✅وقتی کاروان امام حسین(ع) در راهی که منتهی به کربلا می شد، در منزلگاه بنی مقاتل در حال حرکت بود، امام حسین(ع) سرش را روی زین مرکب گذاشت و اندکی خوابید.
وقتی حضرت(ع) سر از خواب بلند کرد فرمود :
《إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ اَلْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِین》
حضرت(ع) سه بار این جمله را تکرار کرد.
حضرت علی اکبر(ع) که خیلی مراقب حال پدر بود، جلو آمد و گفت :
📋《يَا أَبَتِ! جُعِلتُ فِداكَ! مِمَّ حَمِدتَ اللهَ واستَرجَعتَ؟》
♦️پدرجان! فدایت شوم.
چرا کلمه استرجاع را جاری کردید و خدا را حمد فرمودید؟
حضرت(ع) فرمودید :
در این حین که می رفتیم، خوابم برد، و دیدم هاتفی را که ندا می کرد :
📋《القَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ اِلیَهِم!》
♦️این کاروان می‌رود، و مرگ هم اینها را بدرقه می‌کند.
اینجا بود که حضرت علی اکبر(ع) سوال کرد :
📋《يا أبَتِ! ألَسنَا عَلَى الحَقِّ؟!!》
♦️مگر ما بر حق نیستیم؟
حضرت(ع) فرمود :
📋《بَلَی وَاللهِ》
♦️آری به خدا سوگند که ما بر حقّیم!
علی اکبر(ع) عرض کرد :
📋《فَاِنَنَّا اِذَاً مَانُبَالِی اَن نَمُوتَ مُحِقِّینَ!》
♦️اگر مسیر ما مسیر حق است، دیگر باکی از مرگ نداریم!
امام حسین(ع) وقتی این جمله را شنید، فرمود :
📋《جَزَاكَ اللهُ مِن وَلدٍ خَيرَ مَا جَزَى وَلَداً عَن وَالِدِهِ》
♦️خدایت پاداشی نیکو عطا کند.
نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.(۱)
📚منبع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲
@TarikhEslam
✅در مورد شجاعت حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛
📋《کَانَ عَلیُّ الاَکبَرِ(ع) فِی الشُجَاعَه یَشبَهُ اَمیرَالمُومِنینَ عَلیَّ بنَ اَبِی طَالِبِِ(ع)》
حضرت علی اکبر(ع) در شجاعت و دلاوری شبیه امام علی(ع) بود.(۱)
در روز عاشورا اصحاب تا زنده بودند اجازه ندادند يك نفر از اهل بيت پیامبر(ص) به ميدان برود، اما آخرين فرد از اصحاب که به شهادت رسید، شور و ولوله اى ميان جوانان بنی هاشم افتاد.
همه از جا حركت كردند و آماده جان فشانی برای امامشان شدند.
📋《اِجتَمَعُوا يُوَدِّعُ بَعضُهُم بَعضَاً》
♦️بنی هاشم جمع شدند و شروع كردند با يكديگر وداع كردن و خداحافظى كردن!(۲)
اولین كسى كه از امام حسین(ع) كسب اجازه كرد، حضرت علی اکبر(ع) بود.
در تاریخ طبری نقل شده است که ؛
📋《وَ کانَ اولُ قَتَیلٍ مِن بَنی‌طَالِب(ع) یَومَئِذٍ؛ عَلَیُّ الأَکبَرُ(ع) بنُ الحُسَینِ(ع) بنُ عَلیِّ(ع)》
♦️نخستين كشته از خاندان ابوطالب(ع) در روز عاشورا، على اكبر(ع)، فرزند حسين(ع) بود.(۳)
امام حسین(ع) اجازه داد و علی اکبر(ع) عازم میدان شد.
عمر بن سعد با دیدن او در میدان جنگ از او خواست که صحنه جنگ را ترک کند تا در امان باشد.
علی اکبر(ع) این پیشنهاد را رد کرد و اینگونه رجز خواند :
📋《أنَا عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ(ع)،
نَحنُ وبَيتِ اللّهِ أولى بِالنَّبِيّ(ع)،
تَاللهِ لایَحْکمُ فینا ابْنُ الدَّعِ،
یاَضْرِبُ بِالسَّیْفِ اُحامی عَنْ اَبی،
ضَرْبَ غُلامٍ هاشِمیٍّ قُرَشّی》
♦️من علي پسر حسين پسر علی(ع) هستم.
به خانه خدا سوگند كه ما به نبی(ص) نزديكتر و اولی هستيم.
سوگند به خداوند این زنازاده نمی‌تواند بر ما حکم راند، من شمشیر می‌زنم و از پدرم حمایت می‌کنم.
آن هم شمشیر زدن نوجوانی از تبار هاشم و قریش.(۴)
و پس از آن شروع به نبرد کرد و شجاعتش چنان بود که اهل کوفه چندان جراتی برای جنگ با علی اکبر(ع) نداشتند.
مورّخين تصريح كرده اند که حضرت علی اکبر(ع) در ميدان مبارزه، آن چنان شجاعتي از خود نشان داد كه صداي شيون و ناله از لشكر بلند شد و همه از اطراف او فرار مي‌كردند، حتّي در اوّلِ مبارزه كسي جرأت پيدا نمي كرد تا با جوان هاشمی مبارزه كند؛ چه اينكه آن بزرگوار وابسته به خانداني است كه هر كدام در شجاعت زبانزد مردم هستند.
جدّش اميرالمؤمنين(ع) شجاعي است كه هيچ قدرتمندي در مقابلش توان و ياراي مقاومت ندارد، شخصيتي كه هرگز از دشمن گريزان نبود، او حيدر كرّار است.
در بعضي از مقاتل، نامي از تعداد کشته شدگان توسط علی اکبر(ع) برده نشده؛ بلکه نوشته اند :
📋《فَقَاتَلَ قِتَالاً شَديدَاً، قَتَل جَمعَاً كَثيرَاً، فَفَعَلَ ذَلِكَ مِرَارَاً، فَقَتَلَ جَمَاعَةََ، فَقَتَلَ مَقتَلَةً عَظِيمَةً》
♦️نبرد بسيار سختي كرد، جمع بسياري را كشت، پس دوباره نبرد كرد، پس گروهي را به قتل رسانيد، پس كشتار بزرگی را انجام داد.(۵)
📚منابع :
۱)مقتل الحسین(ع) شوشتری، ص۱۸۵
۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۳۲
۳)وقعه الطّف یوسفی غَروّی، ص۲۴۱
۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۷
۵)مُثيرالاحزان ابن نما حلی، ص۶۸
@TarikhEslam
✅در بین فرزندان بنی هاشم تنها به حضرت علی اکبر(ع) لقب (نَارِئُ القُرَی) داده اند.
