#نکتۀ_سوم، نقطۀ شروع در #ایجاد_شناخت‌های لازم را نشان می‌دهد، که طبق آن باید #زمینه‌ای (مواد خامی)  مناسب فراهم کرد، سپس #تفکر فرد را در آن زمینه فعال نمود. از آنجا که کار فکر، کشف مجهول است، برای به جریان انداختن فکر بهترین راه، #ایجاد_سؤال در ذهن مخاطب خواهد بود. چنان که امیرالمؤمنین (ع) در کنار زباله‌دانی ایستاد (یعنی در زمینه‌ای مناسب) و فرمود: «هذا ما بَخِلَ بِه الْباخِلُون‏» حکمت195 اين همان است که بخيلان به آن بخل مي‏ ورزند.

امام على عليه السلام: قلب نوجوان، در حقيقت چونان زمينى باير است كه هرچه در آن افكنده شود مى پذيرد . إنّما قَلبُ الحَدَثِ كالأرضِ الخاليَةِ، ما اُلقِيَ فيها مِن شَيءٍ قَبِلَتهُ 📚تحف العقول صفحه 70 ضرورت #دوره_دوم رشد و #دوره_سوم رشد

این فرایندِ #تدبّر، #تفکر و #تعقل، نیازمند رهبری و هدایت است. اینجاست که #نقش_مربی معلوم می‌گردد. در این روش تربیتی، مربی #سه_وظیفه بر عهده دارد: ۱.تزکیه ۲.تعلیم ۳.تذکر

✅گریه‌ی با ارزش... 🔶 استاد #علی_صفایی_حائری

در #تزکیه مربی باید شناخت‌هایی را که فرد، نیازمند به دست آوردن آنهاست، بشناسد. 🔹 او باید مشخص کند «کدام بی‌خبری برای متربی کشنده‌تر است؟» تا آنها را در او ایجاد کرده و از این طریق، موجب رهایی او از اسارت نفس، شیطان، خلق و دنیا شود.

مربی در #تعلیم، روش تدبّر و روش تفکر را می‌آموزد تا متربی از آن مسیر به شناخت‌های لازم برسد. و چون انسان دچار غفلت است، #تذکر مربی، شناخت‌های از پیش به دست‌آمده را برایش یادآوری می‌کند.

طرح پیشنهادی #نهادینه_سازی_ارزش_ها یکی از موسسات ویژه پیش دبستانی و پایه #اول تا #دوازدهم

🔸مفهوم تربیت به این معنا است که از آهن ماشین‌ ساختن و از بشر آدم آفریدن. 🔸 مراد از انسان، موجود اجتماعی ابزارساز و یا حیوان ناطق و انتخاب کننده و آزاد و خلاق نیست که این همه تعریف بشر است. 🔸این استعدادها و غرایز فردی و عالی و اجتماعی، توضیح آدم است. 🔸 آدم کسی است که بر تمام استعدادهایش حکومت دارد و رهبری دارد و به آنها جهت می‌دهد.  🔸با این توضیحی که از استاد بیان شد روشن می‌شود که #مراد ما از تربیت، #تربیت_خاص است. 🔸منظور از تربیت خاص این است که استعدادهای بشر تا حد انسانی رشد کند.

حال منظور ما از #انسان چه موجوی می‌باشد؟ 🔹منظور موجودی است که غریزه‌های خود را رد کرده است و به مرتبه بالاتری آمده است 🔹و در آن حد که وظیفه را در زندگی یعنی دین که لباس او، غذای او، هوس او، رفاقت او و نشستن و برخاستن او از غریزه الهام نمی‌گیرد و هیچ چیزی نمی‌تواند در او اثر کند و او را به تلاطم بیندازد. 🔹 در مورد وظیفه چنین فرموده‌اند که “جز وظیفه آن هم وظیفه‌ای از خدای او در او حرکت نمی‌آفریند. 🔹بهتر است که این طور بیان شود که حیوان است که به خاطر غریزه زندگی می‌کند، غذا می‌خورد، راه می‌رود، 🔹اما انسان باید از سطح غریزه بالاتر بیاید و حرکت کند به سوی بالا.

