eitaa logo
درسهایی از قران کریم ( ترجمه و آموزش و روخوانی و تجوید و دائره المعارف ....... )
3هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
6هزار ویدیو
18 فایل
آنچه که از قران کریم می دانیم کپی مطالب آزاد و فقط یه صلوات به روح پدر و مادرم بفرست 💗💗💗
مشاهده در ایتا
دانلود
(آيه ٢٠٣) 💠-اين آيه آخرين آيه است كه در اينجا در بارۀ مراسم حجّ، سخن مى‌گويد و سنتهاى جاهلى را در رابطه با تفاخرهاى موهوم نسبت به نياكان و گذشتگان در هم مى‌شكند و به آنها توصيه مى‌كند كه (بعد از مراسم عيد) به ياد خدا باشند مى‌فرمايد: «خدا را در روزهاى معينى ياد كنيد» (وَ اذْكُرُوا اللّهَ فِي أَيّامٍ مَعْدُوداتٍ) . 💠در اين كه منظور از اين اذكار چيست؟ در احاديث اسلامى به اين صورت تعيين شده كه بعد از پانزده نماز كه آغازش نماز ظهر روز عيد قربان، و پايانش نماز روز سيزدهم است، 💠 جمله‌هاى الهام‌بخش زير تكرار گردد: اللّه اكبر اللّه اكبر لا اله الاّ اللّه و اللّه اكبر و للّه الحمد اللّه اكبر على ما هدانا اللّه اكبر على ما رزقنا من بهيمة الانعام. سپس در دنبال اين دستور مى‌افزايد: «كسانى كه تعجيل كنند و (ذكر خدا را) در دو روز انجام دهند گناهى بر آنان نيست، و كسانى كه تأخير كنند (و سه روز انجام دهند نيز) گناهى بر آنها نيست، براى كسانى كه تقوا پيشه كنند» (فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ اتَّقى) . 💠 اين تعبير در حقيقت، اشاره به نوعى تخيير در اداء ذكر خدا، ميان دو روز و سه روز مى‌باشد. و در پايان آيه، يك دستور كلى به تقوا داده مى‌فرمايد: «تقواى الهى پيشه كنيد و بدانيد شما به سوى او محشور خواهيد شد» (وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ) . 💠 اين جمله مى‌تواند اشاره به اين باشد كه مراسم روحانى حجّ، گناهان گذشتۀ شما را پاك كرده، و همچون فرزندى كه از مادر متولد شده است پاك از اين مراسم باز مى‌گرديد، اما مراقب باشيد بعدا خود را آلوده نكنيد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 185 کانال 👇 @Targomeh
28.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیه 205» وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ و هرگاه به قدرت و حكومت رسد براى فساد در زمين و نابودى زراعت‌ها و نسل كوشش مى‌كند و خداوند فساد را دوست ندارد. کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢٠٦) - 💠در اين آيه مى‌افزايد: هنگامى كه او را از اين عمل زشت نهى كنند «و به او گفته شود از خدا بترس (آتش لجاجت در درونش شعله‌ور مى‌گردد) و لجاج و تعصب، او را به گناه مى‌كشاند» (وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ) . 💠 او نه به اندرز ناصحان، گوش فرا مى‌دهد، و نه به هشدارهاى الهى بلكه پيوسته با غرور و نخوت مخصوص به خود، بر خلاف كاريهايش مى‌افزايد چنين كسى را جز آتش دوزخ رام نمى‌كند، 💠و لذا در پايان آيه مى‌فرمايد: «آتش دوزخ براى آنها كافى است و چه بد جايگاهى است» (فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 186 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢٠٩) - 💠در اين آيه به همۀ مؤمنان هشدار مى‌دهد كه «اگر بعد از (اين همه) نشانه‌ها و برنامه‌هاى روشن كه به سراغ شما آمده لغزش كنيد و تسليم وسوسه‌هاى شيطان شويد و گامى بر خلاف صلح و سلام برداريد بدانيد (از پنجۀ عدالت خداوند فرار نتوانيد كرد) چرا كه خداوند توانا و شكست‌ناپذير و حكيم است» (فَإِنْ زَلَلْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْكُمُ الْبَيِّناتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ) . 