و این لقب به کسی گفته می شد که؛
بر بام خانه خود، شعله آتشی را بر می افروخت تا اگر مستمندی یا بیچاره ای و یا مهمانی که پناه ندارد، به سمت شعله های کرامت بیاید و پای سفره اطعام و مهمان نوازی اش بنشیند.
و این شخص، به قدری هیزم میهمان نوازی اش را زیاد می کرد که هر فقیر و درمانده ای از دورترین نقطه آن را می دید و نظرش را جلب می کرد.(۱)
نقل است که؛
📋《وَ لَم تُذكَر هَذِهِ المُكَرَّمَةُ مِن نَارِ القُرَى لِوَاحِدِِ مِن أَبنَاءِ الأَئِمَّةِ إِلَّا لِشَبِيَهِ رَسَوُلِ اللهِ(ع) عَلِيَّ الأَكبَرِ(ع)》
♦️این لقب با کرامت نارئ القری به هیچ یک از فرزندان ائمه اطهار(ع) نسبت داده نشده است، مگر به حضرت علی اکبر(ع) که شبیه حضرت رسول اکرم(ص) بود.(۲)
حضرت علی اکبر(ع) در بالای پشت بام منزل خود، آتشی می افروختند که در میان عرب، آن آتش به معنای این است که؛ در آن محل میهمانی است و هر فقیر و مسکین و غریبی در آن، راه دارد.
واین نشان از سخاوت زیاد حضرت علی اکبر(ع) دارد.
آن حضرت(ع) در دامان عمویش حضرت امام حسن مجتبی(ع)، کریم اهل بیت(ع) پرورش یافته بود، و حضرت(ع) مربی و معلم حضرت علی اکبر(ع) بوده است.
تا جایی که در زیارت نامه علی اکبر(ع)
می خوانیم؛
📋《السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ(ع)》
♦️سلام بر تو ای پسر حسن(ع) و حسین(ع)!(۳)
مغیره نقل می کند که معاویه روزی در بین کسانی که در مجلس او نشسته بودند، پرسید :
📋《مَن أَحَقَّ النَّاسِ بِهَذَا الْأَمْرِ؟》
♦️در بین مردم، چه کسی لایق حکومت است؟
گفتند : شما لایق و سزاوارید!
معاویه گفت :
📋《لَا! أَولَى النَّاسِ بِهَذَا الأَمرِ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيِِّّ(ع) جَدُّهُ رَسَولُ اللهِ(ص)، وَ فِيهِ شُجَاعَةُ بَنِي هَاشِمِِ وَ سَخَاءُ بَنِي أُمَيِّةِ وَ زَهوُ ثَقِيفِِ》
♦️نه! سزاوارترین مردم به حکومت، علی بن الحسین(ع) است که جدّ او رسول خدا(ص) می باشد و در او شجاعت بنی هاشم، و سخاوت بنی امیه و بزرگی و خوشرویی بنی ثقیف جمع می باشد.(۴)
📚منابع：
۱)مجمع البحرين یازجی، ج۱، ص۳۵
۲)فرسان الهیجاء محلاتی، ج۱، ص۴۱۶
۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۲۰۰
۴)مقاتل الطالبيّين ابوالفرج اصفهانی، ص۵۲
@TarikhEslam
4⃣شبیه ترین فرد به حضرت رسول اکرم(ص) #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام :👇
@TarikhEslam
✅در روايت آمده است که حضرت رسول اکرم(ص) فرمود :
📋《..اَمَّا الحَسَنُ(ع) فَاِنَّ لَهُ هَيبَتِي وَ سَؤُدِي وَ اَمَّا الحُسَينُ(ع) فَاِنَّ لَهُ جُودِی وَ شُجَاعَتِی》
♦️اما فرزندم حسن مجتبی(ع) که شکوه و بزرگي من برای اوست و اما حسين(ع) سخاوت و شجاعت من در اوست.(۱)
پس امام حسن مجتبی(ع) در هيبت و سيادت و امام حسين(ع) در بخشش و شجاعت شبيه جدّ خود بودند.
ولی در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که ؛
وقتی علی‌اکبر(ع) در روز عاشورا به عنوان اولین نفر از بنی‌هاشم به میدان رفت، امام حسین هنگام رفتن او، فرمود :
📋《اَللهمَّ اشْهَدْ عَلَی هؤُلاءِ، فَقَدْ بَرَزَ اِلَیهِمْ اَشْبَهُ النّاسِ بِرَسولِک مُحمّد خَلْقاً وَ خُلْقاً و مَنْطِقاً》
♦️خدایا! تو را بر این قوم شاهد می‌گیرم، در برابر اینها شخصی به رزم آمده که شبیه‌ترین مردم به رسول تو محمد(ص) در خلقت ظاهری و اخلاق باطنی و گفتار است.(۲)
بر اساس کتاب فُرسانُ الهیجاء، چهره علی اکبر(ع) با ابهت بود و چون ماه تابان می‌درخشید و به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود.
چهار شانه و میانه قامت بود و دارای رنگی روشن و به سرخی آمیخته و چشمانی سیاه و گشاده با مژه‌هایی پرمو داشت، اندامش متناسب و معتدل و سینه و شانه‌اش پهن بود.(۳)
و در روایتی امام حسین(ع) فرمود :
📋《اَللَّهُمَّ وَ کنّا اِذَا اشْتَقْنا اِلی رُؤیةِ نَبِیِّکَ نَظَرْنا اِلیهِ》
♦️خدایا! هرگاه ما شیفته دیدار پیامبر(ص) تو می شدیم، به علی اکبر(ع) نظر می‌انداختیم.(۴)
📚منابع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۲
۲)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۳
۳)فرسان الهیجاء محلاتی، ص۴۰۹
۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۲
@TarikhEslam
#آیا_می_دانید..؟!!
مادر #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام، ليلي بنت ابي مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است، که مادر لیلی، میمونه دختر ابوسفیان است.
ابی مرّه بن عروه بن مسعود داماد ابوسفیان و باجناق پیامبر(ص) بوده است.
همچنین لیلی، از طرف پدر با مختارثقفی هم نسب هستند.
با این نظر معاویه دایی مادر حضرت علی اکبر(ع) می باشد!
وخلاصه ابوسفیان جد مادری حضرت علی اکبر(ع) می باشد!