#حرکت_انسان نباید به سوی آنچه که مساوی خود است باشد بلکه باید به سوی وجودی برتر و بالاتر و بی‌نیاز و نامحدود باشد نه به سوی وجودی پایین‌‌تر و نیازمند و محدود. 💬 “تربیت آن نظامی است که از بشر انسان می‌سازد. 🔸 انسانی که بار امانت را می‌تواند به دوش بگیرد و قدرت‌ها و صنعت‌ها و تکنیک‌های پیشرفته در دست او و در زیر پای او، او را بالاتر و جلوتر می‌آورد 🔸 و این قدرت و ثروت و علم و صنعت برای او غروری #نمی‌آفریند که #وظیفه‌ای_می‌سازد اینها بار امانت است #نه بال افتخار.

☑️ آن‌هایی که #حسین را کشتند، همان هایی بودند که از یک لقمه نگذشته بودند... 🔶استاد علی صفایی حائری داستان حركت انسان، داستان كفر و شكر است. «لَئِنْ شَكَرتُم لَازيدَنَّكُم» مدام نوسان دارد. در هر مرحله اگر اقدام نكنى، افت مى‌كنى و مدام پايين مى‌آيى و اگر اقدام كردى پيش مى‌روى و جلو مى‌افتى. تو كه فهميدى بايد از اين لقمه‌ى چرب بگذرى. اگر توجيه كردى، تو در همين جا نمى‌مانى كه رفته رفته، بخل در تو سبز مى‌شود. با اينكه چند لقمه دارى، از بشقاب رفيقت برمى‌دارى تا آنجا كه يك انبار احتكار كرده‌اى و باز هم نگاهت به كاسه‌ى ديگران است تا آنجا كه مجبور مى‌شوى با كسانى دوست شوى كه احتكار مى‌كنند و چشم به انبارت ندارند تا آنجا كه در بزمشان راه مى‌يابى و... تا آنجا كه از دست مى‌روى. و اگر در اين آخرين پله يك قدم برداشتى، يك حركت كردى، قدرت گام دوم را به تو مى‌دهند تا آنجا كه مى‌توانى دو لقمه و بيشتر و بيشتر بدهى و از تمامى انبارهايت بگذرى. داستان انسان، داستان شكر و كفر است، در هر لحظه پيش مى‌برد و يا عقب مى‌افتد. اين طور نيست كه خيال كنى در يك جا ايستادن، در همانجا ماندن است، كه ايستادن عقب گرد است و پايين رفتن. 👈آن زنده دل گفته بود آنها كه در نينوا حسين را كشتند، همانهايى بودند كه از يك لقمه نگذشتند. از يك چاى داغ نگذشتند، از اول و دوم نگذشتند تا آنجا كه نتوانستند از گندم رى هم بگذرند تا آنجا كه دستشان را هم با خون حسين شستند. 📚 #صراط ، ص 92

بعد از اینکه مفهوم تربیت مشخص شد باید به سراغ نوع یا شکل تربیت برویم 🔸 که آیا تربیت انسان‌ همانند تربیت دام‌ها و درخت‌ها است و یا با آنها تفاوت خواهد داشت؟ 🔸بله تربیت انسان با تربیت دیگر حیوانات و نباتات تفاوت دارد تربیت باید با دست خود انسان صورت گیرد و با انتخابی که خود انسان می‌کند شروع شود نه تربیت‌های تلقینی و تقلیدی و تحمیلی و سنتی چون این تربیت‌ها هیچ ارزشی به همراه خود ندارند بلکه ضد ارزش هم می‌باشند و در آخر باعث عصیان می‌شوند. 🔹تربیت انسان این است که “هنگامی که می‌خواهیم فردی را بسازیم و یا جامعه‌ای را بازسازی کنیم، ناچاریم که در اعماق بکاویم و ریشه‌ها را پیدا کنیم.