#عبدالعظیم_حسنی_رحمه_الله 🔹سال ولادت ایشان را در روز چهارم ماه ربیع الآخر سال ۱۷۳ قمری در مدینه نوشته اند. 🔹پدرش عبدالله و مادرش فاطمه نام داشت. 🔹او مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان سادات حسنی و از راویان حدیث بوده است. 🔹نسب او با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد. 🔹او را مردی با تقوا، معروف به امانت داری، صداقت در گفتار، عالم به امور دین، قائل به اصول دین شیعه ومحدث دانسته‌اند. 🔹شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است. 🔹عبدالعظیم حسنی، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک کرد. 🔹نقل است که ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشت و در زمان ایشان وفات یافته است. 🔹عبدالعظیم محضر چند امام را درک کرده است. 🔹آقا بزرگ تهرانی نقل می‌کند： عبدالعظیم حسنی، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک کرده و ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشته و در زمان وی وفات یافته است.(۱) اما آیت الله خویی، هم‌عصر بودن عبدالعظیم با امام رضا(ع) را رد می‌کند.(۲) 🔹شیخ طوسی در کتاب رجالی خویش، وی را در زمره اصحاب امام عسکری(ع) نام می‌برد.(۳) 🔹عزیزالله عطاردی نیز تصریح می‌کند با توجه به حالات عبدالعظیم حسنی و تحقیق در روایات وی، می‌توان دریافت که او امام کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع) را درک کرده است.(۴) 🔹دوران زندگی عبدالعظیم مصادف با شرایط خفقان و سرکوب شیعیان توسط بنی عباس بود. 🔹عبدالعظیم نیز همچون پدرانش سالها تحت تعقیب بود. 🔹او گرچه زمانی که در مدینه، بغداد و سامرا می‌زیست روش تقیه را در پیش گرفته و عقیده و مرام خود را پنهان می‌داشت، ولی بااین حال مورد غضب متوکل و معتز بود. 🔹بنابر گزارش‌های تاریخی، عبدالعظیم در زمان معتز خلیفه عباسی، به جهت اذیت و آزار و ترس از قتل، به امر امام هادی(ع) از سامرا به ری(که از پایگاه‌های مهم عباسیان بود) هجرت کرد. 🔹برخی هم نقل کرده‌اند به قصد زیارت قبر علی بن موسی الرضا(ع) به قصد خراسان هجرت کرد و در ری برای زیارت حمزة بن موسی بن جعفر(ع) توقف کرد و در آن جا مخفی شد. 🔹گفته شده رحلت عبدالعظیم حسنی در ۱۵ شوال سال ۲۵۲ ه.ق در زمان امام هادی(ع) بوده است.(۵) 🔹آنچه درباره چگونگی رحلت عبدالعظیم حسنی آمده، دو قول مرگ طبیعی و شهادت را روایت کرده‌ است. نجاشی نقل می‌کند： عبدالعظیم بیمار شد و از دنیا رفت. شیخ طوسی نیز می‌گوید： عبدالعظیم در ری وفات یافت و قبر او در آنجاست.(۶) 🔹شیخ صدوق در باب زیارت مرقد وی، روایتی را نقل می‌کند که فردی از اهالی ری بر امام علی النقی(ع) وارد شد و گفت : به زیارت حضرت سیدالشهداء(ع) مشرف شدم. امام(ع) فرمود : 《مَن زَارَ عَبدَالعَظِیمِ الحَسَنِیِّ(ع) بِرِیِِّ کَمَن زَارَ الحُسَینَ(ع) بِکَربَلاء》 هر کس قبر عبدالعظیم را در شهر ری زیارت کند، گویی امام حسین(علیه السلام) را در کربلا زیارت کرده است.(۷) 🔹سرانجام ایشان در پانزدهم شوال سال ۲۵۲ هجری قمری در سن ۷۹ سالگی در ری درگذشت و در آنجا دفن شد. 🔹حرم حضرت عبدالعظیم واقع در شهر ری، زیارتگاه شیعیان است. 📚منابع： ۱)الذریعه علامه تهرانی، ج۷، ص۱۶۹ ۲)معجم رجال الحدیث خویی، ج۱۱، ص۵۳ ۳)رجال شیخ طوسی، ص۴۰۱ ۴)عبدالعظیم الحسنی حیاته عطاردی، ص۳۷ ۵)جنه النعیم کجوری، ج۴، ص۱۳۱ ۶)زندگانی حضرت عبدالعظیم(ع)، ص۳۰ ۷)مستدرک الوسائل حرّ عاملی، ج۳، ص۶۱۶ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از قسمتی از سریال (مسافر ری) ساخته جناب میرباقری：👆 #عبدالعظیم_حسنی_رحمه_الله @TarikhEslam