باتوجه به همین نسب، روز عاشورا به علی اکبر(ع) پیشنهاد شد که به یزید بپیوندد، ولی او این پیشنهاد را رد کرد و گفت :
📋《اِنَّ قَرابَةَ رَسُولِ اللهِ(ص) اَحَقُّ اَنْ تُرعَیٰ》
♦️رعایت خویشاوندی رسول خدا(ص) به حقیقت نزدیک‌تر است.(۱)
📚منبع：
۱)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۶
@TarikhEslam
✍جواب به دو شبهه در رابطه با #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام :👇
۱)سن حضرت(ع)؟!!
۲)عصمت حضرت(ع)؟!!
@TarikhEslam
1⃣ولادت #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام در چه سال و چه روزی است؟👇
✍پاسخ :
طبق برخی منابع اولیه تاریخی نظیر طبقات ابن سعد و تاریخ طبری که بخشی از زندگی نامه حضرت علی اکبر(ع) را بیان کردند، به تاریخ ولادت ایشان اشاره‌ای نشده است.
اما عده‌ای مانند ابن ادریس و ابوالفرج اصفهانی، ولادت ایشان را در سال های پایانی خلافت عثمان می‌دانند.
👤ابوالفرج اصفهانی(متوفی سال ۳۵۶ق) می نویسد :
📋《وُلِدَ عَلِیُّ بنُ الحُسَينِ(ع) فِی خِلَافَةِ عُثمَانَ!》
♦️علی بن حسین(ع) در زمان خلافت عثمان به دنیا آمده است.(۱)
👤ابن ادریس (متوفی سال ۵۹۸ق) نیز می نویسد :
📋《وُلِدَ عَلِیُّ بنُ الحُسَينِ(ع) فِی إِمَارَةِ عُثمَانَ》
♦️علی بن حسین(ع) در زمان خلافت عثمان به دنیا آمده است.(۲)
درباره سن حضرت علی اکبر(ع) در کربلا و اینکه آیا ایشان از امام سجاد(ع) بزرگتر بوده یا نه، بین مورخین اختلاف است که به طور مثال به چند نمونه از آنان اشاره می کنیم :
👤شیخ مفید (متوفی سال ۴۱۳ق) هنگام ذکر اولاد امام حسین(ع) می نویسد :
📋《كَانَ لِلْحُسَيْنِ(ع) سِتَّةُ أَوْلاَدٍ :
عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَكْبَرُ كُنْيَتُهُ أَبُو مُحَمَّدٍ وَ أُمُّهُ شَاهْ زَنَانُ بِنْتُ كِسْرَى يَزْدَجَرْدَ
وَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَصْغَرُ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ بِالطَّفِّ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ》
♦️امام حسین(ع) دارای شش اولاد بود : على بن حسين اکبر و كنيه اش أبومحمد است و مادر او شاه زنان دختر كسرى يزدجرد و على بن حسين اصغر که با پدر بزرگوارش در كربلا شهید شد و مادر او ليلى بنت ابى مره است.(۳)
پس شیخ مفید قائل است که امام سجاد(ع) بزرگتر از حضرت علی اکبر(ع) بوده و از این جهت از امام سجاد(ع) با عنوان «علی بن الحسین الاکبر» یاد می کند.
👤ابن اعثم کوفی(متوفی سال۳۱۴ق) می نویسد :
📋《وَ تَقَدَّمَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ(ع) نَحوَ القَومِ وَ هُوَ يَومَئِذِِ ابنُ ثَمَانِی عَشَرَةَ سَنَةََ》
♦️و علی بن حسین(ع) در کربلا بسمت لشکر دشمن پیش آمد که در این هنگام او هیجده سال داشت.(۴)
ابن اعثم تصریح می کند که سن حضرت علی اکبر(ع) هیجده سال بوده است و در جایی دیگر که از امام سجاد(ع) نام می برَد، در مورد سن امام سجاد(ع) می نویسد :
📋《وَ هُوَ ابنُ ثَلَاثَ وَ عِشرِينَ سَنَةََ وَ كَانَ مَرِيضَاً!》
♦️او بیست و سه سال سن داشت و مریض بود.
پس ابن اعثم امام سجاد(ع) را بیست و سه ساله و حضرت علی اکبر(ع) را در کربلا هیجده ساله می داند.
👤خوارزمی (متوفی سال ۵۶۸ق) نیز در مقتل خود با آوردن عین عبارت ابن اعثم در مورد هیجده ساله بودن حضرت علی اکبر(ع)، در ادامه می نویسد :
📋《فَخَرَجَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ(ع) وَ هُوَ زَينُ العَابِدِينِ وَ هُوَ أَصغَرُ مِن أَخِيِهِ عَلِيِّ القَتِيلِ وَ كَانَ مَرِيضَاً》
♦️پس علی بن حسین(ع) که همان زین العابدین بود، خارج شد که او از برادر شهیدش کوچکتر بود و در مریضی به سر می برد.(۵)
یعنی خوارزمی حضرت علی اکبر(ع) را هیجده ساله می داند ولی با این تفاوت که خوارزمی علی اکبر(ع) رو بزرگتر از امام سجاد(ع) می داند!
پس به نقل خوارزمی حضرت علی اکبر(ع) در کربلا هیجده ساله بوده و امام سجاد(ع) هم از علی اکبر هیجده ساله کوچکتر می باشد!!!
👤ابن شهر آشوب (متوفی سال ۵۸۸ق) نیز می نویسد :
📋《ثُمَّ تَقَدَّمَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ الأَكبَرِ(ع) وَ يُقَالُ ابنُ خَمسَ وَ عِشرُونَ [سَنَةََ]》
♦️سپس علی بن حسین(ع) اکبر پیش آمد، و گفته شده است که او در این هنگام بیست و پنج سال داشت.(۶)
👤علامه دهخدا می نویسد :
تولد او در عهد خلافت عثمان روی داد و در واقعه کربلا (سال۶۱هجری) هجده ساله بود!
و وی را لقب «اکبر» دادند تا با برادر کوچکترش (زین العابدین) اشتباه نشود.(۷)
✍اما با این اوصاف؛
موئدی که نشان می دهد حضرت علی اکبر(ع) از امام سجاد(ع) بزرگتر بوده، این که در مجلس کوفه، هنگامی که عبیدالله بن زیاد از امام سجاد(ع) خواست تا خود را معرفی کند.
وقتی امام سجاد(ع) فرمود : من علی بن حسین هستم.
