#پاسخ_سوال_یک #عبرت_چیست؟ عبرت بر وزن فِعْلَه از ریشه «عَبَر» است که به معانی مختلفی چون: تفسیر کردن، #سنجیدن، عبور کردن، تعجب کردن و غیره آمده است. 🔸وجه این معانی، انتقال از حالی به حالی دیگر است، چنانکه راغب اصفهانی در «مفردات» می گوید: «اَصْلُ العِبَرِ تَجَاوُزٌ مِنْ حَالٍ اِلَی حَالٍ». 🔹 اگر نگوییم در تمام معانی، دست کم در بیشتر آنها نوعی جابجایی و #انتقال قابل درک است. 🔸در عبرت و اعتبار نیز همین معنی مشاهده می شود، چرا که اهل لغت، این دو را به معنای پند و اندرز گرفتن ذکر کرده اند، و در پند و اندرز، #انسان از نقل یک سخن و یا جریان تاریخی به معنایی ماورای آن #منتقل_می_شود و در اثر آن، حالتی خاضعانه و خاشعانه در برابر حق، برای او پدید می آید. https://eitaa.com/Tarbiatm

ادامه #پاسخ_سوال_یک 👈👈 #نکته_دوم اینکه باطن و عمقی که فرد به آن منتقل می شود، باید بار ارزشی و اخلاقی داشته باشد و این امر زمانی ممکن است که انسان زندگی خود را به نوعی با امور ظاهریِ مشهود، مشابه و همانند ببیند و وقوع همان سرنوشت را برای آینده خویش محتمل بداند. 🔹 به عبارت دیگر، انتقال از ظاهر، با یک سلسله #اطلاعات_خشک و یا #مطالب_علمی_صِرف نمی تواند عبرت باشد، بلکه آنچه حاضر می شود باید قابلیت تأثیرگذاری در رفتار #اخلاقی و #خودسازی فرد داشته باشد. 👈👈👈 #نکته_سوم اینکه نقش تأمل و #تفکر در این انتقال بسیار مهم است و شاید بتوان گفت، بدون این عنصر، تحقق این حالت امکان پذیر #نیست، زیرا در این زمینه، انسان به مشاهده و یا شنیدن امور و پدیده ها می پردازد و اگر به همین شنیدن اکتفا کند، چنین حالتی در او پدید نمی آید. 🔹اما اگر در شنیده ها و دیده های خود بیندیشد و سپس پدیده های مشابه را در زمان خود شناسایی کند، و آنگاه به موازنه و مقایسه آنها با یکدیگر بپردازد و در یک تجزیه و تحلیل عقلی، روابط بین آنها را کشف کند، به نتیجه ای مطلوب و منطقی دست می یابد 🔸و این نتیجه همان حالتی است که می توان آن را عبرت نامید. 💡در جریان عبرت، انسان تحت تأثیر امری قرار می گیرد و قلبش به آن متمایل و خاشع می گردد و در نتیجه معرفت و شناخت جدیدی حاصل می شود و به دنبال آن، سلوک و رفتاری متناسب با آن، در فرد به وجود می آید. #پایان_پاسخِ_سوال_یک https://eitaa.com/Tarbiatm