🎙ابعاد شخصیتی حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) در بیانات #مقام_معظم_رهبری :👇 «شخصیّت جناب عبدالعظیم هم شخصیت علمی بوده، هم شخصیت جهادی بوده و هم ابتکاراتی داشته است. مرحوم شیخ نجاشی می گوید : «ایشان خطب امیرالمؤمنین را جمع‌آوری کرد.» با این حساب، ایشان در حدود صد و هفتاد سال قبل از تألیف نهج‌البلاغه، خطب امیرالمؤمنین را جمع‌آوری کرده است؛ این کارِ خیلی مهمّی است. هیچ بعید نیست که سیّد رضی رضوان‌ اللَّه‌ علیه از نوشته‌ی ایشان استفاده کرده باشد. از سوی دیگر ایشان به دلیل شخصیت جهادی خود، با حال اختفاء و فرار به ری آمده است. مرحوم شیخ نجاشی می گوید : «حارباً من السّلطان» ایشان از دست خلیفه‌ی عبّاسی از عراق و حجاز گریخت و به ری آمد؛ چون ری مرکز و محل تجمّع شیعیان بود. هم در مدینه و هم در عراق، همه‌ی اینها مجبور نبودند از دست خلیفه بگریزند. این، مبارز بودن ایشان را نشان میدهد. مشخّص میشود ایشان اهل نشر معارف امامت بوده؛ بخصوص در دوران حضرت جواد و حضرت هادی(علیهماالسّلام) که ایشان حداقل راوی این دو امام است.» 🎙بیانات در دیدار اعضای برگزارکننده‌ی کنگره‌ی حضرت عبدالعظیم الحسنی ۱۳۸۲/۳/۵ @TarikhEslam

✍نامه #امام_رضا_علیه_السلام به حضرت #عبدالعظیم_حسنی_رحمه_الله :👇 @TarikhEslam

📷عکس تاریخی و قدیمی از حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) در عصر قاجار #عبدالعظیم_حسنی_رحمه_الله @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 2️⃣6️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب：📚 کتاب «حکمت نامه حضرت عبدالعظیم حسنی» حاوی حکمت های اعتقادی، عبادی، محاسن اخلاقی و رفتاری ایشان؛ اثر مرحوم استاد ری شهری✍👇 #عبدالعظیم_حسنی_رحمه_الله @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «حکمت نامه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)» @TarikhEslam

📅هفدهم شوّال سال پنجم هجری قمری، وقوع جنگ خندق(احزاب) :👇 #وقایع_ماه_شوال_المکرم #جنگ_خندق #جنگ_احزاب @TarikhEslam

