شود که اختصاص محاربه به فرضی که شخص، قصد اصلی‌اش سلب امنیت و غارت اموال باشد وجهی ندارد و بر هیچ استدلال صحیحی استوار نیست. ✅ مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی تصریح می‌کند که اگر شخص قصد اخافه داشته باشد بلا اشکال محارب است هر چند که درپی این قصد اخافه غرض دیگری دارد که تصمیم دارد از طریق اخافه و ترساندن مردم به آن غرض برسد. 📌 بیشتر بخوانید: https://eitaa.com/Tanbiholomah/192 #دیدگاه_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین @Tanbiholomah

❓آیا محاربی که جراحت وارد کرده ولی کسی را نکشته، می‌شود اعدام کرد؟ 🔸از ادله استفاده می‌شود که مجازات اعدام به فرض ارتکاب قتل توسط محارب، اختصاص ندارد. صحیحه محمد بن مسلم صریح در این است که در فرضی که قتل انجام نشده باشد نیز مجازات اعدام مشروع است و حاکم می‌تواند به عنوان حد محارب، شخص را اعدام کند. 📌 بیشتر بخوانید: https://eitaa.com/Tanbiholomah/192 #دیدگاه_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین @Tanbiholomah

❓آیا حمله به مأموران حکومتی نیز محاربه است؟ 🔸فقهای ما در مقابل فقهای عامه که محارب را به قطاع الطریق و مانند آن اختصاص داده اند، قائل اند که «هر کسی که با قصد ترساندن مردم سلاح بکشد» محارب است. 🔸در کتاب الغارات آمده است که امیر المؤمنین علیه‌السلام با اشاره به آیه محاربه، عنوان محارب را بر معاویه که به غرض مقابله سیاسی با حکومت امیر المؤمنین علیه‌السلام جنگ به راه انداخته بود، تطبیق کرده‌اند. 📌 بیشتر بخوانید: https://eitaa.com/Tanbiholomah/192 #دیدگاه_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین @Tanbiholomah

❓آیا تحقق محاربه فقط در فرضی است که شخصِ آشوبگر، سلاح بکشد؟ 🔸مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی با بیان سه تقریب از این دیدگاه دفاع می‌کند که در صدق محاربه بکارگیری سلاح شرط نیست. 🔹ایشان نظر خود را چنین بیان می‌کند: و هكذا يتّضح أنّ الإطلاق للمحاربة بغير السلاح بل بمثل العصا و الحجر و السوط أو بالنار أو بالمواد الكيمياوية السامّة أو الحارقة أو حتى بالقوّة البدنية القاهرة المخيفة تامّ في نفسه. 📌 بیشتر بخوانید: https://eitaa.com/Tanbiholomah/192 #دیدگاه_فقهی #تبیین_فقهی #جهاد_تبیین @Tanbiholomah

▪️خطبه فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به نام خطبه فدکیه، در منابع امامیه متقدم و متاخر مثل؛ السقیفة و الفدک، دلائل الامامة، الاحتجاج نقل شده، حتی ابن‌طیفور سنی (۲۸۰ق) آن را در بلاغات النساء گزارش کرده است. ▪️همه این نقلها با «لما بلغ فاطمة ان ابابکر اجمع علی منعها فدک» آغاز می‌شود. @Tanbiholomah