💠برنامه روشن، راه روشن و مقصد هم معلوم است با اين حال جايى براى لغزش و قبول وسوسه‌هاى شيطانى نيست! 💠اگر منحرف شويد قطعا مقصر خود شماييد و بدانيد خداوند قادر حكيم شما را مجازات عادلانه خواهد كرد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 188 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢١٠) - 💠اين آيه گر چه از آيات پيچيدۀ قرآن بنظر مى‌رسد لكن دقت روى تعبيرات آن ابهام را بر طرف مى‌سازد، 💠در اينجا روى سخن به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله است، مى‌فرمايد: «آيا آنها انتظار دارند كه خداوند و فرشتگان در سايه‌هاى ابرها به سوى آنها بيايند» و دلايل ديگرى در اختيارشان بگذارند با اين كه چنين چيزى محال است و به فرض كه محال نباشد چه ضرورتى دارد (هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاّ أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِكَةُ) .» 💠در حالى كه كار پايان گرفته است» (وَ قُضِيَ الْأَمْرُ) . 💠 در اين كه منظور از پايان گرفتن كار چيست؟ آنچه به نظر مى‌رسد اين است كه اشاره به نزول عذاب الهى به كافران لجوج باشد زيرا ظاهر آيه مربوط به اين جهان است. و در پايان آيه مى‌فرمايد: «و همۀ كارها به سوى خدا باز مى‌گردد» (وَ إِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ) . 💠 امور مربوط به ارسال پيامبران و نزول كتابهاى آسمانى و تبيين حقايق بازگشت به او مى‌كند همان گونه كه امر حساب و مجازات و كيفر و پاداش به او باز مى‌گردد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 188 👈رؤيت خداوند- 💠بى‌شك مشاهدۀ حسى تنها در مورد اجسامى صورت مى‌گيرد كه داراى رنگ و مكان و محل است بنابراين، در مورد ذات خداوند كه مافوق زمان و مكان است معنى ندارد . 💠ذات پاك او نه در دنيا با اين چشم ديده مى‌شود و نه در آخرت دلايل عقلى اين مسأله به قدرى روشن است كه ما را بى‌نياز از شرح و بسط مى‌كند. 💠البته مشاهدۀ خداوند با چشم دل هم در اين جهان ممكن است و هم در جهان ديگر و مسلما در قيامت كه ذات پاك او ظهور و بروز قوى‌ترى دارد اين مشاهده قوى‌تر خواهد بود ١. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 189 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢١١) - 💠اين آيه در حقيقت، يكى از مصاديق آيات گذشته است، چرا كه در آيات گذشته سخن از مؤمنان و كافران و منافقان بود، كافرانى كه بر اثر لجاجت، آيات و دلايل روشن را ناديده گرفته به بهانه جويى مى‌پرداختند، و بنى اسرائيل يكى از مصاديق واضح اين معنى هستند مى‌فرمايد: «از بنى اسرائيل بپرس، چه نشانه‌هاى روشنى به آنها داديم؟» 💠ولى آنها اين نشانه‌هاى روشن را ناديده گرفتند، و نعمتهاى الهى را در راه غلط صرف كردند (سَلْ بَنِي إِسْرائِيلَ كَمْ آتَيْناهُمْ مِنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ) . سپس مى‌افزايد: «كسى كه نعمت خدا را بعد از آن كه به سراغ او آمد تبديل كند (و از آن سوء استفاده نمايد، گرفتار عذاب شديد الهى خواهد شد) زيرا خداوند شديد العقاب است» (وَ مَنْ يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ) . 