عبیدالله گفت : آیا خدا علی بن حسین(ع) را نکشت؟
امام سجاد(ع) فرمود :
📋《قَدْ كَانَ لِي أَخٌ اَکبَرُ مِنِّی يُسَمَّى عَلِيّاً فَقَتَلتُمُوهُ》
♦️من برادری بزرگتر از خود به نام علی داشتم که شما او را کشتید.(۸)
و موئدی که حضرت علی اکبر(ع) بیشتر از هیجده سال داشته اینکه ابوالفرج اصفهانی در ادامه اینکه می گوید علی بن حسین(ع) در خلافت عثمان به دنیا آمد، می نویسد :
📋《..وَ قَد رَوَى عَن جَدِّهِ عَلِيِّ بنِ أَبِي طَالِبِِ(ع) وَ عَن عَائِشَةَ اَحَادِيثَ》
♦️علی بن حسین(ع) از جدّ بزرگوارش علی بن ابی طالب(ع) و از عائشه نیز احادیثی نقل کرده است.(۹)
چون نقل روایت از امام علی(ع) لازمش این است که حضرت علی اکبر(ع) قبل از سال ۴۰ هجری به دنیا آمده باشد که این مطلب احتمال شهادت علی اکبر(ع) در ۲۵ سالگی یا بیشتر را می دهد.
@TarikhEslam
ادامه مطالب :👇
اما در مورد روز ولادت حضرت علی اکبر(ع) باید بگوییم که؛
👤مرحوم مقرم (متوفی سال۱۳۹۱ق) می نویسد :
📋《وَ أَوَّلُ مَن تَقَدَّمَ أَبُو الحَسَنِ عَلِيُّ الأَكبَرِ وَ عُمرُهُ سَبعَ وَ عِشرُونَ سَنَةً فَإِنَّهُ وُلِدَ فِي الحَادِي عَشَرَ مِن شَعبَانَ سَنَةً ثَلَاثَ وَ ثَلَاثِينَ مِن الهِجرَةِ》
♦️اول کسی که در کربلا از بنی هاشم پیش آمد، علی بن حسین(ع) بود که سن او بیست و هفت سال بود.
او در یازدهم شعبان سال سی و سه هجری به دنیا آمد.(۱۰)
مرحوم مقرم این نقل رو از کتاب أنيس الشيعة اثر سيد محمّد عبد الحسين جعفري حائري آورده که ظاهراً مشخص نیست صاحب انیس از چه منبعی نقل کرده است.
اما علامه آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، سال تالیف این کتاب رو به سال ۱۲۴۱ هجری می داند.(۱۱)
👤مرحوم نمازی در مستدرك سفينه البحار می نویسد :
📋《فِي 11 شَعبَانَ أَو فِي رَابِعِهِ وَلَادَةُ عَلِيِّ الأَكبَرِ الشَّهِيدِ》
♦️علی اکبر(ع) شهید در یازدهم شعبان به دنیا آمده است.(۱۲)
ولی ایشان منبع این سخن را نیاورده است.
نتیجه گیری و سخن پایانی اینکه؛
👤مرحوم آیت الله عندلیب همدانی در کتاب ثارالله می نویسد :
«ابوالفرج اصفهانی می گوید : علی بن الحسین در زمان خلافت عثمان به دنیا آمده است.
به گفته انیس الشیعه تولد آن حضرت در یازدهم شعبان سال ۳۳ هجری بوده و از آنجا که قتل عثمان در سال ۳۵ هجری روی داده، پس علی اکبر دو سال قبل از کشته شدن عثمان به دنیا آمده و هنگام شهادت ۲۷ سال داشته اند.
و در لغت نامه دهخدا چنین آمده است که ولادت علی اکبر بن حسین در عهد خلافت عثمان روی داد و در واقعه کربلا (سال۶۱ هجری) هیجده ساله بود!
باید گفت اگر تولد ایشان در زمان خلافت عثمان باشد سن ایشان را نباید هیجده سال دانست، چه اینکه همگی متفقند قتل عثمان در سال ۳۵ هجری بوده است.
مرحوم ابن ادریس فرمایش شیخ مفید را که ابوالحسن علی بن الحسین از امام سجاد(ع) کوچکتر بوده مورد نقد قرار داده و می گوید به تصریح اهل فن فرزندی که به نام علی در کربلا از امام شهید شد، بزرگتر از امام سجاد(ع) بود.
آنگاه بعضی اشتباهات دیگر ارشاد را متذکر می‌شود و در پایان می گوید :
امامت سجاد(ع) دلیل بر بزرگتر بودن وی نیست، زیرا در امامت بزرگتر بودن از حیث سن شرط نیست، چنانکه امام امیرالمومنین(ع) کوچکترین اولاد ابوطالب بود.»(۱۳)
📚منابع :
۱)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۱
۲)السرائر ابن إدريس، ج۱، ص۶۵۵
۳)الإرشاد شيخ مفید، ج۲، ص۱۳۵
۴)الفتوح ابن اعثم کوفی، ج۵، ص۱۱۴
۵)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۶
۶)مناقب ابن شهر آشوب،ج۳، ص۲۵۷
۷)لغتنامه علی اکبر دهخدا، واژه علی اکبر
۸)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۰
۹)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۱
۱۰)مقتل الحسین(ع) مقرّم، ص۲۵۶
۱۱)الذریعة آقا بزرگ تهرانی، ج۲، ص۴۵۸
۱۲)مستدرك سفينه البحار نمازی، ج۵، ص۴۱۳
۱۳)ثارالله مرحوم عندلیب همدانی، ص۲۱۵
@TarikhEslam
2⃣آیا #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام معصوم بودند؟👇
✍پاسخ :
برخی بر این قائلند که حضرت علی اکبر(ع) معصوم بوده و اگر در کربلا به شهادت نمی رسید، مسلما بعد از امام حسین(ع) جانشین امامت ایشان می شدند!!
✍دلایل قائلین این نظریه :👇
1⃣دلیل اول :
زیارت نامه هایی که در آنها صریحا به عصمت حضرت علی اکبر(ع) اشاره شده است!
📜زیارتنامه اول :
مرحوم ابن قولویه قمی(متوفی۳۶۹ق) در کتاب [کامل الزیارت] زیارتنامه ای به نقل از ابوحمزه ثمالی به فرمایش امام صادق(ع) درباره زیارت امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع) می نویسد :
📋《ثُمَّ صِرْ إِلَى قَبِر عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) فَهُوَ عِندَ رِجلِ اَلْحُسَيْنِ(ع) فَإِذَا وَقَفتَ عَلَيهِ فَقُلْ : صَلَّى اللهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عِتْرتِكَ وَ أهْلِ بَيْتِكَ وَ آبَائِكَ وَ أبْنائِكَ وَ اُمُّهاتِكَ الأخْيارِ الأبْرارِ، الَّذينَ أذْهَبَ اللهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطهِيرَاً》
♦️آنگاه به سوى قبر على بن الحسين(عليهما السلام) برو که در کنار پای امام حسین(ع) دفن شده است و هنگامی که نزد قبر ایشان ایستادی، بگو : سلام خداوند بر تو و بر عترت و اهل بیت تو و بر پدران و فرزندان تو و بر مادران تو که هگمی از نیکان و برگزیدگان بودند.