✅این جنگ به جنگ احزاب نیز معروف است. زیرا قبیله قریش با متحدانش از دیگر قبایل کفار عرب و یهود، برای ریشه‌کن کردن اسلام بر ضد حضرت رسول اکرم(ص) و مسلمانان همداستان شدند. اغلب مورخان، وقوع این جنگ را سال پنجم هجری نوشته‌اند. علت وقوع جنگ را این گونه بیان کرده اند که وقتی رسول اکرم(ص) قبیله بنی النضیر را، به دلیل خیانت، از سرزمینشان اخراج کرد، آنان راهی خیبر شدند و دیگر یهودیان را به جنگ با پیامبر اکرم(ص) تحریک کردند و این را می‌توان علت اصلی آغاز جنگ شمرد. پس از آن، یهودیانی از بنی النضیر و بنی الوائل همچون حُیی بن اَخْطَب، و دیگر سران یهود به مکه رفتند و ابوسفیان و قریش را به جنگ با رسول خدا(ص) برانگیختند. ابوسفیان از پیشنهاد آنان برای هم پیمانی در دشمنی و جنگ با رسول خدا(ص) استقبال کرد و یهودیان و قریش با یکدیگر هم پیمان شدند. تعداد مشرکان از تمامی قبایل (احزاب) در این جنگ به ده هزار نفر رسید که چهار هزار نفرشان همراه با سیصد اسب و ۱۵۰۰ شتر از قریش و هم پیمانان آنها بودند و این در حالی است که برخی تعداد مسلمانان را فقط سه هزار نفر ذکر کرده‌اند. وقتی رسول اکرم(ص) از عزم مشرکان با خبر شد، دربارۀ ماندن یا بیرون رفتن از مدینه با مردم مشورت کرد. سلمان فارسی گفت، ما در ایران هرگاه از سوی سواران دشمن احساس خطر می‌کردیم، برگرد خویش خندق می‌کندیم. مردم مدینه باتوجه به تجربۀ شکست در جنگ احد به دلیل مخالفتشان با رأی پیامبر(ص)، ماندن در شهر را برگزیدند و پیشنهاد سلمان را برای حفر خندق پذیرفتند و حفر خندق شروع شد و همگی برای حفر آن بسیج شدند و مسلمانان روز و شب در سرما و گرسنگی شدید به نوبت از خندق پاسداری می‌کردند. در حین حفر خبر رسید که بنی قریظه (قبیله‌ای یهودی) که تعهد کرده بودند در صورت وقوع جنگ، نه با پیامبر(ص) باشند و نه علیه او، نقض عهد کرده و با مشرکان هم پیمان شده‌اند. سپاه عظیم مشرکان به مدینه رسیدند و با تعجب با خندق روبه رو شدند، چون حفر خندق تا آن زمان در بین اعراب رایج نبود و باعث شگفتی یهودیان و مشرکان شد. مشرکین ۲۵ روز مدینه را محاصره کردند و از هر طرف که خواستند وارد شوند، خندق بود. در اثنای این کار مشرکان و منافقین جسارت ها به پیامبر اکرم(ص) نمودند. تا اینکه عمرو بن عبدود، مردی که شجاعتش زبانزد بود، به همراه عده‌ای از تنگنای خندق گذشت - که مفصل خواهد آمد- که در نهایت به دست امام علی(ع) به هلاکت رسید. در این حین صدای تکبیر مسلمین بلند شد و مشرکان به دلیل شکست عمر بن عبدود و از بین رفتن روحیه ی سپاه دشمن و چند عامل دیگر از قبیل خستگی سپاه کفر از توقف بی حاصل و تمام شدن آذوقه لشگر و نبود علوفه برای چهارپایان و در آخر استجابت دعای پیامبر اکرم(ص) که فرمود : «‌خدایا احزاب را فراری و شکست بده!» آن هم در شبی سرد و زمستانی، چنان طوفان شدیدی به پاخاست که هیچ خیمه و آتش و دیگی را برایشان برجا نگذاشت. پس به این ترتیب همگی مجبور شدند به مکه برگردند. غزوۀ خندق، شش تن از مسلمانان به شهادت رسیدند. از مشرکان نیز هشت تن کشته شدند. آیۀ ۲۱۴ سوره بقره، آیات ۵۱ـ۵۵ سورۀ نساء و آیات ۹ـ۲۵ سورۀ احزاب در‌شان غزوۀ خندق نازل شده است. 📚منابع : ۱)تاریخ طبری، ج۲، ص۵۶۶ ۲)المغازی واقدی، ج۲، ص۴۴۲ـ۴۴۳ ۳)أنساب الأشراف بلاذری، ج۱، ص۴۰۹ ۴)الإرشاد شیخ مفید، ج۱، ص۱۰۵ ۵)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۵، ص۷ @TarikhEslam