💠منظور از تبديل نعمت اين است كه انسان امكانات و منابع مادى و معنوى را كه در اختيار دارد، در مسيرهاى انحرافى و گناه به كار گيرد، مسألۀ تبديل نعمت، و سرنوشت دردناك ناشى از آن منحصر به بنى اسرائيل نيست، هم اكنون دنياى صنعتى گرفتار اين بدبختى بزرگ است زيرا با اين كه خداوند مواهب و نعمتها و امكاناتى در اختيار انسان امروز قرار داده كه در هيچ دورانى از تاريخ سابقه نداشته، ولى بخاطر دورى از تعليمات الهى پيامبران گرفتار تبديل نعمت شده و آنها را به صورت وحشتناكى در راه فنا و نيستى خود به كار گرفته و از آن مخربترين سلاحها، براى ويرانى جهان ساخته و يا از قدرت مادى خويش براى توسعۀ ظلم و استعمار و استثمار بهره گرفته و دنيا را به جايگاهى ناامن از هر نظر مبدل كرده است. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 190 کانال 👇 @Targomeh
آيه ٢١٢- شأن نزول: 💠ابن عباس مفسر معروف مى‌گويد: اين آيه در بارۀ اقليت اشرافى و رؤساى قريش نازل شد كه زندگى بسيار مرفهى داشتند، و جمعى از مؤمنان ثابت قدم كه از نظر زندگى مادى فقير و تهيدست بودند را به باد استهزاء مى‌گرفتند و مى‌گفتند: 💠 اگر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله شخصيتى داشت و از طرف خدا بود، اشراف بزرگان از او پيروى مى‌كردند، آيه نازل شد و به سخنان بى‌اساس آنها پاسخ داد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 190 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢١٣) 💠-بعد از بيان حال مؤمنان و منافقان و كفار در آيات پيشين، در اين آيه به سراغ يك بحث اصولى و كلى و جامع در مورد پيدايش دين و مذهب و اهداف و مراحل مختلف آن مى‌رود نخست مى‌فرمايد: «انسانها (در آغاز) همه امت واحدى بودند» (كانَ النّاسُ أُمَّةً واحِدَةً) . 💠و در آن روز تضادى در ميان آنها وجود نداشت، زندگى بشر و اجتماع او ساده بود، فطرتها دست نخورده، و انگيزه‌هاى هوى و هوس و اختلاف و كشمكش در ميان آنها ناچيز بود. 💠(اين مرحلۀ اول زندگى انسانها بود) سپس زندگى انسانها شكل اجتماعى به خود گرفت زيرا انسان براى تكامل آفريده شده و تكامل او تنها در دل اجتماع تأمين مى‌گردد (و اين مرحلۀ دوم زندگى انسانها بود) 💠 ولى به هنگام ظهور اجتماع، اختلافها و تضادها به وجود آمد چه از نظر ايمان و عقيده، و چه از نظر عمل و تعيين حق و حقوق هر كس و هر گروه در اجتماع، و اينجا بشر تشنۀ قوانين و تعليمات انبياء و هدايتهاى آنها مى‌گردد تا به اختلافات او در جنبه‌هاى مختلف پايان دهد (و اين مرحلۀ سوم بود) 💠در اينجا «خداوند پيامبران را برانگيخت تا مردم را بشارت دهند و انذار كنند» (فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ) . و اين مرحلۀ چهارم بود. 💠در اينجا انسانها با هشدارهاى انبياء و توجه به مبدء و معاد و جهان ديگر كه در آنجا پاداش و كيفر اعمال خويش را در مى‌يابند براى گرفتن احكام و قوانين الهى آمادگى پيدا كردند و لذا مى‌فرمايد: «خداوند با آنها كتاب آسمانى به حق نازل كرد تا در ميان مردم در آنچه اختلاف داشتند حكومت كند» (وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ) . 💠و به اين ترتيب ايمان به انبياء و تمسك به تعليمات آنها و كتب آسمانى، آبى بر آتش اختلافات فرو ريخت و آن را خاموش ساخت-و اين مرحلۀ پنجم بود. 💠اين وضع مدتى ادامه يافت ولى كم كم وسوسه‌هاى شيطانى و امواج خروشان هواى نفس، كار خود را در ميان گروهى كرد لذا آيه مى‌فرمايد: «در آن اختلاف نكردند مگر كسانى كه كتاب آسمانى را دريافت داشته بودند و بينات و نشانه‌هاى روشن به آنها رسيده بود. 💠آرى! آنها، بخاطر انحراف از حق و ستمگرى در آن اختلاف كردند» (وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ) . 