همان کسانی که خداوند آنها را كاملا از هر گونه رجس و پليدى پاك و منزه گردانيد.(۱)
📜زیارتنامه دوم :
علامه مجلسی به نقل از شیخ مفید(متوفی۴۱۳ق) در زیارت نامه ای دیگر به فرمایش امام صادق(ع) درباره زیارت امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع) می نویسد :
📋《..ثُمَّ اِمْضِ إِلَى ضَرِيحِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) وَ قِفْ عَلَيْهِ وَ قُلْ : اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا اَلصِّدِّيقُ اَلطَّيِّبُ اَلزَّكِيُّ اَلْحَبِيبُ اَلْمُقَرَّبُ...كَمَا مَنَّ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَكَ [اَللهُ] مِنْ أَهْلِ اَلْبَيْتِ اَلَّذِينَ أَذْهَبَ اَللَّهُ عَنْهُمُ اَلرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ رِضْوَانُهُ》
♦️آنگاه به سوى قبر على بن الحسين(عليهما السلام) برو و نزد قبر ایشان بايست و بگو :
..سلام بر تو ای صدیق و طیب و دارای مقام حبّ و قرب الهی..چنانكه خداوند در سابقه وجودت بر تو منت گذاشت و تو را از خاندان رسالت و عصمت قرار داد كه خدا آنان را كاملا از هر گونه رجس و پليدى پاك و منزه گردانيد.(۲)
پس در این دو زیارتنامه، صریحا آیه تطهیر بر حضرت علی اکبر(ع) تطبیق داده شده است و در نتیجه ایشان دارای عصمت هستند!
2⃣دلیل دوم :
حضرت علی اکبر(ع) در کربلا قبل از امام حسین(ع) به شهادت رسید، که اگر بعد از ایشان این امر اتفاق می افتاد، مطمئنا برای جانشینی او در مقام امامت توسط امام حسین(ع) تصریح می شد، مانند جانشینی امام حسن مجتبی(ع) که در شب ۲۱ ماه رمضان توسط امام علی(ع) اعلام گردید و امام علی(ع) ایشان را به عنوان جانشین انتخاب کردند.
پس در این امر اولویت با حضرت علی اکبر(ع) بود!
3⃣دلیل سوم :
شباهت علی اکبر(ع) به حضرت رسول اکرم(ص)!
برخی قائلند که چون حضرت علی اکبر(ع) از نسل زهرای اطهر(س) است، پس امامت به ایشان می رسد و فضائل حضرت علی اکبر(ع) بسیار چشمگیر و عظیم بوده است تا جایی که علی اکبر(ع) شبیه ترین شخص به حضرت رسول اکرم(ص) بود!
و امام حسین(ع) در کربلا فرمود :
📋《اَللَّهُمَّ..[هُوَ] اَشْبَهُ النَّاسِ بِرَسُولِکَ مُحَمَّدِِ(ص) خَلْقاً وَ خُلْقَاً و مَنْطِقَاً》
♦️خدایا! او شبیه‌ترین مردم به رسول تو محمد مصطفی(ص) در خلقت ظاهری و اخلاق باطنی و گفتار است.(۳)
پس در نتیجه لایق ترین شخص برای جانشینی امام، کسی است که از همه بیشتر به رسول اکرم(ص) در گفتار و رفتار و ظاهر شباهت داشته باشد!
4⃣دلیل چهارم :
علی اکبر(ع) غرق در ذات الهی بود!
در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که هنگامی که در روز عاشورا، ایشان عازم میدان نبرد می شد، امام حسین(ع) خطاب به زنان حرم که اطراف علی اکبر(ع) را گرفته بودند و مانع ایشان می شدند، فرمود :
📋《دَعَنهُ! فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى اللهِ وَ مَقتُولٌ فِی سَبِیلِ اللهِ》
♦️رهایش کنید، او ممسوس در ذات خدا و شهید در راه خداست.(۴)
و این همان فرمایشی است که حضرت رسول اکرم(ص) در مورد امام علی(ع) فرمود :
📋《فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى ذَاتِ اللهِ》
♦️همانا امام علی(ع) ممسوس در ذات خداوند است.(۵)
پس این درجه از شناخت و معرفت والا نشان از امامت ایشان دارد!
5⃣دلیل پنجم :
علی اکبر(ع) فرزند بزرگ امام حسین(ع) بود!
چون امام رضا(علیه السلام) در مورد نشانه های امام می فرماید :
📋《لِلْإِمَامِ عَلاَمَاتٌ مِنْهَا أَنْ يَكُونَ أَكْبَرَ وُلْدِ أَبِيهِ》
♦️از نشانه های امام آن است که پسر بزرگتر پدرش باشد.(۶)
📚این پنج دلیل کسانی است که قائلند ایشان معصوم بودند.
✍پاسخ ها و نقد بنده :👇
@TarikhEslam
✍پاسخ :
1⃣نقد دلیل اول :
در مورد دو زیارت نامه فوق باید بگوییم که؛
۱)زیارت نامه اول شاید از حیث سندی صحیح باشد و خدشه ای به سندیّت آن نباشد، ولی جای دو سوال هست!
❓سوال اول اینکه در این زیارتنامه با عباراتی از قبیل «أبْنَائِكَ» و «اُمُّهَاتِكَ» و «آبَائِكَ» استفاده شده است.
لفظ «أبناء» جمع (ابن) بوده و از آنجایی که اقلّ جمع سه تاست، پس باید حضرت علی اکبر(ع) صاحب سه اولاد بوده باشد و این در حالی است که در کتب معتبر و منابع متاخر، درباره این قضیه اشاره ای نشده است.
سوال دوم اینکه لفظ «آباء» و «أمّهات» شامل پدران و مادران پدری و مادری حضرت علی اکبر(ع) می شود و این درحالی است که مادر بزرگ مادری حضرت علی اکبر(ع) دختر ابوسفیان بن حرب است و همچنین لفظ «آباء» شامل ابوسفیان جدّ مادری علی اکبر(ع) نیز می شود!
پس سلام امام معصوم شامل این افراد می شود که این معقول نیست!
و همچنین جایگاه امامت در این صورت به خاطر طائفه مادری علی اکبر(ع) که به اُمیّه ختم می شود، درباره حضرت علی اکبر(ع) منتفی می شود و قرآن در این باره می فرماید :
📋《لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ》
♦️پیمان ولایت من به ظالمین نمی رسد.(بقره۱۲۴)
۲)زیارتنامه دوم نیز در کتب شیخ مفید پیدا نشد، هر چند در منابع دیگر موجود است و به فرض صحت این زیارات باید بگوییم که ما دو نوع عصمت داریم.