❇️ مصائب «انتخاب» در مکتب سقیفه 🖋 صالح رحمتی 🔸 خطبه فدکیه، خطبه‌ای غنی و سرشار از معارف اعتقادی، اندیشه‌های بنیادین سیاسی و احتجاجات کلامی است. 🔹 در بخشی از این خطبه، حضرت زهرا (سلام الله علیها) به علل و حکمتهای برخی عناوین شرعی مانند صیام، صلوة، حج و زکاة اشاره می‌فرماید؛ که یکی از آن عناوین، «طاعت» و «امامت» است. 🔹 عبارات این خطبه در توصیف این دو عنوان در منابعی که این خطبه را نقل کرده‌اند اختلاف اندکی دارند که البته غیرمخل به مقصود است؛ 📗 در السقیفة و الفدک / دلائل الإمامة: «وَ طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ، وَ إِمَامَتَنَا لَمّاً لِلْفُرْقَةِ»، (۱) 📗 و در الفقیه و علل الشرائع: «وَ الطَّاعَةَ نِظَاماً لِلْمِلَّةِ وَ الْإِمَامَةَ لَمّاً مِنَ الْفُرْقَةِ»،(۲) 🔹 همانطور که پیداست، اختلاف موجود در الفاظ میان منابع، فاحش نبوده و مخل به مقصود نیست؛ زیرا، قطعاً مراد حضرت از «الطاعة» و «الإمامة» همان «طاعتنا» و «إمامتنا» است، و اساساً موضع اعتراض حضرت همین بود که، چرا مدار طاعت و امامت را برگرداندید. علی‌الخصوص در آن عبارت که می‌فرمایند: «فوسمتم غير أبلكم، و أوردتموها شربا ليس لكم‏» بر شتری که از آنِ شما نبود، داغ نهادید، و آن را در آبشخوری وارد کردید که برای شما نبود [و غصب خلافت کردید]. 🔹 دو ویژگی برجسته‌ای که در این خطبه ناظر بر دو عنوان «طاعت» و «امامت» بیان شده، این است که، اطاعت از اهل بیت، سبب نظم یافتن ملت و امامت ایشان هم سبب جمع‌شدن متفرقات است. قریب به مضمون عباراتی که در خطبه معروف رضوی (سلام الله علیه) آمده: «إِنَّ الْإِمَامَةَ زِمَامُ الدِّينِ وَ نِظَامُ الْمُسْلِمِين‏»(۳) امامت، مهاری برای دین است و نظم بخشنده به مسلمین. 🔹 بنابرخطبه فدکیه، اگر مدار اطاعت و امامت، در خاندان عصمت قرار گرفت؛ آیین و شریعت، انتظام پیدا کرده و قاعده‌مند می‌شود، و آحاد مسلمین از تفرق و تشتت در امان بوده و اجتماع پیدا می‌کنند. برهمین اساس، اگر اطاعت و امامت بر غیر مدار اهل بیت(سلام الله علیهم) قرار بگیرد، به بی‌سامانی، بی‌قاعدگی، بی‌انضباطی و بی‌نظمی در ملت و آیین و شریعت خواهد انجامید و هر روز و با هر مصلحت و قیاس و استحسانی، حکمی و فتوایی متولد می‌شود. و تشتت و پراکندگی و تفرقه میان مسلمین به جای «وحدت کلمه» خواهد نشست. 🔻 و این بی‌سامانی و بی‌قاعدگی در ملت و شریعت، با تشتت و تفرقه در امت که، قرنهاست فتنه‌ها از آن برخاسته و اعداء دین را هم از آن خوشحال ساخته، همه محصول «انتخاب» است؛ انتخاب امام، همان اقدام جاهلانه‌ای است که امام رضا (سلام الله علیه) بعد از توصیف امام و امامت فرمودند: «فَمِنْ أَيْنَ يَخْتَارُ هَذِهِ الْجُهَّالُ الْإِمَامَةَ بِآرَائِهِم‏»(۴) ♨️ این دو مصیبت بی سامانی ملت و شریعت، و تفرقه میان امت که از «انتخاب» در «مکتب سقیفه» آغاز گردید، امروز نیز با پناه‌بردن به دامن علوم انسانی غربی، و تمسک به عقل مدرن برطرف نمی‌گردد، و تنها راه نجات، تعبد به «وحی» با بازگشت به «مکتب اهل بیت» است. 〰〰〰〰〰〰 ۱- السقیفة و الفدک ص ۱۴۰/ دلائل الإمامة، ص۱۱۳ ۲- الفقیه، ج۳ ص۵۶۸/ علل الشرائع، ج۱ص ۲۴۸ ۳- الکافی ج۱ص۲۰۰/ تحف العقول، ص ۴۳۸ ۴- همان. #امامت #وحدت_کلمه @Tanbiholomah

❇️ مشروعیت الزام حکومتی به مراعات حجاب شرعی 📝 پژوهشی مستدل و فقهی ❓آیا الزام به مراعات حجاب از وظایف حکومت اسلامی است؟ چه دلایلی بر این الزام وجود دارد؟ ❓آیا سیره پیامبر در صدر اسلام به الزام بر حجاب بود؟ ❓آیا اجرای قانون حجاب، مشروط به رضایت عمومی مردم است؟ ❓از نگاه دین حجاب مسئله‌ای شخصی است یا اجتماعی؟ ✅ و سؤالات دیگر که پاسخ آنها را در این پژوهش فقهی می‌یابید. 📌 دانلود مقاله در کانال «تنبیه الأمة»👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/3310420148Ca673c3add8

❇️ مشروعیت الزام حکومتی به مراعات حجاب شرعی 📝 پژوهشی مستدل و فقهی ❓آیا الزام به مراعات حجاب از وظایف حکومت اسلامی است؟ چه دلایلی بر این الزام وجود دارد؟ ❓آیا سیره پیامبر در صدر اسلام به الزام بر حجاب بود؟ ❓آیا اجرای قانون حجاب، مشروط به رضایت عمومی مردم است؟ ❓از نگاه دین حجاب مسئله‌ای شخصی است یا اجتماعی؟ ✅ و سؤالات دیگر که پاسخ آنها را در این پژوهش فقهی می‌یابید. 📌 کانال نخبگانی «تنبیه الأمة»👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/3310420148Ca673c3add8