💠و اين مرحلۀ ششم بود. در اينجا مردم به دو گروه تقسيم شدند مؤمنان راستين كه در برابر حق تسليم بودند آنها براى پايان دادن به اختلافات جديد به كتب آسمانى و تعليمات انبياء باز گشتند و به حق رسيدند و لذا مى‌فرمايد: «خداوند مؤمنان از آنها را به حقيقت آنچه در آن اختلاف داشتند به فرمان خود هدايت فرمود» 💠 در حالى كه افراد بى‌ايمان و ستمگر خود خواه همچنان در گمراهى و اختلاف باقى ماندند (فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ) . 💠و اين مرحلۀ هفتم بود. و در پايان آيه مى‌فرمايد: «خداوند هر كه را بخواهد و لايق ببيند به راه مستقيم هدايت مى‌كند» (وَ اللّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ) . 💠اشاره به اين كه مشيت الهى كه آميخته با حكمت او است گزاف و بى‌حساب نيست و از هر گونه تبعيض ناروا بر كنار است. 💠 تمام كسانى كه داراى نيت پاك و روح تسليم در برابر حقند مشمول هدايتهاى او مى‌شوند، اشتباهات عقيدتى آنها اصلاح مى‌گردد و از روشن بينيهاى مخصوصى بر خوردار مى‌شوند و آنها را از اختلافات و مشاجرات دنيا پرستان بى‌ايمان بر كنار مى‌دارد و آرامش روح و اطمينان خاطر و سلامت جسم و جان به آنها مى‌بخشد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 192 کانال 👇 @Targomeh
💐 آيه ٢١٤- شأن نزول: 💠بعضى از مفسران گفته‌اند: هنگامى كه در جنگ احزاب ترس و خوف و شدت بر مسلمانان غالب شد و در محاصره قرار گرفتند اين آيه نازل شد و آنان را به صبر و استقامت دعوت نمود و يارى نصرت به آنها داد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 192 💐 آیه ۲۱۴ 💠از اين آيه چنين بر مى‌آيد كه جمعى از مؤمنان مى‌پنداشتند كه عامل اصلى ورود در بهشت تنها اظهار ايمان به خدا است بى‌آن‌كه تلاش و كوششى به خرج دهند، 💠قرآن در برابر اين تفكر نادرست مى‌فرمايد: «آيا گمان كرديد داخل بهشت مى‌شويد بى‌آن‌كه حوادثى همچون حوادث سخت گذشتگان به شما برسد» (أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ) . «همانها كه شدايد و زيانهاى فراوان به آنها رسيد و آنچنان ناراحت و متزلزل شدند كه پيامبر الهى و افرادى كه ايمان آورده بودند گفتند: 💠 پس يارى خدا كجاست!» (مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُ اللّهِ) . 💠 البته آنها اين جمله را به عنوان اعتراض و ايراد نمى‌گفتند بلكه به عنوان تقاضا و انتظار مطرح مى‌كردند. و چون آنها نهايت استقامت خود را در برابر اين حوادث به خرج دادند و دست به دامن الطاف الهى زدند به آنها گفته شد «آگاه باشيد يارى خدا نزديك است» (أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَرِيبٌ) . 💠در حقيقت اين آيه به يكى از سنن الهى كه در همۀ اقوام جارى بوده است اشاره مى‌كند و به مؤمنان در همۀ قرون و اعصار هشدار مى‌دهد كه براى پيروزى و موفقيت و نايل شدن به مواهب بهشتى، بايد به استقبال مشكلات بروند و فداكارى كنند و اين آزمونى است كه مؤمنان را پرورش مى‌دهد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 193 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢١٦) - 💠آيۀ گذشته عمدتا در مورد انفاق اموال بود و در اين آيه سخن از انفاق جانها در راه خدا است و اين هر دو در ميدان فداكارى دوش به دوش يكديگر قرار دارند. مى‌فرمايد: «جنگ (با دشمن) بر شما مقرر شده است در حالى كه از آن اكراه داريد» (كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ) . 💠تعبير به «كُتِبَ» (نوشته شده) اشاره به حتمى بودن و قطعى بودن اين فرمان الهى است. 