۱)عصمت کبری : یعنی خالی از هر عیب و اشتباه و گناه عمدا و سهو!
۲)عصمت صغری : یعنی خالی از گناه و معصیت عمداً نه سهوا!
پس کسی که دارای مقام عصمت صغری است، کار اشتباه و خلاف شرع که گناه محسوب شود از او سر نمی زند، اما به صورت سهوی ممکن است در مسائل رفتاری یا علمی دچار خطا شود.
البته عصمت صغرا را خیلی از علما بزرگ هم ممکن است داشته باشند و انسان می تواند به درجه ای از عصمت برسد که میل به گناه در او به صفر برسد.
پس عصمت کبری لازمه امامت است که شخص به معنای فوق از خطا و گناه مصون باشد.
در این فقره از زیارات به وجه عصمت صغری اشاره شده است.
2⃣نقد دلیل دوم :
امامت منصبی خاص است که فقط و فقط خدا تعیین می کند.
حتی حضرت رسول اکرم(ص) و حتی امامان بعد از ایشان نیز، اختیار تعیین امام بعد از خود را ندارند.
عصمت مراتبی دارد که بالاترینش را ائمه معصومین(علیهم السلام) حائز هستند.
پس انتخاب امامان از سوی خداوند تنصیص شده است.
روایات نسبتاً متواتر، یا به هر حال تعداد قابل توجهی از روایات را داریم که حضرت رسول اکرم(ص) نام تک تک دوازده جانشین خود را صریحا فرموده است که به سه جا اشاره می کنیم :
۱)حدیث جابر :
پس از نزول آیه اطاعت جابر بن عبدالله انصاری از حضرت رسول اکرم(ص) پرسید :
یا رسول‌الله(ص)! ما خدا و رسول او را شناختيم، اولى الأمر كيستند كه خداى تعالى اطاعت آنان را دوشادوش اطاعت خود و شما قرار داده است؟
حضرت رسول اکرم(ص) فرمود :
آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من هستند که اولِ ایشان علی بن ابی‌طالب(ع) است.
جابر پرسید : امامان بعد از امام علی(ع) کیانند؟
رسول اکرم(ص) فرمود :
📋《الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَيْنُ(ع) سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ ثُمَّ سَيِّدُ الْعَابِدِينَ فِي زَمَانِهِ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ الْبَاقِرُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ وَسَتُدْرِكُهُ يَا جَابِرُ فَإِذَا أَدْرَكْتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْكَاظِمُ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ الرِّضَا عَلِيُّ بْنُ مُوسَى ثُمَّ التَّقِيُّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ النَّقِيُّ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الزَّكِيُّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ مَهْدِيُّ أُمَّتِي》
♦️بعد از علی(ع) به ترتیب حسن(ع)، حسین(ع)، علی بن حسین(ع) و محمد بن علی(ع) که در تورات به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان.
پس از محمد بن علی(ع) نیز به ترتیب، جعفر بن محمد(ع)، موسی بن جعفر(ع)، علی بن موسی(ع)، محمد بن علی(ع)، علی بن محمد(ع)، حسن بن علی(ع) و پس از ایشان فرزندش قائم به حق که مهدی این امت است.(۷)
۲)روايت عبدالله بن عباس :
در اين روايت، حضرت رسول اکرم(ص) در مورد جانشینی دوازده امام بعد از خودشان اشاره و اسامى آنان را نيز شرح داده است.
حضرت(ص) فرمود :
📋《كَانُوا اثْنَيْ عَشَرَ وَ الْأَئِمَّةُ بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ بَعْدَهُ سِبْطَايَ الْحَسَنُ(ع) وَالْحُسَيْنُ(ع) فَإِذَا انْقَضَى الْحُسَيْنُ فَابْنُهُ عَلِيٌّ فَإِذَا مَضَى عَلِيٌّ فَابْنُهُ مُحَمَّدٌ فَإِذَا انْقَضَى مُحَمَّدٌ فَابْنُهُ جَعْفَرٌ فَإِذَا انْقَضَى جَعْفَرٌ فَابْنُهُ مُوسَى فَإِذَا انْقَضَى مُوسَى فَابْنُهُ عَلِيٌّ فَإِذَا انْقَضَى عَلِيٌّ فَابْنُهُ مُحَمَّدٌ》
@TarikhEslam
ادامه مطالب :👇
و در ادامه فرمود :
📋《فَإِذَا انْقَضَى مُحَمَّدٌ فَابْنُهُ عَلِيٌّ فَإِذَا انْقَضَى عَلِيٌّ فَابْنُهُ الْحَسَنُ فَإِذَا انْقَضَى الْحَسَنُ فَابْنُهُ الْحُجَّةُ》
♦️آنان دوازده نفرند و امامان بعد از من دوازده نفر هستند که اولین آنها علی بن ابی طالب(ع) بعد از او دو نواده ام حسن(ع) و حسین(ع) است.
پس بعد از حسین(ع) نُه نفر از صلب حسین(ع) امام هستند که نام آنان عبارتند از؛
علی(ع) بعد از فرزندش محمد(ع)، بعد از او فرزندش جعفر(ع)، بعد از او فرزندش موسى(ع)، بعد از او فرزندش علی(ع)، بعد از فرزندش محمد(ع)، بعد از فرزندش علی(ع)، بعد از او فرزندش حسن(ع)، بعد از او فرزندش حجت بن الحسن(ع) است.(۸)
۳)حدیث غدیر :
حضرت رسول اکرم(ص) در خطبه غدیر در چند نوبت به امامت امامان دوازده گانه تصریح کرده است.
در جایی حضرت(ص) فرمودند :
📋《اَلْأَئِمَّةُ بَعْدِي اِثْنَا عَشَرَ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ اَلتَّاسِعُ مَهْدِيُّهُمْ》
♦️امامان بعد از من دوازده نفرند که از صلب حسین(ع) هستند و نهمین آنها مهدی(ع) است.(۹)
پس اینکه برخی قائلند حضرت علی اکبر(ع) اگر در روز عاشورا شهید نمی شدند و بعد از امام حسین(ع) زنده می ماندند، امام بعد از ایشان می شدند کاملا اشتباست و روایتی هم در این زمینه نداریم که موئد این چنین ادعایی باشد!
پس جانشینی امام سجاد(ع) حتی پیشتر از ولادت ایشان توسط رسول اکرم(ص) تصریح شده است.