📋رشادتی دیگر از #امام_علی_علیه_السلام در جنگ خندق :👇 @TarikhEslam

✅در این جنگ عمرو بن عبدود، مردی که شجاعتش زبانزد بود و او را با هزار سوار برابر می‌دانستند، همراه عده‌ای از تنگنای خندق گذشت. امام علی(ع) با چند تن از مسلمانان راه را بر آنان گرفتند. عمرو بن عبدود که در جنگ بدر زخمی شده و از شرکت در جنگ احد بازمانده بود، در این هنگام آماده جنگ بود و رجز می‌خواند و هماورد می‌خواست. حضرت علی(ع) برای جنگ با او به پاخاست، اما رسول(ص) به او دستور توقف داد تا شاید دیگری بپاخیزد. مسلمانان از ترس عمرو و دلیران همراه او سکوت کردند و کسی از آنان برای مبارزه داوطلب نشد. عُمَر بن خطاب از شجاعت های عمرو در میان مسلمانان سخن گفت، و در مردم ایجاد ترس کرد. عُمَر که از شجاعت عمرو بن عبدود سخن گفت و رعب و وحشتی در دل مسلمانان انداخته بود، به عبد الرحمن بن عوف گفت : اگر عمرو بر ما چیره شود همه ی ما را خواهد کشت! بهترین راه این است که محمّد را دست بسته تحویل آن ها دهیم؛ و خودمان به قوممان ملحق شویم.(۱) عمرو نیز چون این وضع به درازا کشید، مغرورانه فریاد مبارزطلبی سر می داد. در چنین شرایطی پیامبر اکرم(ص) فرمودند : چه کسی به مبارزه ی عمرو می رود تا من بهشت را برایش ضمانت کنم؟ آیا دوستی هست که شرّ این دشمن را کفایت کند؟ دراین هنگام علی بن ابی طالب(ع) فرمود : من به مبارزه ی او می روم! پیامبر اکرم(ص) سکوت کردند و تا سه بار این کلام را فرمودند، و هر سه بار امیر المؤمنین(علیه السلام) برای مبارزه اعلام آمادگی نمودند. آخر الأمر رسول اکرم(ص) اجازه فرمودند و با دستانش عمامه بر سر آن حضرت(ع) پیچیدند و امیر المؤمنین(ع) حرکت کردند.(۲) در این هنگام رسول اکرم(ع) فرمود : 📋《بَرَزَ الْاِیمانُ كُلُّهُ اِلَی الشِّرْکِ كُلِّهِ》 ♦️به تحقیق تمام اسلام در مقابل تمام کفر ایستاده است.(۳) امام علی(ع) از عمرو خواست اسلام را بپذیرد یا از مبارزه منصرف شود. عمرو هر دو خواست او را رد کرد. پس بین آنان جنگی سخت در گرفت و علی(ع) ضربه عمرو را با سپر دفع کرد و سپس با ضربه‌ای وی را به هلاکت رساند و در پی آن، همراهان عمرو گریختند. در این حال صدای تکبیر مسلمین بلند شد. علی(ع) سپس نزد پیامبر اکرم(ع) بازگشت. پیامبر در حق امام علی(ع) فرمود : 📋《ضَربَةُ عَلِی یَومَ الخَندَقِ اَفضَلُ مِن عِبادَةِ الثَّقَلَینِ》 ♦️ارزش ضربه علی(ع) بالاتر از عبادت جن و انس است.(۴) عمر بن عبدود با اینکه از دشمنان خدا و رسول خدا(ص) بود، اما امیرالمومنین علی(ع) در نهایت جوانمردی او را کشت و با تمام تجهیزات جنگی اش، او را تحویل سپاه دشمن داد. تا جایی که در منابع آمده است؛ 📋《أُخْتُ عَمْرِو بْنِ عَبْدِوُدٍَّّ اَلْعَامِرِيِّ [اِذَا] رَأَتْهُ قَتِيلاً، فَقَالَتْ مَنْ قَتَلَهُ؟ فَقِيلَ لَهَا : عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع)؟》 ♦️هنگامی که خواهر عمرو بن عبدودّ برادرش را دید که كشته شده است، پرسيد : چه کسی برادر مرا كشته است؟ به او گفتند : او به دست على بن ابى طالب(ع) كشته شده است. در این هنگام خواهر عمرو گفت : 📋《كُفْوٌ كَرِيمٌ! ثُمَّ أَنْشَأَتْ تَقُولُ : لَوْ كَانَ قَاتِلُ عَمْرٍو غَيْرَ قَاتِلِهِ، لَكُنْتُ أَبْكِي عَلَيْهِ آخِرَ اَلْأَبَدِ، لَكِنَّ قَاتِلَهُ مَنْ لاَ يُعَابُ بِهِ، مَنْ كَانَ يُدْعَى قَدِيماً بَيْضَةَ اَلْبَلَدِ》 ♦️به درستى كه على بن ابى طالب(ع) همتاى خوبى است. بعد از آن، این شعر را سرود : اگر كشنده ی عمرو بن عبدود، غير كشنده ی او يعنى على بن ابى طالب(ع) بود، هر آينه تا آخر الزمان گريه مى‌ كردم. اما كشنده ی عمرو كسى است كه نمی توان بر او عيب گرفت، کسی که از قدیم الایام او را بيضة البلد(کنایه از کمال مدح) خوانده اند.(۵) 📚منابع : ۱)کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۷۰۱ ۲)المغازی واقدی، ج۲، ص۴۷۱ـ۴۷۰ /تاریخ طبری، ج۲، ص۵۷۴ـ۵۷۳ /الإرشاد شیخ مفید، ج۱، ص۱۰۹ـ۹۸ ۳)کنز الفوائد کراجکی، ج۱، ص۲۹۷ ۴)المستدرک حاکم نیشابوری، ج۳، ص۳۴ ۵)الفصول المختارة علم الهدی، ج۱، ص۲۹۲ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال3️⃣4️⃣1️⃣ : آیا حدیث «ضَربَةُ عَلِی یَومَ الخَندَقِ اَفضَلُ مِن عِبادَةِ الثّقلین» سندیت دارد؟ ✍پاسخ این سوال توسط #استاد_قزوینی :👆 @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 3️⃣6️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب：📚 کتاب «حیدرانه ها» حاوی داستان های شیرین و مستند از شجاعت حضرت امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) در جنگهای صدر اسلام؛ اثر محمد صحتی سردرودی✍👇 @TarikhEslam

🌐برای خرید یا مطالعه این کتاب به لینک زیر مراجعه کنید :👇 🆔 https://www.ziaossalehin.ir/fa/book/25312 @TarikhEslam

📅بیست و یکم شوال سال ۹۲ هجری قمری، فتح آندلس به دست مسلمانان :👇 #وقایع_ماه_شوال_المکرم @TarikhEslam