💠براى انسانهاى معمولى يك امر طبيعى است كه جنگ و لو با دشمن و در راه خدا خوشايند نيست زيرا در جنگ هم تلف اموال و هم نفوس و هم جراحتها و مشقتها است البته براى عاشقان شهادت در راه حق و كسانى كه در سطح بالايى از معرفت قرار دارند جنگ با دشمنان حق شربت گوارايى است كه همچون تشنه كامان به دنبال آن مى‌روند و مسلما حساب آنها از حساب تودۀ مردم جدا است. سپس به يك قانون كلى و اصل اساسى كه حاكم بر قوانين تكوينى و تشريعى خداوند است اشاره مى‌كند، مى‌فرمايد: «چه بسا شما از چيزى اكراه داشته باشيد در حالى كه براى شما خير است و مايۀ سعادت و خوشبختى» (وَ عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ) . 💠 به عكس كناره‌گيرى از جنگ و عافيت طلبى ممكن است خوشايند شما نباشد در حالى كه واقعا چنين نيست «چه بسا چيزى را دوست داشته باشيد و آن براى شما شرّ است» (وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ) . 💠 و در پايان مى‌فرمايد: «و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد» (وَ اللّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ) . 💠پروردگار جهان با اين لحن قاطع مى‌گويد كه افراد بشر نبايد تشخيص خودشان را در مسائل مربوط به سرنوشتشان حاكم سازند چرا كه علم آنها از هر نظر محدود و ناچيز است و معلوماتشان در برابر مجهولات همچون قطره‌اى در برابر دريا است. 💠آنها با توجه به علم محدود خود نبايد در برابر احكام الهى روى در هم كشند. بايد بطور قطع بدانند كه خداوند اگر جهاد و روزه و حجّ را تشريع كرده همه به سود آنها است، توجه به اين حقيقت روح انضباط و تسليم در برابر قوانين الهى را در انسان پرورش مى‌دهد، و درك و ديد او را از محيطهاى محدود فراتر مى‌برد و به نامحدود يعنى علم بى‌پايان خدا پيوند مى‌دهد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 195 کانال 👇 @Targomeh
آيه ٢١٧- شأن نزول: 💠پيش از جنگ «بدر» پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله «عبد اللّه بن جحش» را طلبيد و نامه‌اى به او داد، به او فرمان داد پس از آن كه دو روز راه پيمود، نامه را بگشايد و طبق آن عمل كند، او پس از دو روز طى طريق نامه را گشود و چنين يافت: «پس از آن كه نامه را باز كردى تا «نخله» (زمينى كه بين مكه و طائف است) پيش برو و در آنجا وضع قريش را زير نظر بگير» . 💠 هنگامى كه به «نخله» رسيدند به قافله‌اى از قريش بر خورد كردند به آنها حمله كردند «عمر و بن حضرمى» را كشتند و قافله را با دو نفر نزد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آوردند، پيغمبر به آنان فرمود: من به شما دستور نداده بودم كه در ماههاى حرام نبرد كنيد، مشركان نيز زبان به طعن گشودند كه محمد صلّى اللّه عليه و آله جنگ و خونريزى را در ماههاى حرام حلال شمرده، آيۀ مورد بحث نازل شد و سپس «عبد اللّه بن جحش» و همراهانش اظهار كردند كه در اين راه براى درك ثواب جهاد كوشش كرده‌اند و از پيامبر پرسيدند كه آيا اجر مجاهدان را دارند يا نه؟ آيۀ بعد (آيۀ ٢١٨) نازل گرديد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 196 کانال 👇 @Targomeh
(آيه ٢١٨) - 💠در اين آيه به نقطۀ مقابل اين گروه اشاره كرده و مى‌فرمايد: «كسانى كه ايمان آوردند و كسانى كه هجرت نمودند و در راه خدا جهاد كردند (و بر ايمان خود استوار ماندند) آنها اميد به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است» (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ) . 💠 آرى! اين گروه در پرتو اين سه كار بزرگ (ايمان، هجرت و جهاد) اگر مرتكب اشتباهاتى نيز بشوند ممكن است مشمول عنايات و مغفرت الهى گردند. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 197 کانال 👇 @Targomeh