3⃣نقد دلیل سوم :
باید بگوییم اینکه عبارت [اشبه النّاس برسول الله(ص)] که از امام حسین(ع) صادر شده است، اطلاق دارد.
معنایش این است که در آن زمان و آن مکان هیچ کس شبیه تر از علی اکبر(ع) به رسول اکرم(ص) از نظر ظاهر و اخلاق و بیان نبوده است.
و کسی که شبیه ترین خلق به رسول اکرم(ص) باشد به این معنا نیست که شایستگی امامت را دارد و باید امام باشد! ممکن است کسی شبیه رسول اکرم(ص) بوده و همچنین امام باشد و ممکن هست امام نباشد.
خیلی ها شبیه رسول اکرم(ص) بودند.
مثلا؛
از عائشه نقل شده است که؛
📋《مَا رَأَيْتُ أَحَدَاً كَانَ أَشْبَهَ سَمْتَاً بِرَسُولِ اللَّهِ(ص) مِنْ فَاطِمَةَ(س)》
♦️هیچ فردی را ندیدم که شبیه تر از حیث شکل و شمائل، از فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) باشد.(۱۰)
در مورد امام حسین(ع) نقل شده است که؛
📋《كَانَ الحُسَينُ(ع) أَشبَهَ النَّاسِ بِالنَّبِيِّ(ص)》
♦️امام حسین(ع) شبیه ترین مردم به حضرت رسول خدا بود.(۱۱)
یا در روايت دیگر آمده است که حضرت رسول اکرم(ص) فرمود :
📋《..اَمَّا الحَسَنُ(ع) فَاِنَّ لَهُ هَيبَتِي وَ سَؤُدِي وَ اَمَّا الحُسَينُ(ع) فَاِنَّ لَهُ جُودِی وَ شُجَاعَتِی》
♦️اما فرزندم حسن مجتبی(ع) که شکوه و بزرگي من برای اوست و اما حسين(ع) سخاوت و شجاعت من در اوست.(۱۲)
یا در روايت دیگر آمده است که حضرت رسول اکرم(ص) درباره امام زمان(عج) فرمود :
📋《مَهْدِيُّ أُمَّتِي أَشْبَهُ اَلنَّاسِ بِي فِي شَمَائِلِهِ وَ أَقْوَالِهِ وَ أَفْعَالِهِ》
♦️مهدی امتّم شبیه ترین مردم به من است از حیث شمائل و گفتار و رفتار!(۱۳)
پس این دلیل موجه برای امامت نیست.
4⃣نقد دلیل چهارم :
صدور این روایات به طور کلی می خواهد از مقام فرد مورد نظر تمجید کند.
مگر هر فضیلتی، ولو در حد فضلیت معرفتی و والا قاعدتاً باید به مقام امامت ختم شود؟
و همچنین این روایت کربلا[ممسوس..] در مقاتل معتبر و منابع متاخر نقلی از آن به میان نیامده است و فقط در برخی کتب معاصر و ضعیف ذکر شده است.
5⃣نقد دلیل پنجم :
غالب ائمه اطهار(علیهم السلام) فرزند بزرگ امام قبل از خود بودند.
اما لازم نیست که امام بزرگترین فرزند امام قبل از خود باشد زیرا در امامت بزرگتر بودن از حیث سن شرط نیست.
چنانکه امام علی(ع) کوچکترین اولاد ابوطالب بوده است.
و همچنین جعفر بن علی(ع) معروف به جعفر کذّاب(متولد ۲۲۶ ه.قمری) نیز از امام حسن عسگری(متولد ۲۳۱ه.قمری) بزرگتر بوده و در عین حال امام حسن عسگری(ع) جانشین امام هادی(ع) شدند.
و فرمایش امام رضا(ع) باید کامل بیان شود و حضرت(ع) در ادامه نشانه های امام بعد از بزرگترین فرزند بودن می فرماید :
📋《..اَلْفَضْلُ وَ اَلْوَصِيَّةُ》
♦️یعنی امام باید دارای فضيلت و همچنین وصيت از جانب امام داشته باشد یعنی وصیّ باشد.
در جایی نداریم که امام حسین(ع) حضرت علی اکبر(ع) را به عنوان وصی معرفی کرده باشند!
📚منابع :
۱)كامل الزيارات ابن قولويه قمی، ص۲۵۲
۲)بحار الأنوار مجلسی، ج۹۸، ص۳۳۶
۳)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۳
۴)موسوعة كربلاء لبيب بيضون، ج۲، ص۱۱۷
۵)بحارالانوار مجلسی، ج۳۹، ص۳۱۳
۶)الکافی شیخ کلینی، ج۱، ص۲۸۴
۷)کمال الدین شیخ صدوق، ج۱، ص۲۵۹
۸)كفاية الأثر خزّاز قمی رازی، ص۱۷
۹)بحار الانوار مجلسی، ج۳۶، ص۲۸۲
۱۰)بحارالانوار مجلسی، ج۳۷، ص۷۱
۱۱)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۱۴، ص۱۲۴
۱۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۲
۱۳)بحارالانوار مجلسی، ج۳۶، ص۲۸۳
@TarikhEslam
✅در زمان حکومت معاویه، مروان بن حکم والی مدینه بود و در آن زمان امام حسین(ع) در مدینه به سر می برد.
روزی امام سجاد(ع) پیغامی را از طرف امام حسین(ع) به مروان برد.
مروان نام حضرت(ع) و نام برادرش حضرت علی اکبر(ع) را پرسید.
وقتی با جواب امام سجاد(ع) مواجه شد که نام هر دو علی است، با عصبانیت گفت :
📋《عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلاَّ سَمَّاهُ عَلِيّاً؟!!》
♦️علی و علی! مثل اینکه پدرت قصد دارد نام تمام فرزندانش را علی بگذارد؟!!
وقتی امام سجاد این جریان را به امام حسین(ع) عرض کرد، امام حسین(ع) فرمود :
📋《وَيْلِي عَلَى اِبْنِ اَلزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ اَلْأَدَمِ!
لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لاَ أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلاَّ عَلِيّاً(ع)》
♦️وای بر فرزند مروان چشم زرد دباغ!اگر صاحب صد فرزند نیز شوم دوست ندارم جز علی نامی بر آنها بگذارم.(۱)
ابن حجر عسقلانی می نویسد :
📋《كَانَ بَنُو أَمَيَّةِ إِذَا سَمَعُوا بِمَولُودِِ اسمُهُ عَلِيِِّ قَتَلُوُهُ》
♦️بنی امیه هنگامی که متوجه می شدند که نام کودکی را علی گذاشته اند، او را می کشتند.(۲)
📚منبع：
۱)الکافی شیخ کلینی، ج۶، ص۱۹
۲)تهذيب التهذيب ابن حجر ،ج۷، ص۲۸۱
@TarikhEslam
✅بین حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت علی اکبر(ع) اشتراکات و شباهت هایی وجود دارد که در روایات و تاریخ، به برخی از آنان اشاره شده است.
1⃣نام و کُنیه هر دو بزرگوار، به ترتیب «علی» و «ابالحَسن» بود.
2⃣هر دو دارای بینش حق گرایی و بصیرت بودند!
۱)امام علی(ع) در طی روایتی می فرماید :
حضرت رسول اکرم(ص) روزی برای ما خطبه‌ای درباره فضائل ماه مبارک رمضان خواند.
در این حال از جا برخاسته و عرض کردم :
ای پیامبر خدا(ص)! برترین اعمال در این ماه چیست؟
حضرت(ص) فرمودند :
ای ابا الحسن(ع)! برترین اعمال در این ماه پرهیز از محرمات است.
سپس حضرت(ص) گریست.
عرض کردم :
ای پیامبر خدا(ص)! سبب گریه شما چیست؟
📋《یَا عَلِیُّ(ع)! أَبْکِی لِمَا یَسْتَحِلُّ مِنْکَ فِی هَذَا الشَّهْرِ کَأَنِّی بِکَ وَ أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّکَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ (شَقِیقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ) فَضَرَبَکَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِکَ فَخَضَبَ مِنْهَا لِحْیَتَکَ》
♦️ای علی(ع)! بر این می‌گریم که حرمت تو را در این ماه می‌شکنند.
گویا می‌بینم تو در حال نماز برای پروردگار خویشی، که نگون بخت‌ترینِ اوّلین و آخرین، همان که برادر پی کننده ناقه قوم ثمود است، برمی خیزد و بر فرق سرت ضربتی می‌زند و محاسنت، از خون سرت رنگین می‌شود.
امیرالمومنین(ع) می فرماید :
من عرض کردم :
📋《یَا رَسُولَ اللَّه(ص)! وَ ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی؟》
♦️ای پیامبر خدا(ص)! آیا در آن حالت، دینم سالم است؟
📋《فَقَالَ : فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِکَ!》
♦️حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند :
آری! دینت، سالم است.(۱)
۲)در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛
وقتی کاروان امام حسین(ع) در راهی که منتهی به کربلا می شد، در منزلگاه بنی مقاتل در حال حرکت بود، امام حسین(ع) سرش را روی زین مرکب گذاشت و اندکی خوابید.
وقتی حضرت(ع) سر از خواب بلند کرد فرمود :
📋《إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ اَلْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِین》
حضرت(ع) سه بار این جمله را تکرار کرد.
حضرت علی اکبر(ع) که خیلی مراقب حال پدر بود، جلو آمد و گفت :
📋《يَا أَبَتِ! جُعِلتُ فِداكَ! مِمَّ حَمِدتَ اللهَ واستَرجَعتَ؟》
♦️پدرجان! فدایت شوم.
چرا کلمه استرجاع را جاری کردید و خدا را حمد فرمودید؟
حضرت(ع) فرمودید :
در این حین که می رفتیم، خوابم برد، و دیدم هاتفی را که ندا می کرد :
📋《القَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ اِلیَهِم!》
♦️این کاروان می‌رود، و مرگ هم اینها را بدرقه می‌کند.
اینجا بود که حضرت علی اکبر(ع) سوال کرد :
📋《يا أبَتِ! ألَسنَا عَلَى الحَقِّ؟!!》
♦️مگر ما بر حق نیستیم؟
حضرت(ع) فرمود :
📋《بَلَی وَاللهِ》
♦️آری به خدا سوگند که ما بر حقّیم!
علی اکبر(ع) عرض کرد :
📋《فَاِنَنَّا اِذَاً مَانُبَالِی اَن نَمُوتَ مُحِقِّینَ!》
♦️اگر مسیر ما مسیر حق است، دیگر باکی از مرگ نداریم!
امام حسین(ع) وقتی این جمله را شنید، فرمود :
📋《جَزَاكَ اللهُ مِن وَلدٍ خَيرَ مَا جَزَى وَلَداً عَن وَالِدِهِ》
♦️خدایت پاداشی نیکو عطا کند، نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.(۲)
3⃣هر دو ممسوس در خداوند متعال بودند :
۱)حضرت رسول اکرم(ص) در مورد امام علی(ع) فرمود :
📋《فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى ذَاتِ اللهِ》
♦️همانا علی(ع) ممسوس در ذات خداوند است.(۳)
(گوشت و خون او، به عشق الهی آميخته شده است.)
۲)در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که هنگامی که در روز عاشورا، ایشان عازم میدان نبرد می شد، امام حسین(ع) خطاب به زنان حرم که اطراف علی اکبر(ع) را گرفته بودند، فرمود :
📋《دَعَنهُ! فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى اللهِ وَ مَقتُولٌ فِی سَبِیلِ اللهِ》
♦️رهایش کنید، او ممسوس در ذات خدا و شهید در راه خداست.(۴)
4⃣هنگام شهادت، به سر مبارک هر دو، ضربه سنگینی اصابت نمود!
۱)در مورد شهادت امام علی(ع) آمده است که؛
ابن ملجم لعین در صبح روز نوزدهم سال ۴۰ هجری، در حین نماز، به امام علی(ع) حمله ور شد، و با شمشیر سمّی، ضربتی سنگین بر فرق مبارک حضرت(ع) زد، که تاریخ می نویسد :
📋《فَضَرَبَهُ بِالسَّيْفِ عَلَى أُمِّ رَأْسِهِ》
♦️پس ابن ملجم با شمشیر بر فرق سر مبارک امام علی(ع) فرود آورد.(۵)
📋《ثُمَّ أَخَذَتِ الضَّرْبَةُ إِلَى مَفْرَقِ رَأْسِهِ إِلَى مَوْضِعِ السُّجُودِ》
♦️پس ضربه ی شمشیر آن لعین، سر مبارک امام علی(ع) را تا سجده گاهِ آن حضرت(ع) شکافت.(۶)
۲)در مقاتل در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛
📋《ثُمَّ ضَرَبَهُ مُرّةُ بنُ مُنقِذِِ عَلَى مَفرَقِ رَأسِهِ ضَربَةً صَرَعَتهُ》
♦️تا اینکه مُرّة بن مُنقِد با شمشیر بر سر على اکبر(ع) کوبید، و سر مبارکش را شکافت.(۷)
@TarikhEslam
ادامه مطالب :👇